Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2024

Ποια θρεπτικά συστατικά είναι φυσικοί β-αναστολείς για την καρδιά




Οι β-αναστολείς είναι μια κατηγορία φαρμάκων, που συνήθως συνταγογραφούνται για τη διαχείριση του στρες, της υπέρτασης και παθήσεων που σχετίζονται με την καρδιά.

Ωστόσο, ορισμένα θρεπτικά συστατικά μπορούν να μιμηθούν τις επιδράσεις των β-αναστολέων, προσφέροντας έναν φυσικό τρόπο υποστήριξης της υγείας της καρδιάς και μείωσης του στρες.

Αυτό το άρθρο εξηγεί τι κάνουν οι β-αναστολείς, τα θρεπτικά συστατικά που δρουν ως φυσικές εναλλακτικές και τα πιθανά οφέλη και τους κινδύνους τους.

Τι είναι οι β-αναστολείς

Οι β-αναστολείς, επίσης γνωστοί ως βήτα-αδρενεργικοί αποκλειστικοί παράγοντες, δρουν αναστέλλοντας τις επιδράσεις της αδρεναλίνης (επινεφρίνης). Αυτό έχει τις εξής επιπτώσεις:

  • Μείωση καρδιακού ρυθμού: Επιβραδύνουν την καρδιά, μειώνοντας τον φόρτο εργασίας της.
  • Μείωση αρτηριακής πίεσης: Βοηθούν στη διαχείριση της υπέρτασης, διαστέλλοντας τα αιμοφόρα αγγεία.
  • Έλεγχος των συμπτωμάτων του στρες: Μειώνουν τα σωματικά συμπτώματα του στρες, όπως γρήγορο καρδιακό παλμό και τρόμο.

Συχνά συνταγογραφούνται για καταστάσεις όπως:

...
  • Υπέρταση
  • Άγχος και κρίσεις πανικού
  • Στηθάγχη (πόνος στο στήθος)
  • Καρδιακές αρρυθμίες
cod-liver-oil-heart-omega-3

Θρεπτικά συστατικά που μπορούν να δράσουν ως φυσικοί β-αναστολείς

Αρκετά θρεπτικά συστατικά και τρόφιμα μπορούν να προσφέρουν παρόμοια οφέλη με τους β-αναστολείς, βοηθώντας στη διαχείριση του στρες και υποστηρίζοντας την υγεία της καρδιάς.

1. Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα

  • Πώς λειτουργούν: Βρίσκονται σε λιπαρά ψάρια, όπως ο σολομός και το σκουμπρί, και βοηθούν στην μείωση του καρδιακού ρυθμού και της αρτηριακής πίεσης, βελτιώνοντας την ευκαμψία των αιμοφόρων αγγείων.
  • Οφέλη: Μπορούν να μειώσουν τα συμπτώματα του άγχους και να βελτιώσουν τη συνολική καρδιαγγειακή υγεία.

2. Μαγνήσιο

  • Πώς λειτουργεί: Το μαγνήσιο βοηθά στη χαλάρωση των αιμοφόρων αγγείων και στη ρύθμιση του καρδιακού ρυθμού, μιμούμενο τις ηρεμιστικές επιδράσεις των β-αναστολέων.
  • Πηγές: Φυλλώδη χόρτα, ξηροί καρποί, σπόροι και δημητριακά ολικής αλέσεως.
  • Οφέλη: Μειώνει την αρτηριακή πίεση και μπορεί να ανακουφίσει τα συμπτώματα του στρες και του άγχους.

3. Κάλιο

  • Πώς λειτουργεί: Ρυθμίζει τα επίπεδα νατρίου στο σώμα, συμβάλλοντας στην μείωση της αρτηριακής πίεσης και στη μείωση του φόρτου στην καρδιά.
  • Πηγές: Μπανάνες, αβοκάντο, γλυκοπατάτες και σπανάκι.

4. L-θεανίνη

  • Πώς λειτουργεί: Είναι ένα αμινοξύ που βρίσκεται στο πράσινο τσάι και προάγει τη χαλάρωση, επηρεάζοντας τη δραστηριότητα των νευροδιαβιβαστών. Μειώνει το στρες χωρίς να προκαλεί υπνηλία.
  • Οφέλη: Μειώνει τον καρδιακό ρυθμό κατά τη διάρκεια στρεσογόνων καταστάσεων.

5. Συνένζυμο Q10 (CoQ10)

  • Πώς λειτουργεί: Είναι ένα αντιοξειδωτικό που βοηθά στη διατήρηση υγιών επιπέδων αρτηριακής πίεσης και υποστηρίζει την λειτουργία της καρδιάς.
  • Πηγές: Βρίσκεται κυρίως σε κρέατα οργάνων, ψάρια και δημητριακά ολικής αλέσεως.
  • Οφέλη: Βελτιώνει την υγεία της καρδιάς και μειώνει το οξειδωτικό στρες, που συνδέεται με καρδιαγγειακές παθήσεις.

6. Κράταιγος ή λευκάνκαθα (hawthorn)

  • Πώς λειτουργεί: Είναι ένα βότανο που χρησιμοποιείται παραδοσιακά για τη βελτίωση της καρδιακής λειτουργίας, διαστέλλοντας τα αιμοφόρα αγγεία και βελτιώνοντας την κυκλοφορία.
  • Μορφές: Διατίθεται ως τσάι, βάμματα ή συμπληρώματα.

7. Σκόρδο

  • Πώς λειτουργεί: Περιέχει αλισίνη, η οποία βοηθά στη χαλάρωση των αιμοφόρων αγγείων και στην μείωση της αρτηριακής πίεσης.
  • Οφέλη: Υποστηρίζει την καρδιαγγειακή υγεία, μειώνοντας τη χοληστερόλη και προάγοντας την καλύτερη κυκλοφορία του αίματος.

Άλλα θρεπτικά συστατικά με οφέλη για την υγεία της καρδιάς

Εκτός από τους φυσικούς β-αναστολείς, αρκετά άλλα θρεπτικά συστατικά προσφέρουν σημαντικά οφέλη για την υγεία της καρδιάς:

  • Φυτικές ίνες: Βοηθούν στην μείωση των επιπέδων της LDL χοληστερόλης και βελτιώνουν τη συνολική υγεία της καρδιάς. Βρίσκονται κυρίως σε βρώμη, φασόλια και φρούτα όπως τα μήλα.
  • Βιταμίνη D: Υποστηρίζει την λειτουργία της καρδιάς και μειώνει τη φλεγμονή. Βρίσκεται σε εμπλουτισμένα τρόφιμα, λιπαρά ψάρια και μέσω άμεσης της έκθεσης του δέρματος στον ήλιο.
  • Φλαβονοειδή: Τα αντιοξειδωτικά στα μούρα, την μαύρη σοκολάτα και τα εσπεριδοειδή βοηθούν στην μείωση της φλεγμονής και στη βελτίωση της αγγειακής υγείας.
Pills-Meds-Drugs-Supplements-Bottle

Πιθανοί κίνδυνοι από τους φυσικούς β-αναστολείς

Αν και οι φυσικές εναλλακτικές λύσεις είναι γενικά ασφαλείς, δεν σημαίνει ότι δεν ενέχουν κάποιους κινδύνους, όπως:

  • Υπερκατανάλωση συμπληρωμάτων: Η υπερβολική πρόσληψη συμπληρωμάτων, όπως το μαγνήσιο ή το κάλιο, μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές στην υγεία, όπως προβλήματα με τα νεφρά ή ακανόνιστο καρδιακό παλμό.
  • Αλλεργικές αντιδράσεις: Μερικά άτομα μπορεί να είναι αλλεργικά σε φυτικά φάρμακα όπως ο κράταιγος ή το σκόρδο.
  • Αλληλεπιδράσεις με φάρμακα: Οι φυσικοί β-αναστολείς μπορεί να αλληλεπιδράσουν με τα συνταγογραφούμενα φάρμακα, μεταβάλλοντας την αποτελεσματικότητά τους.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Πάντα να συμβουλεύεστε γιατρό πριν ξεκινήσετε οποιαδήποτε νέα συμπληρώματα ή αλλάξετε δραστικά τη διατροφή σας, ειδικά εάν παίρνετε φάρμακα.

Συχνές Ερωτήσεις

“Μπορούν οι φυσικοί β-αναστολείς να αντικαταστήσουν τη φαρμακευτική αγωγή;”

Οι φυσικοί β-αναστολείς μπορούν να συμπληρώσουν τις ιατρικές θεραπείες, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αντικαθιστούν τα συνταγογραφούμενα φάρμακα, εκτός και εάν υπάρξει σχετική έγκριση από τον γιατρό σας.

“Πόσο γρήγορα λειτουργούν οι φυσικοί β-αναστολείς;”

Τα αποτελέσματα ποικίλλουν. Μερικά θρεπτικά συστατικά, όπως το μαγνήσιο και η L-θεανίνη, μπορεί να προσφέρουν γρήγορη ανακούφιση, ενώ άλλα, όπως τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, απαιτούν σταθερή πρόσληψη για μακροπρόθεσμα οφέλη.

“Ποιες είναι οι καλύτερες τροφές για την υγεία της καρδιάς;”

Τροφές πλούσιες σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, φυτικές ίνες, κάλιο και φλαβονοειδή —όπως ο σολομός, η βρώμη, οι μπανάνες και τα μούρα— είναι εξαιρετικές για την υγεία της καρδιάς.

“Είναι οι φυσικοί β-αναστολείς ασφαλείς για όλους;”

Γενικά, είναι ασφαλή θρεπτικά συστατικά, αλλά τα άτομα με υποκείμενες παθήσεις υγείας ή όσοι λαμβάνουν φάρμακα θα πρέπει να συμβουλευτούν τον γιατρό τους πριν από τη χρήση.

Σύνοψη

Οι φυσικοί β-αναστολείς προσφέρουν έναν πολλά υποσχόμενο τρόπο διαχείρισης του στρες και υποστήριξης της υγείας της καρδιάς. Θρεπτικά συστατικά όπως τα ωμέγα-3, το μαγνήσιο και η L-θεανίνη μπορούν να βοηθήσουν στη ρύθμιση του καρδιακού ρυθμού και της αρτηριακής πίεσης, ενώ παράλληλα προάγουν τη χαλάρωση. Ωστόσο, είναι απαραίτητο να προσεγγίζετε αυτές τις εναλλακτικές λύσεις προσεκτικά, ειδικά όταν τις συνδυάζετε με συνταγογραφούμενες θεραπείες.

Υιοθετώντας μια διατροφή πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και με την επίβλεψη γιατρού, μπορείτε να κάνετε προληπτικά βήματα για καλύτερη καρδιαγγειακή υγεία.

Πηγές: healthline.commedicalnewstoday.comverywellhealth.com

https://www.onmed.gr/diatrofi/story/407863/poia-threptika-systatika-einai-fysikoi-v-anastoleis-gia-tin-kardia

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Αριθμοί Φιμπονάτσι και Πυθαγόρειες τριάδες





Οι πυθαγόρειες τριάδες

Όταν άρχισε να εφαρμόζει το πυθαγόρειο θεώρημα, εντύπωση του έκανε η τριάδα «3, 4 ,5» ως μήκη πλευρών ορθογωνίου τριγώνου. Δοκίμασε και με την τριάδα 2, 3, 4 για να διαπιστώσει εύκολα ότι δεν μπορούσε να είναι πλευρές ορθογωνίου τριγώνου. Το ίδιο έγινε και με την τριάδα 4, 5 ,6. Αναρωτήθηκε «ποιες άλλες τριάδες φυσικών αριθμών θα μπορούσαν να είναι πλευρές ορθογωνίου τριγώνου» και η πρώτη βέβαια επιλογή ήταν «όλα τα πολλαπλάσια των «3, 4 ,5» δηλαδή οι τριάδες «6, 8 ,10» «9, 12, 15» «15, 20 ,25» «18, 24, 30» και οι υπόλοιπες. Αναρωτήθηκε εάν υπάρχουν άλλες τριάδες εκτός από αυτές. Σε γλώσσα άλγεβρας τριάδες φυσικών αριθμών α, β, γ, που ικανοποιούν τη σχέση α2 + β2 = γ2.

...

Και τυχαία διέκρινε την τριάδα «12, 5, 13» άρα και τα πολλαπλάσιά της την «24, 10, 26» την «36, 15, 39» και τις υπόλοιπες. Αναρωτήθηκε πώς θα μπορούσε να αναζητήσει τις άλλες τριάδες αλλά δεν το κατάφερνε και το άφησε.

Αναρωτήθηκε στη συνέχεια εάν υπάρχουν τριάδες φυσικών αριθμών που να ικανοποιούν τη σχέση α3 + β3= γ3 ή ίσως και την α4 + β4= γ4 δεν μπόρεσε να βρει ούτε μία τέτοια τριάδα και κάπου εκεί ρωτώντας κάποιος φοιτητής του μαθηματικού του μίλησε για το τελευταίο θεώρημα του Fermat.

Εξυπακούεται ότι κατά την εποχή της «εφηβικής του Αρχαιότητας» το κομπιουτεράκι ως καθημερινή πρακτική δεν είχε κάνει την εμφάνισή του ούτε το θεώρημα του Fermat είχε αποδειχθεί από τον Andrew Wiles.

Οι φιμπονάτσι

Η ακολουθία Fibonacci 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144, 233, 377, 610, 987, 1597, 2584, 4181, 6765, 10946, 17711, 28657, 46368, 75025 . . Καθένας από τους όρους της προκύπτει από το άθροισμα των δύο που προηγούνται. αν = αν-1 + αν-2.

Ο Leonardo από την Πίζα – Leonardo Pisano, αποκαλούμενος Fibonacci, γιος του Bonacci, – ο μεγαλύτερος ίσως ευρωπαίος μαθηματικός του Μεσαίωνα, είχε καταλήξει σε αυτή την ακολουθία παρακολουθώντας τις συνήθειες των κουνελιών όταν ζευγαρώνουν. Οι «αριθμοί Fibonacci» εμφανίζονται στη φύση σε ένα σωρό επεισόδια. Πόσα είναι τα πέταλα των λουλουδιών; Αν τα μετρήσουμε θα καταλήξουμε σε αριθμό Fibonacci. Σε κάθε κουκουνάρι υπάρχουν έλικες. Πόσες είναι οι έλικες σε ένα τυχαίο κουκουνάρι; Αν τις μετρήσουμε θα βρούμε κάποιον αριθμό Fibonacci. Η ανάπτυξη των οστράκων μέσα στον χρόνο βρίσκεται επίσης σε αντιστοιχία με τους αριθμούς Fibonacci. Και το πιο παράξενο. Η ακολουθία σχετίζεται με το κατασκεύασμα της ελληνίδας Γεωμετρίας που λέγεται χρυσή τομή.

Ανδρέας Ιωάννου Κασσέτας, lecturesbureau.gr

https://www.olympia.gr/1607852/viral/arithmoi-fimponatsi-kai-pythagoreies-triades/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Το ψάρι που μπορεί να βλέπει με το δέρμα του ακόμα και όταν πεθάνει (βίντεο)





Το δέρμα που είναι ευαίσθητο στο φως, επιτρέπει στο ψάρι να «βλέπει» τον εαυτό του, ώστε να μπορεί να ελέγχει αν το καμουφλάζ του είναι πετυχημένο.

Το γουρουνόψαρο (Lachnolaimus maximus), που ουσιαστικά είναι ο χαμαιλέοντας του βυθού του Ατλαντικού μπορεί να αλλάζει χρώμα με μεγάλη ταχύτητα και να προσαρμόζεται στα χρώματα του περιβάλλοντός του.

Οι επιστήμονες λοιπόν πλέον, ανακάλυψαν πως η συγκεκριμένη ικανότητά του βασίζεται σε μια άλλη. Κι αυτή είναι πως το συγκεκριμένο ψάρι μπορεί και βλέπει με το δέρμα, δηλαδή έχει μια παράξενη αίσθηση «όρασης, η οποία διατηρείται ακόμα και αν το ψάρι έχει πεθάνει.

...

Η Λόρι Σουάικερτ είναι βιολόγος του Πανεπιστημίου Ντιουκ και ερασιτέχνης ψαράς. Όπως αναφέρει, πριν από λίγα χρόνια έπιασε ένα τέτοιο γουρουνόψαρο στη Φλόριντα και είδε με τα μάτια της να παίρνει το χρώμα που είχε το κατάστρωμα του σκάφους, ενώ ήταν ήδη νεκρό. Σκέφτηκε λοιπόν πως το ψάρι μπορούσε να αντιληφθεί το φως με το δέρμα του.

Η έρευνα που έκανε οδήγησε σε μια δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό «Nature Communications», με την ομάδα της να ανακαλύπτει ένα νέος είδος κυττάρου στο δέρμα του ψαριού το οποίο περιέχει οψίνη, μια φωτοευαίσθητη πρωτεΐνη που έχει εντοπιστεί και στο δέρμα άλλων ζώων που μπορούν να αλλάζουν χρώμα, όπως για παράδειγμα τα χταπόδια.

Το πως η οψίνη σχετίζεται με το καμουφλάζ των συγκεκριμένων πλασμάτων παραμένει κάτι το ασαφές. Αλλά η κυρίαρχη άποψη μέχρι σήμερα αναφέρει πως το επιτρέπει στο ζώο να βλέπει το περιβάλλον με αυτόν τον τρόπο. Η νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε δίνει μια ακόμα εξήγηση.

Το δέρμα που είναι ευαίσθητο στο φως, επιτρέπει στο ψάρι να «βλέπει» τον εαυτό του, ώστε να μπορεί να ελέγχει αν το καμουφλάζ του είναι πετυχημένο.

Τα φωτοευαίσθητα κύτταρα δεν βρίσκονται στην επιφάνεια του δέρματος, αλλά κάτω από το στρώμα των κυττάρων που ευθύνονται για το καμουφλάζ. Τα τελευταία περιέχουν χρωστικές ουσίες και είναι ιδιαίτερα ελαστικά, ώστε να μπορούν να διαστέλλονται και να συστέλλονται, ώστε να αλλάζουν τις εντάσεις των χρωμάτων ανάλογα με το περιβάλλον τους.

Ύστερα τα φωτοευαίσθητα κύτταρα δέχονται το φως που έχει φιλτραριστεί από το στρώμα των χρωματοφόρων κυττάρων, ώστε το γουρουνόψαρο να μπορεί να βλέπει από μέσα το χρώμα του δέρματός του. Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, ο συγκεκριμένος μηχανισμός μάλλον επιτρέπει στο ψάρι να ελέγχει αν το δέρμα του ταιριάζει με αυτό που βλέπει γύρω με τα μάτια του.

Η μελέτη πάντως δεν εξηγεί το πώς η «όραση» του δέρματος μπορεί να συνδέεται με το καμουφλάζ μετά το θάνατο του ψαριού. Ωστόσο μια υπόθεση που κάνει, είναι ότι τα φωτοευαίσθητα κύτταρα επιτρέπουν στο δέρμα να διατηρεί την τελευταία εικόνα που είδαν τα μάτια του.

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Τα αρρωστημένα πειράματα για αναπαραγωγή του ανθρώπου με ζώα




Ποια πειράματα προσπάθησαν να συνδυάσουν ανθρώπους με ζώα και τι συνέβη;


Η ιδέα της δημιουργίας υβριδίων ανθρώπου και ζώου δεν ανήκει μόνο στη σφαίρα της φαντασίας. Στη διάρκεια της ιστορίας, πραγματοποιήθηκαν πειράματα που προκαλούν σοκ ακόμα και σήμερα.

Στις αρχές του 20ού αιώνα, ο Ρώσος επιστήμονας Ιλιά Ιβάνοφ επιχείρησε να δημιουργήσει ένα υβρίδιο ανθρώπου-χιμπαντζή, γνωστό ως “χιμπαντζάνθρωπος”. Το 1926, πραγματοποίησε πειράματα στη Γαλλική Γουινέα, προσπαθώντας να γονιμοποιήσει θηλυκούς χιμπαντζήδες με ανθρώπινο σπέρμα, χωρίς επιτυχία. Στη συνέχεια σχεδίαζε να γονιμοποιήσει ανθρώπινες γυναίκες με σπέρμα πιθήκων, αλλά τα σχέδιά του διακόπηκαν, και ο ίδιος εξορίστηκε.

...

Το 2018, ο Αμερικανός ψυχολόγος Gordon Gallup ισχυρίστηκε ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες πραγματοποιήθηκε ένα παρόμοιο πείραμα τη δεκαετία του 1920. Σύμφωνα με τον Γκάλαπ, μια θηλυκή χιμπαντζής γονιμοποιήθηκε επιτυχώς με ανθρώπινο σπέρμα και γέννησε ένα υβρίδιο, αλλά το νεογέννητο ευθανατίστηκε λόγω ηθικών αντιδράσεων. Ωστόσο, δεν υπάρχουν αποδείξεις που να επιβεβαιώνουν αυτούς τους ισχυρισμούς, και η επιστημονική κοινότητα τους αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό.

Παράλληλα, τη δεκαετία του 1920, ο Γάλλος χειρουργός Σερζ Βορονόφ πειραματίστηκε με μεταμοσχεύσεις όρχεων πιθήκων σε ανθρώπους, προσπαθώντας να “αναζωογονήσει” τη ζωτικότητα των ασθενών του. Τα πειράματά του γνώρισαν φήμη, αλλά απορρίφθηκαν ως ψευδοεπιστήμη.

Σήμερα, οι πρόοδοι στη γενετική μηχανική και τη βιοτεχνολογία έχουν οδηγήσει σε αυστηρούς κανονισμούς που αποτρέπουν τέτοιες πρακτικές. Τα πειράματα αυτά μας υπενθυμίζουν τη λεπτή γραμμή ανάμεσα στην επιστήμη και την ηθική.


Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2024

Γνωρίζατε για τον μύθο της θεάς Αλήθειας;






Πρόκειται για μια θεότητα της Ελληνικής Μυθολογίας


Σύμφωνα με την αρχαιότητα, η Αλήθεια ήταν θεότητα στην Ελληνική Μυθολογία, ιδεατή ανθρωπόμορφη προσωποποίηση της αλήθειας των αρχαίων Ελλήνων φερόμενη προστάτις της έννοιας. Σύμφωνα με τον Πίνδαρο ήταν κόρη του Δία.

Ο Πλούταρχος την αναφέρει ως “Τροφό του θεού Απόλλωνα”, μαζί με την Κορυθάλεια.

Σύμφωνα με έναν μύθο του Αισώπου ο Προμηθέας είχε πλάσει την Αλήθεια από πηλό, πριν όμως την ζωντανέψει, o Δόλος έπλασε ένα δεύτερο ομοίωμα, που όμως του τέλειωσε ο πηλός και έτσι άφησε το έργο του χωρίς πόδια. Επιστρέφοντας ο Προμηθέας και βλέποντας τα δύο πανομοιότυπα καλλιτεχνήματα αποφάσισε να τα ζωντανέψει και τα δυο.

Η Αλήθεια περπάτησε, το ομοίωμα του Δόλου όμως δεν μπόρεσε να κάνει ούτε ένα βήμα. Σύμφωνα με τον Φιλόστρατο η θεά Αλήθεια φορούσε λευκή εσθήτα και περιφέρονταν “λευκοχειμωνούσα” κοντά στο Αμφιαράειο.

Οι Ρωμαίοι αποκαλούσαν την Αλήθεια Veritas, θεωρώντας την κόρη του Κρόνου (Saturnus), ή του Χρόνου (Tempus). Επειδή η Αλήθεια εικονίζονταν πάντα χωρίς στολίδια και πλούσια ενδύματα έναντι των άλλων θεοτήτων, ο Οράτιος την αποκαλούσε “nuda” Veritas, δηλαδή “γυμνή αλήθεια“.

...

Από τότε καθιερώθηκε η ρητορική έκφραση “γυμνή αλήθεια”, ή “αλήθεια γυμνή” που λέγεται μέχρι και σήμερα εκ του γεγονότος ότι δεν χρειάζεται στην απόδοσή της ιδιαίτερα καλολογικά στοιχεία ή προλόγους, εξ ου ακόμη και η έκφραση “ωμή αλήθεια”.

Τέλος στη αρχαία Αίγυπτο όπως αναφέρει ο Κλαύδιος Αιλιανός στις διηγήσεις του ο Αιγύπτιος Αρχιερέας, ως δείγμα δίκαιου ανθρώπου, όταν εκτελούσε καθήκοντα δικαστή, κρεμούσε από το λαιμό του ιδιαίτερο περίαπτο από ζαφείρι που έφερε το όνομα “Αλήθεια“.

https://www.pronews.gr/istoria/gnorizate-gia-ton-mytho-tis-theas-alitheias-2/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Ποιο ήταν το «μαρτύριο του Ταντάλου» και γιατί τον καταράστηκε ο Δίας;





Οι θηριωδίες του βασιλιά που εξόργισαν τους θεούς του Ολύμπου

Ο Τάνταλος υπήρξε ένα από τα χαρακτηριστικότερα πρόσωπα θείας και αιώνιας καταδίκης στην Ελληνική Μυθολογία, δια του οποίου και στηλιτεύτηκε η αμφισβήτηση προς ό,τι το «Θείο» και «Ιερό».

Οι γνώμες διχάζονται όσον αφορά την καταγωγή και τους γονείς του Τάνταλου. Μητέρα του ήταν η Πλουτώ, κόρη του Κρόνου και της Ρέας ή όπως ισχυρίζονται άλλοι, κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος.

Πατέρας του ήταν ο Δίας ή ο Τμώλος, ο βελανιδοστεφανωμενός θεός του όρους Τμώλου, ο οποίος βασίλευε μαζί με τη γυναίκα του Ομφάλη στη Λυδία και έκανε τον κριτή στον αγώνα μεταξύ του Πάνα και του Απόλλωνα.

...

Μερικοί λένε ότι ο Τάνταλος υπήρξε βασιλιάς του ‘Αργους ή της Κορίνθου, ενώ άλλοι ότι από το όρος Σίπυλο έφτασε στα βόρεια, στη Λυδία, για να βασιλέψει τελικά στην Παφλαγονία από εκεί όμως, αφού προκάλεσε την οργή των θεών, τον εξεδίωξε ο Φρύγας Ίλος, επειδή άρπαξε τον αδελφό του Γανυμήδη.

Η γυναίκα του η Ευρυάνασσα, κόρη του ποτάμιου θεού Πακτωλού, του χάρισε τρία παιδιά: τον Πέλοπα, τη Νιόβη και τον Βροτέα. Μερικοί όμως λένε ότι ο Πέλοπας ήταν νόθος, ή γιος του Άτλαντα και της νύμφης Λίνου.

Ο Δίας ήταν στενός φίλος με τον Τάνταλο και του επέτρεπε να συμποσιάζεται με νέκταρ και αμβροσία στον Όλυμπο. Κάποτε όμως χτύπησε κατακέφαλα η δόξα τον Τάνταλο, μαρτύρησε τα μυστικά του Δία και έκλεψε την τροφή των θεών για να τη μοιραστεί με τούς θνητούς φίλους του…

Αλλά προτού αποκαλυφτεί το έγκλημα του, διέπραξε ένα χειρότερο: Προσκάλεσε τούς Ολύμπιους θεούς σε συμπόσιο στο όρος Σίπυλο και θέλοντας να βάλει σε δοκιμασία την παντογνωσία του Δία, έσφαξε το γιο του Πέλοπα και πρόσθεσε τα κομμάτια του στο φαγητό πού ετοίμαζε για τούς θεούς, όπως έκαναν οι γιοι του Λυκάονα με τον αδελφό τους Νίκτυμο όταν φιλοξένησαν τον Δία στην Αρκαδία.

Δεν κατόρθωσε όμως να ξεγελάσει τούς θεούς – εκτός από τη Δήμητρα, η οποία συγχυσμένη ακόμη από το πρόσφατο χαμό της Περσεφόνης έφαγε τη σάρκα της αριστερής του ωμοπλάτης-.

Αφού ο Δίας τιμώρησε τον παιδοκτόνο Τάνταλο θέλησε να αναστήσει τον Πέλοπα, πρόσταξε λοιπόν τον Ερμή να μαζέψει τα μέλη του σώματος του και να τα ξαναβράσει στην ίδια χύτρα.

Μετά η Μοίρα Κλωθώ συνταίριαξε τα μέλη, η Δήμητρα προσέφερε ένα κομμάτι ελεφαντόδοντο στη θέση της ωμοπλάτης πού είχε φάει και, όσο ο Τράγος-Πάν χοροπηδούσε από τη χαρά του, η Ρέα εμφύσησε ζωή στον Πέλοπα..

Ο δε Πέλοπας ήταν τόσο όμορφος όταν βγήκε από τη χύτρα,ώστε ο Ποσειδώνας τον ανέβασε στον Όλυμπο πάνω στο χρυσό άρμα του πού το έσερναν χρυσά άτια και τον έκανε οινοχόο. Ο Πέλοπας δεν κατάλαβε ότι η αριστερή ωμοπλάτη του ήταν από ελεφαντόδοντο παρά μόνον όταν πενθώντας την αδελφή του Νιόβη απογύμνωσε το στήθος του.

Όλοι οι πραγματικοί απόγονοι του Πέλοπα έχουν το ίδιο διακριτικό. Η ελεφαντοστεινη ωμοπλάτη φυλάχτηκε στην Πισα μετά το θάνατο του Πέλοπα.

Ο Τάνταλος τιμωρήθηκε σκληρά για τα δύο εγκλήματα του: το βασίλειο του καταστράφηκε και ο ίδιος, αφού θανατώθηκε από το ίδιο το χέρι του Δία, καταδικάστηκε σε αιώνιο μαρτύριο μαζί με τον Ιξίονα, το Σίσυφο, τον Τιτυό, τις Δαναΐδες και άλλους. Βρίσκεται κρεμασμένος στο κλαδί ενός οπωροφόρου δέντρου πάνω από μια ελώδη λίμνη και βασανίζεται μόνιμα από πείνα και δίψα.

Τα κύματα σκεπάζουν τη μέση του, μερικές φορές φτάνουν ως το πηγούνι του, άλλα κάθε φορά πού πάει να πιει υποχωρούν και δεν μένει παρά η μαύρη λάσπη στα πόδια του, αν τυχόν μαζέψει λίγο νερό στη φούχτα, κυλάει ανάμεσα στα δάχτυλά του, δεν φτάνει καλά καλά να υγράνει τα σκασμένα του χείλη, και τελικά μένει πιο διψασμένος από όσο ήταν. Το δέντρο είναι φορτωμένο απίδια, αστραφτερά μήλα, γλυκά σύκα, ώριμες ελιές και ρόδια. Οι νόστιμοι καρποί ακουμπούν σχεδόν στους ωμούς του, μόλις όμως απλώσει το χέρι του, ένα κύμα αέρα τα απομακρύνει.

Η θεία και αιώνια αυτή τιμωρία έμεινε γνωστή ως τις μέρες μας ως το «μαρτύριο του Ταντάλου». Όμως το μαρτύριο του δεν τελειώνει εδώ…Μια τεράστια πέτρα, ένας βράχος του Σίπυλου, κρέμεται πάνω από το δέντρο απειλώντας μονίμως να τσακίσει το κεφάλι του Τάνταλου. Αυτή ειδικά η τιμωρία του επιβλήθηκε για ένα τρίτο του έγκλημα: κλοπή με το επιβαρυντικό στοιχείο της ψευδορκίας.

https://www.pronews.gr/istoria/poio-itan-to-martyrio-tou-tantalou-kai-giati-ton-katarastike-o-dias-3/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Τι σημαίνει η φράση «λυδία λίθος» - Πώς τη χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι για να μετράνε τα καράτια, τη γνησιότητα του χρυσού και τι σχέση είχε με τον «τραπεζίτη»





Ηφράση «λυδία λίθος» χρησιμοποιείται μεταφορικά για να δηλώσει τρόπο δοκιμασίας, ελέγχου, εξακρίβωσης. Στην κυριολεξία η πέτρα από την Λυδία, πόλη στα παράλια της Μικράς Ασίας, ήταν ένα εργαλείο με το οποίο εξακρίβωναν τη γνησιότητα των πολύτιμων λίθων.

Σύμφωνα με την mixanitouxronou, η λυδία λίθος ή «λυδία πέτρη», όπως αποκαλούταν στην αρχαιότητα, ήταν ένα σκληρό μαύρο πέτρωμα που υπήρχε σε αφθονία στην περιοχή της Λυδίας, απ΄ όπου πήρε και το όνομα της.

...


Επρόκειτο για ένα είδος βασάλτη το οποίο οι αρχαίοι Έλληνες εισήγαγαν προκειμένου να χρησιμοποιήσουν με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο. Ήταν αριστοτέχνες στο εμπόριο και έκαναν καινοτομίες και διακρατικές συναλλαγές. Η λυδία λίθος αποτελούσε ένα από τα βασικότερα εργαλεία τους.

Η χάραξη της πέτρας και το μέτρημα των καρατίων

Το πέτρωμα αυτό διαθέτει μια πολύ περίεργη ιδιότητα. Όταν τρίβεται πάνω του ένα κομμάτι χρυσού, χαράζεται στο σώμα του ένα ίχνος συγκεκριμένου χρώματος. Αν αντί για καθαρό χρυσό τριφτεί πάνω στην πέτρα κάποιο κράμα που περιέχει χρυσό, τότε το ίχνος έχει διαφορετικό χρώμα. Όσο περισσότερο χρυσό περιέχει το κράμα τόσο πιο έντονο είναι το χρώμα της χαρακιάς.


Οι αρχαίοι Έλληνες λοιπόν, μέσω της λυδίας λίθου, είχαν ανακαλύψει τον τρόπο να μετρούν αυτά που σήμερα ονομάζουμε καράτια, υπολογίζοντας αντίστοιχα και την αξία του κράματος.
Η πέτρα αυτή δεν παρείχε μόνο έναν ασφαλή τρόπο εντοπισμού των κάλπικων χρυσών νομισμάτων, βοηθούσε επίσης στον καθορισμό της ισοτιμίας ανάμεσα στα εκατοντάδες νομίσματα που κυκλοφορούσαν στον αρχαίο κόσμο, πράγμα απαραίτητο στο διακρατικό εμπόριο.


Εκείνη την περίοδο συνυπήρχαν εκατοντάδες πόλεις-κράτη, αλλά και μεγάλες αυτοκρατορίες- από τις Ηράκλειες Στήλες μέχρι τη Μεσοποταμία κι από το βάθος της Αιγύπτου ως τις βόρειες ακτές της Μαύρης Θάλασσας. Κάθε κράτος και κρατίδιο, κάθε βασιλιάς και ηγεμόνας, αναμείγνυε διαφορετικές δόσεις χρυσού ή ασημιού στο κράμα του νομίσματος του.

 Η γνησιότητα των νομισμάτων

Αν και κατά την κλασική περίοδο κυκλοφορούσαν επίσης κοινής αποδοχής νομίσματα, όπως η γλαυξ των Αθηνών, οι δαρεικοί των Περσών ή οι στατήρες της Κυζίκου, συνήθως ο κάθε έμπορος χρησιμοποιούσε τα νομίσματα της δικής του πόλης στις συναλλαγές του. Το έργο του υπολογισμού της ισοτιμίας όλων αυτών των νομισμάτων αναλάμβαναν επαγγελματίες εκτιμητές, παρατεταγμένοι μπροστά στα τραπεζάκια τους σε κάθε εμπορική στοά ή προβλήτα λιμανιού.


Το συγκεκριμένο είδος αργυραμοιβού εμφανίστηκε πρώτα στον Πειραιά, το μεγαλύτερο λιμάνι της Μεσογείου κατά την κλασική περίοδο, απ’ όπου περνούσαν όλα τα εμπορεύματα και όλοι οι έμποροι του γνωστού τότε κόσμου.


Οι έμποροι απευθύνονταν στον αργυραμοιβό, ο οποίος τρίβοντας τα νομίσματα στη λύδια λίθο, καθόριζε με ακρίβεια την περιεκτικότητα τους σε χρυσό άρα και την αξία τους. Άλλοτε ο αργυραμοιβός πληρωνόταν για την πιστοποίηση των νομισμάτων, ώστε να μην κλέβει ο ένας έμπορος τον άλλον, συχνά όμως τα αντάλλασσε ο ίδιος με άλλα νομίσματα, αποκομίζοντας σημαντικό κέρδος. Από εκεί προέρχεται και μια από τις αμφιλεγόμενες ονομασίες της εποχής μας, ο «τραπεζίτης», αυτός δηλαδή που κάθεται μπροστά από το τραπέζι.
Η λύδια λίθος λοιπόν συνέβαλε στο εμπόριο της αρχαιότητας και διασώθηκε στις μέρες μας ως έκφραση με την ίδια ακριβώς σημασία. Ως λύδια λίθος θεωρείται το δοκιμαστήριο πάνω στο οποίο πιστοποιείται η γνησιότητα και η πραγματική αξία ενός πράγματος που δοκιμάζεται.

https://www.pentapostagma.gr/politismos/elliniki-glossa/7278815_ti-simainei-i-frasi-lydia-lithos-pos-ti-hrisimopoioysan-oi

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Τα “κύτταρα χρόνου” είναι πολύ πιο σημαντικά για τον εγκέφαλο από ό,τι νομίζαμε





Τα «κύτταρα χρόνου», παίζουν θεμελιώδη ρόλο στην εκμάθηση σύνθετων συμπεριφορών που βασίζονται στον χρόνο.

Σκέψου τη στιγμή που ζει κάτι και πρέπει να θυμάσαι με ακρίβεια. Πώς γίνεται αυτό; Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Utah ανακάλυψαν ότι ένα συγκεκριμένο σετ κύτταρα, τα «κύτταρα χρόνου», παίζουν θεμελιώδη ρόλο στην εκμάθηση σύνθετων συμπεριφορών που βασίζονται στον χρόνο. Αυτή η ανακάλυψη μπορεί να βοηθήσει στην ανίχνευση νευροεκφυλιστικών ασθενειών, όπως το Alzheimer.

Ο εγκέφαλος μας καταγράφει τον χρόνο και τη σειρά των γεγονότων μέσω κυκλωμάτων στο μέσο κροταφικό λοβό, με κύριο εκπρόσωπο τον μέσο ρικνοειδή φλοιό (MEC). Τα κύτταρα χρόνου σε αυτό το κύκλωμα λειτουργούν σε συγκεκριμένες στιγμές κατά τη διάρκεια των εργασιών, λειτουργώντας οργανικός εσωτερικός μετρονόμος.

...

Ο χρόνος είναι μια ψευδαίσθηση που δημιουργείται από κβαντική διεμπλοκή, σύμφωνα με νέα θεωρία

Οι ερευνητές ήθελαν να δουν αν αυτά τα κύτταρα δεν μπορούν να «επαναεξετάσουν» το χρονοδιάγραμμα τους ανάλογα με τα διαφορετικά χρονικά πλαίσια. Έβαλαν ποντίκια να ολοκληρώσουν μια εργασία όπου η χρονική ακολουθία ήταν κρίσιμη για να κερδίσεις μια ανταμοιβή. Παρατήρησαν ότι τα κύτταρα χρόνου ανέπτυξαν μοναδικές “χρονικές κλίμακες” για κάθε ερέθισμα καθώς τα ποντίκια μάθαιναν.

Όταν τα ποντίκια έκαναν λάθος, η δραστηριότητα των κυττάρων χρόνου ήταν ακατάστατη. Απενεργοποιώντας τα κύτταρα αυτά, τα ποντίκια μπορούν ακόμη να αντιλαμβάνονται και να προβλέπουν τον χρόνο, αλλά δεν μπορούσαν να μάθουν τη χρονικά βασισμένη εργασία από την αρχή.

Αυτή η έρευνα μπορεί να πετύχει την καλύτερη κατανόηση των ψυχολογικών συνθηκών όπου οι άνθρωποι βιώνουν τον χρόνο διαφορετικά, όπως το Alzheimer. Οι ερευνητές ενδιαφέρονται να διερευνήσουν αν οι σύνθετες εργασίες χρονικής συμπεριφοράς θα μπορούσαν να ανιχνεύσουν την πρώτη εμφάνιση του Alzheimer. Επίσης, κατανοώντας πώς ο χρόνος καταγράφεται στον εγκέφαλο, θα μπορούσε να βοηθήσει στην έρευνα για την «τυφλότητα χρόνου» (time blindness), ένα σύμπτωμα της ADHD και του αυτισμού.

Ακολουθήστε το Techmaniacs.gr στο Google News για να διαβάσετε πρώτοι όλα τα τεχνολογικά νέα. Ένας ακόμα τρόπος να μαθαίνετε τα πάντα πρώτοι είναι να προσθέσετε το Techmaniacs.gr στον RSS feeder σας χρησιμοποιώντας τον σύνδεσμο: https://techmaniacs.gr/feed/ .

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...