Βίντεο με τα κυριότερα σημεία από το Δημοτικό Συμβούλιο δήμου Μεσολογγίου για τις Πλημμύρες σε Αιτωλικό και Μεσολόγγι

Παρακολουθείστε τα κυριότερα σημεία του έκτακτου δημοτικού συμβουλίου του δήμου Μεσολογγίου , για τις πλημμύρες που έγιναν στο Αιτωλικό και το Μεσολόγγι στις 23 Οκτωβρίου του 2025.

Δήμαρχος, πρώην δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι μαζί με την ΔΕΥΑΜ αποκαλύπτουν το φαγοπότι που είχε στηθεί γύρω από τα αντιπλημμυρικά έργα.

Το κακό βέβαια είναι ότι το παιχνίδι συνεχίζεται και αυτή τη φορά στο όνομα της καταστροφής που υπέστησαν οι δημότες.

Δήμος,  Περιφέρεια Δ. Ελλάδας και Υπουργείο, σύμφωνα με τις αποκαλύψεις των ίδιων, χρησιμοποιούν τη καταστροφή για να εξαναγκάσουν τη χρηματοδότηση των έργων  που πληρώθηκαν και δεν έγιναν, αλλά πρέπει να ξανα-χρηματοδοτηθούν, για να μπορεί κάθε επιτήδειος να ενθυλακώσει τα χρήματα των φορολογουμένων.

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Ο μυστηριώδης πολεμιστής της μάχης του Μαραθώνα

Ήταν άλλο ένα από αυτά τα ξακουστά αξιοπερίεργα που έλαβαν χώρα στην περίφημη μάχη του Μαραθώνα ή που μας είπαν πως συνέβησαν οι αρχαίοι συγγραφείς

Εμφανίστηκε από το πουθενά, ντυμένος με ρούχα καθόλου κατάλληλα για μάχη, θέρισε τους Πέρσες με τη λαβή του αρότρου του και μετά εξαφανίστηκε μαγικά.

...

Ήταν άλλο ένα από αυτά τα ξακουστά αξιοπερίεργα που έλαβαν χώρα στην περίφημη μάχη του Μαραθώνα ή που μας είπαν πως συνέβησαν οι αρχαίοι συγγραφείς.

Εχετλαίο ή Έχετλο τον αποκάλεσαν και έμοιαζε εκτός τόπου και χρόνου: δεν ήταν τοπικός ή εθνικός ήρωας ούτε και κανείς τον γνώριζε πριν τη μάχη. Τον αποκάλεσαν εξάλλου έτσι από την εχέτλη που κρατούσε, τη λαβή του αρότρου δηλαδή, ένα αρκούντως παράξενο όπλο να φέρεις στον πόλεμο.

Φορούσε ρούχα ταπεινά και έμοιαζε να έχει φύγει από το χωράφι του. Οι Αθηναίοι τον είδαν ξαφνικά δίπλα τους στη μάχη, τον είδαν όμως να θερίζει τους εισβολείς με το ιδιαίτερο όπλο του και μετά το πέρας της αιματοχυσίας, κανείς δεν ξανάκουσε γι’ αυτόν.

Όταν οι Αθηναίοι τον αναζήτησαν, ζητώντας ακόμα και τη βοήθεια του Απόλλωνα, το Μαντείο των Δελφών τους είπε απλώς να τιμήσουν τον ήρωα Εχετλαίο, αυτό τον παράξενο μαχητή με την τρομακτική πολεμική ικανότητα, την ασύγκριτη αποτελεσματικότητά του στη μάχη και το πιο ιδιοσυγκρασιακό όπλο που έφερε ποτέ κανείς στον πόλεμο.

Έτσι κι έκαναν αυτοί, τιμώντας τον αγρότη αυτό, όπως υπέθεσαν ότι ήταν λόγω της εχέτλης, στην περίφημη Ποικίλη Στοά τους χωρίς να μάθουν ποτέ τα πώς και τα γιατί. Ακόμα και επίσημη λατρεία του όρισαν, όπως άρμοζε σε κάθε ήρωα.

Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα ωστόσο, όπως μας την καταμαρτυρεί ο Παυσανίας, ήταν πως επρόκειτο για κάποια υπερφυσική μορφή («επιφάνεια») που εμφανίστηκε μυστηριωδώς στη μάχη, βοήθησε αποφασιστικά τους Έλληνες να απαλλαγούν από την περσική απειλή και στο τέλος αποχώρησε με τον ίδιο μαγικό τρόπο, συγκεντρώνοντας την παντοτινή ευγνωμοσύνη των Αθηναίων.

Όπως μας λέει εξάλλου ο Ηρόδοτος («Ιστορίαι» 6.117.1): «Στη μάχη αυτή του Μαραθώνα σκοτώθηκαν από τους βαρβάρους περίπου έξι χιλιάδες τετρακόσιοι άντρες κι από τους Αθηναίους εκατόν ενενήντα δυο· αυτές ήταν οι απώλειες που είχαν τα δυο μέρη». Ο Εχετλαίος φέρεται να βοήθησε δυσανάλογα πολύ στον ελληνικό θρίαμβο…

Ο Μαραθωνομάχος που δεν κρατούσε όπλο

Πολλά και θαυμαστά τα μυστήρια που μας λένε οι αρχαίοι πρόγονοι πως έλαβαν χώρα πριν και κατά τη διάρκεια της αποφασιστικής μάχης του 490 π.Χ., η εύκολη ελληνική νίκη στην οποία φαίνεται πως ξάφνιασε ακόμα και τους Αθηναίους.

Για να εξηγηθεί η περσική πανωλεθρία προφανώς, αρκετοί πολεμιστές ισχυρίζονταν πως είδαν ήρωες και θεούς να πολεμούν στο πλάι τους, στο πλαίσιο της ομηρικής παράδοσης της επανεμφάνισης ηρώων (επιφάνειες) που διέπνεε τον ελληνισμό.

Τον Εχετλαίο ή τον Έχετλο τον αναφέρει μόνο ο περιηγητής Παυσανίας που έζησε τον 2ο αιώνα μ.Χ. και όχι ο κατεξοχήν ιστορικός των περσικών πολέμων Ηρόδοτος. Ο Ηρόδοτος κάνει λόγο για άλλο υπερφυσικό περιστατικό της μάχης, το οποίο συνδέθηκε κακώς και υπόπτως με τον Εχετλαίο, όπως θα δούμε αργότερα.

Στην ελληνική τέχνη εξάλλου δεν έχουμε βρει αναπαραστάσεις του, παρά μόνο σε μερικά ετρουσκικά ταφικά μνημεία εμφανίζεται αυτός ο μυστηριώδης πολεμιστής με τη λαβή αρότρου στα χέρια. Ο Παυσανίας περιηγήθηκε στην περιώνυμη Ποικίλη Στοά των Αθηνών (Πεισιανάκτειος) και είδε την παράσταση του Εχετλαίου να περιλαμβάνεται στην τοιχογραφία των ηρώων της μάχης του Μαραθώνα: «ἥρως τε Ἔχετλος καλούμενος», γράφει στην «Ελλάδος Περιήγησης/Αττικά» (1.15.3).

Και παρακάτω (1.32.5) εξηγεί τι ήταν ακριβώς αυτός ο αγρότης με τα χωριάτικα ρούχα και τη λαβή αρότρου που κατέβηκε στη μάχη: «συνέβη δὲ ὡς λέγουσιν ἄνδρα ἐν τῇ μάχῃ παρεῖναι τὸ εἶδος καὶ τὴν σκευὴν ἄγροικον· οὗτος τῶν βαρβάρων πολλοὺς καταφονεύσας ἀρότρῳ μετὰ τὸ ἔργον ἦν ἀφανής· ἐρομένοις δὲ Ἀθηναίοις ἄλλο μὲν ὁ θεὸς ἐς αὐτὸν ἔχρησεν οὐδέν, τιμᾶν δὲ Ἐχετλαῖον ἐκέλευσεν ἥρωα. πεποίηται δὲ καὶ τρόπαιον λίθου λευκοῦ. τοὺς δὲ Μήδους Ἀθηναῖοι μὲν θάψαι λέγουσιν ὡς πάντως ὅσιον ἀνθρώπου νεκρὸν γῇ κρύψαι, τάφον δὲ οὐδένα εὑρεῖν ἐδυνάμην· οὔτε γὰρ χῶμα οὔτε ἄλλο σημεῖον ἦν ἰδεῖν, ἐς ὄρυγμα δὲ φέροντες σφᾶς ὡς τύχοιεν ἐσέβαλον».

Το γεγονός ότι ο Εχετλαίος τιμήθηκε στο πλέον αξιοθαύμαστο έργο της Ποικίλης Στοάς (475-450 π.Χ.), τους ήρωες της μάχης του Μαραθώνα, και ήταν ανάμεσα στον στρατηγό Μιλτιάδη, τον πολέμαρχο Καλλίμαχο και τον ήρωα Κυναίγειρο (αλλά και τον Θησέα, τον Ηρακλή και την Αθηνά), δείχνει τις τιμές που του απέδωσαν οι Αθηναίοι για τη βοήθειά του στη μάχη.

Ο Παυσανίας, πολύ μεταγενέστερος μεν από τα γεγονότα του Μαραθώνα, είδε με τα μάτια του την τοιχογραφία που φιλοτεχνήθηκε καμιά τριανταριά χρόνια μετά τη μάχη, απεικονίζοντας με ρεαλισμό τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν στο πεδίο. Ο περιηγητής περιγράφει τον Εχετλαίο να πολεμά πλάι στους πραγματικούς στρατιώτες της μάχης (Μιλτιάδης, Καλλίμαχος και Κυναίγειρος), δεν ήταν τοποθετημένος δηλαδή στο ανώτερο τμήμα της παράστασης με τους μυθολογικούς ήρωες και τους θεούς. Αυτό συνιστά για τους ιστορικούς σοβαρή ένδειξη ότι επρόκειτο για Μαραθωνομάχο.

Τι σόι πολεμιστής ήταν όμως αυτός ο «κατά τη μορφή και την ενδυμασία χωρικός» που σκότωσε «πολλούς από τους βαρβάρους και εξαφανίστηκε μετά τη μάχη»; Κι όλα αυτά με μια λαβή αλετριού;

Μήπως ήταν θεός; Μήπως ήταν ήρωας που επανεμφανίστηκε; Όχι, μας λένε οι σύγχρονοι μελετητές, όπως ο Michael Jameson στο κεφάλαιο «The Hero Echetlaeus» στο συλλογικό «Cults and Rites in Ancient Greece: Essays on Religion and Society» (2014), γιατί αν ήταν έτσι, τότε οι Αθηναίοι θα έπρεπε να τον επικαλεστούν επισήμως κάνοντας θυσία στο όνομά του πριν τη μάχη προκειμένου να λάβουν την εύνοιά του.

Καμιά τιμή δεν έλαβε όμως αυτός ο μεγάλος άγνωστος που ζώθηκε το άροτρό του και κατέβηκε στον Μαραθώνα. Γι’ αυτό και ο Απόλλωνας είπε στους Αθηναίους στο Μαντείο των Δελφών πως πρέπει να τον τιμούν ως ήρωα, γιατί κάτι τέτοιο ήταν πιθανότατα ο αγρότης-μαχητής που διακρίθηκε πολεμώντας στην πρώτη γραμμή…

Τι είπε ο Ηρόδοτος για τον Εχετλαίο

Απολύτως τίποτα! Ο ιστορικός αναφέρθηκε σε ένα διαφορετικό μεταφυσικό περιστατικό από την ίδια μάχη που στην καλπάζουσα φαντασία κάποιων συνδέονται προφανώς. Μας περιγράφει λοιπόν ο Ηρόδοτος («Ἱστορίαι» 6.117.2-3):

«Και στην ίδια μάχη συνέβη ένα τέτοιο καταπληκτικό περιστατικό: ένας Αθηναίος, ο Επίζηλος, ο γιος του Κουφαγόρα, που πολεμούσε ηρωικά εκεί που πάλευαν στήθος με στήθος, έχασε το φως των ματιών του χωρίς να δεχτεί ούτε χτύπημα ούτε βέλος σε κανένα μέρος του σώματός του κι από τότε έμεινε σ᾽ όλη τη ζωή του τυφλός.

[6.117.3] Κι άκουσα να διηγούνται για το πάθημά του μια τέτοια ιστορία, πως του φάνηκε να στέκεται αντίκρυ του ένας πελώριος οπλίτης, που η γενειάδα του σκέπαζε ολόκληρη την ασπίδα του· κι αυτό το φάντασμα προσπέρασε τον ίδιο και σκότωσε τον συμπολεμιστή του. Αυτή την ιστορία άκουσα πως διηγιόταν ο Επίζηλος».

Το «φάντασμα» που μας λέει ο Ηρόδοτος, άλλος ένας μυστηριώδης αθηναίος πολεμιστής(;), δεν είναι κατά κανέναν τρόπο ο Εχετλαίος. Οι μόνοι εξάλλου που έχουν κάνουν ποτέ αυτή τη σύνδεση είναι μια καλή μερίδα του ελληνικού ίντερνετ και μόνο! Ακόμα και ο Ηρόδοτος κρατά τις αποστάσεις του εδώ («Αυτή την ιστορία άκουσα πως διηγιόταν ο Επίζηλος»), από ένα φάντασμα άλλωστε που δεν είχε κανένα πρόβλημα να σκοτώσει Έλληνα (τον συμπολεμιστή του Επίζηλου).

«Το αφήγημα είναι χτισμένο στις γενικές οδηγίες της πολεμικής επιφάνειας της ‘‘Ιλιάδας’’, με επιπρόσθετη έμφαση στο υπεράνθρωπο μέγεθος και παράστημα και στο εξωπραγματικό σχήμα της επιφάνειας», παρατηρεί για την αναφορά του Ηροδότου η Georgia Petridou στο «Divine Epiphany in Greek Literature and Culture» (2016).

Ο Παυσανίας περιγράφει όμως τον Εχετλαίο ως ιδιαίτερο μεν, άνθρωπο δε. Και το άροτρό του δεν αποκλείεται να ήταν απλώς το μόνο όπλο που θα μπορούσε να έχει ποτέ του αυτός ο φτωχός αγρότης. Ή μπορεί να λειτουργούσε ακόμα και ως σύμβολο, όπως έχουν υπαινιχθεί αρκετοί ιστορικοί, καθώς το άροτρο συμβόλιζε στη συλλογιστική των αρχαίων Ελλήνων τη γονιμότητα.

Ο Εχετλαίος πρέπει να διακρίθηκε για την ανδρεία αλλά και την ουσιαστική συνεισφορά του στον θρίαμβο, κάνοντας τέτοια εντύπωση στους συμπολεμιστές του που συχνά μιλούσαν γι’ αυτόν. Και πιθανότατα δεν θέλησε ποτέ να δρέψει δάφνες για το πατριωτικό καθήκον που έκανε, αφήνοντας τους Αθηναίους να τον μνημονεύουν ως «αυτός που φέρει την εχέτλη».

Το όνομά του το κράτησε μυστικό ανά τους αιώνες…

https://www.pronews.gr/istoria/o-mystiriodis-polemistis-tis-maxis-tou-marathona/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Νέα επιστημονική ανακάλυψη: Ερευνητές βρήκαν πώς να κάνουν τα καρκινικά κύτταρα να αυτοκαταστρέφονται

Αυτή η ανακάλυψη μπορεί να ανοίξει τον δρόμο για μια νέα γενιά στοχευμένων θεραπειών για τον καρκίνο

Ερευνητές από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας T.H. Chan του Χάρβαρντ, μετά από μελέτη που έκαναν εντόπισαν έναν βιοχημικό «διακόπτη» μέσα στα καρκινικά κύτταρα που μπορεί να ενεργοποιήσει έναν φυσικό μηχανισμό κυτταρικού θανάτου.

Έτσι ουσιαστικά θα δίνεται εντολή στα κακοήθη κύτταρα να αυτοκαταστραφούν, ενώ παράλληλα σώζουν τον υγιή ιστό.

Αυτή η ανακάλυψη μπορεί να ανοίξει τον δρόμο για μια νέα γενιά στοχευμένων θεραπειών για τον καρκίνο που θα μπορούσαν να ξεπεράσουν την αντίσταση στις παραδοσιακές θεραπείες.

...

Στη νέα έρευνα, η οποία δημοσιεύτηκε στο Nature, οι επιστήμονες επικεντρώθηκαν σε μια κυτταρική διαδικασία που ονομάζεται απόπτωση: την προγραμματισμένη μέθοδο του σώματος για την εξάλειψη των κατεστραμμένων ή ανεπιθύμητων κυττάρων. Τα καρκινικά κύτταρα συχνά αποφεύγουν την απόπτωση, πετυχαίνοντας να αναπτύσσονται ανεξέλεγκτα.

Η ερευνητική ομάδα ανακάλυψε ότι χειριζόμενοι συγκεκριμένες μεταβολικές και γενετικές οδούς, μπορούσαν να επανενεργοποιήσουν τον μηχανισμό αυτοκαταστροφής εντός των επιθετικών καρκινικών κυττάρων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων στο μεταστατικό μελάνωμα και τον μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα.

Βασικά ευρήματα:

• Οι ερευνητές εντόπισαν μια κυτταρική ευπάθεια που σχετίζεται με μια ανισορροπία στο οξειδωτικό στρες (τη συσσώρευση τοξικών μορίων οξυγόνου μέσα στα καρκινικά κύτταρα).
• Διαταράσσοντας ορισμένους μεταβολικούς ρυθμιστές (που συνδέονται κυρίως με την παραγωγή ενέργειας στα μιτοχόνδρια), η ομάδα προκάλεσε θανατηφόρα επίπεδα οξειδωτικής βλάβης, προκαλώντας την κατάρρευση και τον θάνατο των καρκινικών κυττάρων.
• Η τεχνική λειτούργησε σε πολλαπλά μοντέλα καρκίνου, συμπεριλαμβανομένων των κυτταρικών σειρών μελανώματος και καρκίνου του πνεύμονα που είναι ανθεκτικά στη θεραπεία, δείχνοντας ένα επιλεκτικό αποτέλεσμα που έσωσε τα φυσιολογικά κύτταρα.

Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα του Χάρβαρντ, η προσέγγιση ουσιαστικά «έστρεψε τον μηχανισμό επιβίωσης του καρκίνου εναντίον του εαυτού του», δημιουργώντας μια στοχευμένη μορφή αυτοεξάλειψης χωρίς τις παράπλευρες βλάβες, που παρατηρούνται στη χημειοθεραπεία.

Πώς λειτουργεί η ενεργοποίηση της «αυτοκτονίας» των καρκινικών κυττάρων

Τα καρκινικά κύτταρα επιβιώνουν, εξισορροπώντας την ανάγκη τους για ταχεία ανάπτυξη με τον κίνδυνο εσωτερικής βλάβης. Αυτή η μελέτη εκμεταλλεύτηκε αυτή την αδυναμία.

• Μεταβολική επανασύνδεση: Οι ερευνητές άλλαξαν τον εσωτερικό μεταβολισμό των καρκινικών κυττάρων, αναγκάζοντάς τα να βρεθούν σε κατάσταση ακραίου οξειδωτικού στρες.
• Ενεργοποίηση οδών απόπτωσης: Το υπερβολικό στρες κατέκλυσε την αντιοξειδωτική άμυνα των κυττάρων, ενεργοποιώντας τις κασπάσες (ένζυμα που ελέγχουν την απόπτωση).
• Μιτοχονδριακή κατάρρευση: Μόλις ενεργοποιηθούν, τα μιτοχόνδρια (τα ενεργειακά κέντρα του κυττάρου) απελευθέρωσαν πρωτεΐνες που αποδομούν το καρκινικό κύτταρο εκ των έσω.

Η διαδικασία μιμείται τη φυσική ανοσολογική καταστροφή των ανώμαλων κυττάρων από το σώμα, αλλά σε αυτήν την περίπτωση, προκλήθηκε χημικά και γενετικά στο εργαστήριο.

Γιατί αυτά τα ευρήματα έχουν μεγάλη σημασία

Τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να σηματοδοτήσουν ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός στην τρέχουσα προσπάθεια στόχευσης των θεμελιωδών αδυναμιών του καρκίνου και όχι των συμπτωμάτων του.

• Δυνατότητα για ανάπτυξη φαρμάκων: Εντοπίζοντας τα μόρια και τα ένζυμα που εμπλέκονται σε αυτήν τη διαδικασία αυτοκαταστροφής, οι ερευνητές μπορούν να σχεδιάσουν φάρμακα, που αναπαράγουν το ίδιο αποτέλεσμα στους ασθενείς.
• Μικρότερη αντίσταση στη θεραπεία: Πολλοί όγκοι, συμπεριλαμβανομένου του μεταστατικού μελανώματος και του καρκίνου του πνεύμονα, αναπτύσσουν αντοχή σε θεραπείες, όπως η ανοσοθεραπεία. Η νέα μέθοδος θα μπορούσε να λειτουργήσει ακόμη και όταν αυτές οι θεραπείες αποτύχουν.
• Εφαρμογές ιατρικής ακριβείας: Η επιλεκτικότητα του μηχανισμού μπορεί να μειώσει την τοξικότητα και τις παρενέργειες, ανοίγοντας την πόρτα για εξατομικευμένες θεραπείες καρκίνου, οι οποίες προκαλούν άμεσα τον κυτταρικό θάνατο που σχετίζεται με τον όγκο.

Οι επιστήμονες προειδοποιούν, ωστόσο, ότι η έρευνα βρίσκεται ακόμη στην προκλινική της φάση.

Περαιτέρω μελέτες, συμπεριλαμβανομένων των δοκιμών σε ζώα και των ενδεχόμενων κλινικών δοκιμών, είναι απαραίτητες για τον προσδιορισμό της ασφάλειας, της δοσολογίας και της αποτελεσματικότητας στους ανθρώπους.

Σύνδεση μεταξύ μελανώματος και καρκίνου του πνεύμονα στην μελέτη

Ενώ το μελάνωμα και ο καρκίνος του πνεύμονα είναι βιολογικά διακριτοί καρκίνοι, και οι δύο μοιράζονται ορισμένα μεταβολικά χαρακτηριστικά, ιδιαίτερα την εξάρτησή τους από τις μιτοχονδριακές ενεργειακές οδούς και την αντίσταση στην απόπτωση.

Στοχεύοντας σε αυτόν τον κοινό μηχανισμό, οι ερευνητές απέδειξαν ότι μια ενιαία στρατηγική θα μπορούσε ενδεχομένως να λειτουργήσει σε πολλαπλούς τύπους όγκων.

Αυτό εγείρει ελπίδες για θεραπείες ευρέος φάσματος για τον καρκίνο, οι οποίες θα διαταράσσουν τις θεμελιώδεις διαδικασίες επιβίωσης στα κακοήθη κύτταρα.

Συχνές Ερωτήσεις

Μπορεί αυτή η ανακάλυψη να οδηγήσει σε θεραπεία για τον καρκίνο;

Πάντα υπάρχει ελπίδα για κάτι τέτοιο, αλλά όχι ακόμα. Τα ευρήματα αντιπροσωπεύουν μια πρόοδο σε πρώιμο στάδιο, δείχνοντας ότι οι επιστήμονες μπορούν να χειραγωγήσουν τον μεταβολισμό των καρκινικών κυττάρων, για να προκαλέσουν την αυτοκαταστροφή τους. Απαιτείται περισσότερη έρευνα πριν από την κλινική εφαρμογή.

Είναι αυτό το ίδιο με τη χημειοθεραπεία;

Όχι. Η χημειοθεραπεία σκοτώνει αδιακρίτως τόσο τα υγιή όσο και τα καρκινικά κύτταρα, ενώ αυτή η προσέγγιση στοχεύει στην επιλεκτική πρόκληση θανάτου μόνο στα καρκινικά κύτταρα.

Πότε θα μπορούσε αυτό να γίνει θεραπεία για τους ασθενείς;

Εάν οι μελέτες παρακολούθησης και οι κλινικές δοκιμές επιβεβαιώσουν την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα, πιθανές εφαρμογές σε ανθρώπους θα μπορούσαν να προκύψουν μέσα στην επόμενη δεκαετία, αν και αυτό εξαρτάται από την περαιτέρω ανάπτυξη και την έγκριση των ρυθμιστικών αρχών.

Ισχύει για όλους τους καρκίνους;

Ο μηχανισμός έχει δοκιμαστεί κυρίως σε μοντέλα μελανώματος και καρκίνου του πνεύμονα, αλλά οι ερευνητές διερευνούν εάν υπάρχουν παρόμοιες οδοί σε καρκίνους του μαστού, του παγκρέατος και του παχέος εντέρου.

https://www.pronews.gr/ygeia/nea-epistimoniki-anakalypsi-ereynites-vrikan-pos-na-kanoun-ta-karkinika-kyttara-na-aytokatastrefontai/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Red-lipped batfish: To ψάρι με τα έντονα κόκκινα «χείλη» που «περπατά» στον βυθό του ωκεανού (βίντεο)

Αντί να κολυμπά, «περπατά» στον βυθό χρησιμοποιώντας τα πτερύγιά του σαν πόδια

Ένα από τα πιο παράξενα και εντυπωσιακά πλάσματα των ωκεανών είναι το red-lipped batfish, ένα ψάρι που ξεχωρίζει για τα έντονα κόκκινα «χείλη» του και τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο κινείται.

...

Το είδος αυτό εντοπίζεται στα νησιά Γκαλάπαγκος και είναι γνωστό για την ασυνήθιστη συμπεριφορά του: αντί να κολυμπά, «περπατά» στον βυθό χρησιμοποιώντας τα πτερύγιά του σαν πόδια.

Αυτή η ιδιαιτερότητα το βοηθά να κινείται με ευκολία πάνω στην άμμο και να κυνηγά μικρά καρκινοειδή και ασπόνδυλα.

Παρά την αλλόκοτη εμφάνισή του, το red-lipped batfish δεν θεωρείται απειλούμενο είδος.

Οι επιστήμονες ωστόσο επισημαίνουν ότι η ιδιαίτερη μορφολογία του αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα της εξελικτικής προσαρμογής που χαρακτηρίζει τη μοναδική βιοποικιλότητα των Γκαλάπαγκος.

https://www.pronews.gr/perivallon/fysi/red-lipped-batfish-to-psari-me-ta-entona-kokkina-xeili-pou-perpata-ston-vytho-tou-okeanou-vinteo/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Περισσότερα από 12 είδη εντερικών μικροβίων συνδέονται με τη συχνότερη μορφή καρδιοπάθειας

Μελέτη έδειξε ότι τα άτομα με φραγμένες αρτηρίες έχουν σημαντικά λιγότερα ωφέλιμα, αντιφλεγμονώδη βακτήρια στο έντερό τους σε σύγκριση με υγιή άτομα.

Περισσότερα από δώδεκα είδη μικροοργανισμών που ζουν στο ανθρώπινο έντερο φαίνεται να σχετίζονται με τη στεφανιαία νόσο, μια πάθηση που προκαλείται από αποφράξεις στις αρτηρίες και μπορεί να οδηγήσει σε έμφραγμα ή εγκεφαλικό επεισόδιο. Υπολογίζεται ότι περίπου 250 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως πάσχουν από στεφανιαία νόσο, η οποία σκοτώνει σχεδόν 20 εκατομμύρια άτομα κάθε χρόνο.

...

Τα νέα ευρήματα βασίζονται σε χρόνια ερευνών που έχουν αποδείξει τη στενή σχέση μεταξύ καρδιακής και εντερικής υγείας. Το έντερο φαίνεται επίσης να επηρεάζει τη λειτουργία του εγκεφάλου, του ανοσοποιητικού συστήματος και του μεταβολισμού, σύμφωνα με προηγούμενες μελέτες.

Παλαιότερες έρευνες είχαν υποδείξει ότι τα εντερικά βακτήρια μπορεί να συμβάλλουν στην εξέλιξη της στεφανιαίας νόσου, χωρίς όμως να έχουν εντοπιστεί τα συγκεκριμένα είδη που εμπλέκονται.

«Προχωρήσαμε πέρα από το να γνωρίζουμε απλώς ποια βακτήρια υπάρχουν εκεί — τώρα αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε τον ρόλο τους στη σχέση μεταξύ καρδιάς και εντέρου», δήλωσε η Δρ. Χαν-Να Κιμ, γενετίστρια στο Πανεπιστήμιο Sungkyunkwan στη Σεούλ της Νότιας Κορέας.

Η ερευνητική ομάδα συνέκρινε δείγματα βακτηρίων του εντέρου από 14 άτομα με στεφανιαία νόσο και 28 υγιείς ενήλικες. Αντί να μετρήσουν απλώς ποια βακτήρια ήταν παρόντα, προχώρησαν σε βάθος αναλύοντας τα γονίδια που φέρουν αυτά τα μικρόβια και τι πραγματικά κάνουν αυτά τα γονίδια. Διαπίστωσε ότι τα άτομα με στεφανιαία νόσο είχαν σημαντικά λιγότερα ωφέλιμα βακτήρια στο έντερό τους, όπως το Slackia isoflavoniconvertens και το Faecalibacterium prausnitzii. Και τα δύο βακτήρια παράγουν ενώσεις που ονομάζονται λιπαρά οξέα βραχείας αλυσίδας και βοηθούν στον έλεγχο της φλεγμονής σε όλο το σώμα.

Οι συγγραφείς της μελέτης θέλησαν να δουν τι κάνουν στην πραγματικότητα αυτά τα μικρόβια του εντέρου εξετάζοντας τις μεταβολικές τους οδούς, ουσιαστικά τις χημικές διεργασίες που εκτελούν. Διαπίστωσαν ότι οι ασθενείς με στεφανιαία νόσο είχαν βακτήρια που διασπούσαν περισσότερα αμινοξέα όπως η αργινίνη. Αυτό έχει σημασία επειδή η αργινίνη βοηθά στην παραγωγή μονοξειδίου του αζώτου, ενός μορίου που διατηρεί τα αιμοφόρα αγγεία χαλαρά και εύκαμπτα. Τα εντερικά βακτήρια των ασθενών εμφάνισαν επίσης μεγαλύτερη ικανότητα να διασπούν απλά σάκχαρα, όπως η λακτόζη και η ξυλόζη, υποδηλώνοντας ότι οι μικροβιακές τους κοινότητες είχαν στραφεί σε διαφορετικούς τύπους μεταβολισμού των τροφών.

Χρησιμοποιώντας υπολογιστικά μοντέλα, η ερευνητική ομάδα προέβλεψε ποιες ενώσεις ενδέχεται να παράγουν αυτά τα βακτήρια. Μία από αυτές, η ινοσίνη (inosine), εμφανίστηκε σε υψηλότερα επίπεδα στους ασθενείς, αν και ο ρόλος της στο πλαίσιο της καρδιοπάθειας παραμένει αδιευκρίνιστος. Αντίθετα, δύο άλλες ενώσεις βρέθηκαν σε χαμηλότερα επίπεδα στους ασθενείς σε σύγκριση με τα υγιή άτομα της ομάδας ελέγχου.

Η τεχνητή νοημοσύνη εντόπισε πρότυπα της νόσου

Η ερευνητική ομάδα εξέτασε αν τα μοτίβα των εντερικών βακτηρίων θα μπορούσαν να βοηθήσουν στον εντοπισμό ατόμων με στεφανιαία νόσο. Τα δεδομένα τους τροφοδοτήθηκαν σε μοντέλο μηχανικής μάθησης, το οποίο πέτυχε υψηλή ακρίβεια πρόβλεψης, κατατάσσοντας σωστά τους ασθενείς και τα υγιή άτομα με δείκτη “area under the curve” (AUC) 0,89. Για σύγκριση, ένα τέλειο τεστ θα είχε βαθμολογία 1,0, ενώ μια τυχαία πρόβλεψη θα έδινε 0,5.

Οι σημαντικότεροι παράγοντες για την πρόβλεψη της νόσου ήταν το μεταβολικό μόριο ινοσίνη, μια άλλη ένωση που ονομάζεται άλφα-μουριχολικό οξύ (alpha-muricholate) και το ευεργετικό βακτήριο Faecalibacterium prausnitzii.

Τα «διπρόσωπα» βακτήρια του εντέρου

Η μελέτη αποκάλυψε ότι διαφορετικά στελέχη του ίδιου βακτηριακού είδους μπορούν να έχουν εντελώς διαφορετικές επιδράσεις. Συγκεκριμένα, περαιτέρω ανάλυση έδειξε ότι ορισμένα βακτήρια που θεωρούνται συνήθως «φιλικά» μπορεί να μετατραπούν σε αρνητικούς παράγοντες για την υγεία, ανάλογα με το αν βρίσκονται σε υγιές ή διαταραγμένο μικροβίωμα.

Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι μειωμένα επίπεδα κάποιων ειδών του βακτηρίου Lachnospiraceae συνδέονται με τη στεφανιαία νόσο. Όμως η νέα μελέτη εντόπισε αυξημένα επίπεδα άλλων τύπων του ίδιου βακτηρίου σε ασθενείς με την πάθηση — κάτι που υποδηλώνει ότι το Lachnospiraceae μπορεί να έχει διττό ρόλο, θετικό ή αρνητικό, ανάλογα με τον ασθενή.

Η Κιμ παρομοίασε το βακτήριο με τον ήρωα του Στίβενσον.

«Το Lachnospiraceae μπορεί να είναι ο Δρ. Τζέκιλ και ο Κος Χάιντ του εντέρου», είπε χαρακτηριστικά.

«Το μεγάλο αναπάντητο ερώτημα τώρα είναι ποιοι τύποι είναι οι ‘θεραπευτές’ και ποιοι οι ‘ταραχοποιοί’», πρόσθεσε.

Οι ερευνητές σημειώνουν πως αν και τα ευρήματα είναι ενθαρρυντικά, χρειάζονται επιβεβαίωση σε μεγαλύτερες και πιο ποικιλόμορφες ομάδες συμμετεχόντων προτού μπορέσουν να ενταχθούν σε προληπτικούς ελέγχους ρουτίνας.

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό mSystems.

ΠΗΓΗ: Studyfinds, Independent

https://www.ertnews.gr/eidiseis/perissotera-apo-12-eidi-enterikon-mikrovion-syndeontai-me-ti-syxnoteri-morfi-kardiopatheias/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Το «μπαχαρικό του Αριστοτέλη» που μειώνει τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής και βοηθά τα οστά και τις αρθρώσεις

Το «μπαχαρικό του Αριστοτέλη» καλλιεργείται στην Ελλάδα από την αρχαιότητα. Σήμερα, η παραγωγή του στη χώρα μας φτάνει τους 18.000 τόνους ετησίως, με τους ειδικούς να εξάρουν τα οφέλη του για την υγεία και τους απλούς καταναλωτές να το προτιμούν στα πιάτα τους για την χαρακτηριστική γεύση και το πικάντικο άρωμά του.

Πρόκειται για ένα ποώδες φυτό που περιγράφεται από τον Ηρόδοτο και τον Αριστοφάνη, ενώ θεωρείται και το μπαχαρικό του Αριστοτέλη καθώς ο αρχαίος φιλόσοφος και μαθητής του Πλάτωνα φέρεται να το χρησιμοποιούσε εκτενώς. Είναι βασικό στοιχείο στις περισσότερες κουζίνες και είναι αρκετά γνωστό για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες.

Ποιο είναι το μπαχαρικό του Αριστοτέλη και ποια η διατροφική του αξία

Μιλάμε, φυσικά, για το σκόρδο, ένα ανθεκτικό πολυετές φυτό που ανήκει στην οικογένεια των Liliaceae, αποτελεί ένα από τα παλαιότερα καλλιεργούμενα φυτά στον κόσμο. Άλλα μέλη αυτής της οικογένειας περιλαμβάνουν κρεμμύδια, πράσο και σχοινόπρασο και διακρίνονται για το πικάντικο άρωμα και τη χαρακτηριστική τους γεύση.

...

Ο βολβός είναι το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο μέρος του φυτού του σκόρδου και συνήθως αποτελείται από οκτώ έως 20 μεμονωμένες σκελίδες σαν δάκρυα που περικλείονται σε ένα λευκό δέρμα που μοιάζει με περγαμηνή.

Διατροφικό προφίλ του σκόρδου

Μια σκελίδα (4 g) παρέχει:

• 4Kcal / 16KJ
• 0,3 g πρωτεΐνης
• 0,0 γρ λίπος
• 0,7g υδατάνθρακες
• 0,2 g φυτικές ίνες
• 25 mg καλίου

Τα οφέλη του σκόρδου για την υγεία

1. Λειτουργεί σαν αντιπηκτικό, επομένως μειώνει τον κίνδυνο καρδιακών προσβολών
2. Μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση της αρτηριακής πίεσης
3. Μπορεί να αναστείλει την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων
4. Μπορεί να ανακουφίσει τα συμπτώματα της αρθρίτιδας
5. Μπορεί να υποστηρίξει την υγεία των αρθρώσεων
6. Μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη ή τη μείωση των συμπτωμάτων του κοινού κρυολογήματος
7. Μπορεί να προστατεύσει τον εγκέφαλο

1. Μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρδιακών προσβολών

Πολλές έρευνες έχουν επικεντρωθεί στη δυνατότητα του σκόρδου να μειώνει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων και να βοηθά στη διαχείριση των επιπέδων χοληστερόλης.

Αρκετές μελέτες υποδεικνύουν ότι κάνει τα αιμοπετάλια (τα κύτταρα που εμπλέκονται στην πήξη του αίματος) λιγότερο πιθανό να συσσωρεύονται μεταξύ τους και στα τοιχώματα των αρτηριών. Αυτό σημαίνει ότι δρα σαν αντιπηκτικό και με αυτόν τον τρόπο μειώνει τον κίνδυνο καρδιακών προσβολών.

2. Μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση της αρτηριακής πίεσης

Το σκόρδο μπορεί επίσης να μειώσει την αρτηριακή πίεση μέσω της ικανότητάς του να διευρύνει τα αιμοφόρα αγγεία, επιτρέποντας στο αίμα να ρέει πιο ελεύθερα.

Ποιο είναι το Νο1 μπαχαρικό για την υγεία της καρδιάς, σύμφωνα με διαιτολόγους

3. Μπορεί να έχει αντικαρκινικές ιδιότητες

Οι θειούχες ενώσεις του φυτού έχουν μελετηθεί για την ικανότητά τους να αναστέλλουν τα καρκινικά κύτταρα και να μπλοκάρουν τους όγκους.

Όμως, πολλά από τα στοιχεία για το σκόρδο σε σχέση με τον καρκίνο του παχέος εντέρου, του προστάτη, του οισοφάγου και του νεφρού είναι παρατηρησιακά, με μόνο μικρό αριθμό ατόμων να περιλαμβάνονται στις μελέτες. Ως εκ τούτου, η επίδραση που έχει σε σχέση με τον καρκίνο παραμένει αβέβαιη και απαιτούνται περισσότερες μελέτες.

4. Μπορεί να υποστηρίξει την υγεία των οστών

Μελέτες σε ζώα δείχνουν ότι το σκόρδο μπορεί να ελαχιστοποιήσει την οστική απώλεια αυξάνοντας τα επίπεδα οιστρογόνων στα θηλυκά τρωκτικά. Μια μελέτη σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες βρήκε παρόμοιο αποτέλεσμα όταν κατανάλωναν ημερήσια δόση ξηρού εκχυλίσματος σκόρδου (ισοδύναμη με 2 g ωμού σκόρδου).

5. Μπορεί να υποστηρίξει τις υγιείς αρθρώσεις

Μελέτες δείχνουν ότι η κατανάλωση του μπαχαρικού μπορεί να προσφέρει κάποια ανακούφιση από τα φλεγμονώδη συμπτώματα της αρθρίτιδας.

6. Μπορεί να βοηθήσει στην προστασία από το κοινό κρυολόγημα

Χάρη στις ισχυρές αντιϊικές του ιδιότητες, το φυτό μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη και στη μείωση της σοβαρότητας της ασθένειας από τη γρίπη και το κοινό κρυολόγημα.

7. Μπορεί να προστατεύσει τον εγκέφαλο

Το σκόρδο περιέχει προστατευτικές ενώσεις που μπορεί να βοηθήσουν στην προστασία από τη γνωστική έκπτωση που σχετίζεται με τη γήρανση. Αυτό μπορεί να επιβραδύνει την εξέλιξη καταστάσεων όπως το Αλτσχάιμερ και η άνοια.

Είναι το σκόρδο ασφαλές για όλους;

Το σκόρδο δημιουργεί λίγα προβλήματα και οι αλλεργίες είναι σπάνιες. Εάν παίρνετε συμπληρώματα σκόρδου για τη διαχείριση της χοληστερόλης, ελέγξτε τα επίπεδά σας μετά από τρεις μήνες. Η συνιστώμενη ημερήσια ποσότητα κυμαίνεται από ½-1 ολόκληρη σκελίδα την ημέρα (περίπου 3000-6000mcg αλισίνης).

Χοληστερίνη: Το ιχνοστοιχείο που τη μειώνει φυσικά και επουλώνει τις φλεγμονές – Σε ποιον ξηρό καρπό βρίσκεται

Λάβετε υπόψη ότι ορισμένα άτομα μπορεί να εμφανίσουν δυσπεψία, εντερικά αέρια ή διάρροια όταν λαμβάνουν υψηλές δόσεις σκόρδου.

https://www.oloygeia.gr/diatrofi/mpachariko-aristoteli-kardiaki-prosvoli/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...