Επιβεβαιώθηκε με κάθε επισημότητα η προσφυγή του δήμου Μεσολογγίου εναντίον του πρώην συμβούλου του καραπάνου και πρώην προέδρου της Πρωτοβάθμιας Σχολικής Επιτροπής τασούλη σκαρμούτσου, για υπεξαίρεση 63.000 ευρώ.
Και μόνο η κίνηση αυτή της νέας δημοτικής αρχής βάζει νέες βάσεις στην άσκηση εξουσίας, από αυτές που είχαμε συνηθίσει μέχρι τώρα, από όλες τις παρατάξεις που πέρασαν από το δημαρχιακό θώκο.
Οι όποιες προσφυγές ή διώξεις για πρώην δημάρχους ή δημοτικούς συμβούλους, ήταν στα όρια της λεγόμενης κοκορομαχίας για επουσιώδεις λόγους και κατέληγαν είτε με αμφότερες συγνώμες ή με ποινές χάδι, μιας και ο δήμος δεν συνέχιζε τις διώξεις. Στις χειρότερες των περιπτώσεων, επικρατούσε η λεγόμενη Ομερτά, μεταξύ των πρώην και των νυν δημοτικών αρχόντων.
Στη τωρινή περίπτωση όμως, τα πράγματα δεν είναι έτσι, τώρα έχουμε να κάνουμε με την αρχή ενός κοινωνικού δράματος που οι προεκτάσεις του υπερβαίνουν τα όρια του δημοτικού καταστήματος και αναδεικνύουν τη σαθρότητα όχι μόνο του εκπαιδευτικού συστήματος, αλλά και όλης της διοίκησης, που μόνο ως πελατειακή ή κομματική μπορεί να χαρακτηριστεί.
Ποιο ήταν το έγκλημα του σκαρμούτσου;
Το έγκλημα του σκαρμούτσου ήταν η υπεξαίρεση των 63.000 ευρώ από την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.
Ναι και που είναι το κακό ή το πρωτόγνωρο, θα αναρωτηθεί κάποιος!
Εδώ κάθε υπηρεσία και με συχνότητα μικρότερη της πενταετίας, έχει αυξημένες πιθανότητες να παρουσιαστεί κάποιος επίορκος υπάλληλος και να κλέψει, ακόμη και μεγαλύτερα ποσά.
Μήπως για τον ίδιο λόγο δεν διώκεται και ο πρώην επόπτης αλιείας του νομού μας;
Ο ίδιος ο σκαρμούτσος σε κατ' ιδίαν συζητήσεις έχοντας για όπλο ένα στεγνό και αποκρυσταλλωμένο χαμόγελο, σαν αυτό της Μόνα Λίζα, διαλαλεί ότι αυτά είναι πταίσματα και γραφικότητες, της νέας δημοτικής αρχής, που έχει επικεντρώσει την εκδικητικότητά της, στο πρόσωπό του.
Σε συνέντευξη που έδωσε μάλιστα σε τοπική εφημερίδα αναφέρει ότι, όλα αυτά θα εκπέσουν νωρίς, πριν ακόμη η υπόθεση πάει στο ακροατήριο, μιας και τα στοιχεία που έχει συγκεντρώσει και έχουν να κάνουν με τιμολόγια, έξοδα και αγορές, είναι πλήρως στοιχειοθετημένα και θα αποδείξουν περίτρανα την αθωότητά του.
Είναι όμως αυτός ο λόγος που η δημοτική αρχή και η Επιτροπή της Πρωτοβάθμιας προσφεύγουν στη δικαιοσύνη, ενάντιά του;
Και βέβαια δεν είναι ο λόγος αυτός.
Ο σκαρμούτσος προσπαθεί ακόμη και τώρα να βάλει το κεφάλι του στην άμμο και να πείσει ότι κίνδυνος δεν υπάρχει.
Τα χρήματα που έκλεψε ο σκαρμούτσος ήταν από ... την μισθοδοσία των εκτάκτων δασκάλων που διδάσκουν σε σχολικές μονάδες του δήμου μας.
Ο κύριος αυτός δεν φέρθηκε ως ένας κοινός κλέφτης που κλέβει χρήματα από το ταμείο κάποιας υπηρεσίας, αλλά έκλεψε τα χρήματα που δούλεψαν οι συνάδελφοί του, οι οποίοι πολύ πιθανό να ήταν ανάμεσα σ' αυτούς που τον ψήφισαν ως συνδικαλιστικό τους εκπρόσωπο, μιας και με αυτό το τρόπο κάνανε και το κομματικό τους καθήκον απέναντι στο κόμμα της Ν.Δ.
Αυτός λοιπόν ο συνδικαλιστής σκαρμούτσος, εκμεταλλεύτηκε το κόμμα της Ν.Δ, πήρε το πράσινο φως από τον καραπάνο και την στενή ομάδα που μοιράζονταν τα χρήματα και προχώρησε στο ανοσιούργημα υπεξαίρεση χρημάτων, των ανθρώπων που προσπαθούσαν να επιβιώσουν και να βάλουν τα θεμέλια της ζωής τους στο λειτούργημα της εκπαίδευσης.
Πως όμως, με ποιο τρόπο ο δεξιός σκαρμούτσος κατάφερε και έπαιρνε τα χρήματα των συναδέλφων του;
Σε αυτό το σημείο φαίνεται ξεκάθαρα και ο ρόλος του καραπάνου, μιας και η πείρα του στο κλέφτικο είναι από αρχαιοτάτων χρόνων λοκαρισμένη και ξέρει αυτός τι λέμε.
Ο σκαρμούτσος λοιπόν, έπαιρνε τα χρήματα των συναδέλφων του από τη μισθοδοσία τους, όταν αυτή κατατίθενται στη τράπεζα και πριν ακόμη πάρουν χαμπάρι οι συνάδελφοι δάσκαλοι την ύπαρξη των χρημάτων αυτών.
Για να μπορέσει να κάνει κάτι τέτοιο, είχε φτιάξει πλαστές εξουσιοδοτήσεις επικυρωμένες από την δημοτική αρχή του καραπάνου, που του δίναν το ελεύθερο της ανάληψης των ποσών αυτών.
Η ύπαρξη μερικών πραγματικών εξουσιοδοτήσεων από συναδέλφους του, ήταν και η σπίθα που κίνησε τις μηχανές του παρακρατικού μηχανισμού που είχε στήσει ο καραπάνος στο δήμο του Μεσολογγίου.
Το ζήτημα που εγείρεται σε αυτό το σημείο είναι, πως ο σκαρμούτσος ακόμη και με αυτές τις δήθεν εξουσιοδοτήσεις μπορούσε και έπαιρνε τα χρήματα από το τραπεζικό κατάστημα, ποιος ήταν ο υπάλληλος ή υπάλληλοι που έβαζαν την τελική υπογραφή της ανάληψης των χρημάτων από τους λογαριασμούς τρίτων προσώπων, χωρίς να έχει γίνει ταυτοπροσωπία ή να μην έχουν τεθεί δικλίδες ασφαλείας από την τράπεζα.
Το δεύτερο ζήτημα που μπαίνει είναι, πως ο σκαρμούτσος, μπορούσε και ξεπερνούσε το εμπόδιο της Επιτροπής της Πρωτοβάθμιας, των ελέγχων που γίνονταν, των ισολογισμών που έκλειναν και όλα τα εμπόδια που συναντά ένας απατεώνας σαν τον σκαρμούτσο.
Εδώ μιλά το παρακράτος καραπάνου.
Δεν υπάρχει περίπτωση τραπεζικός να δώσει χρήματα σε τρίτο πρόσωπο και το γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά αυτό.
Εάν όμως υπάρχει ρητή διαβεβαίωση από τον ανώτερο δηλαδή από τον ίδιο τον δήμαρχο, ποιος υπάλληλος θα αρνούνταν να εκτελέσει την προσταγή του πρώτου δημότη της πόλης;
Ποιος ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει την εκδικητική μανία του καραπάνου;
Σχεδόν όλοι μας έχουμε γίνει μάρτυρες, της συμπεριφοράς του καραπάνου, ακόμη και απέναντι σε αστυνομικούς ή εκπροσώπου διοικητικών οργανισμών, φανταστείτε τι θα έκανε όταν πίσω από όλα αυτά θα έρεε χρήμα.
Αυτό βέβαια δεν αθωώνει την τράπεζα και τους υπαλλήλους της, τουναντίον μάλιστα.
Είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν διώξεις και προς αυτή τη κατεύθυνση.
Στο δεύτερο ζήτημα, για το πως ο σκαρμούτσος μπορούσε και ξεπερνούσε, ελέγχους, Επιτροπές και ισολογισμούς, θα πρέπει να πούμε ότι ότι η απάντηση εδώ είναι ποιο εύκολη.
Είναι ο μηχανισμός που είχε στήσει ο καραπάνος σε όλη τη διοίκηση και σε όλους τους οργανισμούς, έχοντας ως πρόπλασμα τον κομματικό μηχανισμό της Ν.Δ.
Ποιος υπάλληλος της Πρωτοβάθμιας θα μπορούσε να αντισταθεί στο χείμαρρο καραπάνο και στο δεκανίκι του σκαρμούτσο; ΚΑΝΕΊΣ !!!
Ο δε σκαρμούτσος, μιας και γνώριζε πρόσωπα και πράγματα όλα αυτά τα χρόνια ψάρευε συναδέλφους οι οποίοι είχαν πρόβλημα ζωτικής σημασίας και τους μετέθετε από τις σχολικές μονάδες στη διοίκηση, πρώτον για να τους ξεκουράσει και δεύτερον να τους μετατρέψει σε μπιστικούς, ώστε να του κάνουν τις χάρες, να τον καλύπτουν στις απατεωνιές του ή να του φέρνουν χρήματα μέσα από προγράμματα ή εκδηλώσεις.
Η αλήθεια είναι ότι τους είχε όλους στο χέρι, γιατί όλοι είχαν το πρόβλημά τους, οπότε και ήταν ευκολοδιαχείριστοι.
Άλλος είχε βάλει το δάχτυλο στο μέλι, άλλος ήταν άσχετος με το άθλημα της εκπαίδευσης και άλλος-η ήθελε να στεγάσει τις ερωτικές του ανωμαλίες σε ουδέτερο έδαφος, όπως αυτό των υπηρεσιών της Εκπαίδευσης.
Και για να μην παρεξηγηθούμε μιλάμε μόνο γι' αυτούς που προώθησε και είχε υπό τας φτερούγας του ο τασούλης, για κανένα άλλο υπάλληλο ή εκπαιδευτικό δεν αφήνουμε τον παραμικρό ψόγο.
Όλα αυτά τα ήξερε ο τασούλης και ανάλογα το πόστο απαιτούσε και την ανάλογη πίστη στο πρόσωπό του.
Έτσι λειτουργούσε το παρακράτος του καραπάνου σε όλο το φάσμα του δήμου.
Έμελλε η αρχή να γίνει από την εκπαίδευση και ο μίτος της Αριάδνης να αρχίσει να ξετυλίγεται από τον σακρμούτσο.
Ακολουθούν ακόμη ποιο συνταρακτικά γεγονότα σε όλους τους τομείς και σίγουρα αυτά δεν είναι τα τελευταία του σκαρμούτσου.
Όσο για τους εκπαιδευτικούς που τους έκλεβε τα χρήματα και εμείς οι ίδιοι απορούμε, πως τόσο καιρό δεν τον πήραν χαμπάρι, γιατί δεν αντέδρασαν, γιατί δεν βγαίνουν τώρα να φωνάξουν, τι περιμένουν;
Για τους υπόλοιπους, μάλλον δεν πρέπει και δεν θα πούμε απολύτως τίποτα.
Να σας χαίρονται οι δικοί σας, τίποτε άλλο και καλή πολύχρωμη παρέλαση ( Pride ) έξω από τη Βουλή.
Υ.Γ
Ακόμη και την τελευταία στιγμή, λίγο πριν παραδώσει τη θέση του στον Σωτηρακόπουλο, ο σκαρμούτσος έκλεψε και από εκείνη την μισθοδοσία των συναδέλφων του, πράγμα που τον κατατάσσει όχι μόνο ως αμετανόητο, αλλά και σαν τελειωμένο κρετίνο, που χρίζει στενής ψυχιατρικής παρακολούθησης.
Η ΓΕΚΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου