Η Ηθική απαξίωση απέναντι στους Ήρωες της Εθνική Επετείου και στη νέα γενιά από τη δημοτική αρχή Διαμαντόπουλου.

Όταν η προσπάθεια άλωσης του ψυχισμού μιας κοινωνίας στρέφεται μόνο ενάντια στις υποδομές και τη καθημερινότητα… τότε είναι μια δουλειά μισή και αμφιβόλου αποτελέσματος .

 Για να κυριαρχήσεις σε μια κοινωνία, πρέπει να τη πολεμήσεις εκ των έσω, να τη πείσεις ότι είναι μια κοινωνία άχρηστη και υπό κατάρρευση, πρέπει να αποτρέψεις τους γονείς να μεταλαμπαδεύσουν στα παιδιά τους, την υπερηφάνεια τη φλόγα των προγόνων και της ιστορίας τους, πρέπει να τους κάνεις συνειδητά ξένους μέσα στο ίδιο τους το σπίτι… γιατί τότε θα είναι τα εύκολα θύματα, θα αναζητούν την ελπίδα σε άλλους τόπους και θα ονειρευτούν ένα μέλλον όπου θα μπορούν απλά να επιβιώσουν, αφήνοντας έτσι, χώρο και χρόνο στους επικυρίαρχους να βασιλεύσουν, με περαστικούς εργάτες για να μαζέψουν ελιές και φαστ-φουντ με ντιλίβερι για τα γερόντια που δεν θα μπορούν να μετακινηθούν.

Αυτή είναι η στρατηγική των τελευταίων δημοτικών αρχών με αποκορύφωμα τη σημερινή του Διαμαντόπουλου, ο οποίος όχι μόνο υποβαθμίζει τη πόλη μας αλλά απαξιώνει τον ψυχισμό των δημοτών, ώστε να μην υπάρχει αντίθετη φωνή ή αντίδραση, να κλέβει ασύστολα και να καυχιέται ανερυθρίαστα για το κατόρθωμα του με κάθε ευκαιρία.

Είναι η Woke ατζέντα είναι οι διδαχές και η στήριξη που του δίνουν οι διάφορες παραθρησκευτικές ή παρακρατικές ομάδες που συμμετέχει;… δεν το ξέρουμε και δεν μας ενδιαφέρει, ξέρουμε όμως ότι το ποτήρι ξεχείλισε.

...

Η  παρέλαση της 28^ης Οκτωβρίου που έγινε για να τιμηθούν όλοι εκείνοι οι ήρωες που πολέμησαν τον εισβολέα και επίδοξο κατακτητή της πατρίδας μας, απέδειξε ξεκάθαρα τη προσπάθεια ταπείνωσης και εξευτελισμού των Αιτωλικιωτών από αυτή τη δήθεν τελετή που διοργάνωσε η εγκληματική ομάδα Διαμαντόπουλου.

 Αισθανόμαστε τόσο πολύ οργισμένοι, που πραγματικά ντρεπόμαστε να πούμε ότι ήμασταν και εμείς εκεί για να χειροκροτήσουμε και να ζήσουμε την έπαρση και την Εθνική ανάταση της Εθνικής επετείου και της Εθνικής Αντίστασης εναντίων των Ούννων Γερμανών και κάθε Βάρβαρου που νόμισε ότι θα κατακτήσει τους Έλληνες.

Δυο ανθρωπάρια, ο ένας με γραβάτα και ο άλλος μάλλον αλλοδαπός με σπορ περιβολή και μαγκιά περιζήτητου γκόμενου, ξένοι και οι δυο στη κοινωνία μας, αφού πρώτα κατέθεσαν στεφάνι ως μια υποχρεωτική κίνηση αβρότητας απέναντι στους πανηγυριστές, στάθηκαν στο πεζοδρόμιο ανάμεσα από τους δημότες, δίχως βάθρο, δίχως την απαιτούμενη οργάνωση και δίχως κανένα εκπρόσωπο από άλλο θεσμό… πλην του αστυνομικού που υποχρεούνταν έτσι και αλλιώς να είναι εκεί.

Δυο άλαλα και μπάλαλα που εκτελούσαν χρέη εκπροσώπου, σε μια ρουτινιάρικη εκδήλωση…

Βέβαια η απάντηση από την κοινωνία του Αιτωλικού ήταν καταλυτική, άδειοι δρόμοι, απαξίωση στους βλάκες της δημοτικής αρχής και μια γεμάτη παραλία, όπου οι γονείς χειροκρότησαν τα παιδιά τους και τους εκπαιδευτές τους.

Στο βάθος όπως μπορείτε να παρατηρήσετε, έχει ξεκινήσει η παρέλαση και ο δρόμος είναι άδειος.

Το πρώην Δημαρχείο δεν άνοιξε να δεχθεί κόσμο ως είθισται και τα σούργελα έτρεξαν στο Μεσολόγγι, αμέσως μετά, για να σφίξουν το χέρι του Καραγκούνη… να φωτογραφηθούν πλάι στον μεγάλο εκπρόσωπο της κυβέρνησης που τους εξασφαλίζει κονδύλια και το ακαταδίωκτο για προστασία.

 

Ξεχάσαμε να μνημονεύσουμε την εμφάνιση του έτερου καταστροφέα του Αιτωλικού... ένα χειροκρότημα παρακαλώ !!!  

Ένα μεγάλο μπράβο στη νέα γενιά του Αιτωλικού που βαίνει μειούμενη με εκθετική πρόοδο και σε όσους έκαναν το καθήκον τους, παρότι ζούμε σε δίσεκτους καιρούς σε καιρούς όπου τα κατακάθια μιας φθίνουσας κοινωνίας, διοικούν.

Μ.Ε.Π

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

28η Οκτωβρίου: Σχολική ιστορία, ιστορική μνήμη και ο κανιβαλισμός εναντίον μαθητών και εκπαιδευτικών

Τα παιδιά μαθαίνουν την ιστορία ως μια αδιάσπαστη γραμμή πλήθους γεγονότων, ημερομηνιών, προσώπων, μαχών, χωρίς σοβαρή ανάλυση, χωρίς παρουσίαση πηγών, χωρίς παιγνιώδη τρόπο, χωρίς διαθεματικότητα. Σε ένα τέτοιο αντιεπιστημονικό, αντιπαιδαγωγικό πλαίσιο, οι μαθητές με δυσκολία συγκρατούν ακόμη και τα βασικά

Η εθνική επέτειος της 28ης Οκτωβρίου μας δίνει τη δυνατότητα να μιλήσουμε για ένα θέμα που προκύπτει τέτοιες ημέρες σε ΜΜΕ και στο δημόσιο διάλογο.

...

Για το «έλλειμμα» ιστορικής μνήμης των μαθητών και  για την υποτιθέμενη ανικανότητα των εκπαιδευτικών. «Μπερδεύουν Γερμανούς με Τούρκους», «δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το 1821 από το 1940», «νομίζουν ότι οι ήρωες του ’21 είναι αρχαίοι Έλληνες», είναι παρατηρήσεις δημοσιογράφων και πολιτών που χρησιμοποιούνται για να δαιμονοποιηθούν οι εκπαιδευτικοί και το έργο τους, την ίδια ώρα που αποσιωπάται πλήρως η ευθύνη όσων καταρτίζουν αναλυτικά προγράμματα και σχολικά εγχειρίδια, αλλά και όσων έχουν μετατρέψει το μάθημα της ιστορίας από επιστημονικό εργαλείο σε όργανο προπαγάνδας.

Σχολική ιστορία και εθνική διαπαιδαγώγηση

Στην Ελλάδα η ιστορία καθίσταται αυτόνομο αντικείμενο διδασκαλίας στο δημοτικό σχολείο το 1881. Ως κύριος σκοπός του μαθήματος παρουσιάζεται «η έμπνευσις φρονήματος εθνικού και φιλοτιμίας, όπως καταστή μέλος άξιον μεγαλουργήσαντος έθνους». Κύριο αντικείμενο της σχολικής ιστορίας, όπως και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, ήταν «το ιδεώδες της πατριωτικής εκπαίδευσης» και, όπως γράφει ο Moniot, τα βασικά σημεία αναφοράς της διδασκαλίας της ιστορίας εκείνη την περίοδο είναι ο πατριωτισμός, η εμπέδωση της ιδιότητας του πολίτη και η ηθική.

Τα Αναλυτικά Προγράμματα στην Ελλάδα είναι προϊόν ενός συγκεντρωτικού εκπαιδευτικού συστήματος. Η ελληνική σχολική ιστορία και τα αντίστοιχα ΑΠ είναι δέσμια της παραδοσιακής εκπαίδευσης, όπως ορθά παρατηρεί η Νάκου. Η εκπαίδευση που στοχεύει στην εθνική διαπαιδαγώγηση, όπως γράφει η Αβδελά, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την αναπαραγωγή της εθνικής ταυτότητας και κεντρικός μοχλός της είναι το εθνικό σχολικό σύστημα. Το ρόλο της εθνικής διαπαιδαγώγησης αναλαμβάνουν τα μαθήματα της ιστορίας, της γλώσσας και της γεωγραφίας.

Ποια είναι η άποψη των μαθητών για το μάθημα της ιστορίας;

Τα παιδιά από πολύ μικρή ηλικία «περιβάλλονται» από ιστορία, καθώς οικογενειακές διηγήσεις, ταινίες, παιδικά βιβλία, επισκέψεις σε μουσεία και τηλεοπτικές εκπομπές έχουν ιστορικό περιεχόμενο. Συστηματικές έρευνες έχουν αποδείξει πως τα παιδιά από πολύ μικρή ηλικία έχουν ιστορική γνώση και ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για την ιστορία. Η πραγματικότητα, όμως, για την ιστορία ως σχολικό αντικείμενο είναι αρκετά αποθαρρυντική. Αν και τα παιδιά δείχνουν ενδιαφέρον για το τι έγινε «τις παλιές μέρες» και το πώς ζούσαν οι άνθρωποι στο παρελθόν, μελέτες έχουν δείξει πως η σχολική ιστορία δεν είναι ένα ευχάριστο αντικείμενο για τους μαθητές. Ερευνητές στο εκπαιδευτικό και στο γνωστικό πεδίο συμφωνούν στην άποψη ότι η ιστορία συγκαταλέγεται στα «αντιπαθή» αντικείμενα. Τα αποτελέσματα της διεθνούς έρευνας Youth and History που διεξήχθη σε 32.000 νέους από είκοσι επτά ευρωπαϊκές χώρες δείχνουν πως δεν είναι η ιστορία ως επιστήμη, αλλά ως διδακτικό αντικείμενο που απωθεί τους μαθητές.

Η έρευνα της Κασίδου σε παιδιά δημοτικού στην Ελλάδα επιβεβαιώνει σε μεγάλο βαθμό τις προαναφερθείσες απόψεις. Αρκετοί μαθητές, ερωτώμενοι για την άποψή τους για το μάθημα της ιστορίας, απαντούν πως είναι «ένα πολύ δύσκολο μάθημα (…) που πρέπει όλοι να διαβάζουν», πως «κάθε μαθητής είναι αναγκασμένος να μάθει ιστορία γιατί μιλάει για τα παλιά χρόνια, του πολέμου και της πείνας» και που σπάνια το συνδέουν με το παρόν («η ιστορία είναι κάτι που έγινε πριν από χιλιάδες χρόνια»).  Επιπλέον, η επιβολή της αποστήθισης αποτρέπει τα παιδιά από το να γνωρίσουν και να αγαπήσουν το μάθημα της ιστορίας.

Η κατανόηση του ιστορικού χρόνου και το μάθημα της ιστορίας

Ένα επιπλέον εμπόδιο για τους μαθητές είναι η κατανόηση του χρόνου. Η παρουσίαση της ιστορίας με τη μορφή μιας υπερπλήρους λίστας γεγονότων, προσώπων και ημερομηνιών, δεν επιτρέπει τη νοηματική σύνδεση όλων των στοιχείων που θα επέτρεπε στους μαθητές να αντιληφθούν έννοιες, όπως η αλλαγή και η συνέχεια.

Η αίσθηση του χρόνου είναι μια πολύ σημαντική παράμετρος της ιστορικής κατανόησης των παιδιών. Τα ερευνητικά πορίσματα σχετικά με τη δυνατότητα των παιδιών να κατανοούν τον ιστορικό χρόνο έχει επηρεάσει αποφασιστικά τη συγκρότηση των Αναλυτικών Προγραμμάτων, τη θέση της Ιστορίας μέσα σ’ αυτά και το περιεχόμενο του μαθήματος. O Moniot, με βάση την παρατήρησή του πως ο ιστορικός χρόνος διαφέρει από άλλα είδη χρόνων (βιωματικών και θεσμοθετημένων), εκτιμά πως η διαδικασία κατανόησής του είναι ιδιαίτερα σύνθετη για τους μαθητές.

Οι μαθητές στο ελληνικό σχολείο διδάσκονται τον χρόνο ως μια ενιαία γραμμή. Έρευνες σχετικά με τον ιστορικό λόγο παιδιών δημοτικού σχολείου έδειξαν πως οι μαθητές φαντάζονται το χρόνο ως μια μεγάλη γραμμή που ξεκινάει από τα πολύ παλιά χρόνια μέχρι σήμερα. Πολλοί μελετητές ισχυρίζονται ότι η διδασκαλία του ιστορικού χρόνου με τη γραμμική απεικόνιση των ιστορικών γεγονότων από το μακρινό παρελθόν μέχρι το σήμερα, που αποτελεί τη συνήθη πρακτική στη διδασκαλία της ιστορίας, είναι ακατάλληλη. Η γραμμική παρουσίαση του ιστορικού χρόνου σε αυστηρή σειρά περιορίζει το εύρος των χρονικών περιόδων με τις οποίες μπορούν οι μαθητές να εξοικειωθούν και ισοπεδώνει τη χρονική τους αντίληψη, καθώς βλέπουν όλα τα γεγονότα που έχουν κάποια απόσταση από το παρόν ως να έχουν την ίδια απόσταση από αυτό, μη μπορώντας να αντιληφθούν τις διαφορές ανάμεσα σε ιστορικές περιόδους του παρελθόντος.

Άρα, τις πταίει;

Είναι κοινό μυστικό ανάμεσα σε γονείς, δασκάλους και μαθητές, ότι η σχολική ιστορία, ιδίως στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, είναι ένα αντιπαθές και δύσκολο αντικείμενο. Τα παιδιά μαθαίνουν την ιστορία ως μια αδιάσπαστη γραμμή πλήθους γεγονότων, ημερομηνιών, προσώπων, μαχών, χωρίς σοβαρή ανάλυση, χωρίς παρουσίαση πηγών, χωρίς παιγνιώδη τρόπο, χωρίς διαθεματικότητα. Σε ένα τέτοιο αντιεπιστημονικό, αντιπαιδαγωγικό πλαίσιο, οι μαθητές με δυσκολία συγκρατούν ακόμη και τα βασικά.

Θέτουμε μια υπόθεση εργασίας. Αν στην Στ’ Δημοτικού οι μαθητές διδάσκονταν ως αυτόνομο αντικείμενο, για παράδειγμα, μόνο τα χρόνια της Επανάστασης του 1821 σε όλες τις διαστάσεις (κοινωνικές, πολιτισμικές, οικονομικές), σε συνδυασμό με επισκέψεις σε μουσεία και ιστορικούς τόπους, με καλλιτεχνικές δραστηριότητες, με εκθέσεις υλικού και δημιουργημάτων των παιδιών αντί της σημερινής καταγραφής μιας ιστορικής γραμμής από το 1453 έως σήμερα (!), θα είχαν καλύτερη ή χειρότερη αίσθηση του ιστορικού χρόνου;

Δυστυχώς, όμως, παρά τις μικρές προόδους που έχουν συντελεστεί, τα συντηρητικά και απαρχαιωμένα αναλυτικά προγράμματα και η τραγική αντίληψη του τεράστιου όγκου ύλης ως του μονόδρομου για την «κατάκτηση της γνώσης» ακρωτηριάζουν παιδαγωγικά γενιές μαθητών. Και, φυσικά, το εύκολο θύμα, ο αποδιοπομπαίος τράγος είναι ο εκπαιδευτικός κι όχι όσοι έχουν διαχρονικά την ευθύνη της χάραξης της εκπαιδευτικής πολιτικής.

Ο Γιώργος Χριστόπουλος είναι πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ

Τμήματα του άρθρου έχουν παρθεί από την διδακτορική διατριβή του Γιώργου Χριστόπουλου «Ιστορική παιδεία και εθνική διαπαιδαγώγηση: Αντιλήψεις και πρακτικές των εκπαιδευτικών για το μάθημα της Ιστορίας» (2018)

https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/494104_28i-oktobrioy-sholiki-istoria-istoriki-mnimi-kai-o-kanibalismos-enantion-mathiton

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Έπος ή «έπεα πτερόεντα»

«Η ελευθερία ήταν και είναι μια κατάσταση, μια έννοια, επαναστατική και ανατρεπτική μόνο όταν γίνεται δίαυλος μέσα από τον οποίο ο άνθρωπος συναντά τη βαθύτατη φύση του είναι του»

Για το έπος του ΄40 εκφωνούνται περιποιητικοί λόγοι και ομιλίες του μοναδικού ιστορικού γεγονότος  που αναδεικνύουν το μεγάλο άθλο ηρωικών προγόνων μας που θυσίασαν τον εαυτό τους για να επιβιώσουν αθάνατες αξίες που βίωσαν και υπερασπίστηκαν. Όμως γιορτή για την Ελευθερία σημαίνει ότι οι αγώνες για την απόκτηση και το νόημά της δεν συσκευάζονται στο εγώ και τον παροντικό χρόνο του βίου.

Στην αρχαία ελληνική, έπος σήμαινε κυριολεκτικά:  λόγος, λέξη ρητό, ομιλία. Στον Όμηρο βρίσκουμε τη φράση «έπεα πτερόεντα προσηύδα». Δηλαδή ότι  κάποιος είπε φτερωτά λόγια. Στα νέα ελληνικά πήρε μεταφορική έννοια με τη σημασία μεγάλης ποιητικής αφήγησης ηρωικού περιεχομένου, όπως «το έπος του ΄40» που αποτελεί κάτι θαυμαστό και σπουδαίο για να γίνει Επικός λόγος. Αν ψάχνουμε να ανακαλύψουμε το γνήσιο μιας τέτοιας σημασίας ενάντια στην απολυτοποίηση και τυπολατρική προσέγγιση της εορτής, τότε ο Επικός λόγος πρέπει να είναι απόρροια εσωτερικής ομο-λογίας και συνθήκης με το πνεύμα των ηρώων που πιστεύουν στη σύνθεση ρητού και άρρητου.  Η ελευθερία ήταν και είναι μια κατάσταση, μια έννοια, επαναστατική και ανατρεπτική μόνο όταν γίνεται δίαυλος μέσα από τον οποίο ο άνθρωπος συναντά τη βαθύτατη φύση του είναι του. Με αυτή την έννοια μπορούμε να ρωτήσουμε αν η Γερμανία της δεκαετίας του 1930 ήταν ο χώρος όπου η ανθρώπινη ελευθερία κατήγαγε νίκες που άντεξαν στο φως της ιστορίας ή στο έρεβος της ντροπής και της κατοχής. Στην πορεία της ιστορίας συμβαίνει μια αλλόκοτη περιπέτεια της ανθρώπινης ελευθερίας. Οι ανακαλύψεις των επιστημών και η τεχνολογία έδωσαν τη θετική όψη της ελευθερίας, όμως ο άκρατος ωφελιμισμός με υλιστικό πρόσημο υποβάθμισαν ιστορικά διδάγματα άσκησης της ελεύθερης βούλησης και μείωσαν το περιεχόμενό της. Η απεριόριστη «ελευθερία» στην εποχή μας, που παίρνει και μορφή δικαιώματος, καμαρώνει την απεριόριστη βαρβαρότητα και την απίστευτη υποκρισία της για την αληθινή ελευθερία.  

...

Το παρελθόν με παράδοση εμπειρικών αξιών μεταπλάθει το παρόν και με τη δύναμη της μνήμης και της φαντασίας αναβιώνεται και δεν ακινητοποιείται ποτέ. Η αληθινή αναβίωση ινδαλμάτων της ιστορίας βιώνεται καθολικά με τις αισθήσεις, την ψυχή με θεωρία και πράξη που μεταλαμβάνουν και μετέχουν στα μηνύματα και νοήματα των ιστορικών επών. Οι αφηγήσεις που συγκλονίζουν για συλλογικούς αγώνες και για την οντολογική ελευθερία μέσα από πίστεις και εσωτερικές αξίες έπλασαν γλώσσα, κόσμησαν λογοτεχνία, ανέγειραν ναούς μαρτύρων που δεν τους απορρόφησε η φθορά και η ματαιότητα. Δεν είναι τυχαίος ο συνεορτασμός γεγονότων αλληλεπιδραστικής αξίας: ότι η 26 Οκτωβρίου μνήμη του μάρτυρα αγίου Δημητρίου είναι κοντινή γιορτή με την εθνική γιορτή της 28ης Οκτωβρίου στην οποία παράλληλα γιορτάζεται και η «Αγία Σκέπη της Θεοτόκου». Τα μαρτύρια ηρώων με μαρτυρίες πίστης έγιναν γιορτή και ελπίδα για τους απογόνους και όχι μια ουτοπία. Αποτελούν σπουδή προσδοκίας «ανάστασης» ως ποθούμενη ελευθερία από τη σύγχρονη δυστοπία. Ο θάνατος για το συγκροτημένο Εαυτό που έχει πίστη και συνείδηση της αυτοθυσίας δεν είναι το τέλος, αλλά η προϋπόθεση και ζωή ανάστασης.   

Η ελευθερία των ηρώων δεν είχε προέλευση την ατομικότητα αλλά τη συλλογική και εθνική συνείδηση. Έμοιαζε σαν το αποτέλεσμα μιας ορχήστρας που ο καθένας με το χάρισμα και τη δεξιότητά του συμμετέχει σε μια θαυμαστή μουσική που ηχεί ως συμφωνία οικουμενικής εμβέλειας. Παγκοσμίως εγκωμιάστηκε το κατόρθωμα των Ελλήνων αγωνιστών του ’40 ως οικουμενική ευεργεσία. Η προσωπική ελευθερία όταν δεν ανήκει  διαλεκτικά στη συλλογική συνείδηση τότε τα επίχειρα είναι διχασμός και καταστροφή, όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια για τον τόπο μας και όχι μόνο. Ο Γ. Θεοτοκάς ένας  από τους σημαντικούς Έλληνες λογοτέχνες της Γενιάς του ’40 γράφει ότι « ο Ελληνισμός είναι πρώτιστα ένας τρόπος του «σκέπτεσθαι και του αισθάνεσθαι, μια ορισμένη στάση απέναντι στον κόσμο και στη ζωή, μια νοοτροπία, ένα πνεύμα κατ’ εξοχήν οικουμενικό, γεννημένο για να συλλαμβάνει ιδέες και μορφές υψηλότερες από οποιαδήποτε τοπικά σύνορα».

Οι ήρωες πρόγονοί μας γενεαλόγησαν, διαδέχθηκαν και παρέδωσαν τα ιδανικά που η ιστορία τους δίδαξε και πότισαν μ’ αυτά τη ζωή τους για διαβούν στην άγια όχθη. Οι ήρωες μας δίδαξαν πώς η αυταπάρνηση και ο θάνατος, η σταύρωση του εγώ, δειγματίζει τη θυσία ως κάρπωμα αθανασίας. Επομένως το νόημα της ελευθερίας που υπηρέτησαν με το Είναι της ύπαρξής τους οι ήρωές μας δεν εξαντλείται με λόγια που θα ειπωθούν σε μια μέρα μνήμης και μετά θα ξεχαστούν. Μια τέτοια επιδερμική προσέγγιση του μηνύματος των εθνικών εορτών υποβαθμίζει το νόημά τους και δεν δικαιώνει τη θυσία τους, εθνική προσφορά, που ταυτίστηκε με την αυθεντική έννοια της ελευθερίας. Ακόμη δεν αντανακλά αυτή την ελευθερία ο μονόδρομος του σημερινού πολιτισμού της τεχνοκρατίας και των  πολέμων ή την προθεσιακή αναφορά σε αξίες που υπηρέτησαν οι ήρωες για την προσωπική και κοινωνική – εθνική ελευθερία. Η έννοια της προόδου είναι αμφίδρομη. Μάταια την ελευθερία ως ιδέα προσπαθούμε να την εντάξουμε μονοδιάστατα σε λογικά σχήμα και ευκαιριακές ή επικαιρικές ιδέες. Η ιστορική συνείδηση που διαβάλλεται από έναν επαρσικό μηδενισμό δεν σημαίνει μονοήμερη γιορτή και προσέγγιση ενός Έπους με ρητορείες ανέξοδων ιδεολογικοποιήσεων, αλλά βιωματική κατανόηση ηρωικών πράξεων αγωνιστών προς χάριν της δικής μας ανθρώπινης ελεύθερης ύπαρξης εντός της ιστορίας. Ο Πεντζίκης πολυδιάστατη μορφή της νεοελληνικής λογοτεχνίας για τον πλουραλισμό και την εύκολη παραγωγή ιδεών έγραψε: «Τι να ωφελήσουν οι ιδέες μέσα σ’ έναν διαλυμένο, σαν κομμένο γάλα, κόσμο; Καταντούν σκουπίδια...». Η αυθεντική ύπαρξη είναι έτοιμη για το Άλλο της, που δεν είναι αναλώσιμο και παρέρχεται, αλλά θυσιάζεται για μια Αλήθεια και ελευθερία που δεν υποτάσσεται στη σκουριά του χρόνου, δεν την αγγίζει θάνατος αλλά διαρκεί αιώνια και γίνεται παντοτινή γιορτή.

Το μέλλον και η προσδοκία της αληθινής ελευθερίας και της ειρήνης με μαθητεία στις μαρτυρίες μιας αιώνιας και ιστορικής ιερής παράδοσης μπορεί να συνεισφέρει στο χτίσιμο συνειδήσεων αλλά και ελάφρυνση συνειδήσεων όσων προκάλεσαν αγριότητες και φόνους εναντίον της ανθρωπότητας. 

 Από το ποίημα του Άγγελου Σικελιανού γραμμένο το 1945:

«Ομπρός·βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω απ' την Ελλάδα·

ομπρός, βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από τον κόσμο!

https://www.alfavita.gr/koinonia/494561_epos-i-epea-pteroenta

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Ραγδαίες εξελίξεις με τις πλημμύρες... Μήνυση από το Σύλλογο των Αλιέων Αιτωλικού και αυτόφωρο για τους υπεύθυνους

Μήνυση κατέθεσε ο Σύλλογος των Αλιέων του Αιτωλικού ενάντια στο Διαμαντόπουλο τον Κουτσοθόδωρο αντιδήμαρχο Αιτωλικού, τον αντιδήμαρχο έργων και φυσικά ενάντια στη ΔΕΥΑΜ.

Τη μήνυση ακολούθησε αυτόφωρο διότι οι κατηγορίες για τις οποίες παραπέμπονται οι κύριοι αυτοί είναι εντός του τριημέρου από τη τέλεση του αδικήματος.

Μαθαίνουμε ότι το παρόν στην εισαγγελία του Μεσολογγίου από τη πρώτη στιγμή έδωσε το παρόν η ΔΕΥΑΜ, οι  υπόλοιποι μέχρι τελευταία στιγμή κρύβονταν για να γλυτώσουν το αυτόφωρο, αλλά δεν τους έκατσε γιατί τους πήγε σηκωτούς το περιπολικό της αστυνομίας.

Τελευταίος έδωσε το παρόν ο Διαμαντόπουλος ο οποίος όχι μόνο κρύβονταν αλλά όταν τον εγκλώβισαν οι αστυνομικοί, πουλούσε μαγκιά φέρνοντας σε δύσκολη θέση τους αστυνομικούς για το πως πρέπει να αντιδράσουν με τον κλανονταή που έμπλεξαν.

...

Όλοι τους, ζήτησαν προθεσμία για να απολογηθούν και έλαβαν χρόνο μέχρι τη Δευτέρα στις 12 το μεσημέρι.

Η νομοθεσία είναι κατηγορηματική σε αυτές τις περιπτώσεις και προβλέπει έως και τρία χρόνια χωρίς αναστολή, κάποιοι βέβαια θα πουν ... ναι αυτά λέει ο νόμος τι γίνεται όμως στη πράξη ; 

Δεν μπορούμε εμείς να απαντήσουμε σε αυτό, ξέρουμε όμως ότι η διαδικασία της υπόθεσης χωρίζεται σε δυο σκέλη και το ένα από αυτά είναι η αγωγή για υλική αποζημίωση των πληγέντων και η οποία με τα σημερινά δεδομένα δεν κρατά παραπάνω από τρεις μήνες.

Πιστεύουμε ότι η λίστα με τα ονόματα των πληγέντων που θα καταθέσει ο Σύλλογος των Αλιέων του Αιτωλικού, θα είναι ανοικτός και για τους δημότες του Μεσολογγίου.

Οπότε κύριοι της έκπτωτης ομάδας Διαμαντόπουλου, ετοιμαστείτε για τρελές καταστάσεις, μιας και τα χρήματα των αποζημιώσεων δεν θα καταβληθούν από το ταμείο του Δήμου, ούτε από κάποιο κονδύλι του Υπουργείου, ούτε βέβαια από την ΕΕ.

Διαβάστε την ανακοίνωση του Συλλόγου των Αλιέων του Αιτωλικού.

Παρά τις καταστροφές που προκλήθηκαν στην πόλη και στις περιουσίες των κατοίκων του Αιτωλικού από την προ 20 ημερών κακοκαιρία, οι ανάλογοι τοπικοί «άρχοντες» αδιαφόρησαν και άφησαν τον κόσμο στην τύχη του, με το αποτέλεσμα η προχθεσινή έντονη κακοκαιρία – η οποία να σημειωθεί ότι είχε. προβλεφθεί – προκάλεσε - λόγω των πλημμυρών και εντόνων βροχοπτώσεων που δεν είχαν διέξοδο διαφυγής των υδάτων - απώλεια κινδύνου ανθρωπίνων ζωών και ανυπολόγιστες καταστροφές σε περιουσίες των συμπολιτών μας, με αποτέλεσμα να περιέλθουμε σε απόγνωση και να υποστούμε. σοβαρότατες υλικές και ηθικές βλάβες.

ΟΙ καταστροφές αυτές οφείλονται αποκλειστικά στην ανευθυνότητα, αναισθησία και εγκληματική αδιαφορία των δημοτικών υπευθύνων, αφού δεν μερίμνησαν για τη διαφυγή των ομβρίων υδάτων και τη λειτουργία των αντλιών. 

Ο ίδιος δε ο Δήμαρχος σε δακρύβρεχτο μήνυμα του παραδέχτηκε την αδιαφιλονίκητη ενοχή του και προσπάθησε να βρει σωσίβιο σε άλλους. 

Ο Σύλλογος μας και η πλειάδα συμπολιτών υπέβαλαν αρμοδίως μήνυση κατά του Δημάρχου, του αντιδημάρχου της τοπικής μας δημοτικής ενότητας, του αντιδημάρχου μέριμνας και δημοτικών έργων και των υπευθύνων της ΔΕΥΑΜ, για τα αδικήματα της παράβασης καθήκοντος, της παραλείψεως αποτροπής. δημοσίου κινδύνου και της πλημμελούς εκτέλεσης καθηκόντων τους από την οποία προέκυψε κίνδυνος για ζωές και περιουσίες, με συνέπεια να έχει ήδη κινηθεί η αυτόφωρη διαδικασία.

Ήδη δε έχουν συνταχθεί αγωγές αποζημιώσεων που θα κατατεθούν την επόμενη εργάσιμη ημέρα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΜΠΟΤΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ 

ΑΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΦΛΙΠΠΑΣ ΚΑΤΣΑΡΗΣ 

https://aliisetolikou.blogspot.com/2025/10/blog-post.html

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Διαμαντόπουλε ... από Δήμαρχος τίποτα τουλάχιστον Ξέρεις από Βέσπα ;

Ακόμη μια λύση απέναντι στη κλιματική αλλαγή και το φαινόμενο της βροχής, βρήκε ο έκπτωτος δήμαρχος του Ραδιομεγάρου στο Μεσολόγγι .

Δήλωση Διαμαντόπουλου 

Παίξτε Θαλάσσιο Τένις για να ξορκίσουμε το κακό, και με αυτό το τρόπο μαθαίνετε και ένα άθλημα ακόμη, διαφημίζοντας  τον τόπο μας με το νέο τρέντι άθλημα, ενισχύοντας παράλληλα την οικοτουριστική κίνηση που βρίσκετε αυτή τη στιγμή στα καλύτερά της, στη πόλη του Μεσολογγίου.

Συμπονώ και συμπαρίσταμαι  με όσους έχασαν τη περιουσία τους και παραλίγο τη ζωή τους, τους διαβεβαιώ όμως ότι από τη πρώτη στιγμή τηλεφώνησα στο φίλο και συνεργάτη Μαυρομάτη και του ζήτησα να μεταφέρει το αίτημα για πρόσθετη οικονομική στήριξη στο Νικήτα, ώστε την επόμενη φορά να είμαστε έτοιμοι για το Φάιναλ Φορ στο Βερολίνο και για το κατάστημα της συζύγου μου που υπέστη ανεπανόρθωτες ζημιές η είσοδος από το μαγαζί της.

Καλώ την επιτροπή Εξόδου των 200 χρόνων να καταθέσει πάραυτα λύση στο πρόβλημα της εξόδου των υδάτων από το φυσικά αφύσικο φαινόμενο της βροχής.

...

 Καταγγέλλω τον Κιουταχή, ότι πριν τον εκδιώξουμε, αυτός και μόνο αυτός, δόλια έκλεψε όλες τις αντλίες από τα αντλιοστάσια και κατέβασε τους γενικούς, για να μην μπορέσουμε να γιορτάσουμε την έξοδο του Μεσολογγίου αλλά την έξοδο από την Αίγυπτο,  διότι το νερό που μας πλημμύρισε ήταν απευθείας από την Ερυθρά Θάλασσα, το απέδειξε περίτρανα και η μελέτη Δημητρίου...

ΕΔΩ ο ελεύθερος μέχρι αυτή τη στιγμή ραδιοφωνικός δήμαρχος του Ραδιομεγάρου, σε λίγο θα ακούσετε πολλά και από πολλούς.

ΜΗΝ τους πιστέψετε είναι Μπολσεβίκοι που θέλουν τις γυναίκες και τις περιουσίες μας.

ΖΗΤΩ ο ηρωικός λαός του Μεσολογγίου

Ο ΠΙΤΣΙΡΙΚΑΣ 

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Η απόλυτη Καταστροφή μετά την Απαξίωση από τη δημοτική αρχή

Είναι τραγικό αυτό που συμβαίνει στο δήμο Μεσολογγίου αυτές τις μέρες μετά την απαξίωση που δέχτηκαν οι υποδομές του, τα τελευταία χρόνια  μετά από το φαγοπότι  Διαμαντόπουλου- Καραπάνου  και απραξίας από το Λύρο.

 Παρότι τα εκατομμύρια που χωρηγήθηκαν ήταν πάρα πολλά, για να μπορέσει η δημοτική αρχή να θωρακίσει τις πόλεις και τα χωριά, από φυσικές καταστροφές και να αναβαθμίσει την ποιότητα ζωής των κατοίκων, τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους.

Απορούμε πως γίνεται, να χάνονται περιουσίες, να κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές, να υπάρχουν αποδείξεις ότι μέσα στο δήμο Μεσολογγίου και την Περιφέρεια Δ. Ελλάδας, γίνεται της επί χρήμασι  εκδιδομένης γυναικός το κιγκλίδωμα και να μην έχει επέμβει ακόμη η δικαιοσύνη.

...

Πολλώ  μάλλον όταν η σημερινή  δημοτική αρχή είναι έκπτωτη από το πρώτο χρόνο που ανάλαβε καθήκοντα και όπως όλοι μάθαμε από την ανακοίνωση του Συλλόγου των ψαράδων του Αιτωλικού (ΕΔΩ) , χρησιμοποιούν την έδρα της Δημοτικής και Περιφερειακής αρχής, για να δουλεύει απρόσκοπτα και με νόμιμη βούλα η εγκληματική οργάνωση που ίδρυσαν αυτοί οι κύριοι.

Δυστυχώς το φαινόμενο ότι δεν λειτούργησε καμιά αντλία την ώρα της νεροποντής στο Αιτωλικό επαναλήφθηκε και στο Μεσολόγγι,, όπου εκεί τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα ως προς το αποτέλεσμα.

Οι αλήτες της δημοτικής αρχής Διαμαντόπουλος Βούρβαχης κλπ υποτίθεται ότι ανέλαβαν τις ευθύνες τους, λέγοντας ότι πράγματι δεν λειτούργησαν οι αντλίες, αλλά για όλα φταίει το ΤΟΕΒ.

Ο πρόεδρος του ΤΟΕΒ αμέσως εξέδωσε δήλωση διάψευσης και κάλεσε τον απατεώνα δήμαρχο του Μεσολογγίου να μάθει πρώτα που βρίσκονται οι αντλίες και σε ποιον ανήκουν  και μετά να προβαίνει σε δηλώσεις που δεν τιμούν το θεσμό αλλά ούτε σέβονται τις κρήσιμες ώρες που ακολουθούν για τους δημότες μετά την καταστροφή. Δήλωσε μάλιστα ότι επιφυλάσσεται για χρήση κάθε νόμιμου μέσου απέναντι στους πραγματικούς φταίχτες.

Εμείς καλούμε την Εισαγγελία Μεσολογγίου να αναλάβει και αυτή τις ευθύνες της απέναντι στους δημότες και να τους προστατέψει από την εγκληματική οργάνωση του Διαμαντόπουλου-Μαυρομάτη-Τέγα-Φούντα-Φαρμάκη-Δημητρίου κλπ.

Δεν αναφέρουμε κάτι για τον δικό μας παντελώς ηλίθιο αντιδήμαρχο Αιτωλικού Κουτσοθόδωρο, ο οποίος στην πρώτη πλημμύρα πριν λίγες μέρες στο Αιτωλικό, δήλωνε ως Κυανοπόγωνας ότι για την πλημμύρα του Αιτωλικού έφταιξε το απαρχαιωμένο δίκτυο όμβριων υδάτων το οποίο χρονολογείται από τη δεκαετία του '70. 

Μιλάμε για τόσο επικίνδυνα αστοιχείωτο άτομο.

Καλό θα ήταν όσοι του λέτε ακόμη καλημέρα να του στείλετε φωτογραφίες από το Αιτωλικό τη συγκεκριμένη δεκαετία, (τσαπρούουου χαμένε), εμείς δεν τον αναγνωρίζουμε και θα κάνουμε το αδύνατο δυνατό για να τον στείλουμε από εκεί που ήρθε, πριν μας καταστρέψει παντελώς.

Οι παρακάτω φωτογραφίες είναι κυρίως από Μεσολόγγι και λιγότερες από Αιτωλικό.

Το πρόβλημα και το αποτέλεσμα είναι κοινό και για τις δυο πόλεις και έχουν κοινό παρονομαστή που ακούει στο όνομα Διαμαντόπουλος.

Για ακόμη μια φορά πρέπει να ευχαριστήσουμε την Πυροσβεστική η οποία μας έσωσε τα σπίτια με δυο τρείς μικρές αντλίες, διοχετεύοντας τα νερά στη θάλασσα.

Επίσης πρέπει να ευχαριστήσουμε και το αστυνομικό τμήμα του Αιτωλικού, το οποίο περιπολούσε από τη πρώτη στιγμή και πολλές φορές μετέφερε υπερήλικες ή ευπαθείς ομάδας ανθρώπων σε ασφαλές μέρος.

Ο ΚΟΥΜΠΑΝΟΣ 

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Αυτή είναι η εικόνα του περιβάλλοντος χώρου στο Κατράκειο Μουσείο

Σειρά σήμερα έχει ο περιβάλλον χώρος στο Μουσείο Βάσος Κατράκη, σημείο αναφοράς διαφήμισης του Αιτωλικού και πολιτιστικής ανάτασης με Πανελλαδική εμβέλεια.

Τη προσοχή μας τράβηξαν οι μεγάλες μαύρες σακούλες με σκουπίδια, 50 μέτρα από την είσοδο του Μουσείου οι οποίες ήταν πεταγμένες στη μέση του δρόμου πηγαίνοντας για τον Πόρο.

Η έκπληξη, αν όχι η ένοχη σιωπή μας… δυστυχώς ήρθε όταν συνειδητοποιήσαμε τη κατάντια και την εξαθλίωση του περιβάλλοντος χώρου, και λέμε ένοχη σιωπή μας γιατί παρότι αυτή η εικόνα δεν είναι σημερινή, όλοι μας προσαρμόσαμε το βλέμμα μας και την οπτική μας γωνία με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην αντιδρούμε με αυτή την αποκαρδιωτική κατάσταση…  με απλά λόγια το συνηθίσαμε, έγινε ένα με τη ταυτότητά μας, με την ύπαρξη μας και τη καθημερινότητά μας,  μετατρέποντας τους εαυτούς μας ως μέρος του προβλήματος.

...

Είχαμε κάνει πάλι στο παρελθόν μια ανάρτηση όπου καταγγέλλαμε την πρωτοβουλία του αδελφού του Διαμαντόπουλου (Χρήστου), ο οποίος μάλλον λόγω κληρονομικού χαρίσματος και με την πεποίθηση ότι το μαγαζί του Δημαρχείου, είναι ιδιοκτησία της οικογένειας, εγκατέστησε φούξια φωτισμό για να τιμήσει δεν ξέρουμε τι και ποιον. (ΕΔΩ)

Μαθαίνουμε ότι αυτός ο κύριος είναι και επικεφαλής της επιτροπής για το μεγάλο φαγοπότι των 200 χρόνων από την Έξοδο του Μεσολογγίου.

Ο φόβος μας είναι μήπως αναγκάσει τους τσολιάδες να παρουσιαστούν με βυζοθήκες και τις κοπέλες με ζαρτιέρες, αλλά ελπίζουμε και ευχόμαστε να έχει απομείνει κάποιος σοβαρός σε αυτή την επιτροπή και να αποτρέψει το Χρηστάκη να επισημοποιήσει τις ιδιαίτερες πτυχές της προσωπικής του ζωής.

Όπως θα δείτε (όχι πως δεν τα είχατε δει) στις φωτογραφίες, δεν υπάρχει μέτρο σε ολόκληρο το χώρο όπου στέκετε κάτι σωστά ή συντηρεί τη λειτουργικότητα για την οποία έχει κατασκευαστεί.

Στραβές κολόνες φωτισμού, ανοιχτά φρεάτια, σκουπίδια πεταμένα, μια μικρή και πρόχειρη χωματερή και ανύπαρκτα ή ξηλωμένα παγκάκια, είναι ένα μικρό μέρος της υποβάθμισης που δέχεται το κατά τα άλλα χρηματοβόρο Μουσείο και κουμπαράς για κάθε δήμαρχο που έχει αναλάβει μέχρι σήμερα την διοίκηση του ιερού Ραδιομεγάρου.

Είναι ντροπή για όλους μας όχι μόνο το να μην αγανακτούμε, αλλά να επιτρέπουμε στον κάθε τικιτάγκα αλλοπαρμένο απατεώνα και μέλος εγκληματικής οργάνωσης να συνεχίζει να υποβαθμίζει το Αιτωλικό και να γεμίζει τις τσέπες του με χρήματα που προορίζονταν για τη πόλη μας.

Απολαύστε Κατάντια

Η ΓΕΚΙΑ 

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...

Χωρίς ρεύμα το Γυμναστήριο… Προσωπικό θέμα Φαράντου ή κάτι άλλο ;;;

Οι ετοιμόρροπες υποδομές του Αιτωλικού είναι το θέμα του οδοιπορικού μας αυτό τον καιρό και δυστυχώς εκεί που λέμε ότι τα είδαμε όλα, να σου και βγαίνουν στην επιφάνεια νέα προβλήματα.

Είναι λογικό ότι προβλήματα υπάρχουν και θα υπάρχουν όσο η χρήση αυτών των υποδομών είναι αναγκαία, το πρόβλημα όμως δεν είναι η φθορά, αλλά η μη συντήρηση και πολύ περισσότερο η αδιαφορία των υπεύθυνων να διορθώσουν τα κακώς κείμενα.

...

Μαθαίνουμε ότι μετά την τρομερή καταιγίδα της μιας ώρας που χτύπησε το πολύπαθο Αιτωλικό, βγήκε εκτός λειτουργίας το υπόγειο καλώδιο που μεταφέρει ηλεκτρικό ρεύμα στο κλειστό Γυμναστήριο του Γυμνασίου-Λυκείου της πόλης μας.

Από τότε έχουν περάσει σχεδόν 20 μέρες από της πέρασμα της κλιματικής αλλαγής από τα γεφύρια του Αιτωλικού και μόλις σήμερα το απόγευμα το Γυμναστήριο κατάφερε να επανέλθει στον 21^ο αιώνα, επειδή κάποιοι αρνούνται πεισματικά να το αντικαταστήσουν.

Οι καθηγητές και οι γυμναστές του σχολείου από τη πρώτη στιγμή γνωστοποίησαν το πρόβλημα στον ιερό δήμο και αποφασίστηκε η εγκατάσταση νέου καλωδίου, εναέριου αυτή τη φορά και όχι υπόγειου όπως ήταν μέχρι σήμερα.

Όμως από τη διαπίστωση και το σχεδιασμό, μέχρι την υλοποίηση του μεγαλειώδους αυτού έργου  των 10 μέτρων καλωδίου, αποδείχτηκε ότι υπάρχει χαοτική διαφορά.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα το είχαν οι απογευματινές ομάδες… κυρίως του μπάσκετ, οι οποίες χωρίς ρεύμα, είναι λογικό ότι δεν μπορούν να προπονηθούν.

Υπεύθυνος του θέματος είναι ο Σ. Φαράντος ο οποίος όχι μόνο αδιαφορούσε για την επίλυση του προβλήματος, αλλά μεθοδεύει, (δεν ξέρουμε το λόγο) με αφορμή το κάθε καλώδιο, τη διάλυση της ομάδας μπάσκετ του Αιτωλικού, παρότι ο ίδιος... αναδείχθηκε μέσα από αυτή την ομάδα, όταν ήταν πιτσιρικάς και σήμερα λόγω κομματικών ισορροπιών και της τυφλής αξιολόγησης της Εκπαιδευτικής Διεύθυνσης, είναι διευθυντής σχολικής μονάδας στο Μεσολόγγι.

Οι κακές γλώσσες λένε ότι δεν του πολυαρέσει ο προπονητής της ομάδας του Αιτωλικού, άλλοι λένε ότι η αγορά και η εγκατάσταση του καλωδίου, δεν έχει και αξιόλογη μίζα για να λάβει το τελικό οκ από το Διαμαντόπουλο και βέβαια σε όλα αυτά υπάρχει και το χάος της έκπτωτης και υπόδικης δημοτικής αρχής του Βασλάρα, ο οποίος τελευταία το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να μην οδηγηθεί στη φυλακή για τα γνωστά κατορθώματα του με την εγκληματική οργάνωση που συμμετέχει.

Εμείς δεν ξέρουμε ποιος είναι ο πραγματικός λόγος της εμμονής του Φαράντου, ξέρουμε όμως ότι αυτή τη στιγμή ο κύριος αυτός στερεί από τα παιδιά το δικαίωμα στην άθληση και θέτει σε κίνδυνο ζωές, γιατί οι απρόβλεπτες καταστάσεις που μπορεί να προκύψουν σε χώρο συγκέντρωσης και άθλησης πολλών ατόμων, είναι πολλές και επικίνδυνες.

Θεωρούμε ότι ο κάθε κύριος Φαράντος βυσσοδομεί εις βάρος του τόπου μας και των παιδιών μας.

Το γεγονός ότι έχει μεταφέρει αυτή τη συμπεριφορά πεζοδρομίου απέναντι στα παιδιά που δεν θέλουν να ασχοληθούν με ψευδαισθήσεις και υποκουλτούρα που τους βομβαρδίζει η τηλεόραση και το διαδίκτυο ανηλεώς, τον καθιστά  επικίνδυνο και ακατάλληλο για τη θέση που κατέχει σήμερα τόσο στη δημοτική αρχή όσο και στη δημόσια ζωή.

Κρίμα γιατί ήταν ο πρώτος που κελάηδησε, για τις κομπίνες Διαμαντόπουλου-Φούντα-Τέγα κλπ, βλέπουμε όμως ότι σήμερα, έχει γίνει το αυτοκολλητάκι της παρέας.

Καλούμε τους γονείς και τους καθηγητές να αναλάβουν την τύχη του Γυμναστηρίου και των σχολικών μονάδων στα χέρια τους, γιατί όπως όλοι έχουμε διαπιστώσει, μπλέξαμε με ομάδα ηλιθίων και ληστών.

Πάρτε και μια εικόνα της σημερινής κατάστασης του Γυμναστηρίου και τις επενδύσεις εκτοντάδων χιλιάδων ευρώ από τις τελευταίες τρείς δημοτικές αρχές του Καρπάνου του Λύρου και του Διαμαντόπουλου. 

Η ΦΑΓΑΝΑ 

Διαβάστε περισσότερα... Διαβάστε περισσότερα...