Συνελήφθη τη Δευτέρα άνδρας στο Αιτωλικό, από αστυνομικούς του Αστυνομικού Τμήματος Αιτωλικού.
Με την χρήση φορτηγού οχήματος προέβη στην εναπόθεση αδρανών υλικών (προϊόντα εκσκαφής) σε δασικό χώρο του Αιτωλικού.
Σε βάρος του σχηματίστηκε δικογραφία για παραβάσεις της περιβαλλοντικής
νομοθεσίας.
https://neaait.gr/aitoliko-adeiaze-mpaza-me-fortigo-se-dasiko-choro-kai-synelifthi/
Η Ελληνική Ομοσπονδία Κάνοε-Καγιάκ, όρθιας σανιδοκωπηλασίας και κυματολίσθησης με σανίδα, σε συνεργασία με το Ναυτικό όμιλο Μεσολογγίου διοργανώνει το Σαββατοκύριακο 1&2 Απριλίου το 8οπανελλήνιο πρωτάθλημα κάνοε-καγιάκ μεγάλων αποστάσεων, στη λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου-Αιτωλικού.
...
Πιο συγκεκριμένα, 200 περίπου αθλητές, όλων των κατηγοριών, από 25
σωματεία της Ελλάδας θα αγωνιστούν στα 5000μ,2000μ και 1000μ .
Ο στίβος του πανελληνίου πρωταθλήματος θα βρίσκεται στο θαλάσσιο χώρο της δυτικής παραλίας Αιτωλικού.
Ο περσινός πρωταθλητής των κατηγοριών ανάπτυξης ,Ναυτικός Όμιλος
Μεσολογγίου , θα συμμετέχει με 13 αθλητές .
Ελάτε το Σαββατοκύριακο στο Αιτωλικό , να παρακολουθήσετε το συναρπαστικό άθλημα του κάνοε-καγιάκ ήρεμων νερών.
Πρόγραμμα αγώνων
Σάββατο 16.00-18.00, προπονήσεις-δοκιμαστικά.
Κυριακή 09.30, έναρξη τελικών , απονομές 14.00.
Το πρωτάθλημα είναι ενταγμένο στο πρόγραμμα των Εορτών Εξόδου 2023 του Δήμου ΙΠ Μεσολογγίου.
Πανέτοιμη δηλώνει η δημοτική αρχή του Ραδιομεγάρου στο Μεσολόγγι, στο
ενδεχόμενο εμφάνισης της γιορτής του Πάσχα.
Ήδη το πρώτα κοπάδια έκαναν την εμφάνισή τους στα ανατολικά γεφύρια του
Αιτωλικού , αφού προηγήθηκε μια ιδιότυπη πασαρέλα στο Ραδιομέγαρο,
καθώς και σε πρωτοσέλιδες φωτογραφίες στην φυλλάδα του Μεσολογγίου
Αιχμή , με τους αρχιτσοπαναραίους, Λύρο και Καραπάνο.
Στην είσοδο της πόλης τα γιδοπρόβατα, δέχτηκαν το θερμό χαιρετισμό της
δημάρχου Αιτωλικού (όπως αυτοαποκαλείτε) Μαντζή και του αντιδημάρχου
Μασαούτη, ο οποίος εκείνη την ώρα συνομιλούσε με τον Γιάννη τον περπατητή
σε μπλάκ έκδοση.
Η δήμαρχος Αιτωλικού Μαντζή, τιμώντας στο ακέριο τη φήμη της ως
άνθρωπος των έργων,
άρχισε το άρμεγμα ευθύς αμέσως, σκορπώντας ενθουσιασμό και μια
δόση ικανοποίησης θα λέγαμε εμείς, σε όλο το κοπάδι, μιας και δεν
μπορούσε, μάλλον από τον ενθουσιασμό και τη χαρά της, να
ξεχωρίσει τα κριάρια από τις πρατίνες.
Ο Λύρος βέβαια, ως αρχιτσέλιγκας μετά από πολύ σκέψη και διάβασμα
του τελευταίου βιβλίου του Μπαμπινιώτη … αναφώνησε !!!
Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;;;
Τι να ΄χουν τα έρμα Κώτσο μας ;;;
Αντί να τα πάτε σε βοσκοτόπι να φάνε διορισμό, εσείς τα φέρατε στην
ανατολική Νίδοβα
που ήταν μεν καταπράσινη, από τα μολυσμένα φύκια δε, του βιολογικού
καθαρισμού της πόλης μας.
Εσύ Κώτσο μας, πρασνάδα είδες και όρμησες και καλά έκανες, τώρα όμως
ποιος θα μαζέψει τα ψοφίμια; Και καλά τα ψοφίμια, τα ζωντανά που μείνανε
κάγκελο από τη πολύ περιποίηση της δημάρχου Αιτωλικού, ποιος θα καταφέρει
να τα μετακινήσει;
Κάποια από αυτά έχουν μείνει κολόνες με ένα χαμόγελο παγωμένο στη
μουσούδα τους και δυστυχώς μαθαίνουμε ότι χαλάει και ο καιρός , τι κάνουμε
τώρα Κώτσο μας ;;;
Έλα να τα μαζέψεις Κώτσο μας πριν σε βάλουνε στη μέση τα ίδια τα
πρόβατα και πάει η φάπα σύννεφο.
Ειδοποίησε και την αγία οικογένεια και κυρίως την αυτοκράτειρα, ότι ο
αγώνας σταματάει εδώ, για να γλυτώσεις τουλάχιστον την ταρίχευση αλα
καλαμών .
Προτείνουμε επίσης ηρεμία και καθαρό μυαλό γιατί μαθαίνουμε ότι σε έπιασε
ένας μαγαλοπανικός από χθες, τόσο μεγάλος που έφτασες στο σημείο να
προσφέρεις γη και ύδωρ σε γαλάζιους βολευτές, που μέχρι χθες τους
κατονόμαζες ως εχθρούς του δήμου μας και της πατρίδος γενικότερα.
Τα καλύτερα έπονται Κώτσο μας … κουράγιο
Ο ΠΙΤΣΙΡΙΚΑΣ
Τριπολιτσά, Νοέμβριος 1820. Ομηρίες, βασανιστήρια κι εκτελέσεις. Αυτή
ήταν η φριχτή πραγματικότητα που αντίκρυζε κανείς στους δρόμους της
πελοποννησιακής πρωτεύουσας. Μέσα στο Σεράγι του Χουρσίτ πασά, τα
πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Χλιδή, καλοπέραση και 64 γυναίκες να
ικανοποιούν τις ορέξεις του.
Ο Χουρσίτ είχε τη φήμη του πιο αμείλικτου και αιμοδιψή πολέμαρχου των
Τούρκων. Καταγόταν από τη Γεωργία του Καυκάσου και είχε
χριστιανούς γονείς. Μάλιστα υπάρχουν αναφορές ότι ήταν γιος ορθόδοξου
ιερέα. Εξισλαμίστηκε σε νεαρή ηλικία και κατατάχθηκε στο σώμα
των Γενιτσάρων, όπου αναδείχθηκε στρατιωτικά.
Πρώτο του μεγάλο επίτευγμα ήταν η καταστολή της εξέγερσης των Κούρδων,
στις αρχές του 19ου αιώνα, την οποία έπνιξε στο αίμα. Ο σουλτάνος του
απένειμε εύσημα και λίγα χρόνια αργότερα, το 1815, τον έστειλε να
καταστείλει την επανάσταση των Σέρβων.
Μετά από σφοδρή σύγκρουση στην πόλη Νις, ο στρατός των Σέρβων επαναστατών
ηττήθηκε κατά κράτος. Ενδεικτικό της αγριότητας του Χουρσίτ ήταν η εντολή
που έδωσε μετά τη μάχη. Με τα κεφάλια των σκοτωμένων ανταρτών, έχτισε
τον “πύργο των κρανίων”, μία πελώρια κατασκευή αποτελούμενη από
952 νεκροκεφαλές.
Μέρος του “πύργου των κρανίων”.
Μετά από την επιτυχία στη Νις, ο Χουρσίτ επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη
θριαμβευτής. Ο Μαχμούτ Β΄ του απένειμε το ύπατο αξίωμα του Μεγάλου Βεζύρη
προκαλώντας τον φθόνο των άλλων αυλικών. Με ραδιουργίες, κατόρθωσαν
σύντομα να πείσουν τον Σουλτάνο ότι πρέπει να τον στείλει στην
Πελοπόννησο, όπου η Φιλική Εταιρεία προετοίμαζε το έδαφος για το ξέσπασμα
της Επανάστασης.
Έτσι, ο Χουρσίτ μετατέθηκε αρχικά στην Ρούμελη και από εκεί, το 1820 στην Τριπολιτσά. Διορίστηκε πασάς
της Πελοποννήσου («μόρα βαλεσί») και είχε ως έδρα του την
Τρίπολη, την πρωτεύουσα του Μοριά.
Ο Χουρσίτ πασάς και το χαρέμι
Ο Χουρσίτ έφτασε στην Τριπολιτσά τον Νοέμβριο του 1820. Εγκαταστάθηκε στο
περιβόητο Σεράγι, το οποίο υψωνόταν σε μια πλαγιά στο βορειοδυτικό κομμάτι
της πόλης.
Ήταν το μεγαλύτερο, λαμπρότερο και επισημότερο κτίσμα της Τριπολιτσάς. Οι τοίχοι ήταν επίχρυσοι, το δάπεδο καλυπτόταν από περσικούς τάπητες, ενώ ασημένια βάζα και λυχνίες κοσμούσαν τα δωμάτια. Στο κέντρο του τεράστιου οικοδομήματος υπήρχε ένα προαύλιο, όπου ενώνονταν όλοι οι διάδρομοι που οδηγούσαν στις αίθουσες, στις κάμαρες και στους περίβολους.
Το ξακουστό Σεράγιο της Τριπολιτσάς.
Το χαρέμι και οι τέσσερις σύζυγοί
Ωστόσο, ανάμεσα στους αμύθητους θησαυρούς και τα πανάκριβα αντικείμενα
που υπήρχαν στο Σεράγι, το πολυτιμότερο απόκτημα του Χουρσίτ ήταν τα
χαρέμια του. Λέγεται ότι ο πασάς διέθετε συνολικά 64 γυναίκες στο παλάτι
του. Μεταξύ τους βρίσκονταν οι τέσσερις σύζυγοί του, η Εσμέ, η
Ασίτσα, η Θατμέ και η Αίσα. Και από αυτές ξεχώριζε η Εσμέ, η οποία ήταν
και αδελφή του Σουλτάνου. Είχε στην υπηρεσία της 20 δούλες, ενώ οι
υπόλοιπες είχαν από εφτά, έξι και πέντε αντίστοιχα.
Η “Αθλία Τριπολιτσά”
Ο Χουρσίτ πασάς φημιζόταν για την αγριότητά του. Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη
Μέσα στο υπερπολυτελές Σεράγιο, ο πασάς απολάμβανε τα πλούτη και την
καλοπέραση. Στην υπόλοιπη Τριπολιτσά, οι Έλληνες
δεινοπαθούσαν. Γνώριζαν ότι ο σουλτάνος είχε στείλει τον Χουρσίτ
επειδή υποψιαζόταν ότι οι Ρωμιοί θα εξεγείρονταν.
Οι πρόκριτοι της Πελοποννήσου, από την ημέρα της άφιξής του ακόμα, είχαν
προνοήσει να τον καθησυχάσουν. Τον υποδέχθηκαν με τιμές στο Ναύπλιο, τον
συνόδευσαν έως την Τρίπολη και επιχείρησαν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη
του. Παρόλα αυτά, ο διαβόητος πασάς είχε έρθει αποφασισμένος να
ακολουθήσει πιστά τις εντολές του σουλτάνου.
Κατά την ολιγόμηνη διακυβέρνησή του, έθεσε σε εφαρμογή σκληρά προληπτικά
μέτρα εις βάρος των Ελλήνων. Διωγμοί και συλλήψεις απλών πολιτών, καθώς
και ομηρίες ατόμων που ασκούσαν επιρροή, ήταν καθημερινά
φαινόμενα. Οι περισσότεροι από αυτούς κρατήθηκαν στις φυλακές, ενώ
αρκετοί δεν γλίτωσαν τα βασανιστήρια και την εκτέλεση.
Η τρομοκρατία, η βαρβαρότητα και η τυφλή βία των τουρκικών αρχών έδωσε
στην Τριπολιτσά το προσωνύμιο “αθλία”.
Προδομένος από το χαρέμι του
Τον Ιανουάριο του 1821, δύο μήνες αφότου είχε μετατεθεί στην Τριπολιτσά,
ο Χουρσίτ χρειάστηκε να μετακινηθεί. Έλαβε εντολή να μεταβεί προσωρινά στα
Ιωάννινα, προκειμένου να καταστείλει την ανταρσία του Αλή. Στη θέση του άφησε ως τοποτηρητή (καϊμακάμη) τον Μεχμέτ Σαλήχ, με
δύναμη 1.000 Αλβανών για την επιβολή της τάξης.
Η επιχείρηση για την εξόντωση του Αλή Πασά στην Ήπειρο διήρκεσε
περισσότερο απ’ όσο υπολόγιζε κι έτσι, το ξέσπασμα της Ελληνικής
Επανάστασης στην Πελοπόννησο τον βρήκε απών. Έδωσε εντολή στους στρατηγούς
Κιοσσέ Μεχμέτ και Ομέρ Βρυώνη να καταπνίξουν τον ξεσηκωμό στην Ανατολική
Στερεά με 10.000 περίπου άντρες και στον Κεχαγιάμπεη να ενισχύσει με
στράτευμα 4.000 την Τριπολιτσά, όπου βρισκόταν το Σεράγι του.
Η απουσία του από τον Μοριά αποδείχτηκε καθοριστική για την επανάσταση
καθώς οι Έλληνες πέτυχαν σημαντικές νίκες. Ο Χουρσίτ τελικά εξόντωσε τον
Αλή Πασά, έστειλε τους θησαυρούς του στον σουλτάνο και εν συνεχεία μετέβη
στη Λάρισα. Την ίδια περίοδο, χωρίς να το γνωρίζει, οι αντίζηλοί του
συνέχιζαν να τον διαβάλουν. Έπεισαν τον σουλτάνο ότι ο Χουρσίτ είχε
καταχραστεί το μεγαλύτερο μέρος της αμύθητης περιουσίας του Αλή. Η Υψηλή
Πύλη πήρε την απόφαση τότε να παραμερίσει τον νικηφόρο Χουρσίτ και ανέθεσε
την καταστολή της Επανάστασης στον Δράμαλη.
Ο Χουρσίτ παρέμεινε στη Λάρισα και από εκεί έμαθε ότι η Οθωμανική στρατιά ηττήθηκε και ο Κολοκοτρώνης πέτυχε την άλωση της Τριπολιτσάς. Αυτό που τον ανησυχούσε περισσότερο ήταν τα χαρέμια του. Κατάφερε όμως να πετύχει συμφωνία για ανταλλαγή των αιχμαλώτων. Μάλιστα την μεσολάβηση έκανε ο Άγγλος αρμοστής των Επτανήσων, ο Μαίτλαντ, που ανέθεσε τις διαπραγματεύσεις στον γιατρό Στεφάνου. Τα πράγματα όμως είχαν απρόβλεπτη εξέλιξη.
Απεικόνιση της Τριπολιτσάς το 1882, του WORDSWORTH, Christopher.
Πηγή: Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη
Όταν ο έκπτωτος στρατάρχης παρέλαβε τελικά το χαρέμι του, την άνοιξη του
1822, εξοργίστηκε. Συνειδητοποίησε ότι τους μήνες που ήταν απών, οι
γυναίκες του είχαν συνάψει σχέσεις με Έλληνες. Απόδειξη αυτού, ότι πολλές
είχαν μείνει έγκυες. Λέγεται μάλιστα, ότι ακόμη και η Εσμέ, η εκλεκτή της
καρδιάς του, αδελφή του σουλτάνου, είχε ερωτευθεί τον αδελφό του
Πετρόμπεη και περίμενε το παιδί του.
Σε μία έκρηξη οργής, διέταξε τους δήμιους να τις κλείσουν σε σακιά και να
τις πετάξουν στον Πηνειό. Γλίτωσε μόνο η Εσμέ.
Λίγους μήνες αργότερα, έδωσε κι ο ίδιος τέλος στη ζωή του. Γνωρίζοντας
ότι ο σουλτάνος είχε δώσει εντολή να τον σκοτώσουν, με την κατηγορία
της κατάχρησης δημόσιου θησαυρού, θέλησε να τον προλάβει.
Αφού ετοίμασε έναν μεγαλοπρεπή τάφο και οργάνωσε την κηδεία του, ήπιε ένα φιαλίδιο με δηλητήριο και σωριάστηκε μπροστά στο
μαυσωλείο.
Οι απεσταλμένοι της Υψηλής Πύλης που έφτασαν με δύο μέρες καθυστέρηση,
αποφάσισαν ότι όφειλαν ούτως ή άλλως να εκτελέσουν το
φιρμάνι. Ξέθαψαν τον Χουρσίτ, του πήραν το κεφάλι και το μετέφεραν
στην Πόλη για να το δείξουν στον σουλτάνο πάνω σε ασημένιο δίσκο.
αρχική εικόνα: Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη
Επίτιμος Επόπτης Δημοτικής Εκπαιδεύσεως.
Όποιος ελεύθερα συλλογάται,
συλλογάται καλά.
Μια φωτεινή και ρωμαλέα μορφή της Ελληνικής Ιστορίας είναι ο Ρήγας Βελεστινλής, γιος φλογερού πατριώτη και γνήσιας Ελληνίδας, αναδείχθηκε αντάξιος γόνος των Παλαιών Φερών, πατρίδας του Ιάσονα. Στην όμορφη Θεσσαλική πόλη διδάχτηκε τα πρώτα γράμματα. Εδώ, περιδιαβάζοντας, κάτω απ’τους παχείς ίσκιους χιλιόχρονων δέντρων, θαυμάζοντας το φυσικό περιβάλλον και στενάζοντας για τη βαρύτατη σκλαβιά του Γένους, το φιλότιμο Ελληνόπουλο-ο Αντώνιος Κυριαζής- τραγούδησε τα κλέφτικα τραγούδια, οραματίστηκε ελεύθερη την Πατρίδα και αντίκρυσε τις χιονισμένες κορφές του Πηλίου και του Ολύμπου. Στη Ζαγορά και στ΄Αμπελάκια, κοντά σε φωτισμένους Δασκάλους, προικισμένους με ενθουσιαστική έφεση για τα γράμματα και ακαταπόνητη επιμέλεια, με γόνιμη φαντασία και εξαιρετική ευφυία, έθρεψε, με πλουσιότατη πνευματική και εθνική παράδοση, τη διψασμένη για μάθηση αγνή ψυχή του. Δάσκαλος, ύστερα, για ένα χρόνο, στον Κισσό, ένα χωριό του Ανατολικού Πηλίου, ανέπτυξε πλουσιότατη δράση και άφησε ζωντανό απ’εκεί το πέρασμά του.
...Νέος ακόμη, εγκαταλείπει τη γενέθλια γη, με μεγάλο απόθεμα οδυνηρών εμπειριών απ’ τις Τουρκικές αντεκδικήσεις για τα Ορλωφικά και με άσβεστο μίσος κατά των τυράννων. Στην Κωνσταντινούπολη, στη Βλαχία και στη Βιέννη, παντού όπου βρίσκεται, γράφει, τυπώνει βιβλία, κηρύττει, τραγουδά, οργανώνει, κινείται, εμψυχώνει τους ομογενείς, αλληλογραφεί με τους δραστήριους Έλληνες, που ζουν στα πέρατα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η ανάσταση του Γένους, χρυσό και ατελεύτητο όνειρο των αιώνων της σκλαβιάς, έγινε επίμονη σκέψη του και ακοίμητη φροντίδα. Έτσι, η μορφή του προφήτη της αναστάσεως του Ελληνισμού, του πρωτόκλητου της της θυσίας και του πρωτομάστορα της ελευθερίας, έγινε το σύμβολο, που αναζητούσε η πίστη των υποδούλων. Υπήρξε η φλογερή δασκαλική ψυχή, την οποία περιβάλλουν ο φωτοστέφανος του μαρτυρίου και η αχλύδα του θρύλου.
Ο Ρήγας δεν υπήρξε μόνο ο φλογερός βάρδος της ελευθερίας και ο πρωτομάρτυρας της Ελληνικής Επαναστάσεως. Υπήρξε, πολύ περισσότερο, ο τολμηρός ενσαρκωτής του Νεοελληνικού Κράτους, με το Σύνταγμά του, μέσα στο Βαλκανικό και γενικότερα, τον Ευρωπαϊκό χώρο, πιστεύοντας στην τεράστια δύναμη της Ελληνικής Παιδείας, με ορθούς προσανατολισμούς και φωτεινούς ορίζοντες.
Σ’ εποχή που η καθολική εκπαίδευση δεν είχε καθιερωθεί ακόμη στην Ευρώπη, με το άρθρο 22, ορίζει: << Όλοι, χωρίς εξαίρεσιν, έχουν χρέος να ηξεύρουν γράμματα. Η Πατρίς έχει να καταστήση Σχολεία εις όλα τα χωρία, δια τα αρσενικά και θηλυκά παιδιά. Εκ των γραμμάτων γεννάται η προκοπή, με την οποίαν λάμπουν τα ελεύθερα Έθνη . Να εξηγούνται οι παλαιοί ιστορικοί συγγραφείς. Εις δε τας μεγάλας πόλεις να διδάσκεται η γαλλική και η ιταλική γλώσσα. Είς όλα τα Σχολεία η ελληνική να είναι απαραίτητος
Ακολουθεί τις απόψεις του Πατροκοσμά που πίστευε ότι “όλα τα παιδιά να μαθαίνουν γράμματα, που λαμπρύνουν τον νούν του μαθητού . Είχε συνθέσει ιδιαίτερο ποίημα, με τίτλο: Ύμνος προς την παιδείαν και πρόσκλησις των Μουσών εις την Ελλάδα. Είναι χαρακτηριστικό το απόσπασμα:
Η σοφία ας αστράψη
και το Γένος μας αςλάμψη
πάλιν το Ελληνικόν.
Και αι Μούσαι ας αρχίσουν
τα γλυκά να κελαδήσουν
ήχον τον μελωδικόν…
Τα αιτήματα αυτά εξακολουθούν να έχουν επικαιρότητα.
Τα κλασσικά γράμματα και η ελληνική γλώσσα, όπως αποκρυσταλλώνονται στο έργο των κορυφαίων του ελληνικού πολιτισμού, οφείλουν ν’αποτελούν το βάθρο της παιδείας μας, που αντλεί χυμούς απ’την ελληνική αρχαιότητα και τη βυζαντινή πνευματικότητα. Σήμερα, η περιρρέουσα την Κοινωνία μας ατμόσφαιρα είναι υλιστική και ευδαιμονιστική. Οι ηθικές δυνάμεις του τόπου μας είναι λίγες και οι αξίες της ζωής, διαρκώς, υποχωρούν, ώστε όλα να επιτρέπονται και όλα να γίνονται, χωρίς φραγμούς και τιμωρίες. Η ασεβής λύσσα των καταλυτικών καιρών μας καταστρέφει τα ιδανικά και το παρελθόν μας.
Τη γενική νοσηρή αυτή κατάσταση ακολουθεί, δυστυχώς, ως ευπαθής κοινωνική λειτουργία και η Παιδεία. Το πνεύμα του καλού αντιπαλαίει κατά του κακού και ολεθρίου πνεύματος, μέσα στην τραγική αντιφατικότητα της εποχής μας. Οι ελλοχεύουσες δυνάμεις της αρνήσεως ορθώνονται μπροστά μας απειλητικές και υπονομεύουν την ανθρώπινη προσωπικότητα. Η Ελληνική Παιδεία έπαψε να είναι γνήσια ανθρωπιστική και ανθρωποπλαστική λειτουργία. Χρειάζεται πίστη και ενατένιση προς το μέλλον. Η μοίρα του Ελληνικού Σχολείου είναι η μοίρα του Έθνους. Η Πατρίδα μας έζησε και θα ζήσει με μια Παιδεία Ελληνοχριστιανική, με την πίστη των ιδανικών της και τις υψηλές ανατάσεις της, που εκράτησε αλώβητη την Ορθοδοξία και αμόλυντο τον Ελληνισμό. Η φωνή του Ρήγα είναι πάντοτε ζωντανή και επίκαιρη.
Η Ιστορία εδικαίωσε απόλυτα τους αγώνες και τη θυσία του Ρήγα. Ο σπόρος του έπεσε σε αγαθή γη. Οι επερχόμενες γενιές δεν άργησαν να θερίσουν τους καρπούς του. Η απήχηση της ύψιστης προσφοράς του ήταν τεράστια. Παραμένει στη διαδρομή του χρόνου, μια παιδαγωγούσα και ιδανική Μορφή, ένα αιώνιο όνομα και μια λαμπρή δόξα.
Από το ανασκαμμένο χώμα-παρατηρεί ο Χρήστος Μαλεβίτσης – την επόμενη άνοιξη, απρόβαλε πλήθος από κόκκινες παπαρούνες. Οι οποίες επλατάγιαζαν στην αύρα και, μέσα στο άφθονο εαρινό φώς, μηνούσαν την ανάσταση.
Ποτισμένος με το αίμα της θυσίας, βλάστησε και γιγάντωσε στην εύκαρπη γή. Ο σπόρος, που έκαμε το μυστηριακό του κύκλο, ίδιο και απαράλλαχτο, απο καταβολής της ζωής. Τον κύκλο της μεταβάσεως απ’τον Άδη στη ζωή και της ανακλήσεως ενός Λαού στην ιστορική πορεία του. Πορεία του πάθους και της θυσίας.
Οι ιδέες του, οι στοχασμοί του και οι υποθήκες του για τη ζωή ενσαρκώνουν το έργο του και το παράδειγμά του και μας παρορμούν σε δράση και εργασία, για ενάρετο βίο και ψυχική ενατένιση, για πίστη και σφυρηλάτηση του ελληνικού μέλλοντος.
Ο μαρτυρικός θάνατος του Ρήγα και των επτά συντρόφων του, μέσα στα σκοτεινά και υγρά κελλιά του πύργου Νεμπόϊσα, στο παραποτάμιο φρούριο του Βελιγραδίου, άναψε τον ελληνικό δαυλό, που εφώτισε και φωτίζει ανέσπερα την ελληνική ιστορία, που έδειξε και δείχνει το ζωντανότερο δείγμα της αγωνιστικής διαθέσεως της Ελληνικής Φυλής:
Ήλιε μου να’σαι μαρτυριά,
το αίμα μου ως τη σταλαγματιά
για την Πατρίδα χύνω!…
Ξενητεμένε, μήπως μας στέλνεις χαιρετίσματα;
Μηνάς το γυρισμό σου;
Της δόξας ήρθεν ο καιρός; Ως πότε παλληκάρια;
Κ. Παλαμάς
Πηγή: Εφημερίδα ΕΣΤΙΑ.
Παρασκευή, 13 Μαρτίου 2015.
https://www.olympia.gr/1535606/viral/i-foni-toy-riga-velestinli-gia-tin-paideia-toy-genoys/
Ο Κώστας Λύρος θα διεκδικήσει την επανεκλογή του ως δήμαρχος Μεσολογγίου ενώ έχει ανακοινώσει την υποψηφιότητά του και ο αδερφός του Θανάσης Λύρος.
Σίγουρα το ενδιαφέρον αυτής της “εκλογικής μάχης” θα είναι μεγάλο
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ...
Σαν σήμερα 21 Μαρτίου του 1921 γεννήθηκε ο Μανώλης Χιώτης ο οποίος σε
ηλικία μόλις 49 ετών, άφησε ξαφνικά την τελευταία του πνοή στις 21 Μαρτίου
του 1970 από καρδιακή ανεπάρκεια, στο Ιπποκράτειο και είχε γίνει διάσημος σε όλο
τον πλανήτη.
Ακόμα και ο καλύτερος κατά τεκμήριο κιθαρίστας όλων των εποχών, ο Τζίμι Χέντριξ είχε πει για τον Μανώλη Χιώτη: «Όχι εγώ, ο Χιώτης είναι ο καλύτερος κιθαρίστας στον κόσμο»
...Στον λογαριασμό της Φίνος Φιλμ στο Instagram δημοσιεύτηκε ένα αφιέρωμα στον βιρτουόζο του μπουζουκιού καθώς συνεργάστηκε με την εταιρεία παραγωγής σε μερικές ταινίες.
Η Φίνος Φιλμ δημοσίευσε ένα απόσπασμα από την ταινία «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης» με τον Ντίνο Ηλιόπουλο να ζητά από τον μουσικό να παίξει το «Ζήσε» με τη Μαίρη Λίντα.
Στη λεζάντα της δημοσίευσης, γράφει:
«Πρωτοπόρος, ευρηματικός και εξαιρετικά ταλαντούχος, ο Μανώλης Χιώτης δικαίως χαρακτηρίστηκε “αριστοκράτης ρεμπέτης”, αφού κατάφερε να συμφιλιώσει την λεγόμενη καλή κοινωνία με το μπουζούκι και να καθιερώσει το αρχοντορεμπέτικο την δεκαετία του ’50. Έφερε επανάσταση στην ελληνική μουσική όταν επινόησε το τετράχορδο μπουζούκι, ενώ εφάρμοσε πρώτος την χρήση ενισχυτή στις εμφανίσεις του.
Οι διακρίσεις του ξεπέρασαν τα σύνορα της χώρας μας, λαμβάνοντας θριαμβευτικά σχόλια από πολλούς διεθνείς αστέρες, όπως οι Τζίμι Χέντριξ, Άντονι Πέρκινς, Ελίζαμπεθ Τέιλορ, Μαρία Κάλλας, κ.α., ενώ το 1964 ερμήνευσε μαζί με την Μαίρη Λίντα στον Λευκό Οίκο για τα γενέθλια του προέδρου των ΗΠΑ Λίντον Τζόνσον.
Στην σύντομη ζωή του (50 χρόνων), ο Μανώλης Χιώτης συνέθεσε πάνω από 1500 τραγούδια και συνεργάστηκε στενά με τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής μουσικής, όπως τον Μίκη Θεοδωράκη και τον Μάνο Χατζιδάκι. Οι μεγαλύτερες του επιτυχίες αποδόθηκαν από την μεγάλη παρτενέρ και δεύτερη σύζυγο του, Μαίρη Λίντα, με την οποία συνεργάστηκαν στενά και στον κινηματογράφο.
Η σχέση του με την Φίνος Φιλμ ξεκίνησε πολύ νωρίς, το 1948, με την ταινία «Χαμένοι Άγγελοι» και συνεχίστηκε σε πέντε ακόμη ταινίες μέχρι το 1964, με πιο χαρακτηριστική την εμφάνιση του στην ταινία «Ο Φίλος μου ο Λευτεράκης» του Αλέκου Σακελλάριου, με τον Ντίνο Ηλιόπουλο να εμπλέκει τον Χιώτη στο σενάριο, υποδυόμενος φυσικά.. τον εαυτό του.
Σήμερα είναι διπλή επέτειος για τον Μανώλη Χιώτη, αφού γεννήθηκε και πέθανε την ίδια ημέρα με διαφορά πενήντα ετών».
Να θυμίσουμε ότι ο Μανώλης Χιώτης ήταν εκείνος που έκανε το μπουζούκι τετράχορδο και ηλεκτρικό. Οι καινοτομίες του αυτές τον έφεραν απέναντι στους ρεμπέτες, όμως δικαιώθηκε.
Ο Μανώλης Χιώτης είδε τον πατέρα του να δολοφονείται μπροστά στα μάτια του από έναν Μανιάτη με τον οποίο είχε προσωπικές διαφορές και όπως είπε η Μαίρη Λίντα αυτό δεν το ξεπέρασε ποτέ.
Έπαιξε μπουζούκι μπροστά σε αρχηγούς χωρών και σημαντικές προσωπικότητες της εποχή, ενώ κλήθηκε από τον Λευκό Οίκο να τραγουδήσει στα γενέθλια του Αμερικανού Προέδρου Λίντον Τζόνσον.
Δημιούργησε επίσης το πρώτο κοσμικό κέντρο το «Πιγκάλ», βάζοντας έτσι τα μπουζούκια στους κύκλους της αριστοκρατίας, επιλέγοντας να γράφει τραγούδια με λατινοαμερικάνικο χαρακτήρα κυρίως του μάμπο. Εκείνη ακριβώς την περίοδο ο αθηναϊκός τύπος τον αποκαλούσε «οδηγό του μπουζουκιού στα σαλόνια».
Ο Μανώλης Χιώτης είχε παντρευτεί τρεις φορές. Η πρώτη του σύζυγος ήταν η Ζωή Νάχη με την οποία και απέκτησαν δύο παιδιά.
Το 1958 παντρεύτηκε τη σπουδαία παρτενέρ του Μαίρη Λίντα, ένας γάμος γεμάτος επιτυχίες, που όμως έληξε απρόσμενα το 1967 – 1968. Στη συνέχεια ο Μανώλης Χιώτης παντρεύτηκε την Μπέμπα Κυριακίδου με την οποία και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του.
Η ΓΕΚΙΑ
