Χειμερινό ηλιοστάσιο: Σήμερα η μεγαλύτερη νύχτα της χρονιάς – Τι είναι η ισημερία

Τα έθιμα σε όλο τον κόσμο

Σήμερα Κυριακή 21 Δεκεμβρίου είναι το χειμερινό ηλιοστάσιο, το οποίο σηματοδοτεί την επίσημη έναρξη του χειμώνα και κατ’ επέκταση τη μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου.

Στην Αθήνα, ο ήλιος θα ανατείλει στις 07:37 και θα δύσει στις 17:09, με τη διάρκεια της ημέρας στις 9 ώρες, 32 λεπτά.

Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό αστρονομικό γεγονός που χαρακτηρίζεται από τη μεγαλύτερη νύχτα και τη συντομότερη ημέρα ολόκληρου του χρόνου, στο βόρειο ημισφαίριο.

...

Το Χειμερινό Ηλιοστάσιο μάλιστα σηματοδοτεί την επίσημη έναρξη του χειμώνα καθώς από εκείνο το 24ωρο και μετά, οι ημέρες αρχίζουν και μεγαλώνουν.

Κατά τη διάρκεια του Χειμερινού Ηλιοστασίου, ο ήλιος θα βρεθεί στο χαμηλότερο σημείο της ουράνιας πορείας του με αποτέλεσμα εκείνη η ημέρα να διαρκεί λιγότερο από οποιαδήποτε άλλη ημέρα του χρόνου.

Από την άλλη η νύχτα επεκτείνεται στο μέγιστο. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, οι ημέρες αποκτούν περισσότερες ώρες ηλιοφάνειας που σταδιακά οδηγούν το βόρειο ημισφαίριο στο Θερινό Ηλιοστάσιο του Ιουνίου.

Το Χειμερινό Ηλιοστάσιο, σε πολλούς πολιτισμούς και παραδόσεις, γιορτάζεται ως σύμβολο της επιστροφής του φωτός και της ανανέωσης.

Πολλές κοινωνίες μάλιστα θεωρούσαν πως είναι ένα μήνυμα ελπίδας για τους μήνες που θα έπονται.

Η εξήγηση πίσω από το Χειμερινό Ηλιοστάσιο

Το Χειμερινό Ηλιοστάσιο παρατηρείται όταν ο άξονας της Γης παρουσιάζει κλίση περίπου 23 μοιρών και 26 λεπτών σε σχέση με το επίπεδο της τροχιάς του. Αυτή ακριβώς η κλίση ευθύνεται για τη δημιουργία των 4 εποχών.

Τους πρώτους 6 μήνες του χρόνου -από την εαρινή ισημερία τον Μάρτιο μέχρι τη φθινοπωρινή ισημερία τον Σεπτέμβριο-, το βόρειο ημισφαίριο στρέφεται περισσότερο προς τον Ήλιο, με αποκορύφωμα κλίσης την 21η Ιουνίου όπου είναι το Θερινό Ηλιοστάσιο.

Από την άλλη, το β’ εξάμηνο του χρόνου, το βόρειο ημισφαίριο απομακρύνεται από τον Ήλιο, με το μέγιστο της απόκλισης να συμβαίνει στις 21 Δεκεμβρίου, την ημέρα του Χειμερινού Ηλιοστασίου.

Τι είναι η ισημερία

Κατά τη διάρκεια της ισημερίας, ο άξονας της Γης και η τροχιά της ευθυγραμμίζονται έτσι ώστε και τα δύο ημισφαίρια να λαμβάνουν ίση ποσότητα ηλιακού φωτός.

Αυτό συμβαίνει επειδή κατά την ισημερία, η μέρα και η νύχτα διαρκούν σχεδόν το ίδιο χρονικό διάστημα, αν και μπορεί να υπάρχει αναντιστοιχία μερικών επιπλέον λεπτών, ανάλογα με το πού βρίσκεται κανείς στον πλανήτη.

Η φθινοπωρινή ισημερία στο Βόρειο Ημισφαίριο μπορεί να συμβεί μεταξύ 21 και 24 Σεπτεμβρίου, ανάλογα με το έτος. Η εαρινή ισημερία μπορεί να συμβεί μεταξύ 19 και 21 Μαρτίου.

Ενώ οι αστρονομικές εποχές εξαρτώνται από το πώς κινείται η Γη γύρω από τον ήλιο, οι μετεωρολογικές εποχές ορίζονται από τον καιρό.

Οι μετεωρολόγοι χωρίζουν το έτος σε τρίμηνες εποχές με βάση τους ετήσιους κύκλους θερμοκρασίας. Με βάση αυτό το ημερολόγιο, η άνοιξη ξεκινά την 1η Μαρτίου, το καλοκαίρι την 1η Ιουνίου, το φθινόπωρο την 1η Σεπτεμβρίου και ο χειμώνας την 1η Δεκεμβρίου.

Το ηλιοστάσιο στη λαογραφία

Ο Ήλιος λατρεύτηκε από τους αρχαίους σαν θεός και σχεδόν όλοι οι αρχαίοι λαοί καθιέρωσαν προς τιμή του διάφορες γιορτές, από τους Σκανδιναβούς και τους Ιρανούς έως τους Μάγια και τους Ίνκας.

Σχεδόν παντού, οι μεγαλύτερες γιορτές γίνονταν κατά την εποχή του χειμερινού ηλιοστασίου που σηματοδοτούσε και την έναρξη του νέου έτους.

Προϊστορικά μνημεία όπως το Στόουνχεντζ στη Βρετανία πιστεύεται ότι σχετίζονταν με την καταγραφή των κινήσεων του Ήλιου στον ουρανό.

Παλαιότερα στην Ελλάδα την ημέρα του χειμερινού ηλιοστασίου υπήρχε το έθιμο να τοποθετείται στο αναμμένο τζάκι ένα αρκετά μεγάλο ξύλο, που ονομαζόταν μαμμή ή μπάμπω. Στο έθιμο αυτό βρίσκονται οι ρίζες του εθίμου του Χριστόξυλου, το οποίο ακολουθούσε η χριστιανική παράδοση, τα παλαιότερα κυρίως χρόνια, στα χωριά.

Σύμφωνα με την παράδοση, πρέπει σε κάθε σπίτι να καίει η φωτιά, όχι μόνο για να αποτρέπονται οι ανεπιθύμητοι καλικάντζαροι αλλά και για να ζεσταθεί ο μικρός Χριστός.

Οι αγγλοσαξωνικοί λαοί τιμούσαν τo χειμερινό ηλιοστάσιο με παγανιστικές ηλιολατρικές γιορτές, όπως το άναμμα φωτιάς (Yule Log), για να χαιρετίσουν την επάνοδο του ήλιου στο βόρειο ημισφαίριο.

Στην Κίνα γιορτάζουν την μικρότερη μέρα του χρόνου με οικογενειακές συνάξεις και μνημόσυνα στους προγόνους.

Στο Ιράν τέλος γιορτάζουν την μεγαλύτερη και πιο σκοτεινή νύχτα του χρόνου με οικογενειακές συνάξεις και συγκεντρώσεις σε φιλικά σπίτια, όπου κυριαρχεί το φαγητό, το ποτό και η απαγγελία ποίησης, σε ένα έθιμο με ζωροαστρική προέλευση.

https://www.pronews.gr/perivallon/fysi/xeimerino-iliostasio-simera-i-megalyteri-nyxta-tis-xronias-ti-einai-i-isimeria/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Γιάννης Βογιατζής: 99 χρόνια ζωής, 99 χρόνια σκηνής – και ο «Μικές» που δεν ξεχνιέται (Βίντεο)

Από το ραδιόφωνο της «χρυσής» εποχής μέχρι τη μεγάλη οθόνη της Φίνος Φιλμ, ο ηθοποιός που έκανε τον δεύτερο ρόλο… πρώτο, έσβησε 99 κεράκια.

Υπάρχουν πρόσωπα που τα θυμάσαι σαν συγγενείς. Όχι επειδή τους γνώρισες, αλλά επειδή τους συνάντησες ξανά και ξανά. Σε απογεύματα με την τηλεόραση ανοιχτή, σε καλοκαιρινές επαναλήψεις, σε εκείνο το γέλιο που έρχεται χωρίς προσπάθεια. Ο Γιάννης Βογιατζής έγινε 99 ετών και είναι από εκείνες τις σπάνιες περιπτώσεις που τα γενέθλια ενός ηθοποιού μοιάζουν λίγο σαν γενέθλια μιας ολόκληρης εποχής.

Δεν χρειάζεται να πεις πολλά για να σε καταλάβουν: «Ο Μικές». Δύο λέξεις, κι αμέσως έρχεται η εικόνα. Το βλέμμα που κουβαλά αθωότητα και πονηριά μαζί. Η αδεξιότητα που δεν γίνεται ποτέ γελοιοποίηση, γιατί έχει μέσα της κάτι τρυφερό, κάτι δικό μας. Ο «αφελής» που δεν είναι χαζός. Απλώς είναι ο άνθρωπος που προσπαθεί να σταθεί σε έναν κόσμο πιο γρήγορο από αυτόν.

...

Κι αυτή είναι, ίσως, η μεγάλη τέχνη του Βογιατζή: δεν υποδύθηκε καρικατούρες. Έπλασε ανθρώπους.

Από μια φωνή στο ραδιόφωνο, σε ένα πρόσωπο που έγινε «σήμα κατατεθέν»

Πριν γίνει κινηματογραφικό σημείο αναφοράς, ο «Μικές» υπήρξε ραδιοφωνικός χαρακτήρας στην εκπομπή «Το Ημερολόγιο ενός Θυρωρού». Εκεί χτίστηκε πρώτα η προσωπικότητα. Όχι με εικόνα, αλλά με ρυθμό, παύσεις, ένα ιδιαίτερο «πάτημα» στις λέξεις. Κι όταν η επιτυχία βγήκε από τα όρια του ραδιοφώνου, ήταν σχεδόν μοιραίο να ακολουθήσει το σινεμά.

Έτσι φτάνουμε στο 1968 και στην ταινία «Ο Μικές Παντρεύεται» της Φίνος Φιλμ. Η υπόθεση, όπως όλες οι μεγάλες κωμωδίες, ξεκινά απλά και μετά μπερδεύει υπέροχα: ένας άνθρωπος που θέλει να «φτιάξει τη ζωή του» μέσα από έναν γάμο, βρίσκεται αντιμέτωπος με όρους, παρεξηγήσεις, δουλειές που δεν του ταιριάζουν, και μια κοινωνία που ζητά συνεχώς να είσαι κάτι άλλο από αυτό που είσαι.

Και κάπου εκεί, ανάμεσα στο «θέλω να τακτοποιηθώ» και στο «δεν ξέρω πώς», γεννιέται το γέλιο. Ένα γέλιο που έχει πάντα από κάτω μια μικρή λύπη, μια αναγνώριση: «Ναι, κι εγώ έτσι τα κάνω καμιά φορά».

Ο ηθοποιός που έκανε τον δεύτερο ρόλο… πρώτο

Ο Βογιατζής δεν χρειάστηκε να «καταπιεί» την οθόνη. Δεν έπαιξε ποτέ με την ένταση του «κοιτάξτε με». Έπαιξε με κάτι πιο δύσκολο: με την ακρίβεια. Με τη λεπτομέρεια. Με το timing που δεν διδάσκεται.

Γι’ αυτό και η διαδρομή του είναι τεράστια: σύμφωνα με τη Φίνος Φιλμ, συμμετείχε σε πάνω από 65 ταινίες, ενώ πέρασε και από την τηλεόραση με σειρές όπως «Η Γειτονιά μας», «Ορκιστείτε Παρακαλώ», «Η Λάμψη» και «Η Οικογένεια Βλάπτει».

Δεν είναι απλώς αριθμοί. Είναι η απόδειξη ενός πράγματος: ότι ο κόσμος τον ήθελε. Ότι οι παραγωγές τον εμπιστεύονταν. Ότι οι σκηνοθέτες ήξεραν πως, όταν έρθει η σκηνή που πρέπει να «κουμπώσει», ο Βογιατζής θα την κουμπώσει.

Το θέατρο ως βάση – πριν από όλα τα υπόλοιπα

Κάτω από τη δημοφιλία της κωμωδίας, υπάρχει πάντα μια θεατρική ρίζα. Η πρώτη του θεατρική εμφάνιση καταγράφεται το 1955 στο έργο «Ο Έμπορος της Βενετίας» — και από εκεί και μετά, το θέατρο έγινε σταθερό έδαφος: ρόλοι, συνεργασίες, διαδρομή που δεν μετριέται με «πρωταγωνιστικούς τίτλους», αλλά με αντοχή.

Κι αυτή η αντοχή είναι που φαίνεται σε κάθε του κίνηση: ακόμα και στις πιο «ελαφριές» στιγμές, υπάρχει μια πειθαρχία. Μια γνώση ότι το γέλιο δεν είναι τυχαίο — είναι δουλειά.

