Τα αντιπλημμυρικά και κοινωνικά έργα δήμου Μεσολογγίου και Περιφέρειας Δ. Ελλάδας.

Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια κατάφερε να φέρει προς  χρήση στη κοινότητα Μεσολογγίου ο έκπτωτος δήμαρχος  Διαμαντόπουλος ή Βασλάρας μαζί με τον υπόδικο αντιπεριφερειάρχη Μαυρομάτη.

Εκτέλεσαν στη κυριολεξία απίστευτο έργο  μέσα σε διάστημα λίγων ημερών με την ευκαιρία της κήρυξης εκτάκτου ανάγκης για τον ιερό δήμο του Μεσολογγίου.

Δεν θα αναφερθούμε στο γεγονός ότι τις προηγούμενες μέρες, παρότι έβρεχε για ένα τριήμερο ασταμάτητα και  παρότι το Υπουργείο έστελνε τσιριχτά SMS για επικείμενα ακραία καιρικά φαινόμενα… στους δρόμους του Μεσολογγίου επικρατούσε στεγανότητα και απορροφητικότητα λες και ήταν μια καθημερινή μέρα στη Νέα Υόρκη, όπως είπε και ο μέγιστος απατεώνας στο δημοτικό συμβούλιο .

...

   Στη λεζάντα που υπάρχει στη κορυφή της ανάρτησης, βλέπουμε το Μαυρομάτη με τον Διαμαντόπουλο να επιδεικνύουν το νέο έργο που υπερψηφίστηκε και πραγματοποιήθηκε σε κλάσματα του δευτερολέπτου.

Είναι ένα νέο έργο, μια νέα αντίληψη για την  αντιμετώπιση της έλλειψης αντιπλημμυρικών έργων, αλλά και για την αντιμετώπιση της ακραίας φτώχιας που μαστίζει τη περιοχή μας.

Στο συγκεκριμένο σημείο, ανοίχτηκε ολοστρόγγυλος λάκκος, όπου οι δημότες θα μπορούν να προσέρχονται για να απολαύσουν το μπάνιο τους… Η οδοντόκρεμα και το σαπούνι, θα είναι χορηγία της Περιφέρειας Δ. Ελλάδας.

Στη περίπτωση όπου,  με κάποιον τρόπο σας γλιστρήσει το σαπούνι εντός του λάκκου, ο Μαυρομάτης έχει ήδη επεξεργαστεί τη λύση… ήταν ένα όραμα ζωής όπως θα έλεγε και ο ίδιος.

   Ο λάκκος όπως μας εξηγεί ο Σπυρέτος  Διαμαντόπουλος, θα λειτουργεί και ως αντιπλημμυρικό ανάχωμα απέναντι στη κλιματική αλλαγή και το κράτος της ΤΕΡΝΑ η οποία δεν μοίρασε ακόμη τις μίζες για να ολοκληρώσει το έργο που ανάλαβε.

Εκεί θα συσσωρεύονται τα νερά της έντονης βροχής και έτσι δεν θα πλημμυρίζουν οι δρόμοι και τα σπίτια, κατόπιν οι αναξιοπαθούντες θα μπορούν όπως είπαμε να παίρνουν το μπάνιο τους χωρίς εισιτήριο και με τσάμπα απολυμαντικά.

Είναι δυνατόν τέτοια έργα να μην τα επικροτούμε ;;;

Είναι δυνατόν μετά από αυτό να ξαναπούμε άσχημη κουβέντα για τα παλικάρια του Ραδιομεγάρου και της Περιφέρειας ;;;

Σηκωθείτε λοιπόν από τα κρεβάτια, τις καρέκλες, τις ντιβανοκασέλες σας και τρέξτε να απολαύστε το μπάνιο σας.

Σπύρος κερνάει – Θανασάκης πίνει

Υ.Γ

Βρε Σπυράκο, κατάλαβες το αυτογκόλ που έβαλες με το βιντεάκι που δείχνει το νερό να το τραβάει το αποχετευτικό δίκτυο, χωρίς κανένα πρόβλημα;

Τι θα πεις στο δικαστήριο που σε περιμένει, όταν μάλιστα αυτό είναι σε βαθμό κακουργήματος ;

Ο ΠΙΤΣΙΡΙΚΑΣ 

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Διημερίδα με θέμα την κλιματική αλλαγή στο Μουσείο Κατράκη, με θέμα Οι Πολίτες για το Κλίμα

Πολιτιστικός & Μορφωτικός Σύλλογος "Το Αιτωλικό"

ΑΙΤΩΛΙΚΟ: Οι Πολίτες για το Κλίμα

    6-7 Δεκεμβρίου 2025

Ο Σύλλογός μας συνδιοργανώνει μια ιδιαίτερη πρωτοβουλία: την πρώτη Συνέλευση Πολιτών για το κλίμα που θα υλοποιηθεί στο Αιτωλικό το 2026, τιμώντας παράλληλα την μνήμη του Δασκάλου μας Γιάννη Ρουσόπουλου, το όνομα του οποίου θα δοθεί στην Κλιματική Βιβλιοθήκη που ήδη δημιουργήθηκε, στο κτίριο του Συλλόγου.

Ακολουθεί το πρόγραμμα των πρώτων δράσεων.

Πρόγραμμα:

...

Σάββατο 6.12.2025

    18:00-20:00

    Πολιτιστικός Σύλλογος Αιτωλικού

«Πώς λέμε ιστορίες για το κλίμα;»

Παρουσίαση βιβλιοθήκης για το κλίμα «Γιάννης Ρουσόπουλος» & δημόσια συζήτηση

Συνομιλούν: Γιάννης Τροχόπουλος, ΑΜΚΕ Future Library, Θοδωρής Γεωργακόπουλος, Συγγραφέας, Άλκηστη Χαλικιά, Συγγραφέας. Συντονισμός: Αναστασία Βαϊτσοπούλου, Δημοσιογράφος

 

    Κυριακή 7.12.2025

    11:00-13:30

Κέντρο Χαρακτικών Τεχνών Μουσείο «Βάσω Κατράκη»

«Κλιματικό καφέ στο μουσείο»

Μια χαλαρή συζήτηση της κοινότητας σχετικά με την κλιματική αλλαγή, με καφέ και κεράσματα.

Συντονισμός: Αναστασία Βαϊτσοπούλου, Δημοσιογράφος

Είσοδος ελεύθερη - Σας περιμένουμε!

    Πρόκειται για μια Διεθνή πρακτική που κερδίζει συνεχώς έδαφος. Οι Συνελεύσεις Πολιτών για το κλίμα αποτελούν μια συμμετοχική διαδικασία που κινητοποιεί τους πολίτες και τους εμπλέκει οργανικά στη χάραξη πολιτικών, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στη συμπερίληψη και συνδυάζοντας την προστασία του περιβάλλοντος με την ενίσχυση της δημοκρατίας.

Στη χώρα μας η πρώτη Συνέλευση Πολιτών για το κλίμα σχεδιάζεται να υλοποιηθεί στο Αιτωλικό το 2026. Το νησάκι αυτό, στο μέσο περίπου της λιμνοθάλασσας Αιτωλικού-Μεσολογγίου, αποτελεί ένα τυπικό παράδειγμα μικρής επαρχιακής πόλης που δέχεται πιέσεις από το εκρηκτικό μείγμα των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και του χάσματος πόλης-υπαίθρου, δηλαδή της υπερσυγκέντρωσης πληθυσμού, εξουσίας, πόρων και ευκαιριών στα μεγάλα αστικά κέντρα.

Στο πλαίσιο αυτής της ευρύτερης πρωτοβουλίας πραγματοποιείται ένα διήμερο εκδηλώσεων για το κλίμα, που περιλαμβάνει δημόσιες συζητήσεις με έμφαση στα συναισθήματα που γεννά η φράση «κλιματική αλλαγή», στα βιώματά μας και πώς αυτά επηρεάζουν τις σχετικές αντιλήψεις μας, καθώς και στον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να καλλιεργήσουμε μια σύνδεση με τη φύση και το περιβάλλον.

    Διοργάνωση: Ίδρυμα Χάινριχ Μπελ - Γραφείο Θεσσαλονίκης, Χώρος Τέχνης TAVROS, Πολιτιστικός & Μορφωτικός Σύλλογος «Το Αιτωλικό», Messolonghi by Locals

 

Σε συνεργασία με: 1ο Δημοτικό Σχολείο Αιτωλικού

Υποστήριξη: @Δήμος Ι.Π. Μεσολογγίου

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Προστασία των ακτών με τον τρόπο της φύσης

Οι παραλίες της χώρας, όπως της Νάξου (επάνω), με τους φυσικούς υφάλους εκτόνωσης της κυματικής ενέργειας αποτέλεσαν την πηγή έμπνευσης για την ερευνητική ομάδα, η οποία επέλεξε να αντιμετωπίσει το μεγάλο πρόβλημα της διάβρωσης των ακτών αντικαθιστώντας τα τσιμεντένια εμπόδια με υφάλους που γίνονται με τον τρόπο που η ίδια η φύση τούς δημιουργεί.

Γιάννης Ελαφρός

Η καινοτόμος λύση ενός βραβευμένου ερευνητικού προγράμματος Ελλήνων επιστημόνων για την αντιμετώπιση της διάβρωσης

«Κάν’ το όπως η φύση»! Με αυτή τη λογική μια ελληνική ερευνητική ομάδα επέλεξε να αντιμετωπίσει το μεγάλο πρόβλημα της διάβρωσης των ακτών, αντικαθιστώντας τα τσιμεντένια εμπόδια με υφάλους που γίνονται με τον τρόπο που η ίδια η φύση τούς δημιουργεί. Hδη έχει αποκτηθεί ευρωπαϊκό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, ενώ ο τεχνοβλαστός Nature4Nature που γεννήθηκε από την ομάδα έχει κατακτήσει την πρώτη θέση σε τρεις διαγωνισμούς καινοτομίας.

...

«Ολα ξεκίνησαν όταν συνειδητοποιήσαμε πως μέχρι το 2050 το ένα τρίτο των παραλιών του πλανήτη θα έχει εξαφανιστεί. Αυτό δεν είναι πολύ μακριά και ήδη χάνουμε παραλίες και στη χώρα μας. Η εικόνα είναι οδυνηρή για όποιον παρατηρεί τις εξελίξεις. Και βεβαίως, το πρόβλημα είναι και κοινωνικοοικονομικό, καθώς οι παραθαλάσσιες περιοχές φιλοξενούν πολλές χρήσεις. Επρεπε να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε», λέει στην «Κ» η καθηγήτρια Γεωλογίας και γεωπεριβάλλοντος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Νίκη Ευελπίδου και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

Διπλή επιβάρυνση

Οπως σημειώνει, η κλιματική αλλαγή επιταχύνει τα φαινόμενα λόγω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, της αύξησης της έντασης της κυματικής ενέργειας και της συχνότερης εκδήλωσης έντονων κυματισμών, που δεν επιτρέπει στο σύστημα της παραλίας να επανέλθει.

Οι τσιμεντένιες κατασκευές συνήθως κρατούν λίγο, οπότε η ερευνητική ομάδα στράφηκε στους φυσικούς τρόπους, μια ανερχόμενη τάση στα τεχνικά έργα, όπως λέει η επικεφαλής Νίκη Ευελπίδου.

«Σημαντικό ρόλο παίζουν και τα διάφορα δομικά έργα, όπως το κτίσιμο κατοικιών και ξενοδοχείων και άλλων κατασκευών, που εμποδίζουν την κάθοδο ιζημάτων από τα βουνά. Επίσης, τα φράγματα, τα αντιπλημμυρικά έργα έχουν ανάλογες συνέπειες. Εάν δεν φτάσει το ίζημα, δεν υπάρχει παραλία», εξηγεί η κ. Ευελπίδου.

Οι φυσικοί ύφαλοι, όπως λέει η Νίκη Ευελπίδου (επάνω), γεμίζουν με υλικά από την παραλία: άμμο, βότσαλα, όστρακα. Ενεργοποιούν στη συνέχεια τα βακτήρια που υπάρχουν στην περιοχή, τα οποία μέσω των φυσικών διεργασιών τους αποθέτουν ανθρακικά άλατα που παίζουν τον ρόλο του φυσικού τσιμέντου, «δένουν» το ασύνδετο υλικό και το μετατρέπουν σταδιακά σε βράχο (κάτω).

Μέχρι τώρα, ο πιο συνηθισμένος τρόπος για την προσπάθεια ανάσχεσης της διάβρωσης ήταν οι τσιμεντένιες κατασκευές στη θάλασσα ή στην παραλία. «Πρόκειται για σκληρές κατασκευές που συνήθως κρατούν λίγο. Ακόμη κι όταν έχουν κάποιο αποτέλεσμα, αυτό αφορά το σημείο όπου τοποθετήθηκαν, ενώ συνήθως μεταθέτουν το πρόβλημα παραπέρα», σχολιάζει η καθηγήτρια του ΕΚΠΑ.

«Η περιοχή μετατρέπεται σε βιομηχανικό πεδίο. Η απάντηση δεν μπορεί να είναι ή διαβρωμένες περιοχές ή τσιμεντοποιημένες. Ας μην ξεχνούμε πως η παραγωγή τσιμέντου βρίσκεται στην έβδομη θέση όσον αφορά τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα παγκοσμίως».

Με αυτές τις σκέψεις η ερευνητική ομάδα, ευαισθητοποιημένη στην ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος, αναζήτησε να δει τι συμβαίνει στη φύση. «Η λογική να βρούμε απαντήσεις με βάση φυσικούς τρόπους είναι μια ανερχόμενη τάση στα τεχνικά, και όχι μόνο, έργα. Τι κάνει η φύση; Φτιάχνει υφάλους με έναν τρόπο κυριολεκτικά μαγικό, δημιουργώντας υποθαλάσσιους κυματοθραύστες που αναχαιτίζουν την κινητική ενέργεια. Πρόκειται για φυσικούς υφάλους που είναι γεμάτοι ζωή: ψάρια, φυτά, άλλοι οργανισμοί. Εχουν διπλό ρόλο: και προστατεύουν, και αναγεννούν το περιβάλλον. Γι’ αυτό βάλαμε σκοπό να μιμηθούμε την απάντηση της φύσης», μας λέει η κ. Ευελπίδου.

Ο ρόλος της απολίθωσης

«Κλειδί» για την κατανόησή της αποτελεί η διαδικασία της απολίθωσης. «Σε πολλές σύγχρονες παραλίες βλέπουμε πλάκες (στην επιστημονική ορολογία ακτόλιθοι). Πρόκειται για αρχαίες παραλίες που απολιθώθηκαν, καθώς η άμμος, τα βότσαλα, ακόμη και τα κοχύλια, ό,τι υπήρχε μετατράπηκε σε πέτρα», εξηγεί η καθηγήτρια Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος.

Η ερευνητική ομάδα εξετάζει τη γεωμορφολογία κάθε περιοχής και μοντελοποιεί τα στοιχεία. Βλέπει πού γίνεται η θραύση του κύματος και με βάση τα ευρήματα της μελέτης διαμορφώνονται το σχήμα του υφάλου και η θέση που πρέπει να τοποθετηθεί, έτσι ώστε το κύμα να φτάνει με μειωμένη ένταση στην παραλία.

«Δημιουργούμε στον πυθμένα, με υλικό που υπάρχει στη συγκεκριμένη θέση, το σχήμα που πρέπει, τοποθετώντας το υλικό σε ένα γεωύφασμα. Να τονίσουμε ότι το γεωύφασμα γεμίζει με φυσικά υλικά από την παραλία: άμμος, βότσαλα, όστρακα, ό,τι υπάρχει. Στη συνέχεια ενεργοποιούμε τα βακτήρια που υπάρχουν ήδη στην περιοχή. Οπως σας είπα, δεν φέρνουμε τίποτα εκτός περιοχής. Τα βακτήρια μέσω των φυσιολογικών διεργασιών τους αποθέτουν ανθρακικά άλατα που παίζουν τον ρόλο του φυσικού τσιμέντου και έτσι “δένουν” το ασύνδετο υλικό και το μετατρέπουν σταδιακά σε βράχο», σημειώνει η κ. Ευελπίδου.

«Ο,τι κάνει η φύση σε 1.000 χρόνια, εμείς το κάνουμε σε μερικές εβδομάδες», υπογραμμίζει η καθηγήτρια του ΕΚΠΑ.

Καθώς ο ύφαλος είναι κατασκευασμένος με φυσικά υλικά, η φύση τον αγκαλιάζει και γεμίζει ζωή. Επίσης, αξιοσημείωτη είναι η συνεισφορά της μεθόδου στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. «Τα βακτήρια προσλαμβάνουν διοξείδιο του άνθρακα από το περιβάλλον και το αποθέτουν για να δημιουργήσουν τελικά αυτό το φυσικό “τσιμέντο” που θα κολλήσει τα υλικά της περιοχής για να φτιαχτεί ο ύφαλος. Αρα έχουμε διπλό όφελος. Και αποφεύγουμε τις εκπομπές για την παραγωγή του τσιμέντου και αποθηκεύεται διοξείδιο του άνθρακα μέσα στον ύφαλο».

Από τη θεωρία στην πράξη

Λειτουργεί στην πράξη αυτή η «μαγική» λύση, ρωτάμε με απορία; «Ναι! Λειτουργεί! Εχουμε πραγματοποιήσει εκατοντάδες πειράματα στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, σε Μεσόγειο, Ιαπωνία, Κίνα, Αμερική, Αυστραλία, και είδαμε πως λειτουργεί γενικότερα. Από τα τέλη του 2024 που καταθέσαμε την ευρωπαϊκή πατέντα, είμαστε στη φάση που υλοποιούμε πιλοτικές εφαρμογές. Δημιουργήσαμε μια εταιρεία τεχνοβλαστού γιατί θέλουμε να το δούμε να υλοποιείται», απαντάει η καθηγήτρια Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος.

Οσον αφορά το κόστος, οι ερευνητές λένε πως είναι ανάλογο αυτού των λιμενικών έργων, αλλά οι ύφαλοι έχουν μεγαλύτερο χρόνο ζωής και δεν χρειάζονται συντήρηση. Είναι φυσικό υλικό και όχι βιομηχανική κατασκευή, φιλική προς το περιβάλλον και πιο όμορφη. Οι μηχανικές και ορυκτοχημικές ιδιότητες είναι πανομοιότυπες με αυτές των φυσικών υφάλων (βυθισμένων ακτολίθων) που υπάρχουν χιλιάδες χρόνια και προστατεύουν τις παραλίες μας. Γι’ αυτό μπορούν να δρουν προστατευτικά για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς κάποιου είδους συντήρηση.

«Κάποια στιγμή πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα. Ισως είναι πιο εύκολο να ρίχνεις τσιμέντο, αλλά δεν είναι ούτε αποτελεσματικό, ούτε φιλικό για το περιβάλλον, ούτε όμορφο. Θέλουμε να “ταρακουνήσουμε” τα νερά», υπογραμμίζει η κ. Ευελπίδου.

https://www.kathimerini.gr/society/reportaz/563926021/prostasia-ton-akton-me-ton-tropo-tis-fysis/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Έλυσε το πρόβλημα των πλημμυρών ο Διαμαντόπουλος … Θαυματοποιός ή Σκιτζής ;;;

Αυτά μόνο στο Μεσολόγγι… όπως τόνισε και ο ίδιος ο Διαμαντόπουλος στο δημοτικό Συμβούλιο με θέμα τις πλημμύρες .

Η αλήθεια είναι ότι το τελευταίο διάστημα είχαμε επί τέσσερις μέρες συνεχείς βροχοπτώσεις στη περιοχή μας και μάλιστα αρκετά έντονες … όμως ως εκ θαύματος, σχεδόν  κανένα πρόβλημα δεν παρουσιάστηκε στο δήμο .

Θαύμα ή μήπως έγιναν τα έργα που απαίτησε ο έκπτωτος δήμαρχος του ιερού Ραδιομεγάρου να γίνουν και αυτά έγιναν μέσα σε διάστημα μιας βδομάδας ;;;

Μιας και όλοι μας ξέρουμε ότι ούτε θαύμα έγινε , αλλά ούτε έργο, απορούμε με την ανάρτηση του Βασλάρα (δε μπορεί θα είναι κληρονομικό του χάρισμα η βλακεία) στο Φέις-Μπουκ όπου καυχιέται με το γεγονός  ότι το Μεσολόγγι παρόλη τη ποσότητα νερού που δέχτηκε, δεν πλημμύρισε με αποτέλεσμα να μην επαναληφθούν τα τραγελαφικά αποτελέσματα των δυο προηγούμενων, φυσικά αφύσικων βροχών.

Δείτε και το βίντεο που ανέβασε ο Σπυράκος Διαμαντόπυλος 

Εάν ανατρέξουμε στο βίντεο με τα κυριότερα σημεία του δημοτικού συμβουλίου (ΕΔΩ) ο Διαμαντόπουλος και η ΔΕΥΑΜ μας είχε πληροφορήσει ότι για τις πλημμύρες έφταιγε το λεγόμενο θερμικό που έριχνε τη λειτουργία της αντλίας, οι αντλίες που μπαγιάτευσαν, παρότι αγορασμένες πριν λίγα χρόνια, ο λάθος υπολογισμός της ιπποδύναμης , η ικανότητα του μανομετρικού των αντλιών, οι γεννήτριες που αν δεν υπάρχουν και ως εκ τούτου,  οι αντλίες κακιώνουν  και δεν δουλεύουν …  

...

Ακόμη και το δίκτυο όμβριων υδάτων, που χρονολογείτε από το 1970, αλλά θυμήθηκε μόλις πριν μια βδομάδα να δηλώσει την ανικανότητά του.

Τολμήσαμε και εμείς, να ρωτήσουμε το μέγιστο θαυματοποιό του Ραδιομεγάρου…

Πως είναι δυνατόν τη μια μέρα να μην δουλεύει τίποτα, να φταίνε τα πάντα, να καταγγέλλονται  οι πάντες, αλλά την επόμενη μέρα να δουλεύουν όλα ρολόι ;

Μήπως τελικά δεν ήταν το πρόβλημα στα θερμικά, στις αντλίες ή στο δίκτυο;

Ο Διαμαντόπουλος θεώρησε να δώσει την απάντηση που μάλλον του δίδαξαν οι Ρόταρι και οι διάφοροι επικοινωνιολόγοι, αφενός για να μην απαντήσει και δεύτερον, για  να κολλήσει ταμπελάκια σε αυτόν που ρωτάει και  να αποφεύγει την ουσιαστική συζήτηση.

Η μόνη ελπίδα απαλλαγής από τη συγκεκριμένη εγκληματική οργάνωση, εναποτίθεται όπως όλα δείχνουν αποκλειστικά και μόνο στην δικαιοσύνη, μιας και αντιπολίτευση δεν υπάρχει, αλλά ούτε κάποιος ελεγκτικός μηχανισμός που θα έβαζε στη θέση του το κάθε Διαμαντόπουλο και την παρέα των ηλιθίων που τον συνοδεύει.

Ίσως η αυτόφωρη διαδικασία, που έχει αναβαθμίσει  σε κακουργηματική πράξη,  το θέμα των πλημμυρών στο Αιτωλικό και στο Μεσολόγγι, ίσως αυτό να μας εξιλεώσει από όλους αυτούς.

Υπενθυμίζουμε επίσης ότι με τους κυρίους αυτούς έχει δώσει τις κατάλληλες κατευθυντήριες  εντολές και η Ρουμάνα Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Δικαιοσύνης.

 Οπότε Διαμαντόπουλε …  Μπορεί να αργεί αλλά δεν αλησμονεί , εσύ μπορεί να καυχιέσαι ότι τη γλίτωσες  και να πουλάς μούρη στους υποτακτικούς σου, αλλά το τέλος πλησιάζει με γοργούς ρυθμούς και η πτώση θα είναι παταγώδης.

 

Η ΓΕΚΙΑ 

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Μεραρχία Κρητών: H απίστευτη ιστορία της στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο (1940-1941) - Οι μάχες, τα ανδραγαθήματα, οι απώλειες

Η προσπάθεια δωροδοκίας της (!) από τους Ιταλούς - Η επιστροφή των ανδρών της στην Ελλάδα: πώς αιχμαλωτίστηκαν οι άνδρες της από τους Ιταλούς - Η δολοφονία του διοικητή της Παπαστεργίου, που είχε εγκαταλείψει τη Μεραρχία

Η δράση του Ελληνικού Στρατού κατά τον πόλεμο με την Ιταλία έχει μια σειρά από άγνωστες ιστορίες και γεγονότα. Ξεχωριστό ενδιαφέρον θεωρούμε ότι παρουσιάζει η δράση της V (5ης) Μεραρχίας ή Μεραρχίας Κρητών. Παρέμενε ως εφεδρεία στη Μεγαλόνησο, έφυγε τον Νοέμβριο του 1940 για το μέτωπο, από τον Ιανουάριο του 1941 πήρε μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις όπου σημείωσε σημαντικές επιτυχίες, αλλά είχε και βαριές απώλειες. Μετά τη γερμανική εισβολή στην Ελλάδα και οι άνδρες επέστρεψαν στην Ελλάδα.

Οι Γερμανοί τους απαγόρευσαν όμως να μεταβούν στην Κρήτη, την οποία δεινοπάθησαν να καταλάβουν (επιχείρηση «Ερμής»). Έτσι, με πενιχρή βοήθεια από το κράτος, οι περισσότεροι άνδρες της V Μεραρχίας περιφέρονταν νηστικοί και ρακένδυτοι στην Αθήνα....

Άνδρες της Μεραρχίας Κρητών

Οι Ιταλοί συνέλαβαν πολλούς από αυτούς και τους μετέφεραν στη Λάρισα, όπου τους χαρακτήρισαν, παρανόμως «αιχμαλώτους πολέμου». Ένα τραγικό περιστατικό που σημάδεψε την ιστορία της V Μεραρχίας ήταν η δολοφονία του Διοικητή της Υποστράτηγου Γεώργιου Παπαστεργίου, στην Κίσσαμο Χανίων στα τέλη Απριλίου 1941, από έναν Κρητικό χωροφύλακα, ο οποίος με τη σειρά του εκτελέστηκε λίγες μέρες αργότερα από συναδέλφους του.

Ο Παπαγεωργίου, που θεωρήθηκε ότι εγκατέλειψε τους άνδρες του είχε μεταβεί μόνος του στην Κρήτη και αντιμετώπισε την οργή των Κρητικών, τόσο για τους νεκρούς συγγενείς τους, όσο και για το ότι πήγε στη Μεγαλόνησο, χωρίς να ενδιαφερθεί για τους αξιωματικούς και τους οπλίτες της V Μεραρχίας. Αναλυτικά στοιχεία για τη Μεραρχία Κρητών παρουσιάζει ο Δρ. Ιωάννης Παπαφλωράτος στο βιβλίο του «Η Ιστορία του Ελληνικού Στρατού 1833 – 1949», τόμος ΙΙ. Τον ευχαριστούμε θερμά, για μία ακόμα φορά, που μας έδωσε την άδεια να παραθέσουμε πολλά στοιχεία από το δίτομο, έργο του σε άρθρο μας.

Υποστράτηγος Γεώργιος Παπαγεωργίου

Η V Μεραρχία (από τη συγκρότησή της, το 1912 ως το 1923)

Η V Μεραρχία συγκροτήθηκε τις παραμονές των Βαλκανικών Πολέμων, στους οποίους και πήρε μέρος. Την άνοιξη του 1917 (Απρίλιος), στη V Μεραρχία εντάχθηκε και η Μεραρχία Κρήτης, που είχε αρχίσει να συγκροτείται από τον Οκτώβριο του 1916. Πήρε μέρος στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, σε μάχες κατά των Βουλγάρων στη Μακεδονία, ενώ συμμετείχε και στη Μικρασιατική Εκστρατεία με αξιοσημείωτες επιτυχίες.

Μετά την αποχώρηση από τη Μικρά Ασία, η V Μεραρχία ανασυγκροτήθηκε υπό τον Συνταγματάρχη Κονδύλη. Αρχική έδρα της ήταν οι Σέρρες. Στην V Μεραρχία συγχωνεύθηκαν η Μεραρχία Κρήτης, η ΙΧ (9η) Μεραρχία και, προσωρινά, το 3/40 Σύνταγμα Ευζώνων. Δημιουργήθηκε έτσι ένα αξιόμαχο σύνολο, ετοιμοπόλεμο, σε περίπτωση που ναυαγούσαν οι διαπραγματεύσεις στη Λωζάνη.

Μέλη της V Mεραρχίας των Κρητών 

Τελικά, στις 30/6/1923, η Μεραρχία έλαβε οριστικά το όνομα V Μεραρχία, εντάχθηκε στο Γ’ Σώμα Στρατού και συμμετείχε ενεργά στην καταστολή του αντικινήματος Γαργαλίδη – Λεοναρδόπουλου (Οκτώβριος 1923). Το 1924 η V Μεραρχία μεταφέρθηκε στην Κρήτη, η οποία αποτέλεσε στη συνέχεια έδρα της, ως Μεραρχία Κρητών.

Η Μεραρχία Κρητών κατά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο – Ηρωισμοί, αλλά και απώλειες

Η Μεραρχία Κρητών παρέμεινε αρχικά ως εφεδρεία στη Μεγαλόνησο. Την αποτελούσαν: το 14ο Σύνταγμα Πεζικού (Σ.Π. με έδρα τα Χανιά), το 43ο Σ.Π. (με έδρα το Ηράκλειο), το 44ο Σ.Π. με έδρα το Ρέθυμνο, το V Σύνταγμα Πυροβολικού της Σούδας, οι Λόχοι Σκαπανέων και Διαβιβαστών, το Στρατιωτικό Νοσοκομείο Χανίων και άλλους σχηματισμοί. Η συνολική δύναμη της Μεραρχίας ήταν: 566 αξιωματικοί, 18.662 οπλίτες, 687 υποζύγια και 81 οχήματα. Ως τις 10 Νοεμβρίου η V Μεραρχία είχε ολοκληρώσει την επιστράτευσή της και ήταν έτοιμη να μεταφερθεί στο μέτωπο.

Αξιωματικοί και οπλίτες της Μεραρχίας Κρήτης

Να σημειώσουμε ότι στην Κρήτη, η V Μεραρχία αντικαταστάθηκε από τη Στρατιωτική Διοίκηση Χανίων, υπό τον Αντιστράτηγο Ιωάννη Αλεξάκη. Και τα τρία τάγματα της μονάδας μετακινήθηκαν λίγο αργότερα στην ηπειρωτική Ελλάδα. Στις 10 Νοεμβρίου 1940 η V Μεραρχία ήταν έτοιμη για αναχώρηση, μετά από εντολή του Αλέξανδρου Παπάγου. Η άφιξή της στην περιοχή των επιχειρήσεων έγινε περίπου στα τέλη Νοεμβρίου 1940, όταν έφτασε στη Δυτική Μακεδονία (περιοχή Αμυνταίου – Άργους Ορεστικού).

Ακολούθως τέθηκε υπό τις διαταγές του Γ’ Σώματος Στρατού και κινήθηκε οδικώς προς την Κορυτσά. Στις 2/1/1941 το 44ο Σ.Π. ξεκίνησε την πορεία του προς την περιοχή Βαστόνι – Τρέσοβα, όπου έφτασε λίγες μέρες αργότερα. Αντίθετα, οι υπόλοιπες μονάδες της Μεραρχίας κινήθηκαν προς το Λεσκοβίκι και τέθηκαν υπό τις διαταγές του Β’ Σώματος Στρατού. Στις 29/1, η V Μεραρχία έδωσε τις πρώτες μάχες της στις επιχειρήσεις για την κατάληψη της Τρεμπεσίνας.

Πυροβολικό της Μεραρχίας Κρητών στην Τρεμπεσίνα

Πρόκειται για βουνό, βόρεια της Κλεισούρας, με υψόμετρο 1.924 μέτρων και έχει χαρακτηριστεί ως «η ανθρωποφάγος Τρεμπεσίνα», λόγω των πολλών νεκρών από τις μάχες που έγιναν για την κατάληψή της. Το 14ο Σ.Π., στις 31 Ιανουαρίου κατέλαβε τα υψώματα 1620, 1730 και 1923. Οι Ιταλοί, υποστηριζόμενοι από το Πυροβολικό και την Αεροπορία τους επιτέθηκαν με μένος εναντίον των Ελλήνων.

Όμως, η Μεραρχία Κρητών αντιμετώπισε με επιτυχία τις επιθέσεις των Ιταλών, που εγκατέλειψαν στο πεδίο της μάχης, τους νεκρούς, τους τραυματίες και τον οπλισμό τους! Απώλειες είχε όμως και η V Μεραρχία: 27 νεκρούς (3 αξιωματικούς και 24 οπλίτες) και 135 τραυματίες (5 αξιωματικούς και 130 οπλίτες). Το 44ο Σ.Π. εγκαταστάθηκε στη στενωπό της Κλεισούρας και, με τη βοήθεια του Πυροβολικού κατέστρεψε έξι ιταλικά άρματα. Η ιταλική αεροπορία επιτέθηκε επανειλημμένα εναντίον του 44ου Σ.Π. σκοτώνοντας 6 οπλίτες και τραυματίζοντας άλλους 4. Βαρύτερο πλήγμα ήταν η καταστροφή του κτιρίου το οποίο στέγαζε τη Διοίκηση της Μεραρχίας, μετά από σφοδρές ιταλικές επιθέσεις. Τραυματίστηκαν και αρκετοί στρατιώτες.

Οι γενναίοι Κρητικοί όμως, δεν πτοήθηκαν. Από το πρωί της 13/2, τα Ι και το ΙΙ Τάγμα του 44ου Σ.Π. άρχισαν επιθέσεις, για κατάληψη θέσεων εξόρμησης στην Τρεμπεσίνα. Οι Κρητικοί απώθησαν τους Ιταλούς που είχαν καταλάβει το ύψωμα 1816 (οι αριθμοί δηλώνουν συνήθως τα υψόμετρα των κορυφών των υψωμάτων) και εγκαταστάθηκαν στο δυτικές πλαγιές του. Ακολούθησε επίθεση στον αυχένα Μετζγκοράνη που διακόπηκε όμως λόγω σφοδρής χιονοθύελλας.

Οι Ιταλοί δεν σταμάτησαν τις λυσσαλέες αντεπιθέσεις. Σημαντικότερη όλων, αυτή που εκδηλώθηκε εναντίον των Ελλήνων που βρίσκονταν στο χωριό Άρτζο ντι Σομιρά, τη νύχτα της 13ης προς 14η Φεβρουαρίου 1941. Οι μαχητές του 44ου Σ.Π., όχι μόνο κατάφεραν να αποκρούσουν τους εχθρούς, συχνά με την ξιφολόγχη, αλλά συνέλαβαν και 200 Ιταλούς αιχμαλώτους!

Έλληνες στρατιώτες με Ιταλούς αιχμαλώτους, στο βάθος η 'ανθρωποφάγος Τρεμπεσίνα'

Την επόμενη, το 44ο Σ.Π. διατάχθηκε να επιτεθεί στην κατεύθυνση 1260 – Πούντα Νορντ, που αποτελεί την κορυφογραμμή του όρους Σεντέλι. Το ΙΙΙ/44 Τάγμα έδωσε σκληρή μάχη στο ύψωμα 1178, ενώ οι Ιταλοί έκαναν νέες επιθέσεις, χωρίς αποτέλεσμα, για την ανακατάληψη των χαμένων εδαφών. Το ΙΙΙ/44 Τάγμα καθηλώθηκε μπροστά στο ύψωμα 1260. Διατάχθηκαν τότε δύο ακόμα τμήματα του 44ου Σ.Π. να συνδράμουν το ΙΙΙ/44 Τάγμα.

Πραγματικά, το επόμενο πρωί το ΙΙΙ Τάγμα κατέλαβε το ύψωμα 1260, το ΙΙ/44 Τάγμα κατέλαβε το ύψωμα Πούντα Νορντ (1647), ενώ το Ι/44 Τάγμα κατέλαβε τον αυχένα Μπετζκεράνη. Τα τμήματα του 44 ΣΠ εγκαταστάθηκαν στην κορυφογραμμή του όρους Σεντέλι και κατόρθωσαν να τη διατηρήσουν, παρά τις ιταλικές αντεπιθέσεις.

Μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα για τους Κρήτες ήταν οι πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, που όχι μόνο τους ταλαιπωρούσαν , αλλά αχρήστευαν μεγάλο μέρος του φορητού οπλισμού. Οι Ιταλοί συνέχισαν τις αντεπιθέσεις, χωρίς αποτέλεσμα όμως. Οι άνδρες του 44ου Σ.Π. κατάφεραν όχι μόνο να τις αποκρούσουν, αλλά και να προωθηθούν πιο βαθιά στα εδάφη της Βορείου Ηπείρου.

Όμως, στις μάχες της 15-16 Φεβρουαρίου 1941, το Σ.Π. είχε βαριές απώλειες: 1 αξιωματικό και 45 οπλίτες νεκρούς, καθώς και 282 τραυματίες (15 αξιωματικούς και 267 οπλίτες). Άλλοι 41 οπλίτες βγήκαν εκτός μάχης, λόγω κρυοπαγημάτων. Οι Ιταλοί μετέφεραν νέες δυνάμεις στην περιοχή, δεν κατάφεραν όμως τίποτα. Το 44ο Σ.Π. με μια σειρά αντεπιθέσεων κατέλαβε και άλλες οχυρές τοποθεσίες, ωστόσο 100 άνδρες της τέθηκαν εκτός μάχης.

Η εαρινή αντεπίθεση των Ιταλών και η απόπειρα δωροδοκίας των Κρητών

Στις 9 Μαρτίου 1941 οι Ιταλοί εξαπέλυσαν την πολυδιαφημισμένη «εαρινή αντεπίθεση», βέβαιοι για την επιτυχία της. Μάλιστα τις πρώτες μέρες την παρακολούθησε και ο ίδιος ο Μουσολίνι, ο οποίος όταν είδε την παταγώδη αποτυχία της έφυγε απογοητευμένος. Η V Μεραρχία που βρισκόταν στον τομέα Τρεμπεσίνας – Σεντέλι, όχι μόνο απέκρουσε τις ιταλικές επιθέσεις, αλλά οι άνδρες της συνέλαβαν και αρκετούς αιχμαλώτους. Μετά τις 15 Μαρτίου οι ιταλικές επιθέσεις ατόνησαν και περιορίστηκαν σε σποραδικές βολές πυροβολικού, ως τις 12 Απριλίου, οπότε και ολοκληρώθηκε λόγω της γερμανικής εισβολής στην Ελλάδα η αποστολή και της Μεραρχίας Κρητών.

Μέχρι τις 12 Απριλίου η Μεραρχία Κρητών είχε χάσει το 1/3 των ανδρών της και τα μισά υποζύγιά της, κυρίως λόγω των κακών καιρικών συνθηκών. Από τις 13 Απριλίου η V Μεραρχία άρχισε να συμπτύσσεται λόγω των νέων δεδομένων που δημιούργησε η γερμανική εισβολή. Η V Μεραρχία διατήρησε σε μεγάλο βαθμό τη συνοχή της και παρέδωσε τον οπλισμό της στην 24η και 25η Απριλίου. Οι απώλειες της ήταν βαριές, βαρύτερες από κάθε άλλη ελληνική Μεραρχία: 1.141 νεκροί, 2.025 τραυματίες, 2.553 παγόπληκτοι και 434 ασθενείς με διάφορα νοσήματα.

Μεταφορά παγόπληκτου στρατιώτη της Μεραρχίας Κρητών

Συνολικά οι απώλειες της Μεραρχίας ήταν 6.154 αξιωματικοί και οπλίτες. Οι Ιταλοί είχαν μείνει έκπληκτοι από τη γενναιότητα των Κρητικών. Έτσι, αποφάσισαν να τους… δωροδοκήσουν (!) κατά τη διάρκεια των μαχών προκήρυξη που έριξαν οι Ιταλοί στις γραμμές της V Μεραρχίας ανέφερε τα εξής:

«Στρατιώται της Κρήτης,

Η Αγγλία δια το αποκλειστικόν της συμφέρον σας έσπρωξε εις τα βουνά και τον θάνατον, πάνω εις αυτά τα άγρια αρβανίτικα βουνά. Εις την θέσιν σας εν τη θαυμασία νήσω σας απολαύουν δεσποτικώς οι Άγγλοι στρατιώται. Μέσα εις το σπίτι σας κάθονται οι Άγγλοι. Αι γυναίκες σας ενοχλούνται από τους Άγγλους. Δια ποίον λόγον πολεμάτε; Διότι το θέλει η Αγγλία, η οποία έχει αγοράσει την Κυβέρνησίν σας. Μην ξεχάσετε ότι ο μεγάλος σας συμπολίτης, ο Βενιζέλος επεθύμησε και εζήτησε την φιλίαν της Ιταλίας. Ρίξετε τα όπλα και ελάτε. Ημείς θα φερθούμε προς τα αδελφικά και θα σας επαναφέρωμεν είς την νήσον σας και εις τας οικογενείας σας. Ως πρώτον σημείον της συμπαθείας μας θα δώσουμε 500 δραχμές εις τον καθένα που θα παραδοθή εις ημάς με αυτήν την προκήρυξιν».

(Διατηρήθηκε η ορθογραφία του κειμένου)

Άνδρες της Μεραρχίας Κρητών μέσα στα χιόνια

Η επιστροφή στην Ελλάδα, η απαγόρευση μετακίνησής στην Κρήτη, η άσκοπη περιφορά των Κρητών στην Αθήνα και η αιχμαλωσία από τους Ιταλούς

Σαν να μην έφταναν όσα βίωσε στην Αλβανία, η Μεραρχία Κρητών ταλαιπωρήθηκε αφάνταστα και κατά την επιστροφή της. Αξιωματικοί και οπλίτες έφτασαν στη Ναύπακτο και από εκεί, κάτω από δύσκολες συνθήκες στην Πελοπόννησο. Κάποιοι πήγαν στην Πάτρα, άλλοι στα νότια παράλια του Μοριά. Όσοι πήγαν στην Τρίπολη πληροφορήθηκαν από τους Γερμανούς ότι δεν επιτρέπεται η κάθοδός τους στην Κρήτη λόγω της επιχείρησης «Ερμής» για την κατάληψή της.

Οι άνδρες της V Μεραρχίας προσπαθούσαν να βρουν τρόπους για να φτάσουν στη Μεγαλόνησο. Οι περισσότεροι ήρθαν στην Αθήνα και έμειναν σε συγγενείς ή φίλους. Όσοι όμως κατάγονταν από ορεινά χωριά της Κρήτης και δεν γνώριζαν κανέναν στην πρωτεύουσα, δεν είχαν πού να μείνουν. Εγκαταστάθηκαν έτσι στους κήπους του Ζαππείου. Χωρίς χρήματα και τρόφιμα, πολλοί ταλαιπωρούνταν από τις ψείρες. Το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης της κυβέρνησης Τσολάκογλου, τους ενημέρωσε ότι δεν μπορούσε να τους βοηθήσει για να γυρίσουν στα σπίτια τους. Τους προμήθευσε με τρόφιμα από τις στρατιωτικές αποθήκες, συνέστησε τις «Επιτροπές Επισιτισμού» και τους μοίρασε κάποια επιδόματα.

Απαράδεκτο διάγγελμα του δωσίλογου Τσολάκογλου προς τους Κρητικούς

Οι λύσεις αυτές ήταν προσωρινές. Οι Κρητικοί μαχητές άρχισαν να πουλούν τα υπάρχοντά τους, ακόμα και τα ρούχα τους. Καθώς δεν υπήρχε τίποτα προς πώληση συγκεντρώθηκαν στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Οι Ιταλοί καραμπινιέροι τους περικύκλωσαν και συνέλαβαν 1.200 από αυτούς. Τους επιβίβασαν σε βαγόνια και τους έστειλαν στη Λάρισα, όπου είχε δημιουργηθεί ένα στρατόπεδο (4,5 χλμ. ανατολικά της πόλης).

Οι Ιταλοί χαρακτήρισαν τους Κρητικούς, αυθαίρετα και παράνομα «αιχμαλώτους πολέμου». Για τις συνθήκες διαβίωσης δεν υπάρχουν πολλά δεδομένα. Οι Ιταλοί επέβαλαν χωρίς λόγο απάνθρωπες τιμωρίες στους Έλληνες. Αρχικά, δεν υπήρχε ούτε νερό, ενώ η τροφή ήταν ελάχιστη και κακής ποιότητας. Τις πρώτες μέρες δραπέτευσαν 350 κρατούμενοι, ενώ 250 αφέθηκαν ελεύθεροι τον Ιούνιο του 1942 σε άθλια κατάσταση. Οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους πέθαναν από την αβιταμίνωση, την ελονοσία, τις ψείρες, ενώ κάποιοι τρελάθηκαν… Αυτή είναι η μοίρα των ηρώων στην Ελλάδα…

Η δολοφονία του Διοικητή της V Μεραρχίας Παπαγεωργίου στην Κρήτη στα τέλη Απριλίου 1941

Διοικητής της Μεραρχίας Κρητών ως τις 15/4/1941 ήταν ο Υποστράτηγος Γεώργιος Παπαστεργίου από το Φανάρι Καρδίτσας. Τότε απαλλάχτηκε των καθηκόντων του λόγω νευρικού κλονισμού και τον διαδέχτηκε ο Διονύσιος Παπαδόγκωνας που οδήγησε τη Μεραρχία στην ηπειρωτική Ελλάδα.

Συνταγματάρχης Διονύσιος Παπαδόγκωνας

Ενώ, όπως είδαμε, οι περισσότεροι μαχητές βρίσκονταν στην ηπειρωτική Ελλάδα, ο Παπαστεργίου κατόρθωσε να φτάσει στην Κρήτη, συγκεκριμένα στην Κίσσαμο. Εκεί τον αναγνώρισε ο Επίσκοπος της περιοχής Ευδόκιμος που τον συνόδευσε σε μια βόλτα. Μαζί τους ήταν κι ένας ιεροδιάκονος. Ωστόσο, όσοι είδαν τον Παπαστεργίου έστω και με κουρελιασμένη στολή, τον αναγνώρισαν. Έκαναν κύκλο δίπλα του και άρχισαν να τον ρωτούν: «Εσύ ήρθες. Πού άφησες τα παιδιά μας»;

Ένας χωροφύλακας με πένθος στο μανίκι, ο Γ.Μ. που είχε δύο αδέλφια του αγνοούμενα στις μάχες της Βορείου Ηπείρου πλησίασε τον 59χρονο Παπαστεργίου και τον πυροβόλησε με ένα όπλο μάνλιχερ που κρατούσε δύο φορές. Μάταια ο Ευδόκιμος σήκωσε τα χέρια του και είπε προς τον Γ.Μ. πριν πυροβολήσει: «Μην σκοτώνεις τον ήρωα και άγιον αυτόν άνθρωπο. Σκότωσε εμένα». Όμως ο χωροφύλακας δεν υπάκουσε. Λίγες μέρες αργότερα κατά το κρητικό εθιμικό δίκαιο, δολοφονήθηκε κι αυτός στις Βουκολιές, από τον χωροφύλακα Β.Ε.

Και για τη δολοφονία του Παπαγεωργίου οι πληροφορίες είναι συγκεχυμένες. Έχει γραφτεί ότι πριν κατέβει μ’ ένα καΐκι στην Κρήτη νοσηλεύτηκε στην ψυχιατρική κλινική του 401 ΓΣΝ. Επίσης, δεν είναι βέβαιο αν ο Γ.Μ. είχε χάσει τα αδέλφια του ή ήταν αγνοούμενοι. Πάντως, ο Παπαστεργίου δεν κατηγορήθηκε ποτέ για κάποιο παράπτωμα. Οι απώλειες της V Μεραρχίας ήταν μεγάλες, αλλά οι μάχες έγιναν σε δυσπρόσιτες περιοχές κάτω από πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες. Πάντως, αν η Μεραρχία Κρητών βρισκόταν στη Μεγαλόνησο κατά τη γερμανική επίθεση, οι ναζί είναι αμφίβολο αν θα την καταλάμβαναν…

Βασική πηγή για το άρθρο αυτό ήταν το βιβλίο του Δρα Ιωάννη .Σ. Παπαφλωράτου, « Η Ιστορία του Ελληνικού Στρατού 1833-1949», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΑΚΚΟΥΛΑ, 2014.

Αφιερώνουμε αυτό το άρθρο σε δύο σπουδαίους Έλληνες επιστήμονες με καταγωγή από την Κρήτη: Τον κορυφαίο γλωσσολόγο, Ακαδημαϊκό, Ομότιμο Καθηγητή της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ κύριο Χριστόφορο Χαραλαμπάκη και τον κορυφαίο γναθοπροσωπικό χειρούργο, Ομότιμο Καθηγητή της Οδοντιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ, κύριο Νικόλαο Παπαδογεωργάκη.

https://www.protothema.gr/stories/article/1734951/merarhia-kriton-h-apisteuti-istoria-tis-ston-ellinoitaliko-polemo-1940-1941/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...