Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΝΑΕΙ

Πολλοί από εμάς αναρωτιούνται, άλλοι αγανακτούν και άλλοι έχουν πέσει θύματα της τρομακτικής μάστιγας των ναρκωτικών. Όταν κάποιος γνωστός ή φίλος έχει μπλέξει σε αυτό τον λαβύρινθο κοιτάζουμε προς τον ουρανό και παρακαλούμε για βοήθεια,. Αυτό βέβαια γίνεται γιατί ξέρουμε και το βιώνουμε σε καθημερινή βάση, ότι άλλη βοήθεια από εξουσίες ανθρώπων δεν θα βρούμε. Όλοι θα θελήσουν να εκμεταλλευτούν το πόνο μας για ίδιο συμφέρον . Οι κυβερνήσεις δήθεν ανησυχούν αλλά κατά βάθος χρησιμοποιούν το φαινόμενο ως μέσο υποταγής συνειδήσεων. Οι νόμοι και νομικοί εκπρόσωποι του κράτους, ανησυχούν περισσότερο για την ελεύθερη διακίνηση ιδεών όπως γίνετε μέσα από τα blogs και όχι για την ποιότητα ζωής και το μέλλον της νεολαίας μας.
Ο οικονομικός βραχίονας του κράτους, οι (εταιρίες) για το καλό μας πάντα προβλέπουν πριν από μας για μας. Το οποίο, όλως παραδόξως γίνετε πάντα με εντολή άνωθεν. Πλασάρουν προϊόντα που μας βοηθούν ώστε να βελτιώσουμε τη ζωή μας, δημιουργώντας μας ακόμη και τεχνητές ανάγκες. Μετά από πολλά χρόνια ανακαλύπτουν δήθεν ότι το τάδε προϊόν ήταν βλαβερό και οδήγησε σε καρκίνο ή εξάρτηση. Πόσοι από εμάς δεν φάγαμε ή δώσαμε στα παιδιά μας, παιδικές τροφές berger; Πόσοι δεν χρησιμοποιήσαμε προϊόντα που αργότερα αποσύρθηκαν διότι αποδείχθηκε ότι οδηγούν στον καρκίνο; Πόσοι από εμάς δεν ράντισαν και ραντίζουν τα χωράφια, με προϊόντα που μετά από λίγες μέρες αποσύρονται λόγο επιβεβαιωμένης βλάβης στη υγεία των ανθρώπων; Και όμως αυτές οι εταιρείες συνεχίζουν να υπάρχουν και μάλιστα τυγχάνουν της απόλυτης εμπιστοσύνης μας, ακόμη και αν η οικογένειά μας θρηνεί το χαμό κάποιου αγαπητού προσώπου, που έλειωσε στο κρεβάτι του πόνου, παίρνοντας ενδεχομένως, φάρμακα από την ίδια εταιρία που δημιούργησε το πρόβλημα.

Ηρωίνη της Bayer. Από το 1890 μέχρι το 1910 η ηρωίνη πουλιόταν
σαν μη εθιστικό υποκατάστατο της μορφίνης.

Επίσης δινόταν στα παιδιά που υπέφεραν από έντονο βήχα.