Τα 99 του χρόνια και η μνήμη που δεν παλιώνει

Όταν η Finos Film ευχήθηκε δημόσια για τα 99 του χρόνια, η ανάρτηση λειτούργησε σαν μικρή υπενθύμιση: κάποιοι ηθοποιοί δεν είναι μόνο «καριέρες». Είναι μνήμη. Είναι κοινός τόπος. Είναι κάτι που ενώνει ανθρώπους που δεν έχουν γνωριστεί ποτέ μεταξύ τους, αλλά έχουν γελάσει με το ίδιο βλέμμα.

Ο Γιάννης Βογιατζής στα 99 δεν είναι απλώς ένας άνθρωπος που μεγάλωσε. Είναι ένας ηθοποιός που έμεινε. Κι ο «Μικές» — αυτός ο παράξενα επίμονος, ευάλωτος, αστείος τύπος — εξακολουθεί να μας θυμίζει κάτι βασικό: πως η καλοσύνη, όταν παίζεται με αλήθεια, δεν παλιώνει ποτέ.

ΥΓ.: Στην καριέρα μου και με δεδομένο ότι ξεκίνησα με το καλλιτεχνικό ρεπορτάζ του Έθνους, αλλά και αργότερα στα τηλεοπτικά μου χρόνια, είχα την ευκαιρία πάρα πολλές φορές να γνωρίσω από κοντά το Γιάννη Βογιατζή. Κάθε συνάντηση ήταν και ένας θησαυρός αποταμιευμένος στη μνήμη μου με τόσα πράγματα που μου έλεγε. Σεμνός, φιλικός, ευγενής, χαμηλών τόνων… Δημοφιλής, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήθελε να τον λένε «σταρ». Και το εξήγησε στην τελευταία συνέντευξη που έδωσε πριν ελάχιστα χρόνια.

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Tα κρυφά σύμβολα στα χαρτονομίσματα – Υπάρχουν σε όλες τις χώρες (φωτό)

Οι Κινέζοι δημιούργησαν πρώτοι τα χαρτονομίσματα

Εκείνοι που χρησιμοποίησαν πρώτοι χαρτονομίσματα ήταν οι Κινέζοι, κατά την Δυναστεία των Τανγκ (618-907 μ.Χ.).

Χρειάστηκε να περάσουν τουλάχιστον 500 χρόνια πριν τα υιοθετήσει η Ευρώπη και είναι αλήθεια πως μέχρι να φθάσουν στον υπόλοιπο κόσμο η Κίνα ήδη αντιμετώπιζε οικονομική κρίση (μεγάλη παραγωγή χαρτονομισμάτων ώσπου «βούλιαξε» η αξία τους).

Αλήθεια, σας θυμίζει κάτι;

Εν πάση περιπτώσει, τα χαρτονομίσματα των οποίων η αρχική χρήση δεν ήταν ίδια με εκείνη των μεταλλικών νομισμάτων, αποτελούσαν «υποσχετικές».

...

Δηλαδή, ήταν ένα κείμενο που το συνέτασσε ο εκδότης και υποσχόταν την καταβολή του αναγραφόμενου ποσού στο πρόσωπο με το οποίο έκανε την συναλλαγή.

Με την εξέλιξη της διαδικασίας αυτής έπαψαν να αναγράφονται τα στοιχεία του δικαιούχου στο κείμενο και στο τέλος δικαιούχος ήταν οποιοδήποτε είχε στα χέρια του το συγκεκριμένο χαρτί με το κείμενο.

Η ανάγκη για ασφάλεια και την αποφυγή παραχάραξης ήταν εκείνη που οδήγησε τους εκδότες των χαρτονομισμάτων στην χρήση συμβόλων, ειδικών μελανιών, χαρτιών κλπ.

Αλλά τα επιλεγμένα κατά καιρούς σχέδια και σύμβολα, φανερά ή μη, έχουν μια τεράστια ιστορία από πίσω τους.

Τόνοι μελανιού έχουν χυθεί για το αμερικανικό δολάριο και τους συμβολισμούς του αλλά πόσοι άραγε γνωρίζουν, εκτός από τους παθιασμένους συλλέκτες, ότι υπήρχαν χαρτονομίσματα που πάνω τους ήταν κρυμμένη η λέξη «σεξ», χαρτονομίσματα με λάθος υπογραφές που αργότερα αποσύρθηκαν, χαρτονομίσματα με κρυφά σχέδια της κεφαλής του Διαβόλου ή πεντάλφες, τον αριθμό 666 και το σύμβολο της πυρηνικής ενέργειας;

Ο Ινδός Ρετζάν Ράτζακ ερευνητής και ακαδημαϊκός, ο οποίος διευθύνει μια επιτυχημένη κατασκευαστική εταιρεία στο Μπανγκαλόρ και παράλληλα είναι πρόεδρος της Διεθνούς Κοινωνίας Τραπεζογραμματίων -πρόκειται για μη κερδοσκοπικό εκπαιδευτικό οργανισμό με περισσότερα από 2.000 μέλη σε περισσότερες από 90 χώρες – τονίζει ότι εκτός από την παλαιότητα, την καλή κατάσταση και την περιορισμένη κυκλοφορία ενός χαρτονομίσματος, η παραξενιά του παίζει πολύ σημαντικό ρόλο για τους συλλέκτες.

Με άλλα λόγια, τα σύμβολά του.

Το χαρτονόμισμα των 50 ρουπιών των Σεϊχελών, που είχε κρυφά γραμμένη την λέξη «σεξ» στους φοίνικες που εμφανίζονταν στην πάνω δεξιά γωνία του, είναι μια τέτοια περίπτωση.

Στην αρχή πίστευαν ότι επρόκειτο για εκτυπωτικό λάθος. Όμως, άλλο ένα χαρτονόμισμα -των 10 ρουπιών αυτό- που εκδόθηκε την ίδια χρονιά στην Σεϊχέλες, βρέθηκε πως είχε κρυμμένη λέξη πάνω στο σχέδιό του.

Επρόκειτο για την λέξη «κάθαρμα» (Scum) και ήταν κάτω από το πτερύγιο μιας θαλάσσιας χελώνας.

Σύμφωνα με φήμες που κυκλοφορούν και με λίγες αποδείξεις να τις στηρίζουν, κάποιος που υποστήριζε την ανεξαρτησία των Σεϋχελλών από την Βρετανία φαίνεται πως επέμεινε στο να μπουν αυτές οι κρυφές λέξεις με σκοπό να έρθει σε δύσκολη θέση το στέμμα. Και τα δύο χαρτονομίσματα αποσύρθηκαν το 1976.

Η κεφαλή του Διαβόλου

Ιδιαίτερη ιστορία έχει και το καναδέζικο χαρτονόμισμα των δύο δολαρίων.

Μία από τις εκδόσεις του είχε πάνω της υπογραφή του λάθους αξιωματούχου.

«Κατά την διάρκεια της διαδικασίας εκτύπωσης κάποια φύλλα χαρτιού με την υπογραφή του λάθους αξιωματούχου μπήκαν μέσα και πήραν σειριακό αριθμό» αναφέρει Καναδός συλλέκτης σε σχετικό άρθρο του BBC, εξηγώντας γιατί έχει μεγάλη αξία το συγκεκριμένο χαρτονόμισμα, το οποίο σημειώνεται πως πωλήθηκε σε δημοπρασία έναντι 9.333 δολαρίων.

Όμως, εκείνο για το οποίο έγινε μεγάλη φασαρία όταν εκδόθηκε το 1954, ήταν το χαρτονόμισμα των 2 δολαρίων με το πορτραίτο της Βασίλισσας Ελισάβετ.

Ένας προσεκτικός  παρατηρητής μπορούσε να δει πάνω στα μαλλιά της Ελισάβετ να σχηματίζεται η κεφαλή ενός χαμογελαστού Διαβόλου.

Το συγκεκριμένο χαρτονόμισμα τυπώθηκε για μόλις ενάμιση χρόνο και λέγεται πως δόθηκε εντολή στους καλλιτέχνες του πορτραίτου της Ελισάβετ να κάνουν δυσδιάκριτη την εικόνα του Διαβόλου στα μαλλιά της όταν επανεκδόθηκε το 1957.

Σχέδιο ταινίας τρόμου, αρκετά δυσδιάκριτο φυσικά, έχει και το χαρτονόμισμα των 10.000 μάρκων που είχε εκδοθεί στην Γερμανία μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και συγκεκριμένα το 1922.

Το χαρτονόμισμα είχε πάνω του το «Πορτραίτο ενός Νεαρού Άνδρα» του διάσημου Γερμανού ζωγράφου και θεωρητικού της γερμανικής αναγέννησης, Άλμπρεχτ Ντύρερ.

Ένας άγνωστος, ωστόσο, χαράκτης σχεδίασε την εικόνα ενός βαμπίρ με κουκούλα πίσω από τον αριστερό ώμο του άνδρα έτοιμο να του πιει το αίμα, θέλοντας ίσως να κάνει έτσι μια πολιτική δήλωση.

Ακόμα και όταν αυτό ανακαλύφθηκε το χαρτονόμισμα, δεν βγήκε από την κυκλοφορία.

Δολάριο και Ιλλουμινάτι

Κατά τον ερευνητή αρθρογράφο και έμπειρο συλλέκτη νομισμάτων Χρήστο Κασταμονίτη που είναι γνώστης των μυστικιστικών συμβόλων, τα σύμβολα που χαράζονται πάνω στα νομίσματα είναι πολύ σημαντικά.

Ανέκαθεν ήταν. Όσον αφορά δε, το αμερικανικό χαρτονόμισμα του ενός δολαρίου, είναι γεμάτο από σύμβολα, κυρίως μασονικά. Σε συνέντευξη που είχε δώσει στον Μηνά Παπαγεωργίου για το περιοδικό «Φαινόμενα», τόνιζε πως ο αριθμός 13 είναι κυρίαρχος σε αυτό το χαρτονόμισμα.

«Παρατηρούμε μια λατινική έκφραση, το «E PLURIBUS UNUM», που σημαίνει «Ένας από Πολλούς» και αποτελείται από 13 γράμματα.

Ακριβώς από κάτω βλέπουμε 13 αστέρια για τις 13 αρχικές αποικίες  και πιο κάτω ο «αητός» κρατά 13 βέλη και ένα φυτό με 13 φύλλα και 13 κεράσια.

Το 13 είναι σημαντικός αριθμός για τους Ιλλουμινάτι.  Και ερχόμαστε στο πιο σημαντικό για μένα σύμβολο.

Αυτό που υπάρχει στο δολάριο δεν είναι αητός.

Στην πραγματικότητα πρόκειται για το μυθικό πτηνό Φοίνικα που έχει πολύ μεγάλο μυστικιστικό συμβολισμό και κατέχει σημαντική θέση στον Τεκτονισμό και στα δρώμενα των μυστικιστικών εταιρειών.

Τέλος, υπάρχουν πολλές εκτυπώσεις σε πολύ μικρή κλίμακα με στοιχεία που διακρίνονται με δυσκολία, στις οποίες  υπάρχουν μασονικά σύμβολα όπως οι τρεις μικρές πυραμίδες κ.α.».

Βέβαια, δεν είναι όλα τα σύμβολα κρυφά. Για παράδειγμα, προκαλεί εντύπωση η ύπαρξη του αριθμού 666 ως αρχικού κωδικού στα χαρτονομίσματα του Ισραήλ. Αυτός ο αριθμός υπήρχε, αλλά όχι φανερά, και στο ελληνικό πεντοχίλιαρο με τον Κολοκοτρώνη. Επιτυγχάνονταν με τα τρία μηδενικά κολλημένα ώστε να δημιουργείται ένα 666 στο κέντρο.

Ελληνικά χαρτονομίσματα

Στο χαρτονόμισμα των 500 δραχμών με τον Καποδίστρια, στην άνω δεξιά γωνία σχηματίζεται μια πεντάλφα ενώ κάτω δεξιά υπήρχε ένα κτίριο χωρίς να αναγράφεται η ταυτότητά του.

«Πρόκειται για το θέατρο της Κέρκυρας που καταστράφηκε κατά την διάρκεια του Β’ παγκοσμίου Πολέμου και αποτέλεσε το πρώτο σημείο συνάντησης της στοάς «Ανατολή», της πρώτης μασονικής στοάς της Ελλάδας.

Εντύπωση προκαλούσε και το κεντρικό σημείο του χαρτονομίσματος, όπου υπήρχε μια μασονική χειραψία δυο χεριών που περιβάλλονται από ένα ουροβορο όφι – χαρακτηριστικό μασονικό σύμβολο – και όλα αυτά πάνω από ένα βιβλίο όπου πολλοί μελετητές υποστηρίζουν ότι πρόκειται για την «Σολομωνική» υποστηρίζει ο Χρήστος Κασταμονίτης.

Όσο για το ιερό μυθικό πουλί, τον Φοίνικα, που συμβολίζει την αναγέννηση, ήταν επίσης αγαπημένο θέμα για τα ελληνικά χαρτονομίσματα.

Χρησιμοποιήθηκε με το τέλος της γερμανικής κατοχής αλλά και από το Απριλιανό καθεστώς. Αναμφισβήτητα, τα σύμβολα των χαρτονομισμάτων και πολύ περισσότερο τα κρυφά, προσφέρονται για ιστορίες και θεωρίες συνομωσίας. Και όσο επίσημες εξηγήσεις δεν υπάρχουν γι’ αυτά, τόσο η κουβέντα και το ερώτημα «σύμπτωση ή σκοπιμότητα;» θα συνεχίζεται.

https://www.pronews.gr/istoria/416493_gnorizete-oti-yparhoyn-kryfa-symvola-sta-hartonomismata-foto/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Το μυστήριο με τον αριθμό 7 – Η Κωνσταντινούπολη είχε 7 ονόματα – Στην Παλαιά Διαθήκη χρησιμοποιείται 70 φορές!

Ο αριθμός 7 θεωρείται ιερός και συμβολικός και κλείνει μέσα του μια δύναμη μυστηριακή

Οι δοξασίες αναφορικά με το τι σημαίνει ο αριθμός 7, κυριάρχησαν στους περισσότερους λαούς της αρχαιότητας και ο απόηχός τους φτάνει ως τις μέρες μας ερεθίζοντας το νου και του σημερινού ανθρώπου.

...

Ο αριθμός 7 θεωρείται ιερός και συμβολικός και κλείνει μέσα του μια δύναμη μυστηριακή.

Δύσκολα κανείς μπορεί ν’ αναφέρει όλα τα πράγματα που περιλαμβάνονται σ’ αυτό το μυστηριώδη αριθμό, καθώς θα χρειαστεί ολόκληρο βιβλίο. Ας δούμε όμως μερικές εφαρμογές του αριθμού 7:

Καταρχάς, ο αριθμός 7 έχει ξεχωριστή θέση και στην Παλαιά διαθήκη.

Οι μέρες της Δημιουργίας ήταν 7, την 7η ημέρα έπλασε ο θεός τον άνθρωπο και η 7η ημέρα της Δημιουργίας είναι ημέρα ανάπαυσης και αργίας και συμβολίζει την ολοκλήρωση και την τελειότητα.

Το Πάσχα διαρκούσε 7 ημέρες. Ο Νώε έβαλε στην κιβωτό 7 ζεύγη ζώων και πτηνών, ενώ ο Κατακλυσμός άρχισε 7 μέρες μετά την είσοδο του Νώε στην κιβωτό. Την 7η μέρα μετά τον Κατακλυσμό έστειλε ο Νώε το περιστέρι έξω και 7 ημέρες και 7 νύκτες ταξίδεψε το περιστέρι μέχρι να επιστρέψει στην Κιβωτό.

Ο Φαραώ ονειρεύτηκε 7 παχιές και 7 αδύνατες αγελάδες, καθώς και 7 καρποφόρα και 7 άκαρπα στάχια. Η λυχνία του Μωυσή ήταν επτάφωτη. Ο βασιλιάς Δαβίδ 7 φορές την ημέρα υμνούσε το Θεό και 7 πλεξίδες είχαν τα μαλλιά του Σαμψών, που του έδιναν τη δύναμή.

Ο αριθμός 7 χρησιμοποιείται στην Παλαιά Διαθήκη 70 φορές!

Στην εκκλησία 7 είναι τα ιερά μυστήρια: Γάμος, Βάπτιση, Χρίσμα, Ευχέλαιο, Μετάληψη, Εξομολόγηση, Ιεροσύνη. 7 είναι τα θαύματα του Χριστού κατά τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, 7 οι κύριες αρετές (ταπεινότητα, ευσπλαχνία, αγνότητα, φιλαλληλία, επιείκεια, καλοσύνη, εργατικότητα), 7 τα θανάσιμα αμαρτήματα ((φιλαργυρία, πορνεία, γαστριμαργία, φθόνος, οργή, ακηδία).

Επίσης, 7 είναι οι ευχές που περιέχει το «Πάτερ ημών», 3 για το Θεό (αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γεννηθήτω το θέλημά σου) και 4 για τις ανάγκες του ανθρώπου (τον άρτον ημών δος, άφες τα οφειλήματα, μη εισενέγκεις εις πειρασμόν, ρύσαι από του πονηρού).

Για τους Πυθαγόρειους ο αριθμός 7 είναι «αμήτωρ», αφού δεν είναι γινόμενο παραγόντων.

Ακόμη είναι το σύμβολο της τελειότητας, γιατί είναι άθροισμα του 3 και του 4, που εκφράζουν τα δύο τέλεια γεωμετρικά σχήματα, το ισόπλευρο τρίγωνο και το τετράγωνο.

Οι Αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν το 7 ως μυστηριώδη αριθμό και για τις γεωμετρικές του ιδιότητες, επειδή 7 σημεία δε μπορούν να δημιουργήσουν συμμετρία σε ένα κύκλο!

Οι Πυθαγόρειοι θεωρούσαν ακόμα τον αριθμό 7 ως εικόνα και πρότυπο της τάξης και της αρμονίας στη φύση. Ήταν ο αριθμός που περιλάμβανε δύο φορές τον ιερό αριθμό τρία (σύμβολο της θείας τριάδας σε όλους τους λαούς, χριστιανικούς και παγανιστικούς), στην οποία προστίθεται το ένα ή αλλιώς η θεία μονάδα (3Χ2+1=7).

Η αρχαία Ελλάδα είχε 7 σοφούς (Θαλής, Βίας, Κλεόβουλος, Περίανδρος, Πιττακός, Σόλων και Χίλων) και η εκπαίδευση των αγοριών στην αρχαία Σπάρτη άρχιζε στα επτά τους χρόνια.

Οι ελεύθερες τέχνες στην αρχαιότητα ήταν 7 (γραμματική, ρητορική, διαλεκτική, αριθμητική, γεωμετρία, μουσική, αστρονομία) και 7 τα θαύματα του αρχαίου κόσμου (Κολοσσός Ρόδου, πυραμίδα Χέοπος, Μαυσωλείο Αλικαρνασσού, Φάρος Αλεξάνδρειας, κρεμαστοί κήποι Βαβυλώνας,

Άγαλμα του Δία στην Ολυμπία και Ναός της Αρτέμιδας στην Έφεσο). 7 στρατηγοί εκστρατεύσανε κατά της Θήβας στους «Επτά επί Θήβαις» του Αισχύλου (Άδραστος –Πολυνείκης – Τυδέας – Αμφίαραος – Καπανέας – Ιππομέδοντας – Παρθενοπαίος) και 7 ήρωες (Ετεοκλής – Πολυφόντας – Μελάνιππος – Μεγαρέας – Ύπερος – Λασθένης – Άκτορας) υπερασπίστηκαν τις 7 πύλες της Θήβας.

Η Ρώμη χτίστηκε πάνω σε επτά λόφους, όπως και η Κωνσταντινούπολη, που είχε και επτά ονόματα (Βυζάντιο, Νέα Ρώμη, Αντωνία, Θησαυρός του Ισλάμ, Διαχωριστής του Κόσμου, Ινσταμπούλ, και Κωνσταντινούπολη.), πολιορκήθηκε από τους Μωαμεθανούς 7 φορές και αλώθηκε μετά από 7 εβδομάδες από τον έβδομο Σουλτάνο των Οσμανιδών.

Τα χρώματα του φάσματος και του ουράνιου τόξου είναι7 (κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο, πράσινο, γαλάζιο, βαθυγάλαζο, βιολετί). Υπάρχουν μάλιστα βάσιμες υποψίες ότι ο Νεύτων, που μίλησε πρώτη φορά για τα χρώματα, διέκρινε έξι χρώματα και πρόσθεσε το χρώμα indigo – βαθυγάλαζο, λουλακί – για να συμπληρωθεί ο «μαγικός» αριθμός επτά.

Οι προαναφερόμενες είναι μόνο ορισμένες από τις αναφορές για τον …. ιερό αριθμό 7, ο οποίος όπως φαίνεται «σημαδεύει» τη ζωή μας από την αρχαιότητα έως σήμερα με το δικό του ξεχωριστό τρόπο.

https://www.pronews.gr/thriskeia/773066_mystirio-me-ton-arithmo-7-i-konstantinoypoli-eihe-7-onomata-stin-palaia/

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...