Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2009

ο δΉΜΑΡΧΟΣ

Πίνω το ουζάκι μου Κυριακή πρωί, εκεί προς το μεσημέρι και δίπλα μου είναι δύο κυρίες συμπολίτισσες, εάν δεν απατώμαι του εκπαιδευτικού χώρου, οι οποίες φυσικά δεν με βλέπουν διότι είμαι τυφλός। Έτσι έχω όλο το πεδίο ελεύθερο να κρυφακούσω και να μάθω γιατί γελάνε τόσο χαρωπά, δηλαδή τι χαρωπά, είχανε ξεσκιστεί στο γέλιο। Τι βλέπουν τα ματάκια μου λέτε; Είχαν κάτι φωτογραφίες και κάνα δυο άρθρα που είχαν κλέψει και τυπώσει από το blog, -σαν δεν ντρέπονται οι ξεδιάντροπες-, που θα έλεγε και ο μεγαλοεκδότης , (αλήθεια έχω καιρό να ασχοληθώ με αυτόν, αλλά κάτι σας ετοιμάζω έτσι για δωράκι) και κοντεύουν να ουρήσουν (είναι που σας είπα ότι δεν με αφήνουν να λέω κακές λέξεις) πάνω τους.
Σκέφτομαι:
1ον Mπα για κοίτα που έχουν χιούμορ και οι φιλόλογες.
2ον Ρε για κοίτα που έφτασε η χάρη μας και στον εκπαιδευτικό χώρο
3ον Δεν σκέφτηκα τίποτα άλλο, αλλά γιατί; Γιατί πιάσανε μετά τα φιλολογίστικα, για τα όπως νομίζανε ορθογραφικά λάθη που κάνω, και έλεγαν ότι: γράφω δΉΜΑΡΧΟΣ ή γράφω δήμαρχος όταν αναφέρομαι στον δήμαρχο, και ότι η λέξη δήμαρχος συνηθίζεται, γιατί δηλώνει αξίωμα, να γράφεται με Δ και όχι με δ.
Πρέπει λοιπόν, επειδή θίχτηκα πολύ σοβαρά να τους απαντήσω (όχι σαν κάτι άλλους που τους ξεφωνίζεις και …. άντε να μην αρχίσω τώρα, γιατί έχω και να βγω να ακούσω τίποτα καινούργιο, έ δεν μπορεί όλο και καμιά νέα μα.. (συγγνώμη) ανοησία -αυτό με τις κακές λέξεις πάλι- θα έχουνε κάνει από χθες μέχρι σήμερα). Κορίτσια κάνετε λάθος, διότι με Δ γράφεται ό ΔΗΜΑΡΧΟΣ και όχι ο δικός μας που είναι δήμαρχος ή έστω στην καλύτερη γι' αυτόν περίπτωση δΉΜΑΡΧΟΣ και γράφεται οπωσδήποτε με δ.
Τειρεσίας

Δεν υπάρχουν σχόλια: