Oι επερχόμενες εκλογές δεν πρόκειται να δώσουν καμιά λύση στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός και η χώρα.
Κάτω από τις σημερινές συνθήκες, όταν η κυρίαρχη πολιτική της "Ιεράς Συμμαχίας" ολιγαρχίας - ΕΕ - ΔΝΤ χαλκεύει νέα δεσμά για τη χώρα και ο λαός καταδικάζεται σε αργό θάνατο από την πείνα, τη φτώχεια και την ανεργία, όταν πλανάται πάνω από τον τόπο το φάσμα της πτώχευσης και της χρεοκοπίας, το πραγματικό πρόβλημα για το λαό δεν είναι αν θα βρίσκεται στην κυβερνητική εξουσία η ΝΔ, το ΠΑΣOΚ, είτε αυτοδύναμα είτε σε σύμπραξη με άλλα δεκανίκια του συστήματος, είτε και σε ένα «μεγάλο συνασπισμό» μεταξύ τους, όπως συμβαίνει με τη συγκυβέρνηση Παπαδήμου.Το πραγματικό πρόβλημα μπροστά στις νέες αντεργατικές - αντικοινωνικές θύελλες που έρχονται μετά τις εκλογές είναι αν θα υπάρχει ένα ισχυρό λαϊκό κίνημα, ένα παλλαϊκό μέτωπο αντίστασης ικανό να αποκρούσει τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα και να προασπίσει τα ζωτικά συμφέροντα του κόσμου της εργασίας, όποια από τα κόμματα αυτά κι αν βρίσκονται στην εξουσία.
Το πραγματικό ζήτημα είναι να δημιουργηθούν όροι και προϋποθέσεις μέσα στο λαό και την Αριστερά ώστε, όποιο απ' αυτά τα κόμματα κι αν βρίσκεται στην εξουσία, να μπορεί να ορθώσει ανάστημα ο λαϊκός παράγοντας, να δημιουργηθεί λαϊκό φράγμα για να αποκρουστεί και να μην περάσει η νέα σαρωτική επίθεση που προετοιμάζουν Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ σε βάρος των ζωτικών οικονομικών συμφερόντων του εργαζόμενου λαού.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι αν θα υπάρχει μια ανεξάρτητη απέναντι στην κυρίαρχη τάξη, ισχυρή και αξιόπιστη Κομμουνιστική Αριστερά, σταθερός και ασυμβίβαστος υπηρέτης του λαού και των ταξικών συμφερόντων του. Όχι μια κατ’ όνομα Αριστερά, προσαρμοσμένη στις πιέσεις και τις ανάγκες του αστικού πολιτικού συστήματος, αλλά μια πραγματική Κομμουνιστική Αριστερά, που χωρίς την ύπαρξη, την οικοδόμηση και τη δράση της η εργατική τάξη και οι πλατιές λαϊκές μάζες θα παραμένουν αφοπλισμένες και οι εκδηλώσεις μαζικής αντίστασης , τα αγωνιστικά ξεσπάσματα ακόμη και οι κοινωνικές εκρήξεις, όση μεγάλη σημασία κι αν έχουν, θα μένουν στα μισά του δρόμου, χωρίς συνέχεια και σταθερή προοπτική, όπως έδειξε η εμπειρία των τελευταίων δύο χρόνων.
Αν σήμερα τα κυρίαρχα κόμματα περνούν χωρίς δυσκολίες την πολιτική τους και καταδικάζουν το λαό στη φτώχεια, την ανεργία και τις στερήσεις, αυτό οφείλεται στην υποχώρηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος, στην υπονόμευση της εμπιστοσύνης και στον κλονισμό του κύρους της Αριστεράς μέσα στο λαό, που προξένησε η πολύχρονη κυριαρχία της συμβιβαστικής και καιροσκοπικής πολιτικής των ψευτοαριστερών κομμάτων.
Όσο οι αγωνιστικές διαθέσεις του κόσμου της Αριστεράς θα εγκλωβίζονται στο πλαίσιο της πολιτικής αυτών των κομμάτων, του ΚΚΕ και του ΣΥΝ, το αριστερό και λαϊκό κίνημα θα βρίσκεται μπροστά σε αδιέξοδα, τα αστικά κόμματα θα μπορούν να παραπλανούν και να χειραγωγούν τις πλατιές λαϊκές μάζες, ενώ η εργατική τάξη και ο λαός θα παραμένουν ανυπεράσπιστοι, αδύναμοι να βαδίσουν σε μια σταθερή προοπτική αντίστασης και ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ.
Σε μία περίοδο που τα κόμματα της ολιγαρχίας (ΠAΣOK, NΔ) -με πρόθυμους συμμάχους το ακροδεξιό ΛAOΣ, τη ΔHΣY και όλα τα κεντροδεξιά και κεντροαριστερά αναχώματα- έχουν κάνει «αρετή» την αντιλαϊκή επίθεση και «αξίωμα» το αλυσόδεμα με τα δεσμά της εξάρτησης
Όταν η πολύχρονη κυριαρχία της ρεφορμιστικής και καιροσκοπικής πολιτικής εγκλωβίζει την Aριστερά στο παιχνίδι της κάλπης, στην αναζήτηση «εναλλακτικών προτάσεων» και κυβερνητικών «λύσεων» που υπονομεύουν την κλιμάκωση και το σωστό προσανατολισμό του λαϊκού αγώνα...
...Eίναι ανάγκη να συγκροτηθεί, να εκφρασθεί και να δυναμώσει μέσα στους εργαζόμενους και τη νεολαία το ρεύμα της αντίστασης, της οργάνωσης και της αλληλεγγύης, η κατεύθυνση της ανειρήνευτης πάλης με την αστική ολιγαρχία και τον ιμπεριαλισμό.
Για να ανατραπεί η πολιτική της πείνας, της ανεργίας και της εξαθλίωσης, σαν αναπόσπαστο τμήμα του γενικότερου αγώνα του λαού μας για την έξοδο από την EE και το NATO, για την ανατροπή της διπλής κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, για Δουλειά, Eιρήνη, Δημοκρατία, Eθνική Aνεξαρτησία.
Για την ανασυγκρότηση του λαϊκού, αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος μέσα από την ανάπτυξη της ταξικής πάλης και την αντιπαράθεση με το ρεφορμισμό και κάθε ρεύμα που αντιστρατεύεται την υπόθεση του κινήματος.
Για να ανοίξει ο δρόμος ώστε να γίνει ο λαός πραγματικός αφέντης στον τόπο του.
*Ο Χρήστος Κάτσικας είναι εκπαιδευτικός, μέλος της εκλογικής συνεργασίας του ΚΚΕ (μ-λ) Μ-Λ ΚΚΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου