Ο Στυλιανίδης ήρθε στο Μεσολόγγι, τα εκατομμύρια για τα αντιπλημμυρικά, έψαξε να δει που πήγαν;

Εικόνες  τριτοκοσμικής χώρας... στην ιερά πόλη, από το πέρασμα της τελευταίας θεομηνίας.

 Μιας πόλης που  πορεύεται με ξόρκια, ιαχές και με βάρκα την ελπίδα για να μην έρθει το κακό από φυσικά φαινόμενα.

Μια ανοχύρωτη πόλη, όπου το μόνο σύστημα που βρίσκεται σε λειτουργία, είναι της μίζα και της ρεμούλας, από τα κονδύλια για τη συντήρηση και την αναβάθμιση των έργων υποδομής της. 

Ίσως κάποιος ξένος σε αυτό το τόπο, θα περίμενε να γράψουμε ότι η τελευταία καταστροφή, οφείλετε σε κάποιος ισχυρό σεισμό ή πυρκαγιά που έκαψε εκτάσεις στη γύρω περιοχή.

Κανενός δεν θα του περνούσε από το μυαλό, ότι μια πόλη ταψί, στο επίπεδο της θάλασσας, θα μπορούσε να πλημμυρίσει, ακόμη και μετά από έντονη βροχόπτωση.

Πολλώ  μάλλον, όταν τα χρήματα που δίνονται  από την εκάστοτε κυβέρνηση, είναι πράγματι πολύ μεγάλα ποσά, σχεδόν σε ετήσια βάση, με αποκλειστικό σκοπό την δημιουργία υποδομών ώστε να μην έχουμε πλημμυρικά φαινόμενα, είτε από τη θάλασσα, είτε από τη στεριά. 

Στη πράξη όμως, έχουμε, μια πόλη όπου ακόμη και μια μικρή βροχούλα, θα προκαλέσει ζημιές και θα αφανίσει περιουσίες.

ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ  

...

Τυπικά όλα είναι στη θέση τους.

Η επιτροπή πολιτικής προστασίας συνεδριάζει,

 ο υπεύθυνος αντιδήμαρχος ελέγχει σε καθημερινή βάση τις υποδομές,

 τα μηχανήματα δουλεύουν άψογα ή αγοράζονται καινούργια,

 οι σωλήνες έτοιμοι να εκτονώσουν την ποσότητα νερού που σχεδίασαν  οι άνω εγκέφαλοι της πολιτικής προστασίας

 ... Άρα όλα Καλά !!!

Τότε γιατί πνίγηκε το Μεσολόγγι; 

Γιατί οι αντλίες δεν τραβούσαν την ποσότητα που θα 'πρεπε ; 

Οι φραγμοί στη θάλασσα, γιατί κατέρρευσαν; 

Που είναι οι παράπλευρες οδοί διαφυγής του νερού; 

Γιατί δεν εκτόνωσαν το νερό, οι υπάρχοντες αύλακες που είναι γύρω από το Μεσολόγγι; 

Πολύ απλά... Το χρήμα είναι ακριβό για υποδομές, αλλά εύκολο και φτηνό, για να περάσουν μια καλή ζωή, αυτοί που το διαχειρίζονται.

Πριν λίγες μέρες, είχε έρθει ο πρώην Υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ στο Μεσολόγγι κ. Αραχωβίτης, ο οποίος ανεξάρτητα από τις κομματικές του θέσεις, αποκάλυψε ότι επί ΣΥΡΙΖΑ το 2016 και το 17, η τότε κυβέρνηση, έδωσε στο δήμο Μεσολογγίου 1.800.000 ευρώ, τα οποία επένδυσε ο τότε δήμαρχος καραπάνος.

Ο ίδιος ο πρώην Υπουργός, θέτει τον προβληματισμό, που πήγαν τελικά αυτά τα χρήματα. 

(Δείτε το βίντεο στο 3:15)

Δεν μπαίνει βέβαια στο κόπο να κοιτάξει δίπλα του και να ζητήσει ευθύνες από τη σ. τριανταφύλλου, η οποία ήταν ο ενδιάμεσος κρίκος μεταξύ καραπάνου και της τότε κυβέρνησης, μάλλον γιατί ήταν ανοικτές οι κάμερες.

Σήμερα ήρθε ο Υπουργός Πολιτικής Προστασίας  κ. Στυλιανίδης να ελέγξει, να δει από κοντά τις καταστροφές και να μας πει ... ιεροπολίτες κουράγιο.

Αλήθεια... ζήτησε να ελέγξει τις υποδομές; 

Να δει εάν τα ρέματα ήταν καθαρισμένα, μετά από τόσα χρήματα που δόθηκαν; 

Έλεγξε εάν είχε γίνει συντήρηση των γεφυρών, των μηχανημάτων ή των αντλιοστασίων; 

 Τουλάχιστον ζήτησε να μάθει για τον σχεδιασμό που εκπονήθηκε, ώστε να μην φτάσουμε εδώ που φτάσαμε; 

Μάλλον όχι, γιατί και αυτός είχε κάποια ανάλογη τριανταφύλλου δίπλα του, η οποία του έγνεφε, μέχρι εδώ είσαι μεγάλε !!!

Εσύ κοίτα τη τραγωδία της γέφυρας, με την σιδηροδρομική γραμμή  του Βερέλιου τρένου και άσε τα υπόλοιπα σε εμάς. 

Μεγάλο το φαγοπότι, Πολλά τα χρήματα, με Ελάχιστους αποδέκτες ... 

Αυτή ακριβώς είναι η εξίσωση, όπου το αποτέλεσμά της, απαντά στα όσα ερωτήματα, της σημερινής καταστροφής.

  Η Δικαιοσύνη που είναι; 

Το κράτος που είναι;

Οι δημότες γιατί δεν ξεσηκώνονται;  

Πολύ απλά,  η δικαιοσύνη βολεύεται με τις αναβαθμίσεις που της παρέχει το παραδικαστικό και το πολιτικό σύστημα της χώρας.

Το κράτος, θα κερδίσει φόρους από το σπίτι πάνω στο ρέμα, όπως επίσης και ο κομματικός μηχανισμός του κράτους, για ακόμη μια 4ετία.

Οι δε δημότες, θα ζητήσουν, 6μηνο διορισμό, στις ανύπαρκτες υποδομές του δήμου, που αύριο θα πνίξουν το ίδιο τους το σπίτι.

Και όλα αυτά σε μια πόλη που αναπτύσσετε προς τη θάλασσα, αντί προς το βουνό.

 Με μια παραγωγική βάση ανύπαρκτη, κατεστραμμένη στο βωμό των προσωπικών επιδιώξεων, αυτών που κατέχουν δημόσιες θέσεις.

 Και ένα μέλλον,  που επιφυλάσσει στους νέους, στη καλύτερη περίπτωση, ένα μηχανάκι για ντελίβερι, στους εναπομείναντες κατοίκους και τους αλλοδαπούς εργάτες γης. 

 

Ο ΠΑΝΟΠΤΗΣ