Κραυγές λευτεριάς, σπίθες περηφάνιας – νέο μεγάλο «ΟΧΙ»

Του Βασίλη Μπρούμα

ΜΕΤΩΠΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΔΗΜΟΤΩΝ







Και η φετινή επέτειος του «Όχι» της 28ης Οκτωβρίου 1940, βρίσκει το λαό μας, το έθνος μας και το ιερό του σύμβολο, το Μεσολόγγι, υπό τη βαριά σκιά των συνεπειών των διαρκώς επιδεινούμενων σκληρών και εγκληματικά αντιλαϊκών, αντεθνικών και αντιμεσολογγίτικων πολιτικών της τρόικας, της κυβέρνησης και του αγρινιώτικου καθεστώτος.



Η κυβέρνηση έχει επιλέξει τη μετωπική σύγκρουση με το λαό, μετά την οριστικοποίηση του άγριου «πακέτου» τις επόμενες μέρες, Η εξοντωτική αυτή πολιτική, με τον καθοριστικό ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ευρωζώνης, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην πτώχευση του λαού. Προσπαθούν οι Έλληνες να αμυνθούν στη νέα λαίλαπα των οικονομικών μέτρων που προωθούνται με στόχο την πλήρη ισοπέδωση της ζωής τους, εκβάλλοντας κραυγή αγωνίας.



Κι ενώ ταυτόχρονα μιλάμε για απόλυτη καταρράκωση κάθε έννοιας κυριαρχίας του αστικού ελληνικού κράτους, οι τροϊκανοί έφτασαν μέχρι του σημείου να απαιτήσουν να…αδειάζουν τα ελληνικά νησιά από τον πληθυσμό τους αν έχουν κάτω από 150 κατοίκους για να μην επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό (κάποιοι μεγιστάνες τα έχουν βάλει στο μάτι φαίνεται, με τις έτοιμες υποδομές τους, ενώ ορισμένα από αυτά παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ΑΟΖ). Και ο «πατριώτης» πρωθυπουργός, αντί να διώξει κλωτσηδόν αυτούς που τόλμησαν να κάνουν τέτοια πρόταση, έγινε έξω φρενών …εναντίον του…υπουργού Ναυτιλίας που το «μαρτύρησε»…Η πρόταση αυτή των τροϊκανών αποδεικνύει για μια ακόμη φορά με επώδυνο τρόπο ότι η ΕΕ και το ΔΝΤ θεωρούν τους Έλληνες δούλους και οι δούλοι δεν έχουν ποτέ ούτε πατρίδα, ούτε δικαιώματα κανενός είδους – πόσω μάλλον εθνικά. Η αποθράσυνση των τροϊκανών έχει να κάνει φυσικά με την κατάπτυστη στάση των τόσο άθλια εθελόδουλων ντόπιων πολιτικών συνομιλητών τους.



Ως πότε θα μπορούν να συνεχίζουν όλοι αυτοί τα ειδεχθή εγκλήματά τους εναντίον του ελληνικού λαού και του έθνους χωρίς να πληρώνουν γι’ αυτά;



Οι ίδιοι πάντως νομίζουν ότι ο ελληνικός λαός έχει μεταβληθεί σε δούλους και ραγιάδες κι έτσι κυβέρνηση και τρόικα έχουν αποχαλινωθεί.



Θα υπομείνουμε, λοιπόν , σαν ραγιάδες τη νέα σφαγή, θα διαμαρτυρηθούμε απλώς ή θα ξεσηκωθούμε για να τους ανατρέψουμε, να τους πετάξουμε έξω και αυτούς και τα μέτρα τους; Έχει έρθει η ώρα για λαϊκό ξεσηκωμό, για νέο μεγάλο «Όχι». Η φετινή 28η Οκτωβρίου μπορεί να αποτελέσει την κορύφωση της λαϊκής πάλης μετά την τεράστια διαδήλωση της 18ης Οκτωβρίου, με τη μετατροπή των παρελάσεων σε πορείες απελευθέρωσης από το ζυγό κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ, όπως πέρυσι τέτοιες μέρες το αυθόρμητο λαϊκό κύμα διαμαρτυρίας σάρωσε τα πάντα στις παρελάσεις και έπνιξε και την κυβέρνηση Παπανδρέου λίγες μέρες αργότερα. Ταυτόχρονα να σηματοδοτήσει την αφετηρία ανυποχώρητου αγώνα για να σφραγίζεται κάθε μέρα από την αδούλωτη θέληση των εργαζομένων να μη σκύψουν το κεφάλι και να ανατρέψουν την επίθεση.



Δεν έχουμε να κάνουμε με μια κατά το μάλλον ή ήττον οξυμμένη τρέχουσα κοινή κατάσταση, αλλά με μια πρωτόγνωρη ιστορική και τραγική πραγματικότητα.



Το Μεσολόγγι ιδιαίτερα, υπό τις συνθήκες αυτές, δύναται και υποχρεούται να εκβάλλει κραυγές λευτεριάς, να συντηρεί σπίθες περηφάνιας. Γιατί εδώ φωνάζει η ψυχή, το πνεύμα της πατρίδας, η ψυχή, το πνεύμα της φυλής, η ψυχή, το πνεύμα του αδούλωτου λαού μας. Μας εμπνέει το αδούλωτο φρόνημα των «Ελεύθερων Πολιορκημένων». Μας παρακινεί το αίτημα της αξιοπρέπειας. Κι εδώ κι αλλού, σ’ ολόκληρη την Ελλάδα, η μπαλάντα του ελληνικού ξεσηκωμού, που η δόξα τής έχει βάλει την αρμονία και το περιεχόμενό της το έχει γράψει η ελληνική έμπνευση, ο ελληνικός πολιτισμός, η λεβεντιά η ελληνική, έχει ξεκινήσει. Το νέο σάλπισμα «Εμπρός! Εμπρός!» και «Αέρα! Αέρα!» έχει ήδη ηχήσει.