Με αυτό το τρόπο έσωσε ο καραπάνος τη Λιμνοθάλασσα και έβαλε σε λειτουργία το βιολογικό καθαρισμό της πόλης του Αιτωλικού.

Μετά από έρευνα που είχε κάνει στα έγγραφα της περιφέρειας Δ. Ελλάδας η επιτροπή για το νερό του Αιτωλικού (αποτελούμενη από δημότες) ανακάλυψε ότι η παραποίηση εγγράφων για τη δημοτική αρχή του καραπάνου ήταν  το alter ego του, ένα πράγμα σαν  του Ρουβά, στη ομώνυμη ταινία.

Αποδείχθηκε ότι επίσημα έγγραφα του Υπουργείου Περιβάλλοντος είχαν αλλάξει εν μια νυκτί με αποτέλεσμα το χρήμα να ρέει σαν παραπόταμος του Αχελώου, από το κρατικό κορβανά και μάλιστα με κυβέρνηση Σύριζα.

Το ερώτημα που κατατέθηκε από την επιτροπή προς το Υπουργείο για παροχή διευκρινήσεων, αποδείχθηκε όνειρο Σιβηρικής νύχτας.
Όσοι τόλμησαν να αντισταθούν και να μιλήσουν ανοικτά, καταγγέλλοντας τα γεγονότα, έτυχαν την οργισμένη αντίδραση του τότε κραταιού δημαρχίσκου "καραπάνου"

Το ερώτημα όμως παρέμεινε αναπάντητο όχι μόνο από το Υπουργείο, αλλά και από τους ίδιους τους δημότες, οι οποίοι δεν τολμούσαν πλέον να ψελλίσουν έστω, μια προσωπική τους μαρτυρία, ώστε να λυθεί το μυστήριο των μαγικών αποτελεσμάτων των χημικών αναλύσεων των λυμάτων του Βιολογικού καθαρισμού της πόλης μας.

Για την ιστορία αναφέρουμε ότι τα αποτελέσματα των συγκεκριμένων αναλύσεων, δείχνουν ότι το νερό που εισέρχεται στο Βιολογικό καθαρισμό είναι μια βαθμίδα κατώτερο από τις προϋποθέσεις που τίθενται, ώστε αυτό να είναι πόσιμο.

Το ακόμη ποιο παράδοξο είναι ότι κατά την έξοδό του το νερό, από το εργοστάσιο (Βιολογικού καθαρισμού) είναι τόσο βρόμικο και επιβαρυμένο με κάθε λογής κολοβακτηρίδιο, που ξεπερνά τα όρια της πλημμελούς λειτουργίας, ακόμη και του χειρότερου Βιολογικού της χώρας μας.

Η απάντηση στο ερώτημα μας ήρθε πριν λίγο με αυτό το βίντεο.

Δείχνει ένα φρεάτιο αποχέτευσης σπιτιού, να ξεχειλίζει, βγάζοντας τα λύματα στο δρόμο και μετά στη θάλασσα.

Αυτό δε, συμβαίνει κατά τη διάρκεια και τις ώρες που δουλεύουν οι αντλίες των ομβρίων υδάτων της πόλης.

Συμπέρασμα: Το δίκτυο των ομβρίων υδάτων είναι κοινό και συνειδητά ενωμένο με αυτό της αποχέτευσης.

Το συγκεκριμένο φρεάτιο είχε την ατυχία να βρίσκετε σε χαμηλότερο επίπεδο από αυτό των ομβρίων, οπότε τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει η Φυσική μιας και η θεωρία των συγκοινωνούντων δοχείων, για ακόμη μια φορά αποδεικνύεται απροσπέλαστη.

Έτσι λοιπόν έσωσε ο καραπάνος και οι συνεργοί του στο έγκλημα τη Λιμνοθάλασσα, με αυτόν τον απλό τρόπο.
Τα νερά των βόθρων διαχέονται στο δίκτυο των ομβρίων και μετά ως καθαρά, καταλήγουν χωρίς καμιά επεξεργασία στη Λιμνοθάλασσα, ενώ στο δίκτυο των λυμάτων της αποχέτευσης, παροχετεύεται  ένα μεγάλο μέρος των ομβρίων και αρκετό θαλασσινό νερό.

Μένει να δούμε, πως γίνετε στην έξοδο, να βγαίνει τόσο επιβαρυμένο μιας και είναι σχεδόν καθαρό κατά την είσοδό του.

Κατά πάσα πιθανότητα, το ίδιο το εργοστάσιο, μετά από όλα αυτά τα χρόνια δυσλειτουργίας του, έχει εγκλωβίσει μεγάλες ποσότητες βακτηρίων, οι οποίες βρίσκουν το τρόπο διαφυγής, μέσα από την εκτόνωση των λυμάτων στη Νίδοβα.

Ο καραπάνος λοιπόν μας γύρισε δεκαετίες πίσω, όταν η αποχέτευση της πόλης γίνονταν κατά μήκος της παραλίας.

Άντε και καλά έκανε ο καραπάνος... τα καραπανάκια του Αιτωλικού, οι σύμβουλοί του, που κατάγονταν από το Αιτωλικό και είχαν θέσεις διοικητικές στο δήμο, τι έκαναν για να σώσουν τη Λιμνοθάλασσα και τη ζωή των δημοτών μας;