ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ για τον νίκο γαλάνη

νίκο, ονομάζω αυτό το άρθρο «ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΓΑΛΑΝΗ» και όχι στον δήμαρχο, γιατί από καιρό έχεις πάψει πια να αντιπροσωπεύεις τον θεσμό του Δήμαρχου, και νομίζω όχι μόνο στη δικιά μου ψυχή.

Και τώρα νίκο; Τι κάνουμε; Το Αιτωλικό στην πιο κρίσιμη καμπή της Ιστορίας του; Ίσως και εσύ, στην πιο κρίσιμη στιγμή της ζωής σου. Τώρα είναι η στιγμή των αποφάσεων. Τώρα είναι η στιγμή που ο κάθε άντρας παρακαλάει να έρθει για να αποδείξει στον εαυτό του, ότι είναι άντρας, αλλά και ταυτόχρονα απεύχεται. Η αλήθεια είναι ότι δεν θα ήθελα να ήμουν ούτε ψύλλος στον κόρφο σου.
Όμως ήρθε η στιγμή. Με το να ζητάς από τον βερελή να ζητήσει την στήριξη σου από τους δημοτικούς συμβούλους, πέφτεις ακόμα πιο βαθειά στο τέλμα.
Γιατί ο βερελής και όχι εσύ; Γιατί δεν ζήτησες μόνος σου την στήριξη;
Γιατί ήξερες ότι..... δεν θα την έχεις.
Μέσα σου ξέρεις καλά ότι η παρτίδα τέλειωσε, αλλά δεν θέλεις να στο λένε.
Δεν θέλεις να το ακούς.
Ξέρεις καλά ότι ακόμα κι αν τη γλιτώσεις και δεν αποπεμφείς τελικά από τον Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας, η ρετσινιά θα σου μείνει. Θα σε κουβεντιάζουνε για χρόνια. Θα λένε στους επόμενους δήμαρχους για να τους απειλήσουν «θα πας σα το γαλάνη». Κι όμως επιμένεις να σκεπάζεις τη κατάσταση, σαν τη γάτα που σκεπάζει τα απόβλητα του στομαχιού της κάτω από το χώμα. Επιμένεις σε ένα δεκάλεπτο δημοτικό συμβούλιο, απλώς και μόνο για να μην προλάβει κανείς να σηκώσει φωνή.
Απλώς και μόνο για να μην ακούσεις την αλήθεια. Είναι η ίδια τακτική που θέλησες να εφαρμόσεις με τη δικιά μας φωνή. Να τη φιμώσεις, όχι γιατί λέει ψέματα αλλά γιατί λέει αλήθεια και πονάει.
Σαν το δαρμένο σκυλί βγάζεις μικρές άναρθρες κραυγές, λέγοντας θα είμαι πάλι υποψήφιος δήμαρχος, ξέροντας ότι αυτό δεν θα συμβεί. Ζητάς συμπαράσταση και όταν σου λένε οι πρώην δικοί σου άνθρωποι, νίκο τέλειωσε, βγες έξω και άκουσε τον κόσμο τι λέει, επιλέγεις να ακούς τον ηλίθιο, που ανταπαντά, «δήμαρχε ο κόσμος σε λατρεύει, θα σε βγάλει παμψηφεί» αυτόν το ίδιο ηλίθιο που εσύ τον χαρακτήριζες έτσι, και τώρα είναι το μοναδικό σου στήριγμα.
νίκο η παρτίδα τέλειωσε και τέλειωσε γιατί έκανες εσύ λάθη, όχι η κοινωνία.
Τώρα μόνος στο δρόμο που χάραξες.
Και τον δρόμο αυτό τον χάραξες όταν σου επέβαλλαν το φραγκούλη, και εσύ κατέβασες το κεφάλι – γιατί άραγε; - και είπες ναι υπουργέ μου. (Θα θυμάσαι πιστεύω εκείνο το γεύμα στον Μπαρχαμπά, που ήσαστε τρείς, εσύ ο φραγκούλης και ο υπουργός, που σας παραμύθιαζε ότι τάχα είναι πανίσχυρος, λίγες μέρες πριν το τέλος του χρόνου και την αλλαγή του αντιδήμαρχου). Όποιος σας είδε όπως έτυχε εγώ, και ήξερε να διαβάσει τα μηνύματα ήξερε και τι θα συμβεί. Και δυστυχώς για σένα συνέβη. Ο πανίσχυρος χάθηκε, ο κανονιστής φραγκούλης ένοιωσε να φεύγει το χαλί κάτω από τα πόδια του και εσύ……..
Πίστεψέ με, η κοινωνία δεν χάρηκε γιατί καταδικάστηκες επειδή προσέλαβες δίμηνα, ίσως και αυτοί να κάνανε το ίδιο, η κοινωνία χάρηκε γιατί τιμωρήθηκες, γιατί έπεσες από το άλογο της αλαζονείας. Είπες ότι η δίκη ήταν κακοδικία και κακώς καταδικάστηκες, είπες ότι η δίκη ήταν πολιτική και για αυτό καταδικάστηκες.
Η κοινωνία στα αυτά της όλα αυτά, ακόμα και αν είναι έτσι.
Της αρκεί που τιμωρήθηκες.
Η κοινωνία είναι σκληρή, δεν θέλει, δεν χρειάζεται και δεν συγχωρεί αλαζόνες.
Στο γράφω και πιο πάνω, δεν θα ήθελα να ήμουν ούτε ψύλλος στον κόρφο σου.
ΟΜΩΣ ΕΣΥ ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΡΠΟΥΖΙ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ.
Κάνε κάτι, για να μας κάνεις να ξαναγράψουμε το νίκο ΝΙΚΟ και το άντρας ΑΝΤΡΑΣ.



Μέσος Μαύρος Δάχτυλος


υ.γ.1. πως είσαι σίγουρος ότι ο φίλος σου ο νίκος δεν στην είχε στήσει στη δίκη, απλώς δεν του πήγανε τα πράγματα καλά και έπεσε και ο ίδιος στην παγίδα;
υ.γ.2. πως είσαι σίγουρος ότι ο φίλος σου ο νίκος δεν είχε βάλει στόχο να σε εξοντώσει και να κατέβει αυτός αντί για σένα, και μάλιστα με τις ευλογίες σου, αφού δεν θα είχες πάει χαμπάρι το παραμικρό;