Μνημόσυνο και όχι εορτές εξόδου.

Δημητρης Μανιατης......Ένα γράμμα ζητά αποδέκτη.

==================================

Μνημόσυνο και όχι εορτές εξόδου.

Στην πόλη αυτή ταξιδεύω από την ώρα που γεννήθηκα. Έχω δει, έχω μάθει, πιο πολύ όμως φροντίζω να είμαι αντικειμενικός, ξέροντας εκ των προτέρων ότι γίνομαι δυσάρεστος σε μερικούς.

Γνωρίζεται πως η εικόνα της εξόδου είναι η μοναδική στη χριστιανοσύνη που περιγράφει μια μάχη ως θρησκευτική; Αυτή η λιτάνευση γίνεται. Γι αυτό είναι πομπή και όχι παρέλαση.

Η πομπή από τον Άγιο Σπυρίδωνα έως τον κήπο των ηρώων είναι μια διαδρομή που ενώνει την αγαλλίαση με την ανάταση ψυχής.

Μπορεί η διαδρομή να ενώνει αποστάσεις, η πίστη όμως ενώνει καρδιές.

Για να επέμβεις λοιπόν στην ιστορία πρέπει να είσαι γνώστης και σε αυτό δεν διαφωνεί κανείς.

Στο γεγονός της εξόδου όμως επιβάλλεται να υπάρχουν δύο στοιχεία ακόμη. Να έχεις ζήσει τη νύχτα του Λαζάρου από κοντά και τότε θα έχεις και το δεύτερο γιατί θα φύγεις κλαμμενος.

Εξηγηστε στο λαό αυτής της πόλης, γιατί θέλετε σώνει και καλά ν' αλλάξετε την πολιτιστική μας κληρονομιά;

Εσύ, σαν Δήμαρχος στο μνημόσυνο της πόλης μας, δείχνεις τον σεβασμό που του πρέπει.

Θα μάθουν και οι άλλοι μόνο αν σε δουν δακρυσμένο γονυπετη!

Εμείς λοιπόν που θεωρούμε το Μεσολόγγι σπίτι μας, όχι για να κοιμηθούμε αλλά για να επαγρυπνουμε σε ορέξεις, σας ζητάμε να μη προβείτε σε δρώμενο ενάντια στην Άυλη Πολιτιστική μας Κληρονομιά!

Εμείς όλοι οι χιλιάδες κάτοικοι αυτής της περιφέρειας, που έχουμε στα ρουθούνια μας τη μυρωδιά απ' το λιβάνι, αποζηταμε το ξεχασμένο μνημόσυνο!

Δημήτρης Μανιάτης

Επί 38 χρόνια υπάλληλος του Δήμου Μεσολογγίου.

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Δ. Κοτσόργιος- Με ποιανού χρήματα εξαγοράστηκε η τοπική φυλλάδα του Μεσολογγίου; Υπάρχει Πόθεν Έσχες; Ποια είναι η σχέση του Στέλλιου με τον Γκέμπελς;

Στα όρια της αντοχής έχουν φτάσει οι δημοτικοί σύμβουλοι με τη συμπεριφορά του αντ΄αυτού δημάρχου Στέλλιου, ο οποίος επειδή κατάφερε να παρεισφρήσει στη διοίκηση της δημοτικής αρχής του ραδιομεγάρου, ως εξωθεσμικός παράγοντας, νόμισε ότι έχει και την ηθική υποχρέωση να εξαφανίσει κάθε δημοκρατικό θεσμό.

Στον αγώνα του αυτόν χρησιμοποιεί τη φυλλάδα του Μεσολογγίου, την οποία όπως ισχυρίζεται ο ίδιος, πούλησε στην υπάλληλό του, η οποία σε προσωπικές συζητήσεις δεν έκρυβε ότι, τα οικονομικά της με δυσκολία της επιτρέπουν να πληρώνει ακόμη και το λογαριασμό της ΔΕΗ.

...

Στέλλιος Σωκράτης : Περισσότερο Αξιολύπητος απ’ ότι Εξοργιστικός

Μιλάνε όλοι, μίλησε και ο αντ΄ αυτού δήμαρχος Στέλλιος, θέλοντας να δώσει ένα τέλος στην κοινωνική του ανυπαρξία... και τι είπε ;;;

 Κάποιοι βρωμεροί εξ Αιτωλικού που έπαιρναν "πληροφορίες" εκ των έσω είχαν ανακατέψει μέχρι και το δικό μου όνομα.

Έχουμε πει ότι θα μιλάμε εκ του αποτελέσματος και ο χρόνος θα μας δικαιώνει.

Να βρουν τρύπες να κρυφτούν οι ελεεινοί και τρισάθλιοι, τα ερπετά και όσοι τους τροφοδοτούν με αθλιότητες.

Θα μπορούσε βέβαια να είναι εξοργιστικός, θα μπορούσε να προκαλέσει αντίδραση, αλλά το ζήτημα είναι από ποιον και γιατί!

...

Εξάλλου ο αεριτζής αυτός του ραδιομεγάρου, εδώ και καιρό έχει μπει στη κόκκινη ζώνη, όχι μόνο όλου του δημοτικού συμβουλίου, αλλά και από τους ίδιους τους αντιδημάρχους, για τις παρεμβάσεις του και τα εμπόδια που βάζει σε καθημερινή βάση στο έργο της δημοτικής αρχής.

Ο επιπλέουσα αυτή φαιδρότητα του συγκεκριμένου κυρίου, στηρίζεται στην ανεπάρκεια μιας δημοτικής αρχής, που προσπαθεί να κολυμβήσεις στην ατολμία και την ανεπάρκεια του σημερινού δημάρχου.

Η ανεπάρκεια αυτή, έχει μετατρέψει τη δημοτική αρχή σε μια ομαδούλα των 4-5 ατόμων που παίρνουν το μηνιάτικο και προσπαθούν να αποκομίσουν προσωπικά κέρδη και να τακτοποιήσουν προεκλογικές υποσχέσεις.

Σε αυτό το σκηνικό χάους που έχει δημιουργηθεί, θα ήταν αδύνατον να μην ξεπεταχτεί ο Στέλλιος ή ο οποιοσδήποτε άλλος Στέλλιος, για να καλύψει το κενό της ανεπάρκειας και της ασχημίας μιας ανύπαρκτης δημοτικής αρχής.

Εμείς τουλάχιστον δεν τα βάζουμε με την ηλιθιότητά σας αγαπητέ Στέλλιο, θεωρούμε καθ' όλα υπεύθυνο το δήμαρχο και κάθε αντιδήμαρχο που σε αφήνει να υπάρχεις σε ένα χώρο που είσαι ξένος, σε ένα χώρο που τώρα θα 'πρεπε  να αναδεικνύει έργα, ανάπτυξη και λάμψη. 

Κατανοούμε ότι η συγκεκριμένη πορεία της δημοτικής αρχής, μόνο κάτι τύπους σαν τον Στέλλιο μπορεί να αναδείξει. 

Έναν άνθρωπο που το μόνο που έχει ως παρακαταθήκη,  είναι μια τοπική εφημερίδα που κληρονόμησε, την οποία κατάφερε σε μικρό χρονικό διάστημα να την κάνει φυλλάδα και πληρωμένο όργανο της εκάστοτε δημοτικής αρχής, για να εξασφαλίσει τα προς το ζην. 

Αυτό το απόστημα της κοινωνικής ζωής, σήμερα διεκδικεί να μιλά ως δήμαρχος, να χαρακτηρίζει συμπολίτες μας και συνεργάτες του ανύπαρκτου δημάρχου ως προδότες και να απειλεί μάλιστα ότι θα εξαφανίσει από προσώπου γης, όποιον ορθώσει το ανάστημά του στον όλεθρο που δημιουργεί.

Αυτή είναι η εξοργιστική πραγματικότητα που επιδοτεί έναν αξιολύπητο αεριτζή, που θέλει ντε και καλά να γίνει Βεζίρης στη θέση του Βεζίρη.

Σε προηγούμενες αναρτήσεις είχαμε μιλήσει για τη λέξη Χορηγία, η οποία ακούγεται όλο και ποιο συχνά στα γραφεία του ραδιομεγάρου (δημαρχείο δεν το λες).

Μάλλον θα πρέπει να αρχίσουμε να βγάζουμε στον αέρα κάποια πράγματα για να νοιώσει ο κάθε αεριτζής της δημοτικής αρχής ότι κάπου εδώ τελειώνει και το αφήγημα, κάπου εδώ θα πρέπει να νοιώσουν όλοι τους, ότι τη δύναμη την έχουν οι πολίτες και όχι η στρεβλή άσκηση εξουσίας από ένα δήμαρχο παρία με τα τρωκτικά και τους γύπες που τον συνοδεύουν, σαν τον οποιονδήποτε Στέλλιο. 

Μ.Ε.Π 

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Άρπαλος: Ο πρώτος καταχραστής του Ελληνικού Δημοσίου

Το μεγαλύτερο οικονομικό έγκλημα συνέβη στην αρχαιότητα και, ναι, εγκέφαλος ήταν ένας Έλληνας!

Έχουμε ακούσει για καταχραστές του Δημοσίου, για μιζαδόρους και για μεγαλοαπατεώνες. Για εκατομμύρια που εξαφανίστηκαν με αριστοτεχνικό τρόπο, για μυθιστορηματικές κομπίνες και εξωφρενικές υπεξαιρέσεις. Ωστόσο, ό,τι και αν έχει αναφερθεί και γραφτεί ωχριά μπροστά σε έναν πρόγονό μας, τον Άρπαλο, γιο του Μαχάτα.

Η αρχή για την υλοποίηση ενός από τα μεγαλύτερα οικονομικά εγκλήματα στους αιώνες των αιώνων εντοπίζεται χρονικά στη δολοφονία του Φιλίππου από έναν εραστή του και ακολούθως στην ανάρρηση στον μακεδονικό θρόνο του 20χρονου τότε Αλέξανδρου, ο οποίος επενδύει στους συνομήλικους παιδικούς του φίλους για την εδραίωσή του στην εξουσία.

AD

Παιδικός φίλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου και αυτός, ο Άρπαλος δεν δυσκολεύτηκε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Μακεδόνα στρατηλάτη. Τον ακολούθησε στην εκστρατεία του στην Ασία, αλλά, επειδή είχε μια αναπηρία η οποία δεν του επέτρεπε να συμμετέχει στις

... πολεμικές επιχειρήσεις, ο βασιλιάς τον όρισε υπουργό επί των Οικονομικών.

Το 333 π.Χ., πριν από τη μάχη της Ισσού, έχοντας την πεποίθηση πως οι Πέρσες θα νικούσαν, λιποτάκτησε, όμως ο Αλέξανδρος, δείχνοντας έλεος, του έδωσε χάρη και τον ξαναέκανε διαχειριστή. Το 330 π.Χ. στα Εκβάτανα αναλαμβάνει την οικονομική διαχείριση του θησαυρού της πόλης, καθώς και εκείνου που μεταφέρεται από τις Πασαργάδες και την Περσέπολη, ενώ λίγο αργότερα προβιβάζεται σε βασιλικό θησαυροφύλακα – αμύθητα πλούτη είναι υπό την εποπτεία του. Και όλα αυτά ενώ είχε εγγράψει ήδη μια υπεξαίρεση στο ενεργητικό του, όταν κατά τη διάρκεια της εκστρατείας στην Αίγυπτο, αφού παρασύρθηκε από κάποιον ονόματι Ταυρίσκο, εξαφανίστηκε έχοντας πάρει ένα μεγάλο ποσό από το βασιλικό ταμείο. Όμως, ο Αλέξανδρος έδειχνε πάντα ανοχή στον παιδικό του φίλο.

Κάποια στιγμή, ο Αλέξανδρος φεύγει για την Ινδία, αφήνοντας τον Άρπαλο να διαχειρίζεται όλο το χρήμα κατά βούληση. Τότε, πιστεύοντας ότι ο Μακεδόνας βασιλιάς δεν θα επέστρεφε από το παράτολμο εγχείρημα της εκστρατείας στη χώρα του Γάγγη, επιδίδεται με τρόπο εξωφρενικό σε ένα όργιο κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος. Φαίνεται δε πως βασιλικός θησαυροφύλακας, αν και αναξιοπαθών, ήταν αχόρταγος ερωτικά, με αποτέλεσμα να προκαλέσει με τις ακολασίες του την κατακραυγή των συμπατριωτών του. Ωστόσο, ο Αλέξανδρος και ενημερώθηκε και επέστρεψε.

Ο Άρπαλος αντιλήφθηκε ότι αυτήν τη φορά δεν θα τη γλίτωνε, και αφού φρόντισε να πάρει ένα μέρος του θησαυρού που διαχειριζόταν, γύρω στα 7.000 τάλαντα, αλλά και μια διάσημη εταίρα της εποχής, με ένα μισθοφορικό σώμα 6.000 στρατιωτών αφίχθη στην Αθήνα, όπου ζήτησε την προστασία των Αθηναίων και τους προέτρεψε να πολεμήσουν εναντίον του παιδικού του φίλου και ευεργέτη του. Μάλιστα, προσέλαβε τους καλύτερους ρήτορες («λάδωσε» ακόμα και τον Δημοσθένη, ο οποίος ήταν διαβόητος για τη φιλαργυρία του) για να υποστηρίξουν το αίτημά του.

Για να καταλάβουμε το ποσό που υπεξαίρεσε ο μεγαλοαπατεώνας Άρπαλος, πρέπει να ανατρέξουμε στον Πλούταρχο. Ο αρχιερέας των Δελφών, μία από τις μεγαλύτερες πνευματικές μορφές του καιρού του, αλλά και διαχρονικά, αναφέρει πως πήρε μαζί του 1.200 μουλάρια φορτωμένα ως επάνω με χρυσό και ασήμι. Στην Αθήνα, βέβαια, έφτασε έχοντας στην κατοχή του μόλις 700 τάλαντα – τα υπόλοιπα χρήματα παραμένει άγνωστο πού τα κατασπατάλησε.

Τελικά, οι Αθηναίοι αποφάσισαν την απέλαση του Άρπαλου και τη διενέργεια έρευνας για τους πολιτικούς που έλαβαν από αυτόν χρήματα. Η αθηναϊκή δημοκρατία έδειξε αντανακλαστικά – είτε επειδή φοβήθηκαν την οργή του Αλέξανδρου είτε επειδή δεν θέλησαν να δεχθούν στους κόλπους τους έναν καταχραστή.

Ο Άρπαλος πρόλαβε να δραπετεύσει. Πήρε τους μισθοφόρους του και πήγε στην Κρήτη, όπου όμως τον δολοφόνησε ο Θίβρων, ένας από τους φίλους του

https://www.pronews.gr/istoria/933878_arpalos-o-protos-katahrastis-toy-ellinikoy-dimosioy

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Κίνα: Ανεξήγητο φαινόμενο σε υπό ανέγερση κτίριο

Ένα απόκοσμο και περίεργο φαινόμενο σημειώθηκε σε υπό ανέγερση κτίριο σε πόλη της Κίνας. Το συμβάν έγινε στις 4 Αυγούστου και όπως αναφέρει η South China Morning Post οφείλεται σε… κεραυνό!

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Και όμως στην Ελλάδα ζούσαν ελέφαντες, ιπποπόταμοι και ρινόκεροι!

Ένα από τα πράγματα που σίγουρα φαίνονται αρκετά παράξενα για τον σύγχρονο Έλληνα είναι να δει στην ύπαιθρο ελέφαντες, λιοντάρια, άλογα, βίσωνες, ιπποπόταμους, ύαινες κλπ.

Το γεγονός όμως αυτό, δεν ήταν πάντα έτσι, καθώς σύμφωνα με όσα έχουν καταγραφεί από τις επιστημονικές έρευνες ακόμη και στην περιοχή της Θεσσαλίας, και ειδικά γύρω από τον Πηνειό ποταμό, κάποτε ζούσαν άγρια θηλαστικά ζώα που σήμερα εντοπίζονται στην

... Αφρική και στην Ασία.

Όπως καταγράφεται σε μια σημαντική μελέτη του γεωλόγου-παλαιοντολόγου δρ Αθ. Αθανασίου με τίτλο «Ο παλαιολιθικός κόσμος του Πηνειού» αλλά και λαμβάνοντας υπόψη τα ευρήματα στην κοιλάδα του ποταμού Πηνειού, έχουν αποκαλυφθεί κατά τα τελευταία 50 χρόνια πολυάριθμα σκελετικά στοιχεία θηλαστικών ηλικίας της τάξεως των 30.000 -45.000 ετών.

Στη μελέτη αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι τα απολιθωμένα θηλαστικά που έχουν προσδιοριστεί μέχρι σήμερα στην κοιλάδα του Πηνειού είναι:

* ελέφαντας (Elephas antiquus)

* ταύρος (Bos primigenius)

* βούβαλος (Bubalus cf. arnee)

* αίγαγρος (Capra ibex)

* αντιλόπη σάιγκα (Saiga tatarica)

* ρινόκερος (Stephanorhinus hemitoechus)

* ίπποι (Equus ferus και Equus hydruntinus)

* ιπποπόταμος (Hippopotamus sp.)

* μεγαλόκερος (Megaloceros sp.)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Ιστορία 10.02.2020 - 14:570

Μελέτη αρχαίου DNA: Όταν στην Κρήτη ζούσαν ιπποπόταμοι και ελέφαντες...

* ελάφι (Cervus sp.)

* πλατόνι (Dama sp.)

* ζαρκάδι (Capreolus capreolus)

Σύμφωνα με την έρευνα, η καλύτερα ερευνημένη και η πιο πλούσια σε απολιθώματα περιοχή της κοιλάδας του Πηνειού είναι το τμήμα δυτικά της Λάρισας, μέχρι τα Στενά του Καλαμακίου (Αμυγδαλιά), όπου συστηματικές έρευνες έχουν αποκαλύψει πολυάριθμα σκελετικά λείψανα ζώων του Ανωτέρου Πλειστοκαίνου, καθώς και ανθρωπογενή κατάλοιπα της Μέσης Παλαιολιθικής εποχής.

Πρέπει να σημειωθεί πως η ανακάλυψη και η πρώτη συλλογή υλικού στην περιοχή του Πηνειού έγινε το 1958 κατά τη διάρκεια γερμανικής αρχαιολογικής αποστολής. Κατά τις επόμενες δεκαετίες, αναφέρει ο κ. Αθανασίου στην έρευνα του, έχουν γίνει αρκετές συλλογές απολιθωμάτων σε περιόδους χαμηλής στάθμης του ποταμού, και έχουν συγκεντρωθεί περισσότερα από διακόσια απολιθώματα μεγάλων θηλαστικών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, τα περισσότερα ευρήματα που έχουν αποκαλυφθεί στον Πηνειό, βρίσκονται σε χώρο του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας – Ιατρική Σχολή, ενώ ορισμένα από αυτά βρίσκονται και στο Διαχρονικό Μουσείο της Λάρισας (ένας χαυλιόδοντας ελέφαντα, κέρατα από άγριο βόδι, αλλά και ένα κρανίο από ένα ελάφι).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Ιστορία 19.04.2020 - 12:110

Πολεμικοί ελέφαντες σε Μεγαλόπολη και Άργος!

Ο ελέφαντας (Elephas antiquus)

Σύμφωνα με την επιστημονική έρευνα, πρόκειται για ένα είδος ελέφαντα που εντοπίστηκε πως ζούσε στην περιοχή του Πηνειού. Είναι πολύ κοινό είδος στο Μέσο και Ανώτερο Πλειστόκαινο της Ευρώπης. Επειδή τα οστά και τα δόντια του είναι μεγάλου μεγέθους και πολύ ανθεκτικά, διατηρούνται καλύτερα ως απολιθώματα συγκριτικά με τα λείψανα πιο μικρόσωμων ζώων.

