Κύπρος 1974> Η μεγαλομανία του Μακαρίου και η “βρώμικη” πολιτική των Βρετανών

"Γιά να ενωθή η Κύπρος με την Ελλάδα, θέλω να γίνω αντιβασιλεύς" , είχε πει ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος το 1964

ιά να ενωθή η Κύπρος με την Ελλάδα, θέλω να γίνω αντιβασιλεύς” , είχε πει ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος το 1964 για να εφαρμοστεί το σχέδιο του προέδρου των ΗΠΑ Τζόνσον για άμμεση Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.

Η 20η Ιουλίου του 1974 είναι μια ημερομηνία που έχει χαρακτει για πάντα στη μνήμη των Κυπρίων. Μια ημέρα που έφερε αίμα, πόνο και μέχρι και σήμερα αποτελεί μία πληγή που δεν λέει να κλείσει.

Γράφει η Ειρήνη Καρύδη

Η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο τον Ιούλιο του 1974 αποτελεί την μεγαλύτερη Εθνική Τραγωδία (με απώλεια Εθνικού εδάφους ) μετά το 1922.

...

Παρότι είναι πολλές οι λεπτομέρειες αλλά και τα αίτια του δραματικού αυτού γεγονότος για το Έθνος που δεν έχουν διερευνηθεί ακόμα, πλήρως. Η αντίληψη, που έχει καλλιεργηθεί από το καθεστώς της Μεταπολίτευσης μοιράζει τις ευθύνες ανάμεσα στην Χούντα και τον τότε Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Χενρυ Κίσσινγκερ.

Παράλληλα, δε, ηρωποιήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος οταν παρουσιάστηκε ως θύμα του Πραξικοπήματος που τον ανέτρεψε.

Το Πραξικόπημα

Οπως είναι γνωστό την 15η Ιουλίου του 1974 ξέσπασε στην Κύπρο το γνωστό Πραξικόπημα εναντίον την κυβερνήσεως του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Πραγματοποιήθηκε από τους άνδρες της Εθνικής Φρουράς της οποίας οι αξιωματικοί προέρχονταν από την Ελλάδα και είναι πλέον αποδεκτό ότι ενορχηστρώθηκε από την Χούντα των Αθηνών (και προσωπικώς από τον Δ. Ιωαννίδη).

Φαίνεται όμως ότι υπάρχουν και άλλες εκδοχές στην ερμηνεία του Πραξικοπήματος:

Πρώτα από όλα, εύλογα ερωτήματα και συνειρμούς, -εάν γνώριζε ο Μακάριος για την εξέλιξη των γεγονότων, έχει προκαλέσει η συνάντηση που πραματοποιήθηκε τρείς μήνες πριν το Πραξικόπημα μεταξύ του Μακαρίου, του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Ετσεβίτ.

Μια άλλη μαρτυρία αποκαλύπτει ότι ο Μακάριος γνώριζε, τουλάχιστον 1 μήνα πριν, για το επικείμενο Πραξικόπημα και προέρχεται από τον Νικολάου, ο οποίος ήταν Υπασπιστής του Μακαρίου.

Αυτό που έχει αποκαλυφθεί πρόσφατα είναι ότι ο Μακάριος γνώριζε για το Πραξικόπημα τουλάχιστον δυο 24ωρα νωρίτερα και τον ενημέρωσε ο επιχειρηματίας Μαγκλής από την Αμμόχωστο κατόπιν εντολής που έλαβε από τον πρέσβη Ν. Κρανιδιώτη ( ο οποίος έλαβε την πληροφορία από τον Ευάγγελο Αβέρωφ ).

Επίσης, ένα ανεξήγητο γεγονός είναι ότι όταν εκδηλώθηκε το Πραξικόπημα οι Βρετανοί “διέσωσαν” τον Μακάριο με σχέδιο που είχε το κωδικό όνομα “Κορυδαλλός” και παρέμεινε για 24 ώρες στην Πάφο, χωρίς κανένας να τον αναζητήσει.

Ο Μακάριος και οι σχέσεις με τους Βρετανούς

Μετά την Πάφο ο Μακάριος μεταφέρεται στις Βρεττανικές Βάσεις της Κύπρου και κατόπιν στην Μάλτα, μέχρι οι Βρετανοί να αποφασίσουν τα επόμενα βήματα.

Την 16η και 17η Ιουλίου 1974 λαμβάνονται δραματικές και καταλυτικές αποφάσεις για την Κύπρο. Τον κύριο και πρωταγωνιστικό ρόλο έχει ο Τζέημς Κάλαχαν, Υπουργός Εξωτερικών της Μ.Βρετανίας.

Ο Κάλαχαν μαθαίνοντας ότι νέος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας ορκίζεται ο Νίκος Σαμψών ανησυχεί σφόδρα! Ο Σαμψών, ήταν ένα αμφιλεγόμενο πρόσωπο και αποτελούσε “κόκκινο πανί” για την Βρετανία.

Ήταν απο τους πιο αιμοδιψείς εκτελεστές της ΕΟΚΑ και η αναρρίχησή του στην εξουσία δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτή, καθώς ήταν βέβαιο ότι ο Σαμψών θα επεδίωκε άμμεση Ενωση της Κύπρου με την Ελλάδα.

Αυτο θα έφερνε νέες διαπραγματεύσεις και σίγουρα οι Βρετανικές βάσεις δεν θα απολάμβαναν τα προνόμια που είχαν με το καθεστώς του Μακαρίου

Το σχέδιο του Κάλαχαν προέβλεπε τα εξής:

1. Μη αναγνώριση του Σαμψών ως νομίμου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αναγνώριση μόνο του Μακαρίου.
2. Πολιτικές και διπλωματικές πιέσεις στον Σαμψών να παραιτηθεί και να αναλάβει πολιτικό πρόσωπο την Προεδρία μέχρι την επάνοδο του Μακαρίου.
3. ΤΟΥΡΚΙΚΉ ΕΙΣΒΟΛΗ στο νησί.
4. Παρέμβαση των Αμερικανών στην Ελληνική Κυβέρνηση των Στρατιωτικών ώστε να μην αντιδράσουν στην Τουρκική εισβολή.

Ο Κάλαχαν έρχεται σε επαφή και ενημερώνει για την στρατιωτική επιχείρηση της Τουρκίας τα 9 μέλη της Ευρωπαικης Αγοράς και τα 13 Μέλη ( πλην της Ελλάδος ) του ΝΑΤΟ.

Ολοι συμφωνούν… εκτός από την Κινεζική κυβέρνηση και τον Σοβιετικό Υπουργό Εξωτερικών Γκρομύκο.

Πλέον είναι “ηλίου φανερώτερο” ότι η Βρετανία συντονίζει την Τουρκική Εισβολή!!

Τελικώς ο Μακάριος φτάνει στο Λονδίνο για να συναντήσει τον Βρετανό Πρωθυπουργό Γουίλσον.

Ο στόχος του Μακαρίου είναι προφανής: η Επάνοδος του στην Εξουσία, χωρίς να έχει κανέναν ενδοιασμό και καμιά σκέψη ότι μπορεί να ζημιωθεί η πατρίδα του.

Μετά την συνάντηση του με τον Γουίλσον, ο δεύτερος δηλώνει ότι το Πραξικόπημα που έγινε δεν είναι παρά η «εισβολή της Ελλάδος στην Κύπρο»!!!

Και ιδού η φράση κλειδί που υιοθέτησε ο Αρχιεπίσκοπος και εξερχόμενος από την συνάντηση με τον Γουίλσον δηλώνει στους δημοσιογράφους ότι η «Ελλάδα έκανε εισβολή στην Κύπρο» για να τον ανατρέψει… και όχι ο Σαμψών!!!!!

Το ίδιο δηλώνει και στην Σύνοδο του ΟΗΕ την 19η Ιουλίου (αν και όλες οι χώρες είχαν ήδη ενημερωθεί για τις επερχόμενες τουρκικές ενέργειες)

Με τον τρόπο αυτό ο Μακάριος κατάφερε να «νομιμοποιήσει» την Τουρκική Επέμβαση στην Κύπρο! ( Η Τουρκία θα εισβάλλει επικαλούμενη το άρθρο 4 της Συνθήκης Εγγυήσεων παραβιάζοντας όμως  το άρθρο 2.4 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ ).

Φυσικά δεν είχε γίνει καμιά Ελληνική εισβολή στην Κύπρο, ποτέ δεν αποβιβάστηκε και δεν επενέβη ο Ελληνικός Στρατός και ο Μακάριος ανετράπη εκ των έσω!

Μετα τους Βρετανούς ήρθε και ο Καραμανλής….

Ο Καραμανλής έρχεται στην Ελλάδα πρις τα τέλη του Ιουλίου, τοτε που ο

Τουρκικός Στρατός ήδη βρίσκεται στην Κύπρο και ο ίδιος δήλωσε δημοσίως ότι «η Κύπρος κείται μακράν»!

Η αλήθεια είναι ότι αρχικώς ο Καραμανλής, πριν προβεί στην παραπάνω σοκαριστική δήλωση προσπάθησε να βολιδοσκοπήσει τους Βρετανούς προκειμένου, μέσω των Βρετανικών βάσεων, να σταλούν 10.000 Έλληνες στρατιώτες στην Κύπρο.

Φυσικά οι Βρετανοί απέρριψαν την πρόταση χωρίς καμιά συζήτηση, και ο Καραμανλής στράφηκε προς διπλωματικές ενέργειες, διαβήματα στον ΟΗΕ κλπ.

Δεν τόλμησε όμως κάτι περισσότερο, ούτε να στείλει Ελληνικό Στρατό στην Ελληνική Κύπρο, ούτε να απειλήσει με πόλεμο την Τουρκία.

Από τότε μέχρι και σήμερα η Ελληνική Κύπρος παραμένει ακρωτηριασμένη, πληγωμένη και “κείται μακράν” από κάθε σκέψη ότι αποτελεί κομμάτι του Εθνικού κορμού, περιμένοντας Ηγέτες (Κυπρίους και Ελλαδίτες) με φρόνημα γενναίο και, κυρίως, Ελληνικό!

Βιβλιογραφία:

• «Μακαρίου απομυθοποίησις», του ιστορικού ερευνητή Λεωνίδα Λεωνίδου, (Κύπριος στην καταγωγή και πολεμιστής κατά την διάρκεια της εισβολής).
• «Τhe Friends.Britain’s Post-War Secret Intelligence Operations»,του Nigel West.
• “Κύπρος: Πραξικόπημα και εισβολή, Νοέμβριος 1973 – Δεκέμβριος 1974″ του Περικλή Νεάρχου.
• ” ΚΥΠΡΟΣ 1974-1977, Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ” , Μακάριος Δρουσιώτης
• “ “Μακάριος (1948-1959) – Η πολιτική ηγεμονία και η εξέλιξη προς τον αυταρχισμό”, Μάριος Θρασυβούλου

https://kourdistoportocali.com/news-desk/kypros-1974-gt-i-megalomania-toy-makarioy-kai-i-quot-vromiki-quot-politiki-ton-vretanon/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Ύλη – Η υπέροχη ψευδαίσθηση

Guido Tonelli, «Ύλη – Η υπέροχη ψευδαίσθηση» , εκδόσεις διόπτρα.

Από τι είμαστε φτιαγμένοι; Τι συγκρατεί τα υλικά σώματα; Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στη γήινη και την ουράνια ύλη, αυτή που συνθέτει τον Ήλιο και τα άλλα αστέρια; Όταν ο Δημόκριτος, μεταξύ 5ου και 4ου αιώνα π.Χ., είπε ότι είμαστε φτιαγμένοι από άτομα, οι θέσεις του αντικρούστηκαν έντονα. 

Για να τον πάρουμε πραγματικά στα σοβαρά, έπρεπε να περιμένουμε μέχρι τον Γαλιλαίο και τον Νεύτωνα τον 17ο αιώνα, αλλά θα χρειάζονταν ακόμη τετρακόσια χρόνια έρευνας για να μπορέσουμε να ανασυνθέσουμε τα στοιχειώδη συστατικά της ύλης. Όλα όσα μας περιβάλλουν –η ύλη που σχηματίζει βράχους και πλανήτες, λουλούδια και μυρωδιές, κι εμάς τους ίδιους– έχει πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Στο βιβλίο θα ανακαλύψετε όλα όσα γνωρίζουμε γι’ αυτές τις ιδιότητες. 

Επίσης, θα βρείτε απαντήσεις στα ερωτήματα που προκύπτουν από τις πιο πρόσφατες έρευνες: Με ποια έννοια το κενό είναι μια υλική κατάσταση; Υπάρχουν στοιχειώδεις κόκκοι του χώρου ή του χρόνου; Ποιες μορφές προσλαμβάνει η ύλη μέσα στις μεγάλες μαύρες τρύπες;

...

Μετά τη Γένεση και τον Χρόνο, ο διάσημος φυσικός Guido Tonelli μας καθοδηγεί σε ένα νέο, εκπληκτικό ταξίδι στη σύγχρονη επιστήμη, με τη συνήθη απλή και συναρπαστική γλώσσα του, που θα επιτρέψει στον αναγνώστη να δει το σύμπαν, και ίσως και τον εαυτό του, με νέα ματιά.

«Το βιβλίο αυτό θα μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε πολλές προκαταλήψεις, αλλά κυρίως, συζητώντας για τις ανακαλύψεις της σύγχρονης φυσικής για την ύλη, τη γέννηση και τη μακρά εξέλιξή της, θα μας αφήσει με κομμένη την ανάσα. Πρώτον, επειδή θα συναντήσουμε θαυμάσιες έννοιες, θα ανακαλύψουμε εφήμερες μορφές ύλης που ζουν φαινομενικά ασήμαντες ζωές και, δίπλα σ’ αυτές, στις πιο απροσδόκητες ενδεχομένως γωνιές, μορφές ύλης τόσο μόνιμες, ώστε πρακτικά καθίστανται αιώ­νιες. […] 

Είμαστε έτοιμοι να εξερευνήσουμε τις άπειρες πλευρές της ύλης όπως μας τις παρουσιάζει η σύγχρονη επιστήμη. Θα διαπιστώσουμε ότι η προκατάληψη της σταθερότητας και της μονιμότητάς της, στην οποία πιστεύαμε επί χιλιετίες, είναι καθαρή ψευδαίσθηση. Αλλά συγχρόνως θα συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είναι τόσο απλό να ορίσουμε τι είναι πραγματικά η ύλη. 

Καθώς θα πλησιάζουμε στην εσώτερη σύστασή της, θα χρειαστεί να εγκαταλείψουμε πολλές από τις βεβαιότητες που κληρονομήσαμε από τις πιο αφελείς μορφές υλισμού. Όπως πάντα, δεν θα λείψουν οι εκπλήξεις».

ακολουθεί ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο του Guido Tonelli:

1. H μητέρα όλων

Ο λατινικός όρος για την ύλη, materia, περιέχει τη λέξη mater, μητέρα, που φαίνεται να υποδηλώνει τον ρόλο της ως αρχέγονου στοιχείου στην προέλευση των πάντων. Στην πραγματικότητα, η ετυμολογία της λέξης κρύβει διάφορες αποχρώσεις και πολλαπλές σημασίες.

Όταν κάποιος σκέφτεται την ύλη, εννοεί κυρίως την ανόργανη ύλη, φαντάζεται δηλαδή κάτι αδρανές και μάλλον άγονο. Πέφτει στην παγίδα να θεωρήσει την ύλη κάτι διαφορετικό από αυτό που είμαστε εμείς οι άνθρωποι, οι οποίοι εντούτοις διαθέτουμε αρκετή αλαζονεία ώστε να πιστεύουμε πως αποτελούμαστε από μια ουσία που δεν έχει καμία σχέση με τη συνηθισμένη ύλη. Φαίνεται σχεδόν σαν το ζήτημα της ύλης να μη μας αφορά άμεσα, σαν να είμαστε φτιαγμένοι από κάποια άλλη, πιο ευγενή ουσία, τη λεγόμενη έμψυχη ύλη.

Πρόκειται για μια χιλιόχρονη προκατάληψη, από την οποία έχουν προκύψει σπουδαίοι συλλογισμοί, αλλά και αλαζονικές συμπεριφορές που έχουν καταστήσει τους ανθρώπους αιχμάλωτους μιας ατέλειωτης σειράς παρεξηγήσεων, στις οποίες αξίζει τον κόπο να σταθούμε.

 Όλα αυτά πηγάζουν από τον ρόλο που παίζει στη ζωή και την αντίληψή μας για τον κόσμο το σώμα μας, δηλαδή η ύλη από την οποία είμαστε φτιαγμένοι, ένας ρόλος τον οποίο συχνά τείνουμε να παραβλέψουμε, αν όχι να ακυρώσουμε εντελώς.

Μια λέξη με πολύ βαθιές ρίζες

Η αρχαία ελληνική λέξη που αντιστοιχεί στο λατινικό materia είναι η ύλη, στις σημασίες της οποίας συμπεριλαμβάνεται το ξύλο, η ξυλεία (*για παράδειγμα ο υλοτόμος είναι ο ξυλοκόπος*). Πρόκειται για την ίδια ετυμολογική ρίζα με τη λατινική silva, που θα πει δάσος, αλλά και ύλη, ουσία, και συνδέεται με το εβραϊκό hiili, την πρώτη ύλη (*όπως και η γερμανική λέξη holz=ξύλο, παράγεται από την ελληνική λέξη ύλη*).

Η αρχική σημασία του ξύλου του δάσους μας υπενθυμίζει ότι στις πρωτόγονες κοινωνίες το ξύλο ήταν το κατεξοχήν οικοδομικό υλικό. Στη συνέχεια, ο ελληνικός όρος κατέληξε να υποδηλώνει μια αδιαφοροποίητη αρχέγονη ουσία, η οποία, μέσω της παρέμβασης μιας κανονιστικής αρχής, επιφέρει την πολλαπλότητα του πραγματικού κόσμου. 

Στη λέξη «ύλη» παρέμεινε αυτό το θηλυκό σημάδι, ενός παθητικού εύπλαστου στοιχείου. Σε άλλες λατινογενείς γλώσσες, όπως στα ισπανικά και τα πορτογαλικά, το ξύλο εξακολουθεί να λέγεται έτσι: madera, madeira (*η νεοελληνική λέξη μαδέρι προέρχεται από το μητέρα-mater*).

Αν συνδεθεί με τον αγροτικό κόσμο, η μητέρα γίνεται το στέλεχος το φυτού, αυτό το πιο εσωτερικό μέρος του δένδρου από όπου γεννιούνται νέοι μίσχοι, το οποίο γεννά νέους βλαστούς. Μια μήτρα, μια φυτική μήτρα που παράγει το νέο ξύλο, τρυφερό και ευκολοδούλευτο. Ύλη ως πηγή του πιο εύπλαστου και ευπροσάρμοστου από όλα τα υλικά, κατάλληλου για κάθε χρήση(…)

Ο Guido Tonelli, φυσικός στο CERN της Γενεύης και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Πίζας, είναι ένας από τους πατέρες της ανακάλυψης του μποζονίου του Χιγκς. Έχει λάβει το διεθνές βραβείο Fundamental Physics Prize (2013) και το βραβείο Enrico Fermi της Ιταλικής Εταιρείας Φυσικής (2013), ενώ το 2014 του απονεμήθηκε τιμητικό μετάλλιο από τον πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας. Από τις Εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία του Γένεση – Η μεγάλη ιστορία της προέλευσης του κόσμου και Χρόνος – Από τον μύθο του Κρόνου στο Cern.

πηγή: https://www.dioptra.gr/vivlia/istoria-filosofia-politismoi/yli

https://physicsgg.me/2024/11/20/%CF%8D%CE%BB%CE%B7-%CE%B7-%CF%85%CF%80%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%87%CE%B7-%CF%88%CE%B5%CF%85%CE%B4%CE%B1%CE%AF%CF%83%CE%B8%CE%B7%CF%83%CE%B7/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

10 σοφά λόγια του Θαλή που πρέπει να θυμάσαι

«Πώς μπορεί να υπομένει κανείς την ατυχία; Όταν βλέπει τους εχθρούς του να τα πάνε χειρότερα» και ακόμη 9 ατάκες

Ο Θαλής είναι ένα από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας και είναι γνωστός για την επιτυχημένη πρόβλεψη της ηλιακής έκλειψης του 585 π.Χ.

Ανακάλυψε τον ηλεκτρισμό, τον μαγνητισμό, τις τροπές, το ετερόφωτο της Σελήνης και η ιστορία της φιλοσοφίας τον θεωρεί ως τον πρώτο φιλόσοφο χρονολογικά.

Πίστευε πως ο κόσμος είναι γεμάτος Θεούς και ότι η ψυχή είναι κάτι το κινητικό. Ουσιαστικά πρόκειται για μία διατύπωση της θεωρείας του υλοζωισμού, σύμφωνα με την οποία ο κόσμος είναι έμψυχος και ζωντανός. Κάτι που πιστοποιείται από την κινητικότητά του.

...

Παρακάτω θα διαβάσεις 10 σοφά λόγια που θα σε κάνουν καλύτερο.

1. Το να γνωρίζεις τον εαυτό σου είναι δύσκολο, αλλά εύκολο να συμβουλεύεις τους άλλους.
2. Τη ζωή σου, που είναι σύντομη, μην την κάνεις [να φαίνεται] μακριά με κακά πράγματα.
3. Ο νους είναι το ταχύτερο από όλα, διότι τρέχει διαπερνώντας τα πάντα.
4. Τι είναι το πιο συνηθισμένο; η ελπίδα. ακόμα και όλα έχουν χαθεί, αυτή μένει.
5. Να μην κάνουμε αυτά για τα οποία κατηγορούμε τους άλλους.
6. Τίποτε δεν είναι άψογο, αλλά πάντα υπάρχουν ελαττώματα και παραλείψεις.
7. Πρέπει να μιλάει κανείς για τα φυσιολογικά πράγματα και για τα απίθανα να σιωπά.
8. Τα πολλά λόγια δεν σε κάνουν να φαίνεσαι συνετός.
9. Ακόμα δεν είναι καιρός… δεν είναι πια καιρός.
10. Πώς μπορεί να υπομένει κανείς την ατυχία; Όταν βλέπει τους εχθρούς του να τα πάνε χειρότερα.

https://www.pronews.gr/istoria/10-sofa-logia-tou-thali-pou-prepei-na-thymasai-2/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Φ.Νίτσε: «Kανείς δεν μπορεί να καταστρέψει τους Έλληνες – Ανακάλυψαν τα πάντα – Νιώθουμε τρόμο απέναντί τους»

«Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες»

Πιο επίκαιρος από ποτέ είναι ο Φρειδερίκος Νίτσε ο οποίος στο πρώτο του βιβλίο, με τίτλο «Η Γέννηση της Τραγωδίας» (1872) και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο 15, κάνει μία ιδιαίτερη μνεία στο ελληνικό έθνος και τονίζει ότι «κανείς δεν μπορεί να τους καταστρέψει».

Επίκαιρος γιατί τις τελευταίες δεκαετίες κάποια κέντρα εξουσίας κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να καταστραφεί ο Ελληνισμός, ο οποίος όντως διανύει ίσως την χειρότερη περίοδο από άποψη παρακμής.

Ακολουθεί το χαρακτηριστικό απόσπασμα από το βιβλίο:

...

«Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες.

Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν δημιουργούσαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνόταν, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα.

Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικό ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του.

Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ’ αυτούς. Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.

Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες.

Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνίοχους, οι οποίοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα».

https://www.pronews.gr/istoria/676036_freiderikos-nitse-kaneis-den-mporei-na-katastrepsei-toys-ellines/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Γιάννης Βογιατζής: «Το Αιτωλικό είναι η πατρίδα μου, τα πρώτα γράμματα, τα καλοκαίρια, οι αναμνήσεις»

Ο σπουδαίος ηθοποιός Γιάννης Βογιατζής μιλά αποκλειστικά στο iAitoloakarnania.gr για τον τόπο καταγωγής του το Αιτωλικό, τη διαδρομή του στο θέατρο και τον κινηματογράφο, τις αναμνήσεις μιας άλλης εποχής και τις προκλήσεις του σήμερα.

Συνέντευξη στον δημοσιογράφο Θανάση Μπίκα

Ο Αιτωλικιώτης Γιάννης Βογιατζής γνώρισε τις ένδοξες στιγμές του ελληνικού κινηματογράφου και σήμερα θεωρείται ο μεγαλύτερος εν ζωή και ενεργεία Έλληνας ηθοποιός. Συμμετείχε συνολικά σε 101 ταινίες και έργα και διακρίθηκε για το πηγαίο ταλέντο και τις ξεκαρδιστικές ατάκες του.

Σε ηλικία 99 ετών, παραμένει καλοσυνάτος, διαυγής και διεισδυτικός. Στην οικία του, στο Φάληρο, μας ξετυλίγει το κουβάρι μιας αξιοζήλευτης ζωής και καριέρας, της οποίας η αφετηρία ήταν το Αιτωλικό. Τα πρώτα γράμματα, τα καλοκαίρια, οι όμορφες αναμνήσεις σημάδεψαν την πορεία του Έλληνα ηθοποιού που κουβαλά κάθε εικόνα μαζί του σε σχεδόν ενός αιώνα ζωής.

...

Στο πρώτο μέρος τη συνέντευξης, ο Γιάννης Βογιατζής μοιράζεται μαζί μας ιστορίες από το Αιτωλικό μιας άλλης εποχής. Στο δεύτερο μέρος, ξεδιπλώνεται μια ζωή γεμάτη περιπέτεια, συγκινήσεις και επιτυχίες. Στο τελευταίο μέρος, σε συνεργασία με την ιστοσελίδα etoliko.gr, οι Αιτωλικιώτες και Αιτωλικιώτισσες ρωτούν τον Γιάννη Βογιατζή.

Ο Γιάννης Βογιατζής στην οικεία του, στο Φάληρο

---

Α΄ Μέρος  (Αιτωλικό)

Ποια είναι το συναίσθημά σας όταν ακούτε για το Αιτωλικό; Τι σας ξυπνάει μέσα σας;

Είναι τιμή για εμένα να κατάγομαι από αυτή την πατρίδα που έχει γράψει η ιστορία με την Έξοδο, με τον αγώνα για Ελευθερία. Ακόμη και σήμερα έχουμε πολλούς σπουδαίους Αιτωλοακαρνάνες. Φαίνεται ότι κάτι συμβαίνει με τους Αιτωλοακαρνάνες, έχουν μία έντονη τάση να διακρίνονται στον πολιτισμό και στα σπουδαία εθνικά γεγονότα.

Όλα τα καλοκαίρια τα έζησα στο Αιτωλικό. Όταν τσακωνόταν η μάνα μου με τον πατέρα μου, τον έπιανε δηλαδή με διάφορες, τότε με έστελνα στο Αιτωλικό. Ήξερα ότι πίσω σκοτωνόντουσαν. Ο πατέρας μου ήταν μεγάλος γυναικάς, Αιτωλικιώτης βλέπεις. Πήγα τότε που πέθανε η θειά Γιαννιώ, η γιαγιά μου, και μου λέγανε όλες «αυτή ήταν φιλενάδα του πατέρα σου και αυτή εκεί και εκείνη» έτσι έβγαλα το συμπέρασμα ότι οι Αιτωλικιώτες και δη οι Αιτωλοακαρνάνες είναι πολύ γυναικάδες.

Καλοκαίρι στο Αιτωλικό. Δηλαδή μπάνια στα Ρεμπάκια; Ψάρεμα και βόλτες στα γεφύρια; Πανηγύρι της Αγιά Αγάθης;

Ε, βέβαια! Παντού πηγαίναμε με τους φίλους, τα ξαδέρφια μου. Εκεί περνούσα τα περισσότερα καλοκαίρια. Κάναμε μπάνιο σε καθαρά νερά τότε, ψαρεύαμε στα γιοφύρια, όμορφα παιδικά χρόνια.

Το Αιτωλικό περηφανεύεται για τον Ι.Μ. Παναγιωτόπουλο, την Βάσω Κατράκη και τον Γιάννη Βογιατζή. Τους γνωρίσατε εσείς;

Βεβαίως. Ο Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος ήταν συμμαθητής του πατέρα μου και αργότερα όταν ο γιος μου πήγε φροντιστήριο βρήκε εκεί τον γιο του Παναγιωτόπουλου. Ζούσε ακόμα τότε, πήγα τον βρήκα και διατηρούσαμε καλές σχέσεις. Και με τη Βάσω Κατράκη είχαμε πολύ καλές σχέσεις.  Το Αιτωλικό έβγαλε σπουδαίους ανθρώπους.

Είναι αλήθεια ότι το πατρικό σας σπίτι το έχετε παραχωρήσει στο πρώην Δήμο Αιτωλικού; Ποια είναι σήμερα η κατάληξή του;

Σε μία εκδήλωση του Δήμου Αιτωλικού, μίλησα σε ένα χώρο γεμάτο κόσμο και είχα πει ότι εκ μέρους των Βογιατζαίων χαρίζω το σπίτι στο Δήμο. Θα είναι μεγάλη χαρά όλων των Βογιατζαίων το σπίτι να το αξιοποιήσει ο Δήμος για τα παιδιά, τον πολιτισμό, τα γράμματα. Σήμερα το σπίτι είναι υπό κατάρρευση. Ελπίζω να έχουν απαγορεύσει την είσοδο, μη σκοτωθεί και κανένας.

Σας έχει γίνει κάποια πρόταση για να συνεισφέρετε στα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου;

Δεν μου έχει πει κανένας. Βέβαια, τώρα σε αυτή την ηλικία είναι λίγο δύσκολο, αλλά είναι πραγματεύσιμο.

Θα θέλατε να πάρετε κάποια πρωτοβουλία για το Αιτωλικό;

Θα έκανα ένας είδος προπαγάνδας για την τσιπούρα Αιτωλικού. Γιατί ακούω που λένε τσιπούρα Μεσολογγίου. Που την είδες τη θάλασσα στο Μεσολόγγι; Στη λιμνοθάλασσα Αιτωλικού είναι τα ψάρια, δεν είναι στον Πατραϊκό κόλπο. Στο Αντιλκό έχουμε τα καλύτερα ψάρια!

Το 2026 συμπληρώνονται 200 χρόνια από την Έξοδο του Μεσολογγίου. Πόσο σπουδαίο γεγονός είναι για εσάς;

Αναλογίζομαι τους προγόνους μας που έκαναν αυτό το τρομερό άθλο και συγκλονίστηκε τότε όλη η Ευρώπη με την έξοδο του Μεσολογγίου. Έχω και ένα βιβλίο που λέει πώς οι Βογιατζαίοι φύγανε από κει. Αισθάνομαι τεράστια συγκίνηση μέχρι δακρύων για τους προγόνους που ήταν μέσα στο πολιορκημένο Μεσολόγγι και σωθήκανε και φύγανε προς τον Ντολμά, το νησάκι της λιμνοθάλασσας του Αιτωλικού.

Ο Γιάννης Βογιατζής τιμώμενο πρόσωπο τον Αύγουστο του 2012 στο Ανοιχτό Θέατρο Αιτωλικού

---

Β΄ Μέρος (Κοινωνική και επαγγελματική ζωή)

Αιτωλικό, Αλιβέρι, Κέρκυρα, Αθήνα. 

Ήμουν παιδί δημοσίου υπαλλήλου. Ο πατέρας μου εργάζονταν στο Ειρηνοδικείο, πότε στη Μυτιλήνη, στο Βόλο, στην Κέρκυρα κι όπου πήγαινε πήγαινα και εγώ σχολείο εκεί μαζί του.

Το 1943 βρίσκεστε στην Κέρκυρα, έφηβος 17 ετών, όπου ζείτε τη φρίκη του πολέμου Ιταλών – Γερμανών; Μπορείτε να μας περιγράψετε κάποιο έντονο περιστατικό;

Επί Κατοχής ήμουν στην Κέρκυρα. Εκεί έζησα φοβερά πράγματα. Μέχρι μία βόμβα έπεσε από ιταλικά αεροπλάνα και διαπέρασε όλο το σπίτι, έπεσε μέσα στο κρεβάτι, αλλά δεν εξερράγη και σώθηκα. Έζησα τη φρίκη του πολέμου, μια βαρβαρότητα που δεν ξεχνιέται. Είναι φοβερό πράγμα ο πόλεμος, είδα με τα μάτια μου νεκρούς. Θυμάμαι να μαζευόμαστε για να φάμε, αν τρώγαμε, και έλεγε η μάνα μου «δεν πεινάω να φάνε τα παιδιά», για μένα και τον αδερφό μου τον Γιώργο.

Αλήθεια πως προκύπτει αργότερα το Εθνικό Θέατρο και η δραματική;

Τότε ήταν φόβος και τρόμος να μπεις στο Εθνικό Θέατρο. Τότε το πιο δύσκολο πράγμα δεν ήταν να μπεις στο Πολυτεχνείο ή στη Νομική, αλλά να μπεις στο Εθνικό Θέατρο. Πήγα και βρήκα τον Χορν για να δώσω εξετάσεις και του λέω «Κύριε Χορν, θέλω να γίνω ηθοποιός, θα δώσω εξετάσεις αν αξίζω να με τιμήσετε και με την ψήφο σας να είμαι στο Εθνικό Θέατρο, αν όχι δεν κάνω και δεν πρέπει» και μου απαντάει «με τέτοιο θράσος που έχεις κάνεις» και μου λέει «αύριο έχουμε μάθημα». Μετά γίναμε φίλοι με τον Τάκη Χορν και με αγαπούσε αφάνταστα.

Έχετε πει ότι ο πατέρας σας αρνήθηκε να αναγνωρίσει τον γιο του ως ηθοποιό. Να ασχολείτε εκείνη την εποχή κάποιος με το θέατρο ήταν πράξη επαναστατική; 

Ο πατέρας μου με είχε αρνηθεί. Όταν τον ρώτησε τότε ένας συνάδελφός του Πρόεδρος του Αρείου Πάγου «Ρε Κώστα, διαβάζω για δύο Βογιατζήδες» και απαντάει ο πατέρας μου «δεν έχω συγγένεια ούτε με τον έναν, ούτε με τον άλλον» και έβαλε ο Αρεοπαγίτης τα γέλια γιατί ήξερε την αλήθεια. Δεν ήταν της μόδας τότε. Αν και ο πατέρας μου είχε καλλιτεχνική φλέβα και ήταν εκείνος που μου έμαθε το πρώτο μου ποίημα που είπα στο δημοτικό στο Αλιβέρι και έλεγε:

Μηχανικός θέλω να γίνω,

αυτό πολύ με συγκινεί,

αν πάλι σε σέκος απομείνω;

και αν με πλακώσει μηχανή;

Κατά την περίοδο της Χούντας υπήρξε κάποιους είδους λογοκρισίας στο έργο σας ή εκφοβισμού σας;

Κάθε καλλιτέχνης οφείλει να είναι εναντίον κάθε Χούντας, γιατί αλλιώς δεν μπορεί να λέγεσαι καλλιτέχνης. Προσέχαμε τότε τα κείμενα να μη λέμε «Σκατά στη Χούντα». Το αποφεύγαμε και προσπαθούσαμε να μην τους θίγουμε.  Τα θέατρα ήταν ελεύθερα διότι χωρίς ελευθερία δεν υπάρχει πολιτισμός.

Πως κρίνετε σήμερα την ελληνική πολιτική σκηνή;

Όταν λες την αλήθεια, σώζεσαι. Μια μεγάλη αλήθεια είναι χιλιάδες εκατομμύρια ψέματα. Αυτό δεν ξέρουν στη Βουλή. Τι ανοησίες ακούω στην τηλεόραση και είναι και κάτι Βουλευτές που δεν τους ξέρω και βγαίνουν να πούνε αυτά που γράφουν στα χαρτιά. Αχ, τελείως αγράμματοι. Και μου ‘λεγε ο πατέρας μου «έλα να σε βάλουμε υποψήφιο Βουλευτή στην Αιτωλοακαρνανία με τον Στράτο». Θα ΄βγαινα.

Είστε πολιτικοποιημένος;

Πάντα ήμουν δημοκρατικός. Και προέρχομαι από μια πολιτικοποιημένη οικογένεια. Ο πατέρας μου ήταν στην εκστρατεία στη Μικρά Ασία τότε επί Βενιζέλου. Ήταν αρχινοσοκόμος του Ελληνικού Στρατού. Επίσης ήταν Έπαρχος Βάλτου-Βονίτσης-Ξηρομέρου, Νομάρχης της τότε εποχής για χρόνια ολόκληρα. Ήταν γεννημένος για τέτοια, αλλά η μάνα μου δεν τον άφηνε να ασχοληθεί με την πολιτική. Στο σπίτι μας είχαμε πάντα κόσμο και του Αγίου Κωνσταντίνου έρχονταν η αστυνομία για να βάζει σε τάξη τον κόσμο που έρχονταν για τις ευχές στον πατέρα μου. Η πολιτική είναι πόνος μεγάλος. Ότι λεφτά είχε τότε τότε τα ξόδευε στα τραπέζια. Θυμάμαι τη μάνα μου να λέει «Αχ, πάλι εκλογές έχουμε, δυστυχία έρχεται».

Έχει γίνει και ερώτηση στη Βουλή που λέει «ποιος είναι αυτός ο Βογιατζής που έχει φέρει τη μισή Αιτωλοακαρνανία στην Αθήνα». Ο πατέρας μου τότε διόρισε πολύ κόσμο από την Αιτωλοακαρνανία.

Θέατρο ή κινηματογράφος;

Το θέατρο είναι μία μεγάλη αλήθεια. Ο κινηματογράφος όμως για μένα είναι ακόμη πιο σπουδαία τέχνη και από το θέατρο. Γιατί δεν παριστάνεις πώς είναι το κάτι, είσαι το κάτι. Άλλο το είμαι, κι άλλο το επιχειρώ να είμαι. Έχω 101 συμμετοχές σε ταινίες και έργα, μια μεγάλη δουλειά, αλλά για μένα απόλυτα εύκολη. Μάθαινα το κείμενο, αλλά αυτοδημιουργούσα κιόλας. Δεν σταματούσα, μοτέρ με λέγανε. Κάθε δουλειά θέλει το μάστορά της.

Πως αξιολογείται σήμερα τη νέα γενιά ηθοποιών; Υπάρχει ταλέντο; Είναι άξιοι συνεχιστές της εποχής σας;

Ναι, βέβαια, πάντα υπάρχει ταλέντο. Οποιοσδήποτε καλλιτέχνης και χθες και σήμερα και πάντα, θα πρέπει να τον ενδιαφέρει η δουλειά που κάνει. Η δουλειά που κάνουμε βοηθά την ιστορία και πρέπει να είναι κάτι αληθινό, έτσι βοηθάει και μορφώνει τους ανθρώπους, αλλιώς θα είναι ένα ψεύτικο πράγμα και το ψέμα έχει κοντά ποδάρια.

Γ΄ Μέρος (Οι Αιτωλικιώτες και οι Αιτωλικιώτισσες ρωτούν τον Γιάννη Βογιατζή)

Τι είναι για εσάς το Αιτωλικό;

Όταν πηγαίνω στο Αιτωλικό συγκινούμαι, τρελαίνομαι στο κλάμα γιατί θυμάμαι από που ξεκίνησε οικογένειά μου. Τα πρώτα μου γράμματα τα έμαθα στο Αιτωλικό. Είναι η πατρίδα μου.

Τι θυμάστε από τη ζωή στο Αιτωλικό;

Θυμάμαι το σπίτι μας, ένα διώροφο σπίτι, ένα από τα μεγαλύτερα τότε στο Αιτωλικό. θυμάμαι τον παππού, τη γιαγιά σπουδαίοι άνθρωποι. Θυμάμαι τα σοκάκια, τους ψαράδες, καλοσυνάτους ανθρώπους παντού. Φτωχικά αλλά αγαπημένα.

Σας ενοχλεί που στη γενέτειρά σας δεν υπάρχει κάποια οδός, πλατεία ή θέατρο προς τιμήν σας;

Ασφαλώς και όχι. Ξέρω την αγάπη που μου έχει ο κόσμος και με συγκινεί αφάνταστα. Χαίρομαι και αρκεί που οι Αιτωλικιώτες αγαπούν έναν Αιτωλικιώτη.

Ποιο ήταν το αγαπημένο του Αιτωλικιώτικο φαγητό;

Η τσιπούρα. Τρώγαμε πολλά ψάρια. Βλέπεις ψαρόμυαλος…

Έχετε σήμερα γνωστούς ή φίλους στο Αιτωλικό;

Έχω κάποιους που ζουν στην Αθήνα. Δεν πηγαίνω πια στο Αιτωλικό. Τελευταία φορά ήταν πριν 5-6 χρόνια. Βόγγηξα στο κλάμα. Όλοι οι Βογιατζαίοι εκεί μέσα μάθαμε γράμματα, όλοι από εκεί ξεκινήσαμε και κάτι γίναμε.

Ένα μήνυμα για τους Αιτωλικιώτες αναγνώστες και τις Αιτωλικιώτισσες αναγνώστριες;

Αισθάνομαι αυτή την τεράστια τιμή μέσω ημών και εσάς που μπήκατε στον κόπο να καταγράψετε κάποια πράγματα από έναν Αιτωλικιώτη, ο οποίος εξακολουθεί να είναι Αιτωλικιώτης και ως Αιτωλικιώτης θα πεθάνει.

https://iaitoloakarnania.gr/2025/07/giannis-vogiatzis-to-aitoliko-einai-i-patrida-moy-ta-prota-grammata-ta-kalokairia-oi-anamniseis/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Ο Ρώσος Στρατάρχης Ζούκωφ με πιθανή ελληνική καταγωγή γκρεμίζει τον μύθο του «Μεγάλου Στάλιν»

Η ιστορία δεν αλλοιώνεται, δεν αλλάζει και δεν ξαναγράφεται

Σήμερα παραθέτουμε μια συγκλονιστική ανάρτηση για την πύρινη ομιλία του Σοβιετικού Στρατάρχη Γκεώργκι Ζούκωφ για τον δήθεν ήρωα Ι.Στάλιν που ...έσωσε τον πόλεμο με τους Γερμανούς, κάτι που έρχεται στην επικαιρότητα με αφορμή δηλώσεις λόγω του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας και της κόντρας ΝΑΤΟ-Μόσχας. 

Ο Γ. Ζούκοφ γεννήθηκε στη Στρέλκοβα της Καλούγκα την 1η Δεκεμβρίου 1896. Ο πατέρας του φέρεται να ήταν πιθανόν ελληνικής καταγωγής, με το όνομα Κωνσταντίν, και  ήταν επισκευαστής υποδημάτων, ενώ  η μητέρα του, Ουστίν' Ια (Ustin'ya), εργάτρια. Είχε μία μεγάλη αδερφή, με το όνομα Μαρία, δύο χρόνια μεγαλύτερή του.

...

Ο ίδιος είχε δηλώσει για την Ελλάδα και την τρομερή αντίσταση για δύο μήνες στον άξονα το 1941 τα εξής: 

«Εάν ο ρωσικός λαός κατόρθωσε να ορθώσει αντίσταση μπροστά στις πόρτες της Μόσχας, να συγκρατήσει και να ανατρέψει τον γερμανικό χείμαρρο, το οφείλει στον ελληνικό λαό, που καθυστέρησε τις γερμανικές μεραρχίες όλον τον καιρό που θα μπορούσαν να μας γονατίσουν. Η γιγαντομαχία της Κρήτης υπήρξε το κορύφωμα τής ελληνικής προσφοράς» (Σοβιετικός στρατάρχης Γκεόργκι Ζούκωφ, «Απομνημονεύματα για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο»). 

Πριν μερικές ημέρες συμπληρώθηκαν  84 χρόνια από την έναρξη της «Επιχείρησης Barbarossa», κι όλοι οι σταλινικοί και στην Ελλάδα,αφιέρωσαν πανηγυρικούς στον «Μεγάλο Στάλιν», που «τσάκισε τον φασισμό».

Αυτή είναι η γραμμή από τα «κεντρικά», καθώς τα τελευταία χρόνια, ο άρχων του Κρεμλίνου περιβάλει τον Στάλιν με το φωτοστέφανο του ανθρώπου που «έσωσε την Ευρώπη από τους ναζί», αποσιωπώντας βεβαίως τα αναρίθμητα εγκλήματά του.

Σε όλους αυτούς τους θλιβερούς νοσταλγούς του σταλινισμού, αφιερώνεται ανάρτηση στο Χ, που είναι πιστή αντιγραφή των κύριων σημείων του λόγου του στρατάρχη Γκεόργκι Ζούκωφ, στην Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΣΕ, στις 19 Μαΐου 1956.

Στον λόγο του, ο μεγάλος Στρατάρχης Ζούκωφ ( που αυτός έσωσε την Μόσχα και τον πόλεμο) αποκαλύπτει τον τρόμο και την αμηχανία του Στάλιν τον πρώτο καιρό του πολέμου, τα ολέθρια λάθη του σε επιχειρησιακό και στρατηγικό επίπεδο, καθώς και τις εμμονές και τις προκαταλήψεις του, που έφεραν τους Γερμανούς στα προάστια της Μόσχας.

Τι είχε δηλώσει ο Ζούκωφ:

«Η προσωπολατρία του Στάλιν στην ερμηνεία του πολέμου οδήγησε στην υποβάθμιση του ρόλου του λαού μας και των Ενόπλων μας Δυνάμεων, ενώ ο ρόλος του Στάλιν υπερτονίστηκε υπερβολικά. Εν ονόματι της δόξας του Στάλιν, επιτρέψαμε την χυδαία διαστρέβλωση μίας σειράς ιστορικών γεγονότων, την αποσιώπηση των αποτυχιών, των λαθών, των κακών υπολογισμών, ενώ η επίτευξη των επιτυχιών, αποδιδόταν αποκλειστικά στην ηγεσία του Στάλιν.

Όλα αυτά δημιούργησαν μία στρεβλή εικόνα για τα ιστορικά γεγονότα και την αποτίμησή τους.

Ο Στάλιν ερμήνευε τις αποτυχίες της πρώτης περιόδου, λέγοντας πως η φασιστική Γερμανία επιτέθηκε ξαφνικά στην ΕΣΣΔ. Αυτό είναι λάθος. Δεν υπήρξε καμία ξαφνική επίθεση των χιτλερικών δυνάμεων. Ήταν γνωστές οι προετοιμασίες για την επίθεση, ενώ ο αιφνιδιασμός τους ήταν μία επινόηση του Στάλιν, προκειμένου να δικαιολογήσει τα δικά του λάθη στην προετοιμασία της χώρας για να αμυνθεί.

Στις 22  Ιουνίου στις 3 και 15 λεπτά, οι Γερμανοί άρχισαν τις πολεμικές τους επιχειρήσεις σε όλα τα μέτωπα. Στις 3 και 25 λεπτά ξύπνησα τον Στάλιν και του ανέφερα πως οι Γερμανοί ξεκίνησαν πόλεμο, βομβαρδίζουν τα αεροδρόμιά μας και άνοιξαν πυρ κατά των στρατευμάτων μας.

Μαζί με τον σύντροφο Τιμοσένκο ζητήσαμε άδεια να δώσουμε εντολή για τις ανάλογες απαντητικές ενέργειες.

Ο Στάλιν, βαριανασαίνοντας στο τηλέφωνο, κατά τη διάρκεια αρκετών λεπτών, δεν μπορούσε να μιλήσει, ενώ στις επανειλημμένες ερωτήσεις μας απάντησε: “Είναι προβοκάτσια των Γερμανών Στρατηγών. Δεν θα ανταποδώσετε τα πυρά, για να μην κλιμακωθεί η κατάσταση”.

Τη σκέψη του ότι πρόκειται περί προβοκάτσιας των Γερμανών στρατηγών, ο Στάλιν την επιβεβαίωσε ξανά, όταν ήρθε στην σύσκεψη. Η πληροφορία ότι τα γερμανικά στρατεύματα σε μία σειρά τομέων είχαν ήδη εισβάλει στα εδάφη μας, δεν τον έπεισε ότι ο εχθρός ξεκίνησε ένα πραγματικό και των προτέρων προετοιμασμένο πόλεμο.

Μέχρι τις 6 η ώρα και 8 λεπτά, δεν έδινε την άδεια για απαντητικές επιχειρήσεις και για να ανοίξουμε πυρ, ενώ τα φασιστικά στρατεύματα στο μεταξύ, είχαν αρχίσει να προελαύνουν στο εσωτερικό.

Εκτός από την πλημμελή προετοιμασία της χώρας για άμυνα και την πλημμελή οργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων για οργανωμένη απάντηση την επίθεση του εχθρού, εμείς δεν είχαμε και κατάλληλη Ανώτατη διοίκηση.

Υπήρχε ο Στάλιν, χωρίς τον οποίο, κανείς δεν μπορούσε να πάρει αποφάσεις και, πρέπει να πούμε ότι ο Στάλιν, δεν ήταν σε θέση να κατανοήσει τα ζητήματα επιχειρησιακής και τακτικής δράσης.

Μη γνωρίζοντας λεπτομέρειες για την κατάσταση στο μέτωπο, όντας σχεδόν αδαής στα επιχειρησιακά ζητήματα, έδινε ακατάλληλες εντολές, για να μην αναφερθώ στον ακατάλληλο σχεδιασμό μεγάλων επιχειρήσεων αντεπίθεσης.

Όλα αυτά προκάλεσαν στα στρατεύματά μας βαριές απώλειες και αποτυχίες κατά την πρώτη περίοδο του πολέμου και εγκατέλειψαν στα χέρια του εχθρού τεράστιες περιοχές της χώρας μας», ανέφερε μεταξύ άλλων ο ίδιος.

Πηγή: Στρατάρχης Ζούκωφ, «Αναμνήσεις και στοχασμοί».

https://www.pentapostagma.gr/koinonia/7315916_o-rosos-stratarhis-zoykof-me-pithani-elliniki-katagogi-gkremizei-ton-mytho-toy

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...