Είναι κάποιοι που ακόμη επιμένουν. Είναι κάποιοι που ακόμη και σήμερα διεκδικούν, οραματίζονται, χαλυβδώνονται απέναντι στη ειρωνεία της κατεστημένης κουλτούρας του τόπου μας.
Είναι όλοι αυτοί που δεν ανέχονται, ξένους να διοικούν το τόπο τους, είναι όλοι αυτοί που βλέπουν σαν στρατό κατοχής τους δημαρχίσκους της ιεράς πόλης.
Τα λάθη τους πολλά, οι αστοχίες τους, περισσότερες. Είναι όμως αυτοί που μιλάνε ακόμη , προσπαθούν, τρέχουν, διεκδικούν. Όλοι εμείς οι υπόλοιποι απλά ρεμβάζουμε, παρακολουθούμε τα γεγονότα και πολλές φορές καταδικάζουμε ενέργειες αυτών των περιθωριακών τύπων που διεκδικούν την αξιοπρέπεια του τόπου μας.
Άλλες φορές γελοιοποιούμε την κάθε προσπάθεια, γιατί λέει, μόνο εμείς ξέρουμε, μόνο εμείς μπορούμε να πετύχουμε, όλοι οι άλλοι είναι παρακατιανοί, είναι αμαθείς και απροσάρμοστοι. Το μόνο που καταφέραμε όλοι εμείς είναι να γράψουμε κάποιο σχολιάκι για τα καράβια που φεύγουν από το νησί.
Αυτή είναι η αλήθεια για όλη αυτή την ομάδα ανθρώπων που αποτελεί την λεγόμενη Ελίτ του Αιτωλικού. Το μόνο που διεκδικούν είναι η σωτηρία τους σε ένα σκηνικό που αλλάζει. Η αγάπη τους για τον τόπο μας, σταματά όταν αρχίζει το προσωπικό τους συμφέρων.
Υπάρχουν βέβαια και οι γυρολόγοι της επιτυχίας με κάθε μέσο...Ξένοι σε αυτό το τόπο, δεν διστάζουν να εμφανιστούν ακόμη και ως αντιστασιακοί και υπέρμετροι υπερασπιστές της τιμής και δόξας του Αιτωλικού.
Ο σκοπός τους είναι ένας, να βελτιώσουν τη θέση τους στο κοινωνικό και πολιτικό ιστό, ώστε να διεκδικήσουν το παρόν της ανυπαρξίας τους. Είναι όλοι αυτοί που δήθεν ξεχνούν την Κεκρόπορτα ανοικτή, γιατί μετά από τόσο αγώνα και κούραση που κατέβαλαν, κοιμήθηκαν τη κρίσιμη στιγμή και άφησαν με αυτό τον τρόπο, τον αντίπαλο να αλώσει. Είναι όλοι αυτοί που δηλητηριάζουν τη νέα γενιά με συνθήματα και απόψεις που οδηγούν στον ατομικισμό, το βόλεμα και την μαζική σαλαμοποίηση, ανάγοντας την αυτοϊκανοποίηση σε τέχνη και επιστήμη.
Όλοι αυτοί, είναι ακόμη χειρότεροι και από τους γενίτσαρους του Μεσολογγίου.
Μέσα από αυτό το blog θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους τους συμπολίτες μας που ακόμη αντιστέκονται, όσα και αν είναι τα λάθη τους ή οι αστοχίες τους, εμείς θα είμαστε στο πλευρό τους. Σε μια προσπάθεια, δυνατότερα ακούγετε το ειρωνικό γέλιο και οι κραυγές αποδοκιμασίας.
Το Αιτωλικό δεν χωρά σε ιερές αγκάλες, είναι πολύ ανελεύθερο για τους υπερασπιστές της παγκόσμιας ελευθερίας. Είναι πολύ βρόμικο και σκοτεινό για να χωρέσει στην καθαγιασμένη αγκάλη του ιμιτασιόν τείχους της ιεράς πόλης του Μεσολογγίου.
Το Αιτωλικό είναι και θα παραμείνει Δήμος
Ένα αφιέρωμα στη ψυχή του Αιτωλικού.
2 σχόλια:
"...Το Αιτωλικό δεν χωρά σε ιερές αγκάλες, είναι πολύ ανελεύθερο για τους υπερασπιστές της παγκόσμιας ελευθερίας. Είναι πολύ βρόμικο και σκοτεινό για να χωρέσει στην καθαγιασμένη αγκάλη του ιμιτασιόν τείχους της ιεράς πόλης του Μεσολογγίου...."
ρε φίλε σε έχουν αφήσει και κυκλοφορείς ακόμα ελευθερος ????????
Πότε θα καταλάβεις οτι για να ξεφύγουμε από τη μιζέρια - γιατί μιζέρια έχουμε κι εμεις κι εσείς - θα πρέπει να παλέψουμε από κοινού ???
Πότε θα καταλάβεις ότι μεσολογγίτες και αιτωλικιώτες δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα , αλλά μας ενώνουν πολλά ??
κρυμμένος πίσω από την ανωνυμία σου γράφεις μ@#%@#ίες , χωρίς να τεκμηριώνεις τίποτα ...
Ένας μεσολογγίτης με όνομα :
Αποστολόπουλος Σπύρος
Υ/Γ Πολά συγχαρητήρια όμως για το πανηγύρι σας !!
Από μια άποψη ο φίλος έχει δίκιο. Ως γνήσιος Μεσολογγίτης όχι μόνο πρέπει, αλλά επιβάλετε να μας κάνει μαθήματα ελευθερίας μέσα από την απειλή στέρησής της. Για την μιζέρια ας αναρωτηθεί ο φίλος για τις επιπτώσεις του σχεδίου Καλλικράτης και τότε ας μας πει αν υπάρχει φως στο τούνελ. Αυτό ήταν και είναι το ποθητό από τους σχεδιαστές αυτού του εγκλήματος (Καλλικράτης) διαίρε και βασίλευε, πράγμα που οι Μεσολογγίτες αποδέχτηκαν με βάγια και δοξασίες. Όταν όμως είδαν τις επιπτώσεις, (Νοσοκομείο, Στρατόπεδο, Τει, Εφετείο) τότε κατάλαβαν ότι κάποιοι πάνε να παίξουν με την μιζέρια τους και δυστυχώς το κατάλαβαν μόνο όταν αφάνισαν τις τοπικές κοινωνίες και την πραγματική τοπική αυτοδιοίκηση. Όσο για το αν σε λένε ρε φίλε, Σπύρο ή Γιώργο ή Μήτσο για εμάς που δεν σε ξέρουμε, δεν μας κάνει ούτε κρύο ούτε ζέστη, η γνώμη μόνο σου μετράει. Το ονοματεπώνυμό σου θα είναι χρήσιμο μόνο αν κάνεις εκτύπωση του σχολίου σου και το δήξεις στα αφεντικά σου ή στους φίλους σου ώστε να σε επευφημήσουν για το κατόρθωμά σου να γράψεις σε ένα Αιτωλικιώτικο blog. Αυτή και αν είναι ιερή μιζέρια.
Δημοσίευση σχολίου