Συγγενής του σημερινού ινδικού ελέφαντα, ήταν σημαντικά μεγαλύτερος από αυτόν: ορισμένα αρσενικά άτομα ίσως έφταναν σε ύψος τα 4 μ. και το βάρος τους ξεπερνούσε τους 10 τόνους. Ωστόσο τα θηλυκά, αλλά και κάποια αρσενικά άτομα, ήταν σαφώς μικρότερα (οι ελέφαντες εμφανίζουν μεγάλες αποκλίσεις μεγέθους, ιδίως μεταξύ των δύο φύλων).

Το ογκώδες κρανίο έφερε δύο μεγάλου μήκους και σχετικά ευθείς χαυλιόδοντες. Στην Ελλάδα είναι γνωστός από τουλάχιστον είκοσι θέσεις.

Μεγάλα βοοειδή

Στην κοιλάδα του Πηνειού φαίνεται πως ζούσαν κάποτε μεγάλα βοοειδή του είδους Bos primigenius. Είναι πολύ μεγαλόσωμο και πολύ εύρωστο είδος ταύρου, με μεγάλα κέρατα που στρέφονταν προς το πλάι και προς τα εμπρός, αναφέρει ο κ. Αθανασίου στην έρευνά του.

Το ύψος στους ώμους των αρσενικών ατόμων έφθανε τα 1,65 -1,85 μ, αν και ορισμένα ίσως ξεπερνούσαν τα 2μ. Τα θηλυκά ήταν 20 -25% μικρότερα.

Κατά το Μέσο και Ανώτερο Πλειστόκαινο οι ταύροι αυτοί είχαν εξαπλωθεί σε ολόκληρη την Ευρασία και τη Β. Αφρική. Κατά το Ολόκαινο οι πληθυσμοί τους παρουσίασαν μεγάλη κάμψη λόγω του εντατικού κυνηγιού και απώλειας βοσκοτόπων. Το τελευταίο άτομο του είδους πέθανε στην Πολωνία το 1627.

Τα μικρά βοοειδή: αίγαγρος των Άλπεων και σάιγκα

Ο αίγαγρος Capra ibex είναι ορεσίβιο θηλαστικό, ικανό να αναρριχηθεί στα πιο απόκρημνα υψώματα. Ο φυσικός του χώρος περιορίζεται σήμερα στις Άλπεις, σε υψόμετρο άνω των 1500μ, κατά το παρελθόν όμως ήταν κοινό σε όλα τα ορεινά οικοσυστήματα της Ευρώπης. Τα αρσενικά είναι πολύ μεγαλύτερα από τα θηλυκά (έχουν σχεδόν το διπλάσιο βάρος) και έχουν πολύ μακρύτερα κέρατα.

Το ύψος στους ώμους των αρσενικών φθάνει μέχρι 1 μ, το μήκος του σώματος τα 1,60 μ και το βάρος μπορεί να ξεπεράσει τα 100 κιλά. Τα πλειστοκαινικά άτομα του είδους ήταν ελαφρώς μεγαλύτερα.

Η σάιγκα (Saiga tatarica) είναι μια αντιλόπη που ζει σήμερα στις ψυχρές στέπες της Κεντρικής Ασίας. Μέχρι πριν από δύο αιώνες η γεωγραφική της εξάπλωση έφτανε όμως μέχρι την Κεντρική Ευρώπη, όπου ζούσε στις στέπες και τα αραιά δάση.

«Το μήκος της φτάνει τα 1,45 μ και το ύψος της τα 80 εκατ. Χαρακτηρίζεται από την ογκώδη μύτη της, η οποία σχηματίζει μικρή προβοσκίδα. Μόνο τα αρσενικά άτομα φέρουν κέρατα. Σε αυτό το είδος αποδίδεται από Γερμανούς ερευνητές μία κάτω γνάθος που βρέθηκε στην κοιλάδα του Πηνειού το 1958», αναφέρεται στην έρευνα.

Ο ρινόκερος

Αναφορικά με τον ρινόκερο, στη μελέτη αναφέρεται μεταξύ άλλων, ότι κατά τη διάρκεια του Πλειστοκαίνου (δηλ. γεωλογική περίοδος από το 2.588.000 π.Χ. ως το 11.700 π.Χ) υπήρξαν τουλάχιστον τέσσερα είδη, τα οποία εντάσσονται στα γένη Stephanorhinus και Coelodonta. Το γένος Stephanorhinus είναι στενός συγγενής του σημερινού δασόβιου ρινόκερου της Σουμάτρας Dicerorhinus sumatrensis. Στο Coelodonta ανήκει ο τριχωτός ρινόκερος που έζησε κατά τις παγετώδεις εποχές μαζί με τα μαμούθ. Οι πλειστοκαινικοί ρινόκεροι της Ευρώπης έφεραν δύο ρινικά κέρατα και ήταν μεσαίου -μεγάλου μεγέθους.

Στην πανίδα του Πηνειού αντιπροσωπεύεται πιθανότατα μόνο το είδος Stephanorhinus hemitoechus, αναφέρει η μελέτη, δηλαδή ένα είδος που ζούσε σε ανοιχτές εκτάσεις και αραιά δάση.

Ελαφοειδή

Παράλληλα στην επιστημονική μελέτη αναφέρεται ότι στην πανίδα του Πηνειού περιλαμβάνονται και τα τρία πολύ γνωστά μας είδη ελαφοειδών που απαντούν σήμερα στα εύκρατα δάση της Ευρώπης, δηλαδή το ελάφι, το πλατόνι και το ζαρκάδι. Εκτός όμως από αυτά περιλαμβάνεται και ένα, εξαφανισμένο σήμερα, γιγαντιαίο είδος, που ονομάζεται μεγαλόκερος (Megaloceros giganteus). Το ύψος του στους ώμους ξεπερνούσε τα 2μ, και τα αρσενικά άτομα χαρακτηρίζονταν από τα τεράστια παλαμοειδή κέρατά τους, πλάτους άνω των 3μ. Πρόκειται για το μεγαλύτερο ελαφοειδές που έζησε ποτέ. Ο μεγαλόκερος έζησε σε εύκρατες περιοχές της Ευρασίας μέχρι το τέλος του Πλειστοκαίνου, και σε ορισμένες θέσεις επέζησε και στο Ολόκαινο.

Ο ιπποπόταμος (Hippopotamus sp.)

Αποκλειστικά αφρικανικό ζώο σήμερα, ο ιπποπόταμος εξαπλώθηκε κατά τις θερμές μεσοπαγετώδεις περιόδους του Πλειστοκαίνου προς Βορρά μέχρι την Αγγλία. Η σημερινή του γεωγραφική εξάπλωση δεν αποτελεί παρά ελάχιστο μέρος της πλειστοκαινικής. Ο ευρωπαϊκός ιπποπόταμος ήταν αρκετά μεγαλύτερος από τον σημερινό: ορισμένα άτομα πρέπει να ξεπερνούσαν σε μήκος τα 5 μ και σε βάρος τους 4 τόνους). Ήταν ημιυδρόβιος και ζούσε κοντά σε λίμνες και ποτάμια. Χαρακτηρίζεται από πολύ παχύ κορμό, κοντά πόδια και πολύ μεγάλη κεφαλή με υπερμεγέθεις κυνόδοντες (χαυλιόδοντες).

Χρονολόγηση της πανίδας

Εκτός από τη μικρή διαφορά μεγέθους, δεν παρατηρείται καμία σημαντική ανατομική διαφορά μεταξύ των πλειστοκαινικών και των σημερινών ιπποποτάμων, και γι’ αυτό θεωρούνται από τους περισσότερους ερευνητές μέλη του ιδίου είδους, Hippopotamusamphibius.

Σύμφωνα με τη μελέτη του κ. Αθανασίου, η σύσταση της πανίδας του Πηνειού δείχνει ότι τοποθετείται γεωχρονολογικώς στο Ανώτερο Πλειστόκαινο. Ωστόσο το Ανώτερο Πλειστόκαινο καλύπτει την αρκετά μεγάλη, για τα ανθρώπινα μέτρα, χρονική περίοδο 180.000 -10.000 έτη πριν από σήμερα.

Με βάση τις χρονολογήσεις αυτές, γράφει ο κ. Αθανασίου στη μελέτη του, ότι «τα ιζήματα στην περιοχή των Στενών Καλαμακίου αποτέθηκαν πριν από περίπου 30.000 -45.000 χρόνια. Η ηλικία αυτή, κατά την οποία έζησαν τα απολιθωμένα θηλαστικά του της κοιλάδας του Πηνειού, εμπίπτει εντός της τελευταίας παγετώδους περιόδου, που σημαίνει ότι το κλίμα ήταν αισθητά πιο ψυχρό από το σημερινό».

Ωστόσο, αναφέρει η μελέτη, «λόγω του σχετικά μικρού γεωγραφικού πλάτους της Θεσσαλίας, τα παγετικά φαινόμενα δεν ήταν τόσο έντονα. Αυτό συνάγεται από την απουσία στην απολιθωμένη πανίδα ζώων απόλυτα προσαρμοσμένων σε ψυχρά περιβάλλοντα, όπως το μαμούθ και ο τριχωτός ρινόκερος. Αντιθέτως, η πανίδα περιλαμβάνει θηλαστικά, όπως ο ιπποπόταμος, που δεν μπορούν να ζήσουν σε συνθήκες παγετού».

https://www.pentapostagma.gr/epistimi/periballon/6958116_kai-omos-stin-ellada-zoysan-elefantes-ippopotamoi-kai-rinokeroi

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Με ΦΕΚ η κυβέρνηση δίνει τη χαριστική βολή στη μοναξιά του Λύρου

Μπορούμε να γράψουμε χίλια δυο για το δήμαρχο που δεν θα είναι και τόσο κολακευτικά για τον ίδιο και την πορεία του στο ραδιομέγαρο του Μεσολογγίου (δημαρχείο δε το λες).

Αυτό όμως που δεν θα μπορέσουμε ποτέ να του αφαιρέσουμε είναι ότι είναι ένας καλλιτέχνης, ένας μοναχικός τροβαδούρος, ένας νεότερος βιολιτζής στη στέγη του ραδιοσταθμού, όπου εκεί ανακαλύπτει ότι, η ζωή τον προσπέρασε, αλλά ο ίδιος έρμαιο των εμμονών του και του εγωκεντρισμού του,   μυαλό δεν έβαλε.

...

 Η μοναξιά αυτού του καλλιτέχνη  προήλθε από τις επιλογές του και την εμμονική του πεποίθηση ότι είναι αυτός ο απόλυτος άρχων, σε μια μελωδία όπου  η φωνή του ακούγεται ως κλάξον. 

Το έργο που εκτυλίσσεται αυτή τη στιγμή είναι στα όρια της γελοιότητας και μέρα με τη μέρα γίνεται όλο και ποιο τραγικό. 

Γυμνός ο δήμαρχος από θεσμικούς συνεργάτες, δηλαδή από την κινητήριο δύναμη της εξουσίας του, πλαισιωμένος από ρεμάλια της εξωθεσμικής αγοράς του περιθωρίου της κοινωνικής ζωής, κηρύσσει το πόλεμο σε όποιον δεν προσκυνήσει το μεγαλείο του, περιμένοντας άραγε τι;;; 

Από σήμερα ο δήμαρχος είναι ακόμη ποιο μόνος, γιατί έμαθε από το ίντερνετ ότι η κυβέρνηση εξέδωσε ΦΕΚ όπου μετατάσσει τους μηχανικούς της υπηρεσίας του δήμου σε άλλες υπηρεσίες και άλλες πόλεις. 

Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι για να γίνει κάτι τέτοιο, απαιτείτε η σύμφωνη γνώμη του ίδιου του δημάρχου. 

Κάτι τέτοιο δεν έγινε και ο μοναχικός μας βιολιτζής της στέγης, έμεινε ακόμη ποιο μόνος, μέχρι να συνειδητοποιήσει ότι ακόμη και η στέγη που πατά είναι απούσα.

Για την ακρίβεια ο νόμος περί κινητικότητας 4440/2016 

προβλέπει Μετάταξη υπαλλήλου Α' βαθμού από την Τεχνική Υπηρεσία, μόνο με σύμφωνη γνώμη του δημάρχου.

Η έκδοση όμως του ΦΕΚ 820/γ/07/04/2021 όπου αναφέρει περιληπτικά τις μετατάξεις των δυο μηχανικών του δήμου Μεσολογγίου, δηλώνει απερίφραστα ότι η κεντρική εξουσία όχι μόνο έχει βάλει στη γωνία το δήμαρχο Μεσολογγίου, αλλά τον έχει εξαϋλώσει ακόμη και ως θεσμό.

Το τι σημαίνει η μετάταξη των δυο μηχανικών του δήμου, το ξέρουν όσοι έχουν ασχοληθεί με τα κοινά, αλλά και όλοι εμείς που άδικα θα περιμένουμε οποιοδήποτε έργο από τη σημερινή δημοτική αρχή.

Η Τεχνική Υπηρεσία από σήμερα καθίσταται ανήμπορη να ολοκληρώσει φάκελο έργων και ανίκανη να εποπτεύσει το οτιδήποτε.

Είναι η αρχή του τέλους που ήρθε πρόωρα, για μια δημοτική αρχή που ψηφίστηκε με κριτήριο την απομάκρυνση της προηγούμενης.

Αυτή είναι η κατάληξη των διλλημάτων που μπαίνουν εμβόλιμα στις εκλογές και αυτό είναι το κόστος που καλούμαστε να πληρώσουμε όλοι εμείς οι δημότες.

Οι πληροφορίες μας μιλούν, για ακόμη περισσότερες αποχωρήσεις από το στρατόπεδο του Λύρου και για μια αντιπολίτευση που μάλλον δείχνει σημάδια ωρίμανσης, μιας και αποχώρησε το αρχιλαμόγιο καραπάνος από την ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης. 

Δεν ξέρουμε κ. Αθανασίου εάν ισχύει το γνωμικό που αναρτήσατε στο φατσοβιβλίο, αλλά κάποιος άσχετος με τους νόμους, τη δημοκρατία και τη τοπική αυτοδιοίκηση, οδήγησε το δήμαρχο σε αυτή την κατάντια και εσείς είχατε όχι μόνο την ηθική υποχρέωση αλλά και το καθήκον που πηγάζει από το μισθό σας να προστατέψετε και να ενεργοποιήσετε όλους εκείνους τους μηχανισμούς ώστε να μη φτάσει εδώ η κατάσταση. 

Καλή αντάμωση 

Ο ΔΡΑΚΟΣ

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Η χορηγία, επιτάσσει το ξερίζωμα των δέντρων ; Υπάρχει δημοτική αρχή ;;;

Ακόμη μια νέα επιτυχία πρόσθεσε στη θημωνιά  των επιτυχιών της η δημοτική αρχή του Λύρου.

Κατάφερε να κόψει στη ρίζα τους ευκαλύπτους στο Νιχώρι , αποδεικνύοντας σε κάθε δύσπιστο ότι, σε αυτό το δήμο τα πριόνια δουλεύουν καλά και φέρνουν ανεπανόρθωτα αποτελέσματα.

Διαβάστε τι έγραψε κάποια δημότης του Νεοχωρίου...

Έκοψαν και τα δέντρα του γηπέδου δίπλα στην κοίτη του ποταμού που χρησίμευαν σαν ανάχωμα και λειτουργούσαν σαν <<πρά-σινο φίλτρο>>. Ευτυχώς δεν πρόλαβαν να τελειώσουν το άθλιο έργο τους γιατί τους σταμάτησαν κάποιοι ευαισθητοποιημένοι δημότες.

Αυτό που έχω να πω είναι : Παραιτηθείτε Κύριοι της Δημοτικής αρχής, είστε ανάξιοι, είστε ότι χειρότερο έχει περάσει από αυτό τον τόπο. Σας παρακαλούμε τόσο καιρό να αξιοποιήσετε τα χρήματα που έχουν δοθεί για την βελτίωση του γηπέδου κι εσείς θεωρήσατε σωστό να το καταστρέψετε!

...

Αυτά είναι τα λόγια που βρήκαμε στο φατσοβιβλίο, ως σχόλιο ή ως κραυγή αγωνίας και αντίδρασης στο αλλοπρόσαλλο έργο της δημοτικής αρχής, η οποία όχι μόνο έχει χάσει τη μπάλα, αλλά έχει γίνει έρμαιο της ηλιθιότητας του κάθε τυχάρπαστου αεριτζή που έχει προσεταιριστεί το δήμαρχο και τη διοίκηση.

Στην ερώτησή μας γιατί αυτή η κατακρεούργηση των δέντρων στο Αιτωλικό και τώρα στο Νιχώρι, οι υπεύθυνοι μας απάντησαν ότι τα δέντρα θέλουν κλάδεμα και μάλιστα τα συγκεκριμένα, έχουν τη δυνατότητα σε μικρό χρονικό διάστημα να ξαναπετάξουν φύλλα.

Πέρα από αυτό, ο δήμος δεν χρεώνεται ούτε σέντς, διότι δίνει στον εργολάβο τα ξύλα ως πληρωμή.

Και με μια τέτοια λογική τι ήθελες να γίνει δήμαρχε; Ο εργολάβος να κόβει μόνο τα λαίμαργα;

Υπάρχει σχετική απόφαση που να δίνει το ελεύθερο στον εργολάβο να κόβει όσο θέλει;

Αλλά γιατί μιλάμε για το μεροκάματο το εργολάβου που είναι έτσι και αλλιώς σεβαστό, εσύ δήμαρχε θέλεις να ιδρύσεις ενεργειακή κοινότητα κάποιων μυρίων, στα μερικά χιλιάρικα για σωστό κλάδεμα κιότεψες;

Εσείς αγαπητή μας Μέμη, που είσασταν όταν έμπαινε μαχαίρι σε δέντρα που σε φιλοξένησαν από τότε που γεννήθηκες και προϋπήρχαν κάποιες εκατοντάδες χρόνια πριν εσύ αποφασίσεις να εκπροσωπήσεις τους συνδημότες σου;

Τι αρπακολίκι είναι αυτό; Πόσο ακόμη να αντέξει ο κόσμος από τις παρεμβάσεις του κάθε Στέλλιου για έργα που θα του φέρουν χορηγία;

Αλήθεια τα μοιράζεστε τουλάχιστον όλοι εκεί μέσα ή έχουμε κάποιους που γι' αυτούς δεν περισσεύουν;

Αγαπητή Μελαχρή μας, ξέρεις κάτι για το έγκλημα ή ο μπεζαχτάς να πέφτει και έχει ο Θεός;

Θα πρέπει όμως να πούμε ότι αρχικός υπαίτιος δεν είναι η δημοτική αρχή, αλλά το δασαρχείο, το οποίο έπρεπε να είχε συντάξει έκθεση με συγκεκριμένες οδηγίες για το ύψος του κλαδέματος, τον αριθμό των δέντρων και κυρίως για την τύχη των κομμένων ξύλων, μιας και ο δήμος έχει αρμοδιότητα μόνο στο κλάδεμα, την εποπτεία και την ευθύνη την έχει το τοπικό δασαρχείο, ακόμη και αν τα δέντρα είναι εντός της οικιστικής ζώνης.

Τα δε ξύλα είναι ιδιοκτησία των δημοτών και μοιράζονται κάθε χρόνο με ευθύνη επίσης του δασαρχείου, σε άπορες οικογένειες ή βγαίνουν στη δημοπρασία, ώστε να καλυφθούν τα έξοδα αναδάσωσης.

Είδε έστω κάποιος, κάποιον υπάλληλο του δασαρχείου να εποπτεύει τις εργασίες;

Μάλλον όχι και μάλλον γιατί η χορηγία ήταν μικρή.

Ο κλοιός σφίγγει καθημερινά γύρω από το δήμαρχο, με σκάνδαλα που προκαλούν οι ενέργειες της κλίκας που διοικεί τον ιερό δήμο και δεν αποκλείεται να δούμε και άλλες παραιτήσεις αιρετών, αλλά και διώξεις κατά του ίδιου του δημάρχου.

Ο ΔΡΑΚΟΣ 

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...