Αιτωλικό, 25η Μαρτίου 2011. Ζητείται πατρίς.

Ο εκφυλισμός, η αποδόμηση, η απονέκρωση της τοπικής αυτοδιοίκησης και άλλα πολλά είναι τα συμπεράσματα που μπορεί να βγάλει ο δημότης του Αιτωλικού, κοιτάζοντας το βάθρο των επισήμων στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου. Ούτε επί χούντας δεν είχαμε αυτή την εικόνα. Ο μόνος Αιτωλικιώτης πάνω στο βάθρο, είναι ο τσοκάντας ο οποίος τυγχάνει να είναι και ο εκπρόσωπος της προηγούμενης δωσίλογης δημοτικής αρχής του γαλάνη και των υπόλοιπων τσολάκογλων, που εγκατέλειψαν το Αιτωλικό από την 1η του Γενάρη. Δεν θα μπορούσαν να κάνουν άλλωστε τίποτε άλλο, μιας και ο σκοπός τους επετεύχθη. Πούλησαν το Αιτωλικό και τους δημότες του σε τιμή ευκαιρίας και η ευκαιρία ήταν μια και μοναδική. Αμνηστία στη λεηλασία που έκαναν όλα αυτά τα χρόνια.

Υπάρχουν και τα θετικά όμως, ακόμη και σε καταστάσεις κυριαρχίας και υποδούλωσης υπάρχουν τα θετικά σημεία που δεν πρέπει να παραβλέψουμε. Η γενίτσαροι του Μεσολογγίου, έδωσαν χώρο πάνω στο βάθρο, στον... εκπρόσωπο της εθνικής αντίστασης, αποδίδοντάς του με αυτό τον τρόπο τον ελάχιστο φόρο τιμής που του αναλογεί. Πράξη που θα έπρεπε να είχαν κάνει όλοι αυτοί που δήλωναν ιδιοκτήτες του βάθρου των επισήμων όλα αυτά τα χρόνια.

Μέχρι πρόσφατα υπήρχαν ακόμη στη ζωή, Αιτωλικιώτες οι οποίοι πολέμησαν στο μέτωπο της Αλβανίας και κανείς μας δεν γνώριζε. Ο Νίκος ο Γαλάνης και ο Κουτσονίκας ο Παντελής, ήταν κάποιοι από αυτούς. Βέβαια θα μου πείτε, ποιος μεγαλοσχήμων πολιτικός νάνος, θα μπορούσε να παραχωρήσει τη θέση του στα πραγματικά τιμώμενα πρόσωπα και να χάσει την ευκαιρία της επίδειξης; Κανείς.

Μετά ας γράψουμε όλοι μαζί τα άρθρα μας και ας εκφωνήσουμε άλλους τόσους λόγους δημόσιους ή ιδιωτικούς, για την απορία μας με τα παιδιά που δεν συμμετέχουν ή αρνούνται να μάθουν τι έγινε το ‘21 στην Ελλάδα.

Μην μας κακοφαίνεται μετά γιατί οι απαντήσεις τους όπως: το ‘21 οι Έλληνες είπαν το όχι στους Ιταλούς, ή ότι ο Άρης Βελουχιώτης ήταν προπονητής του Ολυμπιακού, από τις ακαδημίες του Άρη Θεσσαλονίκης.

Πολύ περισσότερο μην μας ενοχλεί όταν η τηλεόραση με χρηματοδότηση από τις τράπεζες, μας κάνουν μαθήματα ιστορίας, περνώντας τα μηνύματά τους στη νέα γενιά.

Η ΓΕΚΙΑ