Σε δημοσίευσή τους στο Nature Photonics την Κυριακή οι Ο. Τζ. Πάικ, Φ. Μάκενροθ, Ι.Τζ. Χιλ και Σ. Τζ. Ρόουζ παρουσιάζουν τα σχέδια ενός επιταχυντή φωτονίων- φωτονίων ο οποίος ενδεχομένως να επιτρέψει ακριβώς αυτό. Η θεωρία που βρίσκεται πίσω από τη συγκεκριμένη ιδέα είχε περιγραφεί για πρώτη φορά πριν από 80 χρόνια, από τους αμερικανούς φυσικούς Γκρέγκορι Μπράιτ και Τζον Γουΐλερ, ωστόσο η αποκαλούμενη... «παραγωγή ζεύγους Μπράιτ- Γουΐλερ» (γγ′ -> e+e−) – ο θεωρούμενος απλούστερος μηχανισμός που θα μπορούσε να έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία ύλης από φως – δεν έχει επιτευχθεί ποτέ σε εργαστήριο. Η μέθοδος που προτείνουν οι ερευνητές παρουσιάζεται ως ικανή να λύσει αυτό το πρόβλημα, μέσω της χρήσης σύγχρονων τεχνολογιών- περιλαμβανομένων λέιζερ υψηλής ισχύος.
«Παρουσιάζουμε το σχέδιο μίας νέας κατηγορίας επιταχυντή φωτονίων- φωτονίων, στην οποία μία ακτίνα γάμμα ρίχνεται μέσα στο υψηλής θερμοκρασίας πεδίο ακτινοβολίας ενός 'κενού δωματίου' (hohlraum) που έχει θερμανθεί με λέιζερ» αναφέρουν οι ερευνητές στη δημοσίευσή τους, σημειώνοντας ότι εξομοιώσεις έχουν δείξει ότι μία τέτοιου είδους βολή θα ήταν ικανή για «παραγωγή της τάξης των 105 ζευγών Μπράιτ- Γουΐλερ», οδηγώντας έτσι στην πρώτη δημιουργία ενός «καθαρού» επιταχυντή φωτονίων- φωτονίων και ανοίγοντας νέους ορίζοντες.
Η θεωρία των Μπράιτ και Γουΐλερ λέει ότι, υπό σπάνιες συνθήκες, δύο σωματίδια φωτός (φωτόνια) θα μπορούσαν να συνδυαστούν/ συγκρουστούν για να παράξουν ένα ηλεκτρόνιο (το οποίο είναι σωματίδιο ύλης, καθώς αποτελεί τμήμα του ατόμου) και ένα ποζιτρόνιο. Ωστόσο, λόγω του τότε τεχνολογικού επιπέδου, δεν θεωρούσαν ότι υπήρχε σοβαρή περίπτωση η θεωρία τους να αποδειχθεί σύντομα.
Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του Guardian, ο Σ. Ρόουζ αναφέρει ότι «δείξαμε επί της αρχής πώς φτιάχνεις ύλη από φως. Αν κάνουμε αυτό το πείραμα, θα πάρουμε φως και θα το μετατρέψουμε σε ύλη».
Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, η προοπτική μίας μηχανής που θα δημιουργεί καθημερινά αντικείμενα από ακτίνες λέιζερ, στα πρότυπα των «replicators» - συσκευών σύνθεσης αντικειμένων, ακόμα και τροφίμων – που έβλεπε κανείς στο «Star Trek» - είναι ακόμα μακριά, καθώς το είδος της ύλης στο είδος προσβλέπουν οι ερευνητές είναι υποατομικά σωματίδια, αόρατα στο γυμνό μάτι.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής της μελέτης, Ο. Πάικ, η διαδικασία είναι μία από τις πιο «κομψές» επιδείξεις του διάσημου E=mc2 (η σχέση μεταξύ ύλης και μάζας) του Άλμπερτ Άινσταϊν.
Σύμφωνα με τον Guardian, οι ερευνητές ελπίζουν να είναι σε θέση να προβούν σε επίδειξη της διαδικασίας μέσα στους επόμενους 12 μήνες.
(naftemporiki)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου