Αντίσταση τώρα !!! Να βγούμε στους δρόμους να κλείσουμε τα γεφύρια. Σώστε το έργο του καραπάνου. Αύριο θα είναι αργά

Όνειρο ήταν, αλλά μη μας ξυπνάτε.

Τι θα γίνει τελικά με αυτόν τον Λύρο;      Βάλθηκε να καταστρέψει το έργο του καραπάνου;

Μας πήρε τα λεφτά μας, που ήταν για έργα του Αιτωλικού και τα πήγε στους Μεσολογγίτες;

Τώρα παίρνει το εκδοτήριο εισιτηρίων της ακτοπλοϊκής σύνδεσης με τα Ιόνια νησιά;

Άντε... και καλά το πήρε! Που το πάει; Τι θα γίνει ο κόσμος που ζητάει να πάει στο φιόρο του Λεβάντε και στο μέρος που στέγαζε την ερωτική φαντασίωση, της πριγκίπισσας Σίσι ;

Λέτε να το φέρει στο Αιτωλικό, για να είμαστε έτοιμοι για το καλοκαίρι;

Ίσως έτσι εξηγείτε και η ψιλοκουβέντα που άρχισε για την επαναλειτουργία της γραμμής Εξέδρα-Ρεμπάκια !!!





Ας πνίξουμε τον καημό μας με ένα λαικό τραγούδι, έτσι κι' αλλιώς αυτός ο τόπος μόνο από την εξαφάνισή του θα σωθεί και θα σώσει.



Ο ΚΟΥΜΠΑΝΟΣ


Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΤΣΙΜΗΤΡΟΣ: «ΔΕΝ ΥΠΟΧΩΡΩ, ΚΡΑΤΑΩ ΚΑΛΠΑΚΙ!»

Ο Έλληνας στρατηγός του στρατού ξηράς Χαράλαμπος Γ. Κατσιμήτρος, ήταν ο άνθρωπος που το πρωί της ιταλικής εισβολής κράτησε στα χέρια του τη μοίρα της Ελλάδας, ως υποστράτηγος διοικητής της 8ης Μεραρχίας, του ένδοξου στρατιωτικού σώματος που πρώτο βρέθηκε απέναντι στον επίδοξο κατακτητή.

Ο Κατσιμήτρος είναι ο στρατιωτικός ηγέτης ο οποίος κατάφερε εκείνο που ουδείς πίστευε ότι μπορούσε να γίνει, να αποκρούσει την ιταλική επίθεση, μα και να απωθήσει τον απίστευτα υπέρτερο εισβολέα πίσω στο αλβανικό έδαφος, όπου και τον κατεδίωξε αναγκάζοντας τον να υποχωρεί κάθε ημέρα όλο και περισσότερο…

Ο μπαρουτοκαπνισμένος Κατσιμήτρος πήρε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους (1912-13), ενώ κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου διακρίθηκε για τη γενναιότητά του στο Μακεδονικό Μέτωπο. Συμμετείχε επίσης στη Μικρασιατική Εκστρατεία (1921-1922) ως Ταγματάρχης και τραυματίστηκε σοβαρά στη Μάχη του Αφιόν Καραχισάρ (1922). Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, φοίτησε στην Ανωτέρα Σχολή Πολέμου (1924-1925) και τον Ιανουάριο του 1937 προάχθηκε στον βαθμό του υποστράτηγου.

Το 1938 ο Κατσιμήτρος αναλαμβάνει τη διοίκηση της 8ης Μεραρχίας Πεζικού στην Ήπειρο, με έδρα τα Ιωάννινα, η οποία αποτελούνταν σχεδόν αποκλειστικά από ...Ηπειρώτες, με το σκεπτικό ότι αν χρειαζόταν θα αγωνίζονταν κυριολεκτικά «υπέρ βωµών και εστιών». Εκεί εργάστηκε μεθοδικά και ολοκλήρωσε τη γραμμή άμυνας Ελαίας-Καλπακίου-Καλαμά, ώστε να αντιμετωπίσει πιθανή επίθεση της Ιταλίας, που κατείχε την Αλβανία.

Λίγους μήνες πριν από την ιταλική εισβολή, το Γενικό Επιτελείο Στρατού έστειλε διαταγές στην Ογδόη Μεραρχία της Ηπείρου, λέγοντας ούτε λίγο ούτε πολύ ότι κάθε μάχη είναι μόνο για την τιμή των όπλων, καθώς επί της ουσίας είχε κριθεί εκ προοιμίου χαμένη και δεν είχε κανέναν λόγο να δοθεί. Και το ΓΕΣ, άτυπα, «προέτρεπε» τον Κατσιμήτρο να αφήσει την πρώτη γραμμή άμυνας και να κατεβεί πιο κάτω, με κύριο στρατηγικό στόχο την καλύτερη υπεράσπιση της Ηγουμενίτσας. Η «παραίνεση» τον βρίσκει κάθετα αντίθετο και απαιτεί να λάβει τη μορφή εγγράφου διαταγής, κάτι που ουδέποτε συνέβη.

Όταν ο Ιωάννης Μεταξάς απάντησε στον ιταλό πρέσβη «Έχουμε πόλεμο» τότε ο αρχηγός του ΓΕΣ, στρατηγός Παπάγος, διατάσσει «Όπως η 8η Μεραρχία αποκρούσει διά των όπλων την εισβολήν των Ιταλικών Στρατευμάτων, συμμορφουμένη προς τας διαταγάς τας οποίας έλαβε διά την εκτέλεση της αποστολής της». Παρά τις μεγαλόστομες διακηρύξεις, καλούν λοιπόν τον Κατσιμήτρο να οπισθοχωρήσει σταδιακά προς τον νότο, στην κοιλάδα του Αράχθου.
Κι όμως ο υποστράτηγος τους αγνοεί, αγνοεί τον αρχιστράτηγο! Και απαντά: «Η Μεραρχία θα εκτέλεση το καθήκον της προς την πατρίδα, όπως επιβάλλη η εθνική τιμή και καθ' όν τρόπον αυτή γνωρίζει. Κρατάω Καλπάκι!»

Ο διοικητής της Ογδόης Μεραρχίας όχι μόνο δεν υπάκουσε στα απαισιόδοξα κελεύσματα της Αθήνας αλλά αντιθέτως, παρέταξε την άμυνά του στην πρώτη γραμμή, εκδίδοντας δικό του φιρμάνι στους άντρες του: «ουδεμία σκέψη διά υποχώρησιν, η τελευταία γραμμή αμύνης είναι εδώ, μέχρις εσχάτων»!

Λίγα μόλις χιλιόμετρα από τα σύνορα, ο Κατσιμήτρος στήνει τη γραμμή άμυνάς του με κίνδυνο να περικυκλωθεί και να αποδεκατιστεί. Έδωσε μάλιστα όπλα σε όσους μπορούσαν να τα κρατήσουν, βοηθητικούς, μάγειρες, όλους!

Η στάση του Κατσιμήτρου, να μη συμφωνεί με την υποχώρηση στη δεύτερη γραμμή άμυνας και να παραμείνει να πολεμήσει εκεί όπου σχεδόν όλοι θεωρούσαν ότι ο αγώνας ήταν χαμένος, είχε προκαλέσει τεράστια αγωνία στην Αθήνα. Κανείς όμως δεν τολμούσε να διατάξει τον διοικητή της μεραρχίας να αναδιπλωθεί -το μήνυμα θα ήταν απόλυτα καταστρεπτικό…
.
Κι έτσι ο Κατσιμήτρος μόνος, χωρίς βοήθεια από το ΓΕΣ και χωρίς την πίστη κανενός στον αγώνα του, στάθηκε αγέρωχα στην πρώτη γραμμή, πολέμησε και νίκησε. Όχι μόνο κράτησε τα σύνορα άθικτα, αλλά μέσα σε λίγες εβδομάδες άρχισε να προελαύνει επιθετικά εναντίον των εισβολέων μέσα στο αλβανικό έδαφος!
Ήταν η απείθειά του στις διαταγές της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας που έγραψε χρυσές πολεμικές σελίδες για το έθνος και οδήγησε στο Έπος του 1940. Γιατί μετά την άμυνα, ήρθε η ολομέτωπη επίθεση!

Όταν άρχισαν να φθάνουν στην Αθήνα οι πρώτες πληροφορίες από το μέτωπο, το κλίμα αμέσως άλλαξε : ο Κατσιμήτρος όχι απλώς είχε δικαιωθεί, αλλά είχε καταστεί ο άνθρωπος που με την επιμονή του, την πίστη του και την εξαιρετική στρατιωτική του τέχνη απέκρουσε τον κατά πολύ υπέρτερο εισβολέα και σύντομα τον έτρεψε σε υποχώρηση. Ο ελληνικός στρατός, προκαλώντας παγκόσμια έκπληξη και συγκίνηση, από αμυνόμενος έγινε τώρα επιτιθέμενος, καταδιώκοντας τον εχθρό στο αλβανικό έδαφος και απελευθερώνοντας τη Βόρεια Ήπειρο! Ο Χαράλαμπος Κατσιμήτρος ήταν ο πρώτος στρατηγός του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου που νικούσε τον Άξονα!

Κι αυτό γιατί ένας μόνο άνθρωπος, ο διοικητής της ηρωικής Ογδόης, αποφάσισε να πετάξει τις διαταγές των επιτελαρχών στα σκουπίδια και να αψηφήσει τις βουλές των ανωτέρων του! Αν ο διοικητής της Ογδόης είχε υπακούσει, τότε η έκβαση του πολέμου θα ήταν προφανώς διαφορετική. Ας ελπίσουμε και ας ευχηθούμε ότι στην Ελλάδα πάντα θα βρίσκονται άτομα που θα απαντούν «Κρατάω Καλπάκι!».

Η ιστορία τους θα λειτουργεί αέναα ως φάρος ελπίδας και ηρωισμού για όλες τις γενιές.



https://www.facebook.com/595749873772020/posts/1198971816783153/ Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Γνωρίζετε γιατί ο Μουσολίνι επέλεξε να κηρύξει τον πόλεμο στην Ελλάδα 28η Οκτωβρίου;

Η κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου στις 28 Οκτωβρίου 1940 επρόκειτο να είχε μία συμβολική σημασία για το φασιστικό καθεστώς του Μπενίτο Μουσολίνι.

Γιατί η ημερομηνία τούτη δεν επελέγη τυχαία από τον Ιταλό δικτάτορα, καθώς πίστευε πως η επιχείρηση ενάντια στην Ελλάδα θα στεφόταν με την ίδια, ανεμπόδιστη, επιτυχία με την μεγαλειώδη «Πορεία στη Ρώμη» των μελανοχιτώνων του, που στις 28 Οκτωβρίου 1922 τον έφεραν αναπάντεχα στην εξουσία. Μόλο που έμελε η θριαμβική τούτη ημερομηνία να αποβεί για τον Ντούτσε μία αποφράδα ημέρα…

Η 28η Οκτωβρίου του 1922

Ο Μουσολίνι, το 1922, ηγείτο ενός μικρού ακόμη κόμματος, με μόλις 35 στους 535 βουλευτές του Κοινοβουλίου, μετά τις εκλογές του Μαΐου 1921. Το Εθνικό Φασιστικό Κόμμα είχε μετασχηματισθεί σε πολιτική παράταξη από πολιτικο-μαχητικό κίνημα, στο συνέδριο της Ρώμης τον Νοέμβριο του 1921.

Όμως η επιρροή των φασιστών στην Ιταλία ήδη είχε αυξηθεί έπειτα από την ενεργό συμμετοχή τους στην εθνικιστική «στάση» του 1919 για την κατάληψη της περιοχής του Φιούμε που επρόκειτο να παραχωρηθεί στη νεοσύστατη Γιουγκοσλαβία και από τον ρόλο τους στην καταστολή (με βίαιο τρόπο από τα σώματα των φασιστών «Αρντίτι») του μεγάλου απεργιακού κύματος, ιδίως στον βιομηχανικό ιταλικό Βορρά, το φθινόπωρο του 1920.

«Πορεία στη Ρώμη» στις 28 Οκτωβρίου 1922

Τα φασιστικά τάγματα είχαν κερδίσει την εμπιστοσύνη και κατόπιν την υποστήριξη των μεγάλων γαιοκτημόνων, ιδίως στις ταραχώδεις επαρχίες της Μπολόνια και της Φεράρας και φυσικά των μεγαλοβιομηχάνων, που αναγνώριζαν στα φασιστικά τάγματα μία σύμμαχο δύναμη κατά των ...αριστερών υποκινητών. Άλλωστε την πρώτη τους ηχηρή εμφάνιση στην πολιτική σκηνή, οι φασίστες του Μουσολίνι την κάνουν τον Απρίλιο του 1919 (λίγο μετά την ίδρυσή τους στις 23 Μαρτίου του ίδιου χρόνου) σε μία σύγκρουση με απεργούς στους δρόμους του Μιλάνου, που κατέληξε στην πυρπόληση της έδρας της σοσιαλιστικής εφημερίδας «Αβάντι».

Χαίροντας της υποστήριξης ενός από τους κύριους πυλώνες της εξουσίας και καταφέρνοντας να ενσαρκώσει την περίσσεια της ενέργειας των παλαιών πολεμιστών που δεν είχαν καταφέρει να ενσωματωθούν στην καθημερινότητα, οι φασίστες του Μουσολίνι μέσα από την φαντασμαγορία της στρατιωτικής οργάνωσης τους και τα πύρινα συνθήματα υπέρ της πατρίδας και της δόξης της στα πρότυπα του κλέους της Αρχαίας Ρώμης κέρδιζε ολοένα και περισσότερους υποστηρικτές.

Ήδη πριν την «Πορεία στη Ρώμη», το φασιστικό κόμμα είχε «προβάρει» τις αστικές καταλήψεις σε άλλες πόλεις του Βορρά, όπως η Μπολόνια, η Φεράρα, η Κρεμόνα. Μετά και την κατάληψη του Ρίμινι, ο μετέπειτα ηγέτης του ΙΚΚ Παλμίρο Τολιάτι προειδοποιούσε σε άρθρο του (6 Αυγούστου 1922 στο «Αβάντι»): «Ο φασισμός προς την κατάληψη της πρωτεύουσας». Κάτι που τότε φάνταζε αδύνατο.

Ωστόσο, ο Μουσολίνι έσφιγγε τον κλοιό γύρω από την κυβέρνηση του Λουΐτζι Φάκτα. Στις 23-24 Οκτωβρίου έφθασαν στη Νάπολη 50.000 φασίστες απ΄ όλη την Ιταλία για να παραστούν στη μεγαλειώδη συγκέντρωση όπου θα τους μιλούσε ο Μουσολίνι. Από εκεί ο μελλοντικός «Ντούτσε» θα αξίωνε την παραίτηση τής «ανίκανης» κυβέρνησης του Φάκτα, τη διάλυση του Κοινοβουλίου, εκλογές με απλή αναλογική και κυρίως απείλησε πως «ή θα μας δώσουν την κυβέρνηση, ή θα την πάρουμε βαδίζοντας προς τη Ρώμη».

Η δήλωσή του αυτή από την πλατεία Πλεμπισίτο (Δημοψηφίσματος) στη Νάπολη ήταν ο Ρουβίκωνας που διάβηκαν οι φασίστες. Τα φασιστικά τάγματα οργανώθηκαν και στις 27 Οκτωβρίου ξεκίνησε η μεγάλη πορεία για την άλωση της Ρώμης.

Στις 28 Οκτωβρίου έφθασαν στη Ρώμη 60.000 μελανοχίτωνες φασίστες, ζητώντας την διάλυση της κυβέρνησης και την ανάληψη πέντε υπουργείων από το κόμμα του Μουσολίνι. Ο Φάκτα διέταξε την κήρυξη κατάστασης πολιορκίας και τη σύλληψη των αρχηγών των «σκουαντρίστι» (μελανοχίτωνες). Όμως η άρνηση του βασιλιά Βιτόριο Εμμανουέλε να διατάξει την επέμβαση του στρατού, ανάγκασε τον Φάκτα σε παραίτηση και την είσοδο των φασιστών στην κυβέρνηση.

Η «Πορεία στη Ρώμη» στις 28 Οκτωβρίου

Αν και πρόθεση του Μουσολίνι δεν ήταν η κατάληψη της εξουσίας καθαυτή, αλλά απλώς να εκβιάσει τη διεξαγωγή εκλογών με απλή αναλογική, ώστε να ενισχύσει τη δύναμή του, τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά. Και τούτο γιατί παρενέβησαν οι συνήθεις «βυζαντινισμοί» στους χειρισμούς του Τζοβάνι Τζολίτι, πολλές φορές πρωθυπουργού και μεγάλου χειριστή των πολιτικών πραγμάτων στην τορινή Ιταλία. Ο Τζολίτι, που επιζητούσε ακόμη μία φορά την πρωθυπουργία, θεώρησε πως όπως είχε συμβεί και στο παρελθόν, η είσοδος του Μουσολίνι στην κυβέρνηση ουσιαστικά θα αδρανοποιούσε το κίνημά του, καθώς θα αποτελούσε πλέον τμήμα του πολιτικού κατεστημένου. Όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν έτσι όπως τα σχεδίαζε ο γηραιός πολιτικός.

Από τις διαπραγματεύσεις για την κυβέρνηση, ο Τζιολίτι έμεινε εκτός, και χολωμένος αδιαφόρησε για το νέο σχήμα. Ο βασιλιάς έμεινε χωρίς εναλλακτικές και η μόνη λύση ήταν να παραχωρήσει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Μουσολίνι, ο οποίος έφθασε στις 30 Οκτωβρίου 1922 στη Ρώμη για να την παραλάβει. Στις 16 Νοεμβρίου 1922, η κυβέρνηση Μουσολίνι εξασφαλίζει ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή. Η συνέχεια είναι, λίγο-πολύ γνωστή σε όλους…

Η «Πορεία στη Ρώμη», στις 28 Οκτωβρίου, όπως τονίζει ο Αλεξάντερ Ντε Γκραντ στη «Σύντομη Ιστορία του Φασισμού» ήταν «μία άσκηση ενός ψυχολογικού πολέμου, ένα τυχερό παιχνίδι της πολιτικής, με ένα πολύ υψηλό στοίχημα, στο οποίο κάποιος από τους παίκτες προσπάθησε να τρομάξει τους αντιπάλους του μπλοφάροντας» κι όμως παρά τις ενδείξεις, του βγήκε. Ένα στοίχημα που 18 χρόνια αργότερα ο Μουσολίνι επιχείρησε να επαναλάβει και στην Ελλάδα. Τούτη τη φορά όμως, χωρίς επιτυχία.

http://www.makeleio.gr/ Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Αποκάλυψη που σοκάρει: Όλοι οι καρκίνοι προκαλούνται από…!

Η ασθένεια, είναι η τέλεια λύση που βρίσκει ο εγκέφαλος στο πρόβλημα των «εσωτερικών συγκρούσεων»

Η νέα ιατρική του γιατρού Χάμερ

Ο γιατρός Ρίκε Γκέερτ Χάμερ (Ryke Geerd Hamer) υπήρξε για πολλά χρόνια διευθυντής σε μια γερμανική κλινική. Η προνομιούχος θέση του, του επέτρεψε να συναντήσει πολλούς καρκινοπαθείς. Χάρις στις περιστάσεις, στην τύχη και στην λεπτομερή παρατήρηση, ο Χάμερ ανακάλυψε τους θεμελιώδεις νόμους που εξηγούν το μηχανισμό της εμφάνισης όλων των καρκίνων και όλων των ασθενειών. Στην περίπτωση αυτού του γιατρού, μπορούμε πραγματικά να μιλήσουμε για νόμους, αφού οι επαληθεύσεις που έγιναν από τον ίδιο και από άλλους ερευνητές και θεραπευτές έδειξαν ότι όλοι ισχύουν στις 100% των περιπτώσεων, πράγμα το οποίο δεν είχε ποτέ συμβεί έως τότε στην ... ιστορία της ιατρικής.

Ο ατσαλένιος νόμος του καρκίνου που διατυπώθηκε από τον Ρίκε Γκέερτ Χάμερ είναι ο εξής: ”Όλοι οι καρκίνοι προκαλούνται και ενεργοποιούνται από έντονες και βίαιες εσωτερικές συγκρούσεις που τις βιώνουμε χωρίς να τις εκφράζουμε. Η φύση της εσωτερικής σύγκρουσης καθορίζει την περιοχή του εγκεφάλου που θα πληγεί και το όργανο στο οποίο θα εντοπισθεί η ασθένεια«.

” Παρατήρησε λοιπόν ότι οι ασθενείς που είχαν καρκίνο των οστών, για παράδειγμα, είχαν όλοι βιώσει κάποιο σοκ, κάποιο στρες, κάποια έντονη και βίαιη (αιφνίδια) εσωτερική σύγκρουση κατά την οποία αισθάνθηκαν υποτιμημένοι. Επιπροσθέτως, παρατήρησε ότι σε όλους τους ασθενείς που είχαν προσβληθεί από τον ίδιο καρκίνο, είχε εμφανισθεί ένα σημάδι στην ίδια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου τους. Έτσι, ανακάλυψε ότι σε κάθε τύπο στρες αντιστοιχούσε η ίδια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου και το ίδιο συγκεκριμένο όργανο, πάντα το ίδιο.



Ο καρκίνος των οστών αντιστοιχεί στην εσωτερική σύγκρουση της υποτίμησης.

Ο καρκίνος των πνευμόνων στον έντονο φόβο του θανάτου.

Ο καρκίνος του αριστερού στήθους σε μια γυναίκα δεξιόχειρα, στη έντονη εσωτερική σύγκρουση σε σχέση με ένα παιδί (πραγματικό, εικονικό, φανταστικό ή συμβολικό).

Ο καρκίνος του δεξιού στήθους σε μια δεξιόχειρα γυναίκα αντιστοιχεί σε εσωτερική σύγκρουση γενικά με τον σύντροφο (σε μια γυναίκα αριστερόχειρα, οι αντιστοιχίες αντιστρέφονται).

Ο καρκίνος του προστάτη αντιστοιχεί στη σεξουαλική εσωτερική σύγκρουση (πραγματική ή συμβολική) σε σχέση με τα παιδιά ή τους απογόνους (ή την ικανότητα δημιουργίας). Και ούτω καθεξής, για όλους τους καρκίνους.

Αυτός ο νόμος έχει επιβεβαιωθεί εδώ και σχεδόν 20 χρόνια από εκατοντάδες θεραπευτές (εκπαιδευμένους από τον Χάμερ ή τους διαδόχους του), σε δεκάδες χιλιάδες ασθενείς, χωρίς εξαίρεση. Αυτό που είναι φανταστικό σε αυτήν την ανακάλυψη, είναι ότι ο μηχανισμός: «σύγκρουση – εγκέφαλος – όργανο» λειτουργεί και προς τις δύο κατευθύνσεις. Για να το πούμε και αλλιώς, όσο η εσωτερική σύγκρουση είναι ενεργή, η περιοχή του εγκεφάλου που δραστηριοποιείται δίνει διαταγή στη βιολογική διαδικασία να παραγάγει καρκινικά κύτταρα στο όργανο που διαλέχτηκε για να εκφράσει την ανισορροπία. Αντιθέτως, όταν το άτομο λύσει την εσωτερική του σύγκρουση (με οποιονδήποτε τρόπο και αν το κάνει αυτό) και βάλει τέλος στο έντονο στρες του, η ίδια περιοχή του εγκεφάλου αντιστρέφει το πρόγραμμα και δίνει αμέσως διαταγή στη βιολογική διαδικασία, να σταματήσει την παραγωγή καρκινικών κυττάρων και να καταστρέψει τον όγκο που έχει δημιουργηθεί στο όργανο …



Έτσι σήμερα, αρκετές χιλιάδες ιατρικοί φάκελοι θεραπειών έχουν σχηματιστεί και συγκεντρωθεί από τον γιατρό Χάμερ και τους διαδόχους του. Μέσα σε αυτούς τους φακέλους, απαριθμούνται πολλές αποθεραπείες τις οποίες η επίσημη ιατρική χαρακτηρίζει ως « αυθόρμητες, ανεξήγητες ή αξιοθαύμαστες» : έτσι, ανιχνεύσεις (με σκάνερ), αναλύσεις αίματος, ακτινογραφίες, υποβολές εκθέσεων που έγιναν σε νοσοκομεία, αποδεικνύουν ότι ασθενείς έχουν θεραπευθεί εντελώς από καρκίνους, λευχαιμίες, σκληρύνσεις κατά πλάκας, μυοπάθειες, διάφορες εκφυλιστικές ασθένειες, κωφώσεις, σοβαρές διαταραχές της όρασης, ψωριάσεις, αλλεργίες, κ.λπ., χωρίς να προσφύγουν στη χημειοθεραπεία, την ακτινοθεραπεία, τη χειρουργική επέμβαση ή άλλες κλασικές θεραπείες που ορίζονται από την ιατρική.

Και όμως, πολλοί από αυτούς ήταν καταδικασμένοι από την επίσημη ιατρική, που είχε βεβαιώσει ότι ήταν ανίατοι, ότι θα πεθάνουν σε σύντομο χρονικό διάστημα. Κατά τη διάρκεια μιας από τις αναρίθμητες δίκες εναντίον του γιατρού Χάμερ στις οποίες ενάγων ήταν ο ιατρικός σύλλογος, ο δικηγόρος του Χάμερ είχε ζητήσει από το δικαστήριο να συγκρίνει το ποσοστό, σε εθνική κλίμακα, όσων επέζησαν από καρκίνο, με το ποσοστό όσων επέζησαν από καρκίνο ανάμεσα στους ασθενείς του πελάτη του (λαμβάνοντας υπόψη ότι μερικοί από αυτούς είχαν απευθυνθεί σ’ αυτόν, μερικές φορές στο τελευταίο τους στάδιο, απελπισμένοι, αφού είχαν δοκιμάσει τα πάντα). Αυτή η σύγκριση παρουσίασε με περιφανή τρόπο την ανωτερότητα της προσέγγισής του Χάμερ, σε σχέση με την προσέγγιση της επιστημονικής ιατρικής και ολόκληρου του οπλοστασίου της: 95% επιβίωση για περισσότερα από 5 χρόνια για τον Χάμερ, απέναντι στο 30% κατά μέσο όρο, σε εθνική κλίμακα στη Γερμανία.



Η ασθένεια, είναι η τέλεια λύση που βρίσκει ο εγκέφαλος στο πρόβλημα των «εσωτερικών συγκρούσεων»

Εάν σταματούσα εδώ την παρουσίασή μου, θα σας άφηνα πιθανώς αμήχανους και με πολλές αμφιβολίες. Εάν δεν καταλάβουμε σε τι πραγματικά χρησιμεύει η ασθένεια, από βιολογική άποψη, οι θεραπείες μπορεί να φανούν μαγικές. Για να το καταλάβουμε αυτό, ο γιατρός Χάμερ έδωσε πρώτα-πρώτα ένα παράδειγμα παρμένο από την ζωική βιολογία: αυτό μιας αλεπούς που βρέθηκε σε κατάσταση μεγάλου στρες σχετικά με την επιβίωσή της.

Ας φανταστούμε ότι μια αλεπού δεν έχει καταφέρει να πιάσει την παραμικρή λεία εδώ και τρεις μέρες. Βρίσκεται σε κατάσταση μεγάλου στρες σχετικά με την σωματική της επιβίωση, όταν επιτέλους, καταφέρνει να αιχμαλωτίσει ένα μικρό κουνέλι που περνάει από εκεί. Τη στιγμή που ετοιμάζεται να το δαγκώσει, να το ξεσκίσει, να το φάει, η αλεπού ακούει έναν από τους χειρότερους εχθρούς της να πλησιάζει : τον κυνηγό. Και τώρα η αλεπού μας βρίσκεται σε τρομερό δίλημμα, ανάμεσα σε δύο απειλές : εάν φάει το γεύμα της, για να ικανοποιήσει την ανάγκη της για τροφή, κινδυνεύει να σκοτωθεί με την κοιλιά γεμάτη · εάν το σκάσει, αφήνοντας τη λεία της, κινδυνεύει ίσως να πεθάνει της πείνας λίγο αργότερα. Για να βγει από αυτό το δίλημμα, αποφασίζει να καταπιεί ολόκληρο το πόδι του κουνελιού και να φύγει μακριά.

Εκείνη την στιγμή, ένας άλλος κίνδυνος απειλεί την αλεπού: κινδυνεύει να πεθάνει από απόφραξη εντέρου, επειδή αυτό το ολόκληρο πόδι δεν μπορεί ούτε να ξανανεβεί από το στομάχι, ούτε να συνεχίσει τη διαδρομή του μέσα στο έντερο. Βρισκόμαστε, λέει ο Χάμερ, μπροστά σε μια έντονη και βίαιη εσωτερική σύγκρουση που σχετίζεται με την ανάγκη να χωνευτεί κάτι. Για να λύσει αυτό το πρόβλημα, ο εγκέφαλος ενεργοποιεί την τέλεια λύση που θα εξασφαλίσει την επιβίωση του ατόμου : ενεργοποιεί ένα πρόγραμμα παραγωγής πεπτικών υπερκυττάρων στα τοιχώματα του στομαχιού. Στόχος: η χώνεψη του ποδιού που έχει σφηνώσει στο στομάχι, να γίνει πέντε φορές πιο γρήγορα και πέντε φορές καλύτερα. Όσο ο στόχος δεν επιτυγχάνεται, ο εγκέφαλος συνεχίζει να διατάζει την παραγωγή αυτών των πεπτικών υπερκυττάρων που έχουν σαφώς ανώτερες επιδόσεις από τα κανονικά. Αλλά μόλις το πόδι χωνευθεί εντελώς, μια διαδικασία βιοανάδρασης ενημερώνει τον εγκέφαλο ότι ο στόχος έχει επιτευχθεί. Στη στιγμή ο εγκέφαλος βάζει τέλος στο πρόγραμμα της παραγωγής και δίνει διαταγή να εξαλειφθούν αυτά τα υπερκύτταρα, που θα απέβαιναν επικίνδυνα εάν παρέμεναν στο στομάχι. Μερικές ημέρες αργότερα, εάν ναρκώσουμε την αλεπού και εξετάσουμε τα τοιχώματα του στομαχιού της, θα μπορέσουμε να παρατηρήσουμε ουλές, μάρτυρες της πρόσφατης εξάλειψης των υπερκυττάρων.



Συμπέρασμα: χάρη σε αυτόν τον προγραμματισμό, τον εγγεγραμμένο στη βιολογική διαδικασία εδώ και εκατομμύρια χρόνια, ο εγκέφαλος της αλεπούς διάλεξε την καλύτερη ανάμεσα σε όλες τις λύσεις, έτσι ώστε να εξασφαλίσει την επιβίωσή της. Το μόνο που δεν σας είπα ακόμη, είναι ότι αυτά τα υπερκύτταρα είναι αυτό που κοινώς αποκαλούμε, καρκινικά κύτταρα του στομαχιού !

Έτσι, σύμφωνα με τους Χάμερ και Σαμπά, βάσει επαληθεύσεων που έγιναν στο εργαστήριο, αυτό που αποκαλούμε καρκινικό κύτταρο έχει τις ίδιες λειτουργίες με ένα κανονικό κύτταρο, αλλά με πολλαπλάσιες επιδόσεις. Ένα καρκινικό κύτταρο στομαχιού χωνεύει πολύ πιο γρήγορα και δυνατά από ένα κανονικό κύτταρο. Ένα καρκινικό κύτταρο παγκρέατος παράγει πολύ περισσότερη ινσουλίνη, ένα καρκινικό κύτταρο του στήθους παράγει πολύ περισσότερο γάλα, ένα καρκινικό κύτταρο πνεύμονα έχει πολύ μεγαλύτερη ικανότητα ανταλλαγής οξυγόνου αίματος, ένα καρκινικό κύτταρο νεφρού φιλτράρει σαφώς περισσότερο, κ.λπ..

Ας σημειώσουμε, μια και το έφερε ο λόγος, ότι ο γιατρός Κλωντ Σαμπά (Claude Sabbah) γενίκευσε τις ανακαλύψεις του Χάμερ αποδεικνύοντας ότι όλες οι ασθένειες, όποιες και αν είναι αυτές (από την πιο καλοήθη ως την πιο σοβαρή), είναι αποτέλεσμα κάποιου σοκ ή στρες που το βιώσαμε χωρίς να το εκφράσουμε, και ενεργοποιούνται από τον εγκέφαλο, ως η τέλεια λύση για την εξασφάλιση της επιβίωσης.

Γιατί πεθαίνουμε από τις ασθένειές μας;
Τότε, θα μου πείτε, εάν οι ασθένειες είναι οι τέλειες λύσεις που είναι γραμμένες στη βιολογική διαδικασία για να εξασφαλίσουν την επιβίωσή μας, γιατί πεθαίνουμε από καρκίνο ή άλλες ασθένειες; Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, πρέπει να καταλάβουμε, με ποιο τρόπο επεξεργάζεται ο εγκέφαλός μας τις πληροφορίες που φτάνουν σ’ αυτόν. Δηλαδή πρέπει να γνωρίζουμε, ότι ο εγκέφαλος δεν κάνει καμία διάκριση ανάμεσα σε μια πραγματική και μια φανταστική, εικονική ή συμβολική πληροφορία. Για να το αποδείξουμε, ας πάρουμε ένα απλό παράδειγμα ·

– Εάν ξαφνικά βρεθείτε όρθιος στο χείλος της χωρίς παραπέτο στέγης ενός 20όροφου κτιρίου, ο εγκέφαλός σας θα ερμηνεύσει αυτήν την κατάσταση ως πραγματικό κίνδυνο: θα ενεργοποιήσει μια σειρά φυσιολογικών αντιδράσεων και ανακλαστικών συμπεριφοράς (άνοδος του ποσοστού της αδρεναλίνης, επιτάχυνση του καρδιακού παλμού, άγχος, ίλιγγος, κ.λπ.). Εδώ, έχει επεξεργαστεί μια πραγματική πληροφορία ·



– Εάν, διαβάζοντας το παραπάνω παράδειγμα, φανταστήκατε τον εαυτό σας σ’ αυτή τη θέση, πιθανώς ο εγκέφαλός σας να ενεργοποίησε τις ίδιες αντιδράσεις. Εντούτοις, δεν βρισκόσαστε πραγματικά σε κίνδυνο, αφού ήσασταν καθισμένος και διαβάζατε. Ο εγκέφαλός σας όμως επεξεργάστηκε μια φανταστική πληροφορία, σαν να ήταν πραγματική ·

– Εάν, τώρα, κατά τη διάρκεια ηλεκτρονικού παιχνιδιού ή κάποιας κινηματογραφικής προβολής, το σενάριο σάς προβάλει στο χείλος μιας στέγης, με το κενό από κάτω, σκηνή τραβηγμένη από την οπτική γωνία του ήρωα, και εάν είστε αρκετά βυθισμένος, συνεπαρμένος μέσα στην εικόνα, ο εγκέφαλός θα αντιδράσει και πάλι με το ίδιο τρόπο. Εδώ, θα έχει επεξεργαστεί μια εικονική πληροφορία σα να ήταν πραγματική ·

– Και τέλος, εάν σας ανακοινώσουν ξαφνικά ότι η επιχείρηση στην οποία εργάζεστε κήρυξε πτώχευση, τη στιγμή που εσείς έχετε μόλις πάρει ένα μεγάλο δάνειο από την τράπεζα, θα αισθανθείτε ίσως τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια σας. Ο εγκέφαλος θα ενεργοποιήσει και πάλι τις ίδιες αντιδράσεις, παρόλο που ή άβυσσος που έχετε μπροστά σας, δεν είναι παρά συμβολική. Έτσι, θα έχει επεξεργαστεί μια συμβολική πληροφορία σα να ήταν πραγματική.

Εάν κατανοήσετε αυτό το παράδειγμα, θα καταλάβετε εύκολα ότι ό,τι λέμε, ό,τι σκεφτόμαστε εκλαμβάνεται από τον εγκέφαλό μας ως πραγματική πληροφορία, την οποία έχει υποχρέωση να επεξεργαστεί, ως υπερυπολογιστής. Έτσι εάν, μιλώντας για ένα φίλο, πείτε: ”αυτό δεν θα του συγχωρήσω ποτέ. Δεν θα μπορέσω ποτέ να το χωνέψω “, και αυτή η φράση πραγματικά αντανακλά αυτό που έντονα αισθάνεστε, τότε ο εγκέφαλός σας θα λάβει αυτήν την συμβολική πληροφορία και θα την επεξεργαστεί σα να ήταν πραγματική. Εάν η σύγκρουση που βιώνετε στη σχέση σας με το άλλο άτομο είναι πολύ έντονη και δεν καταφέρνετε να εκφράσετε όλη τη δυσαρέσκεια που αισθάνεστε, είναι πολύ πιθανό ο εγκέφαλος να ξεκινήσει πρόγραμμα παραγωγής πεπτικών υπερκυττάρων (δηλαδή καρκινικών κυττάρων) για να χωνέψει αυτό που δεν μπορείτε να χωνέψετε…

Η διαφορά με την περίπτωση του ποδιού που σφήνωσε στο στομάχι της αλεπούς, είναι ότι εάν δεν συμφιλιωθείτε με τον φίλο σας, εάν παραμείνετε στις θέσεις σας, εάν δεν τον συγχωρέσετε, δεν θα μπορέσετε πράγματι ποτέ να χωνέψετε αυτό που σας έκανε. Κατά συνέπεια ο εγκέφαλός σας θα συνεχίζει να λαμβάνει το μήνυμα ότι κάτι δεν έχει ακόμη χωνευθεί. Και υπάκουα, θα συνεχίζει το πρόγραμμα της παραγωγής καρκινικών κυττάρων. Μαντεύετε τη συνέχεια : αργά ή γρήγορα, εξαιτίας της ανώμαλα υπερβολικής ικανότητας πέψης, θα αρχίσετε να αισθάνεστε πόνους, οι τροφές δεν θα χωνεύονται σωστά. Θα σας γίνει τότε διάγνωση καρκίνου του στομάχου, που οι γιατροί θα προσπαθήσουν να εξαφανίσουν με τα διάφορα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους.

Αλλά αρχίζετε να μαντεύετε αυτό που υπάρχει κίνδυνος να επακολουθήσει. Ακόμα και αν σας έκαναν ολική αφαίρεση στομάχου, ο εγκέφαλός σας θα συνέχιζε να δίνει την εντολή για την παραγωγή καρκινικών κυττάρων στην περιοχή του σώματος όπου βρισκόταν το στομάχι. Κάποιους μήνες αργότερα, οι γιατροί θα ανακάλυπταν αυτό που θα ονόμαζαν υποτροπή ή μετάσταση, ενώ αυτό δεν θα ήταν παρά η συνέχιση του προγράμματος που είχε ξεκινήσει ο εγκέφαλός σας, βασιζόμενος σε μια συμβολική πληροφορία σχετικά με την σύγκρουση που βιώσατε με κάποιο φίλο.

Για να πάμε ακόμη μακρύτερα, εάν σοκαριστείτε από την απαισιόδοξη διάγνωση του καρκινολόγου σας και αισθανθείτε μεγάλο φόβο θανάτου, ο εγκέφαλός σας θα αρχίσει καινούργιο πρόγραμμα παραγωγής υπερκυττάρων ,στον πνεύμονα, που αργότερα θα χαρακτηριστεί από τους γιατρούς καρκίνος του πνεύμονα. Και ούτω καθεξής, μέχρις ότου επέλθει ο θάνατος.

Πώς να προλάβουμε τις ασθένειες και πώς να τις θεραπεύσουμε;

Στο τελευταίο μου βιβλίο «Η γλώσσα της θεραπείας» έχω περιγράψει λεπτομερώς τις διαδικασίες που, ξεκινώντας από έντονα ψυχικά σοκ ή μεγάλο στρες, καθορίζουν και προκαλούν τις σωματικές ασθένειές μας. Στα πλαίσια αυτού του άρθρου μου φαίνεται άχρηστο να προχωρήσω βαθύτερα, αφού η ίδια λογική ισχύει για όλες τις ασθένειες, ανεξάρτητα από τον βαθμό έντασης και σοβαρότητάς τους.

Αυτό που πρέπει να συγκρατήσουμε από όλα αυτά είναι, ότι από τη μια, ο εγκέφαλος δε σφάλει ποτέ και από την άλλη, ότι αυτός είναι που ενεργοποιεί όλες τις «ασθένειες» έτσι ώστε να εγγυηθεί στο άτομο τις μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης. Είναι φανερό ότι το ενδιαφέρον μιας τέτοιας θεώρησης είναι τεράστιο. Πράγματι, για πρώτη φορά στην ιστορία της ιατρικής, καμιά πάθηση, καμιά ανισορροπία μας δεν οφείλεται στην τύχη. Όλα εκδηλώνονται σύμφωνα με τους αμετάβλητους νόμους της Βιολογίας των Ζωντανών Όντων, όπως λέει ο γιατρός Κλωντ Σαμπά.

Αυτό σημαίνει συγκεκριμένα, ότι εάν μάθετε τους νόμους της Νέας Ιατρικής του Ρίκε Γκέερτ Χάμερ ή της Ολιστικής Βιολογίας του Κλωντ Σαμπά, που είναι αμετάβλητοι όσο και οι νόμοι της φυσικής ή της χημείας, θα μπορείτε όχι μόνο να καταλάβετε από πού προέρχονται όλες οι ασθένειές σας, αλλά κυρίως θα μπορείτε να τις προλαμβάνετε και να τις θεραπεύετε. Πώς ; Μαθαίνοντας τις βασικές αρχές της επικοινωνίας τις οποίες κάθε άνθρωπος θα έπρεπε να κατέχει : το να εκφράζει τις ανάγκες και τα συναισθήματά του, να τολμά να αντιπαρατίθεται στους άλλους (με σεβασμό βέβαια), να αναγνωρίζει και να δέχεται την πραγματικότητα όπως αυτή είναι, οι πράξεις του να είναι προσαρμοσμένες στην πραγματικότητα, να τελειώνει τις όποιες συναισθηματικές εκκρεμότητες έχει με τους άλλους, να συγχωρεί. Ας πάρουμε αυτές τις αρχές μία μία, για να εξετάσουμε με ποιο τρόπο μπορούν να μας κάνουν να αποφύγουμε τις ασθένειες ή να μας θεραπεύσουν…

– να εκφράζουμε τις ανάγκες μας: πολλές απογοητεύσεις, πολλές καταστάσεις στρες προέρχονται από το γεγονός ότι αφενός, λίγοι είναι οι άνθρωποι που γνωρίζουν συνειδητά τις αληθινές ανάγκες τους και αφετέρου, ακόμη πιο σπάνιοι είναι εκείνοι που έχουν την ικανότητα να τις εκφράσουν με κατάλληλο τρόπο. Συνεπώς, συσσωρεύουμε μίση και μνησικακίες, μένουμε μπλοκαρισμένοι σε αδιέξοδα. Αισθανόμαστε βέβαια ότι κάτι δεν μας ταιριάζει, αλλά δεν γνωρίζουμε πώς να ξεφύγουμε. Μας συμβαίνουν συχνά απαράδεκτα πράγματα. Εντούτοις τα δεχόμαστε, επειδή δεν γνωρίζουμε ούτε καν τα όριά μας, σχετικά με το τι θέλουμε και τι δεν θέλουμε, τι μπορούμε και τι δεν μπορούμε.

Το να ξαναμάθουμε να αναγνωρίζουμε τις ανάγκες μας και τα όριά μας για όσα δεν θέλουμε πια, το να είμαστε ικανοί να τα εκφράσουμε στους συνομιλητές μας, χωρίς να φοβόμαστε τις συνέπειες, αυτό είναι ένας από τους τρόπους που μπορεί να προλάβουν ή να θεραπεύσουν τις ασθένειες που προκαλούνται από τις ανθρώπινες εσωτερικές συγκρούσεις και τις απογοητεύσεις.

– να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας: Το συναίσθημα μοιάζει με το σύμπτωμα. Είναι ο δείκτης του βαθμού ικανοποίησης ή μη ικανοποίησης των αναγκών μας. Μια ανάγκη μας ματαιώνεται· εμφανίζεται ένα δυσάρεστο συναίσθημα (θυμός, θλίψη, φόβος, κ.λπ.). Μια ανάγκη μας ικανοποιείται· ένα ευχάριστο συναίσθημα θα εκδηλωθεί (χαρά, ευχαρίστηση, κ.λπ.). Δυστυχώς, η παιδεία μας μας έχει διδάξει, να αντιμετωπίζουμε τα συναισθήματά μας όπως η ιατρική αντιμετωπίζει τα συμπτώματα : να τα αρνούμαστε, να τα απορρίπτουμε, να τα εξαφανίζουμε. Με αυτό τον τρόπο στερούμαστε τα καλύτερα σημάδια, που έχουμε στη διάθεσή μας για να γνωρίζουμε με βεβαιότητα τι είναι καλό για μας και τι δεν είναι. Αυτή η άγνοιά μας μάς οδηγεί στην απογοήτευση, αφού μην έχοντας πια τους φωτεινούς δείκτες στον πίνακα ελέγχου, δεν ειδοποιούμαστε καν ότι μια ή περισσότερες ανάγκες μας ματαιώνονται. Σ’ αυτό το σημείο ο εγκέφαλος παίρνει αναγκαστικά τα ηνία, για να εγγράψει στη βιολογική διαδικασία των οργάνων τις ίδιες πληροφορίες που μας είχαν δώσει τα συναισθήματα [θυμηθείτε : στο παράδειγμα με το αυτοκίνητο, εάν οι φωτεινοί δείκτες του πίνακα ελέγχου (τα συναισθήματα) δεν λειτουργούν πια ή δεν ληφθούν υπόψη, η βλάβη θα εκδηλωθεί στα όργανα της μηχανής (στα όργανα του σώματος)].

Το να ξαναμάθουμε λοιπόν να ακούμε τα συναισθήματά μας, να τα αναγνωρίζουμε και να τα δεχόμαστε, να τα ευχαριστούμε μάλιστα που επαγρυπνούν για μας, είναι ένας πρώτος σταθμός για να αποφεύγουμε τις καταστρεπτικές εσωτερικές συγκρούσεις και το στρες. Εάν, επιπλέον, μπορούμε να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας με τρόπο κατάλληλο, υπεύθυνα, χωρίς να αποδίδουμε στους άλλους την ευθύνη, θα μπορέσουμε πολύ γρήγορα να ξαναβρούμε την ισορροπία μας.

– να τολμούμε τις αντιπαραθέσεις, με σεβασμό στους άλλους:
πόσες φορές, σε δύσκολες, τεταμένες, δυσάρεστες καταστάσεις, δεν συνέβη να μη τολμήσουμε να πούμε τα πράγματα στον άλλο, με σεβασμό, αλλά και σταθερά, με θάρρος ; Πόσες φορές δεν κατάπιαμε τα λόγια μας από φόβο μην προκαλέσουμε σύγκρουση ; Φοβόμαστε συχνά να πούμε δυσάρεστα πράγματα, επειδή πιστεύουμε ότι είναι προτιμότερο να διατηρούμε την ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους. Όμως αυτή η ειρήνη είναι απατηλή, αφού μέσα μας μπορεί να γεννιέται ένα ισχυρό βίαιο συναίσθημα. Σημειώστε ότι ακόμη και ο υπολογισμός είναι λανθασμένος : θέλοντας να αποφύγουμε τη σύγκρουση, δεν λέμε αυτό που θα έπρεπε να ειπωθεί. Όμως, μην λέγοντας τίποτα, αυξάνουμε την αίσθηση απογοήτευσης και μνησικακίας μέσα μας, μέχρι που η κατάσταση γίνεται αφόρητη. Τότε, είτε ξεσπάμε βίαια πάνω στον άλλο, οπότε συμβαίνει αυτή η σύγκρουση και η ρήξη που ακριβώς θέλαμε να αποφύγουμε, είτε καταπίνουμε τα συναισθήματά μας για άλλη μια φορά, και τότε συμβαίνει ο καρκίνος ή η οξεία ασθένεια, που μας καλεί να εξετάσουμε προσεχτικά την ανισορροπία που έχουμε δημιουργήσει …

Το να τολμάμε τη σύγκρουση, είναι το να μάθουμε να μιλάμε για τα πράγματα που μας ενοχλούν, ήρεμα, χωρίς υπεκφυγές. Το να μάθουμε να εκφράζουμε με ειλικρίνεια το τι μας συμβαίνει, είναι ο καλύτερος τρόπος για να φροντίζουμε τις σχέσεις μας με τους άλλους.

– να αναγνωρίζουμε και να δεχόμαστε την πραγματικότητα όπως αυτή είναι : συχνά έχω παρατηρήσει, ότι πολλές ασθένειες ξεκινάνε όταν αρνούμαστε να δούμε μια κατάσταση, όταν της αντιστεκόμαστε, όταν δεν δεχόμαστε αυτό που μας συμβαίνει. Έτσι, μπορεί να μπούμε σε καταστάσεις εσωτερικής σύγκρουσης, αντίστασης, αυτοϋποτίμησης, απώλειας της ταυτότητας ή του χώρου κυριαρχίας μας. Και όσο περισσότερο μαχόμαστε την πραγματικότητα, τόσο περισσότερο ενισχύουμε την επιρροή της και τη δύναμή της πάνω μας, μέχρις ότου εξαντληθούμε.

Χωρίς να είμαστε καθόλου μοιρολάτρες (το θέμα δεν είναι να είμαστε ανθρώπινα ράκη που δέχονται τα πάντα χωρίς αντίδραση, αντιθέτως), το να δεχόμαστε την πραγματικότητα είναι το να τολμάμε να την κοιτάμε κατάματα, αντικειμενικά, χωρίς να κρίνουμε. Είναι επίσης το να αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε τα γεγονότα, θεωρώντας τα ούτε καλά, ούτε κακά : η συμβουλή μου είναι, να θεωρούμε μάλλον ό,τι μας συμβαίνει σαν ευκαιρίες που μας προσφέρονται για να μάθουμε κάτι καινούργιο.

– οι πράξεις μας να είναι προσαρμοσμένες στην πραγματικότητα: Ο Γιούνγκ επέμενε πολύ σε αυτό το σημείο. Πράγματι, δεν υπάρχει θεραπεία εάν δεν δράσουμε πραγματικά. Συχνά, μένουμε εγκλωβισμένοι στις εσωτερικές συγκρούσεις μας και τα στρες, επειδή δεν τολμάμε να δράσουμε. Ή ακόμα χειρότερα : επειδή νομίζουμε ότι αρκεί να συνειδητοποιήσουμε την αιτία του καρκίνου μας για να θεραπευθούμε. Λάθος. Όσοι πίστεψαν πως είναι έτσι, έχουν πεθάνει. Η δράση είναι ο μόνος τρόπος να δώσουμε στον εγκέφαλο την πληροφορία ότι η συγκρουσιακή κατάσταση τελείωσε. Ειδάλλως, το είδαμε παραπάνω, η ενεργοποίηση της ασθένειας δεν θα σταματήσει ποτέ.

– να τελειώνουμε τις όποιες συναισθηματικές εκκρεμότητες έχουμε με τους άλλους: αυτή η έννοια εκφράστηκε για πρώτη φορά από την Ελίζαμπεθ Κίμπλερ Ρος (Kübler-Ross), την Ελβετίδα γιατρό που μετανάστευσε στις Η.Π.Α, από όπου ξεκίνησε η εφαρμογή της φροντίδας για την ανακούφιση των βαριά ασθενών, που σήμερα είναι διαδεδομένη σε ολόκληρο τον κόσμο. Έλεγε, ότι πολλοί ασθενείς, στο τέλος της ζωής τους, αισθανόντουσαν την απόλυτη ανάγκη να συμφιλιωθούν με αυτούς με τους οποίους είχαν έρθει σε ρήξη. Παρατήρησε χιλιάδες φορές, ότι μόλις αυτές οι εκκρεμείς υποθέσεις έκλειναν, οι ασθενείς πέθαιναν την ίδια νύχτα, νηφάλιοι και γαληνεμένοι.

Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να περιμένουμε το τέλος της ζωής μας, στο τελευταίο στάδιο μιας μακράς και επίπονης ασθένειας για να το κάνουμε αυτό. Από προσωπική εμπειρία ξέρω, ότι κλείνοντας ταχτικά τις εκκρεμείς υποθέσεις μου, με βοηθάει να διατηρώ την ισορροπία μου και να μην δημιουργώ άχρηστες και επιζήμιες πηγές άγχους.

– να συγχωρούμε: τέλος, τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, να συγχωρούμε. Όχι, να συγχωρήσουμε τον άλλο για το κακό που μπορεί να μας έχει κάνει, αλλά να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας για τον πόνο που δεχτήκαμε να ζήσουμε τόσο καιρό, μέχρις ότου χαλαρώσουμε, μέχρις ότου εκφράσουμε στον άλλο τις ανάγκες και τα συναισθήματά μας, μέχρις ότου τολμήσουμε την αντιπαράθεση, μέχρις ότου, επιτέλους, αναγνωρίσουμε και δεχτούμε την πραγματικότητα, μέχρις ότου κλείσουμε τις εκκρεμότητές μας.

Όσο και αν μας εκπλήσσει, υπεύθυνοι για τα σοκ, τις εσωτερικές συγκρούσεις, το στρες μας, δεν είναι ποτέ οι άλλοι, ούτε τα γεγονότα. Ο τρόπος που δεχτήκαμε το γεγονός, ο τρόπος που το αντιληφθήκαμε, το ερμηνεύσαμε, το φιλτράραμε, αυτός είναι πάντα που γεννάει τον πόνο μας ή την χαρά μας. Δηλαδή, τελικά, με πολλή αγάπη, χιούμορ και ταπεινότητα, θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τον εαυτό μας για την ηλιθιότητά μας και να μας συγχωρήσουμε για το κακό που μας κάναμε.

Συμπεράσματα

Στο τέλος αυτού του άρθρου, θέλω να βγάλω μερικά σύντομα συμπεράσματα. Πρώτα πρώτα, δεν υπήρξε στόχος μου να σας πείσω ότι οι πεποιθήσεις σας σχετικά με την υγεία και την ασθένεια είναι λανθασμένες. Ξέρω πολύ καλά ότι θα χρειαζόταν να παραθέσω πολύ περισσότερα, για να σας κάνω να αλλάξετε απόψεις. Στόχος μου ήταν να σας προτείνω μια θεώρηση του πώς θα είναι πιθανώς στο μέλλον η κατανόηση της ασθένειας και της θεραπείας. Εάν κάποια από αυτές τις ιδέες βρήκε απήχηση μέσα σας, σας προσκαλώ να εμβαθύνετε την έρευνά σας, να ενημερωθείτε, να διαβάσετε τα βιβλία που αρχίζουν τώρα να βγαίνουν σχετικά με το θέμα … Και κυρίως, να πειραματιστείτε μόνοι σας με τον εαυτό σας, όπως κάνω εγώ, εδώ και 18 χρόνια.

Έπειτα, αυτή η θεώρηση μας κομίζει ένα εξαιρετικά καλό νέο : η ασθένεια δεν είναι μοιραία, δεν συμβαίνει ποτέ τυχαία. Που θέλει να πει, ότι αλλάζοντας τις συνήθειες συμπεριφοράς μας, τους τρόπους σκέψης μας, τη συναισθηματική ζωή μας, μπορούμε να εξαλείψουμε οριστικά την επήρεια των ασθενειών πάνω μας. Επιπλέον, ακόμα και αν κάπου κάπου αρρωσταίνουμε, δεν θα εξαρτόμαστε πια από τους θεραπευτές που βρίσκονται σε θέση εξουσίας σε σχέση με μας. Ξαναβρίσκουμε, επιτέλους, την αυτονομία μας, την ελευθερία μας, την αυτοκυριαρχία μας.

Και τέλος, ως ασθενείς και ως πολίτες, έχουμε όλοι το καθήκον να ενημερώνουμε τον περίγυρό μας, όσο περισσότερο μπορούμε, γύρω από αυτές τις νέες έρευνες, έτσι ώστε η τρέλα που έχει καταλάβει την ιατρική, πολιτική και οικονομική εξουσία σε σχέση με κάθε τι το εναλλακτικό, να γελοιοποιηθεί, να αποδειχθεί ακατάλληλη, ξεπερασμένη.

Όταν βλέπω τις διώξεις τις οποίες υφίστανται πολλοί θεραπευτές που έχουν επιλέξει να υπηρετήσουν πραγματικά την υγεία και τον ασθενή (και επομένως να μην υπηρετούν πια τα συμφέροντα των μεγάλων φαρμακευτικών ομίλων), γνωρίζω ότι αυτή η νέα μορφή ιεράς εξέτασης δεν θα σταματήσει παρά μόνο όταν θα είμαστε αρκετοί για να πούμε ευθέως στους κλασσικούς γιατρούς μας, αυτό που πραγματικά μας θεράπευσε. Αλλιώς, η ασθένεια θα παραμείνει για πολύ ακόμη στα χέρια αυτών που έχουν πάρει την εξουσία πάνω στη ζωή μας και το σώμα μας. Έχουμε τον κόσμο που μας αξίζει. Θα έχουμε τον κόσμο που δικαιούμαστε; Αυτό θα εξαρτηθεί από μας.



https://www.pentapostagma.gr/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

10 επιστημονικά γεγονότα που δεν θα πιστέψεις

Όσο διαβάζεις και ασχολείσαι με τις επιστήμες γενικότερα, μπορείς να μάθεις πολλά περίεργα πράγματα που σίγουρα δεν χωράει ανθρώπινος νους!

Μερικά από αυτά είναι και τα ακόλουθα!


Εννοείται πως αν δεν είναι σχετικό το επάγγελμα σου, δεν έχεις και καμία όρεξη να κάτσεις να διαβάσεις επιστημονικά βιβλία.

Ξέρεις όμως πόσα συγκλονιστικά πράγματα θα μπορούσες να ανακαλύψεις;

Επειδή όμως είναι πιο εύκολο να μάθεις κάτι αν στο πει κάποιος άλλος, έτσι και γω συγκέντρωσα αυτά που μου έκαναν μεγαλύτερη εντύπωση και στα παρουσιάζω.

Για να δούμε εσύ γνώριζες κάποιο από αυτά; ...

1. Ο δυνατός ήχος μπορεί να σε σκοτώσει.

Στην πραγματικότητα, τα 160 ντεσιμπέλ του ήχου μπορούν να σε κάνουν να χάσεις την ακοή σου, τα 200 ντεσιμπέλ όμως (3 φορές υψηλότερη ένταση από έναν συναγερμό πυρκαγιάς) μπορεί να δημιουργήσει ρήξη στους πνεύμονες σου.

2. Ένας και μόνο κεραυνός περιέχει αρκετή ενέργεια, η οποία μπορεί να ψήσει 100.000 καρβέλια ψωμί.


3. Ο εγκέφαλός σου παράγει αρκετή ενέργεια ώστε να τροφοδοτήσει μια λάμπα.

Εννοείται ότι μιλάμε για όταν είσαι ξύπνιος που σκέφτεσαι κάτι διαρκώς. Εξού και στα κινούμενα σχέδια όταν κάποιος έχει μια ιδέα δείχνουν πάνω από το κεφάλι του μια λάμπα.

4. Είτε το πιστεύεις, είτε όχι τα σύννεφα δεν είναι ελαφριά και αφράτα, όπως τα παρομοιάζουν στις ταινίες.

Στην πραγματικότητα, όπως ισχυρίζονται και οι επιστήμονες, ένα πυκνό σύννεφο μπορεί να ζυγίζει όσο και 80 ελέφαντες μαζί.

5. Παλαιότερα χρησιμοποιούσαν βατράχους σαν τεστ εγκυμοσύνης.

Αυτό συνέβαινε μέχρι την δεκαετία του 1960, όπου οι γιατροί έπαιρναν ούρα από την γυναίκα που ήλπιζε να είναι έγκυος και τα περνούσαν με σύριγγα μέσα σε έναν αφρικάνικο βάτραχο.

Αν ο βάτραχος είχε ωορρηξία μέσα σε 12 ώρες αυτό σήμαινε ότι η γυναίκα ήταν έγκυος. Τρελό και όμως αληθινό!


6. Το σώμα σου περιέχει αρκετό άνθρακα, ώστε να μπορέσουν να κατασκευαστούν 9.000 μολύβια.

7. Η Ρωσία έχει μεγαλύτερη επιφάνεια από τον Πλούτωνα.

Η έκταση της Ρωσίας είναι λίγο περισσότερη από 17 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, σε αντίθεση με του Πλούτωνα που είναι είναι περίπου 16,6 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα.

8. Τα ηλεκτρικά χέλια είναι πέντε φορές πιο ισχυρά, από μια πρίζα.

Τα χέλια όταν απειλούνται ή ακόμη και όταν επιτίθενται στην λεία τους, έχουν μια έκρηξη ισάξια με τουλάχιστον 600 βολτ.

9. Κατά μέσο όρο, το κάθισμα μιας τουαλέτας είναι πιο καθαρό από μία οδοντόβουρτσα.

10. Ένας τυπικός φούρνος μικροκυμάτων χρησιμοποιεί πολύ περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια για να μπορεί το ρολόι του να λειτουργεί, από ότι για να ζεστάνει το φαγητό.


Αν και το ζέσταμα του φαγητού απαιτεί 100 φορές περισσότερο ρεύμα, οι περισσότεροι φούρνοι μικροκυμάτων είναι αδρανείς περισσότερο από το 99% της «ζωής» τους.

https://www.pronews.gr/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Δημιουργήθηκε τεχνητό αίμα κατάλληλο για κάθε ασθενή

Τεχνητό αίμα, κατάλληλο για μετάγγιση σε κάθε ασθενή -ανεξαρτήτως ομάδας αίματος- ισχυρίζονται πως δημιούργησαν Ιάπωνες ερευνητές.



Στη δημιουργία τεχνητού αίματος ενδοεργαστηριακά προχώρησαν ερευνητές από το Κολέγιο National Defense Medical της πόλης Tokorozawa, ισχυριζόμενοι μάλιστα πως θα μπορούσε να γίνει μετάγγισή του σε ασθενείς, ανεξάρτητα από τον τύπο αίματός τους. Σύμφωνα με τη δημοσίευση που έκαναν στο Transfusion οι Ιάπωνες επιστήμονες δημιούργησαν «αίμα» πλήρες σε ερυθρά αιμοσφαίρια, το οποίο μεταφέρει οξυγόνο και αιμοπετάλια.

Οι επιστήμονες δοκίμασαν το «αίμα» που δημιούργησαν σε 10 πειραματόζωα (κουνέλια) που είχαν μεγάλη απώλεια αίματος με τα έξι από αυτά να ...επιβιώνουν και ισχυρίζονται ότι αυτό το αποτέλεσμα είναι συγκρίσιμο με μετάγγιση αληθινού αίματος στα πειραματόζωα.


Πιστεύουν μάλιστα πως η εφεύρεσή τους θα μπορούσε να χορηγηθεί σε τραυματισμένους ανθρώπους, αμέσως μετά τον τραυματισμό τους και να τους σώσει από βέβαιο θάνατο.

«Σε αρκετές περιοχές, όπως τα νησιά, είναι δύσκολο να υπάρξει απόθεμα αίματος για μεταγγίσεις. Το τεχνητό αίμα θα μπορεί να σώσει τις ζωές ανθρώπων που υπό άλλες συνθήκες δεν θα σώζονταν», εξηγεί ο Δρ. Manabu Kinoshita, εκ των συγγραφέων της μελέτης». Η ομάδα αίματος Ο που θεωρείται πανδότης, είναι ο πιο σπάνιος τύπος, και γίνεται αποδεκτή ανεξάρτητα από την ομάδα αίματος του ασθενή».





Η απώλεια μεγάλου αριθμού αιμοπεταλίων σημαίνει ότι το αίμα δεν μπορεί να πήξει αρκετά γρήγορα, ενώ η μείωση των ερυθρών αιμοσφαιρίων αποτρέπει το οξυγόνο να φτάσει σε ζωτικά όργανα του σώματος. Για να επιτευχθεί η ταχεία αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, τα νοσοκομεία αναγκάζονται να έχουν μεγάλο όγκο διαφορετικών τύπων αίματος σε απόθεμα.

Για να ξεπεραστεί αυτό, οι επιστήμονες δημιούργησαν τεχνητό αίμα όπου τα αιμοπετάλια και τα ερυθρά αιμοσφαίρια αποθηκεύονται σε λιποσώματα μέσα στο υγρό, ενώ σύμφωνα με την επιστημονική αναφορά μπορούν να διατηρηθούν σε φυσιολογικές θερμοκρασίες για περισσότερο από ένα χρόνο.

Στην αντίπερα όχθη, ακόμα κι αν αποθηκευθούν σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, τα αιμοπετάλια από αιμοδοσίες μπορούν να διατηρηθούν μόλις για τέσσερις μέρες ενώ τα ερυθρά αιμοσφαίρια για 20 μέρες.

Η δοκιμή του τεχνητού αίματος στα κουνέλια δεν είχε παρενέργειες, όπως η θρόμβωση, αλλά παραμένει ασαφές το πώς ακριβώς το τεχνητό αίμα θα γίνει αποδεκτό από τον εκάστοτε ασθενή, αν και η υποτιθέμενη σύνθεσή του χωρίς αντιγόνα και αντισώματα θεωρείται ότι το καθιστά «καθολικής» χρήσης.

https://www.pentapostagma.gr/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Όλες αυτές οι αρρώστιες προκαλούνται από τον φούρνο μικροκυμάτων!

O φούρνος μικροκυμάτων είναι φοβερός, είναι μία απλή και βολική λύση μαγειρικής για όλους τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Οι φούρνοι μικροκυμάτων ήταν δημοφιλείς στις ΗΠΑ για περισσότερα από 30 χρόνια, και στην ουσία, άλλαξαν τον τρόπο που η κοινωνία έβλεπε το φαγητό.



Αλλά είναι τα μικροκύματα η πιο υγιεινή επιλογή μαγειρικής; Η απάντηση είναι όχι, καθώς υπάρχουν πολύ καλύτερες διαθέσιμες επιλογές που διασφαλίζουν τα θρεπτικά συστατικά του φαγητού.

Ένας φούρνος μικροκυμάτων είναι μια μορφή μη-ιονίζουσας ακτινοβολίας. Δηλαδή, η ιονίζουσα ακτινοβολία αλλάζει την ηλεκτρομαγνητική φύση των ατόμων, ή τα ιονίζει. Αυτό αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούν τα άτομα μεταξύ τους, και με τα μόρια γύρω τους. Το φαγητό μας στην ουσία δέχεται κύματα υψηλής θερμότητας, και μερικοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι ...αυτή η ακτινοβολία μπορεί να είναι επιβλαβής για την υγεία μας. Όπως είπαμε, σύμφωνα με έρευνα, οι φούρνοι μικροκυμάτων είναι επικίνδυνοι για το φαγητό μας.


Πώς o φούρνους μικροκυμάτων μαγειρεύει το φαγητό;

Τα μικροκύματα είναι ηλεκτρομαγνητικά κύματα που κινούνται στο χώρο με την ταχύτητα του φωτός. Αυτό δημιουργεί τριβή και δονεί το νερό που βρίσκεται στο εσωτερικό των μορίων των τροφίμων, κι έτσι ζεσταίνεται το φαγητό.



Με πιο τρόπο οι φούρνοι μικροκυμάτων είναι επικίνδυνοι;

Οι ειδικοί λένε ότι στο εσωτερικό του φούρνου μας, υπάρχουν 2,45 δισεκατομμύρια hertz ρεύματος, τα οποία όταν κλείσει η πόρτα του φούρνου αρχίζουν να διαρρέουν στο εσωτερικό του. Και, το χειρότερο είναι πως το ανθρώπινο σώμα μπορεί να βλαφθεί ακόμα και με 10 μόνο hertz. Να είστε προσεκτικοί και να μην στέκεστε κοντά σε ένα αναμμένο φούρνο μικροκυμάτων. Δεν μπορείτε να καταλάβετε πότε ακριβώς θα γίνει η ζημιά.

Πώς ένας φούρνος μικροκυμάτων βλάπτει το σώμα μας;

1) Προκαλεί γενετικές ανωμαλίες

2) Προκαλεί καρκίνο

3) Αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης καταρράκτη

4) Αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό μας σύστημα

5) Μειώνει την αντίσταση σε ιογενείς και βακτηριακές λοιμώξεις

Τι κάνει ο φούρνος μικροκυμάτων στα τρόφιμά μας;

1) Σπάει τη χημική και μοριακή τους περιεκτικότητα.

2) Πολλοί ειδικοί σε όλο τον κόσμο λένε ότι ο φούρνος μικροκυμάτων υποβαθμίζει τα τρόφιμα και καταστρέφει τα θρεπτικά τους συστατικά.

3) Η ακτινοβολία από το φούρνο μικροκυμάτων καταστρέφει και παραμορφώνει τα μόρια των φαγητών, δημιουργώντας επικίνδυνες ενώσεις ραδιενέργειας.

4) Στον φούρνο μικροκυμάτων, το μητρικό γάλα χάνει το 96% των αντισωμάτων του.

5) Η δομή του φαγητού στο φούρνο μικροκυμάτων μεταβάλλεται, αλλάζοντας τα συστατικά σε αμινοξέα, προκαλώντας ανοσολογικές ανωμαλίες.

Το 1992, μια μελέτη που έγινε από το Search for Health, ερεύνησε τις επιδράσεις που είχαν οι συμμετέχοντες όταν κατανάλωσαν λαχανικά αφού τα έβαλαν στον φούρνο μικροκυμάτων. Βίωσαν λοιπόν:

1) Ραγδαία αύξηση των επιπέδων χοληστερόλης

2) Μείωση της αιμοσφαιρίνης που προκαλεί την αναιμία

3) Μείωση των λευκών αιμοσφαιρίων

4) Αύξηση των λευκοκυττάρων (αναφέροντας δηλητηρίαση και κυτταρικές αλλοιώσεις)

Σημείωση: θα πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί και να ξέρετε ότι ακόμη και αν ο φούρνος μικροκυμάτων σας είναι απόλυτα σφραγισμένος, εξακολουθείτε να είστε εκτεθειμένοι σε επιβλαβή επίπεδα ηλεκτρομαγνητικών πεδίων. Τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία μπορούν να διαπεράσουν το ανθρώπινο σώμα (χρησιμοποιούνται και για μηχανήματα ακτινών Χ), και μπορεί να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα υγείας. Η μελέτη τονίζει περιορισμένη έκθεση σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία. Αν βρεθείτε δηλαδή, 10 εκατοστά μακριά από το μαγείρεμα των τροφίμων σας στο φούρνο μικροκυμάτων, θα εκτεθείτε σε 100- 500 mG ενώ αν είστε 3 μέτρα μακριά από τον φούρνο μικροκυμάτων που λειτουργεί θα σας εκθέσει σε 1 – 25mG.

Και όπως είπαμε προηγουμένως, οι φούρνοι μικροκυμάτων μπορεί να είναι ταχύτεροι και πιο βολικοί από τον απλό συμβατικό φούρνο, αλλά η θρεπτική αξία των τροφίμων και η υγεία της οικογένειάς σας θα πληρώσουν το τίμημα της εξυπηρετικότητάς του.

πηγή : diaforetiko

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

To μυστήριο με τα μωρά που γεννιούνται χωρίς χέρια στη Γαλλία

Μεταξύ του 2007 και του 2017, δεκατρία παιδιά γεννήθηκαν χωρίς τμήματα των άνω άκρων τους σε τρεις περιοχές της χώρας.

Αρχικά, οι υγειονομικές υπηρεσίες είχαν αποδώσει τις γεννήσεις αυτές σε καθαρή τύχη. Ωστόσο οι γιατροί του ερευνητικού οργανισμού Remera που έκαναν τους στατιστικούς υπολογισμούς για μία αλληλουχία τυχαίων γεννήσεων παιδιών χωρίς χέρια, απέδειξαν ότι η πιθανότητα για 13 τέτοιες γεννήσεις σε δέκα χρόνια είναι μαθηματικώς απειροελάχιστη.

Έτσι οι αρμόδιες υπηρεσίες αναγκάστηκαν να ξεκινήσουν έρευνα για το ζήτημα, με τους γιατρούς του οργανισμού να εικάζουν πως το φαινόμενο μπορεί να συνδέεται με την εκτεταμένη χρήση φυτοφαρμάκων, κατηγορώντας τις αρχές για σκανδαλώδη ολιγωρία.

Ωστόσο οι επιστήμονες που ανέλαβαν να διερευνήσουν την υπόθεση, δεν κατάφεραν να βρουν κάποιον κοινό στοιχείο ή συνθήκη πίσω από τις φαινομενικά ασύνδετες αλλά και ύποπτα παρόμοιες υποθέσεις.

Παραδεχόμενοι το αδιέξοδο στο οποίο έχουν περιέλθει, η ομάδα ανακοίνωσε πως δεν θα ...συνεχίσει την έρευνα. «Είμαστε αντιμέτωποι με μία έξαρση τέτοιων υποθέσεων», σχολίασε η Εμανουέλ Αμάρ, επιδημιολόγος και διευθύντρια του Remera που ερευνά τις βρεφικές ανωμαλίες. «Έχουμε την επιστημονική και ηθική υποχρέωση να το διερευνήσουμε περαιτέρω».





Από το 2009 έως το 2015, εφτά μωρά γεννήθηκαν χωρίς παλάμες, ή και ολόκληρα χέρια, σε μία ακτίνα 17 χιλιομέτρων από το χωριό Ντριγιά, στην ανατολική Γαλλία, όπου καλλιεργούνται ηλίανθοι με χρήση φυτοφαρμάκων.

Τρία χρόνια αργότερα, αποκαλύφθηκε πως ακόμα τρία παιδιά είχαν γεννηθεί χωρίς χέρια, από το 2007 έως το 2008, στην πόλη Μουζίλ, στη δυτική Γαλλία. Σε αυτά τα περιστατικά προστέθηκαν τρεις ακόμα περιστατικά στην πόλη Γκιντέλ, από το 2011 έως το 2013.

Σύμφωνα με τη δημόσια υγειονομική υπηρεσία, τα νούμερα είναι πολύ υψηλότερα σε εθνική κλίμακα και αποτελούν «φυσική κατανομή», εκτιμώντας πως σε ετήσια βάση γεννιούνται 150 μωρά με παρόμοια προβλήματα, έστω και σε μικρότερη κλίμακα.

Η υπηρεσία εξακολουθεί να υποστηρίζει πως τα περιστατικά αυτά δεν αποτελούν απόκλιση από τον προβλεπόμενο, εθνικό μέσο όρο, παρά την ύποπτη γεωγραφική και χρονική σύμπτωση τους.

Ο Φρανσουά Μουρντιγιόν, διευθυντής της υπηρεσίας που διερεύνησε την υπόθεση, διαβεβαιώνει πως οι αρμόδιοι ελεγκτές έχουν συλλέξει όλα τα διαθέσιμα δεδομένα για τα περιστατικά και έχουν μιλήσει με τις οικογένειες των παιδιών.

«Ακούσαμε τους γονείς τους και τους παππούδες τους. Επισκεφθήκαμε τα σπίτια τους. Δεν υπάρχει κανένας επιβαρυντικός περιβαλλοντικός παράγοντας, όπως τα φυτοφάρμακα για παράδειγμα». Η Αμάρ επιμένει πως τα συμπεράσματα της ομάδας δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά και ο αριθμός των παιδιών που γεννήθηκαν με παραμορφώσεις στην ευρύτερη περιοχή του Εν είναι 58 φορές υψηλότερη από το φυσιολογικό.

«Είναι σα να λέμε στις οικογένειες ότι ήταν απλώς «κακή τύχη» και πρέπει να ζήσουν με τις αναπάντητες ερωτήσεις».

Η Remera διεξάγει τη δική της ανεξάρτητη έρευνα για την υπόθεση. «Έχουμε θέσει ένα εκτενάστατο ερωτηματολόγιο στις μητέρες. Το μόνο κοινό είναι ότι ζουν σε αγροτικές περιοχές», συνεχίζει η Αμάρ.

Η υπόθεση περιπλέκεται ακόμα περισσότερο και από τις γεννήσεις ζώων, όπως μοσχάρια, που γεννιούνται χωρίς ουρές ή πλευρά στο Σαλαμόντ, ένα άλλο χωριό στο Εν, στις ίδιες περιόδους που καταγράφηκαν οι γεννήσεις παιδιών χωρίς χέρια.

https://www.pentapostagma.gr/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Ο Αλετράς (πρώην δήμαρχος Οινιάδων) γράφει την νέα Ιλιάδα του Μεσολογγίου. Μπουρλότο το δημοτικό συμβούλιο της ιεράς πόλης.

Μπουρλότο έγινε το δημοτικό συμβούλιο από τον πρώην δήμαρχο Οινιάδων κ. Αλετρά.

Ήταν ο πρώτος και ελπίζουμε όχι ο τελευταίος, που έβαλε στη θέση του τον πλέον αποτυχημένο δήμαρχο που πέρασε από το Μεσολόγγι.

Πόσο θα αντέξει ο καθωσπρεπισμός που τεχνητά θέλει να επιβάλει ο καραπάνος, με μόνο σκοπό την διάσωση του τομαριού του;

Τι άλλο θα ακούσουμε από έναν υπόδικο, θρασύδειλο και πάτερ φαμίλια, της κοινωνικής ζωής του τόπου μας;


Το όλο σκηνικό πήρε φωτιά , όταν το θέμα προς συζήτηση ήταν, ο ορισμός επιτροπής για την παραλαβή ορισμένων  έργων που έγιναν επί δημαρχίας καραπάνου.

Κάποιος βέβαια εδώ θα απορήσει και θα πει, που είναι το πρόβλημα; Το πρόβλημα είναι ότι ο καραπάνος ήθελε ντε και καλά να γίνει παραλαβή του έργου χωρίς τη σύσταση επιτροπής, με μοναδικό γνώμονα την εισήγηση και μόνο.
Πράξη εντελώς παράνομη μεν, αλλά συνήθης πρακτική δε, επί ημερών καραπάνου, μιας και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους και της Περιφέρειας Δ. Ελλάδας, τελούσαν υπό καταστολή, διότι οι διαταγές του κουρουμπλή και της τριανταφύλλου του Σύριζα, κρατούσαν αόρατο το μόσχο τον σιτευτό, ο οποίος επαγγέλλονταν την θέση του δημάρχου.

Η επιτροπή αυτή, η οποία θα είναι και διαπαραταξιακή, για να παραλάβει το έργο, θα πρέπει να πάει να κάνει αυτοψία και ενδεχομένως να ζητήσει και περισσότερα πειστήρια ώστε το κάθε μέλος να βάλει την υπογραφή του στην τελική πράξη της παραλαβής.

Εκεί ακριβώς είναι και το πρόβλημα του καραπάνου και κάθε λαμογιού, εκεί βέβαια αποδεικνύετε και κατά πόσο η νέα δημοτική αρχή έχει σκοπό να καλύψει τους προηγούμενους, ώστε να κάνει και αυτή τα ίδια.

Όλοι μας ξέρουμε ότι, όλα τα έργα του καραπάνου είναι είτε εικονικά, είτε μισό φτιαγμένα, είτε πασαλείμματα όπως αυτά των ασφαλτοστρώσεων πριν τις εκλογές.
Εάν λοιπόν τα μέλη της επιτροπής βάλουν την υπογραφή παραλαβής ενός τέτοιου έργου, θα είναι αυτά υπεύθυνα σε κάθε δεύτερο ή και τρίτο έλεγχο από το κράτος ή κόμη και από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σκοπός λοιπόν του καραπάνου ήταν να τινάξει τη συζήτηση στον αέρα και δυστυχώς ο πρώτος που δεν άντεξε την λειτουργική ψυχεδέλεια του καραπάνου, ήταν ο Αλετράς, ο οποίος και απεκάλεσε τον καραπάνο με την κοινή ονομασία του "Μπανιέρας".




Επιτέλους κάποιος μίλησε σε αυτό το απολίθωμα με την πρέπουσα φρασεολογία , κόντρα στον καθωσπρεπισμό και αριστοκρατία της αρπαχτής.

Η συμβουλή μας είναι να μη μείνουμε όμως εκεί, ο δρόμος προς τη δικαιοσύνη είναι ανοικτός και είναι ο μόνος δρόμος που τρέμει ο Μπανιέρας και οι συν αυτό λαμόγιοι και υποχθόνιοι τύποι που δεν δίστασαν να στερήσουν ακόμη και τη θέρμανση στα μικρά παιδιά των σχολείων, για να φάνε με χρυσά κουτάλια και να έχουν έμμισθους γραμματείς που πλήρωναν οι ίδιοι, για να μπορούν να το παίζουν εκατόγχειρες.


Εκείνο που πρέπει να διασταυρώσουμε, είναι οι πληροφορίες που μας ήρθαν στο διαδικτυακό κουτί μας και μιλάνε για στημένη προβοκάτσια από μεριάς Μπανιέρα, η οποία περιλάμβανε  χειρονομίες σε άλλους δημοτικούς συμβούλους και απειλές.
Οψόμεθα, εις αύριον τα σπουδαία.


Ο ΚΟΥΜΠΑΝΟΣ
Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Η Ναυμαχία της ακτοπλοϊκής γραμμής του Μεσολογγίου και ο πειρατής καραπάνος 2

Το Πειρατικό του κάπτεν Μπανιέρα, μετά το ναυάγιο της επανεκλογής του, ως ο απόλυτος κουρσάρος Δυτικής Στερεάς-Δυτικής Πελοποννήσου και Ιονίων νήσων. 

Ο απόλυτος εξευτελισμός της πολιτικοκοινωνικής ζωής του τόπου μας. 

Θέλω να ματαγίνω δήμαρχος !!!

Για πες μου καθρεφτάκι μου, ποιος άλλος δήμος έχει τέτοιους ψηφοφόρους;;;

(Λάθος παραμύθι, η ουσία όμως παραμένει αναλλοίωτη) 

Οι μεγάλοι έρωτες του κάπτεν μπανιέρα, έχουν άρωμα πλάτανων, ξυστού και ολίγον πρωτοβάθμιας παιδείας.  

Καιρός να ξαναγίνω  παπάς και τι παπάς ;;; Καραπαπάς δε λες καλύτερα !!! 

Πήγα και εγώ ο έρμος να πουλήσω μαϊμού έργα και τώρα τρέμει ο μηρός μου... τις εισερχόμενες κλήσεις 

Ο έτερος έρωτας του κάπτεν Μπανιέρα, τη στιγμή που γεύεται ένα κομμάτι καρβέλι !

Κλέψε από τον πολιτισμό, κλέψε από τα σχολεία, κλέψε από τη Κοινωφελή, κλέψε από τις προμήθειες, τι να κάνω ο κακομοίρης, δυο χέρια είχα μόνο. 

Η τελευταία (πιθανότατα) σέλφι φωτογραφία της συνδημότισσας από το Μεσολόγγι, η οποία πίστεψε ότι υπάρχει καράβι για την Ιθάκη της.

Ο ΠΙΤΣΙΡΙΚΑΣ 

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Η Ναυμαχία της ακτοπλοϊκής γραμμής του Μεσολογγίου και ο πειρατής καραπάνος 1

Η τελευταία θεομηνία έμελλε να μας θυμίσει το δήθεν κορυφαίο κατόρθωμα του πρώην δημάρχου καραπάνου, που δεν ήταν άλλο από την ακτοπλοϊκή σύνδεση του Μεσολογγίου με τα Ιόνια νησιά (για αρχή) και ενδεχομένως, με τα Κανάρια νησιά αργότερα.

Αιτία αυτής της αφύπνισης, ήταν ο δυνατός άνεμος που παρέσυρε το εκδοτήριο των εισιτηρίων, για το καράβι που είχε κανονίσει ο καραπάνος να έρθει ώστε να παραλάβει τις πρώτες ορδές τουριστών που θα κατέκλυζαν την ιερά πόλη, τη Βενετία της δημοκρατίας και ενδεχομένως να προσφέρει ένα ηδύποτο στον κουρασμένο από τη μάχη με τον Αχελώο... Ηρακλή.

Η απογύμνωση της ιδέας και η τεράστια λοβιτούρα του καραπάνου, ίσως μείνει και αυτή στην ιστορία της περιοχής ως ισάξια με το τρένο του βερελή.




Ουδείς γνωρίζει μέχρι αυτή τη στιγμή, ποιος θα είναι ο ανάδοχος, ποιο θα είναι το καράβι, αλλά το βασικότερο... ποιο σκοπό θα εξυπηρετούσε αυτή η ακτοπλοϊκή σύνδεση.
Μήπως τον τουρισμό;
Μήπως τις μεταφορές προς και από τα ιόνια νησιά, των παραγόμενων προϊόντων;
Ή μήπως κάποιο σκοπό ζωτικής σημασίας για αμφότερους τόπους;




Ρωτάμε βέβαια, γιατί αν ακόμη και αύριο αποφασίσουν να έρθουν οι ορδές των τουριστών να μας επισκεφτούν, σύμφωνα με ένα μάστερ πλαν μεταξύ των ενδιαφερομένων των δύο πλευρών, ποιες θα ήταν οι υποδομές που θα φιλοξενούσαν αυτούς τους ανθρώπους; Εκτός βέβαια αν ο καραπάνος πίστεψε τον στενό του συνεργάτη και πρώην επόπτη αλιείας, ότι οι πελάδες των ψαράδων θα γίνονταν υπερπολυτελέστατα καταλύματα, αφήνοντας πίσω το παρελθόν της ψαρίλας.

Εάν ο σκοπός ήταν για να μπορεί να γίνεται η μεταφορά της  υπερπαραγωγής αγροτικών προϊόντων, από και προς τα Ιόνια νησιά, ενημερώνουμε ότι μάλλον ο καραπάνος και οι λοιποί συνεργάτες του θα είχαν καιρό να πάνε έστω και μια βόλτα από το κάμπο.
Θα διαπίστωναν ότι τα μισά χωράφια έχουν εγκαταλειφθεί και στα άλλα μισά δεν υπάρχει καν δρόμος για να τα προσεγγίσουν.
Η δε παραγωγή είτε πουλιέται στο κόστος είτε σαπίζει στις αποθήκες και σίγουρα δεν είναι η έλλειψη ακτοπλοϊκής σύνδεσης, που έφερε αυτή τη κατάσταση.

Άν υπάρχει κάποιος άλλος ζωτικός λόγος για αυτή την κίνηση, εμείς δεν μπορούμε να τη διακρίνουμε, το μόνο που βλέπουμε είναι η ζωτική ανάγκη του καραπάνου να επιδείξει με νύχια και με δόντια κάτι στα πέντε χρόνια φαγούρας που έλεγε ότι ήταν δήμαρχος και των υπόλοιπων λαμογιών, να ξαφρίσουν από ακόμη μια πηγή χρήμα.




Την ίδια άποψη με εμάς έχει και το υπουργείο Ναυτιλίας, το οποίο στην ανακοίνωσή του για το θέμα, δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης για τον πραγματικό σκοπό αυτής της κίνησης ή μάλλον αυτού του θορύβου, που δημιούργησε ο ευτραφής πρώην δήμαρχος μετά την θαλασσομαχία του με το τέρας της υπανάπτυξης του τόπου μας.

Η εταιρεία που δήθεν εκδήλωσε ενδιαφέρον, δεν είχε καταθέσει καν φάκελλο και το καράβι που θα έρχονταν στο Μεσολόγγι, δεν σταμάτησε στη Κορινθία, αλλά ούτε καν είχε βγει από τα ναυπηγία.
Τόσο καλά, τόσο ανθηρά.

Αντιγράφουμε το απόσπασμα: Τόσο το Ε /Γ-Ο/Γ ΙΘΑΚΗ ΝΤΑΙΑΜΟΝΤ Ν.Π.11835, όσο και το Ε/Γ-Ο/Γ-Δ/Ρ-ΑΝ ΓΚΡΕΚΟ ΣΙ υπέβαλαν στο Υπουργείο δηλώσεις ελεύθερης δρομολόγησης, οι οποίες εισήχθησαν στο Συμβούλιο Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών κατά τη νόμιμη διαδικασία. Αμφότερες ωστόσο οι αιτήσεις αναβλήθηκαν, λόγω έλλειψης βασικών δικαιολογητικών (όπως πιστοποιητικό ασφαλείας) για την πρώτη των περιπτώσεων πλοίο και μη ολοκλήρωσης της κατασκευής για τη δεύτερη.

Ολόκληρη την ανακοίνωση μπορείτε να τη δείτε εδώ.

Αυτά και άλλα πολλά συμβαίνουν στη Μπανανία της Αιτωλοακαρνανίας, το οποίο βέβαια δεν θα πρέπει να μείνει ως αστειότητα και ανέκδοτο για τις επόμενες γενιές.

Θα πρέπει να αποδοθούν ευθύνες και κάποτε εκτός του εισαγγελέα θα πρέπει να παρέμβει και ο ψυχίατρος.

Καλό θα ήταν να αρχίσει από όλους αυτούς που είχαν μαζευτεί στη πλατεία για να πιουν νερό από το λάστιχο του καραπάνου και να καταλήξουν σε αυτούς που πίστεψαν στα δήθεν έργα του.



Ο ΚΟΥΜΠΑΝΟΣ






Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...