Τι να γιορτάσουμε; Που 190 χρόνια μετά ήρθαμε ακριβώς στα ιδία; Μια τριανδρία αντιβασιλείας είχαμε τότε γιατί ήταν μικρός ο βασιλιάς Οθωνας (Αρμανσμπεργκ, Μαουρερ, Ειντεκ) και μια Τρόικα έχουμε και τώρα (Τομσεν, Μορς, Μαζουχ) … γιατί και τώρα έχουμε μικρότατους πολιτικούς που δεν άντεξαν να διαχειριστούν την βαρύτητα αυτής της χώρας!
Τι γιορτάζουμε; Που από τους Βαυαρούς χωροφυλάκους περάσαμε, στους τραπεζίτες του Αμβούργου και του Βερολίνου; Τι γιορτάζουμε; Την απελευθέρωση από τους Τούρκους, όταν όλη η Ελλάδα βλέπει τον Σουλεϊμάν τον μεγαλοπρεπή;
Τι γιορτάζουμε; τα σύνορα της Ελλάδας που είναι από την Κρήτη μέχρι τον Έβρο; αλλά μπαίνει και βγαίνει όποιος θέλει;
Αυτό το διάστημα αγαπητοί μου, δεν έχω καμιά όρεξη για εθνικές γιορτές. Μια εθνική ντροπή τη νοιώθω όμως.. Και προς τον εαυτό μας και προς τους προγόνους μας, και προς την πανέμορφη αυτή χώρα που την αφήσαμε στα τσογλάνια να την πουλήσουν…
Και αν νομίζετε ότι είμαι υπερβολικός, ή αναρχικός και μηδενιστής, κοιτάτε γύρω σας και δείτε τι συμβαίνει! Αυτά που έχτισε ο Ελληνικός λαός με τη δουλειά του και με κάποιους άξιους πολιτικούς, ένα-ένα γκρεμίζονται κάθε μέρα! Από εργατικές νομοθεσίες και μισθούς, μέχρι νοσοκομεία και περίθαλψη!
Αν εσείς έχετε όρεξη να γιορτάζετε και να κάνετε λούφα από τη δουλειά σας με τετραήμερα, παρελάσεις, μπανιστήρι σε γυναικεία οπίσθια και μεζέδες με χοληστερίνη και ούζα, κάντε το! Εμείς οι άλλοι που έχουμε την ανεργία και την απελπισία μπροστά μας, περιμένουμε ακόμα μια απελευθέρωση, που οι ραγιάδες ούτε φαίνεται να την θέλουν, ούτε να την αντέχουν…
«Ακόμα τούτη η άνοιξη, Ραγιάδες - Ραγιάδες »
Θόδωρος Γαλανοπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου