Τι παίζεται τελικά;

Ερώτημα, γιατί σταμάτησε κάθε αντίδραση στα κυβερνητικά μέτρα και το ΔΝΤ το καλοκαίρι; Μα επειδή κάποιοι κάψανε ζωντανούς τρείς (τέσσερεις στην πραγματικότητα) υπαλλήλους της Marfin.
Γιατί το ΠΑΣΟΚ λέει ότι νίκησε στις δημοτικές εκλογές; Και μάλιστα διαλάλησε ότι του δόθηκε ψήφος εμπιστοσύνης από το λαό για την συνέχιση της πολιτικής του; Μα επειδή κάποιοι δήθεν αναρχικοί ή οι λεγόμενοι αγανακτισμένοι πολίτες, έριξαν το σύνθημα, δεν πάμε να ψηφίσουμε σε αυτές τις εκλογές, δεν νομιμοποιούμε τους κυβερνόντες, απορρίπτουμε με την αποχή μας, το σχέδιο Καλλικράτης και την υποδούλωση της Ελλάδας στην Τρόικα και το ΔΝΤ. Το αποτέλεσμα είναι φυσικά γνωστό, οι μόνοι που ψήφισαν ήταν μόνο αυτοί, δηλαδή οι ρουφιάνοι του ΠΑΣΟΚ.
Γιατί η χθεσινή μεγαλειώδης πορεία δεν έφτασε ποτέ στη βουλή; Μα, γιατί την κρίσιμη ώρα κάποιος δήθεν κουκουλοφόρος ή δήθεν αναρχικός άρχισε αψιμαχίες με τα ΜΑΤ γιατί κάποιος ματατζής τον λοξοκοίταξε. Και όλα αυτά την κατάλληλη στιγμή σε σημείο που η πορεία διαμαρτυρίας μπορεί να κοπεί στη μέση, ώστε να αποδυναμωθεί η δυναμική παρουσία του κόσμου και να έχει πρακτικό αντίκρισμα η προβοκάτσια.
Πώς έγινε και το Associated Press βρέθηκε μόνο του την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο σημείο ώστε να απαθανατίσει τον ξυλοδαρμό ενός πράου και αγαθού βουλευτή; Αυτό δεν το ξέρω, μόνοι σας απαντήστε!
Γιατί τελικά ήταν ο Χατζηδάκης αυτός που τις έφαγε και όχι ο Πάγκαλος για παράδειγμα, ή ο Παπακωνσταντίνου, ή ο Θανούλης ο Μωραΐτης μας; (όχι το τελευταίο το παίρνω πίσω. Θα του χάλαγε η φράντζα και αυτό δεν το θέλουν ούτε οι αναρχικοί). Μα απλά κοιτάξτε και μόνο τη φάτσα αυτού του ανθρώπου, ως μαλακομπούκουρας το μόνο που προκαλεί είναι οίκτο, ενώ η φάτσα του Πάγκαλου μόνο ακραίο φετιχισμό. Το ζητούμενο σήμερα είναι ο πόνος, η λύπη, η μετάνοια, η συνυπευθυνότητα. Τι κόρακα λύπη και πόνο θα αισθάνονταν ο λαός από το ξυλοδαρμό ενός Πάγκαλου; Καμιά. Εξού και τα άμεσα αποτελέσματα, σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος καταδίκασε το γεγονός. Τα ΜΜΕ και μόνο που πρόβαλαν και με τον τρόπο που πρόβαλαν την φάτσα του μαλακομπούκουρα, είχαν εγγυημένα αποτελέσματα. Η μάζα άλλη μια φορά ηττημένη, καθισμένη στον καναπέ του σαλονιού, παρακολουθώντας τηλεόραση, υποβαθμίζει την συζήτηση και αναλώνετε για το αν έπρεπε ή όχι να τις φάει ο μαλακομπούκουρας. Ασταμάτητα πλέον τα ρεπορτάζ για το άθλιο πισώπλατο χτύπημα , για το δικαίωμα του βουλευτή να είναι αυτός που είναι και για την ελευθερία λόγου που έχει κατοχυρωθεί στο πολίτευμά μας από αρχαιοτάτων χρόνων.


Τι παίζεται τελικά;


Μερικά βίντεο που δείχνουν την αγαστή συνεργασία μεταξύ ΜΑΤ και δήθεν αναρχικών, τα συμπεράσματα δικά σας.


Η ΓΕΚΙΑ