Οι δάσκαλοι του δευτέρου δημοτικού σχολείου έγραψαν αυτό το όμορφο κείμενο για να την αποχαιρετήσουν:
«Σήμερα βρισκόμαστε στη δυσάρεστη θέση να αποχαιρετήσουμε μια σπουδαία γυναίκα, μια αγαπημένη φίλη και μία εκπαιδευτικό που άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα σε κάθε μας μέρα. Η Ντίνα δεν ήταν απλώς μία συνάδελφος, ήταν μια πηγή έμπνευσης, δύναμης και αγάπης για όλους μας. Η ζωή της ήταν αφιερωμένη στο να προσφέρει στους άλλους, να βοηθά, να στηρίζει και να φωτίζει τις ζωές των ανθρώπων γύρω της.
Με την καλοσύνη, την υπομονή και την αφοσίωσή της, μας δίδαξε πως η εκπαίδευση δεν είναι μόνο γνώση, αλλά κυρίως ανθρωπιά. Ήταν εκεί σε κάθε στιγμή που την χρειαστήκαμε, είτε με μια σοφή κουβέντα, είτε με ένα χαμόγελο που έδινε φως σε κάθε δύσκολη μέρα. Η αγάπη της για τα παιδιά, η αφοσίωση στη δουλειά της και το πάθος της για το καλύτερο δεν θα ξεχαστούν ποτέ.
...Αλλά η Ντίνα δεν έδινε μόνο γνώσεις. Μας έδινε δύναμη να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Ήταν πάντα η φωνή της λογικής, η ψυχή της ομάδας, το στήριγμα για τον καθέναν μας. Η καρδιά της ήταν πάντα ανοιχτή, και αυτή η γενναιοδωρία που την χαρακτήριζε είναι κάτι που θα μας ακολουθεί για πάντα.
Η απώλειά της αφήνει ένα τεράστιο κενό, αλλά ταυτόχρονα μας αφήνει και μια κληρονομιά που είναι γεμάτη από αξίες, ανθρώπινη ζεστασιά και πίστη στις δυνατότητες του καθενός. Θα την θυμόμαστε πάντα με σεβασμό και αγάπη. Θα την θυμόμαστε για τα όσα προσέφερε, για την ψυχή που ήταν και για το φως που μας χάρισε.
Αγαπημένη μας Ντίνα, η παρουσία σου στη ζωή μας ήταν δώρο, και η απουσία σου είναι ένα κενό που κανείς δεν μπορεί να γεμίσει. Ευχαριστούμε που υπήρξες μέλος της ζωής μας, που ήσουν φίλη, συνάδελφος . Θα σε κρατήσουμε για πάντα στην καρδιά μας και θα τιμούμε τη μνήμη σου σε κάθε μας βήμα.
Ας βρει η ψυχή σου την ειρήνη που της αξίζει. Εμείς, εδώ, θα σε κρατάμε ζωντανή στις σκέψεις και στις καρδιές μας για πάντα.
Καλό ταξίδι, αγαπημένη μας Ντίνα
Οι δάσκαλοι του 2ου Δημοτικού σχολείου Αιτωλικού»
Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου έκανε την ακόλουθη ανάρτηση:
Η καρδιά μας σφίχτηκε σήμερα.
Η αγαπημένη κυρία Ντίνα μας έφυγε τόσο γρήγορα, τόσο ξαφνικά…
Η δασκάλα με το γλυκό χαμόγελο,
τα
ζεστά μάτια,
τις ήρεμες κουβέντες,
τη μεγάλη καρδιά που χώραγε όλα τα παιδιά – και κάτι παραπάνω.
Για πολλούς ήταν “η δασκάλα”,
μα για
όσους τη γνώρισαν… ήταν κάτι βαθύτερο.
Ήταν παρηγοριά.
Ήταν φως.
Ήταν η ζεστασιά στο πρώτο σχολικό άγχος,
η φωνή που έλεγε “μπράβο” και το εννοούσε.
Ευγνώμονες είμαστε.
Όχι μόνο γιατί
τα παιδιά μας τη γνώρισαν.
Αλλά γιατί
τα αγάπησε σαν δικά της.
Στο σχολείο μας θα λείπει η μορφή της.
Αλλά θα μείνει για πάντα η ευγένειά της.
Η ματιά της που σε ηρεμούσε.
Η
αγκαλιά της που μας χωρούσε όλους.
Καλό ταξίδι, κυρία Ντίνα.
Σας
ευχαριστούμε για όλα.
Για όσα μάθατε
στα παιδιά μας.
Για όσα μας μάθατε κι
εμάς.
Με σεβασμό και αγάπη,
οι γονείς του
σχολείου σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου