Και όμως η Ιερουσαλήμ ιδρύθηκε από… Έλληνες!

Ο Ηρόδοτος μας λέει ότι οι Σόλυμοι ήσαν απόγονοι των Κρητών

Το γεγονός πως τα Ιεροσόλυμα, πριν από την κατάληψή τους από τον βασιλιά των Εβραίων Δαυίδ, ήταν ελληνική πόλη, μας το μαρτυρούν πλείστοι αρχαίοι συγγραφείς.

...

Ακόμα και ο Εβραίος ιστορικός Ιώσηπος αποκαλεί την πόλη με το πραγματικό της όνομα, “Σόλυμα”. Όμως ο Ηρόδοτος μας λέει ότι οι Σόλυμοι ήσαν απόγονοι των Κρητών.

“Απ’αυτούς οι Κάρες ήλθαν στην Ήπειρο από τα νησιά, γιατί παλαιότερα ήσαν υπήκοοι του Μίνωα, με το όνομα Λέλεγες και κατοικούσαν στα νησιά.. Όσο για τους Λυκίους, η παλιά τους καταγωγή είναι κρητική. Φιλονίκησαν όμως για την βασιλεία της Κρήτης με τα παιδιά της Ευρώπης, ο Σαρπηδών και ο Μίνως.

Στην διαμάχη επεκράτησε ο Μίνως και έδιωξε τον Σαρπηδόνα μαζί με τους οπαδούς του. Εκείνοι, όταν τους έδιωξε, πήγαν στην Ασία, στην περιοχή της Μιλυάδος. Γιατί η χώρα που σήμερα κατοικούν οι Λύκιοι, παλιά λεγόταν Μιλυάς και οι Μιλύες ονομάζονταν τότε Σόλυμοι”.

Αργότερα οι Σόλυμοι εποίκησαν την χώρα της Παλαιστίνης, όπου ίδρυσαν την πόλη στους πρόποδες του όρους Σιών.

Το όνομα Σιών προέρχεται κι αυτό από την δωρική λέξη “σιός”, που σημαίνει Θεός. Στην κορυφή του όρους εκείνου, έκτισαν και τον ναό του πολιούχου θεού της πόλεος, του μεγίστου θεού των ελλήνων. Ο ναός ονομάσθηκε “Διός Σολυμέως”.

Αργότερα μετά την κατάληψη της πόλεως το 1026π.χ. από τον Δαυίδ, γκρέμισαν το ναό του Διός, στα ερείπια του οποίου έκτισε ο Σολομών τον περιώνυμο ναό του, όπου και μετέφερε την “κιβωτό της διαθήκης”.

Τα Σόλυμα οι εβραίοι στην Π.Δ. τα αποκαλούν Σαλήμ ή Γιερούσαλαημ, εξ ου και Ιεροσόλυμα. Γράφει ο Ιώσηπος στην “Ιουδαϊκή αρχαιολογία” του:

“Επειδή επί της εποχής του Αβραάμ του προγόνου μας, η πόλη λεγόταν Σόλυμα. Πολλοί λένε ότι και ο Όμηρος τα αποκαλεί Σόλυμα. Την δε προσωνυμία “Ιερό” οι Εβραίοι έβαλαν αργότερα.

Ήταν κατά την εποχή που με την στρατιά του Ιησού κατά των Χαναναίων και του πολέμου, κατά τον οποίο οι Χαναναίοι κράτησαν (την πόλη), που (ο Ιησούς) κατένειμε στους Εβραίους, οι οποίοι όμως δεν κατάφεραν να διώξουν (τους Χαναναίους), από τα Ιεροσόλυμα, μέχρι που την πολιόρκησε ο Δαυίδ..”.

Πολύ αργότερα, κατά την ελληνιστική εποχή, η πόλη ήταν αμιγώς εβραιοκατοικούμενη, όμως “πόλις” με βάση τα ελληνικά κριτήρια δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτή, επειδή δεν είχε ούτε δήμο, ούτε βουλή, ούτε τις κύριες προϋποθέσεις για να έχει τα δικαιώματα της πόλεως.

Δεν είχε ούτε γυμναστήριο, ούτε εφηβείο, ούτε σχολείο, ούτε αγορά. Μόνο όταν ο ελληνοτραφής αρχιερέας της πόλεως Ιάσων δημιούργησε αργότερα εκείνες τις προϋποθέσεις, της απένειμε ο Αντίοχος Γ’ το δικαίωμα να αποκαλείται “πόλις”.

Αυτή όμως η επαναστροφή της παλαιάς πρωτεύουσας των Εβραίων σε ελληνική πόλη, εξαγρίωσε τους Μακκαβαίους, που ξεσηκώθηκαν κατά των ελληνικών πόλεων, με τις γνωστές από την ιστορία βιαιοπραγίες, που κράτησαν πάνω από έναν αιώνα.

https://www.pronews.gr/istoria/70263_elliniko-fylo-idryse-ta-ierosolyma/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Τι έκαναν οι Αρχαίοι Άγγλοι όταν οι Αρχαίοι Έλληνες δίδασκαν μαθηματικά και φιλοσοφία;

Η επίδραση των Αρχαίων Ελλήνων στην Αγγλία υπήρξε σταδιακή και αργή

Η αρχαία Ελλάδα είναι αδιαμφισβήτητα μία από τις σημαντικότερες πολιτιστικές κληρονομιές της ανθρωπότητας, με τις συμβολές της στη φιλοσοφία, τα μαθηματικά, την πολιτική και τις επιστήμες να έχουν επηρεάσει τη σκέψη και την πρόοδο της δυτικής κοινωνίας για αιώνες. Ωστόσο, την ίδια περίοδο που οι Έλληνες διαμόρφωναν καινούργιες αντιλήψεις για τον κόσμο, οι Αρχαίοι Άγγλοι ήταν ακόμη σε μια φάση πρωτογενών εξελίξεων. Η Αγγλία, ως γεωγραφική περιοχή, δεν υπήρξε τότε το κέντρο της επιστημονικής και φιλοσοφικής σκέψης, και η ανάπτυξή της σε αυτούς τους τομείς ήρθε πολύ αργότερα, κυρίως κατά την εποχή του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης.

...

Οι Αρχαίοι Άγγλοι, δηλαδή οι Κελτικές φυλές που κατοικούσαν τη Βρετανία εκείνη την εποχή, ήταν πιο εστιασμένοι σε πολεμικές τεχνικές και αγροτική ζωή παρά στις έννοιες της φιλοσοφίας ή των μαθηματικών. Αυτή η περίοδος ήταν γεμάτη από μυθικές αφηγήσεις και θρησκευτικές πεποιθήσεις που δεν επέτρεπαν την ανάπτυξη μιας φιλοσοφικής σκέψης στο επίπεδο των Αρχαίων Ελλήνων, οι οποίοι επικεντρώνονταν στην ανάλυση της φύσης και του ανθρώπινου πνεύματος. Η γνώση ήταν συνήθως παραδοσιακή και διαδιδόταν κυρίως προφορικά, και όχι μέσω των επιστημονικών και φιλοσοφικών γραπτών έργων που αργότερα αναπτύχθηκαν στην Ελλάδα.

Η άμεση επαφή με τη φιλοσοφία και τα μαθηματικά των Ελλήνων ήρθε σταδιακά, μέσω των Ρωμαίων και των εμπορικών ανταλλαγών με την Ευρώπη. Όμως, η διάδοση αυτών των γνώσεων στην Αγγλία δεν ήταν εύκολη ούτε γρήγορη. Οι Ρωμαίοι, που κατέκτησαν τη Βρετανία το 43 μ.Χ., έφεραν μαζί τους την ελληνική κληρονομιά μέσω των δασκάλων τους και των βιβλίων τους. Αργότερα, κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, οι Σαξόνες και οι Νορμανδοί, αφού απορρόφησαν τις κλασικές γνώσεις από τους Ρωμαίους, άρχισαν να δημιουργούν τις πρώτες ακαδημαϊκές δομές για τη διδασκαλία των αρχαίων φιλοσοφικών και μαθηματικών αρχών.

Στη διάρκεια του Μεσαίωνα, οι μοναχοί και οι κληρικοί στην Αγγλία, κυρίως μέσω της εκπαίδευσης σε μοναστήρια, απέκτησαν πρόσβαση στα έργα των Ελλήνων και Ρωμαίων φιλοσόφων. Ωστόσο, η ανάπτυξη του πλήρους φιλοσοφικού και επιστημονικού λόγου που θα οδηγήσει στην Αναγέννηση στην Αγγλία ήταν ακόμη μακριά. Οταν άρχισαν να εμφανίζονται οι πρώτοι μεγάλοι επιστήμονες και φιλόσοφοι στην Αγγλία, όπως ο Ρότζερ Μπέικον, οι επιρροές από την αρχαία ελληνική σκέψη έγιναν πιο έντονες και έστρεψαν την προσοχή των Αγγλων διανοουμένων προς τις αρχές των μαθηματικών, της φυσικής και της ηθικής φιλοσοφίας.

Οι συνεισφορές των Ελλήνων στο πεδίο των μαθηματικών, όπως οι γεωμετρικές θεωρίες του Ευκλείδη και η φιλοσοφία του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη, αποδείχθηκαν θεμελιώδεις για την ανάπτυξη της δυτικής σκέψης, αλλά η πραγματική τους επίδραση στην Αγγλία δεν έγινε πλήρως κατανοητή μέχρι τους μετέπειτα αιώνες. Η διαρκής αλληλεπίδραση μεταξύ πολιτισμών και η μετάδοση των γνώσεων μέσα από τους αιώνες είναι αυτή που τελικά επέτρεψε την αναγνώριση και τον σεβασμό των μεγάλων Ελλήνων δασκάλων.

https://www.sportime.gr/extratime/ti-ekanan-i-archei-angli-otan-i-archei-ellines-didaskan-mathimatika-ke-filosofia/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Γι’ αυτό το λόγο τα τατουάζ στην αρχαία Ελλάδα ήταν δείγμα ντροπής και εξευτελισμού

Σε πολλούς αρχαίους λαούς, τα τατουάζ θεωρούνταν ιερά και αποτελούσαν ένδειξη ανδρείας και δυναμισμού

Γνωρίζατε πως στην αρχαία Ελλάδα, τατουάζ έκαναν μόνο οι αιχμάλωτοι, οι δούλοι, οι εγκληματίες και οι λιποτάκτες, προκειμένου να μπορούν να ξεχωρίζουν από το πλήθος και να ταπεινώνονται;

Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, οι Έλληνες έμαθαν την τεχνική ως μέθοδο ποινής τον 6ο αιώνα π.Χ. από τους Πέρσες.

...

Παράδειγμα για το ότι οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν τα τατουάζ ντροπή αποτελεί μια ταφική επιγραφή, αφιερωμένη σε έναν άνδρα με το όνομα Πόλλις των Μεγάρων, το 480 π.Χ..

Έγραφε ότι «ο Πόλλις, αγαπημένος γιος του Ασώπιχου, δεν πέθανε δειλός, αλλά έχασε τη ζωή του στα χέρια των εχθρών, χωρίς να του κάνουν δερματοστιξία». Ήταν προτιμότερο να πεθάνει, παρά να δεχτεί να του κάνουν τατουάζ.

Το 480 π.Χ., ο Ηρόδοτος ανέφερε ότι ορισμένοι Έλληνες «εμήδισαν» και πήγαν με το μέρος των Περσών (Μήδες). Οι Θηβαίοι, υπό τον Λεοντιάδη, όταν κατάλαβαν ότι οι Πέρσες είχαν το «πάνω χέρι», κατευθύνθηκαν στους εχθρούς και υποτάχθηκαν.

Αν και παραδόθηκαν, μερικούς τους σκότωσαν. Οι Πέρσες πίστευαν ότι για να προδώσουν την πατρίδα τους, θα ήταν ικανοί να το ξανακάνουν. Η τύχη των περισσότερων Θηβαίων ήταν άλλη: τους έκαναν τατουάζ με βασιλικά στίγματα. Πρώτος που υπεβλήθη στη διαδικασία ήταν ο Λεοντιάδης.

Όταν σε ναυμαχία οι Αθηναίοι νίκησαν τους Σαμίους, για να τους τιμωρήσουν και να τους χλευάσουν, τους έκαναν τατουάζ με σύμβολο μια σάμαινα (κεφάλι γουρουνιού, που θύμιζε σαμιώτικο πλοίο). Έπειτα, όταν οι Σάμιοι με αρχηγό τον Μέλισσο κατατρόπωσαν τους Αθηναίους επίσης σε ναυμαχία, τους έκαναν δερματοστιξία στο μέτωπο κουκουβάγιες.

