Σαν
σήμερα το Αιτωλικό παραδίδεται από τον Γαλάνη Μαγαπάνο και τον Τάτση Μαγγίνα
στις ορδές των Τούρκων.
Οι πρόγονοί
μας έκαναν το καθήκον τους απέναντι στην ιστορία, ώστε εμείς να
απολαμβάνουμε, απαλλαγμένοι από το ζυγό της βαρβαρότητας και της υποδούλωσης, την
ελευθερία μας.
Εμείς τι έχουμε κάνει για να τιμήσουμε τη θυσία τους;
Είναι η μάχη του Ντολμά τοπική επίσημη εορτή, αναγνωρισμένη
από τον Δήμο; Προφανώς Όχι !
Αφαιρέθηκε ο σωλήνας που πετά τα λύματα του βιολογικού
καθαρισμού, πάνω στη νησίδα του Ντολμά; Προφανέστατα Όχι !
Μεταλαμπαδεύσαμε την ιστορία και το μέγεθος της θυσίας αυτών
των ανθρώπων, στη νέα γενιά; Καταφανέστατα Όχι !
Αντ΄ αυτού κάθε χρόνο διοργανώνουμε άρτον και θεάματα, για
να ικανοποιήσουμε κάποιους που θέλουν να δηλώσουν παρών στη πολιτική ζωή του
τόπου και να καθησυχάσουμε τις τύψεις μας, στο αβυσσαλέο χάσμα που
δημιουργήσαμε.
Οι συνωστιζόμενοι για
μια οκά δημοσιότητας, αρκετοί και επικίνδυνοι. Είναι όλοι αυτοί που δημοσιεύουν
και υπογράφουν με κεφαλαία, ακόμη και μια ασήμαντη ανακοίνωση συλλόγου, πάσης
φύσεως. Είναι όλοι αυτοί που σε άλλες εποχές φώναζαν, θέλουμε και εμείς αύλακα
κυρ Βενιζέλε. Είναι όλοι αυτοί που έδωσαν σάρκα και οστά στο ανέκδοτο, θέλουμε
και εμείς Βαγιώνε.
Ανατροπή, η μόνη πρόταση.
Η σαπίλα και οι δήθεν, επιτέλους θα πρέπει να γίνουν
παρελθόν στο τόπο μας.
Όσο το δυνατόν γρηγορότερα καταλάβουν οι Αιτωλικιώτες το
μέγεθος της υποβάθμισης που μας έχουν ρίξει οι γενίτσαροι του τόπου μας, τόσο
γρηγορότερα θα βρουν ανάπαυση οι ψυχές
των πεσόντων της μάχης του Ντολμά και όλων εκείνων των ηρώων που στο πέρασμα
του χρόνου έδωσαν τη ζωή τους, για το μέλλον του τόπου μας.
1 σχόλιο:
Βασικά, μετα τα σημερινά, κάτσε πανω...
Δημοσίευση σχολίου