Ο ΚΟΥΜΠΑΝΟΣ
Ως γνωστόν, τα αιθέρια έλαια χρησιμοποιούνται εδώ και αιώνες ως φυσικό μέσο πρόληψης και αντιμετώπισης πολλών παθήσεων, μεταξύ των οποίων και το κοινό κρυολόγημα.
Σε αντίθεση με τα φαρμακευτικά προϊόντα, ένα φυτό έχει συχνά πολλές ιδιότητες. Για παράδειγμα η λεβάντα έχει αντιφλεγμονώδεις, αντισηπτικές, αγχολυτικές και αντικαταθλιπτικές ιδιότητες.
Τα αιθέρια έλαια μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε ως εξής:
- Ρίξτε 8-10 σταγόνες σε βραστό νερό και κάντε εισπνοές έχοντας προηγουμένως τοποθετήσει μία πετσέτα πάνω στο κεφάλι σας για να συγκρατεί τους υδρατμούς.
- Κάντε μασάζ στην επιδερμίδα. Μην χρησιμοποιείτε ποτέ τα αιθέρια έλαια αδιάλυτα, καθώς μπορεί να προκληθούν δυσάρεστες αντιδράσεις, π.χ. κάψιμο με την έκθεση στον ήλιο. Τα αιθέρια έλαια πρέπει να αραιώνονται με κάποιο ουδέτερο έλαιο, όπως είναι το ελαιόλαδο ή το λάδι καρύδας.
Δείτε τα έλαια που μπορούν να ανακουφίσουν από τον βήχα και τα άλλα συμπτώματα του κρυολογήματος:
Έλαιο τεϊόδεντρου: Μελέτη έχει δείξει ότι έχει αντιιικές ιδιότητες και μπορεί να βοηθήσει στην εξουδετέρωση των ιών που προκαλούν λοιμώξεις του ρινικού βλεννογόνου και αναπνευστικά προβλήματα. Έχει βρεθεί επίσης ότι έχει αντιμικροβιακές και αντιμυκητιασικές ιδιότητες.
Έλαιο ευκαλύπτου: Έχει αντιιικές και αντιμικροβιακές ιδιότητες, μειώνει τη φλεγμονή και καταστέλλει τον βήχα, ρίχνει τον πυρετό και καταπραΰνει τη θωρακική συμφόρηση.
Έλαιο μέντας: Λόγω της μενθόλης που περιέχει, αποτελεί φυσικό αποσυμφορητικό και αντιπυρετικό. Μελέτη του 2013 διαπίστωσε ότι βοηθά τους βρόγχους και διευκολύνει την αναπνοή.
Έλαιο χαμομηλιού: Μελέτη του 2010 διαπίστωσε ότι οι εισπνοές με αιθέριο έλαιο χαμομηλιού μπορούν να ανακουφίσουν από τα συμπτώματα του κρυολογήματος.
Έλαιο δενδρολίβανου: Έχει βρεθεί ότι βοηθά στην αραίωση της βλέννας και τη μείωση της φλεγμονής.
Έλαιο λιβανιού: Οι αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές του έχει αποδειχθεί ότι βοηθούν στην αντιμετώπιση του βήχα και της βρογχίτιδας.
Έλαιο ρίγανης: Περιέχει ενώσεις που καταπολεμούν τα μικρόβια.
Έλαιο θυμαριού: Έχει δράση ανάλογη με αυτή του ελαίου ρίγανης και προστατεύει από τους ιούς και τα βακτήρια.
Έλαιο κανέλας: Μελέτη του 2017 έδειξε ότι καταπολεμά τα μικρόβια που προκαλούν προβλήματα του αναπνευστικού.
Έλαιο λεβάντας: Έχει μελετηθεί περισσότερο από όλα τα αιθέρια έλαια. Βοηθά στον ύπνο και στη μείωση της κορτιζόλης, της ορμόνης του στρες. Είναι χρήσιμο για τη βελτίωση της διάθεσης και κατά την περίοδο του κρυολογήματος.
Έλαιο περγαμόντου: Μελέτη έδειξε ότι οι εισπνοές αρώματος περγαμόντου επί 15 λεπτά μείωσαν τα επίπεδα κορτιζόλης.
Έλαιο φασκόμηλου: Μειώνει το άγχος και σας βοηθά να κοιμηθείτε.
Έλαιο σανταλόξυλου: Μελέτη έδειξε ότι έχει ηρεμιστική δράση και βοηθά στην επιμήκυνση του
σταδίου REM του ύπνου
.
Ένα νέο είδος χώματος που δημιούργησαν μηχανικοί στο The University of Texas at Austin μπορεί να τραβά νερό από τον αέρα και να το διανέμει στα φυτά, εν δυνάμει μεγαλώνοντας τον χάρτη της καλλιεργήσιμης γης ανά τον πλανήτη ώστε να μπορεί να συμπεριλάβει και αφιλόξενες περιοχές- και μειώνοντας παράλληλα τη χρήση του νερού στη γεωργία.
H σχετική έρευνα δημοσιεύτηκε στο ACS Materials Letters. Το σύστημα ατμοσφαιρικής άρδευσης της ομάδας χρησιμοποιεί εξαιρετικά απορροφητικά τζελ για τη συλλογή νερού από τον αέρα. Όταν το έδαφος θερμαίνεται σε μια συγκεκριμένη θερμοκρασία, τα τζελ απελευθερώνουν το νερό, καθιστώντας το διαθέσιμο στα φυτά. Όταν το έδαφος διανέμει νερό, μέρος του επιστρέφει στον αέρα, αυξάνοντας την υγρασία και διευκολύνοντας τη συνέχιση του κύκλου.
Κάθε γραμμάριο εδάφους μπορεί να τραβά περίπου 3,4 γραμμάρια νερού. Ανάλογα με τις καλλιέργειες, 0,1 με 1 κιλό εδάφους μπορεί να παρέχει επαρκές νερό για την άρδευση περίπου ενός τετραγωνικού μέτρου καλλιεργήσιμης έκτασης. Τα τζελ στο έδαφος τραβούν νερό από τον αέρα κατά τη διάρκεια ψυχρότερων, πιο υγρών περιόδων τη νύχτα. Η ηλιακή θερμότητα την ημέρα ενεργοποιεί τα τζελ που περιέχουν το νερό, έτσι ώστε τα περιεχόμενά τους να απελευθερώνονται.
Η ομάδα πραγματοποίησε πειράματα στη σκεπή του Engineering Teaching Center του Cockrell School στο UT Austin για να δοκιμάσουν το νερό. Όπως διαπιστώθηκε, το έδαφος με το υδροτζέλ μπορούσε να διατηρεί το νερό καλύτερα από τα αμμώδη εδάφη που βρίσκονται σε ξηρές περιοχές, και χρειάστηκε λιγότερο νερό για την καλλιέργεια των φυτών. Κατά τη διάρκεια ενός πειράματος τεσσάρων εβδομάδων, η ομάδα ανακάλυψε πως το έδαφός του διατηρούσε περίπου το 40% της ποσότητας του νερού με το οποίο είχε αρχίσει. Αντίθετα, το αμμώδες έδαφος είχε μόνο 20% του νερού που είχε μείνει μετά από μόλις μια εβδομάδα.
Σε ένα άλλο πείραμα, η ομάδα φύτεψε ραπανάκια και στα δύο είδη εδάφους. Τα ραπανάκια στο έδαφος με υδροτζέλ επέζησαν σε μια περίοδο 14 ημερών χωρίς άρδευση, πέρα από έναν αρχικό γύρο για να διασφαλιστεί πως τα φυτά θα «έπιαναν». Τα ραπανάκια στο αμμώδες έδαφος ποτίζονταν αρκετές φορές τις πρώτες τέσσερις ημέρες του πειράματος. Κανένα από αυτά που ήταν εκεί δεν επέζησε πάνω από δύο ημέρες μετά την αρχική περίοδο άρδευσης.
Η μάχη των Φαρσάλων στην Θεσσαλία το 48 π.Χ. ουσιαστικά έδωσε την μονοκρατορία στον Ιούλιο Καίσαρα έναν εκ των μεγαλυτέρων στρατηλατών που πέρασε από τον πλανήτη.
...Το έτος 49 π.Χ. κλιμακώθηκε η ένταση που υπήρχε ανάμεσα στον Γάιο Ιούλιο Καίσαρα (περίπου 100-44 π.Χ.) και στον Πομπήιο(106-48 π.Χ.) σε εμφύλιο πόλεμο. Ο Καίσαρας γρήγορα πήρε τον έλεγχο στην Ιταλία και νίκησε τους υποστηρικτές του Πομπήιου στην Ισπανία. Η αποφασιστική μάχη όμως έμελλε να γίνει στην Ελλάδα. Μια πρώτη σύγκρουση στο Δυρράχιοανάμεσα στον Καίσαρα και τον Πομπήιο ανέδειξε νικητή τον Πομπηίο. Η νίκη αυτή όμως δεν ήταν αποφασιστικής σημασίας.
Οι στρατοί
Οι δυνάμεις του Καίσαρα ανέρχονταν σε 22.000 λεγεωνάριους και περίπου 1.000 ιππείς. Ανάμεσα στους υποστηρικτές του Καίσαρα που πολέμησαν σε αυτή την μάχη ήταν ο Μάρκος Αντώνιος, ο Πούμπλιος Σύλλας, κ.ά.
Οι δυνάμεις του Πομπήιου ανέρχονταν σε 45.000 λεγεωνάριους (11 λεγεώνες) και περίπου 7.000 ιππείς. Ανάμεσα στους υποστηρικτές του Πομπήιου στην μάχη αυτή συγκαταλέγονται οι Λούκιος Δομίτιος Αενόβαρβος, Λαβηινός, κ.ά.
Η μάχη
Τον Αύγουστο του 48 π.Χ., οι δυο στρατοί βρέθηκαν στην Θεσσαλία. Ο Πομπήιος επιχείρησε πρώτος να επιτεθεί στον Καίσαρα και έτσι οι δυο στρατοί βρέθηκαν αντιμέτωποι κάπου κοντά στη σημερινή πόλη των Φαρσάλων στις 9 Αυγούστου. Και οι δυο στρατοί παρατάχθηκαν με το ένα πλευρό τους προς τον ποταμό Ενιππέα, σε σημείο με απότομες όχθες. Ο Πομπήιος βασιζόμενος στην συντριπτική υπεροχή του σε ιππείς, ήλπιζε να υπερφαλλαγγίσει τη δεξιά πτέρυγα του Καίσαρα αφού πρώτα έτρεπε σε φυγή το ιππικό του.
Ο Πομπήιος παρέταξε τις λεγεώνες του σε δέκα ζυγούς, λόγω της χαμηλής μαχητικής αξίας των λεγεώνων του σε σχέση με τους εξαιρετικά εκπαιδευμένους και έμπειρους λεγεωνάριους του Καίσαρα.
Πράγματι, το ιππικό του Πομπήιου έτρεψε σε φυγή τους ιππείς του Καίσαρα όμως βρέθηκε αντιμέτωπο με μια αναπάντεχη έκπληξη. Ο Καίσαρας είχε προβλέψει την κίνηση αυτή του Πομπήιου και είχε τοποθετήσει στην δεξιά του πτέρυγα, πίσω από το ιππικό του, 2000 επίλεκτους λεγεωνάριους.
Οι λεγεωνάριοι αυτοί, χρησιμοποιώντας ως δόρατα τα ακόντιά τους (λατ. pilum, πίλουμ), κατάφεραν να τρέψουν σε φυγή το ιππικό του Πομπήιου. Εν τω μεταξύ, οι δυνάμεις του Καίσαρα κινήθηκαν γρήγορα για να συγκρουστούν με τις λεγεώνες του Πομπήιου, οι οποίες είχαν παραμείνει ακίνητες.
Στην άγρια μάχη που ακολούθησε έβαλε τέλος η επιτυχημένη κυκλωτική κίνηση του σώματος των επίλεκτων λεγεωνάριων. Την στιγμή εκείνη ολόκληρη η παράταξη του Πομπήιου κατέρρευσε και τράπηκε σε φυγή.
Οι απώλειες στο στρατό του Πομπήιου ανήλθαν σε 15.000 λεγεωνάριους, 24.000 λεγεωνάριοι και 9 αετοί (σύμβολα λεγεώνων) αιχμαλωτίστηκαν.
Οι μεγάλες απώλειες στην πλευρά του ηττημένου στις μάχες της
αρχαιότητας οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στην καταδίωξη που ακολουθούσε
την μάχη. Οι απώλειες στον στρατό του Καίσαρα ανήλθαν σε 30
εκατόνταρχους και 200 λεγεωνάριους περίπου
https://www.pronews.gr/istoria/919153_i-mahi-ton-farsalon-pos-krithike-i-tyhi-toy-kosmoy-stin-poli-tis-thessalias
Ο ΚΟΥΜΠΑΝΟΣ 
Ο ΠΙΤΣΙΡΙΚΑΣ
Πολλοί «μύθοι» του Ηροδότου έκαναν τους σύγχρονους ιστορικούς να μειδιούν ειρωνικά...
Γνωστότερη- και σημαντικότερη για την ιστορία μας – η απαρίθμηση των Περσών του Ξέρξη: ήταν 1.500.000 οι αντίπαλοι των 300 του Λεωνίδα ή… 100.000; Μάλλον απίθανο να βρεθεί ποτέ έγκυρη απάντηση στο ερώτημα, αλλά για πολλά άλλα ρηθέντα υπό του ιδίου έχουν αρχίσει να προκύπτουν συγκλονιστικές επιβεβαιώσεις.
Οι μούμιες
Η πρώτη
αφορούσε το θέμα των μουμιοποιήσεων: οι φοιτητές Ιατρικής των πρώτων
ευρωπαϊκών πανεπιστημίων θεωρούσαν ανέκδοτο το ότι «στην Αίγυπτο υπήρχαν
τρεις μέθοδοι μουμιοποίησης, ανάλογα με το βαλάντιο
των συγγενών του νεκρού». Όπως όμως απέδειξαν οι κατοπινές «εισαγωγές»
μουμιών από τους γάλλους, γερμανούς και άγγλους αιγυπτιολόγους, ο Ηρόδοτος
είχε δίκιο.
Τα «μυρμήγκια» του χρυσού
Ανέκδοτο
επίσης θεωρούσαν τη διήγησή του για το πώς ο Δαρείος αβγάτιζε τον χρυσό στο
θησαυροφυλάκιό του: στα βουνά του σημερινού Πακιστάν, έλεγε, «γιγάντια
μυρμήγκια με γούνα, μεγέθους λίγο μικρότερου από σκύλου, εξορύσσουν το
χρυσάφι»! Είναι δυνατόν να πιστέψεις κάτι τέτοιο; Κι όμως. Όπως ανακάλυψε το
1996 ο γάλλος εθνολόγος Μισέλ Πεϊσέλ (Μichel Ρeissel), η φυλή Μινάρο του
υψιπέδου Ντανσάρ συνεχίζει ακόμη και σήμερα να αντλεί χρυσό με τον ίδιο
τρόπο. Το ίδιο ανακάλυψαν και Αμερικανοί στρατιωτικοί όταν είδαν Πακιστανούς
στρατιώτες να επιστρέφουν από περιπολίες με τις χούφτες γεμάτες χρυσόσκονη.
Ποιο ήταν το μυστικό; Μαρμότες! Αυτοί οι «υπερμεγέθεις σκίουροι» είχαν τις
φωλιές τους σε κοιτάσματα χρυσού και συχνά-πυκνά τις… καθάριζαν. Εκείνο που
θα είχε δικαιώσει τον Ηρόδοτο από αιώνες θα ήταν μια καλύτερη γνώση των
ιστορικών για τη γλώσσα των Περσών: ονόμαζαν τις μαρμότες «μυρμήγκια του
βουνού»!
Οι Αμαζόνες
Πανάρχαιο
«ιστορικό ανέκδοτο» ήταν επίσης η περιγραφή των Αμαζόνων. Αλλά… αν δεν
υπήρξαν ποτέ, γιατί οι Ελληνες είχαν τέτοια εμμονή με την «Αμαζονομαχία»;
Τελικά τον Οκτώβριο του 1994 το περιοδικό «Νational Geographic»κυκλοφόρησε
με κύριο θέμα μια μούμια, που βρήκε η επικεφαλής ερευνών του Ινστιτούτου
Αρχαιολογίας και Εθνογραφίας του Νοβοσιμπίρσκ Ναταλία Πόλοσμακ. Η μούμια
βρέθηκε στο Καζακστάν, στα μέρη όπου εικάζεται η φύτρα των Ινδοευρωπαίων και
όπου, στα χρόνια του Ηροδότου, κάλπαζαν οι Μασσαγέτες. Ανήκε σε μια γυναίκα
που έφερε στο σώμα της πολεμικά τατουάζ (ο Ηρόδοτος έγραψε πώς οι Αμαζόνες
σημάδευαν το κορμί τους για κάθε εχθρό που σκότωναν) και είχε ταφεί μαζί με
τον… οπλισμό της. Από τότε, επτά ακόμη σωροί γυναικών με οπλισμό βρέθηκαν
κοντά στη ρωσική πόλη Ποκρόβκα, χρονολογημένοι στην περίοδο 600 ως 200 π.Χ.,
αλλά και στη… Βρετανία, σε τάφους Σαρματών (Σαυροματών κατά τον Ηρόδοτο) που
υπηρετούσαν ως μισθοφόροι στον ρωμαϊκό στρατό.
Οι Ετρούσκοι
Επόμενος
«μύθος του Ηροδότου» ήταν η αφήγησή του περί Ετρούσκων: έλεγε ότι αποίκισαν
την Ιταλία προερχόμενοι από τη Λυδία, του γνωστού βασιλιά Κροίσου, έπειτα
από 18ετή λιμό. Με επικεφαλής τον Τυρρηνό, μπάρκαραν από την τωρινή Σμύρνη
για την περιοχή Ούμπρια της Ιταλίας. Κανείς δεν έπαιρνε στα σοβαρά αυτή τη
διήγηση έως ότου – το 1885- μια στήλη με Ετρουσκικά του 6ου αιώνα π.Χ.
βρέθηκε… στη Λήμνο. Τελικά, στις 18 Ιουνίου του 2007, και έπειτα από έναν
μαραθώνιο αναλύσεων DΝΑ του πληθυσμού της πρώην ετρουσκικής πόλης Μurlo της
Ιταλίας, ο καθηγητής Αλμπέρτο Πιάτσα (Αlberto Ρiazza), του Πανεπιστημίου του
Τορίνου, ενημέρωσε το ακροατήριο του ετήσιου συνεδρίου της Εuropean Society
of Ηuman Genetics ότι «ο Ηρόδοτος είχε δίκιο».
Ο Φειδιππίδης
Μιλώντας
για «μαραθώνιο», δεν αποφεύγουμε να θυμηθούμε ένα ακόμη ανέκδοτο των
«Περσικών Πολέμων»: Οι ιστορικοί γελούσαν με το υπεράνθρωπο της κάλυψης της
απόστασης Αθήνας- Σπάρτης (250 χλμ.) από τον Φειδιππίδη σε μόλις 36 ώρες. Το
γέλιο κόπηκε στις 9 Οκτωβρίου του 1982, όταν μια παρέα… βρετανών αξιωματικών
της RΑF επανέλαβε το επίτευγμα. Από το 1983, το Διεθνές Σπάρταθλον λαβαίνει
χώρα με πολυεθνή συμμετοχή, αποδεικνύοντας στους «ερευνητές της πολυθρόνας»
ότι οι «ελληνικοί μύθοι» αξίζουν προσεκτικότερη ανάγνωση… ιδιαίτερα όταν
προέρχονται από τον Ηρόδοτο
!
Η μπίρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους πέρα από το να την γευτείτε.
Λουστείτε
Είναι γνωστό πως στην αγορά κυκλοφορούν διάφορα σαμπουάν μαλλιών με βάση τη μπίρα, καθώς όπως φαίνεται βοηθάει στη θρέψη της τρίχας. Η μπίρα και η μαγιά που περιέχει μπορούν να αναδομούν τους κατεστραμμένους θύλακες της τρίχας και αποτελεί έναν εναλλακτικό τρόπο θεραπείας των μαλλιών σας.
Το τέλειο καθαριστικό
Η μπίρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί, ως καθαριστικό και να καθαρίσει τα πάντα, από κέρματα μέχρι κατσαρόλες. Με ένα μαλακό πανί μπορείτε να καθαρίσετε άψογα την κάθε επιφάνεια.
Κάνει καλό ποδόλουτρο!
Μετά από μια δύσκολη μέρα μπορείτε να κάνετε ένα ανακουφιστικό ποδόλουτρο με… μπίρα, καθώς τα ένζυμα που περιέχονται σ’ αυτήν μπορούν να φροντίσουν τα πόδια σας. Γεμίστε ένα δοχείο με αρκετό ζεστό νερό ως εκεί που καλύπτει τους αστραγάλους και στη συνέχεια προσθέστε μισό μπουκάλι μπίρα στο μίγμα. Χαλαρώστε και απολαύστε το.
Στη μαγειρική
Υπάρχουν συνταγές στηριγμένες στη μπίρα, όμως δεν ήξερες ότι το αγαπημένο σου ποτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως υποκατάστατο για το… νερό σε χιλιάδες συνταγές. Την επόμενη φορά που θα μαγειρέψετε ρύζι, αντικαταστείστε το νερό με μπίρα και θα δοκιμάσετε μια καινούρια γευστική πρόταση.
Η μπίρα μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για θαλασσινά στον ατμό, σε
σάλτσες και τα ψωμιά. Η μπίρα γενικά είναι ένα υλικό που θα δώσει υφή
στη σάλτσα και φουσκωτή, τραγανή κρούστα αν τη χρησιμοποιήσουμε σε
κουρκούτι
https://www.pronews.gr/lifestyle/good-life/899953_aytes-einai-oi-4-hriseis-tis-mpyras-poy-sigoyra-den-gnorizete
