Πλησιάζει το Πάσχα. Διανύουμε την Μεγάλη Εβδομάδα. Η Ελληνική κοινωνία υφίσταται ανελέητα εδώ και επτά 7 χρόνια φοροεισπρακτικά και όχι μόνο μέτρα εξόντωσης. Το μεγαλύτερο μέρος αυτής ζει κάτω από το επιτρεπτό επίπεδο διαβίωσης. Η ανεργία μαστίζει την χώρα, σχεδόν το 50% του πληθυσμού είναι άνεργοι. Ο κόσμος δυστυχεί, ο κόσμος πεινάει, ο κόσμος βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Ο καθένας μας σηκώνει το δικό του Σταυρό.
Μέσα σε αυτό το τοπίο της βαθιάς κρίσης όχι μόνο Οικονομικής αλλά και κρίσης Αξιών, η παρακμή προσβάλλει σαν την γάγγραινα σιγά σιγά και παραλύει ταυτόχρονα πολλούς τομείς της χώρας μας. Δίνεται σκληρή μάχη για την αντιμετώπιση της ...μεγάλης κοινωνικής και ανθρωπιστικής κρίσης, το βάρος της οποίας έχει επωμιστεί κατά κύριο λόγο η Εκκλησία με κύριο μέλημα της την προστασία των πλέον αδυνάμων και την διατήρηση της Κοινωνικής Συνοχής.
Κοινωνική Συνοχή που πρέπει να επιδεικνύουμε όλοι, ειδικά στην κατάσταση που βρισκόμαστε, όχι μόνο στα λόγια αλλά και στα έργα. Προ απαιτούμενο είναι η υπεράσπιση και η προστασία της Κοινωνικής Συνοχής από όλους και πολύ περισσότερο από εκείνους που κατέχουν θέσεις ευθύνης. Δεν έχει νόημα το Διαίρει και Βασίλευε σε μία κοινωνία που αγκομαχάει, που υποφέρει και δυστυχεί, η οποία εκ φύσεως λόγω των δυσμενών συνθηκών και εκ της λογικής θα στραφεί σε ορθόδοξο ορθολογισμό, και θα αντιδράσει, και θα πει ως εδώ, γιατί κανένας δεν ανέχεται την αδικία και πολύ περισσότερο την αδικία που μπορεί να επιφέρει χωρίς ιδιαίτερη σκέψη ο ασκών την εξουσία. Είχε τεθεί κάποτε από έναν αρχαίο το ερώτημα “Ποιος μισεί περισσότερο αυτός που αδικεί ή αυτός που αδικείται;”.
Ο Ιούδας για 30 αργύρια πρόδωσε και οδήγησε στην σταύρωση τον Χριστό. Κάποιος άλλος υποβάλλοντας αγωγή για 150 χιλιάδες ευρώ δεν απαρνείται τον Χριστό; Δεν συμψηφίζετε μία άδικη πράξη, η καταστροφή ενός ανθρώπου με μία αγαθοεργία. Η αγαθοεργία για να πιάσει τόπο γίνεται από το υστέρημα του καθενός και όχι από την καταστροφή ανθρώπων.
Τι είναι 150 χιλιάδες ευρώ;
Για κάποιον που παίρνει € 3.500 το μήνα, που έχει περιουσία, που έχει έσοδα από άλλες πηγές εκτός του μηνιαίου μισθού, ίσως και τίποτα, ίσως ένα τσούξιμο στην τσέπη ή ένα σφίξιμο στην καρδιά εάν χρειαστεί να τα δώσει ως πρόστιμο.
Τι είναι όμως 150 χιλιάδες ευρώ για έναν άνθρωπο του μόχθου; Για έναν Έλληνα που παραμένει Ελλάδα με την οικογένειά του, σύζυγο και παιδιά. Που παραμένει στην Ελλάδα της οικονομικής και γενικευμένης κρίσης, που αγωνίζεται για το καλό του τόπου του και το μέλλον των παιδιών του, για το δικαίωμα στην πρόσβαση σε καθαρό νερό εν έτει 2017.
Τα 150 χιλιάδες ευρώ σε αυτή την περίπτωση είναι Ταφόπλακα, είναι Σάβανο, είναι ο Αντίχειρας του Καίσαρα που δείχνει προς τα κάτω στην Αρένα, που διατάζει τον οικονομικό θάνατο του Αγωνιστή, στην προκειμένη περίπτωση όμως ο αντίχειρας αφορά όχι μόνο τον αγωνιστή αλλά κάθε γονίδιο και σύντροφο του αγωνιστή δηλαδή παιδιά και σύζυγο. Είναι εντολή οικονομικής εξόντωσης και αφανισμού, που επηρεάζει άμεσα μία ολόκληρη οικογένεια και το μέλλον των παιδιών αυτής της οικογένειας.
Ο ασκών διοίκηση, ο ηγέτης δεν στέλνει στο πυρ το εξώτερο και δεν γονατίζει τον αδύνατο, αλλά τον τραβάει προς τα πάνω. Η διαχρονική άνοδος ήταν και θα είναι πάντα συλλογική. Η άνοδος δεν μπορεί να είναι μοναχική για κανέναν γιατί σε ένα παραπάτημα ποια χέρια θα κρατήσουν αυτόν που ανεβαίνει και έχει φτάσει ψηλά; Αν δεν υπάρξουν αυτά τα χέρια από κάτω υπάρχει κίνδυνος να βρεθεί ο ασκών την εξουσία στο κενό. Είχε πει κάποιος σε μία άλλη περίπτωση “τον αφήνουμε να ανέβει όσο πιο ψηλά γίνεται για να έχουμε την ευχαρίστηση να ακούσουμε τον εκκωφαντικό θόρυβο της πτώσης του”.
Με οικονομικούς όρους κάποιος θέλει να μπει Μέτοχος στην Ζωή κάποιου άλλου, στην Ζωή μιας ολόκληρης οικογένειας χωρίς να ρωτήσει. Υπογράφτηκε μια αγωγή και μια μήνυση. Κάποιος τα υπόγραψε. Δεν υπογράφτηκαν από μόνα τους, τα οποία αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα οποιουδήποτε μελλοντικού σχεδιασμού και προγραμματισμού του κατηγορουμένου και της οικογένειας του. Ο οποίος θα υποστεί και μια οικονομική αφαίμαξη για να ανταπεξέλθει στον δικαστικό αγώνα που έχει μπροστά του. Αφαίμαξη στην κυριολεξία καθώς λεφτά δεν υπάρχουν. Θα τα στερήσει τα λεφτά από την υγεία της οικογένειας, από την εκπαίδευση και το μέλλον των παιδιών, από το καθημερινό φαγητό…;; Κάθε πράξη δημιουργεί ένα σύμπλεγμα απορρεόντων συνυφασμένων αλυσιδωτών συνεπειών και πράξεων.
Ζήστε εσείς και αφήστε και τους άλλους να ζήσουν. Μην ζητάτε να συντρίψετε την Ζωή κανενός. Την αδικία δεν την ανέχεται κανένας. Είμασταν όλοι εκεί… και Μπλε και Γαλάζιοι και Κόκκινοι και Πράσινοι και Μαύροι και Πολύχρωμοι και Ροζ.
Καλείστε να πράξετε το Σωστό, καλείστε να αναθεωρήσετε, καλείστε να διορθώσετε. Προλαβαίνετε. Κανένας δεν έχει το αλάθητο και κανένας δεν είναι αναμάρτητος. Προλαβαίνετε να αποσύρετε την Αγωγή και την Μήνυση ως πράξη καλής θέλησης. Ο πραγματικός Ηγέτης είναι αυτός που έχει το σθένος και μπορεί να Γυρίσει να Διορθώσει και να κάνει το Σωστό. Δεν είναι κάτι που δεν γίνεται, δεν είναι κάτι το ακατόρθωτο.
Η Ανάσταση θέλει κότσια…
Καλή Ανάσταση…
Βασιλική Σ. Σουλέ
Οικονομολόγος MSC
Certified Public Accountant CPA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου