Αυτό είναι το γήπεδο του Αιτωλικού, όπου η πρώην δημοτική αρχή του καραπάνου, παρέδωσε ως αναπτυξιακό έργο, όπου μόνο ο χλοοτάπητας στοίχισε 50.000 ευρώ.
Κάποιος βέβαια μπορεί να πει, εεε μπροστά στα εκατοντάδες χιλιάρικα που έπαιρνε από άλλες επενδύσεις ως μίζα, αυτό δεν είναι και τίποτα σπουδαίο.
Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε, εκτός των χρημάτων και με τη λεγόμενη εξαγορά συνειδήσεων, ώστε να υπάρχουν τα μέγιστα αποτελέσματα από το μηχανισμό των κομμάτων που στήριξαν τον καραπάνο στις εκλογές.
Σε αυτή τη περίπτωση μιλάμε για το βαθύ ΠΑΣΟΚ και τους κρατικοδίαιτους υπαλλήλους του, που μέχρι σήμερα είναι άνευ αντικειμένου, στον κρατικό δημοσιοϋπαλληλικό μηχανισμό.
Το έργο του χλοοτάπητα το είχε αναλάβει ο υιός Τέγα έναντι 25.000 ευρώ.
Μετά τις εργασίες που υποτίθεται ότι έγιναν, ο χλοοτάπιτας πήρε χρώμα μόνο για μερικές βδομάδες, μετά εξαφανίστηκε από το γήπεδο, κοινός απέτυχε η σπορά.
Μετά από αυτό ο καραπάνος ανάθεσε εκ νέου στον υιό Τέγα, να ξανακάνει το έργο δίνοντάς του ακόμη 25.000 ευρώ.
Μάλλον ο υιός Τέγας, ο οποίος έχει ως σήμα κατατεθέν και το βλέμμα της απαστράπτουσας αγελάδας, ξανααπέτυχε, στο στόχο να φυτρώσουν τα σποράκια που υποτίθεται ότι έσπειρε.
Είναι η εικόνα που βλέπετε, στη σημερινή ανάρτηση.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο πρώην δήμαρχος καραπάνος του έδωσε με ανάθεση, έργο όπου θα ξερίζωνε τα χορταράκια από τα μνημεία των νεκροταφείων και τα ζιζάνια από τα αναχώματα των αντιπλημμυρικών αναχωμάτων... μάλλον θα ήθελε να καλλιεργήσει μπακλαβάδες ο καραπάνος και δεν μπορούσε... τα χορταράκια του έκλεβαν χώρο και χρήμα.
Και για να μην τα πολυλογούμε τα έργα του υιού Τέγα, στην πενταετία καραπάνου, ξεπέρασαν τις 500.000 ευρώ και όλα αυτά με ανάθεση από τον πρώην δήμαρχο, χωρίς δημοπρασία και τις περισσότερες φορές στο μιλητό, χωρίς έγγραφα, εγκρίσεις και αποφάσεις συλλογικών οργάνων.
Η τελευταία ανάθεση του καραπάνου στον υιό Τέγα, για να κόψει χορταράκια χειροβότανα και χαμομήλι για το χειμώνα, ήταν της τάξης των 80.000 ευρώ (79.800 για την ακρίβεια).
Εδώ πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι, η συγκεκριμένη δαπάνη έγινε, παρότι η υπηρεσία δεν έδωσε την συγκατάθεσή της. Δηλαδή υπάρχει έγγραφο απορριπτικό, το οποίο όμως ο καραπάνος το έκανε λαδόκολλα για να τυλίξει τα χρήματα της μίζας από τον υιό Τέγα.
Και μετά εσείς θέλετε και γήπεδο ... ε μάλλον δεν είστε καλά.
Εμείς όμως ξαναρωτάμε, που ήταν τα καλόπαιδα, οι Αιτωλικώτες του καραπάνου οι οποίοι στελέχωναν το μηχανισμό του ;
Πόσο ακριβά πούλησαν την αξιοπρέπειά τους;
Σήμερα, έχουν το θάρρος και το τσαγανό να αντιμετωπίσουν την καταστροφή που φέρανε στο Αιτωλικό μας;
Άκουσε κάποιος, από αυτή τη παρέα, έστω ένα συγνώμη - σφάλαμε;
Αθλητισμός στο Αιτωλικό το 2020.
Αυτός ο αγροτικός δρόμος είναι εντός του γηπέδου και χρησιμεύει για να τρέχουν οι αθλητές - κασκαντέρ.
Τώρα αν σας πούμε ότι αυτό είναι το γήπεδό μας, θα το πιστέψετε;
Το πράσινο γρασίδι που διακρίνετε, είναι ότι κατάφερε να φυτρώσει από τη ρεμούλα των 50.000 ευρώ του καραπάνου και του κολλητού του στην ανάθεση, ο οποίος θα του έφερνε ψήφους από το ΠΑΣΟΚ.
Το λευκό γρασίδι, είναι η πραγματική επένδυση των Αιτωλικιωτών δημοτικών συμβούλων, στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία, στα διόδια, τις Συριζέικες Αλυκές και στη ΤΕΡΝΑ.
Το λευκό σημάδι στο βάθος δεν είναι η λευκή πετσέτα που πέταξαν οι αντίπαλοι του Άρη, είναι ο αποδοτικότερος και εγγυημένος τρόπος να βρεθούν οι αθλητές εκτός γηπέδων για πάντα.
Εδώ ακριβώς είναι η λευκή τρύπα, μάλλον απομεινάρι κατασκευαστικό, του αναδόχου για το έργο του χλοοτάπητα του γηπέδου.
Βέβαια το μόνο που έμεινε είναι η τρύπα, τα δε κομμάτια φελιζόλ, είναι το αυτοσχέδιο φανάρι των αθλουμένων για να μην πέσει κάποιος μέσα.
Εάν ήμασταν σε θάλασσα, θα λέγαμε το απέραντο γαλάζιο.
Σε αυτό το γήπεδο με αυτό το χλοοτάπητα, τι μπορεί κανείς να πει;;;
Θα μπορούσαμε άνετα να προσθέσουμε γίδια και γελάδια σαν τον καραπάνο που βόσκουν αμέριμνα, σε ένα χειμωνιάτικο κάμπο, σε αυτή τη περίπτωση όμως το μόνο που μας κρατάει ακόμη ζωντανούς είναι το όνομα και τα χρώματα του ΆΡΗ Αιτωλικού.
Ο ορισμός της κομπίνας, το πελατειακό κράτος σε όλο του το μεγαλείο.
Εάν κάποιος ρωτήσει τι είναι αυτό, δεν ξέρουμε να απαντήσουμε.
Ίσως είναι απολίθωμα από την εποχή του σιδήρου.
Σίγουρα όμως είναι, κάποιο κατασκευαστικό απομεινάρι παλαιότερων δημοτικών αρχών.
Άντε και από μια άλλη γωνία, μπας και νοιώσουμε λίγο καλύτερα.
Εδώ βλέπουμε ένα πραγματικό έργο της προηγούμενης δημοτικής αρχής καραπάνου.
Κάποτε εδώ υπήρχαν δέντρα, αλλά μάλλον επειδή το τζάκι κάποιου Αιτωλικιώτη δημοτικού συμβούλου, είχε έλλειψη, αποφασίστηκε η κοπή τους για να μπορεί ο δημογέροντας να εξουσιάζει το πόπολο του Αιτωλικού.
Η αφορμή δόθηκε όταν ο άνεμος γκρέμισε τη σαθρή μάντρα του γηπέδου και δεν είναι υπερβολή αυτό που γράφουμε. Ναι ο αέρας γκρέμισε τη μάντρα, αλλά ήταν μιας πρώτης χαράς ευκαιρία να καταλογιστούν ευθύνες στα δέντρα και να κοπούν ως ένδειξη τιμωρίας και μάλιστα με την εσχάτη των ποινών.
Κομμένο γρασίδι, το οποίο περιμένει να γίνει κάποτε κοπριά σαν τα αφεντικά της πρώην δημοτικής αρχής του καραπάνου.
Μ.Ε.Π
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου