Τι συμβαίνει στον Πρωθυπουργό; Έχουμε ένα οργανωμένο, επιτελικό κράτος- ως προς το θάνατό μας
.jpg)
Κάτι συμβαίνει με τον πρωθυπουργό και αυτό γίνεται πλέον και όλο και πιο ορατό στην αποσολωμένη κοινή γνώμη. Ηταν το χθεσινό video με τα πρωθυπουργικά χαμόγελα και το εκτός τόπου και χρόνου χιούμορ που πάγωσε τους Ελληνες. Αυτό θα το ακολουθούσε μία ακόμη δυστοπική επιλογή στο πρόσωπο του αντικαταστάση του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, του παράξενου Χρήστου Στυλανίδη, του υπουργού της πυρκαγιάς στην Εύβοια και του αποκλεισμού της Αττικής οδού ως projects βγαλμένα από την Ατζέντα 2030.
...By The Wrong Man
Το rotation του πρωθυπουργού είναι σχεδόν εφιαλτικό. Ούτε ο Klaus Schwab να υποδείκνυε τους υπουργούς του. Ή μήπως αυτό θα μπορούσε να συμβαίνει;
Οσο για τον πόλεμο που περιγράφει ο Αλέξης Παπαχελάς στο editorial της Καθημερινής για τον καινούργιο «πόλεμο», ο εχθρός πλέον είναι ορατός σε πολύ περισσότερους συμπολίτες μας οι οποίοι συνειδητοποιούν τι συμβαίνει παρά τις προσπάθειες της βαλσαμωμένης elite του Κολωνακίου να μας πείσει ότι ο εχθρός είναι αόρατος.
Ο εχθρός έχει το νέο πρόσωπο του Ναζισμού όπως καταγγέλουν οι ηρωικοί Εβραίοι που επέζησαν του Ολοκαυτώματος και οι συνεργοί του (ΜΜΕ και εταιρίες χορηγοί των ΜΜΕ του Ναζισμού) δεν είναι παρά συνεργέτες των ΝΑΖΙ.
Η προπαγάνδα περί ξεχαρβαλωμένου κράτους πείθει όλο και πιο λίγους καθώς ο κόσμος ώρα με την ώρα συνειδητοποιεί πως πρόκειται για ένα πολύ αποτελεσματικό κράτος όταν πρόκειται να σπείρει θάνατο για τις ανάγκες του ελέγχου και της μείωσης του πληθυσμού που αποτελεί την αέναη φιλοδοξία μίας μη εκλεγμένης elite που φιλοδοξεί να γίνει παγκόσμια διακυβέρνηση όπως την χαρακτήρισε ο Elon Musk.
Αλλά ακόμη κι εάν επιχειρήσουμε να εθελοτυφλούμε “συστημική αδεία” όπως κάνει ο κ. Παπαχελάς δεν μπορείς παρά να εκπλαγείς από τους συνεχόμενους πνιγμούς ενός πρωθυπουργού με πρόσφατη πανηγυρική επανεκλογή.
Ο άνθρωπος που είχε την ευθύνη της πυρκαγιάς στην Εύβοια μία μέρα που δεν φύσαγε και του αποκλεισμού της Αττικής Οδού με ανύπαρκτο χιόνι έρχεται να αντικαταστήσει τον Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη. Κάτι συμβαίνει με τον πρωθυπουργό, δεν εξηγείται διαφορετικά. Κι αυτό το κάτι γίνεται πλέον όλο και πιο ορατό και είναι τόσο δυστοπικό για εμάς τους υπόλοιπους.
Κανείς δεν θα εξαιρεθεί από τις προθέσεις των εμπνευστών της Ατζέντας ακόμη κι εάν χώνει το κεφάλι του στην άμμο και υποδύεται ότι δεν βλέπει τη πραγματικότητα.
Πάμε τώρα να δούμε τι γράφει ο Αλέξης Παπαχελάς. Το άρθρο του αφορά μία άλλη Ελλάδα-εάν υπήρξε ποτέ. Τότε που το κράτος ήταν πράγματι ξεχαρβαλωμένο. Δεν πρόκειται περί αυτού. Ζούμε σε ένα επιτελικό κράτος που θέλει την τέφρα μας. Όπως τα πρόσωπα πίσω από τη κουρτίνα του βαθέως κράτους στις ΗΠΑ δεν θέλουν με τίποτε το Δημοκρατικό Κόμμα να χάσει την εξουσία. Ακόμη και εάν χρειαστεί να καταργηθούν και οι εκλογές του Νοεμβρίου εξαιτίας μίας νέας planδημίας, ενός νέου εργαστηριακού πολέμου, ίσως νέου χτυπήματος τύπου Διδύμων 9/11.
