28η Οκτωβρίου (3)

Συζητήθηκε πολύ η φωτογραφία της πρώτης μας σχετικής με την 28η Οκτωβρίου ανάρτησης.
Συζητήθηκε η ταυτότητα του δοσίλογου και καταλήξατε στο συμπέρασμα ότι είναι ο πατέρας του.
Όχι, δεν είναι αυτός.
ΑΛΛΑ, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι. Σημασία έχει ότι και εσείς και εμείς καταλήξαμε στο ίδιο ανατριχιαστικό συμπέρασμα.
ΟΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ,και δεν έχει τόση σημασία το ποιος φαίνεται στην φωτογραφία, αλλά το τι κάνει. Και αυτός τα έχει κάνει, όλα όσα έκανε ένας δοσίλογος που σέβεται τον εαυτό του.
Δυστυχώς, εκτός των προσωπικών διηγήσεων ανθρώπων που τον γνώρισαν, δεν υπάρχει σε εμάς τουλάχιστον φωτογραφικό υλικό.
Δεν μας ενδιαφέρει ο αιματηρός αδελφοκτόνος εμφύλιος πόλεμος, που οδηγήθηκαν οι γονείς μας από τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων. Καλό θα ήταν να ξεχαστεί για πάντα, να περάσει στην ιστορία και να μην ψάξουμε για τα δίκια του ενός ή του άλλου.
Να μας ενδιαφέρει μόνον, ποιοι ενστερνίστηκαν τους κατακτητές. Ποιοι συνεργάστηκαν μαζί τους.

Για αυτό και τα ερωτήματα που θέτουμε κάτω από τις φωτογραφίες για την επέτειο της 28 Οκτωβρίου δεν έχουν σκοπό, σε καμιά περίπτωση να θίξουν το πολιτικό φρόνημα των εμπλεκομένων πλευρών ή τον εμφύλιο διχασμό.
Το αφιέρωμά μας, έχει να κάνει και να καυτηριάσει όλους εκείνους που το επάγγελμά τους πριν το πόλεμο ήταν ζωοκλέφτες, απατεώνες, πλιατσικολόγοι και κάθε άλλου είδους παρασιτικό επάγγελμα. Αυτοί οι κύριοι με προθυμία και ανακούφιση κατά την διάρκεια της κατοχής γίνανε οι γνωστοί συνεργάτες των Γερμανών κατακτητών. Ήταν αυτοί οι ανθρωπόμορφοι που παρέδιδαν στους Γερμανούς, Έλληνες πατριώτες, ώστε να εκτελεστούν. Η πραγματική αιτία της παράδοσης τις περισσότερες φορές, ήταν ο φθόνος που ήταν βαθιά ριζωμένος στην καρδιά τους για την περιουσία ή την γυναίκα του άλλου. Αυτοί οι ανθρωπόμορφοι, στο πέρασμά τους, λεηλατούσαν ατίμαζαν και αφάνιζαν ολάκερες οικογένειες και περιουσίες.
Είναι το μόνο γεγονός που θα πρέπει να μένει βαθιά ριζωμένο στη μνήμη μας, από την εθνική μας περιπέτεια.
Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να επαναληφθούν τέτοια γεγονότα.
Επειδή εμείς οι περισσότεροι δεν ζήσαμε αυτές τις καταστάσεις, θα θελα να ρωτήσω.
Στο τόπο μας υπήρχαν τέτοιοι άνθρωποι;
Έχουμε ονόματα και αναφορές;
Υπάρχουν μάρτυρες;
Έχουν απογόνους;
Πως επιβίωσαν μετά την απελευθέρωση;
Οι απόγονοί τους συνεχίζουν το έργο τους ή φόρεσαν κάποια προβιά;
Σε ποιο πολιτικό κόμμα, τοποθετούν τους εαυτούς τους σήμερα;
Ο Δήμος μας μπορεί να μας βοηθήσει στην αναζήτησή μας;
Ή μήπως μετά την καταστροφή του ιστορικού αρχείου χάθηκαν κρίσιμες πληροφορίες για αυτή την περίοδο;
Ήταν εσκεμμένη η καταστροφή(;) του αρχείου αυτού;

Υ.Γ
Δεν μπορεί πρέπει να είναι παιχνίδι της μοίρας, πάλι το άλογο με τον ανάλογο μπροστά μας, όπως κάποιος αναγνώστης επιτυχημένα σχολίασε στο chat