Στις εκλογές της 17ης Ιουνίου, πριν απ’ όλα θα κριθεί το νόημα, το βάθος και η αντοχή της ψήφου του λαού στις 6 Μαΐου. Θα κριθεί αν το «ρήγμα» που άνοιξε η πρώτη αυτή νίκη του λαού με τη μαζική καταδίκη των δύο μνημονίων και των κυβερνητικών διαχειριστών τους (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ) θα σταθεροποιηθεί, βαθύνει και ολοκληρωθεί ή αντίθετα αν θα ευνουχιστεί, αντιστραφεί, ανατραπεί και τελικά ηττηθεί. Ευνουχισμός που γίνεται, δυστυχώς, με τις συνεχείς και ταχύτατες μεταμορφώσεις των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ για την κυβερνητική προετοιμασία και προσαρμογή του. Αντιστροφή, ανατροπή και ήττα που επιχειρούν οι κυρίαρχοι κύκλοι κυρίως με τις «μετεγγραφές» και τη συγκρότηση του ακροδεξιού - κεντροδεξιού μετώπου του Σαμαρά, με τη συνολικότερη νεοσυντηρητική αναμόρφωση ολόκληρου του πολιτικού σκηνικού, με την αντικομμουνιστική – αντιαριστερή υστερία των ΜΜΕ, με την ομοβροντία των απειλών, την πρωτοφανή κινδυνολογία και την τρομοκρατική συγχορδία υπέρ του ευρώ και του Μνημονίου από τους Μέρκελ, Σουλτς, Ολάντ, Ομπάμα, Λαγκάρντ, Σόιμπλε.
Μπροστά στις εκλογές η αστική στρατηγική είναι ευέλικτη και σύνθετη: Η επιβολή της νεοσυντηρητικής πολιτικής συναίνεσης στο ζήτημα του ευρώ και της ΕΕ, με κάποια στοιχεία «αναπτυξιακού διεκδικητισμού», η εκλογική νίκη του Σαμαρά και η ταυτόχρονη ασφυκτική πίεση στο ΣΥΡΙΖΑ για γρήγορη διαχειριστική προσαρμογή του. Πολιτικό σχέδιο που στοχεύει στο κλείσιμο του «ρήγματος» της 6ης ΜαÀου, στον ευνουχισμό του μαζικού λαϊκού κινήματος, στην ενσωμάτωση όλης της Αριστεράς, στην περιθωριοποίηση ιδιαίτερα των αντικαπιταλιστικών και ανατρεπτικών της τάσεων και δυνάμεων.
Το αστικό πολιτικό σχέδιο μπορεί να αποκρουστεί, ανατραπεί και ματαιωθεί, μόνο με ένα ισχυρό αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής της αντιλαϊκής επίθεσης. Με ισχυρή ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις εκλογές. Με μαζικό μέτωπο - πόλο της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής Αριστεράς μετά τις εκλογές. Με κοινή δράση όλης της Αριστεράς, μέσα στο μαζικό λαϊκό κίνημα, στους νέους αγώνες, στην αναμέτρηση που επέρχεται.
Στις επερχόμενες εκλογές θα κριθεί η βαθύτερη καταδίκη του Μνημονίου και η ανατροπή του ή η επιστροφή του «από την πίσω πόρτα» μέσω της «επαναδιαπραγμάτευσης» και της «χαλάρωσής» του, με διατήρηση όμως του βαθύτερου αντεργατικού στρατηγικού πυρήνα του!
Μετά από το ισχυρό αλλά και αντιφατικό «όχι» του λαού στα δύο Μνημόνια, που δόθηκε στις 6 Μαΐου, όλες οι πολιτικές δυνάμεις «πήραν το μήνυμα» και έκαναν γρήγορα τις αναπροσαρμογές τους. Η ΝΔ μιλάει τώρα για «επαναδιαπραγμάτευση» και «αναπτυξιακή συμπλήρωση» του Μνημονίου. Το ΠΑΣΟΚ για «υπέρβαση - αναθεώρηση - επιμήκυνση». Η ΔΗΜΑΡ για «σταδιακή απαγκίστρωση - επιμήκυνση». Ο κ. Γιουνκέρ υπόσχεται ετήσια επιμήκυνση με όρο την αυστηρή εφαρμογή του. Ο ΣΥΡΙΖΑ, από τη γραμμή της ανατροπής, της μονομερούς καταγγελίας και της άμεσης ακύρωσης, μεταπήδησε ήδη, προεκλογικά, στη γραμμή της «επανεξέτασης» του Μνημονίου και του «μορατόριουμ» για το χρέος, εντός των πλαισίων του ευρώ και της ΕΕ. Κατέληξε στην πολιτική θέση της τροποποίησης του Μνημονίου, στο όνομα του «κυβερνητικού ρεαλισμού» αλλά και της άμεσης ανακούφισης του λαού (να παγώσουν τα μέτρα του Ιουνίου, να μην έλθουν τα χειρότερα).
Εμείς, ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δεν «σφυρίζουμε αδιάφορα» για την άμεση ανακούφιση των εργαζομένων και του λαού. Υποστηρίζουμε ότι ο συνεπής αγώνας για ανατροπή του Μνημονίου και των αντιλαϊκών μέτρων που το συνοδεύουν, σε σύνδεση με την πάλη κατά του ευρώ και της ΕΕ, είναι η μόνη ρεαλιστική πολιτική γραμμή που μπορεί να φέρει και την τροποποίηση. Αντίθετα, η πολιτική γραμμή της τροποποίησης του Μνημονίου, εντός των πλαισίων του ευρώ και της ΕΕ και σε συνθήκες βαθειάς κρίσης, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο τρίτο Μνημόνιο, δυστυχώς και με την υπογραφή της κυβέρνησης, στην οποία θα συμμετέχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Στο ίδιο αποτέλεσμα, στο τρίτο Μνημόνιο, οδηγεί και η παραλλαγή που προβάλλουν ορισμένοι με το σύνθημα «καμία θυσία για το ευρώ, πρώτα ο λαός και μετά το ευρώ»! Γι’ αυτό είναι τώρα πολύ πιο αναγκαία η ισχυρή ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις εκλογές, για να δυναμώσει η πάλη για την ανατροπή του Μνημονίου!
Μπροστά στις εκλογές της 17ης Ιουνίου, παράγοντες της ΕΕ, ντόπιοι αστικοί κύκλοι και μεγαλοδημοσιογράφοι των ΜΜΕ, προβάλλουν ξανά, πολύ πιο άγρια και άκομψα, το τρομοκρατικό δίλημμα: «ΕΕ και ευρώ ή καταστροφή και χάος»! Δίλημμα εντελώς πλαστό, γιατί ήδη είναι πλατειά κατανοητό, ότι ΕΕ ίσον χρεοκοπία και εξαθλίωση, ενώ ευρώ ίσον καταστροφή και χάος! Μετά τις 2 Μαρτίου 2012, με το «Δημοσιονομικό Σύμφωνο», δεύτερο πολύ χειρότερο Μάαστριχτ (ισοσκελισμένοι κρατικοί προϋπολογισμοί, μηδενικά ελλείμματα, κανόνας του 1/20 για το δημόσιο χρέος κ.ά.) η ΕΕ μετατράπηκε οριστικά σε σύγχρονο «Νταχάου», σε πραγματικό «θάλαμο αερίων» για τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα. Με «βουλγαροποίηση – κινεζοποίηση» μισθών, συντάξεων και εργασιακών σχέσεων, «ισπανοποίηση» της ανεργίας κ.ά. Η ΕΕ δεν μπορεί να «επανιδρυθεί - μεταρρυθμιστεί» όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί μόνο να ανατραπεί και να διαλυθεί. Η ρήξη και η αποδέσμευση της Ελλάδας από την καπιταλιστική - ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία του ευρώ και της ΕΕ, αποτελεί άμεσα όρο για την επιβίωση του λαού μας, για την αποτροπή της εξαθλίωσής του. Η πάλη κατά του ευρώ και της ΕΕ συνδέεται πολύ στενά με τον αγώνα για ανατροπή του Μνημονίου, γιατί δεν υπάρχει Μνημόνιο χωρίς ευρώ και ΕΕ. Επομένως, είναι εντελώς κάλπικη η «αντιμνημονιακή ψήφος» σε κόμματα ακροδεξιά και φασιστικά (Καμμένος, Χρυσή Αυγή) γιατί αυτά είναι υπέρ του ευρώ, της ΕΕ, του ΣΕΒ και του ντόπιου κεφαλαίου. Η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι η πιο βαθιά αντιΕΕ – αντιευρώ ψήφος, γι’ αυτό ακριβώς είναι και η πιο συνεπής αντιμνημονιακή ψήφος.
Η κανιβαλική επίθεση ΕΕ – ΔΝΤ – κεφαλαίου για αστική διέξοδο από την κρίση, δεν μπορεί να ανατραπεί από μια διαχειριστική «κυβέρνηση της Αριστεράς», στην οποία θα συμμετέχει ο ΣΥΡΙΖΑ. Πραγματική αριστερή κυβέρνηση είναι εκείνη που εφαρμόζει ένα αριστερό πολιτικό πρόγραμμα, συγκρούεται με κεφάλαιο, ΕΕ και ΔΝΤ, στηρίζεται στον οργανωμένο λαό και στα αυτοτελή μαζικά όργανά του. Προκύπτει ως υποπροϊόν της ανατρεπτικής πολιτικής πάλης των εργαζομένων, ως υποσύνολο της πάλης για την αντικαπιταλιστική επανάσταση, την ανατροπή της αστικής εξουσίας - κυριαρχίας και την εργατική εξουσία – δημοκρατία.
Η αντιλαϊκή επίθεση δεν μπορεί να ανατραπεί με τις αυταπάτες του ΚΚΕ για «λαϊκή εξουσία» που θα προκύψει τάχα χωρίς επανάσταση, δηλαδή στο έδαφος του καπιταλισμού και διά του κοινοβουλίου. Ούτε φυσικά με την άρνηση της κοινής δράσης της Αριστεράς και τη σεχταριστική περιχαράκωση, με την απουσία άμεσων και μεταβατικών ανατρεπτικών πολιτικών στόχων, την απουσία τακτικής, που ακυρώνει και την όποια στρατηγική του ΚΚΕ. Πολιτική πρακτική που δυστυχώς, οδηγεί στην περιθωριοποίηση και στην αποδυνάμωση του ΚΚΕ και κυρίως του μαζικού λαϊκού κινήματος.
Στις κρίσιμες εκλογές της 17ης Ιουνίου καλούμε όλους τους αγωνιστές της δράσης και της σκέψης, όλους τους σκεπτόμενους αριστερούς ανθρώπους, τους εργαζόμενους και τη νεολαία, να ενισχύσουν αποφασιστικά με την ψήφο τους την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η εκλογική ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα είναι ένα ουσιαστικό βήμα συμβολής σε νικηφόρους αγώνες της επόμενης μέρας και στην ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Συμβολή στην κοινή δράση και στο διάλογο όλης της Αριστεράς. Συμβολή στη συγκρότηση του αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής της επίθεσης και κάθε κυβερνητικού διαχειριστή της. Κυρίως συμβολή στη δημιουργία ενός μαζικού μετώπου – πόλου της αντικαπιταλιστικής – επαναστατικής – σύγχρονα κομμουνιστικής Αριστεράς, που απαιτούν οι ανάγκες της ταξικής πάλης και οι δυνατότητες της εποχής μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου