Κοσμογονικές αλλαγές στο Σύριζα Μεσολογγίου, λαμβάνουν χώρα αυτές τις μέρες στην ηρωική ιερά πόλη της Αιτ/νίας.
Και μόνο το γεγονός ότι μαζεύτηκαν, είναι ένα ακλόνητο επιχείρημα.
Το ότι υπάρχει και ανακοίνωση είναι ακόμη ένα αυταπόδεικτο και αναντίρρητα (προσφιλή έκφραση της Μαριώς μας , του Σύριζα της Ι.Π) συγκλονιστικό κατόρθωμα της τοπικής ιντελιγκέτσιας της Ι.Π
Το ότι όμως αυτή η προσπάθεια ενώνει, εκτός από τους καημούς της λιμνοθάλασσας και την τσαχπινιά της Μαρίας του Σύριζα, εεε αυτό μας ξεπερνάει.
Όσο και να προσπαθήσαμε να μπούμε στο πετσί του συχωρεμένου του Φούντα " Η λίμνη των Πόθων " δεν μπόρεσε να μας ανεβάσει τη λίμπιντο, η μορφή, η παρουσία και η φιγούρα της άξιας κατά τα άλλα, εκπαιδευτικού - εθνοσωτηρούσας - και κομματάρχησσας Μαρίας του Σύριζα της Ι.Π
Επειδή όμως η ζωή κάνει κολωτούμπες και πάνω στην ώρα που θα λέγαμε δε γα..με που δε γα..με δε πάμε και για ψάρεμα; Να σου και εμφανίζετε η νέα έκδοση του άτυπου εκδότη της γνωστής προεκλογικής φυλλάδας "Πρωτοσέλιδο Μεσολόγγι " ο γνωστός λάτρης του ωραίου και αρχαίου κάλλους , καραπάνος ή μπανιέρας (όπως συνηθίσαμε να τον λέμε), ο οποίος έκανε το ντεμπούτο του και στο χώρο του βιβλίου, ώστε να αποδείξει ότι τίποτα δεν πήγε χαμένο, τίποτε δεν είναι όπως παλιά.
Σε κατ' ιδίαν συζητήσεις, ο ίδιος μας εκμυστηρεύτηκε, ότι η εφημερίδα του που εξέδιδε με χρήματα του δημοτικού ταμείου, ήταν γι' αυτόν μια αρχή και αυτή η αρχή έγινε σκίρτημα το οποίο μετεξελίχθηκε σε πάθος.
Το κακό ήταν και το έλεγε μάλιστα με λυγμούς, ότι του έλειπε η μούσα του, η μορφή, η γυναίκα, η Καρυάτιδα του πνεύματος, η τσαχπινογαργαλιάρα γυναίκα που θα τον ανέβαζε ψηλά (??? πες μου το τρόπο, να σου πω την απαιτούμενη ιπποδύναμη) , αυτή που θα έπιανε το ... λεβιέ των ταχυτήτων και θα μετέτρεπε το Αυτομπιάνκι (έτσι και αλλιώς δεν...) σε Ρολς (Όχι τα μπέικ) Ρόις.
Αυτή τη μορφή, ο νικολάκης μας τη βρήκε στη Μαρία του Σύριζα της Ι.Π.
Η αφορμή δόθηκε με την προσπάθεια που καταβάλει ο Σύριζα να αλλάξει και το καραπαν μπόι άδραξε την ευκαιρία.
Το νέο του βιβλίο έχει τίτλο " Η Μαρία στηρίζει την Αλλαγή "
Είναι ένα συγγραφικό και πολιτισμικό τερατούργημα στη σκέψη και την αισθητική του μέσου αναγνώστη.
Ο καραπαν μπόι όμως δεν το έγραψε γι' αυτούς, άρα ουδέν κακό για εμάς τους άξεστους.
Ο καραπαν μπόι το έγραψε για τους συναθροίζοντες στις κοσμοσαρωτικές συγκεντρώσεις του Σύριζα της Ι.Π και για όλους εμάς που βλέπουμε την πρώην βολευτίνα μας και μας τρέχουν τα σάλια.
Το βιβλίο αυτό συμπληρώνει το κενό που άφησε η Μαρία του Σύριζα της Ι.Π, όταν έχασε τη έδρα της στη βουλή (αχ Μαρία αχ Μαρία, μόνοι μας στη μπιραρία, που είσαι και μας έχει φάει η ..ακία) και αναφέρει όλους τους σταθμούς της μεγαλειώδους πορείας της στον πολιτικό στίβο της χώρας μας.
Στη συνέχεια ο συγγραφέας δίνει με πουά και παλ χρώματα, τα συναισθήματα που αυτοθυσιαστικά διαθέτει η Καρυάτιδά του, για να βρεθεί και πάλι στη θέση, (παρ όλη την ήττα που υπέστη) να πιάσει το λεβιέ των ταχυτήτων του ... κάματος (...βεβαίως, μη πάει ο νους σας αλλού) και να σανιδώσει τα γκάζια, για να αναφωνήσει σε μια ηδονιστική περιδίνηση της εξουσίας, Πάλι με χρόνους με καιρούς - Πάλι δικά μου είναι.
Ο συγγραφέας , στο τέλος καταπονημένος από την υπερπροσπάθεια, δεν ξεχνά να δηλώσει δεξιός και λάτρης της μπουγάτσας
Είναι δυνατόν αναγνώστη, να μην στηρίξεις αυτή τη προσπάθεια;
Είναι δυνατόν μην αναφωνήσουμε όλοι μαζί, βαράτε βουνά βαράτε πλαγιές ο ποπός του νίκου πετάει φωτιές ;
Και για όσους αμάρτησαν και δεν ψήφισαν το Μαράκι μας, συχωρεμένοι να 'ναι. Η αλλαγή είναι εδώ και η Μαρία σας περιμένει, έχει μεγάλη καρδιά και περιμένει να σας αγκαλιάσει και να σφίξει το χέρι σας .
Εδώ χώρεσε όλο το προλεταριάτο, εσάς δεν θα χωρέσει;
Ο ΚΟΥΜΠΑΝΟΣ 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου