Τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών στο δήμο μας, ίσως να ήταν τα πλέον γλυκά και απρόσμενα αποτελέσματα, από όλη την ιστορία των εκλογικών αναμετρήσεων.
Η δημοκρατία τελικά νίκησε τη φαυλότητα και έφερε φως στον υπόκοσμο του παρακράτους του καραπάνου.
Είναι η εκδίκηση των πολλών απέναντι στον ευτελισμό της δημόσια ζωής του τόπου μας.
Το σχέδιο του καραπάνου, δεν ήταν άλλο από το να κερδίσει τις εκλογές από τη πρώτη Κυριακή, ώστε να μπορεί ξανά να ελέγχει το δήμο, τα χρήματα και τους μηχανισμούς, για να μπορεί ανενόχλητος να κλέβει, να απειλεί και να εφαρμόζει σχέδια και αποφάσεις, προς ίδιο συμφέρον.
Σε αυτό του το στόχο, βρήκε συμπαράσταση και συμμετοχή από όλο το πολιτικό κυρίως παρασκήνιο, αλλά και από οργανισμούς όπως το ΤΟΕΒ Οινιαδών, ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Μεσολογγίου και Αγρινίου εκκλησιαστικοί κύκλοι, από εργολάβους δημοσίων έργων, δημόσιες υπηρεσίες, όπως υπαλλήλους του δικαστικού μεγάρου Μεσολογγίου και βέβαια ασφαλίτες, οι οποίοι ήταν μπροστάριδες στην υφαρπαγή ψήφων από τους γύφτους, δίνοντας τους εγγυήσεις ασυλίας και συνέχειας της γνωστής παραβατικότητας.
Από όλους αυτούς ο καραπάνος απέτησε τη βοήθειά τους στο μέγιστο βαθμό, μιας και όλοι τους , έχουν δημιουργήσει μια μικρή περιουσία από τις κακουργηματικές πράξεις του καραπάνου.
Εάν λοιπόν ο καραπάνος αποσπούσε το 51% από τη πρώτη Κυριακή, το όνειρο θα γίνονταν πραγματικότητα ... με τα σημερινά όμως αποτελέσματα αποδεικνύετε ότι το όνειρο του καραπάνου ήταν μιας συνηθισμένης ονείρωξη, θερινής νυκτός και μάλιστα μετά από βρώση καρπουζιού.
Οπότε η ανάδευση, ήταν αποτέλεσμα φυσικής ανάγκης και όχι ερωτοτροπούσα πράξη με την εξουσία.
Μάταια οι συνεργάτες και φίλοι του προσπαθούσαν να τον συνεφέρουν, ο νικολάκης είχε πέσει σε βαθιά κατάθλιψη και κάποιες στιγμές χρειάστηκε παρέμβαση νερού στο πρόσωπο και βεντάλια για συνέλθει.
Κανείς βέβαια από όλους αυτούς μέχρι τελευταίας στιγμής δεν μπόρεσε να καταλάβει το λόγο της αρρωστημένης αυτής αντίδρασης.
Όλοι τους έβλεπαν την επιφάνεια. Η ήττα στο Αιτωλικό ήταν τόσο μικρή, που μπορεί να θεωρηθεί νίκη.
Το Μεσολόγγι επίσης.
Οι Οινιάδες έδωσαν ρέστα.
Και όλα αυτά παρότι ήταν ο ποιο αποτυχημένος δήμαρχος του θεσμού. Άρα θα έπρεπε να ανοίγει σαμπάνιες και όχι να ήταν έτοιμος να σκάσει.
Άρα γιατί όλη αυτή η μυστηριώδης συμπεριφορά;
Το πρόβλημα είναι πολύ απλό στην κατανόησή του.
Ο καραπάνος εξέλεξε 14 συμβούλους, Ο Λύρος επίσης 14, ο Σκαρμούτσος του Σύριζα 3, ο Θύμιος του ΚΚΕ 1 και ο Κοτσόργιος 1.
Ακόμη και αν νικήσει στις εκλογές ο καραπάνος την επόμενη Κυριακή, πως θα μπορεί να ... κλέβει από το δημοτικό ταμείο, όταν μάλιστα θα είναι μειοψηφία;
Δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα εάν ο σκοπός του ήταν να διοικήσει σωστά χωρίς απατεωνιές.
Σε αυτή τη περίπτωση θα έβρισκε συμμάχους από όλη την αντιπολίτευση.
Αμ έλα όμως που προτεραιότητα του καραπάνου δεν είναι η χριστή διοίκηση, αλλά ο ανεξέλεγκτος πλουτισμός εις βάρος του δήμου και της κοινωνίας!!!
Οπότε, ακόμη και εάν επανεκλεγεί, θα πρέπει να ρίξει τους πρώην συνεργάτες του από τη μαμάλα και να λαδώσει την αντιπολίτευση.
Αυτό βέβαια θα επιφέρει τη σφοδρή αντίδραση των δικών του λαμογιών και την τελική ρήξη, με απρόσμενα αποτελέσματα.
Έτσι εξηγείτε και το παραλήρημά του στην κεντρική του ομιλία στο Μεσολόγγι ... Απολαύστε τον.
Αγαπητοί συμπολίτες, οι εκλογές έλαβαν τέλος αυτή τη Κυριακή που μας πέρασε, μαζί με τον καραπάνο και το ξέρει και ο ίδιος πολύ καλά, ότι οδεύει ολοταχώς για το Κορυδαλλό, όπου θα περνά ειδυλλιακά με συντροφιά το σύμβουλο από τις ελληνοποιήσεις.
Βέβαια αργά ή γρήγορα, την ίδια πόρτα θα την περάσουν πολλά τρανταχτά ονόματα του συνδυασμού του και έτσι θα έχουν όλοι μαζί μια ωραία ατμόσφαιρα.
Εάν ο Λύρος είχε χιούμορ, δεν θα κατέβαινε στις επαναληπτικές εκλογές της επόμενης Κυριακής παραχωρώντας του το αξίωμα του δημάρχου.
Εμείς στοιχηματίζουμε, μια μπανιέρα και ένα πορτατίφ, ότι ο καραπάνος δεν θα το δέχονταν και θα παραιτούνταν την επόμενη μέρα.
Είναι γλυκιά η εκδίκηση καραπάνε ... και το πιάτο είναι καυτό ακόμη.
Ο Θεός να σε λυπηθεί
Η ΓΕΚΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου