Η συμφωνία της Καζέρτας

Στις 26 Σεπτεμβρίου 1944 υπογράφηκε στην ιταλική πόλη Καζέρτα η ομώνυμη συμφωνία μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης, της Μ. Βρετανίας και των ανταρτικών δυνάμεων που δρούσαν στην Ελλάδα. Πρωταγωνιστές ήταν οι Γεώργιος Παπανδρέου, Γ. Ζέβγος, Α. Σβώλος, Θεμιστοκλής Τσάτσος, Ναπολέων Ζέρβας και Στ. Σαράφης. Οι δύο τελευταίοι εκπροσωπούσαν τον ΕΔΕΣ και τον ΕΛΑΣ, αντίστοιχα. Από βρετανικής πλευράς παρίσταντο πρωταγωνιστικά ο Μακ Μίλαν, ο αρχιστράτηγος σερ Χ.Μ. Ουίλσον και ο Ρ. Σκόμπι. Η σύσκεψη ξεκίνησε στις 23 Σεπτεμβρίου 1944 και στις 26 του μηνός υπογράφηκε αυτή η σημαντική συμφωνία. Με βάση αυτήν, οι ανταρτικές δυνάμεις υπαγόταν στις διαταγές της κυβερνήσεως Εθνικής Ενότητας, η οποία με τη σειρά της τις έθεσε υπό τις διαταγές του στρατηγού Ρόναλντ Σκόμπι. Στις ανταρτικές δυνάμεις απαγορεύθηκε η είσοδος σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ενώ τα Τάγματα Ασφαλείας θεωρήθηκαν εχθρικοί σχηματισμοί και θα αντιμετωπίζονταν ως δωσίλογοι αν δεν παραδίδονταν σύμφωνα με τις διαταγές του Ρ. Σκόμπι. Αν εξαιρέσουμε την κατάληψη της Θεσσαλονίκης από τον ΕΛΑΣ, κατά τα άλλα η συμφωνία της Καζέρτας τηρήθηκε στις γενικές γραμμές της.

...

Το ερώτημα είναι γιατί το πανίσχυρο τότε ΚΚΕ δεν κατέλαβε αμέσως την εξουσία και αναγκάστηκε να το αποτολμήσει με τη Δεκεμβριανή ανταρσία. Το κυρίαρχο ζήτημα για τον Στάλιν ήταν η διατήρηση της αντιφασιστικής συμμαχίας και η αποφυγή τριβών με τους Αμερικανοβρετανούς. Ο εφιάλτης του ήταν μήπως αυτοί συνάψουν ξεχωριστά ειρήνη με τον Χίτλερ, κάτι που θα άλλαζε τους συσχετισμούς δυνάμεων. Τον Σεπτέμβριο του 1944 ήταν φανερό πως η ναζιστική Γερμανία θα ηττάτο, αλλά ουδείς γνώριζε πότε και πόσο μεγάλες θα ήταν οι θυσίες των συμμάχων. Κάτω από αυτή τη μεγάλη εικόνα, το ΚΚΕ ήταν υποχρεωμένο να ακολουθήσει μια εθνικοενωτική γραμμή. Αλλωστε οι σύμμαχοί του στο ΕΑΜ είχαν καταστήσει σαφές πως μονομερείς ενέργειες του ΕΛΑΣ θα έθεταν τέλος στην Εαμική συμμαχία. Συνεπώς η υπογραφή της συμφωνίας της Καζέρτας ήταν μονόδρομος για την ηγετική τριανδρία του ΚΚΕ (Ιωαννίδης, Σιάντος, Ζέβγος), η οποία όμως τελικά δεν άντεξε τις συνέπειες της εφαρμογής της.

https://www.kathimerini.gr/opinion/561513118/i-symfonia-tis-kazertas/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Το ΟΧΙ και ο Μεταξάς, από τον μύθο στην ιστορική αλήθεια

82 χρόνια συμπληρώνονται αύριο από την 28η Οκτωβρίου 1940 και πολλές προσπάθειες γίνονται τα τελευταία χρόνια για να αναθεωρηθεί η Ιστορία. Προσπάθειες όχι τυχαίες αλλά στοχευμένες και μεθοδευμένες καθώς θέλουν να ξαναγράψουν την Ιστορία κατά πως τους βολεύει. Επιχειρούν να σβήσουν την Ιστορική μνήμη και να θολώσουν την κρίση για τα εγκλήματα του φασισμού.

Η επέτειος του ΟΧΙ μνημονεύει την άρνηση της Ελλάδας στις ιταλικές αξιώσεις που περιείχε το τελεσίγραφο που επιδόθηκε στις 28 Οκτωβρίου 1940 στον δικτάτορα που έφερε τίτλο Πρωθυπουργού, Ιωάννη Μεταξά. Συνέπεια της άρνησης αυτής ήταν η είσοδος της χώρας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940.

Είναι αλήθεια, όμως, αυτό που έχουμε διδαχθεί ή ακούσει ότι ο Μεταξάς είπε «Όχι» το 1940; Το δικό του «Όχι» γιορτάζουμε αύριο; Ή μήπως ήταν αλλιώς τα πράγματα; Ας δούμε ποια είναι η ιστορική αλήθεια για την περίοδο.

Ο Μεταξάς δεν συμβιβάστηκε ποτέ με την ιστορική συγκυρία που τον εμπόδιζε να εγκαταστήσει κλασικό φασιστικό καθεστώς στη χώρα. Διέλυσε τις προηγούμενες ελληνικές φασιστικές οργανώσεις (μεταξύ τους την «Τρία Έψιλον» και τα αιματοβαμμένα τάγματα εφόδου της, τους «Χαλυβδόκρανους») μόνο και μόνο για να δημιουργήσει από την αρχή ένα μαζικό φασιστικό κίνημα που θα του επέτρεπε να έχει το πάνω χέρι στη «συγκυβέρνηση» με τον Γεώργιο Β’.Πρόκειται για την ΕΟΝ – την Εθνική Οργάνωση Νεολαίας – η οποία ιδρύθηκε, στελεχώθηκε και οργανώθηκε στη βάση των πιο σκληρών φασιστικών νεολαιίστικων οργανώσεων. Οι στολές, η εκπαίδευση της ΕΟΝ ήταν παραστρατιωτικές και το πρόσχημα για την κατεπείγουσα δημιουργία της ήταν η ανάγκη προάσπισης του ελληνικού πολιτισμού απέναντι στην "κομμουνιστική επιθετικότητα".

...

Διακήρυξε τη δημιουργία του «Γ’ Ελληνικού Πολιτισμού» - κατ’ απομίμηση του χιτλερικού Γ’ Ράιχ-. Κήρυττε την Fuhrerprinzip, την αρχή του αλάθητου και της παντοδυναμίας του αρχηγού. Όπως όμως και τα άλλα φασιστικά καθεστώτα των Βαλκανίων αλλά και ο Φράνκο, δεν χρησιμοποιούσε τους όρους “φασιστικός” και “εθνικοσοσιαλιστικός” αφενός λόγω της εμφανούς απέχθειας της κοινωνίας προς τα αντίστοιχα καθεστώτα του Μουσολίνι και του Χίτλερ, αλλά και για να μη δημιουργεί προστριβές με την “προστάτιδα” Αγγλία.

Στις 20 Σεπτέμβρη του 1936, η δικτατορία, που μετράει μόλις ενάμιση μήνα ζωής, προσκαλεί (δια του ανοικτά φιλοναζιστή έλληνα υπουργού Κοτζιά) τον Τζ. Γκαίμπελς, τον διαβόητο υπουργό Προπαγάνδας των Ναζί, που είναι «η πιο ισχυρή προσωπικότητα του Γ’ Ράιχ μετά τον Φύρερ» όπως αναγράφει την ίδια μέρα στο άρθρο της μία από τις πλήρως ελεγχόμενες από το καθεστώς ελληνικές εφημερίδες. Είναι η αρχή μίας διαρκούς διπλωματικής προσέγγισης του Μεταξά προς τη Γερμανία. Άλλωστε το καθεστώς βρίθει από ανοικτά δηλωμένους λάτρεις του ναζισμού. Όχι μόνο οι υπουργοί (Κοτζιάς, Μανιαδάκης κ.α.), αλλά και αστυνομικές διευθύνσεις και άλλες υπηρεσίες κοσμούν τα γραφεία τους με κάδρα του Χίτλερ.

Ο στρατός, αφού έχει εκκαθαριστεί από κάθε δημοκρατικό και βενιζελικό στοιχείο, αποτελείται κατά βάση από στρατιωτικούς-θαυμαστές των SS και της Βέρμαχτ. Η ΕΟΝ, όπως αναφέρθηκε,κατά τα πρότυπα της χιτλερικής νεολαίας, διαδίδει τις αξίες της μοναρχίας και την λατρεία του «ηγέτη Μεταξά». Ο Γ’ Ελληνικός Πολιτισμός λοιπόν κλείνει το μάτι στο Γ’ Ράιχ.

Οι υπόγειες επικοινωνιακές και ιδεολογικές διασυνδέσεις του καθεστώτος προς το Γ’ Ράιχ θα είναι μόνιμες, ακόμη και κατά το ξέσπασμα του πολέμου στην Ελλάδα. Οι ισορροπίες διαρκώς θα δοκιμάζονται: το 1938, ο δικτάτορας παροτρύνει επισήμως τον βασιλιά του να επισκεφθεί τον Χίτλερ στη Γερμανία και ο Γεώργιος αρνείται.

Το απόλυτο αδιέξοδο και την απελπισία του γι αυτή την «προδοσία» των ομοϊδεατών του Χίτλερ και Μουσολίνι καταγράφει ο ίδιος ο Μεταξάς στο Τετράδιο των Σκέψεων του, λίγες μέρες πριν από τον θάνατό του (2.1.1941),: «Η Ελλάς έγινε από της 4ης Αυγούστου Κράτος αντικομμουνιστικό, Κράτος αντικοινοβουλευτικό, Κράτος ολοκληρωτικό, Κράτος με βάση αγροτική και εργατική, και κατά συνέπεια αντιπλουτοκρατικό. Δεν έχει βέβαια κόμμα ιδιαίτερο να κυβερνά. Αλλά κόμμα ήτανε όλος ο λαός, εκτός από τους αδιόρθωτους κομμουνιστάς και τους αντιδραστικούς παλαιοκομματικούς.

Επομένως, αν ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι αγωνιζότανε πραγματικά για την ιδεολογία που υψώνανε για σημαία, έπρεπε να υποστηρίζουν παντού την Ελλάδα με όλη τους τη δύναμη. Λοιπόν και ο Μουσολίνι και ο Χίτλερ απέναντι της Ελλάδος δεν ωδηγηθήκανε από κανένα από τα ιδεολογικά ελατήρια που υψώνανε ως σημαία του αγώνα των. Το εναντίον, κτυπώντας την Ελλάδα, κτυπούσανε τη σημαία αυτή».

Το καταπληκτικό αυτό κείμενο δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για το πώς σκεπτόταν ο Μεταξάς μέχρι το τέλος της ζωής του και κάτω από ποιες συνθήκες οδηγήθηκε η χώρα στον πόλεμο. Εξηγεί ακόμα την φαινομενική τυφλότητα των σύγχρονων εθνικοσοσιαλιστών μπροστά στα πασίγνωστα εγκλήματα του ναζισμού στην Ελλάδα.

Για να επανέλθουμε όμως, ο ηγέτης του «Εθνικού Κράτους» και του «Τρίτου Ελληνικού Πολιτισμού», δεν κυβερνούσε μόνος του αλλά υπήρχε ένα ακόμα κέντρο εξουσίας που ήταν το Παλάτι και το «βαθύ κράτος», που υπάκουε πρωτίστως στο βασιλιά. Και ο βασιλιάς Γεώργιος Β΄ ήταν απόλυτα αφοσιωμένος στη Βρετανία, τη «θετή και πνευματική του πατρίδα», σύμφωνα με τον Άγγλο πρεσβευτή Ρέτζιναλντ Λίπερ.

Για να αντιληφθεί κανείς τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα που παίζονταν στην Ελλάδα και το μέγεθος της οικονομικής επιρροής της Αγγλίας στη χώρα είναι ενδεικτικό το εξής στοιχείο.Το εξωτερικό χρέος της χώρας το 1932 έφτανε τα 1,022 δισεκατομμύρια χρυσά φράγκα, ενώ το εσωτερικό χρέος ήταν 144 εκατομμύρια χρυσά φράγκα.

Βασικοί δανειστές της χώρας και κάτοχοι των ελληνικών χρεογράφων ήταν ο οίκος «Hambro» του Λονδίνου, το συγκρότημα «Speyer and Co» της Ν. Υόρκης και η Εθνική Τράπεζα Αθηνών. Το 67,42% του εξωτερικού χρέους ήταν αγγλικά κεφάλαια, το 9,88% ήταν κεφάλαια των ΗΠΑ, το 7,52% ήταν γαλλικά κεφάλαια, το 5,40% σουηδικά, το 3,44% βελγικά. Μόλις το 1,7% ήταν γερμανικά και μόλις το 1,65% ήταν ιταλικά.

Επομένως, ήταν τέτοια η πρόσδεση της Ελλάδας στην Αγγλία, που το Μεταξικό καθεστώς δεν θα μπορούσε ποτέ να διανοηθεί να σταθεί απέναντί της. Εξάλλου, όπως εξήγησε ο Μεταξάς στους δημοσιογράφους αμέσως μετά την ιταλική επίθεση (30.10.1940), ήταν υποχρεωμένος να απορρίψει το ιταλικό τελεσίγραφο για στρατιωτική κατάληψη κάποιων (μη προσδιορισμένων) στρατηγικών σημείων της χώρας απ’ τον ιταλικό στρατό, καθώς στην αντίθετη περίπτωση θα επενέβαινε στρατιωτικά η Αγγλία, με αποτέλεσμα τη διχοτόμηση της Ελλάδας και τη μετατροπή του συνόλου της ελληνικής επικράτειας σε πεδίο μάχης.

«Λίγες τουφεκιές…»

Ούτε ο ίδιος ο Μεταξάς, ούτε ο στρατάρχης Παπάγος πίστευαν σε μια επιτυχή απόκρουση της ιταλικής επίθεσης. Ο Παπάγος δήλωνε σε υφισταμένους του (συγκεκριμένα στον επιτελάρχη του Τμήματος Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας συνταγματάρχη Γεωργούλη) ότι «θα ρίξωμεν μερικές τουφεκιές διά την τιμήν των όπλων», ο δε Μεταξάς σημείωνε στις 29 Οκτωβρίου 1940 στο ημερολόγιό του ότι «τον ανησυχεί η υπεραισιόδοξος κοινή γνώμη» που είχε πάρει τον πόλεμο στα σοβαρά»!

Το πραγματικό κλίμα εκείνου του βραδιού του τελεσιγράφου αποτυπώνει ο υπουργός Ναυτιλίας του Μεταξά Αμβρόσιος Τζίφος, ο οποίος μετείχε στην πρώτη κυβερνητική σύσκεψη το ξημέρωμα εκείνης της ιστορικής νύχτας: «Εξάλλου η προθεσμία του τελεσιγράφου ήτο τρίωρος, ήτοι ώς τας 6 το πρωί, ώστε δεν εδίδετο καν καιρός διά οιανδήποτε ενέργειαν, έστω και αν υπήρχε η παραμικρά διάθεσις» (ανέκδοτες «Αναμνήσεις», περιλαμβάνονται σε παράρτημα του Ημερολόγιου Μεταξά εκδόσεις Γκοβόστης, τόμος Δ’).

Τα ίδια πίστευε και ο Υφυπουργός των Στρατιωτικών Παπαδήμας. Οταν επισκέφτηκε στον «Ευαγγελισμό» που νοσηλευόταν ο Συν/χης Δαβάκης του είπε: «Εμείς περιμέναμε να τελειώσει ο πόλεμος σε τρεις μέρες. Αυτό που καταφέρατε σεις είναι ένα θαύμα». Έτσι εκφράζονταν οι ποιο υπεύθυνοι στρατιωτικοί Αρχηγοί που είχαν τοποθετηθεί στην κορυφή της στρατιωτικής ηγεσίας του έθνους. Οι δηλώσεις αυτές είναι ιστορικά ντοκουμέντα που δείχνουν καθαρά τις προθέσεις της δικτατορίας. Δεν είχαν στο vου τους παρά να πολεμήσουν τρεις μέρες και να παραδώσουν χωρίς πόλεμο το λαό μας στην πιο επαίσχυντη δουλεία και καταστροφή, ενώ αυτοί ετοιμάζονταν να φύγουν.

Η στρατιωτική προετοιμασία

Ο ελληνικός στρατός βρέθηκε στοιχειωδώς μόνο προετοιμασμένος, παρ’ όλες τις υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες της δικτατορίας. Τα αποθέματά του σε πυρομαχικά, καύσιμα και τρόφιμα δεν υπερέβαιναν (σύμφωνα με την επίσημη ιστορία του ΓΕΣ) τους 1-2 μήνες κατά περίπτωση, κάλυπτε μόλις το 8% των αναγκών του σε αυτοκίνητα (600 αντί για 7.000), ενώ η αεροπορία, για την οποία είχαν γίνει άπειροι έρανοι και κατασχεθεί οι τραπεζικές καταθέσεις χιλιάδων μικροαποταμιευτών, διέθετε μόνο κάποια δευτεροκλασάτα και ψιλοαπαρχαιωμένα αεροσκάφη PZL πολωνικής κατασκευής.

Αν μη τι άλλο, θα περίμενε κανείς από μία δικτατορία ενός πρώην στρατιωτικού με μακρά θητεία να έχει τουλάχιστον μία κάποια έφεση στη στρατιωτική οργάνωση και πυγμή. Κι όμως, η ηθική και επιχειρησιακή κατάσταση του στρατιωτικού μηχανισμού κατά την είσοδο της Ελλάδας στον πόλεμο είναι επιεικώς απαράδεκτη για ένα καθεστώς που αυτοπροβάλλεται ως εθνοσωτήριο.

Η σαρωτική επιτυχία του ελληνικού στρατού οφειλόταν αμιγώς στην ασυγκράτητη ορμή της ανοργάνωτα επιστρατευμένης ελληνικής κοινωνίας και επουδενί στο μεταξικό καθεστώς, το οποίο, ακόμα και την περίοδο της σφοδρής ελληνικής αντεπίθεσης εναντίον των Ιταλών, έκανε ό,τι μπορούσε για να σταματήσει το «Βατερλώ» του Άξονα.

Το καθεστώς, το οποίο σύμφωνα με τη Λευκή Βίβλο του ελληνικού υπουργείου εξωτερικών, γνώριζε από τον Ιούνιο για την επικείμενη επίθεση της Ιταλίας, εισήγαγε την Ελλάδα στον πόλεμο ως εξής:Ελλιπέστατη εδαφική οχύρωση, αποθέματα τροφίμων και ένα απίστευτα μικρό και πεπαλαιωμένο πολεμικό υλικό καθ’ ομολογίαν των ίδιων των ηγετών του στρατού (Παπάγος, Ναύαρχος Σακελλαρίου κ.α.).

Οι οχυρώσεις της περιβόητης «γραμμής Μεταξά» στα βουλγαρικά σύνορα ήταν μισοτελειωμένες (σταματούν 70 χλμ ανατολικά του Αξιού) και άχρηστες, καθώς η κακή σχεδίασή τους δεν εμποδίζει ικανοποιητικά την διέλευση των αντίπαλων στρατευμάτων. Στην Ήπειρο, όπου διεξάγεται ο πόλεμος αρχικά, το ελληνικό κράτος έχει προνοήσει για δύο κακοφτιαγμένους δρόμους, ενώ δεν υπάρχει καμία σιδηροδρομική γραμμή, τα Γιάννενα έχουν ένα μόνο αεροδρόμιο σε κακή κατάσταση.

Η Ελλάδα έμπαινε στον πόλεμο με λιγοστά αντιαρματικά και αντιαεροπορικά όπλα. Δεν διέθετε ούτε μία μονάδα αρμάτων ούτε καν μια θωρακισμένη μονάδα. «Τουφέκια, όλμοι, κανόνια που έπρεπε να είναι τελευταίου τύπου… σκάζουν στα πρόσωπα των στρατιωτών μόλις επιχειρούν να τα χρησιμοποιήσουν. Τα πυρομαχικά που υποτίθεται πως είναι σε μεγάλη ποσότητα, δεν είναι καθόλου» (Floyd Spenser, “War and postwar Greece”).

Η 28η Οκτωβρίου 1940

Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας τα χαράματα της 28ης Οκτώβρη 1940 ήταν ένας θαυμαστής του Μουσολίνι, του Χίτλερ και αυλόδουλος. Ως τέτοιος έπρεπε με μισή καρδιά να πολεμήσει τα ινδάλματά του γιατί ο βασιλιάς ήταν σύμμαχος των Άγγλων. Ο αγουροξυπνημένος Μεταξάς έχει λιγότερο από 3 νυκτερινές ώρες να ενημερώσει τον βασιλιά του, την κυβέρνησή του και τον στρατό του και συνάμα να απαντήσει θετικά ή αρνητικά μπροστά σε μία κατάληψη μη προσδιορισμένων εδαφών σε έναν πρέσβη ανίκανο να προβεί σε διευκρινήσεις, ο οποίος με τη σειρά του θα χρειαστεί λίγο χρόνο για να μεταφέρει την απάντηση με τα μέσα επικοινωνίας του 1940.

Με λίγα λόγια, η ιταλική διακοίνωση είναι προσχεδιασμένη ώστε να κάνει εντελώς αδύνατη ακόμα και την άνευ όρων παράδοση, δηλαδή τον ανώτατο αντικειμενικό στόχο ενός τελεσιγράφου.

Ο Μεταξάς, πρώην στρατιωτικός και νυν δικτάτορας, κάνει ενώπιον του Γκράτσι μία λογική διαπίστωση, την οποία ο ιστορικός μύθος μετέτρεψε σε αποφασιστική άρνηση. Δεν υπήρξε καμία ερώτηση και κανένα εκβιαστικό τελεσίγραφο, παρά μόνο η ωμή κήρυξη του πολέμου της Ιταλίας εναντίον της Ελλάδας. Έτσι εκείνα τα χαράματα και όταν ο Γκράτσι του επέδωσε το τελεσίγραφο του απάντησε στην γαλλική γλώσσα, γιατί δεν ήξερε Αγγλικά και γιατί η Γαλλική ήταν η γλώσσα της διπλωματίας. Δεν είπε «ΟΧΙ», πρώτον γιατί η λέξη «ΟΧΙ» δεν υπάρχει στην διπλωματία και δεύτερο γιατί έγραψε ο ίδιος ο Μεταξάς τι του απάντησε στο περίφημο «Ημερολόγιό» του. Η απάντηση ήταν ερώτηση και ήταν η ακόλουθη: Alors est que c’est la guerre; «Δηλαδή έχουμε πόλεμο;».

Πού βρέθηκε το «Οχι»; Ηταν μια εύστοχη δημοσιογραφική έμπνευση (εφημ. «Ελληνικό Μέλλον», 30.10.1940), η οποία μετατράπηκε γρήγορα σε βασικό προπαγανδιστικό σλόγκαν ενός καθεστώτος, το οποίο ήδη λειτουργούσε με ολοκληρωτικές μεθόδους χρησιμοποιώντας κάθε λογής ύμνους για τον «Εθνικό Κυβερνήτη». Το δεδομένο ήταν ότι το καθεστώς της 4ης Αυγούστου μπαίνει με το ζόρι σε έναν πόλεμο εναντίον ομοϊδεατών του. Ο πόλεμος ξεκίνησε και ο ελληνικός λαός έγραψε στα βουνά της Πίνδου μερικές απ’ τις πιο λαμπρές σελίδες στην ιστορία του.

Η ευκαιρία όμως για οριστική ματαίωση των επιδιώξεων του Μουσολίνι χάνεται καθώς οι έλληνες στρατιωτικοί διευθυντές των επιχειρήσεων της Αλβανίας και της Ηπείρου ακολουθούν μία εντελώς αδικαιολόγητη –στρατιωτικά- μετριοπάθεια, που δίνει τον χρόνο στους Ιταλούς να ανασυνταχθούν, δίνει βορά τις ελληνικές δυνάμεις στο κρύο του χειμώνα και την πείνα καθώς επίσης και τα περιθώρια στους Γερμανούς να οργανώσουν τις δυνάμεις τους για τη συμμετοχή τους στη μάχη εναντίον της Ελλάδας.

Σύμφωνα με μελέτη της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης το 1941 αναφέρει: «Το καθεστώς Μεταξά και η ελληνική Ανώτατη Διοίκηση κυριαρχούνταν από παθητική και αμυντική νοοτροπία κι από άτολμη και χωρίς φαντασία στρατηγική, σε σημείο που δύσκολα μπορεί να τους αναγνωρίσει έστω και μία επιθετική διαταγή σ’ όλο το διάστημα του πολέμου. Με δύο λόγια,…, δεν εκμεταλλεύτηκε ποτέ τις νίκες που κέρδισε το ελληνικό πεζικό».

Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε πως και η οικονομική ελίτ της Ελλάδας ήταν όχι μόνο φιλοναζιστική αλλά έπαιρνε και πρωτοβουλίες δυναμώματος της ναζιστικής κυριαρχίας μόλις αυτή εγκαθιδρύθηκε στην Ελλάδα με την Κατοχή. Ο αντιπρόσωπος της εταιρείας Siemens στην Ελλάδα, Ιωάννης Βουλπιώτης, ήταν ένας από τους ιδρυτές των «Ταγμάτων Ασφαλείας», της χειρότερης ελληνικής ναζιστικής οργάνωσης την περίοδο της Κατοχής.Μετά την Κατοχή το μετεμφυλιακό Κράτος που θέσπισε την 28η Οκτωβρίου σαν γιορτή στελεχώθηκε από αυτούς ακριβώς τους συνεργάτες των Ναζί.

Η χώρα μας γιορτάζει μια επέτειο έναρξης πολέμου. Ενός πολέμου στον οποίο η ηγεσία της χώρας σύρθηκε από τη μύτη εξαιτίας συμμαχικών υποχρεώσεων. Άλλωστε μετά την ήττα αυτές οι ελίτ της επιχειρηματικής και κοινωνικής ζωής συνεργάστηκαν ολόθερμα με τους Ναζί και η ίδια χώρα ποτέ δεν τιμώρησε τους συνεργάτες αυτούς και ποτέ δεν θα γιορτάσει το τέλος του πολέμου και τη στρατιωτική ήττα του Ναζισμού.

Εν κατακλείδι η απάντηση στο αρχικό ερώτημα για το ποιος είπε το ΟΧΙ προκύπτει αβίαστα. Το ΟΧΙ το είπε ο ελληνικός λαός, ένας λαός που δεν συμβιβάστηκε με την ήττα, αλλά αντιστάθηκε σε βουνά και πόλεις μέχρι που έδιωξε τους ναζί κατακτητές. Τα ΟΧΙ τα λένε και τα υποστηρίζουν οι λαοί και όχι οι δικτάτορες Μεταξάδες.

*Ο Θράσος Αβραάμ είναι πρώην εκδότης, δημοσιογράφος, πτυχιούχος του Τμήματος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου

https://www.stonisi.gr/post/4804/to-oxi-kai-o-metaksas-apo-ton-mytho-sthn-istorikh-alhtheia

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Καραπάνος ή Μπανιέρας – «Εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν.» – Ζήτω ο νέος Βασιλιάς.

Ήταν όχι απλά αναμενόμενο, αλλά νομοτέλεια ότι ο Καραπάνος ο γνωστός για τη λατρεία στο χρήμα και την ίντριγκα, ότι ο τελικός του σκοπός θα ήταν το χρήμα και όχι η υπηρέτηση του θεσμού της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Ήταν κάτι περισσότερο από πασιφανές ότι αυτός ο καιροσκόπος  το μόνο που ζητάει είναι να ρεφάρει από τα χαμένα της 4ετίας του Λύρου και την επερχόμενη πολιτική και οικονομική του  κατάρρευση .

Είναι η δεύτερη φορά που ξεπουλάει το συνδυασμό του, αυτή τη φορά στον Διαμαντόπουλο για να ενθυλακώσει εκατοντάδες χιλιάρικα… τη πρώτη όπως είχαμε γράψει την είχε ξεπουλήσει στο Λύρο, στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει την απραξία του στο δεύτερο γύρο των τότε δημοτικών εκλογών, επικαλούμενος ψυχική κατάρρευση; Ούτε καν τη κεντρική του ομιλία δεν πραγματοποίησε στο Μεσολόγγι, αφήνοντας άφωνους  υποψηφίους  και ψηφοφόρους του.

Το ίδιο επιχειρεί και τώρα, λέγοντας διάφορες αερολογίες περί διαδικασιών και άλλων οπωροκηπευτικών εδεσμάτων για τους καταναλωτές σανού και κοπανιστού αέρα.

...

Για την ιστορία ο Καραπάνος την Α’ Κυριακή των εκλογών  βρέθηκε τρίτος στις προτιμήσεις και τέθηκε εκτός κούρσας της δεύτερης Κυριακής, παρότι σχεδόν μέχρι τα μεσάνυκτα ήταν δεύτερος,  πίσω από τον καλοπληρωτή Λύρο.

Το αποτέλεσμα της καταμέτρησης, ήταν οφθαλμοφανέστατο ότι είχε δεχθεί εξωτερική παρέμβαση από κάποιο κέντρο ή κάποιον συνυποψήφιο δήμαρχο.

Ο Καραπάνος μετά από αυτό έπραξε το αυτονόητο… κατέθεσε ένσταση για επανακαταμέτρηση, όπου αποδείχθηκε ότι όχι απλά καλύπτονταν η διαφορά του με το Διαμαντόπουλο, αλλά και υπερτερούσε κατά 25 περίπου ψηφοδέλτια, καταλαμβάνοντας έτσι τη δεύτερη θέση.

Η διαδικασία όμως των εκλογών και με μια ελληνική δικαιοσύνη να σέρνεται σαν βραδύποδας στη ζούγκλα του Ταρζάν, επέτρεψε στον Διαμαντόπουλο να συνεχίσει αυτός στο δεύτερο γύρο.

Άρα ουσιαστικά τα αποτελέσματα της δεύτερης Κυριακής είναι άκυρα με άμεσο ενδεχόμενο την επανάληψη των εκλογών.

Κάπου εδώ αρχίζει το οξυδερκές πνεύμα του Καραπάνου να λειτουργεί και να βάζει σε εφαρμογή το σχέδιο της ανοικτής παλάμης και ούτω βοήσωμεν, όπως είπαμε στην αρχή.

Προσέξτε την ανακοίνωση αυτού του έρποντα γελωτοποιού :

  «Για να υποβληθεί ένσταση πρέπει να γίνει ανακήρυξη από το Πρωτοδικείο Μεσολογγίου της νέας δημοτικής αρχής. Κάτι που δεν έχει συμβεί.

Το νομικό επιτελείο του συνδυασμού μας έχει καταγράψει και αξιολογεί ευρήματα από την επανακαμέτρηση που έγινε, αλλά και παραλείψεις δικαστικών αντιπροσώπων κατά την σύνταξη των πρακτικών.

Αναφορικά με το αποτέλεσμα των εκλογών, αυτό είναι πλέον δεδομένο και δεν αλλάζει.

Στην πλάτη μας μικροπολιτικά παιχνίδια δεν θα επιτρέψω να παιχτούν…»

Καμιά ένσταση κατά του αποτελέσματος του α΄ γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών στο δήμο Μεσολογγίου δεν έχει υποβληθεί από τον υποψήφιο δήμαρχο, Νίκο Καραπάνο, όπως μας διαβεβαίωσε ο ίδιος.

 

Πρώτον: ένσταση δεν υποβάλετε όταν γίνει ανακήρυξη από το Πρωτοδικείο, αλλά κάθε στιγμή, ακόμη και την ώρα της ψηφοφορίας.

Εάν περιμένει κάποιος το Πρωτοδικείο, είναι σα να λέει ότι οικιοθελώς παραπέμπω τη δίκη στο εκλογοδικείο για να εκδικαστεί μετά από 3 ή 4 χρόνια, με το ανάλογο αποτέλεσμα.

 

Η αντίφαση… που πέφτει ο Καραπάνος είναι εκεί που λέει για την επανακαταμέτρηση. Εάν κ. Μπανιέρα, δεν έχει υποβληθεί ένσταση, τότε γιατί να γίνει επανακαταμέτρηση;

 

Δεύτερο … ενδεικτικό ότι η συμφωνία έκλεισε και τα έχει πάρει ο Γύφτος… το αποτέλεσμα είναι πλέον δεδομένο και δεν αλλάζει… Τότε γιατί κ. Κλασομπανιέρα υπάρχει εκλογοδικείο και γιατί δεν έχει ανακηρυχτεί επίσημα από το Πρωτοδικείο, μέχρι αυτή τη στιγμή,  ο νέος δήμαρχος, όπως εξάλλου ανάφερες στην αρχή της ανακοίνωσή σου;

 

Η μια και μοναδική αλήθεια… στη πλάτη μας δεν θα επιτρέψω να παιχτούν μικροπολιτικά παιχνίδια … Ίσως είναι η μόνη αλήθεια, γιατί ο Καραπάνος ουδέποτε επέτρεψε να παίζονται παιχνίδια πίσω από τη πλάτη του, παίζονταν μπροστά του με τελικό αποδέκτη τον οισοφάγο και το στομάχι του, με ενδιάμεσο σταθμό τη τσέπη του.

Και το αποκορύφωμα…  Καμιά ένσταση κατά του αποτελέσματος του α΄ γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών στο δήμο Μεσολογγίου δεν έχει υποβληθεί από τον υποψήφιο δήμαρχο, Νίκο Καραπάνο, όπως διαβεβαιώνει ο ίδιος.

 

Για τους αιθεροβάμονες που πιστεύουν ακόμη ότι ο Μπανιέρας θα τους σώσει από τα αδιέξοδα της ζωής, σας ενημερώνουμε ότι, ο ίδιος και άλλοι 5 υποψήφιοι από το συνδυασμό του… μετά από δική του εντολή, κατέθεσαν από την πρώτη Κυριακή ένσταση και σε λίγες μέρες θα βγει η απόφαση για τα ευρήματα, όπως βέβαια και για το τι μέλλει  γενέσθαι, με τις εκλογές και την ανακήρυξη του νέου δημάρχου.

 

 Υπάρχει παρόμοιο παράδειγμα σε άλλες εκλογές σε οποιασδήποτε εποχή και χώρα, όπου υποψήφιος μετά από επανακαταμέτρηση, αρνείται να αποδεχθεί αποτέλεσμα που είναι υπέρ του;

 

Υπάρχει …  τώρα, και αυτός είναι ο Καραπάνος στον ιερό δήμο του Ραδιομεγάρου .

Για την ιστορία την Α΄ Κυριακή, ο Διαμαντόπουλος πέρασε στο δεύτερο γύρο με 357 ψηφοδέλτια διαφορά, όμως  μετά την επανακαταμέτρηση, ο Καραπάνος, όχι μόνο κάλυψε τη διαφορά, αλλά προηγείται του Διαμαντόπουλου κατά 25 ψηφοδέλτια.

Αυτό σημαίνει ότι το επιτελείο του Διαμαντόπουλου, επιδόθηκε σε μια άνευ προηγουμένου νοθεία και μάλιστα με ηλίθιους καλοπληρωμένους αντιπροσώπους, οι οποίοι δεν κράτησαν ούτε τα προσχήματα … ούτε καν τις σφραγίδες δεν έβαλαν στους φακέλους, αλλά ούτε τις μονογραφές στα ψηφοδέλτια.

 

  Για να μην τρελαινόμαστε όμως με τις εξελίξεις, εμείς παροτρύνουμε τον Διαμαντόπουλο, να μην δώσει τα χρήματα στον Καραπάνο ώστε να αποσυρθεί.

Επαναλαμβάνουμε ότι Λύρος και Καραπάνος έχουν στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων και δεν είχαν το δικαίωμα συμμετοχής στις εκλογές, γι΄αυτό και ο Καραπάνος ζητά λάδωμα τώρα  πριν βγει η τελική απόφαση, όπου θα τον βγάζει εκτός κάθε διαδικασίας.

 

Τώρα αγαπητέ Διαμαντόπουλε, το γιατί έγινε αυτό με τα ψηφοδέλτια, μένει να μας δώσεις καθαρές εξηγήσεις, γιατί εκτός απροόπτου , εσύ θα ηγηθείς αυτού του τόπου και αυτών των ανθρώπων.

Δεν μπορεί έτσι από το πουθενά να έχουν φυτευτεί, περίπου 400 ψηφοδέλτια … εκτός βέβαια, εάν βοήθησε και η θεά Αουραμόθ (κλικ ΕΔΩ)  με τους εκπροσώπους της σε διάφορες Ροταριανές στοές της περιοχής μας, πράγμα που απορρίπτουμε πρώτοι εμείς.

Μ.Ε.Π  

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Μέρος Τρίτο και φαρμακερό – Ο Βασιλιάς Πέθανε … Ζήτω ο νέος Βασιλιάς.

Τελικά ο καλύτερος σεναριογράφος αποδεικνύεται η ίδια η ζωή, η οποία δεν κρατά σύνορα, δεν χρωστάει και το χειρότερο είναι ότι, δεν επιδεικνύει  έλεος σε κανένα μας.

Ο Λύρος έχασε τις εκλογές, από ένα άνθρωπο που αναδείχθηκε μέσα από το ψηφοδέλτιό του  και μάλιστα  με τον ποιο ντροπιαστικό τρόπο.

Η ολική ανατροπή ενός θρίλερ που παίχτηκε μέχρι τη τελευταία μέρα, μέχρι τη τελευταία στιγμή, ανέδειξε νικητή τον Διαμαντόπουλο ο οποίος υπερέβη και τον ίδιο του τον εαυτό, για να μπορέσει να ξεπεράσει την αλαζονεία του Λύρου που πήγαζε από τα λεφτά του και μόνο.

Το ακραίο και συνάμα ντροπιαστικό αποτέλεσμα, δεν ήρθε από πουθενά αλλού, παρά από το Αιτωλικό, όπου ο Λύρος το είχε μετατρέψει σε πειρατικό ορμητήριο για να κουρσέψει το δήμο για ακόμη μια 5ετία.

Τη πρώτη Κυριακή ο Διαμαντόπουλος βρίσκονταν σε κάτι χειρότερο από τις τελευταίες θέσεις σε ποσοστά, (εξαιτίας και των λανθασμένων επιλογών του, αλλά και κινήσεων απέναντι στη πόλη μας) δίνοντας έτσι την ευκαιρία στο Λύρο να δημιουργήσει ένα σκληρό πυρήνα μιζαδόρων, εκβιαστών και ταξιματιών.  

Τη δεύτερη Κυριακή, το Αιτωλικό είπε ένα ξεκάθαρο ΟΥΣΤ στο Λύρο, ξεβρομίζοντας μια και καλή τoν ιερό τόπο του ιερού δήμου, από τα ανίερα ανδρείκελα, ενός αποτυχημένου δημάρχου σε όλα τα επίπεδα.

...

Αυτό που πόνεσε ακόμη περισσότερο, ήταν ότι ο Διαμαντόπουλος έπαιξε στα ίσα τον Λύρο, χρησιμοποιώντας ακόμη και τις ίδιες μεθόδους του Λύρου, νικώντας τον κατά κράτος ακόμη και σ’ αυτό το επίπεδο.

Ο ίδιος ο Διαμαντόπουλος δεν άφησε περιθώριο δισταγμού και λάθους από τη πρώτη στιγμή, όχι μόνο απέναντι στο Λύρο, αλλά απέναντι και σε όλους τους συνυποψήφιους του.

Από τη πρώτη στιγμή, από το πρώτο βίντεο που μας κοινοποίησε ανακοινώνοντας την κάθοδό του στις δημοτικές εκλογές, (για όσους ξέρουν να διαβάζουν πίσω από τη κουρτίνα), ο Διαμαντόπουλος διαβεβαίωσε άπαντες και προς πάσα κατεύθυνση, ότι θα κάνει τα πάντα για να εκλεγεί δήμαρχος.

Ακόμη και οι κινήσεις του σώματός του, των χεριών του και τα αμέρικαν στάιλ βίντεο, ήταν ένα σαφές μήνυμα ότι δεν θα σταματήσει απέναντι σε κανέναν και σε οποιοδήποτε πρόβλημα.

Το σήμα κατατεθέν του δεν ήταν τα δήθεν συνθηματικά του και οι ζωγραφιές, ήταν η παρακάτω φωτογραφία που εμείς πιστεύουμε ότι αντέγραψε ή κάποιος συμβουλάτορας του το πρότεινε.

 

Όμως ας ρίξουμε μια ματιά, τι σημαίνει αυτός ο συμβολισμός ΕΔΩ   

 

Σε καμιά περίπτωση δεν λέμε ότι ο Διαμαντόπουλος είναι ακόλουθος της θεάς  Αουραμόθ, ούτε βέβαια ότι έκανε αυτή τη χειρονομία για να πείσει τους Καμπαλιστές, Ροταριανούς και κάθε λογής Νεοεποχίτη, ότι είναι μέλος της οργάνωσης και θα επιβληθεί παίρνοντας το δήμο, για χάρη τους.

Μακριά από ‘μας κάτι τέτοιες υπόνοιες… αλλά πρόσεχε και συ ρε Διαμαντόπουλε, μη υιοθετείς αμάσητα τις ηλιθιότητες του κάθε συμβουλάτορα.

Μαθαίνουμε όμως ότι ο Διαμαντόπουλος είχε και  μια ευρεία  αποδοχή και αμέριστη βοήθεια από εξωγενείς παράγοντες, που ήταν υποψήφιοι Περιφερειάρχες όπως ο Σκιαδαρέσης,  ο Καρπέτας και ακόμη- ακόμη ο της εξωκοινουβουλευτικής Αριστεράς Χατζηλάμπρου, αλλά και ένα μέρος από το Φαρμάκη.

Επίσης μαθαίνουμε ότι στις σκιές κινήθηκε και ο φλούφλης ξεβράκωτος Ολλανδός της μαρίνας του Μεσολογγίου, ο οποίος χρηματοδότησε ένα μεγάλο μέρος της προσπάθειας.

Όσο για το κύκλωμα της Λιμνοθάλασσας Δημητρίου – Κούστας κλπ συγγενείς, δεν χρειάζεται να πούμε πολλά, ήταν οι πρώτοι που έμπαιναν σε σπίτια και επέβαλαν το συγκεκριμένο υποψήφιο, τάζοντας ιβάρια και επιδοτήσεις συν διορισμούς στην κατασκευαστική εταιρεία Αρχιμήδης, η οποία έχει αναλάβει τα δήθεν έργα της Λιμνοθάλασσας των 20εκατομμυρίων ευρώ.

Εμείς επαναλαμβάνουμε για να μην παρεξηγηθούμε, χαιρόμαστε ιδιαιτέρως που νίκησε ο Διαμαντόπουλος, του είμαστε μάλιστα ευγνώμονες για τη μάχη μέχρι εσχάτων που έδωσε απέναντι στην εγκληματική οργάνωση Λύρου-Καραπάνου, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα είμαστε από αυτούς που θα γλύψουν ή δεν θα καυτηριάσουν τα κακώς κείμενα.

Όταν καταλαγιάσουν οι ιαχές και τα επινίκια άσματα, θα θέλαμε πραγματικά να μας διαβεβαιώσει ο νέος δήμαρχος της ιεράς πόλης, πόθεν έσχες το χρήμα που κύλισε για να μπουν κάποια πρόσωπα- κλειδιά στο ψηφοδέλτιο, τι συμβαίνει με τις καταγγελίες Μπανιέρα για ασφράγιστα ψηφοδέλτια που τελικά προσμετρήθηκαν για έγκυρα, τι δεσμεύσεις υπάρχουν απέναντι σε ξεβράκωτους Ολλανδούς και αρχιερείς του μαύρου χρήματος όπως ο Δημητρίου και απείρου βλακείας όπως ο Κούστας;

Πως μπόρεσες ρε θηρίο και έπεισες τόσους ετερόκλητους πολιτικά χώρους να βοηθήσουν ένα υποψήφιο που μετά βίας κατόρθωσε να συμπληρώσει ψηφοδέλτιο, άρα δεν θα είχαν την ανάλογη βοήθεια στις εκλογές της Περιφέρειας; !!!

Άρα από το Πόθεν Έσχες , έχουμε μόνο το Έσχες … το Πόθεν μας προβληματίζει και μάλιστα τα μάλα !!!

Μ.Ε.Π 

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Χρήστος Βλαχογιάννης - Συνειρμοί…

Πάντως θα πρέπει να αναγνωρίσουμε στο φίλο μας και αναγνώστη Χρήστο, ότι ήταν   επωνύμως ο μοναδικός, εξ όσων συμμετείχαν στην εκλογική διαδικασία, που μίλησε ανοικτά και προκάλεσε σε μια πολιτισμένη αντιπαράθεση  αυτούς που διεκδικούσαν τον Δήμο και ζητούσαν ψήφο. 

Τις σκέψεις του  εξέφρασε φωναχτά και γι' αυτό δεν τον  ...κακολογούμε!!

Ίσως φίλε Χρήστο άξιζες πολύ περισσότερα, από αυτά που σου έδωσε ο χώρος   που διάλεξες να δώσεις τη μάχη σου, δυστυχώς όμως το συναίσθημα σε οδήγησε ή μάλλον σε εγκλώβισε σε μια αδιέξοδη μάχη, γιατί το έδαφος που στηριζόσουν ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτο. 

Υ.Γ 

Βάλε και συ, λίγο φρένο στο συναίσθημα Χρήστο .... εεε όχι και Ραζηκότσικας ο Σπύρος, ουδεμία σχέση με το υπέρτατο αγαθό της αυτοθυσίας, ούτε βέβαια της αντίστασης.

Περισσότερα στο Τρίτο Μέρος του αφιερώματος των εκλογών

Μείνε συντονισμένος. 

Συνειρμοί…

 

«…Κάπου δεν θα ’χουνε ψωμί

κάπου πεινάει ένα παιδί
και κλαίει αυτή την ώρα…

Στάσου και σκέψου μια στιγμή

πόσοι σκοτώνονται στην γη
την ώρα που μιλάμε.

...

 

Κι εμείς οι τρεις στον καφενέ

Τσιγάρο, πρέφα και καφέ

Βρε δεν βαριέσαι αδερφέ…»

 

Έτσι τραγουδούσε με πίκρα ο εμπνευσμένος «γύφτος», ο τροβαδούρος των παιδικών μας χρόνων, που δεν έμοιαζε με τους τωρινούς. Ο Κύριος Κώστας Χατζής.

 

Πανηγύρια, χαράς ευαγγέλια στην Ιερά για τον θρίαμβο του Σπύρου έναντι του ανίκανου, αλαζόνα και επικίνδυνου Κώστα.

 

Η ψυχή μου όμως είναι βαρειά, δεν μπορώ να ησυχάσω. Δεν μπορώ να πανηγυρίσω για την ισοπέδωση της προκλητικής και τρυφηλής αυλής του και την καταβαράθρωση των ακριβοπληρωμένων και θρασειών μεταγραφών του.

 

Σε κάποια μαρτυρική γωνίτσα του πλανήτη, σε μια ευλογημένη περιοχή, ένας περήφανος λαός αγωνίζεται με το παντοδύναμο και απάνθρωπο τέρας να επιβιώσει, εγκαταλελειμμένος από όλους τους «πολιτισμένους» αυτού του υποκριτικού κατ’ ευφημισμόν«κόσμου» (κόσμος =στολίδι).

Ήρθε με το «έτσι θέλω», του άρπαξε την γη, του κλέβει τον αέρα που αναπνέει, του στερεί το νερό, τα όνειρα των παιδιών του, τον βιάζει, τον σκοτώνει μεθοδικά, επειδή μπορεί.

Τον εκδικείται, επειδή δεν υπέκυψε και συνεχίζει να μην υποκύπτει στις λυσσώδεις προσπάθειες αφανισμού του.

Αυτός οπερήφανος λαός αντιστέκεταικαταμονάχος του, γιατί δεν έχει να χάσει το παραμικρό.

 

Μοιραίως ο συνειρμός με φέρνει στους δικούς μου «Ελεύθερους Πολιορκημένους», στους δικούς μου προγόνους, που, αφού έφτασαν στο απώτατο σημείο εξαθλίωσης,  προτίμησαν τον ένδοξο θάνατο από την ατιμωτική παράδοση και εγκατάλειψη της πόλης, την εγκατάλειψη του ονείρου, της ζωής τους. «Εκείθε με τους αδερφούς, εδώθε με τον χάρο». Τι περισσότερο να έχαναν;

Ήταν μόνοι τους απέναντι στις πολυάριθμες ορδές των βαρβάρων κατακτητών τους. Και νίκησαν. Ξύπνησαν τον αφιονισμένο «κόσμο» κι απόκτησαν την λευτεριά τους. Ή τουλάχιστον έτσι νόμιζαν.

 

Στο σήμερα πάλι, στην δική μας πραγματικότητα.

Οι προκλητικοί και ισχυρότατοι βάρβαροι ηττώνται σωρηδόν και κατά κράτος στην χώρα μας. Έτσι και στην Ιερά. Κατατροπώθηκαν από τον κόσμο (αυτός ΕΙΝΑΙ στολίδι) και πήραν θέση στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

 

Σπύρο, εσύ ήσουν ο αρχηγός της Φρουράς, σ’ εσένα έμελλε να λευτερώσεις την Ιερά από τους σύγχρονους βαρβάρους, τα ΜπουΖούκια με τον ξεκούρδιστο Μπαγλαμά τους, από την αγκούσα που την (μας) έπνιγε.

 

Ανστ’ αλήθεια εννοούσες πως σε έκαναν σοφώτεροόσα σου καταμαρτύρησα, φρόντισε να με διαψεύσεις με τις πράξεις σου. Φρόντισε να ενώσεις τον λαό που σε στήριξε και σε εξέλεξε.

 

Όταν χρειάστηκε, όλοι κάναμε -χωρίς δεύτερες σκέψεις- αυτό που έπρεπε και θα το ξανακάνουμε, αν μας χρειαστείς.

 

https://www.youtube.com/watch?v=V-umxQaJFOc&ab_channel=CobaltEclectic

Χρήστος Βλαχογιάννης

Καθηγητής Μουσικής

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Μέρος Δεύτερο : Τέλος εποχής Καραπάνου ή Μπανιέρα

Όλα τα καλά τελειώνουν, αρκεί τα στερνά να τιμούν τα πρώτα.

Μπορεί ο κομήτης Χάλει να έχει γίνει αντικείμενο τρόμου και θεωριών κοσμογονίας σε προηγούμενες  εποχές, σήμερα όμως είναι απλά ένα κοσμικό φαινόμενο, όπου οι επιστήμονες απλά αντλούν πληροφορίες και γεμίζουν τις αποθήκες με γνώσεις και εμπειρία.

Κάτι τέτοιο ήταν και ο Καραπάνος ή Μπανιέρας, ο οποίος διαμόρφωσε τη κοινωνία μας με την πληθωρική του παρουσία, από τη στιγμή που μας έπεισε ότι κατεβαίνει για δήμαρχος της ιεράς πόλης.

Ένας κομήτης από το πουθενά, ένα ευτραφές παιδί του κομματικού σωλήνα, ο οποίος στήριξε την επιχειρηματική και κοινωνική του δραστηριότητα, στις γνωριμίες που κατάφερνε να οικοδομήσει, πάνω στα ερείπια ενός εξαθλιωμένου κομματικού μηχανισμού της Ν.Δ και του ανύπαρκτου Ελληνικού κράτους.

Το σωματικό και προκοιλιακό  του εκτόπισμα, έπειθε και έπεισε μέχρι σήμερα, τον κάθε εβρισκόμενο σε ανάγκη, πολίτη ή δημότη της περιοχής μας,  ότι είναι ο εκπρόσωπος του εκάστοτε αρχηγού της Ν.Δ και με το νεύμα του και μόνο, το κάθε πρόβλημα θα ετελείωνε, όπως έκανε και ο βουλευτής Καλοχαιρέτας.

...

Ποιος μπορεί να ξεχάσει την επινίκια ομιλία του, στο Αιτωλικό,  το βράδυ των εκλογών που αναδείχθηκε δήμαρχος !!!

…Με πείρε τηλέφωνο ο ίδιος ο Πρωθυπουργός και μου είπε… ότι θέλεις Νίκο μου για το Αιτωλικό (μετά το καλοσκέφτηκε ότι θα υπάρξουν παράπονα και… πρόσθεσε) για το Μεσολόγγι, για το Νιχώρι … και όλα αυτά τα ομολόγησε δημόσια, στη Βενετία της Δημοκρατίας.

Ο αθεόφοβος Καραπάνος δε δίστασε να φορέσει και το καπέλο του απόφοιτου από οικονομική σχολή του εξωτερικού, όταν όλοι ξέρουμε εγγυημένα, ότι είχε μόνο απολυτήριο του Γυμνασίου… για το Λύκειο, δεν παίρνουμε όρκο.

Αυτός ο άνθρωπος έγινε δήμαρχος στην ιερά πόλη και διοίκησε το τόπο μας για 5 συναπτά έτη.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του απογειώθηκε η διαπλοκή, η κίνηση του μαύρου χρήματος και τα εικονικά έργα.

Στο Αιτωλικό το μόνο που είδαμε ήταν η επίστρωση των διασταυρώσεων με τούβλα και κάτι ζαρντινιέρες ξύλινες στο κεντρικό δρόμο, αξίας άνω των 20.000 ευρώ που είχαν ανατεθεί στον στενό του συνεργάτη και αντιδήμαρχο Αιτωλικού (για όσους δεν θυμούνται) Ψηλογιάννη.

Η στενή του συνεργασία με τη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, απέφερε πολλά εκατομμύρια στις τσέπες του Καραπάνου, με κορυφαίο τα 2εκατομμύρια ευρώ για την ύδρευση της πόλης μας.

Ήταν ο άνθρωπος που καθιέρωσε το ποσοστό του δημάρχου (25-30%) από κάθε αγορά ή δημοτική επένδυση, ακόμη και από τα αναλώσιμα για το ιερό δημαρχείο του Ραδιομεγάρου.

Δεν δίστασε να ξεπουλήσει τους συνεργάτες και το ψηφοδέλτιό του στις προηγούμενες εκλογές στον μετέπειτα συνεταίρο  του στις κομπίνες, Λύρο.

Κατάφερε να κοροϊδέψει ακόμη και τον Λιβανό, ο οποίος έδωσε ομηρικές μάχες για να μπορέσει να τον διορίσει στο Υπουργείο που διοικούσε, μιας και δεν διέθετε τα απαραίτητα δικαιολογητικά και πτυχία, που απαιτούσε η συγκεκριμένη θέση.

Αφού έκαψε τον Λιβανό, (ο οποίος αποβλήθηκε από την τότε κυβέρνηση λόγο των ηλιθιοτήτων που έλεγε δημόσια ο συνεργάτης του Καραπάνος),  κατόπιν κόλλησε στον άλλο βουλευτή της Ν.Δ, τον Καραγκούνη, με επίσης καταστροφικό αποτέλεσμα (μόλις και μετά βίας εκλέχθηκε βουλευτής).

Παρόλα αυτά αυτός ο γελωτοποιός της δημόσιας ζωής, έβαλε και πάλι υποψηφιότητα για τις δημοτικές εκλογές, ξεγελώντας για ακόμη μια φορά όποιον βρίσκονταν μπροστά του, με δήθεν προσλήψεις στο δημόσιο και στο δήμο, για δήθεν μεταθέσεις ή ακόμη και για οικονομικές τακτοποιήσεις με τις τράπεζες ή άλλα πιστωτικά ιδρύματα.

Δεν δίστασε να διαπραγματευτεί για ακόμη μια φορά το ψηφοδέλτιό του με τον Λύρο, μόνο που ο Λύρος αυτή τη φορά έδωσε το χρήμα, απευθείας στου υποψηφίους και όχι στον ίδιο, όπως τη προηγούμενη φορά. Γι’ αυτό και είδαμε τις εκρήξεις στα τοπικά ΜΜΕ.

Η αλήθεια είναι ότι ο Καραπάνος ως γνήσιος καιροσκόπος έχει χάσει σε όλα τα μέτωπα, τα χρέη του από το μαγαζί της Αθήνας ξεπερνούν το 1εκατομμύριο ευρώ, η ασφάλεια δεν πλήρωσε ποτέ για την φωτιά που έβαλε ο ίδιος στο μαγαζί του και η δικαιοσύνη ήδη τον έχει καταδικάσει τελεσίδικα για υπεξαίρεση από το δημοτικό ταμείο .

Επίσης κάποιοι δημότες του έχουν βγάλει την ακίνητη περιουσία του στο σφυρί για υποθέσεις από τότε που ήταν δήμαρχος, με αποτέλεσμα ο Καραπάνος να είναι ένα βήμα πριν το απόλυτο χάος.

 Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος που ήθελε να γίνει πάλι δήμαρχος.. ήθελε απλά να ρεφάρει ο άνθρωπος.

Δεν δίστασε τα χρόνια που ήταν στην αντιπολίτευση, να συνεταιριστεί με το Λύρο και να δημιουργήσουν μαζί εταιρεία ΙΚΕ με αντικείμενο τα φωτοβολταϊκά στο κάμπο της Κατοχής και μια άτυπη οργάνωση, όπου έκλεβαν χρήματα από τραπεζικούς λογαριασμούς, αφαιρούσαν ή πρόσθεταν έγγραφα από φακέλους οικονομικού ή δικαστικού περιεχομένου, για να έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα και ενθυλάκωναν τα χρήματα των επιδοτήσεων,  από επενδύσεις που ήταν ανύπαρκτες.

Βέβαια αυτές οι κομπίνες τους δεν έγιναν μόνο από το δίδυμο Λύρος-Καραπάνος, συμμετείχαν νομικοί σύμβουλοι, συμβολαιογράφοι, δικαστικοί υπάλληλοι, επιχειρηματίες, ακόμη και στενοί σύμβουλοι του Πρωθυπουργού, αλλά και κάτι μπουμπούκια από το ΣΥΡΙΖΑ το ΠΑΣΟΚ και …

Από το Νοέμβριο μήνα είναι σε εξέλιξη η δίκη αυτής της εγκληματικής οργάνωσης, η οποία γίνεται κεκλεισμένων των θυρών. Ελπίζουμε οσονούπω να υπάρξει η τελική απόφαση.

Περιττό να αναφέρουμε ότι οι άνωθεν παρεμβάσεις, ακόμη και από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, εξασφάλισαν την απρόσκοπτη κάθοδο του Λύρου-Καραπάνου στις δημοτικές εκλογές, γιατί πολύ απλά δεν ήθελε με κανένα τρόπο να ακουστεί αυτό το τεράστιο σκάνδαλο πριν τις εκλογές, το οποίο ακουμπά και την περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας του Φαρμάκη.

Ειρήσθω εν παρόδω, εκείνο το καλόπαιδο ο Αθανασίου, ο νομικός σύμβουλος του Λύρου, που χάθηκε, μήπως φταίει η δίκη της εγκληματικής οργάνωσης ;

Όλα αυτά ήταν τα κατορθώματα ενός απύθμενου και ανεπανάληπτου απατεώνα - καιροσκόπου με το υποκοριστικό κλασομπανιέρας ή λεκάνας.

Η δική μας η άποψη είναι ότι, αυτός έκανε ότι μπορούσε για να εξασφαλίσει τη ζωή και το μέλλον του, εσείς ορέ καλόπαιδα, που στελεχώσατε το ψηφοδέλτιό του, τι ζητάγατε ;;; Κοινωνική αναγνώριση, διορισμό, χρήματα, εξουσία; Τι στο διάβολο θέλατε από έναν κομπιναδόρο αεριτζή της κακιάς ώρας;

Εάν ήσασταν  στη θέση του Μήτσου του Καραδήμα ή του Ψηλογιάννη, ίσως να σας δικαιολογούσαμε… με τον Καραπάνο, πιστέψατε ότι θα δείτε άσπρη μέρα σε προσωπικό επίπεδο ή ότι θα φάτε γλυκό ψωμί;

Και όλοι εσείς που ψηφίσατε τον απατεώνα Καραπάνο, πιθανότατα γιατί και εσάς σας έταξε ή θέλατε να τιμήσετε κάποιον υποψήφιο συγγενή σας, δεν ντρέπεστε; Αντί να τους αρπάξετε με βρεγμένη σανίδα και να τους βάλετε μυαλό, προτιμήσατε να τους βάλετε στα σπίτια σας, μπας και τι ;

Δυστυχώς το τελικό συμπέρασμα είναι ότι προσχηματικά λέμε και αφηγούμαστε την αγάπη για τον τόπο μας.

Η αλήθεια είναι ότι τον μισούμε αυτό τον τόπο και γι’ αυτό επιτρέπουμε στον κάθε τυχάρπαστο αλήτη, να αλώνει τη πόλη μας, τις ζωές μας και το μέλλον των παιδιών μας.

Μ.Ε.Π  

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Μέρος Πρώτο : Τέλος εποχής Λύρου…

Ήταν κάτι παραπάνω από πασιφανές, ότι αυτές οι εκλογές θα έδιναν ένα καθαρό μήνυμα στην απαξίωση του θεσμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και στην υποβάθμιση του τόπου και της κοινωνίας μας, από ανθρώπους μειωμένης αντίληψης, όπως ο Λύρος.

Για να πούμε όμως την αλήθεια, εμείς ήμασταν αυτοί που (δυστυχώς) επιτρέψαμε σε αυτά τα άτομα να διοικήσουν το τόπο μας, επειδή πιστέψαμε και εγκλωβιστήκαμε  στα διλλήματα που μας πλάσαραν με αφορμή τις δημοτικές εκλογές και την κακοδιοίκηση των προηγούμενων δημοτικών αρχών.

Όπως είχαμε αναφέρει στη προηγούμενη ανάρτηση, ο Λύρος παρότι χρησιμοποίησε όλους τους μηχανισμούς που είχε στα χέρια του και μοίρασε αφειδώς χρήμα με ουρά προς πάσα κατεύθυνση, ακόμη και προς τις αστυνομικές και δικαστικές αρχές, το μόνο που κατάφερε ήταν να επιβάλει ένα 30% την πρώτη Κυριακή, κερδίζοντας έτσι τη συμμετοχή του στο δεύτερο γύρο.

Μέσα στο παρακμιακό κλίμα που είχε δημιουργηθεί επί μια δεκαετία περίπου, από το δίδυμο της καταστροφής Λύρου – Καραπάνου, πληροφορηθήκαμε ότι ο Λύρος, επέβαλε σε όλους τους εργαζόμενους του δήμου με σύμβαση εργασίας, να στελεχώσουν το ψηφοδέλτιό του, το ίδιο έγινε και με το εργοστάσιο ΑΜΑΛΘΕΙΑ, όπου και εκεί απειλήθηκαν οι εργαζόμενοι. Το ίδιο έγινε και με τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε όλη την περιοχή του δήμου Μεσολογγίου.

...

Αλυκές, Γύψος, εμπορικά κέντρα διακίνησης και κατασκευαστικές εταιρείες, έγιναν εφαλτήριο για το Λύρο ώστε να μπορέσει να βρει άτομα για να τους παρουσιάσει ως υποψηφίους.

Όπου δεν μπορούσε να πιέσει, άνοιξε του πουγκί της αγίας οικογένειας και μοίραζε χρήματα από τα μαύρα ταμεία.

Ο ίδιος μάλιστα, υπερηφανεύονταν ότι θα ρίξει τόσο χρήμα που είτε το θέλουμε είτε όχι, θα ξαναβγεί δήμαρχος.

Την ημέρα των εκλογών, σε κανέναν δεν φάνηκε ως απρόσμενη είδηση ότι η αστυνομία συνέλαβε 3 συνεργάτες του και υποψηφίους του, με τσαντάκι γεμάτο χρήματα και ψηφοδέλτια.

Η έπαρση ήταν τόσο μεγάλη που η γνωστή πρωτοπαλικαρίνα του Λύρου, Φώνη Μελαχρή, μάλλον θεώρησε βλαμμένο τον αστυνομικό που την πλησίασε και την συνέλαβε για δωροδοκία και πολλά άλλα πλημμελήματα.

Τα δικά μας καλόπαιδα ( οι τρεις καμπαλέρο) που είδαν το φως το αληθινό τη τελευταία στιγμή γιατί πιθανότατα είδαν επί τη εμφανίσει και προκαταβολικά το αντίτιμο της προδοσίας τους απέναντι στο Αιτωλικό, δεν δίστασαν ούτε στιγμή να μπαίνουν σε σπίτια και να μοιράζουν το μαύρο χρήμα του Λύρου μαζί με υποσχέσεις για δουλειά και προσλήψεις.

Μετά από όλα αυτά, ποιος δεν θα αναρωτηθεί έστω και αφελώς… που ήταν η δικαιοσύνη  όλο αυτό το διάστημα;

Γιατί δεν επενέβη έστω και για τα μάτια του κόσμου ;

Μάλλον κανείς δεν μπορεί να αλλάξει την κοινή πεποίθηση ότι ο Λύρος μοίρασε χρήμα ακόμη και εκεί, πολλώ δε μάλλον όταν στο έγγραφο  νομιμοποίησης του ψηφοδελτίου του Λύρου, προσυπογράφει μια δικαστικός η οποία έχει εκδιωχθεί από το δικαστικό σώμα .

Παρόλα αυτά ο Λύρος ηττήθηκε και ηττήθηκε από έναν υποψήφιο που  πήρε λίγο παραπάνω ψήφους από τους υπόλοιπους της αντιπολίτευσης , αλλά σχεδόν τους μισούς από το Λύρο.

Η κοινωνία με τη βοήθεια ενός νεαρού , κατατρόπωσε τον ξυπόλητο βλαχοΩνάση και έβαλε τέλος στην απαξίωση και τον εξευτελισμό των ανθρώπινων αξιών, από το Λύρο και τους συνεργάτες του.

Ούτε καν τα γνωστά ψηφοθηρικά κέντρα από τους γνωστούς κομματάρχες, δεν μπόρεσαν να ανατρέψουν το αποτέλεσμα, παρότι συστρατεύτηκαν με τον αποτυχημένο δήμαρχο Λύρο και  παρότι ήξεραν ότι με αυτή τους την επιλογή θα προκαλέσουν ολοκαύτωμα στο τόπο μας.

Τώρα αρχίζουν τα προβλήματα για το Λύρο μιας και δεν θα έχει την αόρατη προστασία του πολιτικού κατεστημένου, ούτε βέβαια του παραδικαστικού κυκλώματος .

Όσο για το επιχειρείν, πολλά ακούγονται αλλά δεν θα εισέρθουμε γιατί από εδώ και στο εξής, θα είναι καθαρά ιδιωτική υπόθεση και όχι δημοτικο-κοινωνική όπως ήταν μέχρι σήμερα.

Ενός κακού, μύρια έπονται... λέει ο λαός.

Μ.Ε.Π 

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Τόσα χρήματα για λάδωμα, και μόνο 30% ;;; Μάλλον θα πρέπει να μιλάμε για συντριβή

Μετά τον πακτωλό χρημάτων, εξαγοράς συνειδήσεων και χρήσης μηχανισμών πίεσης και εξαναγκασμού, ο Λύρος κατάφερε το ακατόρθωτο, συγκέντρωσε 30% του εκλογικού σώματος.

Δηλαδή το 70% αγνόησε τον ίδιο και την ανηθικότητά του, δεν εξαγοράστηκε και διάλεξε κάτι διαφορετικό από την ιδεολογία που πρεσβεύει ο ίδιος και η αρρωστημένη του εμμονή, να κρατήσει ένα αξίωμα, που μάλλον δίνει αξία στον ίδιο και μόνο, αντί να είναι ο υπηρέτης του. 

Ο Λύρος ένας άνθρωπος αποτυχημένος στα κοινά, δεν δίστασε να συμμαζέψει όλους αυτούς που τον έβριζαν με το χειρότερο τρόπο και να πληρώσει όπως έκανε βέβαια και στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές, με μοναδικό σκοπό την κατάκτηση της δημόσια εξουσίας.

...

Η εμμονή του αυτή, που έχει φτάσει σε αρρωστημένο επίπεδο, θυμίζει σε όλους μας τις παλιές καλές ασπρόμαυρες  ελληνικές ταινίες με τις δημοτικές εκλογές, όπου ο υποψήφιος κενός περιεχόμενου, κάνει τα αδύνατα δυνατά για να λέγετε δήμαρχος.

Πέρα από αυτό, υπάρχει και το ισοζύγιο ... πόσο κόστισε  τελικά η κάθε ψήφος Κώστα μας; 

Το ξέρει η αγία οικογένεια ότι αυτά τα χρήματα σε λίγο δεν θα μπορέσεις να τα επιστρέψεις στο ταμείο; 

Ακόμη τους το κρύβεις Κώστα μας ότι ακόμη και να κερδίσεις το δεύτερο γύρο... (αν προλάβεις), οι μέρες σου είναι μετρημένες, γιατί θα σε περιμένει η απόφαση του κακουργιοδικείου στο Αγρίνιο για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, με τον Καραπάνο, τον Δημητρίου, τον Αθανασίου  και μια πληθώρα νομικών και επιχειρηματιών της περιοχής ... και όχι μόνο; 

 Πόσο τυχαίο είναι ότι σε αφήσαμε Κωστάκη μας να παίξεις μπάλα, χωρίς εμπόδια και κριτική; 

Ήταν όμως και μια μεγάλη ευκαιρία, να φάει ο κοσμάκης το μαύρο χρήμα που έχεις συγκεντρώσει τόσα χρόνια... και το σπουδαιότερο, να χωρίσει η ήρα από το σιτάρι... αυτοί που πραγματικά αγαπάνε το τόπο τους και αυτοί που ξεπουλιούνται όπως οι Γύφτοι έξω από τα εκλογικά κέντρα. 

Για ετοίμασε τώρα τα νέα τσεκ για το δεύτερο γύρο, γιατί οι μέρες κόντεψαν ... όσο και η απόφαση για την εγκληματική οργάνωση. 

Τον Καραπάνο και να τον πληρώσεις τώρα, δεν θα τον ακολουθήσει κανείς, για δοκίμασε την τύχη σου με τους άλλους, ίσως καταφέρεις να αυξήσεις τη λίστα σου στα λαδώματα, όμως τώρα θα πρέπει να πληρώσεις και τους παλιούς και τους νέους. 

Έμπλεξες χαζοΚώστα, όπως το παθαίνεις  και με την ομιλία σου όταν προσπαθείς να μιλήσεις στα ελληνικά... 

Μ.Ε.Π 

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...