Είχα έναν κουμπαρά που ‘βαζα το χαρτζιλίκι
κι έπινα μόνο νερό στου σχολείου μου τη βρύση.
Είχα έναν κουμπαρά κόκκινο σαν την καρδιά μου,
κουδούνιζε κάθε φορά που ‘ριχνα μέσα τα λεφτά μου.
Το ποδήλατό μου κόκκινο, ήθελα ν’ αγοράσω.
Των ονείρων τη χαρά, να μπορέσω ... να δαμάσω.
Μα ένας μάγος δυνατός, βασιλιάς τρανός, ψηλός,
μπήκε μέσα στο όνειρό μου,
ζήλεψε το κόκκινο το ποδήλατό μου.
Μου είπε, με ορθοπεταλιά πρέπει να οδηγώ στην πόλη
και πιστόλι κρέμασε πάνω στο τιμόνι.
Έστειλε κι αερικά, το όνειρο να σβήσει,
μου ‘κλεψε τον κουμπαρά, μα μάτωσε η βρύση.
Δαμόκλειος σπάθη
Στη Γέφυρα του Ουράνιου Τόξου: Tο τελευταίο δώρο που κάνει ένας σκύλος στην
οικογένειά του είναι το μάθημα της απώλειας – Η γνώση ότι μια ιστορία δεν
υποτιμάται, επειδή τελειώνει
-
Μιχάλης Ψύλος απο την naftemporiki.gr Η Σκωτσέζα Έντνα Κλάιν-Ρέκχι ήταν 19
χρονών όταν «έχασε» τον Μέιτζορ, το λαμπραντόρ της. «Πέθανε στην αγκαλιά
μου»,...
Πριν από 50 δευτερόλεπτα
1 σχόλιο:
Για το κειμενάκι αυτό,μπορώ να πω μόνον Θερμά Συγχαρητήρια.
abc
Δημοσίευση σχολίου