Είχα έναν κουμπαρά που ‘βαζα το χαρτζιλίκι
κι έπινα μόνο νερό στου σχολείου μου τη βρύση.
Είχα έναν κουμπαρά κόκκινο σαν την καρδιά μου,
κουδούνιζε κάθε φορά που ‘ριχνα μέσα τα λεφτά μου.
Το ποδήλατό μου κόκκινο, ήθελα ν’ αγοράσω.
Των ονείρων τη χαρά, να μπορέσω ... να δαμάσω.
Μα ένας μάγος δυνατός, βασιλιάς τρανός, ψηλός,
μπήκε μέσα στο όνειρό μου,
ζήλεψε το κόκκινο το ποδήλατό μου.
Μου είπε, με ορθοπεταλιά πρέπει να οδηγώ στην πόλη
και πιστόλι κρέμασε πάνω στο τιμόνι.
Έστειλε κι αερικά, το όνειρο να σβήσει,
μου ‘κλεψε τον κουμπαρά, μα μάτωσε η βρύση.
Δαμόκλειος σπάθη
Η μοναδική πετυχημένη ανακύκλωση στην Ελλάδα, γίνεται στην πολιτική
-
Ο σύρε κι έλα Αυγενάκης ανακοίνωσε, από μόνος του, την επιστροφή του στο
«μαντρί» αφού όσο ήταν έξω κανείς δεν ασχολήθηκε μαζί του. Καλά λοιπόν
έκανε και...
Πριν από 21 δευτερόλεπτα
1 σχόλιο:
Για το κειμενάκι αυτό,μπορώ να πω μόνον Θερμά Συγχαρητήρια.
abc
Δημοσίευση σχολίου