Γράφει λοιπόν ο Παπαχελάς>
Είμαστε σε έναν καινούργιο «πόλεμο» και αν δεν το πάρουμε χαμπάρι, η ίδια η επιβίωση της χώρας θα είναι αμφίβολη. Ή θα σοβαρευτούμε ή θα βουλιάξουμε. Είναι η ώρα να βάλουμε όλοι μας τον εγωισμό μας στην άκρη. Πρώτος ο πρωθυπουργός. Το 41% δεν ήταν εντολή να τοποθετήσει όποιον ήθελε όπου να ‘ναι, να βάλει λάιτ πολιτικούς σε κρίσιμα πόστα. Αν δεν μπορούσε να βρει στον πάγκο του ή στο Κοινοβούλιο, ας διάλεγε από τον εθνικό πάγκο, πέρα από κομματικές ή προσωπικές προτιμήσεις. Αλλά ακόμη και οι υπουργοί που δείχνουν να λιώνουν –καθώς τα δίνουν όλα βέβαια οι άνθρωποι– θα έπρεπε να ξεπεράσουν τον εγωισμό τους και να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με όσα αντιμετωπίζουμε. Οσο για τους αφανείς διαπληκτισμούς εξουσίας μεταξύ κορυφαίων στελεχών, που είτε διεκδικούν επικοινωνιακά οφέλη είτε προσπαθούν να ρίξουν αλλού το μπαλάκι των ευθυνών έπειτα από μια τραγωδία, τι να πει κανείς…
Εχει φτάσει η ώρα να σοβαρευτούμε σαν χώρα και να σπάσουμε αυγά. Κάθε φορά που έχουμε μια μεγάλη κρίση, ανακαλύπτουμε ότι δεν διαθέτουμε τον στοιχειώδη αριθμό αεροσκαφών ή ελικοπτέρων. Μικρό αλλά χρήσιμο παράδειγμα. Τα διαθέτουμε, δηλαδή, όλα αυτά στα χαρτιά αλλά όχι στο πεδίο. Αρχίζουμε συζητήσεις επί συζητήσεων και καταλήγουμε ότι η χώρα χρειάζεται αμυντική βιομηχανία και βάση υποστήριξης. Μάλιστα. Ποιος είναι ο καλύτερος να τη διοικήσει; Ο Χ. Ο άνθρωπος προσφέρεται μέχρι που ανακαλύπτει ότι θα πληρώνεται 2.200 ευρώ, με έναν εισαγγελέα συνέχεια πάνω από τον ώμο του και συνδικαλιστές και διάφορα δικτυωμένα λαμόγια να τον κυνηγάνε. Προτιμάει να μείνει σπίτι του και η χώρα να παραμείνει αθωράκιστη, όταν η Τουρκία κάνει άλματα.
Ψηφίζουμε για βουλευτές, περιφερειάρχες, δημάρχους ανθρώπους που είναι τέλειοι στα πανηγύρια, αλλά ανίκανοι όταν γίνεται η στραβή.
Εχει επίσης έλθει η ώρα της μηδενικής ανοχής στη διαφθορά και στην κακοδιαχείριση. Δεν είναι μόνο ότι χάνονται χρήματα του Ελληνα φορολογουμένου. Είναι ότι το φαινόμενο αυτό ροκανίζει την επιβίωση της χώρας όταν κάποιοι κάνουν τα στραβά μάτια σε κακοτεχνίες και καθυστερήσεις ή όταν ένας δήμαρχος παίρνει τα κονδύλια των αντιπλημμυρικών και τα κάνει φιέστες γιατί αυτές φαίνονται και φέρνουν ψήφους.
Τον εγωισμό μας πρέπει όλοι μας να τον βάλουμε στην άκρη. Και εμείς οι ψηφοφόροι. Να καταλάβουμε πόσο αυτοκτονικές, ηλίθιες, είναι συχνά οι επιλογές μας. Που ψηφίζουμε για βουλευτές, περιφερειάρχες, δημάρχους ανθρώπους που είναι τέλειοι στα πανηγύρια, στα βαφτίσια μας και στις σέλφι, αλλά ανίκανοι και εξαφανισμένοι όταν γίνεται η στραβή. Δικό μας είναι το λάθος, εμείς τους ψηφίζουμε χωρίς να ρωτάμε «τι έχεις κάνει στη ζωή σου; Εχεις δουλέψει ποτέ σε κανονική δουλειά, έχεις νιώσει τον κίνδυνο της απόλυσης;».
Στεκόμαστε με δέος, ανασφάλεια και θυμό κοιτώντας τις καταστροφές των τελευταίων μηνών. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τη φύση ή τη γεωγραφία. Το ζητούμενο είναι να ξυπνήσουμε όλοι, από τον πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο πολίτη, και να καταλάβουμε ότι αν δεν βγούμε από την αδράνεια και τον κυνικό μας λήθαργο, θα καταλήξουμε ένα «αποτυχημένο κράτος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου