Στο επίκεντρο της εθνικής μας κρίσης βρίσκεται και η διαρκώς οξυνόμενη
κρίση του προσωπικού της υποτέλειας λόγω της φθοράς που υφίστανται τα
μέλη του, καθώς είναι υποχρεωμένα να εφαρμόζουν τα αντιλαϊκά μέτρα των
ξένων Καγκελαριών που από το 2011 κατέχουν τη χώρα, μεταξύ των οποίων
μέτρων ήταν και το να καταδικάσουν σε σιγή όσους και όποιους συνεχίζουν
να σκέφτονται και να μάχονται αντιμνημονιακά και αντισυστημικά. Ένας απ’
αυτούς υπήρξα και είμαι κι εγώ, γεγονός που το γνωρίζουν όλοι. Πώς
είναι λοιπόν δυνατόν να με εμπλέκουν στα παιχνίδια τους οι παντός είδους
εκπρόσωποι του προσωπικού της υποτέλειας και μάλιστα ως παράγοντα λύσης
στο πρόβλημά τους; Άλλωστε μόλις προχθές ανέπτυξα στην Ακαδημία Αθηνών
την άποψή μου υπογραμμίζοντας ότι η «Μόνη Λύση» είναι η κατάκτηση της
Εθνικής μας Ανεξαρτησίας. Μπροστά σ’ αυτό τον Στόχο, ας μου επιτραπεί να
θεωρώ τα πολιτικά παιχνίδια που απασχολούν το υπάρχον πολιτικό δυναμικό
σαν ένα τμήμα της βαθειάς κρίσης ενός πολιτικού χώρου ο οποίος
εγκατέλειψε προ πολλού τον ελληνικό λαό τυφλωμένος από πολιτικές
φιλοδοξίες και απέναντι στον οποίο η δική μου θέση είναι η κάθετη
αντίθεση και η ανθρώπινη θλίψη.
Αθήνα, 31.12.2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου