ΝΕΟΛΑΙΑ gr.

Το μήνυμα υπήρχε στη θυρίδα από την μεγάλη Τετάρτη, αλλά λόγω των Πασχαλιάτικων έμεινε λίγο πίσω, όμως αφού μιλάει για τα παιδιά μας, είναι πάντα ευπρόσδεκτο και επίκαιρο. Γιατί εμείς παίρνουμε τα παιδιά μας στα ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ.
Το μήνυμα είναι πολύ γλυκό, πολύ τρυφερό και αξίζει να το διαβάσετε.

Να, που για άλλη μια φορά "τα παιδιά μας " μας έδωσαν ένα μαθηματάκι ΘΕΤΙΚΗΣ σκέψης!!! Έτσι, πας μπροστά. Και σας παρακαλώ πολύ. Μην μου κομματικοποιήσετε τη φράση. Τόσο, απλά κάποιες στιγμές σκέφτεσαι. Σου αρέσει; Ανοίγεις την αγκαλιά του μυαλού σου και προσπαθείς να βάλεις εκεί μέσα, τις σκέψεις όλου του κόσμου. Τις απορίες τους, τα ενδιαφέροντά τους, τα παθήματά τους, τα παράπονά τους, τους έρωτές τους. Σεμνά και απαράμιλλα.
Παρατηρείς, ακούς, συλλογιέσαι, ψάχνεις, συνεργάζεσαι, βρίσκεις, ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΣ .
Νεολαία . gr Γ.Ε.Α. Αιτωλικού σήμερα Μ.Τετάρτη.15 Απρίλη 2009, κι εγώ παρασυρόμενη από την ποιοτική εφημερίδα τους, σκέφτομαι :
'Έχε το νου σου στο παιδί. Υπάρχει ελπίδα. Ίσως την χρειαζόμουνα μέσα στο μοιρολόι της βροχής. ...'Εκλεισα αγαπημένα συμπατριωτάκια μου, την τηλεόραση, άφησα πίσω τις έγνοιες του υλιστή νεοέλληνα γιατί με κούρασαν οι μεγάλοι με τα ωχ...και τα... βαχ, τα πως και τα μήπως, βημάτισα στους δρόμους της νιότης σας και της δύναμής σας και κατεβαίνοντας από το παλιό λεωφορείο του κόσμου, στη στάση Νεολαία .gr ξεχάστηκαν μονομιάς οι παπάδες με τις κηδείες και τα μνημόσυνα, ο Δήμαρχος και τα "κονέ" του, οι πρόλογοι κι οι λόγιοι, οι τέχνες και οι καλλιτέχνες, οι ποδοσφαιρόφιλοι και οι ομοφυλόφιλοι, οι έντιμοι και οι ανέντιμοι, οι πρόεδροι των συλλόγων και τα μέλη των υπαρχόντων, οι εξουσιαστές και οι συνουσιαστές, οι άλογοι και οι παράλογοι ...ο καθένας μια ιστορία και , περπάτησα μαζί σας στο ξεφύλλισμα της γνώσης σας. Μύρισα την ευωδιά τ΄ Απρίλη και γνώρισα σε σας ,την αγάπη και την ιεροτελεστία της δημιουργίας του μελισσιού. Και είπα: Αυτός είναι ο δρόμος της ανάπτυξης και του πολιτισμού, τώρα γράφεται η ιστορία του τόπου μου. Είδες, δεν είναι κάθε βουνό και γολγοθάς, κάθε ανηφόρα ,δεν οδηγεί στον σταυρό... Υπάρχει ελπίδα.
"Σ΄ευχαριστώ. Ήσουν παιδί σαν το Χριστό. Κύμα και βότσαλο κι αλμύρα και καλοκαίρι μου ζεστό" Αυτό το τελευταίο, γραμμένο από τους Μ. Χατζιδάκι και Ν. Γκάτσο είναι αφιερωμένο σ΄ όλους εσάς, τους όμορφους νεολαίους που φωτεινά μας εκπλήσσετε για να προσπαθούμε μαζί σας και μείς οι μεγαλύτεροι. Να μην μεμψιμοιρούμε και μιζεριάζουμε !
Καλή Ανάσταση.
aeriko


Ο Γραμματοσυλλέκτης