Επέστρεψε ο Johan Klinsman !!
Ιδού η δήλωση του :
Αγαπητοί φίλοι, επέστρεψα!
Έλειψα από κοντά σας αναγκαστικά, επειδή βρέθηκα σε σεμινάριο στο Κωλο-ράντο!!
...
Έμεινα κατάπληκτος από τις νέες τεχνικές και τα άλματα στον
διαγνωστικό τομέα.
Πράγματι οι αμερικανοί έχουν κάνει άλματα…
Ο ‘’δυσκοίλιος’’ εντοπίζεται από πολύ μακριά με τον έλεγχο του σωματότυπου του περπατήματος και της συμπεριφοράς.
Το σεμινάριο αφορούσε αποκλειστικά στον εντοπισμό λαμόγιων και λωποδυτών στο Δημόσιο βίο.
Βλέποντας ας πούμε ένα χοντρόκωλο, εμπροσθοβαρή, σβέλτο και παπαρολογούντα, χωρίς δεύτερη σκέψη, ετοιμάζεις ‘’κλύσμα’’!
Με ένα αλγόρυθμο (σωματότυπό, συμπεριφορά κι άλλα) υπολογίζεις το διαμέτρημα του, δηλαδή τα φ… για το ανάλογο σωληνάριο – ρύγχος ώστε να εφαρμόζεται αεροστεγώς και αεροστεγώς.
Εάν ο τύπος π.χ είναι μεγάλο χωνί, θα χρειαστεί οπωσδήποτε αντάπτορας.
Σας πληροφορούμε ότι, σύντομα παραλαμβάνουμε από USA 1 ντρόουν – κλύσμα προηγμένης τεχνολογίας αόρατο τύπου stealth.
Μιλάμε για άμεσο εντοπισμό και αποτέλεσμα…
Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 84 ετών άφησε ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ, Θεόδωρος Πάγκαλος.
Την είδηση θανάτου του έκανε γνωστή η οικογένειά του μέσα από ανάρτηση στον επίσημο λογαριασμό του, στο Twitter.
«Ο αγαπημένος μας Θόδωρος Πάγκαλος έφυγε σήμερα από κοντά μας, ήσυχα στο σπίτι του, έχοντας δίπλα του την οικογένειά του και τους στενούς του συνεργάτες. Καλό ταξίδι λατρεμένε μας. Θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη», τονίζεται στην ανάρτηση της οικογένειάς του» αναφέρει η οικογένειά του.
...
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος ήταν Έλληνας πολιτικός, πρώην βουλευτής και υπουργός, πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης επί πρωθυπουργίας Γ. Παπανδρέου (7 Οκτωβρίου 2009 – 17 Μαΐου 2012) και αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ελλάδας την ίδια περίοδο, ηγετικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, στο οποίο μετείχε από την ίδρυσή του.
Γεννήθηκε στην Ελευσίνα στις 17 Αυγούστου 1938 και ήταν γιος του Αντιπτέραρχου της Πολεμικής Αεροπορίας Γεωργίου Πάγκαλου που διετέλεσε Υπαρχηγός ΓΕΑ. Από την πλευρά του πατέρα του ήταν ανιψιός του Αντιναυάρχου του Πολεμικού Ναυτικού Θησέα Παγκάλου και εγγονός του ομώνυμου στρατηγού και δικτάτορα Θεόδωρου Δ. Πάγκαλου. Αποφοίτησε από το Βαρβάκειο Γυμνάσιο Αθηνών.
Σπούδασε Νομική και Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης ανακηρύσσεται το 1973 διδάκτορας των Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Παρισιού 1 (Πάνθεον-Σορβόννη). Από το 1969 έως το 1978 εργάστηκε ως ερευνητής στο ίδιο Πανεπιστήμιο και κατόπιν ορίστηκε Διευθυντής του Ινστιτούτου Οικονομικής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου. Συμμετείχε στον αντιδικτατορικό αγώνα και το 1968 το δικτατορικό καθεστώς του αφαίρεσε την ελληνική ιθαγένεια, την οποία επανέκτησε μετά τη Μεταπολίτευση.
Από το 114 στη Νεολαία Λαμπράκη
Σε νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με τον φοιτητικό συνδικαλισμό, συμμετέχοντας σε διάφορες φοιτητικές ομάδες. Υπήρξε μέλος της ομάδας που προχώρησε στην αναγραφή του συνθήματος «114» σε τοίχους δημοσίων κτιρίων (που εν συνεχεία καθιερώθηκε ως κυρίαρχο στις φοιτητικές διαδηλώσεις της δεκαετίας του 1960). Υπήρξε επίσης ιδρυτικό μέλος της Δημοκρατικής Κίνησης Νέων «Γρηγόρης Λαμπράκης», που μετονομάστηκε σε Νεολαία «Γρηγόρης Λαμπράκης», καθώς και της αριστερής οργάνωσης «Δημοκρατική Αντίσταση Σπουδαστών».
Το 1978 έβαλε υποψηφιότητα για δήμαρχος στην Ελευσίνα και κατετάγη τρίτος. Επίσης σε νεαρή ηλικία είχε δραστηριοποιηθεί και στο ΚΚΕ. Στη διάρκεια της μεταπολίτευσης υπήρξε ηγετικό στέλεχος της ευρύτερης κεντροαριστερής παράταξης με το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα.
Εξελέγη Βουλευτής Αττικής για πρώτη φορά το 1981 με το ΠΑΣΟΚ και έκτοτε εξελέγη σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις στις οποίες έθεσε υποψηφιότητα.
Διετέλεσε Υφυπουργός Εμπορίου (1982), Υφυπουργός Εξωτερικών για θέματα Ευρωπαϊκής Κοινότητας (1984), Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών (1985-1989). Κατά την περίοδο 1989 μέχρι 1993 ορίστηκε Αντιπρόσωπος του Ελληνικού Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης.
Τον Οκτώβριο 1993 ορκίστηκε και πάλι Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών. Τον Ιούλιο 1994 αναλαμβάνει Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών. Τον Ιανουάριο 1996 ορκίστηκε Υπουργός Εξωτερικών ασκώντας τα καθήκοντά του μέχρι τον Φεβρουάριο 1999.
Τον Απρίλιο 2000 ορκίσθηκε Υπουργός Πολιτισμού διατηρώντας το αξίωμα έως το Νοέμβριο 2000. Διετέλεσε Επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Δυτικοευρωπαϊκής Ένωσης και του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Τον Ιούνιο 2003 ορίσθηκε εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ στο Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής. Το Νοέμβριο του 2004 ορίσθηκε Συντονιστής της προεκλογικής εκστρατείας του ΠΑΣΟΚ. Επανεκλέχθηκε μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ και ορίσθηκε αρμόδιος του Τομέα Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Πολιτικής Καταναλωτών. Στη συνέχεια ανέλαβε την ευθύνη του Τομέα Αυτοδιοίκησης, Δημόσιας Διοίκησης και Δικαιοσύνης ενώ σήμερα προΐσταται στον νευραλγικό Τομέα Εξωτερικής Πολιτικής, Ασφάλειας και Άμυνας.
Τον Σεπτέμβριο του 2006 ανέλαβε Γενικός Εισηγητής του ΠΑΣΟΚ στις διαδικασίες για την Συνταγματική Αναθεώρηση.
Αποχώρησε από την ενεργό πολιτική δράση πριν τις εκλογές του Μαΐου του 2012.
Παραμένει ασαφής η ανάμιξη, στις αρχές του 1999, του Πάγκαλου, ως τότε υπουργού Εξωτερικών, στην υπόθεση του Κούρδου Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ιδρυτή ηγέτη του PKK, ο οποίος κατέφυγε στην Ελλάδα ενώ καταδιωκόταν από την Τουρκία. Ο Οτσαλάν μεταφέρθηκε, με την έγκριση του Πάγκαλου, στην ελληνική πρεσβεία της Κένυας και συνοδευόταν από τον αξιωματικό της ΕΥΠ Σάββα Καλεντερίδη, ο οποίος αργότερα δέχτηκε προφορικές εντολές αμφισβητούμενης προέλευσης να πετάξει τον Οτσαλάν έξω από την πρεσβεία. Κάποιες πηγές αναφέρουν ότι οι εντολές αυτές προέρχονταν από τον Πάγκαλο, αν και ο ίδιος το αρνείται. Επίσης, ο Πάγκαλος παρείχε διαβεβαιώσεις στον Έλληνα πρέσβη της Κένυας ότι είχε εξασφαλίσει δίοδο για τον Οτσαλάν προς την Ολλανδία σε συνεργασία με τις κενυάτικες αρχές, οι οποίες όμως παρέλαβαν τον Οτσαλάν από την ελληνική πρεσβεία και τον οδήγησαν σε άγνωστη κατεύθυνση, σε μια επιχείρηση ενορχηστρωμένη κρυφά από την ΜΙΤ με την βοήθεια της CIA. Ο Πάγκαλος δέχτηκε κριτική και για το γεγονός ότι δεν εξασφαλίστηκαν εγγυήσεις από τους Κενυάτες για την ασφαλή μεταφορά του Οτζαλάν στην Ολλανδία αλλά ο ίδιος δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι απουσίαζε τρεις μέρες από την Αθήνα και δεν παρακολουθούσε την υπόθεση. Με την σύλληψη του Οτζαλάν από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, προκλήθηκε πολιτική κρίση στην Ελλάδα που οδήγησε στην παραίτηση τριών υπουργών, συμπεριλαμβανομένου και του Πάγκαλου.
Την εποχή της κρίσης αυτής πρωθυπουργός της Ελλάδας ήταν ο Κώστας Σημίτης. Υπουργός Εξωτερικών ήταν ο Θεόδωρος Πάγκαλος, υπουργός Εθνικής Αμύνης ο Γ. Αρσένης και Αρχηγός ΓΕΕΘΑ ο ναύαρχος Χ. Λυμπέρης.
Όλα ξεκίνησαν όταν Τούρκοι «δημοσιογράφοι» αποβιβάστηκαν στα Ίμια κατέβασαν την ελληνική σημαία και ύψωσαν την τουρκική! Με απόφαση του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ Ναυάρχου Χρήστου Λυμπέρη, οι βατραχάνθρωποι της Μονάδος Υποβρυχίων Καταστροφών αναλαμβάνουν τη φύλαξη της ανατολικής Ίμιας, όπου υψωνόταν και η ελληνική σημαία, ενώ η δυτική θα επιτηρείται από περιπολούντα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού.
Τα γεγονότα αυτά συνοδεύθηκαν, τις επόμενες ημέρες, από κωμικοτραγικές καταστάσεις και ενέργειες εκ μέρους της ελληνικής πλευράς. Τα ξημερώματα, το ελικόπτερο εντοπίζει πράγματι δέκα Τούρκους βατραχανθρώπους πάνω στην Ίμια, αλλά κατά τη διάρκεια της επιστροφής του στην ελληνική φρεγάτα «Ναυαρίνον» συντρίβεται-κάτω από αδιευκρίνιστες.
Σταδιακά αρχίζει η απομάκρυνση όλων των δυνάμεων του Στρατού και των δυο χωρών απʼ τις βραχονησίδες, με την ταυτόχρονη υποστολή της ελληνικής σημαίας απʼ τα Ίμια. Όπως αποκάλυψε ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Λυμπέρης όταν ρώτησε τον ΥΠΕΞ Θεόδωρο Πάγκαλο τι θα πουν στον ελληνικό λαό σχετικά με την απομάκρυνση της σημαίας απʼ τα ελληνικά Ίμια, ο Θ. Πάγκαλος απάντησε κυνικά:
«Θα πείτε ότι τη σημαία την πήρε ο αέρας!».
Στις 21 Σεπτεμβρίου του 2010 κατά τη διάρκεια συνεδρίασης της «Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης» σχετικά με τη συζήτηση του νομοσχεδίου για την κατάργηση και τη συγχώνευση υπηρεσιών, οργανισμών και φορέων του δημοσίου τομέα, ο Θεόδωρος Πάγκαλος από το βήμα της Βουλής, είπε τη φράση που έμελλε να ξεσηκώσει πλήθοςαντιδράσεων από όλες τις κομματικές παρατάξεις, από τα περισσότερα μέσα ενημέρωσης αλλά και από τους ίδιους τους πολίτες.
«Η απάντηση εις την κατακραυγή που υπάρχει εναντίον του πολιτικού προσωπικού της χώρας “πώς τα φάγατε τα λεφτά;”, που μας ρωτάει ο κόσμος, είναι αυτή: “Σας διορίσαμε. Τα φάγαμε όλοι μαζί. Μέσα στα πλαίσια μιας σχέσης πολιτικής πελατείας, διαφθοράς, εξαγοράς και εξευτελισμού της έννοιας της ίδιας της πολιτικής.”»¨.
Το 2012 στο e-book του «Μαζί τα φάγαμε» αναλύει περαιτέρω το σκεπτικό του: «Η φράση «τα φάγαμε όλοι μαζί» σημαίνει ότι ένα μεγάλο τμήμα από εμάς-τον ελληνικό λαό- συμμετείχαμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε μη ορθολογικές πρακτικές και συμπεριφορές, στην πορεία του χρόνου, σε σχέση με τις δαπάνες και τα έσοδα του κράτους. Αυτό που λέμε «δημοσιονομική κρίση» είναι και δικό μας δημιούργημα… Οι πολίτες είτε με πράξεις, είτε με την εκπορευόμενη από την ενοχή απραξία τους, είτε απλά εκλέγοντας ακατάλληλα πολιτικά πρόσωπα για να διαχειριστούν τα κοινά, συμμετέχουν με συλλογικό τρόπο στη δημοκρατία και έχουν την ευθύνη των επιλογών τους…Φυσικά δεν έχουν όλοι το ίδιο μερίδιο ευθύνης, η ευθύνη ξεκινάει από πάνω προς τα κάτω». Συνεχίζει παρακάτω λέγοντας: «Η πλειοψηφία των βουλευτών της Αριστεράς όχι μόνο δεν πρότεινε και δεν βοήθησε στο πολιτικό και άρακοινωνικό έργο αλλά αποτέλεσε φραγμό στις τεκμηριωμένες και σοβαρές προτάσεις των άλλων. Ολα αυτά τα χρόνια ουδέποτε εκπρόσωπος της Αριστεράς αντέδρασε σε προσλήψεις, σε αυξήσεις μισθών, σε θέσπιση επιδομάτων, σε αυξήσεις συντάξεων, σε κοινωνικοποιήσεις επιχειρήσεων, σε απεργιακές κινητοποιήσεις ή σε διαδηλώσεις…Αντίθετα, σε συζητήσεις και προτάσεις τους ήθελαν και άλλες, πιο πολλές ακόμα παροχές…».
Απαντώντας στην φράση του Θεόδωρου Πάγκαλου, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας είπε: «Ε, δεν τα φάγαμε μαζί. Κάποιοι τα φάγανε από τις μίζες και το μαύρο πολιτικό χρήμα και κάποιοι προσπαθούν να ζήσουν με μισθούς των 700 και 500 ευρώ». Ο Άδωνις Γεωργιάδης εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας επισήμανε: «Η φράση του Θόδωρου Πάγκαλου “όλοι μαζί τα φάγαμε” θα ήταν τέλεια και πιο ακριβής, αν έλεγε “όλοι μαζί τα φάγαμε, αλλά όχι το ίδιο”». Κριτική άσκησε και ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ Πάνος Καμμένος λέγοντας: «Τη μία μέρα δηλώνουν “μαζί τα φάγαμε” και την άλλη μέρα υποδεικνύουν στο λαό την εξαφάνιση όποιου αντιστέκεται. Αυτή είναι η αλήθεια.»
Ένα τεράστιο λάθος, εγκληματικών διαστάσεων έπραξε ο αποκαλούμενος Εθνάρχης Ελευθέριος Βενιζέλος το 1920, υποτασσόμενος στους Βρετανούς πιθανότατα, όταν αρνήθηκε την συνδρομή ποντιακού στρατεύματος που αριθμούσε 20.000 αρματωμένους μαχητές το 1920 αλλά και πολλών χιλιάδων άλλων, κατά των ορδών του Κεμάλ και υπέρ του ελληνικού στρατού.
...Για το θέμα αυτό σύμφωνα με πηγές υπάρχει γραπτό υπόμνημα των Ποντίων.
Αυτό δόθηκε τον Ιανουάριο του 1920 προσωπικά στον τότε Έλληνα πρωθυπουργό Ε. Βενιζέλο στο Παρίσι.
Σε αυτό οι Πόντιοι ανέφεραν θέτουν στην διάθεση της ελληνικής κυβερνήσεως και του στρατού μας, στρατιωτική δύναμη 20.000 στρατιωτών, που ισοδυναμεί με δύο μεραρχίες, από εκείνες που μας έλειψαν στον Σαγγάριο και στις παρυφές της Άγκυρας, για να διαλύσουμε τον στρατό του Κεμάλ
Το υπόμνημα των Ποντίων:
«Προς τον Εξοχώτατον Πρόεδρον της Ελληνικής Κυβερνήσεως κ. Ελευθέριον
Βενιζέλον, εις Παρισίους.
Εξοχώτατε, εθεωρήσαμεν σκόπιμον να υποβάλωμεν Υμίν συνημμένως
υπόμνημα, όπερ η Επιτροπεία των εν Ελλάδι Ποντίων απέστειλεν εις το
Γενικόν Επιτελείον.
Προέλασις δυνάμεως είκοσι χιλιάδων ανδρών ως εκείνης την οποίαν, κατά μετρίους υπολογισμούς είναι εις θέσιν καλώς εφοδιαζόμενος και εξοπλιζόμενος να παρατάξη εις πρώτην στιγμήν ο Πόντος δύναται να απασχολήση σοβαρώς τον εις Σεβάστειαν συγκεντρούμενον στρατόν του Κεμάλ.
Είναι γνωστόν ότι η Σεβάστεια αποτελεί σπουδαίαν δράσιν του κεμαλισμού. Η από Αμισόν εις Σεβάστειαν αμαξιτή οδός είναι εις την διάθεσιν ημών, δεδομένου ότι ο Κεμάλ απέσυρε τελευταίως πάσας τας δυνάμεις αυτού εκ της περιφερίας ταύτης. Επιτυχής προέλασις προς την διεύθυνσιν ταύτην αποκόπτει τπν υποχώρησιν του πρός δυσμάς δρώντος στρατού. Πάντα ταύτα θα επέφερον ευθύς αμέσως σοβαρόν αντιπερισπασμόν εις τας δυνάμεις του Κεμάλ εξ ού προφανές ότι θα επωφεληθή ο ημέτερος στρατός.
Το υπόμνημα τούτο αποστέλλομεν Υμίν διά του κ. Ι Θιάκη, εντεταλμένου να υποβάλη Υμίν και προφορικώς τας επί τούτω ιδέας ημών.
Αθήναι24/1/1920
Ο Πρόεδρος Χ. Καλαντίδης
Ο Γραμματεύς Κ. Κανσήζ»
Και προς τον Στρατό
Υπήρχε και άλλο υπόμνημα προς το Γενικό Επιτελείο Στρατού, που έδινε λεπτομερή στοιχεία για τη συγκρότηση και τις διαθέσιμες δυνάμεις του ποντιακού στρατού όπως:
«Εις την περιφέρειαν Αμασείας 4.000 άνδρες έχουν τα όπλα των και είναι οργανωμένοι εις τα ελληνικά χωρία» και «ο στρατηγός Ανανίας του ρωσικού στρατού, Πόντιος την καταγωγήν, ως ο ίδιος εδήλωσεν εις την καθ’ ημάς Επιτροπείαν, δύναται να ανασυντάξη εντός βραχυτάτου χρονικού διαστήματος την μεραρχίαν ταύτην με δύναμιν 10.000 ανδρών».
Πολλοί θεώρησαν ότι ο Ελευθέριος Βενιζέλος αδιαφόρησε και αγνόησε το υπόμνημα των Ποντίων.
Εμείς θα λέγαμε ότι υπάκουσε στα κελεύσματα των Βρετανών και δεν θέλησε να τους κοντράρει στα σχέδια τους, ενώ πάντα θα έχουμε υπόψιν μας ότι το Λονδίνο ήθελε μια πλήρως ελεγχόμενη Ελλάδα, για τα συμφέροντα του στην Μέση Ανατολή, και όχι φυσικά την αναβίωση της ελληνικής βυζαντινής αυτοκρατορίας η οποία σχηματίζονταν με την ελληνική πολεμική επιχείρηση.
Είναι απόλυτα τεκμηριωμένο ότι αν 20.000 Πόντιοι και μερικές χιλιάδες Αρμένιοι και λοιποί συμμετείχαν στις πολεμικές επιχειρήσεις, τότε ο ελληνικός στρατός θα αναρτούσε την σημαία του στην Άγκυρα.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι το υπόμνημα των Ποντίων τονίζει τους δεκάδες μη μουσουλμάνους συμμάχους που θα στηρίξουν την εκστρατεία κατά του Κεμάλ:
«…Προ Ποντίων βαδιζόντων κατά του Κεμάλ δεν θα μείνουν απλοί θεαταί οι
Αρμένιοι, αλλά κυρίως οι Κιρκάσιοι και οι Κιζηλμπάσηδες της Σεβαστείας,
ούτε οι Χριστιανοί Λαζοί, ούτε οι Σταυριώται και διάφοροι άλλοι
μουσουλμανικαί αλλά μη τουρκικοί φυλαί, οι οποίοι τα προς τους Έλληνας
αισθήματά των πολλάκις και εμπράκτως εξεδήλωσαν…».
Αντί αυτού ο Βενιζέλος έχασε τις εκλογές το 1920 και αποσύρθηκε, ενώ το
1931 πρότεινε τον σφαγέα των Ελλήνων Μουσταφά Κεμάλ για το βραβείο
Νόμπελ.
Όταν μιλάμε για την αρχαία Αίγυπτο και την Ιρλανδία με την ίδια ανάσα,
συνήθως έχει σαν αποτέλεσμα το γουρλώνισμα των ματιών, τις ευγενικές
εξόδους και τον ήχο από μουρμουρητά που παραπέμπουν στην ψευδοϊστορία και
τη φλυαρία της νέας εποχής.
Τουλάχιστον, αυτό ίσχυε παλαιότερα.
Πρόσφατες ανακαλύψεις στην έρευνα DNA προστέθηκαν σε ήδη επαληθευμένα αρχαιολογικά ευρήματα για να παρουσιάσουν ένα σενάριο που είναι πλέον πιο δύσκολο να απορριφθεί.
Η Lia Fáil, γνωστή και ως Coronation Stone ή Stone of Destiny, ήταν ένα σημαντικό τελετουργικό συστατικό στη στέψη των αρχαίων High Kings της Ιρλανδίας. (JohnJDuncan / CC BY-SA 4.0 )
Ο λόφος της Τάρα είναι ένας από τους αρχαιότερους ιερούς χώρους της Ιρλανδίας. Περιβάλλεται από πολλά άλλα νεολιθικά χωματουργικά έργα και τάφους και παρόλο που συνδέεται συνήθως με τους Κέλτες, η τοποθεσία χρονολογείται πριν από την άφιξή τους στην Ιρλανδία κατά χιλιάδες χρόνια.
Στο μύθο είναι το μέρος όπου βασίλεψε ο Τουάθα Ντε Ντανάν . Αυτοί ήταν άνθρωποι που έμοιαζαν με τον Θεό που λέγεται ότι έφτασαν στην Ιρλανδία με μυστηριώδη πλοία και είχαν μαγικές δυνάμεις.
Tuatha de Dannan: Riders of the Sidhe του Τζον Ντάνκαν. ( Δημόσιος Τομέας )
Κατά τη διάρκεια πρόσφατων και πολύ αμφιλεγόμενων ανασκαφών κοντά στην Τάρα προέκυψε μια ιστορία για έναν περίεργο σκελετό που είχε βρεθεί από εργάτες που έσκαβαν στο Lismullin Henge. Κάποιοι νόμιζαν ότι ήταν υπολείμματα σκύλου, άλλοι ασβός. Αλλά, το πιο περίεργο από όλα ήταν ο ισχυρισμός ορισμένων μαρτύρων ότι τα λείψανα ήταν, στην πραγματικότητα, αυτά ενός πιθήκου.
Όπως γράφει ο Con Connor, Arch Druid of Ireland's Celtic Druid Temple, «Γιατί μια τέτοια τελετουργική ταφή σε μια βασιλική τοποθεσία δεν ήταν αιτία για εστιασμένη έρευνα;»
Στο έργο της, A Course of Severe and Arduous Trials , η συγγραφέας Lynn Brunet γράφει ότι, «Επιπλέον, ο Ιρλανδός μασονικός συγγραφέας, JA Penny σημειώνει ότι ένας σκελετός ενός πιθήκου Βαρβάρου είχε βρεθεί στην Tara, το μυθικό κέντρο της Ιρλανδίας και έδρα της ο Ύπατος Βασιλιάς».
Αλλά γιατί θα υπήρχαν τόσο παράξενα οστά θαμμένα σε αυτό το σημείο; Αυτά τα πρωτεύοντα δεν είναι αυτόχθονα στην Ιρλανδία και το αρχαιολογικό συγκρότημα που περιβάλλει την Tara χρονολογείται χιλιάδες χρόνια πίσω. Εάν είχαν βρεθεί οστά ενός πιθήκου σε κάποιο σημείο, έχουμε προηγούμενο για μια τέτοια ταφή σε οποιοδήποτε άλλο από τα αρχαιότερα ιερά μέρη της Ιρλανδίας;
Στην πραγματικότητα το κάνουμε. Κατά τη διάρκεια ανασκαφών στο Eimhain Macha (οχυρό Navan) στην κομητεία Armagh, βρέθηκε το κρανίο ενός πιθήκου Barbary. Όταν χρονολογήθηκε με άνθρακα, ανακαλύφθηκε ότι ήταν περίπου 2.500 ετών. Το ερώτημα για πολλούς αρχαιολόγους ήταν πώς έφτασε στην Ιρλανδία αρχικά, αλλά ίσως μια πιο ενδιαφέρουσα έρευνα θα διερευνούσε γιατί .
Μία από τις πιο αμφιλεγόμενες θεωρίες όσον αφορά την προέλευση του ιρλανδικού λαού είναι η σύνδεση με την αρχαία Αίγυπτο. Αν και υπάρχουν πολλοί ιρλανδικοί θρύλοι που συνδέουν την Τάρα και την αιγυπτιακή βασιλική οικογένεια, ήταν αδύνατο να αποδειχθούν.
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα παραδείγματα αυτών των προτάσεων ήταν η ανακάλυψη του σκελετού ενός 15χρονου αγοριού στο The Mound of the Hostages, κοντά στην Τάρα, από τον Δρ Sean O Riordan του Trinity College. Η χρονολόγηση με άνθρακα έδειξε ότι τα υπολείμματα ήταν περίπου 3.800 ετών. Ένα κολιέ που βρέθηκε με τον σκελετό ήταν κατασκευασμένο από χάντρες από φαγεντιανή και ταίριαζε με παρόμοια αιγυπτιακή κατασκευή και σχέδιο.
Ο λόφος της Τάρα είναι ένα αρχαιολογικό συγκρότημα με πολλά αρχαία μνημεία, όπως το «Τόφος των Ομήρων», όπως φαίνεται παραπάνω. Στην παράδοση ο λόφος της Τάρα είναι γνωστός ως η έδρα των Υψηλών Βασιλέων της Ιρλανδίας. ( CC BY-SA 4.0 )
Υπάρχει επίσης ο διάσημος θρύλος της Βασίλισσας Σκωτίας, μιας Αιγύπτιας πριγκίπισσας ή βασίλισσας, ανάλογα με την εκδοχή του θρύλου που διαβάζετε, η οποία λέγεται ότι έφτασε στην Ιρλανδία το 1700 π.Χ. και σκοτώθηκε από τους Tuatha De Danann σε μια μεγάλη μάχη.
Ο υποτιθέμενος τάφος της χαρακτηρίζεται από μια γιγάντια ενεπίγραφη πέτρα στην κομητεία Κέρι και η σημασία του έχει οδηγήσει τους τοπικούς πολιτικούς να ζητούν τη διατήρησή του.
Απεικόνιση του 15ου αιώνα του ταξιδιού της Σκότα από την Αίγυπτο. ( Δημόσιος Τομέας )
Μια ενδιαφέρουσα πλευρά είναι ότι ο τάφος της Σκωτίας δεν απέχει πολύ από το νησί Skellig Michael, την τοποθεσία ενός προχριστιανικού οικισμού και ενός μεταγενέστερου μοναστηριού.
Σύμφωνα με τον Lebor Gabála É renn (Βιβλίο των Εισβολών) του 11ου αιώνα, ο Μιλήσιος, μεγάλος ηγέτης ενός από τους εισβολείς της Ιρλανδίας έχασε δύο από τους γιους του εκεί κοντά το 1400 π.Χ. όταν μια μαγική καταιγίδα που προκλήθηκε από το Tuatha De Danann βύθισε το πλοίο τους.
Ο μεγαλοπρεπής και απομονωμένος Skellig Michael στα ανοικτά των ακτών της Ιρλανδίας. ( CC BY-SA 3.0 )
Παρά αυτούς τους θρύλους, μέχρι πρόσφατα υπήρχαν πολύ λίγα ισχυρά ακαδημαϊκά στοιχεία που συνδέουν την Ιρλανδία με την κάτω Μεσόγειο. Τον Δεκέμβριο του 2015, ωστόσο, όλα αυτά άλλαξαν.
Επιστήμονες από το Trinity College του Δουβλίνου και το Queen's University του Μπέλφαστ δημοσίευσαν νέα ευρήματα στο περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences . Αυτό που βρήκαν ήταν ότι οι αρχαίοι Ιρλανδοί δεν σχετίζονταν μόνο με τους ανθρώπους της νότιας Ευρώπης, αλλά ότι υπήρχε και σύνδεση στη Μέση Ανατολή.
Με αυτή τη νέα γνώση έρχεται μια δελεαστική εξήγηση για το κρανίο του πιθήκου στην αρχαία Ιρλανδία και η οποία συνδέεται με έναν ανεξερεύνητο ετυμολογικό σύνδεσμο με το Tuatha De Danann .
Κοινώς, η έννοια αυτής της μυστηριώδους φυλής έχει τεθεί ως The People of Danu , μια μητέρα θεά από την ιρλανδική μυθολογία. Ωστόσο, οι παλαιότερες ηχογραφήσεις του Tuatha δεν περιλαμβάνουν την τελευταία λέξη Danann , αλλά περιγράφεται ως Tuatha De ή Tuatha Di. Στην πραγματικότητα, μόνο από τον 19ο αιώνα η σημερινή περιγραφή του Danu έγινε ευρέως αποδεκτή από τους μελετητές.
Ίσως τότε είναι καιρός να δούμε αυτούς τους ανθρώπους χρησιμοποιώντας τις νέες πληροφορίες που έχουμε τώρα για τις ρίζες τους και, το πιο σημαντικό, τους θεούς που λάτρευαν και τιμούσαν.
Ο Θωθ, ο αρχαίος Αιγύπτιος θεός που απεικονίζεται συχνά ως άνδρας με κεφάλι ίβιδας. ( CC BY-SA 4.0 )
Ένας από τους σημαντικότερους Αιγύπτιους θεούς ήταν ο Θωθ, ο οποίος αργότερα ονομάστηκε Ερμής από τους Έλληνες. Ο Θωθ ήταν ένας θεός του φεγγαριού που λέγεται ότι έφερε τη σοφία και τη γραφή στον κόσμο. Συχνά αντιπροσωπευόταν και συμβολιζόταν από έναν μπαμπουίνο ή τον πίθηκο της Βόρειας Αφρικής. Θα μπορούσε αυτό να είναι ένας λόγος για τα οστά πιθήκων που βρέθηκαν σε ιρλανδικές τοποθεσίες;
Απεικόνιση του Θωθ ως μπαμπουίνου, περίπου το 1400 π.Χ. ( CC BY-SA 3.0 )
Ακόμη πιο περίεργες είναι οι παραγνωρισμένες ετυμολογικές παραλλαγές του Θωθ. Thoout και Thaut. Όταν ψάχνουμε για φωνητικές συγκρίσεις στα αιγυπτιακά ιερογλυφικά, βρίσκουμε πολύ εύστοχες περιγραφές της άφιξης του Tuatha De Danann στην Ιρλανδία.
Το Thoout Dai μεταφράζεται ως «διάβαση του Thoth», το Thoout DAt μεταφράζεται ως «το ταξίδι του Thoth με το πλοίο» και το Thoout Da μεταφράζεται ως «καταιγίδα του Thoth» (Σύμφωνα με τον Lebor Gabála Érenn, οι Tuatha ήρθαν στην Ιρλανδία «σε σκοτεινά σύννεφα»). (9.)
Όλες αυτές οι φωνητικές ομοιότητες είναι σύμφωνες με τις περιγραφές αυτών των θρυλικών ανθρώπων και με το πώς έφτασαν στην Ιρλανδία.
Απεικόνιση του Θωθ με κεφάλι Ibis και πρωτεύοντος μπαμπουίνου σε βάρκα. ( Δημόσιος Τομέας )
Ένας άλλος χαρακτηριστικός παράγοντας στην παράλειψη αυτών των μεταφράσεων από μελετητές του 19ου αιώνα είναι ότι η Πέτρα της Ροζέτας και η αποκρυπτογράφηση των ιερογλυφικών από τον Champollion έλαβαν χώρα μόλις τη δεκαετία του 1820. Οι πρώτοι χριστιανοί μοναχοί που κατέγραψαν για πρώτη φορά αυτές τις ιστορίες δεν θα γνώριζαν αυτές τις φωνητικές μεταφράσεις.
Πράγματι, οι περισσότεροι μελετητές της ιρλανδικής μυθολογίας τον 19ο αιώνα πιθανότατα δεν γνώριζαν επίσης το έργο του Champollion. Οι περισσότεροι πίστευαν ότι ο Danann προερχόταν από τη Βεδική θεά Danu.
Όταν αφαιρούμε τα πιο φανταστικά στοιχεία του μύθου και της παράδοσης, εξακολουθούμε να μένουμε με πολλά αναπάντητα ερωτήματα που νέα επιστημονικά στοιχεία μας αναγκάζουν να θέσουμε. Μερικές από τις απαντήσεις έχουν ήδη ανατρέψει την προηγούμενη ακαδημαϊκή άποψη και με κάθε τεχνολογική ανακάλυψη ανακαλύπτουμε νέα μέσα για να σκάψουμε περαιτέρω στο παρελθόν μας.
Αν και μια αρχαία σύνδεση μεταξύ της Ιρλανδίας και της Αιγύπτου θεωρείτο κάποτε τραβηγμένη και έξω από το αποδεκτό επιστημονικό πεδίο, τώρα έχουμε περισσότερους λόγους από ποτέ να εξετάσουμε αυτούς τους δεσμούς και να αναρωτηθούμε ξανά για το Tuatha De ή, πιθανώς, τη Θύελλα του Thoth.
© David Halpin 2016
Επισκεφθείτε τη σελίδα του David's Amazon εδώ .
Επιλεγμένη εικόνα: Deriv; Αρχαία κέλτικα ντολμέν από το Poulnabrone της Ιρλανδίας (Flickr/ CC BY 2.0 ) και σκαλισμένη αιγυπτιακή θεότητα Thoth (Jon Bodsworth).
Του Ντέιβιντ Χάλπιν