Η «αφαίρεση» των τατουάζ

Σε επιγραφή στην Επίδαυρο, προς τιμήν του Ασκληπιού, αναφερόταν μια ιστορία με δύο άνδρες, τον Πάνταρο και τον Εχέδωρο. Ο Πάνταρος από τη Θεσσαλία είχε ταξιδέψει στην περιοχή για να αφαιρέσει το τατουάζ του.

Εκεί είδε ένα όραμα με τον θεό, σύμφωνα με το οποίο ο Ασκληπιός του έδεσε το κεφάλι με επίδεσμο και του είπε να τον αφαιρέσει μόλις φύγει από το ιερό. Έτσι κι έγινε. Όταν τον έβγαλε από το κεφάλι του, το τατουάζ είχε μεταφερθεί από το δέρμα στο πανί.

Ο Πάνταρος είχε δώσει στον Εχέδωρο χρήματα, για να τα αφιερώσει στο ιερό για χάρη του. Όμως, τα κράτησε για τον εαυτό του. Ο άπληστος άνδρας είδε όραμα με το θεό, ο οποίος του έδεσε γύρω από το κεφάλι του ένα ύφασμα. Όταν το έβγαλε, είδε ότι το τατουάζ του Πάνταρου είχε μεταφερθεί στο μέτωπό του.

Η ιστορία δείχνει ότι οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν επιδέσμους για την αφαίρεση των στιγμάτων δερματοστιξίας. Η μέθοδος παρουσιάζει ομοιότητες με μεταγενέστερη θεραπεία.

Για την αφαίρεση των τατουάζ είχε γράψει τον 6ο αιώνα μ.Χ. ο ιατρός και συγγραφέας Αέτιος.

Πρώτα, καθάριζαν το σημείο και το έδεναν για 5 μέρες. Μετά, τρυπούσαν το τατουάζ με βελόνα, το καθάριζαν και το έτριβαν με αλάτι. Έπειτα, τοποθετούσαν πάνω του ένα μείγμα από τις δύο επιλογές που υπήρχαν: λάιμ ή γύψος με ανθρακικό νάτριο ή πιπέρι με σκόνη και μέλι και το έδεναν για 5 μέρες. Την 6η μέρα, θα έβαζαν πάλι πάνω στο τατουάζ το μείγμα.

Σύμφωνα με τον Αέτιο, η συνολική διαδικασία της αφαίρεσης διαρκούσε 20 μέρες και το δέρμα δε θα εμφάνιζε μεγάλα έλκη ή ουλές.

Λόγω της επίπονης διαδικασίας δεν ήταν όλοι πρόθυμοι να το υποστούν. Έτσι, μάκρυναν τα μαλλιά για να καλύπτουν τα τατουάζ ή φορούσαν όλη την ώρα τον επίδεσμο.

https://www.pronews.gr/istoria/gi-ayto-to-logo-ta-tatouaz-stin-arxaia-ellada-itan-deigma-ntropis-kai-ekseytelismou-2/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Ο Κύκλωπας της Κοζάνης: Το τηλεγράφημα του νομάρχη που προκάλεσε παγκόσμιο ενδιαφέρον για την ύπαρξη των μονόφθαλμων γιγάντων

Η ύπαρξη των Κυκλώπων αποτελούσε ένα διαχρονικό φιλοσοφικό ερώτημα που πάντα προκαλούσε τη φαντασία των ανθρώπων. Ανεξάρτητα από τον τόπο και τον χρόνο, σε διάφορα μέρη της Ελλάδας υπάρχουν μύθοι που χάνονται στα βάθη των αιώνων. Συνδέονται με την ύπαρξη των μυθικών όντων της ελληνικής μυθολογίας με το χαρακτηριστικό μάτι στη μέση του μετώπου και τις τεράστιες διαστάσεις.

Τα δρακόσπιτα

Τα ευρήματα στην Τίρυνθα, στην Ιθάκη, στην Κεφαλλονιά, στη Μαρώνεια Ροδόπης, τα δρακόσπιτα στην Εύβοια, τα υπολείμματα σε σπήλαια σε διάφορα μέρη της Ελλάδας αλλά και τείχη στην συγκεκριμένη περιοχή που θα αναφερθούμε, έχουν συνδεθεί με την ύπαρξη Κυκλώπων. Στις Φιλιππίνες έχουν βρεθεί κρανία με ένα μάτι...

...

Πως έγινε η ανακάλυψη στην Κοζάνη

Στο επίκεντρο μιας τέτοιας ανακάλυψης βρέθηκαν τον Φεβρουάριο του 1931 δύο χωριά της Κοζάνης. Από ένα τηλεγράφημα του τότε νομάρχη της περιοχής προς τις αρμόδιες υπηρεσίες της κυβέρνησης για την εύρεση ενός υπερφυσικού ανθρώπινου σκελετού με κρανίο που έφερε ένα μάτι σήμανε συναγερμό και η είδηση έγινε πρωτοσέλιδο.

Υπερφυσικά κρανία με ένα μάτι βρέθηκαν σε σπήλαια στις Φιλιππίνες

Μυστήριο και στο Τικ Τοκ

Τα χωριά Ερατύρα και Τραπεζίτσα βρέθηκαν στο επίκεντρο της ιστορίας. Κλιμάκια αρχαιολόγων και ειδικών έσπευσαν στην περιοχή για να δώσουν απαντήσεις. Παρότι ποτέ δε δημοσιεύτηκαν συμπεράσματα στον Τύπο που να επιβεβαιώνουν την είδηση ή να την διαψεύδουν ακόμα και σήμερα για ορισμένους ο τάφος και η σπηλιά του Κύκλωπα στην Κοζάνη παραμένει ένα μυστήριο... Αποτελεί ένα κοινό μυστικό που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά και αρκετοί είναι εκείνοι που την έχουν εντοπίσει κάνοντας βίντεο μυστηρίου στο Τικ Τοκ. Τι πραγματικά ισχύει;

Τα Κυκλώπεια τείχη

Ορισμένοι μάλιστα συνδέουν την ύπαρξη Κυκλώπων με τα υπολείμματα των Κυκλώπειων τειχών που έχουν βρεθεί σε κοντινή απόσταση στην περιοχή. Το μεγάλο ερώτημα των εφημερίδων τον Φεβρουάριο του 1931 παραμένει πιο επίκαιρο από ποτέ: «Οι Κύκλωπες έζησαν πραγματικά;».

Η αποκάλυψη της «Βραδυνής»

Όπως διαβάζουμε στον Τύπο της εποχής και συγκεκριμένα στο φύλλο της εφημερίδας «Βραδυνή» στις 27 Φεβρουαρίου 1931 που δημοσιεύει τηλεγράφημα από τη Θεσσαλονίκη «εις την περιφέρειαν Κοζάνης μεταξύ των χωρίων Ερατύρα (της Σαλίσσης) και Τραπεζίτου κατέπεσαν τεράστιοι όγκοι χώματος λόγω των βροχών. Το έδαφος εκκαθαρίσθη και απεκαλύφθη ένας μαρμάρινος τάφος τεραστίων διαστάσεων ο οποίος δεν εξηκριβώθη σε ποια εποχήν ανήκει».

Το τεύχος της εφημερίδας «Βραδυνή» στις 27 Φεβρουαρίου 1931 που δημοσιεύει την ανταπόκριση από τη Θεσσαλονίκη με τις μετρήσεις του νομάρχη Κοζάνης στον σκελετό

Η έκπληξη των τυμβορύχων

Οπως μας πληροφορεί η εφημερίδα ο τάφος ανοίχτηκε μετά από πολύωρες και επίπονες εργασίες καθώς τον σκέπαζαν τεράστιες πλάκες. Η έκπληξη των «τυμβωρύχων» ήταν μεγάλη. Ξαπλωμένος στο βάθος του τάφου βρέθηκε ένας τεράστιων διαστάσεων ανθρώπινος σκελετός.
Το κεφάλι του σκελετού ήταν επίσης τεραστίων διαστάσεων. Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά «Η Βραδυνή» αρχικά όλοι πίστεψαν πως δεν πρόκειται για ανθρώπινο σκελετό καθώς στην οστέινη κοιλότητα δεν διακρίνονταν μάτια. «Υπήρχε μόνο μία οπή επί του μετώπου. Υπήρχεν στόμα, μύτη, αυτιά και εν γένει όλη η διάπλασης ενός ανθρώπινου κρανίου. Δεν έμενε λοιπόν αμφιβολία ότι περί ανθρώπου επρόκειτο. Οι μάλλον μορφωμένοι εκ των παρισταμένων έλυσαν το μυστήριον: Επρόκειτο περί σκελετού Κύκλωπος; Καθ΄όλας τας ενδείξεις "ναι"», αναφέρει η «Βραδυνή».

35 κιλά μόνο το κρανίο

Πιο ενδιαφέρον έχει η συνέχεια της ανταπόκρισης η οποία αναφέρεται στις διαστάσεις, στον όγκο και στο βάρος των ευρημάτων: «Το κρανίο ζυγισθέν ευρέθη έχον βάρος 35 (τριάντα πέντε) οκάδων (σ.σ. 45 κιλά). Το κάθε ένα από τα χέρια του γίγαντα ζυγίζουν 20 οκάδας (σ.σ. 26 κιλά). Δηλαδή, μόνο τα χέρια και το κεφάλι ζυγίζουν συνολικά 75 οκάδες (σ.σ. 96 κιλά). Το Υπουργείο Παιδείας διέταξε τον Έφορο Αρχαιοτήτων της Μακεδονίας να μεταβεί επιτόπου και να διενεργήσει έρευνες».

Ο Οδυσσέας και η μυθολογία

Στη συνέχεια το ρεπορτάζ της «Βραδυνής» αναφέρει μυθολογικές αναφορές για τους Κύκλωπες και στα όσα πλάστηκαν από τη γόνιμη φαντασία των ανθρώπων για την ύπαρξη υπερφυσικών όντων στα οποία απέδιδαν έργα και πράγματα που δε μπορούσαν να έχουν μία λογική εξήγηση προέλευσης. Επίσης γίνεται αναφορά για τα Κυκλώπεια τείχη που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση, η κατασκευή των οποίων δε μπορεί να εξηγηθεί από τις δεδομένες δυνάμεις των ανθρώπων καθώς επίσης και στην «Οδύσσεια» όπου ο Οδυσσέας τύφλωσε τον μονόφθαλμο Κύκλωπα.

Ο Κύκλωψ υπήρξε και ιστορικώς;

Λίγο πιο κάτω ο συντάκτης διερωτάται: «Ο Κύκλωψ που μέχρι σήμερα θεωρείται μυθικό πρόσωπο υπήρξε και ιστορικώς; Το εύρημα της Κοζάνης θα ανατρέψει όλα τα μέχρι σήμερα ισχύοντα περί των Κυκλώπων; Καθόλου απίθανον. Και δεν θα είναι μόνο αυτή η έκπληξη που μας παρουσιάζει αυτή η ιστορία. Εν πάση περιπτώσι ας αναμένωμεν. Το Υπουργείο Παιδείας διέταξε τον έφορον αρχαιοτήτων της Μακεδονίας να μεταβή επί τόπου και να ενεργήσει έρευνας. Το πόρισμα του αναμένεται με δίκαια ανυπομονησίαν», καταλήγει το ρεπορτάζ της «Βραδυνής» στις 27 Φεβρουαρίου 1931.

Η «αντεπίθεση» της «Πατρίς»

Δύο ημέρες αργότερα την 1η Μαρτίου 1931 το θέμα λαμβάνει άλλες διαστάσεις. Η εφημερίδα «Πατρίς» προφανώς δίνοντας και μία έμεση απάντηση στην ανταγωνίστρια «Βραδυνή» αναφέρει με σκοπτικό και ειρωνικό ύφος:

«Ο... Κύκλωψ της Κοζάνης: Πως ο νομάρχης εφαντάσθη ότι ανεκάλυψεν τον σκελετόν ενός Κύκλωπος - Οι ήρωες της μυθολογίας - Ο σκελετός της Κοζάνης και η νεοελληνική φαντασία».

Το ρεπορτάζ της εφημερίδας Πατρίς 1 Μαρτίου 1931 που ειρωνεύεται το ρεπορτάζ της «Βραδυνής»

Φρίξον ήλιε... 

Η συνέχεια του ρεπορτάζ αναφέρει με γλαφυρή σύνταξη: «Πόθεν συνεπέρανεν ο κ.Νομάρχης ότι πρόκειται περί... σκελετού Κύκλωπος; Την απάντηση μας την δίνουν οι αριθμοί τους οποίους έσπευσε να μεταβιβάσει ιεραρχικώς ο καλός διοικητικός υπάλληλος. Και τι αριθμοί! Φρίξον ήλιε... Τα οστά της κεφαλής αυτά και μόνο ζυγισθέντα αυθωρεί και παραχρήμα εβάρυναν την πλάστιγγα με τριάντα πέντε ολόκληρους οκάδας. Εάν ζούσε ο μακαρίτης ο Κοβιέ ο οποίος από μισό δόντι ανεπαρέστησεν ολόκληρον το εκλιπών γένος των προϊστορικών μαμούθ, θα είχαμε τον ακριβή υπολογισμόν του επίσης μακαρίτου Κύκλωπος του οποίου η άδεια κεφαλή βαρύνει τόσον».

Το μακροσκελές ρεπορτάζ συνεχίζει με ειρωνείες για τον νομάρχη Κοζάνης και τον ανταποκριτή της «Βραδυνής» που έστειλε το τηλεγράφημα υιοθετώντας τις φήμες.

Η συνέχεια του ρεπορτάζ της εφημερίδας Πατρίς 1 Μαρτίου 1931 που ειρωνεύεται το ρεπορτάζ της «Βραδυνής»

Οι ΗΠΑ και οι θρύλοι

Παρότι το θέμα «έκλεισε» άδοξα ακόμα και για τις εφημερίδες του 1931 πολλοί ήταν εκείνοι που συντήρησαν το λαϊκό θρύλο που έχει φτάσει ως τις μέρες μας σχετικά με τον Κύκλωπα της Κοζάνης. Από την εμπλοκή του στρατού μέχρι την αρπαγή των οστών του επίμαχου σκελετού από τους Αμερικανούς με ειδική πτήση από το Τατόι στις ΗΠΑ. Ότι και να ισχύει οι Κύκλωπες ήταν και παραμένουν μύθοι. Η εύρεση σκελετού Κύκλωπα στην ορεινή περιοχή μεταξύ Ερατύρα και Τραπεζίτσα δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ επιστημονικά αλλά μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου είναι και παραμένει ένας μύθος που έλκει τους απανταχού λάτρεις του μυστηρίου και του αγνώστου.

https://www.ethnos.gr/greece/article/366179/okyklopasthskozanhstothlegrafhmatoynomarxhpoyprokalesepagkosmioendiaferongiathnyparxhtonmonofthalmongiganton

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Η απειλή του Σουλτάνου το 1823, ότι θα ξεσηκώσει σκλάβους και Ινδιάνους στις ΗΠΑ, επειδή υπήρχε φιλελληνισμός...

Στα τέλη του 1823 η Ελληνική Επανάσταση έμπαινε στον τρίτο χρόνο. Οι Έλληνες είχαν σημειώσει σημαντικές επιτυχίες και η ελευθερία τους από τον τουρκικό ζυγό ήταν πλέον πραγματικότητα. 

Στις δυτικές χώρες ο φιλελληνισμός είχε αναπτυχθεί σε μεγάλο βαθμό. Από εκεί κατέφθαναν εθελοντές στην επαναστατημένη Ελλάδα για να συμμετάσχουν σε πολεμικές επιχειρήσεις....

Παράλληλα, με ιδιωτικές χορηγίες πολλών φιλελλήνων αγοράζονταν όπλα, πυρομαχικά και εφόδια για τους Έλληνες. Αν και λόγω της Ιεράς Συμμαχίας, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ήταν αντίθετες στην Ελληνική Επανάσταση, στη Βρετανία, όπου είχε αναλάβει υπουργός Εξωτερικών ο Τζορτζ Κάνινγκ, η κυβερνητική πολιτική άρχισε να αλλάζει υπέρ των Ελλήνων.

 Εκεί όμως που η Ελληνική Επανάσταση είχε μεγάλη απήχηση ήταν στις Ηνωμένες Πολιτείες, που προκάλεσαν την οργή του Σουλτάνου και την προκήρυξη ότι θα οργανώσει εναντίον τους εξέγερση....

Ο φιλελληνισμός στις ΗΠΑ Οι Αμερικανοί ήταν από τους φανατικότερους φιλέλληνες. Δεν ήταν μόνο το μεγαλείο των αρχαίων Ελλήνων και η χριστιανική πίστη των νεότερων Ελλήνων που τους συγκινούσε, αλλά και.το γεγονός ότι μόλις πριν από τέσσερις δεκαετίες, είχαν δώσει το δικό τους αγώνα για ανεξαρτησία μετά από μία αιματηρή και πολύχρονη επανάσταση....

Η αμερικανική κυβέρνησή ήταν φιλελεύθερη και δεν είχε καμία σχέση με την Ιερά Συμμαχία.

...

Όμως, αυτό δεν σήμαινε ότι σκόπευε να βοηθήσει πρακτικά τους Έλληνες εναντίον της οθωμανικής εξουσίας. Η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ ήταν ο απομονωτισμός. Αυτό διατυπώθηκε επίσημα από τον Αμερικανό Πρόεδρο Τζέιμς Μονρόε τον Δεκέμβριο του 1823 στην ετήσια δήλωσή του στο Κογκρέσο, όπου παρουσίασε το περίφημο «Δόγμα Μονρόε».

Πίνακας του Clyde O. DeLand που δείχνει τον Μονρόε να εξηγεί σε υπουργούς του την πολιτική του απομονωτισμού που ήθελε να επιβάλλει στις ΗΠΑ και έγινε γνωστή ως “Δόγμα Μονρόε”. Πηγή: Pinterest.

Με βάση αυτό οι ΗΠΑ θα αντιτάσσονταν σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή προσπάθεια επέμβασης στη Βόρεια και τη Νότια Αμερική. Ταυτόχρονα, οι Αμερικανοί δεν θα έκαναν καμία παρέμβαση στις ευρωπαϊκές εσωτερικές υποθέσεις.

Αυτό συμπεριλάμβανε και την Ελλάδα.

Παρόλα αυτά, στην ίδια δήλωση ο Μονρόε μίλησε θερμά για τον αγώνα των Ελλήνων εναντίον των Οθωμανών. Μάλιστα έκλεισε την ομιλία του εκφράζοντας την «ισχυρή ελπίδα… ότι αυτοί οι άνθρωποι θα ανακτήσουν την ανεξαρτησία τους και θα ξαναβρούν την ισότιμη θέση τους ανάμεσα στα έθνη της γης».

Έτσι η αμερικανική υποστήριξη για τους Έλληνες ήταν μόνο ηθική. Μάλιστα, αν και ο Μονρόε ήθελε να αναγνωρίσει επίσημα την ανεξαρτησία της Ελλάδας τον εμπόδισε ο υπουργός Εξωτερικών του Τζον Κουίνσι Άνταμς, με την αιτιολογία ότι κάτι τέτοιο ερχόταν σε αντίθεση με τη μη ανάμειξη των ΗΠΑ στα εσωτερικά της Ευρώπης.

Πορτραίτο του Τζέιμς Μονρόε που βρίσκεται στον Λευκό Οίκο. Πηγή: Wikipedia

Η προκήρυξη του Σουλτάνου

Όμως ακόμη και σε επίπεδο δηλώσεων, ο Αμερικανός Πρόεδρος ταυτιζόταν απόλυτα με το φιλελληνισμό της κοινής γνώμης της χώρας του. Έτσι το 1823 από τις κυβερνήσεις των μεγάλων χωρών ουσιαστικά μόνο αυτή των Ηνωμένων Πολιτειών υποστήριζε ανοιχτά την Ελληνική Επανάσταση.

Αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο από τους Οθωμανούς. Η απάντησή τους ήταν μία προκήρυξη κατά των ΗΠΑ που εξέδωσε ο Μαχμούτ Β΄, σουλτάνος της οθωμανικής αυτοκρατορίας την εποχή της Επανάστασης.

Αγγλική μετάφραση της δημοσιεύθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1824 σε μία αμερικανική εφημερίδα την Κονέκτικατ Μίρορ (Connecticut Mirror). Σε αυτή αναφέρεται ότι η αρχική πηγή ήταν μία άλλη αμερικανική εφημερίδα η Σάλεμ Γκαζέτ  (Salem Gazette).

Δεν δίνεται η ημερομηνία της αρχικής δημοσίευσης, αλλά αυτή μάλλον θα είναι στα τέλη Ιανουαρίου ή αρχές Φεβρουαρίου 1824.

Πορτραίτο του Μαχμούτ Β΄ . Πηγή: Wikipedia

Πότε εκδόθηκε;

Αν και η αγγλική μετάφραση της προκήρυξης του σουλτάνου Μαχμούτ φέρει ημερομηνία, αυτή δεν ισχύει αφού είναι “4 Ιουλίου 1824”, δηλαδή πέντε μήνες μετά τη δημοσίευσή της στις αμερικανικές εφημερίδες. Αυτό ήταν λάθος μετάφραση στα αγγλικά του μήνα που αναγράφεται στο οθωμανικό έγγραφο.

Στο αγγλικό κείμενο ο μήνας εμφανίζεται ως «Ρέμπια Ελούλ» (Rebia Elul). “Ελούλ” είναι μήνας στο εβραϊκό ημερολόγιο. Φυσικά ένα επίσημο έγγραφο του Οθωμανού ηγεμόνα δεν θα έφερε ημερομηνία του εβραϊκού ημερολογίου, αλλά του ισλαμικού. Φαίνεται ότι ο μήνας που μεταφράστηκε λανθασμένα στα αγγλικά ως «Ρέμπια Ελούλ» είναι ο μήνας Rabi al-Awwal των Μουσουλμάνων.

Αν το συνδυάσουμε με το “Έτος Εγίρα 1239” και “22 Rabi al-Awwal” έχουμε την ημερομηνία 22 Νοεμβρίου 1823 στο Γρηγοριανό (Νέο) Ημερολόγιο που ίσχυε στη Δύση.

Η φιλελληνική στάση της αμερικανικής κυβέρνησης ήταν γνωστή στους Οθωμανούς ήδη από τον πρώτη χρονιά της Επανάστασης.

Σουλτάνος “υπέρ Αφροαμερικανών και Ινδιάνων”

Στην προκήρυξή του ο Οθωμανός σουλτάνος Μαχμούτ Β΄  καταγγέλλει την καταπίεση των Αφροαμερικανών και των Ινδιάνων από τους (λευκούς) Αμερικανούς. Παρουσιάζει λεπτομέρειες για το πως τους μετέφεραν ως σκλάβους με πλοία από την Αφρική στην Αμερική. Επίσης, αναφέρεται γενικά στους πολέμους των Αμερικανών με τους Ινδιάνους από τους οποίους έκλεβαν γη.

Λιθογραφία του 19ου αιώνα που δείχνει τη μεταφορά στην Αμερική με πλοίο Αφρικανών σκλάβων. Πηγή: Wikipedia

Ο Μαχμούτ αναλαμβάνει να συνδράμει τους Αφροαμερικανούς και τους Ινδιάνους να απελευθερωθούν από τους Αμερικανούς. Για το λόγο αυτό σκοπεύει να στείλει ένα υψηλόβαθμο αξιωματούχο του (πασά «με τρεις ουρές αλόγων») στις ΗΠΑ για να βοηθήσει επί τόπου τους αγώνες τους.

Στο κείμενο της προκήρυξης επισημαίνεται ότι οι Αμερικανοί υποκριτικά μιλούσαν για ανθρώπινα δικαιώματα για όλους ενώ είχαν τους Αφροαμερικανούς ως σκλάβους.

Βέβαια, και η προκήρυξη του Μαχμούτ ήταν άκρως υποκριτική καθώς στην οθωμανική αυτοκρατορία υπήρχαν εκατομμύρια δούλοι και γίνονταν σφαγές εναντίον των αντιπάλων του αλλά και ολοκαυτώματα όπως στη Χίο και τα Ψαρά!

Στην πραγματικότητα, η αμερικανική κυβέρνηση δεν έδωσε καμία σημασία στην προκήρυξη του Οθωμανού ηγεμόνα εναντίον της.

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΥΨΗΛΗΣ ΠΥΛΗΣ

Ο Αλλάχ είναι μεγάλος και ο Μοχάμεντ είναι ο προφήτης του!

Μια φωνή από το νέο Ημισφαίριο, που λέγεται Αμερική, έφτασε στα αυτιά Μας, του Μαχμούτ του Δεύτερου, Σουλτάνου και Κυρίαρχου με τη θέληση του Αλλάχ επί των Πιστών της Τουρκίας και των Απίστων της Ελλάδας, του πιο σεβαστού Αυτοκράτορα κυρίαρχος των δύο Ηπείρων και των δύο Θαλασσών, το στήριγμα των Βασιλέων, η Σφραγίδα της Δικαιοσύνης και ο Αυτοκράτορας των Αυτοκρατόρων.

Ακούμε τη φωνή. Ακούμε ότι μια ορισμένη μερίδα των κατοίκων του Νέου Κόσμου που λέγεται η Αφρικανική φυλή κρατείται στην πιο εξευτελιστική σκλαβιά και δουλεία από τους Απίστους που δηλώνουν ότι έχουν μια κυβέρνηση που επιτρέπει την ελευθερία σε όλους τους υπηκόους της εξίσου.

Ότι μερικοί από εκείνη την εξαθλιωμένη φυλή έχουν απαχθεί βάρβαρα και ξεκοπεί από την αγκαλιά των στοργικών γονιών και των συζύγων τους στην πατρίδα τους, στις ακτές του Παλαιού Κόσμου, και έχουν μεταφερθεί σκληρά μέσα στο βρώμικο και στενό αμπάρι πλοίων διασχίζοντας έναν ωκεανό τριών χιλιάδες μιλίων. Ενώ άλλοι που μεγάλωσαν στο Νέο Κόσμο, οι λεγόμενοι Ινδιάνοι, έχουν αδικηθεί πολύ σκληρά από τους Άπιστους και έχουν εμπλακεί σε πολέμους με αυτούς τους ξένους εισβολείς, που προσπαθούν να τους αφαιρέσουν τα εδάφη και την κληρονομιά των γενναίων πατέρων τους. Μάθαμε επίσης ότι τόσο οι Αφρικανοί όσο και οι Ινδιάνοι έχουν κάνει αρκετές ανεπιτυχείς προσπάθειες για να αποτινάξουν τον ζυγό του ξένου κυρίαρχού τους.

Και είναι ασυμβίβαστο με τα δικαιώματα των άλλων, ότι οι άνθρωποι του Νέου Κόσμου πρέπει να αναμειγνύονται στις υποθέσεις του Παλαιού Κόσμου, και καθώς το μολυσματικό παράδειγμα μπορεί να αποδειχθεί μεταδοτικό, και καθώς είναι ασυμβίβαστο με την ηθική αξιοπρέπεια του ανθρώπου που συμπεριφέρονται έτσι βάναυσα και θλιβερά για την ανθρωπότητα (δεν) θα πρέπει να γίνει ανεκτή από εκείνα τα κυρίαρχα κράτη που αναγνωρίζουν το ίδιο διεθνές δίκαιο με τους ανθρώπους του Νέου Κόσμου, και είναι καθήκον Μας, καθώς είναι μεγάλη Μας χαρά, να βοηθήσουμε την υπόθεση της ανθρωπότητας και της δικαιοσύνης σε κάθε μέρος της οποίας, ήταν ευχαρίστηση του Αλλάχ (ευχαριστίες σε αυτόν και κάθε τιμή στον προφήτη του Μοχάμεντ) να μας τοποθετήσει, με σκοπό να το κυβερνήσουμε σύμφωνα με τη δική του καλή θέληση, και για την καταστολή των Απίστων.

Εμείς, λοιπόν, με δική μας ενέργεια, και με παρουσία όλων των κυβερνητικών αξιωματούχων («ολόκληρο το Ντιβάνι»), ο Μεγάλος Βεζίρης και ο Μουφτής Μας που ταπεινά συμφωνούν μαζί Μας, διατάζουμε να σταλεί ένας Πράκτορας ή Επίτροπος, με το βαθμό του Πάσα «τριών ουρών (σημείωση: αλόγων)» στους εγκαταλειμμένους και καταπιεσμένους Αφρικανούς και Ινδιάνους στο άλλο Ημισφαίριο, οι οποίοι έτσι κρατούνται υποταγμένοι από τους Άπιστους του Νέου Κόσμου, προκειμένου να διερευνήσει την πραγματική τους κατάσταση και να τους βοηθήσει και να τους παρηγορήσει στις αξιέπαινες προσπάθειές τους για να ανακτήσουν τα αρχαία και απερίγραπτα δικαιώματά τους και να εδραιωθούν ξανά ανάμεσα στα ανεξάρτητα έθνη του πλανήτη. και έτσι να απαλύνει την καταπίεση και τους πόνους των ανθρώπων, αυτών που με αγωνία επιζητούν μέσω αίματος και σφαγής τις χαμένες ελευθερίες τους.

Εκδόθηκε στην Κωνσταντινούπολη, στο Ντιβάνι, την 22η ημέρα του μήνα Ρέμπια Ελούλ (Σημείωση: το σωστό είναι Rabi al-Awwal), Έτος Εγίρας 1239, (4 Ιουλίου 1824 sic. Σημείωση: το σωστό είναι: 26 Νοεμβρίου 1823).

Ο υπηρέτης του Σουλτάνου, του Κυρίου μου, τον οποίο ο Αλλάχ να έχει καλά

Ταχέρ Αμπντάλα Τενίς

Πρώτος Γραμματέας

Πηγή του πρωτότυπου αγγλικού κειμένου: Constantine G. Hatzidimitriou, Founded on Freedom and Virtue: Documents Illustrating the Impact in the United States of the Greek War of Independence, 1821-1829 (New Rochelle, New York: Aristide D. Caratzas, 2002).

https://www.mixanitouxronou.gr/i-apeili-toy-soyltanoy-to-1823-oti-tha-xesikosei-sklavoys-kai-indianoys-stis-ipa-epeidi-ypirche-filellinismos/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Ποιος κατέστρεψε και αφάνισε την Αρχαία Σπάρτη – Η άγνωστη ιστορία

Ποιος ήταν ο απεσταλμένος του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου IE” που κατέστρεφε μνημεία

Η Σπάρτη (Σπάρτα στη Δωρική διάλεκτο) ήταν πόλη-κράτος στην Αρχαία Ελλάδα, χτισμένη στις όχθες του ποταμού Ευρώτα στη Λακωνία, στο ΝΑ μέρος της Πελοποννήσου.

...

Θησαυροί της αρχαίας Ελληνικής τέχνης καταστραφήκαν και λεηλατηθήκαν, όπως είναι γνωστό, από Ρωμαίους, Φράγκους σταυροφόρους, από τον Ενετό στρατηγό Μοροζίνι και από τον Άγγλο (Σκώτο για την ακρίβεια) Έλγιν.

Εξίσου μεγάλη καταστροφή επήλθε από περιηγητές και απεσταλμένους μουσείων, πανεπιστημίων και βασιλιάδων της Ευρώπης, που ηλθαν στην Ελλάδα στους χρόνους της τουρκοκρατίας, για να αποθησαυρίσουν νομίσματα, χειρόγραφα, επιγραφές και έργα τέχνης.

Όλους αυτούς υπέρβαλε σε απληστία και σε καταστροφές που προκάλεσε στους προγονικούς θησαυρούς της Ελλάδας ο αββάς Michel Fourmont (1690/1746), απεσταλμένος του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου IE”.

Ο αββάς Fourmont ξεπερνάει και τον Έλγιν όσο αφορά στο βάναυσο τρόπο της καταστροφής των μνημείων, που κυριολεκτικά αφάνισε, αλλά και στον απίστευτο αριθμό των αρχαιοτήτων που κατέστρεψε.

Στην προσπάθειά του να φανεί αρεστός στο βασιλιά του και να εξασφαλίσει αποκλειστικά για εκείνον μονό το δικαίωμα της μελέτης και της ερευνάς επιγραφών και μνημείων, μετά την καταγραφή τους επιδιδόταν με, παρανοϊκή στην κυριολεξία, μανία στην καταστροφή τους επιχαίροντας μάλιστα γι′ αυτήν.

Ο Fourmont αναζήτησε επιγραφές στην Αθηνά, στη Σαλαμίνα, στα Μέγαρα και στην Πελοπόννησο, οπού διείσδυσε ακόμη και στα αγριότερα μέρη της Μάνης.

Ο ίδιος ομολογεί σε χειρόγραφο του, που σώζεται μαζί με το ημερολόγιο του, ότι συγκέντρωσε πάνω από 1.500 επιγραφές στην περιήγηση του το 1729 στην Ελλάδα. Σε επιστολή του προς τον κόμη Maurepas, o Fourmont καυχιέται ότι κατέστρεψε(!) τις επιγραφές, για να μην αντιγραφούν από μελλοντικό περιηγητή!

Όσα γραφεί ο Fourmont για την καταστροφή που έκανε στη Σπαρτή εξηγούν και τη σπανιότητα των αρχαιοτήτων σήμερα στη φημισμένη πόλη.

Σημειώνει λοιπόν ο αββάς Fourmont τα εξής απίστευτα: «επί 30 μέρες και πλέον 30, 40 και 60 εργάτες εκθεμελιώνουν, καταστρέφουν, εξαφανίζουν την πόλη της Σπάρτης. Μου υπολείπονται 4 μονό πύργοι να καταστρέψω… Προς το παρόν ασχολούμαι με την καταστροφή των τελευταίων αρχαιοτήτων της Σπάρτης. Καταλαβαίνετε (αποτείνεται στο Maurepas) τι χαρά δοκιμάζω(!).

Αλλά να η Μαντινεία, η Στυμφαλία, η Τεγέα και ιδιαίτερα η Νεμέα και η Ολυμπία αξίζουν την εκ βάθους εκθεμελίωση. Έκανα πολλές πορείες αναζητώντας αρχαίες πόλεις αυτής της χωράς και έχω καταστρέψει μερικές. Ανάμεσα τους την Τροιζήνα, την Ερμιόνη, την Τύρινθα (tyrins στο χειρόγραφο αντί tiryns), τη μισή ακρόπολη του Άργους, τη Φλιασιά, το φενέο…

Εισέδυσα στη Μάνη.Εδώ και έξι εβδομάδες ασχολούμαι με την ολοκληρωτική καταστροφή της Σπάρτης! Γκρεμίζοντας τα τείχη, τους ναούς της, μην αφήνοντας πέτρα στην πέτρα θα κάνω και την τοποθεσία της άγνωστη στο μέλλον, για να την ξανακάνω εγώ γνωστή. Έτσι θα δοξάσω το ταξίδι μου. Δεν είναι αυτό κάτι;».

Και πιο κάτω: «η Σπάρτη είναι η πέμπτη πόλη που κάτεσκαψα. Ασχολούμαι τώρα με την καταστροφή των βαθύτερων θεμελίων του ναού του Αμυκλαίου Απόλλωνα. Θα κατέστρεφα και άλλους αρχαίους τόπους το ίδιο εύκολα, αν με άφηναν. Τον πύργο τον γκρέμισα ολοκληρωτικά.

Για την Τροιζήνα αναφέρει: «γκρέμισα ότι απέμεινε από τα οχυρά και τους ναούς της.». Και με απίστευτη αφέλεια ομολογεί: «από τους περιηγητές που προηγήθηκαν δεν θυμάμαι να τόλμησε κανείς να κατεδαφίσει πύργους και άλλα μεγάλα κτίρια!».

Παρανοϊκός; ημιμαθής; φανατικός εχθρός του αρχαίου πνεύματος; δεν ξέρει κανείς την ακριβή απάντηση. Ίσως λίγο από όλα.Το βέβαιο ωστόσο είναι πως η καταστροφή που προκάλεσε είναι κολοσσιαία και σ” αυτήν οφείλεται η εξαφάνιση της αρχαίας Σπάρτης, της Τροιζήνας και της Ερμιόνης.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, που ο ίδιος δίνει, μόνο στη Σπάρτη πλήρωσε 1.200 ημερομίσθια για το γκρέμισμα των μνημείων και των κτιρίων που σώζονταν ακόμη.

Ανατριχιάζει κανείς με τη σκέψη ότι θα μπορούσε ο Fourmont να μεταφέρει το βαρβαρικό μένος στην Ολυμπία, που την επίσκεψη της μάλιστα είχε προγραμματίσει. Αλλά ανακλήθηκε, ευτυχώς, στη Γαλλία λίγο αργότερα.

https://www.pronews.gr/istoria/poios-katestrepse-kai-afanise-tin-arxaia-sparti-i-agnosti-istoria-3/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...