Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2021
Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2021
Γιατί o θάνατος του Αχιλλέα δεν αναφέρεται στα έργα του Ομήρου;
Πῶς πέθανε λοιπόν ὁ Ἀχιλλέας; Τό θέμα εἶναι λίγο πολύπλοκο, ἀλλά ὃσοι ἀγαποῦν καί ἐνδιαφέρονται γιά τόν Ὃμηρο, εἶμαι βέβαιος ὃτι θά ἱκανοποιηθοῦν ἀπό τίς ἐξηγήσεις πού ἀκολουθοῦν, καί πού βασίζονται, ὃπως πάντα, στό πληροφοριακό ὑλικό τῶν ἐπῶν, καί ὂχι στίς φαντασιώσεις τῶν γνωστῶν μας παλαιοτέρων φιλολόγων, πού δίδαξαν τά παιδιά μας καί τά ἐγγόνια μας, περνῶντας στρεβλές πληροφορίες γιά τόν Ὃμηρο, γιά λόγους πού τούς ἀφοροῦν.
Ὁ θάνατος τοῦ Ἀχιλλέα πολλαπλῶς προαγγέλεται στήν Ἰλιάδα, ἀλλά οὐδέποτε ἐπισυμβαίνει στό ἒπος.
Γνωρίζει ὁ ἲδιος πολύ καλά πώς θά πεθάνη, καί μάλιστα λέει ὃτι ἂν ἒμενε στήν Φθία, θά κληρονομοῦσε τό βασίλειο τοῦ Πηλέως. Ἀλλά προτίμησε νά πολεμήση στό τρωικό πεδίο καί ὂχι μόνο. Τό γνωρίζει ἡ μητέρα του ἡ Θέτις, ἡ ὁποία αὐτοαποκαλεῖται κακογεννήτρα, ἐπειδή γέννησε παιδί ὀλιγόζωο.
Τόν θάνατό του προαναγγέλει ὁ Ἓκτορας, ἐνῶ ὁ Ἀχιλλέας τόν ἒχει τρυπήσει μέ τό δόρυ του στόν λαιμό.
Τό ἲδιο καί ἓνας ἀπό τούς ἳππους του, ὁ Ξάνθος, μιλῶντας μέ ἀνθρώπινη φωνή.
Ὡστόσο ὁ θάνατός του δέν ἐπισυμβαίνει στήν Ἰλιάδα, πού καταλήγει μέ τόν στίχο:
«ὡς οἳ γ᾽ ἀμφίεπον τάφον Ἓκτορος ἱπποδάμοιο»
(ἒτσι αὐτοί φρόντιζαν τόν τάφο τοῦ ἱπποδαμαστῆ Ἓκτορα).
Πότε λοιπόν σκοτώθηκε ὁ Ἀχιλλέας; Καί ποιός τόν σκότωσε; Κάτω ἀπό ποιές συνθῆκες;
Ἐδῶ ὁ παντογνώστης Ὃμηρος ἀφιερώνει δεκάδες στίχους γιά τόν ἐπισυμβάντα θάνατο ὂχι μόνο τῶν μεγάλων, ἀλλά καί τῶν μικροτέρων ἡρώων. Καί περί τοῦ θανάτου τοῦ Ἀχιλλέως οὐδέ γρί;
Στόν τρωικό πόλεμο οἱ μεγάλοι ἣρωες δοξαζόντουσαν ὃταν σκότωναν μεγάλους ἣρωες τῶν ἀντιπάλων. Ὁ Ἓκτορας γιά παράδειγμα σκοτώνει τόν Πάτροκλο μέ τήν βοήθεια τοῦ Ἀπόλλωνα. Ὁ Διομήδης σκοτώνει τόν βασιλιᾶ τῶν Θρακῶν Ρῆσο καί τραυματίζει τήν ἲδια τήν Ἀφροδίτη, ἀλλά καί τόν Ἂρη. Ὁ Μενέλαος πάλι σκοτώνει τόν βασιλιᾶ τῶν Παφλαγόνων Πολυμαίνη καί μονομαχεῖ μέχρι θανάτου μέ τόν Ἀλέξανδρο (Πάρι).
Τόν Ἀχιλλέα, ποιός τόν σκότωσε;
Οἱ σχολαστικοί φιλόλογοι, πού δίδασκαν τά παιδιά μας καί τά ἐγγόνια μας τά ὁμηρικά ἒπη, ὑποστήριζαν στίς διδακτικές μεταφράσεις, ὃτι ὁ Ὃμηρος μᾶς περιγράφει τίς τελευταῖες 51 ἡμέρες τοῦ πολέμου. Κάθονται καί μετροῦν κατά τήν σειρά τῶν ραψωδιῶν: Ἐννέα ἡμέρες ὁ Ἀπόλλων τοξεύει τό στρατόπεδο τῶν Ἀχαιῶν. Τήν δεκάτη παίρνουν ἀπό τήν σκηνή τοῦ Ἀχιλλέα τήν ἀγαπημένη του Βρισηίδα. Τήν 21η ἡμέρα ἡ Θέτις παίρνει ὑπόσχεση ἀπό τόν Δία νά τιμήση τόν Ἀχιλλέα προκαλῶντας ἀπώλειες στούς Ἀχαιούς. Τήν 24η οἱ Ἀχαιοί χτίζουν ἀμυντικό τεῖχος. Τήν 26η πρός 27η ὁ Ἣφαιστος ἑτοιμάζει νέα πανοπλία στόν Ἀχιλλέα. Τήν 28η ἡμέρα γίνεται ἡ ταφή τοῦ Πατρόκλου. Ὓστερα ἀπό 12 ἡμέρες ὁ Πρίαμος ζητεῖ ἀπό τόν Ἀχιλλέα τό σῶμα τοῦ Ἓκτορος. Γίνεται ἀνακωχή 11 ἡμερῶν γιά νά μαζέψουν ξύλα οἱ Τρῶες, τήν δεκάτη γοοῦν καί καῖνε τόν Ἓκτορα καί τήν 11η ὑψώνουν τύμβο.
Σύνολο – καταλήγουν εὐηθῶς- 51 ἡμέρες. Καί μετά; Τί γίνεται; Συνεχίζεται ὁ πόλεμος;
Ἡ τελευταία κουβέντα πού ἒχει ὁ Ἀχιλλέας μέ τόν Πρίαμο εἶναι:
«Θά σοῦ κάνω αὐτό πού ζητᾶς, γέρο. Θά πάψω τόν πόλεμο γιά 12 ἡμέρες».
Ὁ Πρίαμος τοῦ εἶχε πεῖ προηγουμένως: «Τήν δωδεκάτη ξαναρχίζει ὁ πόλεμος, ἂν χρειασθῆ».
Δέν γνωρίζουμε λοιπόν στήν Ἰλιάδα ἂν ὁ πόλεμος συνεχίσθηκε, ἂν σκοτώθηκε ὁ Ἀχιλλέας καί ἀπό ποιόν.
Ξαναβρίσκουμε τόν Ἀχιλλέα νεκρό πλέον στόν Ἃδη, στήν «Νέκυια», τήν νεκρομαντεία, στήν ραψωδία λ. Ἐκεῖ συναντᾶται μέ τόν Ὀδυσσέα, πού κατέβηκε στόν Κάτω Κόσμο γιά νά πάρη χρησμό ἀπό τόν μάντι Τειρεσία, καί ἒχουν μιά συνομιλία. Ὁ Ἀχιλλέας φαίνεται νά μή γνωρίζη τό τέλος τοῦ πολέμου καί ρωτάει ἐναγωνίως τόν Ὀδυσσέα ἂν ἒχη μάθει κάτι γιά τόν πατέρα του τόν Πηλέα καί γιά τόν γιό του τόν Νεοπτόλεμο, πού δέν εἶχε δεῖ καθόλου κατά τήν διάρκεια τοῦ πολέμου, ἐπειδή μεγάλωνε στήν Σκύρο.
Ὁ Ὀδυσσέας τοῦ λέει ὃτι δέν γνωρίζει τίποτε γιά τόν πατέρα του, ἂν ζῆ ἢ πέθανε, ἀλλά γνωρίζει πολλά γιά τόν γιό του. Λέει ὁτι ὁ ἲδιος πῆγε καί τόν ἒφερε ἀπό τήν Σκύρο. Πολεμοῦσε γενναῖα, ἦταν ἀτρόμητος, μυαλωμένος καί σκότωσε πολλούς Τρῶες, ἡγούμενος τῶν Μυρμιδόνων. Μάλιστα, εἶχε μπεῖ στήν κοιλιά τοῦ δουρείου ἳππου μαζί μέ ἂλλα παλικάρια καί ἀνυπομονοῦσε νά βγῆ καί νά σκοτώση μέ τό ξίφος του πολλούς Τρῶες. Τόν συγκράτησε ὁ Ὀδυσσέας.
Ἂρα, ὁ πόλεμος συνεχίσθηκε μετά τήν ταφή τοῦ Ἓκτορος. Σ᾽ αὐτές τίς μάχες κάπου σκοτώθηκε καί ὁ Ἀχιλλέας. Πότε ὃμως; Ἀπό ποιόν; Γιατί δέν ξέρουμε τί ἀκριβῶς συνέβη στόν μεγαλύτερο ἣρωα τοῦ πολέμου; Κι ἀκόμη συμπεραίνουμε ὃτι ὁ δούρειος ἳππος κατασκευάστηκε μετά τόν θάνατο τοῦ Ἀχιλλέα, ἀφοῦ μέ τό στρατήγημα αὐτό ἒπεσε ἡ Τροία, ἐνῶ ὁ Ἀχιλλέας δέν ζοῦσε, ἀφοῦ δέν γνωρίζει ὃτι ὁ γιός του ὁ Νεοπτόλεμος, εἶχε μπεῖ στήν κοιλιά τοῦ ξύλινου ἀλόγου.
Ἐπίσης ξαναβρίσκουμε νεκρό τόν Ἀχιλλέα στήν ραψωδία ω τῆς Ὀδύσσειας νά συνομιλῆ μέ τόν ἐπίσης νεκρό Ἀγαμέμνονα, πού ἐσφάγη ἀπό τόν Αἲγισθο καί τήν Κλυταιμνήστρα.
Οὒτε ἐδῶ μαθαίνουμε πῶς πέθανε ὁ Ἀχιλλέας καί ἀπό ποιόν σκοτώθηκε. Μαθαίνουμνε μόνο πῶς ἐτάφη διά στόματος Ἀγαμέμνονος, ὃτι τοῦ ἒγινε πολυτελεστάτη κηδεία, μέ ὃλες τίς Μοῦσες παροῦσες, μέ σπουδαῖο τύμβο καί πολλά κτερίσματα, ὃσα κανένας ἂλλος νεκρός βασιλιάς δέν εἶχε πάρει ποτέ. Τόν κλαίγανε 17 ἡμέρες καί 17 νύχτες, κι ἦσαν ἐκεῖ ὃλοι οἱ ἀθάνατοι θεοί καί ὃλοι οἱ θνητοί. Ἡ μητέρα του ἒφερε χρυσό ἀμφορέα ὃπου περισυνέλεξε τά ὀστά του, μετά τήν πυρά, καί τά ἒβαλε ἀνάκατα μέ τοῦ Πατρόκλου. Καθώς καιγόταν ἒτρεχαν γύρω ἀπό τήν πυρά πεζοί καί ἱππεῖς, ἒγιναν ἑκατόμβες καί ὁ τύμβος του ἦταν μεγάλος κι ἒβλεπε στόν πλατύ Ἑλλήσποντο, γιά νά φαίνεται μακριά ἀπό τούς ναυτιλλομένους. Τά ἒπαθλα στούς ἀγῶνες πού ἀκολούθησαν τά ἒφερε ἡ ἲδια ἡ Θέτις. Καί καταλήγει ὁ Ἀγαμέμνων:
Ἒτσι κι ἂν πέθανες κι ἐσύ, δέν ἒχασες τό ὂνομα, πάντα ἡ δόξα ἀθάνατη, Ἀχιλλέα, στούς ἀνθρώπους. Ἐνῶ γιά ἐμέ τί ὂφελος, πού πόλεμο ἑτοίμασα;
Φαίνεται λοιπόν ὃτι ὁ Ὃμηρος, δηλαδή ὁ Ὀδυσσέας ὃπως ὑποστηρίζω ἐδῶ καί τριάντα χρόνια μέ τά βιβλία μου, ἢ δέν ἒμαθε ποτέ ποιός σκότωσε τόν Ἀχιλλέα, ἢ δέν ἢθελε να πῆ. Δέν εἶναι δυνατόν ὁ Ὃμηρος, πού γνωρίζει τά πάντα γιά τούς πάντες, φίλους καί ἐχθρούς, πού εἶναι πηγή πληροφοριῶν γιά κάθε μεταγενέστερο ποιητή, συγγραφέα, ἀοιδό, φιλόσοφο, γεωγράφο, ἐπιστήμονα, τραγωδό, νά μή γνωρίζη τόν τρόπο θανάτου τοῦ πρωτοήρωα τῆς Ἰλιάδος καί τόν φονέα του.
Ἐκτός ἂν τόν σκότωσε κάποιος παρακατιανός, ἢ ὁ θάνατός του δέν ἦταν ἀντάξιος τῆς ἀνδρείας του καί δέν θέλησε νά τό ἀποκαλύψη, ἂν καί τό ἦθος τοῦ ποιητοῦ δέν θά τοῦ ἐπέτρεπε παρόμοια παρασιώπηση. Ὁ Ὃμηρος δέν θά ἀπέκρυπτε τόν θάνατο τοῦ Ἀχιλλέα καί τόν φονέα του. Ἁπλῶς δέν τό ἒμαθε ποτέ. Καί ἒτσι δέν θά τό μάθη ποτέ κανείς.
Η ΠΟΜΦΟΛΥΓΑ ΤΗΣ «ΑΧΙΛΛΕΙΑΣ ΠΤΕΡΝΑΣ»
Αὐτό τό παραμύθι περπάτησε στούς αἰῶνες, καθώς οἱ παραμυθάδες ἐπενόησαν καί τόν μύθο ὃτι ἡ Θέτις ἢθελε νά κάνη τόν γιό της ἂτρωτο καί ἀθάνατο, καί τόν κράτησε πάνω ἀπό τήν ἱερή φλόγα γι᾽ αὐτό τόν σκοπό, ἀφήνοντας τρωτό μόνο τό σημεῖο τῆς φτέρνας ἀπό ὃπου τό κρατοῦσε. Μά ἂν εἶχε συμβεῖ αὐτό, γιατί ἡ θεά δέν…ἂλλαζε χέρι ὣστε τό ἱερό πῦρ νά <ἀθανατοποιήσει> καί τήν φτέρνα; Γιά τόσο ἀνόητες περνοῦν τίς θεές; Πέραν τούτου,ὃπως εἲπαμε, κανείς θεός ἢ ἣρωας δέν ὑποστηρίζει στά ἒπη ὃτι ὁ Ἀχιλλέας ἦταν ἂτρωτος ἢ ἀθάνατος. Τό ἀντίθετο μάλιστα.
Η ΣΤΕΝΟΜΥΑΛΙΑ ΤΩΝ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ ΜΑΣ
Ἀπό τήν ἂλλη πλευρά ἀποκαλύπτεται ἡ στενομυαλιά τῶν νεωτέρων φιλολόγων, οἱ ὁποῖοι ἀφελῶς νομίζουν ὃτι ὁ Ὃμηρος μᾶς ἀφηγεῖται τά περιστατικά τῶν τελευταίων 51 ἡμερῶν τοῦ τρωικοῦ πολέμου. Λές καί οἱ ραψωδίες κατ᾽ ἀλφαβητική σειρά, ὃπως τίς κατέταξαν οἱ Ἀλεξανδρινοί, ἀπηχοῦν κατά σειρά τά πολεμικά γεγονότα πού ἀφηγεῖται ὁ ποιητής, ἐνῶ στήν πραγματικότητα συμπυκνώνει στό ἒπος τῆς Ἰλιάδος ἀφηγούμενος πραγματικά περιστατικά, ὂχι κατά σειρά, ἀλλά συνθετικά, ὃπως τά συγκράτησε καί τά συνέθεσε ὁ ποιητικός νοῦς.
Δέν εἶναι δυνατόν στό Ε 576 τῆς Ἰλιάδος νά σκοτώνεται ὁ βασιλιάς τῶν Παφλαγόνων Πολυμαίνης καί στό Ν 656 τῆς Ἰλιάδος νά…παρίσταται στήν ἐκφορά τοῦ παιδιοῦ του. Νομίζουν οἱ <ἀναλυτικοί>, δηλαδή οἱ χωρίζοντες, ὃτι αὐτό εἶναι ἀπόδειξη πώς ἂλλος ποιητής ἒγραψε τήν μία σκηνή καί ἂλλος τήν ἂλλη.
Καί ἒρχονται οἱ δικοί μας, οἱ πιό ἒξυπνοι φιλόλογοι, νά δώσουν ἀπάντηση σ᾽ αὐτό τό παράδοξο, διδάσκοντας τά παιδιά μας ὃτι ὁ Πολυμαίνης δέν εἶναι πρόσωπο πραγματικό, ἀλλά…ποιητικό! Ἒτσι, λένε, εἶναι ποιητικά δικαιολογημένη αὐτή ἡ ἀντίφαση καί ὃτι ἡ Ἰλιάδα εἶναι δημιούργημα καλλιτεχνικό καί τά ἀφηγούμενα περιστατικά τοῦ πολέμου…φαντασιώσεις.
Καί ὃλα αὐτά ξεκινοῦν ἀπό τήν ἀνοησία νά…μετροῦν τίς ἡμέρες τοῦ πολέμου. Ὑπάρχουν πολλά καί τρανταχτά παραδείγματα στό ἒπος τῆς Ἰλιάδος, πού ἀποδεικνύουν ὃτι ὁ Ὃμηρος ἐπισημαίνει καί συμπυκνώνει τά σημαντικότερα γεγονότα τοῦ τρωικοῦ πολέμου καί δέν ἀφηγεῖται τά περιστατικά (ποιητικά δημιουργήματα ὃπως λένε οἱ φιλόλογοι) τῶν 51 τελευταίων ἡμερῶν τοῦ πολέμου.
Γιά παράδειγμα, στό Γ τῆς Ἰλιάδος ὁ Πρίαμος καί οἱ δημογέροντες τῶν Τρώων βρίσκονται πάνω στά τείχη τῆς Τροίας μαζί μέ τήν Ἑλένη καί ζητοῦν ἀπό αὐτή νά τούς ἐξηγήση ποιός εἶναι ὁ τάδε καί ὁ δεῖνα ἣρωας, πού βλέπουν νά πηγαινοέρχονται στό πεδίο τῆς μάχης. Μά θά περίμενε 10 χρόνια πολέμου γιά νά μάθη ὁ Πρίαμος ποιός ἦταν ὁ Ἀγαμέμνων, ποιός ὁ Μενέλαος, ποιός ὁ Ὀδυσσέας κλπ; Καί νά τούς ὀνοματίση ἡ Ἑλένη; Αὐτό ἀσφαλῶς ἒγινε στήν ἀρχή τοῦ πολέμου.
Ἢ ὃταν περιγράφεται ἡ κατασκευή τοῦ τείχους τῶν Ἀχαιῶν, πού ἀποδεικνύει ὃτι πρόκειται γιά μεγάλο ἀμυντικό ἒργο, μέ τείχη, μέ τάφρο μεγάλη κατάσπαρτη μέ μυτερούς πασσάλους γιά νά ἐμποδίζεται ἡ εἲσοδος τῶν ἁρμάτων καί τῶν ἳππων, ἒργο πού γιά νά τό καταστρέψη ὁ Ποσειδῶν εἶδε κι ἒπαθε κι ἒστρεψε τά ρεύματα ὃλων τῶν ποταμῶν γιά νά γκρεμίση καί νά τό κάνη «θαλασσόπλοον», αὐτό τό ἒργο φτιάχθηκε μέσα σέ μία… ἡμέρα, τήν 24η, ἢ στίς πρῶτες δέκα ἢ εἲκοσι ἡμέρες τοῦ πολέμου, γιά νά καταστραφῆ λίγες ἡμέρες ἀργότερα;
Ὃλα αὐτά τά ὀνόματα τῶν ἡρώων, Ἀχαιῶν καί Τρώων, ἀνδρῶν καί γυναικῶν, ἡ οἰκογενειακή τους κατάσταση, ἂν ἦσαν πλούσιοι ἢ φτωχοί, ἂν πῆραν ἢ ἒφεραν προῖκα, ἂν ἦσαν νόθοι ἢ γνήσιοι γιοί, ὁ τρόπος θανάτου τοῦ καθενός κλπ. εἶναι ὃλα φαντασιώσεις;
Καί πῶς τά φαντάστηκε ὃλα αὐτά ὁ «τυφλός» κατά τά ἂλλα Ὃμηρος καί ἐμπνεύσθηκε ἀπό γεγονότα τοῦ τρωικοῦ πολέμου, πού συνέβησαν 500 χρόνια νωρίτερα ἀπό τότε πού αὐτός τά ἒγραψε; Μπορεῖτε ἐσεῖς, ἂν εἲσαστε λογοτέχνης ἢ ποιητής, νά ἐμπνευσθῆτε καί νά γράψετε ποιήματα ἢ βιβλία ἀπό τά γεγονότα τοῦ Μεσαίωνα; Αὐτά τά..ὀλίγα ἐπί τοῦ παρόντος.
Έχετε αναρωτηθεί; - Τι σημαίνει Παγανιστής;
Την λέξη «παγανιστής» την ακούμε αρκετά συχνά, όμως έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι σημαίνει; Η λέξη αντιπροσωπεύει δύο αρχαίες λέξεις η μία είναι η ελληνική Έλλην και η άλλη η λατινική paganus
Η λέξη «Έλλην» – με την περιστασιακή διευκρίνιση: «ως προς την πίστη» – χρησιμοποιείται τόσο από τους «θιασώτες της αρχαίας θρησκείας» όταν θέλουν να αυτοπροσδιοριστούν, όσο και από τους αντιπάλους τους. Στο στόμα των Χριστιανών ο όρος αυτός είναι παραπλανητικός, αφού φαίνεται να συνδέει υποτιμητικά τον παγανισμό με τον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό, ενώ, πολύ πριν τον 5ο αιώνα, οι δύο παρατάξεις θαύμαζαν και μελετούσαν τους ίδιους κλασικούς.
Ο όρος «Έλλην» είχε στην πραγματικότητα αρνητικές κυρίως προεκτάσεις. Από το 212 μ.Χ., σύμφωνα με μια απόφαση του Καρακάλλα όλοι οι ελεύθεροι κάτοικοι της Αυτοκρατορίας θεωρούνται «Ρωμαίοι πολίτες»…
Τον 4ο αιώνα, ο χαρακτηρισμός κάποιων από αυτούς ως Έλληνες σήμαινε τη διαφοροποίηση τους από το σύνολο· οι παγανιστές δεν ήταν πια «Ρωμαίοι», δεν ήταν νόμιμοι κληρονόμοι της Αυτοκρατορίας. Οι Βυζαντινοί αυτό – χαρακτηρίζονται πάντα «Ρωμαίοι» και η Ανατολία για τους Άραβες και τους Τούρκους ήταν η «Ρωμανία» (απ’ όπου και το όνομα μιας πόλης των ανατολικών της ορίων, του Ερζουρούμ·) μέχρι σήμερα, ο «ελληνισμός» στη νέα ελληνική ονομάζεται ρωμιοσύνη.
Όσο για τη σημασία paganus, απ’ όπου προέρχονται οι γαλλικές λέξεις “paien”(παγανιστής) “paysan”(χωρικός), είναι σταθερά μειωτική και δημιουργεί ένα παράξενο σημασιολογικό πρόβλημα. Η καλύτερα τεκμηριωμένη έννοια της λέξης φαίνεται ότι είναι αυτή του «χωρικού». Επομένως, οι Έλληνες αστοί της Ανατολής θα πρέπει να είχαν χωρικούς ως ομοϊδεάτες στη Δύση, κάτι που θα σήμαινε ότι υπήρξαν δύο διαφορετικές πορείες εξέλιξης.
Είναι όμως δύσκολο να υποστηρίξουμε ότι οι πόλεις εκχριστιανίστηκαν ταχύτερα στη Δύση από ό,τι στην Ανατολή. Η Ρωμαϊκή Σύγκλητος, κατ’ εξοχήν αριστοκρατικό σώμα, περιλάμβανε ανάμεσα στα μέλη της ένα μεγάλο αριθμό παγανιστών μέχρι τα τέλη του 4ουαιώνα μ.Χ., πολύ μετά την εισαγωγή του όρου paganus, με τη θρησκευτική του σημασία, στο νομικό λεξιλόγιο, ενώ δεν παρατηρείται έλλειψη παγανιστών διανοουμένων στη Δύση. Η αλήθεια είναι ότι στη Δύση ο χριστιανισμός παρέμεινε για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα θρησκεία των ξένων. Στα τέλη του 2ου αι. η τοπική εκκλησία της Λυών απαρτιζόταν ακόμα κυρίως από ελληνόφωνους Ανατολικούς. Αλλά και οι παπικοί επιτάφιοι του 3ου αι. συντάσσονταν στα ελληνικά.
Μπροστά σ’ αυτό το πρόβλημα, το 1899 ένας Γερμανός μελετητής, ο Th. Zahn – στα βήματα του Denys Godefroy, του σχολιαστή του Θεοδοσιανού Κώδικα του 16ου αιώνα – πρότεινε ως αφετηρία μια άλλη σημασία του paganus, αυτή του «πολίτη» σε αντιδιαστολή προς τον «στρατιωτικό», καθώς στα απολογητικά κείμενα του 3ου αιώνα οι χριστιανοί αποκαλούνται συχνά «στρατιώτες του Χριστού». Δυστυχώς, αυτή η χριστιανική μεταφορά, που ανήκει στη λογοτεχνική ή πάντως στην εκλεπτυσμένη γλώσσα, είχε περιπέσει σε αχρηστία προτού ακόμα τεθεί σε κοινή χρήση η λέξη paganus με τη σημασία του παγανιστή. Εξάλλου, αν υπήρχε στην Ύστερη Αρχαιότητα μια θρησκεία μιλιταριστικής απόκλισης, αυτή ήταν σίγουρα ο μιθραϊσμός και όχι ο χριστιανισμός.
Οι άνθρωποι του τόπου
Για να βγούμε από το αδιέξοδο που δημιουργεί μια εξέλιξη φωνητικά αναμφίβολη αλλά σημασιολογικά ακατανόητη, θα πρέπει να αναρωτηθούμε πως γίνεται ή ίδια λέξη να έχει τρείς σημασίες τόσο ποικίλες: «χωρικός», «πολίτης» και «ειδωλολάτρης». Ας αρχίσουμε με τις δυο πρώτες, που είναι και παλαιότερες. Στην αυτοκρατορική κοινωνία paganusονομάζεται ο κάτοικος του pagus, δηλαδή μιας επαρχίας (με την έννοια της μικρότερης διοικητικής ενότητας), κάποιος που οι ρίζες του βρίσκονται εκεί όπου ζει (αντίθετα από το στρατιώτη)· είναι λοιπόν φυσικό ο χωρικός να είναι κατ’ εξοχήν paganus – αν και ο όρος, από την εποχή του Κικέρωνα και έπειτα, μπορούσε να δηλώσει και τους αστούς (ProDomo, 74). Αν υπολογίσουμε αυτόν τον παράγοντα, διαφωτίζονται μερικές περίεργες φράσεις.
Όταν ο ποιητής Πέρσιος, με γνήσια ή προσποιητή μετριοφροσύνη, αποκαλεί τον εαυτό του semipaganus στην ποίηση, υπαινίσσεται ότι δεν είναι ισότιμο μέλος της αδελφότητας των ποιητών (πρόλογος στις Σάτιρες, στ. 6). Και όταν ένας πατέρας, στον επιτάφιο της κόρης του, την επαινεί γιατί υπήρξε «πιστή, μεταξύ των πιστών, pagana μεταξύ τωνpagani», δεν εννοεί ότι η κόρη του ασπάστηκε τον παγανισμό, αλλά ότι παρέμεινε πιστή στην καταγωγή της.
Οι pagani είναι πολύ απλά οι «άνθρωποι του τόπου», οι ντόπιοι – της πόλης ή της επαρχίας –, αυτοί που διαφύλαξαν τα τοπικά έθιμα. Αντίθετα, οι alieni, οι «άνθρωποι που κατάγονται από αλλού», οι ξενομερίτες, γίνονταν όλο και περισσότερο Χριστιανοί. Η εξήγηση αυτή (την οποία πρότεινε ένας άλλος Godefroy, ο Jacques, στις αρχές του 17ουαιώνα) αντιστοιχεί στην ετυμολογία της λέξης, στην οποία αναφέρονται οι Χριστιανοί συγγραφείς που την χρησιμοποιούσαν με το νέο της νόημα· ανταποκρίνεται επίσης στην προτίμηση των Εθνικών της
Ύστερης Αρχαιότητας για οτιδήποτε ανήκε στα πάτρια, την κληρονομιά των προγόνων τους. Ορίζει τον παγανισμό ως θρησκεία της πατρίδας, με τη στενότερη έννοια της πόλης και της επαρχίας της. Προβλέπει, ακόμα την ποικιλία των παγανιστικών πρακτικών και πεποιθήσεων.
Μερικές φορές, η εδραίωση αυτών των πεποιθήσεων συνοδεύεται από μια
εκλεπτυσμένη μεταφυσική. Τόσο για τον Πρόκλο όσο και για τον Ιμπν Αραμπί
«ο τόπος αφήνει το στίγμα του στην ευαίσθητη καρδιά»
https://www.pronews.gr/istoria/916185_ehete-anarotithei-ti-simainei-paganistis
Τα ψέματα πίσω από τα αντιοξειδωτικά συμπληρώματα διατροφής
Σε κάθε άρθρο που αναφέρεται στην υγιεινή διατροφή ή τις τροφές που μας προστατεύουν από ασθένειες, διαβάζουμε για τη μεγάλη αξία των αντιοξειδωτικών. Τι είναι όμως τα αντιοξειδωτικά και πόσο πραγματικά μας βοηθούν στο να διατηρήσουμε την καλή μας υγεία; Είναι πράγματι ωφέλιμα ή πρόκειται για έναν ακόμα μύθο της βιομηχανίας των διατροφικών συμπληρωμάτων;
Ας ορίσουμε αρχικά τα αντιοξειδωτικά. Πρόκειται για ουσίες, φυσικές ή τεχνητές, όπως οι βιταμίνες C και Ε, το β-καροτένιο, το λυκοπένιο, οι ανθοκυανίνες και αμέτρητες άλλες, που εμποδίζουν ή καθυστερούν κάποιες βλάβες των κυττάρων μας. Ο τρόπος που το κάνουν αυτό είναι καταπολεμώντας τις ελεύθερες ρίζες, ασταθή μόρια που δημιουργούνται στα κύτταρά μας κατά τη μετατροπή της τροφής σε ενέργεια, μετά από άσκηση ή μετά από έκθεση του οργανισμού στον καπνό του τσιγάρου, την ατμοσφαιρική ρύπανση και την υπεριώδη ακτινοβολία.
Τα αντιοξειδωτικά συστατικά ήρθαν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος
τη δεκαετία του ’90, όταν οι επιστήμονες κατάφεραν να κατανοήσουν τη
ζημιογόνο δράση των ελεύθερων ριζών στα αρχικά στάδια της
αρτηριοσκλήρωσης. Σύντομα, η δράση αυτή συνδέθηκε και με πολλές άλλες
χρόνιες νόσους, ενώ ταυτόχρονα κάποιες έρευνες έδειχναν πως όσοι είχαν
μια διατροφή φτωχή σε τροφές που περιέχουν αντιοξειδωτικά, διέτρεχαν
αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης αυτών των νόσων. Πριν όμως βγουν ξεκάθαρα
συμπεράσματα για τη συσχέτιση των αντιοξειδωτικών και της προστασίας από
εκφυλιστικές παθήσεις, τα αντιοξειδωτικά παρήλαυναν στις διαφημίσεις
εμπλουτισμένων τροφίμων και συμπληρωμάτων διατροφής ως η λύση για την
πρόληψη πάσας νόσου.Οι ελεύθερες ρίζες, όταν ξεπερνούν κάποιο όριο,
είναι υπεύθυνες για το λεγόμενο οξειδωτικό στρες, μια κατάσταση που
μπορεί να πυροδοτήσει βλάβες στα κύτταρα, λόγω μιας περίπλοκης
διαδικασίας ανταλλαγής ιόντων μεταξύ των ριζών και των μορίων των
κυττάρων. Καθώς όπως είδαμε, αυτές δε δημιουργούνται μόνο από εξωγενείς
παράγοντες αλλά και από τον ίδιο το μεταβολισμό μας, το σώμα μας είναι
προγραμματισμένο να ρυθμίζει τη δράση τους, είτε με τη βοήθεια θρεπτικών
συστατικών που λαμβάνει από τις τροφές είτε με μηχανισμούς επιδιόρθωσης
των βλαβών των κυττάρων. Τα αντιοξειδωτικά συστατικά των τροφών πρακτικά
απενεργοποιούν την ανταλλαγή των ιόντων, «δωρίζοντας» τα δικά τους ιόντα
και αποτρέποντας την «αρπαγή» ιόντων από τα κύτταρα.
Πράγματι, μια διατροφή που περιλαμβάνει πολλά λαχανικά και φρούτα συμβάλει αποδεδειγμένα στη σωστή λειτουργία του οργανισμού, μειώνοντας τον κίνδυνο πολλών ασθενειών, όπως ο διαβήτης, η απώλεια όρασης, οι καρδιαγγειακές παθήσεις, ο καρκίνος, κ.ά.
Είναι όμως τα αντιοξειδωτικά που περιέχονται σε φρούτα και λαχανικά αυτά που μας προστατεύουν από το οξειδωτικό στρες και τις οργανικές δυσλειτουργίες; Και πόσο μας ωφελεί η επιπλέον λήψη τους μέσω εμπλουτισμένων τροφών και συμπληρωμάτων;
Δεν είναι λίγες οι έρευνες που αποδεικνύουν πως τα αντιοξειδωτικά, και συγκεκριμένα η λήψη μεγάλων ποσοτήτων συγκεκριμένων τροφών ή συμπληρωμάτων διατροφής που περιέχουν αντιοξειδωτικά, δε μειώνει τον κίνδυνο παθήσεων. Αντιθέτως, υπερβολική λήψη τους μπορεί να συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης κάποιων ασθενειών. Για παράδειγμα, συμπληρώματα με υψηλές συγκεντρώσεις β-καροτένιου αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του πνεύμονα στους καπνιστές, ενώ όσα περιέχουν μεγάλες δόσεις βιταμίνης Ε αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη και αιμορραγικού εγκεφαλικού επεισοδίου. Εξίσου επικίνδυνη είναι η ταυτόχρονη λήψη αντιοξειδωτικών συμπληρωμάτων και φαρμάκων όπως τα αντιθρομβωτικά, ενώ στην περίπτωση ασθενών με καρκίνο τα επιστημονικά ευρήματα είναι διφορούμενα.
Παρόλο που εργαστηριακά in vitro πειράματα έχουν δείξει πως πράγματι τα αντιοξειδωτικά μόρια μειώνουν το οξειδωτικό στρες, δεν υπάρχει ξεκάθαρη απόδειξη πως το ίδιο συμβαίνει και στο σώμα μας κατά τη λήψη συμπληρωμάτων.
Έρευνες χρηματοδοτούμενες από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ, που πραγματοποιήθηκαν κατά τη δεκαετία του ’90 έδειξαν πως το β-καροτένιο δεν προστατεύει από τον καρκίνο ή τις καρδιαγγειακές παθήσεις, ενώ τόσο αυτό όσο και η βιταμίνη Α αυξάνουν τον κίνδυνο για καρκίνο του πνεύμονα στους καπνιστές. Το ερευνητικό πρόγραμμα Women's Health Study (WHS) του Harvard έδειξε πως η χορήγηση βιταμίνης Ε δε μείωσε τον κίνδυνο ανακοπής, εγκεφαλικού επεισοδίου, καρκίνου ή καταρράκτη. Παρόμοια ευρήματα έδωσαν και τα Women's Antioxidant Cardiovascular Study (WACS), Physicians’ Health Study II, όπως και το Selenium and Vitamin E Cancer Prevention Trial (SELECT), που μελετούσε τη σχέση των συμπληρωμάτων βιταμίνης Ε και σεληνίου με την ενδεχόμενη μείωση κινδύνου καρκίνου του προστάτη. Η αναθεώρηση της τελευταίας έρευνας το 2011 έδειξε μάλιστα συσχέτιση της λήψης βιταμίνης Ε χωρίς ταυτόχρονη λήψη σεληνίου, με την αυξημένη κατά 17% εμφάνιση καρκίνου του προστάτη μεταξύ των συμμετεχόντων. Θετικά αποτελέσματα έδωσε μόνο η έρευνα Age-Related Eye Disease Study (AREDS), που απέδειξε πως ο συνδυασμός βιταμίνης C και Ε, β-καροτενίου και ψευδαργύρου μείωσε τον κίνδυνο εμφάνισης ηλικιακής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας των ματιών στο 25% των συμμετεχόντων, έναντι μείωσης 17% όταν δε χορηγήθηκε ψευδάργυρος. Εντούτοις, το ποσοστό εμφάνισης καταρράκτη παρέμεινε σταθερό.
Οι λόγοι που τα συμπληρώματα αντιοξειδωτικών δεν έχουν πραγματικά οφέλη στην υγεία μας μπορούν μόνο να υποτεθούν και είναι οι εξής:
Όσοι ακολουθούν μια υγιεινή διατροφή πλούσια σε φρούτα και λαχανικά, λαμβάνουν μειωμένες ποσότητες βλαβερών συστατικών, όπως η ζάχαρη και οι επεξεργασμένοι υδατάνθρακες και συνήθως έχουν υιοθετήσει έναν ολοκληρωμένα υγιεινό τρόπο ζωής.
Οι μεγάλες δόσεις που χορηγούνται με τα συμπληρώματα μπορεί να
έχουν τελείως διαφορετικά αποτελέσματα από τις μικρές δόσεις που
βρίσκονται στα τρόφιμα.Τα αντιοξειδωτικά που περιέχονται στις τροφές
μπορεί να έχουν διαφορετική χημική σύσταση από αυτά που χρησιμοποιούνται
στα συμπληρώματα διατροφής και τις κλινικές έρευνες, ενώ ενδέχεται ο
συνδυασμός τους με άλλα συστατικά των τροφών να είναι ο παράγοντας που
ενεργοποιεί τη δράση τους.
Τα αντιοξειδωτικά, όταν χορηγούνται σε καθαρή μορφή, μπορεί να μην απορροφούνται από τον οργανισμό, αλλά να αποβάλλονται ως περιττές ουσίες.
Η ύπαρξη των ελεύθερων ριζών ενδέχεται να έχει και κάποιες θετικές επιδράσεις στην υγεία μας, πράγμα που δεν έχει ακόμα αποσαφηνιστεί. Η αδρανοποίησή τους με τη χορήγηση αντιοξειδωτικών μπορεί να έχει δυσμενείς επιδράσεις στο σώμα μας.
Οι ίδιες οι έρευνες που έχουν διεξαχθεί μπορεί να μην έχουν δώσει ακριβή αποτελέσματα, καθώς οι σοβαρές παθήσεις είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιων επιδράσεων πολλών παραγόντων και το χρονικό περιθώριο έρευνας δεν ήταν αρκετά μεγάλο. Όσοι συμμετείχαν στις έρευνες ήταν άτομα από ομάδες υψηλού κινδύνου για εμφάνιση χρόνιων ασθενειών ή και τυχαία άτομα του κοινωνικού συνόλου, που δε βρίσκονταν όμως απαραίτητα σε κατάσταση οξειδωτικού στρες. Ενδέχεται η χορήγηση αντιοξειδωτικών να μην έχει καμία επίδραση σε τέτοιες περιπτώσεις, όπου ο οργανισμός διαχειρίζεται από μόνος του την περίσσεια ελεύθερων ριζών.
Θα ήταν πολύ εύκολο και βολικό να μπορούσαμε να αποτρέψουμε κάθε πάθηση με ένα μαγικό συστατικό ή ένα θαυματουργό χάπι. Παρόλα αυτά, δεν πρέπει να πέφτουμε θύματα της παραπληροφόρησης σχετικά με τη διατροφή και την υγεία μας. Όταν τα έσοδα από την πώληση αντιοξειδωτικών συμπληρωμάτων ανέρχονται σε κάποια δις ευρώ το χρόνο, πρέπει να αναρωτηθούμε κατά πόσο όλη αυτή η ιστορία είναι αληθινή ή απλά μια προσοδοφόρα φούσκα.
Αν θέλουμε να φροντίσουμε τον οργανισμό μας και τη μελλοντική μας υγεία, η σωστή και ολοκληρωμένη διατροφική προσέγγιση, η τακτική άσκηση και η αποφυγή των επεξεργασμένων τροφών και των ουσιών που προκαλούν αυξημένα ποσοστά ελεύθερων ριζών, όπως η ζάχαρη, το αλκοόλ και η νικοτίνη, είναι το καλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στο σώμα μας.
Αν πάλι επιμένουμε να πάρουμε κάποιο συμπλήρωμα διατροφής θεωρώντας πως το έχουμε ανάγκη, ας φροντίσουμε να συμβουλευτούμε κάποιον ειδικό και όχι τον έμπορο-φαρμακοποιό της γειτονιάς μας και ούτε φυσικά το Goοgle search
Τι γίνεται αν σας τσιμπήσει μέλισσα μέσα στο μάτι
Ένας 22χρονος άντρας στην Ινδία πήγε στα επείγοντα του νοσοκομείο με ερυθρότητα πόνο και μειωμένη όραση στο αριστερό του μάτι, όπου τον είχε τσιμπήσει μια μέλισσα μια ώρα πριν.
Κι ενώ στο δεξί μάτι είχε 20/20 όραση, με το αριστερό μπορούσε να δει μόνο σκιές όταν κάποιος κουνούσε το χέρι κοντά στο πρόσωπό του.
Οι γιατροί στο νοσοκομείο Kasturba Medical College πρόσεξαν ένα θόλωμα στο αριστερό του μάτι που ήταν πρησμένο, ενώ είδαν και το κεντρί που είχε μείνει εκεί.
Στον άντρα χορηγήθηκαν αντιβιοτικές σταγόνες και τοπική αναισθησία, προτού οι οφθαλμίατροι αφαιρέσουν το κεντρί, σύμφωνα με την μελέτη που δημοσιεύτηκε στην ιατρική επιθεώρηση The New England Journal of Medicine.
Για δυο βδομάδες ο άντρας έλαβε αγωγή με γλυκοκορτικοειδή, αντιβιοτικά και παυσίπονα καθώς και άλλα φάρμακα για να μην προκληθεί φλεγμονή και δευτερογενής μόλυνση.
Μόνο έπειτα από τρεις μήνες το μάτι του άντρα ανέρρωσε σε σημαντικό βαθμό.
Το πρήξιμο είχε εξαφανιστεί εντελώς και η όραση του άντρα στο αριστερό μάτι επανήλθε σε ποσοστό 20/40, χωρίς να έχει αποθεραπευτεί ακόμη πλήρως.
https://www.pentapostagma.gr/kosmos/6978868_ti-ginetai-sas-tsimpisei-melissa-mesa-sto-mati
Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2021
Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2021
Δημόσια Επιστολή του Συλλόγου Προστασίας Περιβάλλοντος Νεοχωρίου προς τον πρόεδρο του Φορέα Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Αιτωλικού-Μεσολογγίου
Προς τον πρόεδρο Φορέας διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Αιτωλικού Μεσολογγίου.
Κ.λπ.κ.λ.π.
Ο πρώην
μεγάλος υπερασπιστής για την προστασία του περιβάλλοντος , είναι αξιοπερίεργο
να παραμένουν τα ίδια και σε μεγαλύτερη και τριτοκοσμική κατάσταση από την
ανάληψη του και εντεθέν. Συγκεκριμένα προβλήματα που παραμένουν χωρίς
καμία ενεργεία βελτίωση .
Είναι τα έξης
1ο
Απόφαση του (Σ .Τ.Ε). Συμβουλίου Επικράτειας της
Ελλάδος για την υλοποίηση της κατεδαφίσεως των αυθαιρέτων παραπηγμάτων
η όποια συνεχίζει να εγκρεμοί κατόπιν προσφυγής του Συλλόγου μας
2ο Η
λεηλασία της λιμνοθάλασσας από παράνομους αλιείς και συγκεκριμένα η
καταστροφή της από τους Βολκούς που ως αποτέλεσμα είναι να καταστρέφετε ο γόνου
.
3ο Ο βιολογικός
καθαρισμός Αιτωλικού ο οποίος έχει σαν συνέπεια την μόλυνση και την δυσοσμία
του εδάφους στο υδροφόρο ορίζοντα μολύνοντας τον αέρα του
περιβάλλοντας και κατ εξοχήν την αναπνοή των Πολιτών.
4ο Σε απόσταση 500 μέτρα
από την Διαχείριση του φορέα προς το Μεσολόγγι υπάρχει και σας έχει γίνει
γνωστό (καταγγελία) Χωματερή πλησίον της εγκατάστασης Εργοταξίου
του Κ. Αντωνίου οι όποια δεν αρμόζουν σε
ευνομούμενη Χώρα .
5ο Σε προστατευόμενη
περιοχή του ΛΟΥΡΟΥ ,ΝΗΣΙ ΤΟΥΡΛΙΔΑΣ ΤΟΥΡΛΙΔΑΣ ΔΙΩΝΗ ΚΑΤΟΧΗΣ. Υπάρχουν
αυθαίρετες παραθερίστηκες κατοικείες 800 περίπου με ανάλογους Βόθρους που
καταλήγουν στην Λιμνοθάλασσα και στον υδροφόρο ορίζοντα και ΙΟΝΙΟ
6ο Τα παραποτάμια Χωριά
περιοχής Μεσολογγίου Κατοχή ,Νιοχώρι, Γαυριάς λεσιού, Πεντάλοβο. Από αυτά
χύνετε μεγάλος αριθμός βοθρολυμάτων στον Αχελώο που στη συνέχεια εκβάλουν στο
Ιόνιο πέλαγος.
7ο Στο χαρακτηρισμένο
από την ΟΥΝΕΣΚΟ μνημείο της ΦΥΣΗΣ ΦΡΑΞΟΣ , στο όποιο
αυθαίρετα βοσκούν χοίροι , πρόβατα κατσίκια και Βόδια , εκτός αυτού είναι
δύσκολη η πρόσβαση των επισκεπτών από την συγκάλυψη και την μη καθαριότητα από
αγριόχορτα ,βάτα και λαθροϋλοτομία. Στις παραπάνω επισημάνσεις είναι ένα μέρος
από τα πάμπολλα προβλήματα προστατευομένων περιοχών από Διεθνής Συνθήκες .
Οι πινακίδες που έχετε ανάρτηση σε
διάφορα σημεία δεν αποτελούν τον σκοπό προστασίας
περιβάλλοντας. Μας διασύρουν Διεθνώς
Στις παραπάνω επισημάνσεις
και ερωτήματα προς τον . Πρόεδρου Φορέα Διαχείρισης .
Παρακαλούμε τις ανεργίες σας.
Πρόεδρος Συλλόγου
προστασίας περιβάλλοντας Νιοχωρίου
Ναπολέων Παπαδάτος
ΤΗΛ. 6974577758