Έχει μεγάάάλη ΜΥΤΗ

Είχα την σπάνια χαρά, να πω; την σπουδαία τύχη να ομολογήσω; τον 1ο αριθμό του λαχείου να το ονομάσω; δεν ξέρω ποια ευλογία ήταν, ΑΛΛΑ την είχα, να πέσει στα χέρια μου η φυλλάδα του φίλου και συναδέλφου, του μεγαλοεκδότου ντε, κυρ' σπύρου του ετεροχρονισμένου, του μηνός αυτουνού, ή του προηγουμένου δεν ξέρω ακριβώς γιατί έγραφε Ιανουάριος 2010 αλλά κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2010, μάλλον πάει με τα μυαλά του εκδότη της. Δηλαδή πίσω, πράγμα λογικό. Τι μάθαμε λοιπόν σε αυτό το νέο σπουδαίο φύλλο. Μάθαμε ότι, ο κυρ΄ ετεροχρονισμένος εκδότης έχει μύτη. Μετά την ανακάλυψη, των .... εν Νεοχωρίω ευρισκομένων εστιατορίων (αλήθεια καιρό έχει να μας τα ζαλίσει με αυτό, τι έγινε του κόψανε την πίστωση;) , μιας και το Αιτωλικό δεν έχει απ' αυτά που είναι του γούστου του, ανακάλυψε τώρα, χρησιμοποιώντας τη σπουδαία μύτη του, και τον Πολιτιστικό σύλλογο Γουριάς. Επιτέλους λίγος Πολιτισμός σε αυτή τη έρμη την περιοχή μας, επιτέλους κάποιοι, ασχολούνται και με αυτόν επιτέλους κάποιοι έχουν κάτι να προσφέρουν. Δεν έχει σημασία που εμείς εδώ στο Αιτωλικό δεν έχουμε κάτι τέτοιο, έστω και λιγότερο άξιο λόγου, έχουν οι γείτονες, κάτι είναι και αυτό. Ίσως γλύψουμε και εμείς κανένα κοκαλάκι Πολιτισμού. Και το σπουδαιότερο, είναι και τσάμπα, έτσι θα μείνουν λεφτουδάκια να πάρει και ο ίδιος κάνοντας Πολιτισμό της αρπαχτής.

Και στο τέλος μας ρίχνει και την απειλή, ότι τα "Νέα" λέει, παρακολουθούν και το σημαντικότερο; στηρίζουν αυτή την προσπάθεια. Εμείς ένα έχουμε να πούμε, ΜΠΡΑΒΟ μαικήνα του Πολιτισμού, ΜΠΡΑΒΟ αρωγέ του Πολιτιστικού συλλόγου Γουριάς, ΜΠΡΑΒΟ υποστηρικτή της τέχνης και των γραμμάτων. Μπράβο σου, αφού εμείς στον δικό μας δήμο, δεν καταφέραμε να κάνουμε ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ στον ΆΓΙΟ ΗΛΙΑ, ούτε στην ΣΤΑΜΝΑ ΟΎΤΕ ΣΤΟ ΑΙΤΩΛΙΚΟ, οπότε αφού ΔΕΝ υπάρχουν όλα αυτά, φυσικά και δεν έχουν χώρο στην εφημερίδα χαμηλού ηθικού και δημοσιογραφικού επιπέδου του δημοτικού μας εκδότη. Αφού δεν καταφέραμε να δημιουργήσουμε θεατρικές ομάδες, χορωδίες, χορευτικά, τι ΝΑ αναφέρει για εμάς τα απολίτιστα βλαχάκια. Αφού δεν έχουμε ούτε ένα δικό μας παιδί να γράφει μουσική, αλλά ούτε και έναν ερασιτέχνη ηθοποιό ή χορευτή, τι να γράψει για το μίζερο Αιτωλικό. Ξέρω καλά ότι στενοχωριέται, ΑΛΛΑ, τι να γράψει, τι μελάνι να ξοδέψει για εμάς.
Δεν καταφέραμε καν να φτιάξουμε και να διαχειριστούμε, μια χούφτα γηραιές κυρίες ένα λαογραφικό Μουσείο, που θα απαξιωνόταν (αν φυσικά υπήρχε) από τον ίδιο τον δήμαρχο της πόλης μας, και εσχάτως ξανά φίλο του δημοτικού μας εκδότη.
Ξύπνα μικρόσωμε στην ψυχή Σπύρο και δες γύρω σου, δες τι μπορεί να παράξει το Αιτωλικό, δες την τεράστια δυναμική του. Βγάλε τις παρωπίδες σου, που σε εμποδίζουν να δεις την πραγματική ομορφιά αυτού του τόπου, που είναι οι ίδιοι οι άνθρωποί του.
Αν νομίζεις ότι αυτό που κάνεις είναι δημοσιογραφία, ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΓΕΛΑΣΜΕΝΟΣ.
Αυτό που κάνεις, είναι χειρότερο από κιτρινισμός.
Το Αιτωλικό, δεν είναι αυτό που εσύ θέλεις να είναι, είναι αυτό που θέλουμε εμείς να είναι. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ, ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ, ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ, ΟΜΟΡΦΟ και δίχως ΙΧΝΟΣ ΜΙΖΕΡΙΑΣ.
Το καλοκαίρι, οι άνθρωποι του Αιτωλικού, κάθε ηλικίας, οργίασαν Πολιτιστικά, εντός και εκτός πόλης, εντός και εκτός νομού και εσύ κοίταζες αλλού, γιατί το ανάστημα σου δεν σε έφτανε να τους κοιτάξεις στα μάτια

Κοντέ

Χρησιμοποίησε τις σελίδες της απαρχαιωμένης φυλλάδας σου, για το καλό του Αιτωλικού, και όχι το δικό σου και των φίλων σου.

Χέσε μας ρε σπύρο.
Αυτό ΔΕΝ είναι δημοσιογραφία.

Άει σιχτίρ πια, πάλι συγχήστηκα.

σημ: Οι Μ.Ε.Π. χαίρονται πραγματικά για την δημιουργία του Πολιτιστικού συλλόγου της Γουριάς, και φυσικά η ανάρτηση μας αυτή, δεν αφορά στον συγκεκριμένο σύλλογο, αφού οι Μ.Ε.Π. είναι με εμάς, με την κοινωνία με τους ανθρώπους, και αυτοί οι σύλλογοι, γίνονται από τους ανθρώπους, για να προσφέρουν στους ανθρώπους.


Ο (συνάδελφος) Δημοσιογράφος
στη σπάνια φωτό μας, ο δημοτικός μας εκδότης, με την μύτη σε πλήρη ετοιμότητα, για να ανακαλύψει την είδηση.