Στις 30 Ιουλίου του 2010 ο Γιώργος Βότσης σε άρθρο του στην “Ε” με τον τίτλο Ε, ρε και ν΄άνοιγε ξαφνικά το στόμα του ο Σ. Κόκκαλης, έγραφε>
Το μαύρο χρήμα, που έρρεε, επί δεκαετίες, από τα μαύρα ταμεία του γερμανικού βιομηχανικού κολοσσού, θα παραμείνει στο μαύρο σκοτάδι, ως προς τα στόματα που έχει μπουκώσει – προς δόξαν της συναινετικής συγκάλυψης και της προκλητικής υποκρισίας τού πολιτικού μας κόσμου. Εκτός πια κι αν διαψευστούν οι προβλέψεις και έμεινε πράγματι το καλό για το τέλος. Αν, λέω, σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και ξαφνικά αποφασίσει να...ανοίξει το στόμα του ο Σωκράτης Κόκκαλης, που, επιτέλους, κλήθηκε να καταθέσει στην εξεταστική, «Μονομιάς θα ‘ρθει ανάποδα ο ντουνιάς…», που ‘λεγε κι ο Βάρναλης. Τίποτα δεν θα απομείνει όρθιο στον, έτσι κι αλλιώς, ερειπιώνα του δημόσιου βίου: Πολιτικοί ηγέτες και κόμματα, πρωθυπουργοί, υπουργοί και βουλευτές, διοικητές οργανισμών και μανδαρίνοι, δικαστές και δημοσιογράφοι, ένστολοι αξιωματούχοι και αθλητικοί παράγοντες, εκδότες και εκδιδόμενοι – όλους κατά κοινή πεποίθηση τους έχει ταΐσει ο γαλαντόμος Σωκράτης Κόκκαλης για να χτίσει μεθοδικά, επί 45 χρόνια, την επιχειρηματική αυτοκρατορία του. Και γιατί, θα μου πεις, να ανοίξει τώρα το στόμα του; Οχι, ασφαλώς από συνειδησιακή κρίση – κολύμπι στο χρήμα και ηθικές αναστολές δεν πάνε μαζί.
Η συνέχεια εδώ: http://www.kourdistoportocali.com/articles/20022.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου