Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

πολυτεχνείο 17 Νοέμβρη 1973 - 37 χρόνια μετά, η αποτίμηση

όλα ξεκίνησαν από εδώ



επτά χρόνια μετά

η ιστορία άρχισε να ξαναγράφεται εκείνο το βράδυ (από την στιγμή αυτή και μετά, αρχίζει ο κύκλος της περιόδου που μάθαμε να λέμε μεταπολίτευση)

(σημ: υπάρχουν ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ video στο you tube που αφορούν τη σημερινή ημέρα - διάλεξα όμως αυτό για δυο λόγους, 1. δηλώνεται από αυτόν που το έφτιαξε ότι είναι μαθητής λυκείου, και αυτό με γεμίζει ελπίδα και 2. μεταξύ άλλων σχολίων ένα από αυτά λέει "δεν είναι γιορτή το πολυτεχνείο ρε! γιορτή το έκαναν αυτοί που το ευνούχισαν, οι ΠΑΣΟΚΟΙ της μεταπολίτευσης. Το πολυτεχνείο είναι εξέγερση").
Και επειδή η δική μου γενιά ανήκει και αυτή (αν και μεταγενέστερη) στους ΠΑΣΟΚΟΥΣ της μεταπολίτευσης, και με τον όρο, "ΠΑΣΟΚΟΙ της μεταπολίτευσης", σε καμία περίπτωση δεν εννοώ ΜΌΝΟ αυτούς που ψήφιζαν ή στήριζαν το πασοκ, γιατί όλοι μα όλοι, εκμεταλλευτήκαμε την Ελλάδα της μεταπολίτευσης, ο καθένας από... το κομματικό ή το κοινωνικό του πόστο, αδιαφορώντας για την καταστροφή που ερχόταν, περιμένοντας απλά ο καθένας μας τη σειρά την ώρα που το "δικό" του κόμμα θα επιστρέψει στην εξουσία. Και αυτό εξακολούθησε μέχρι σήμερα, μέχρι σήμερα που διώξαμε την νέα γενιά από την πολιτική, γιατί τελικά δεν είμαστε έτοιμοι να τους παραδώσουμε την χώρα, γιατί θέλαμε τώρα να ξεσκίσουμε και κάτι τελευταίες σάρκες που έχουν απομείνει, πλην όμως μας πρόλαβε το μνημόνιο.
Το συμπέρασμα;
ΟΛΟΙ αυτοί (οι μεταξύ 1950 - 1970 γεννηθέντες) που συμπεριλαμβανόμαστε, σ' αυτό που μάθαμε να ονομάζουμε γενιά του Πολυτεχνείου και κατόπιν γενιά της Μεταπολίτευσης ΕΙΜΑΣΤΕ οι ΠΑΣΟΚΟΙ της ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ,
γιατί το πασοκ,
δεν ήταν ποτέ κόμμα
, δεν ήταν ποτέ κίνημα,
το πασοκ ήταν τρόπος ζωής.
Λυπάμαι αγαπητοί μου συνομήλικοι, αλλά ενδέχεται να είχε δίκιο το χοντρό γουρούνι "μαζί τα φάγαμε", απλά θυμώνουμε γιατί πιαστήκαμε κορόιδα, και εμείς φάγαμε λίγα, ΠΟΛΥ ΛΙΓΑ σε σχέση με το γουρούνι και την συμπαθή τάξη των πολιτικών. Όταν όμως μας τάιζαν με μια φέτα από το δικό τους το καρβέλι, σιωπούσαμε, ευχαριστημένοι με την φέτα, σήμερα θυμώσαμε γιατί η φέτα έγινε ψίχουλα.

να το video του πιτσιρικά



μετά από αυτό δρομολογήθηκαν εξελίξεις και τα πράγματα άλλαξαν άρδην στη χώρα, (χωρίς να αλλάξει τίποτα)
επέστρεψε με τιμές ήρωα ο μεγάλος "εθνάρχης" τον είπαν τότε, καραμανλής, για τον οποίο ο λαός είχε ξεχάσει ότι πριν εφτά μόλις χρόνια, είχε παρατήσει την χώρα στο έλεος της (όπως έκανε πρόσφατα και ο ανηψιός του) και κλέβοντας 2 βαλίτσες με λεφτά του Ελληνικού λαού, την "κοπάνησε νύχτα" φεύγοντας με πλαστό διαβατήριο στο όνομα Τριανταφυλλίδης, σαν τρομαγμένο σκυλί, για να μην συλληφθεί. Το ίδιο είχαν φροντίσει να κάνουν κι άλλοι πολιτικοί της εποχής, ο αντρέας λίγο πριν, η ηρωίδα αργότερα, μελίνα κλπ. Αυτή η άτακτη και χωρίς αγώνα φυγή τους (που ήταν ξεκάθαρη προδοσία) ονομάστηκε από τους ιστορικούς της εποχής "αυτοεξορία". Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, έλεγαν αργότερα οι εφημερίδες, αυτοεξορίστηκε στο Παρίσι, ενώ ο Γεώργιος Μαύρος, ο Ηλίας Ηλιού, ο Χαρίλαος, εξορίστηκαν με το ζόρι φυσικά στην Μακρόνησο και σε άλλα εξωτικά νησιά του Αιγαίου.

νάτος λοιπόν ο "εθνάρχης" να γυρνάει (το videακι, δεν είναι αντιπροσωπευτικό, αλλά αν ξεχάσετε τον μάνο που μιλάει, περιγράφει σχετικά καλά -στην αρχή- την εποχή και τους διθυράμβους των εφημερίδων)



μετά γύρισε από την "δύσκολη αυτοεξορία" στην Αμερική και στις Σκανδιναβικές χώρες και ο αντρέας παπαντρέου.

Μετά ιδρύθηκαν τα κόμματα και ξεκινά την καριέρα της, η λαμπρή εποχή της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας.
Μεταξύ των κομμάτων που "γεννήθηκαν" τότε, ήταν φυσικά και το πασοκ, που άφησε παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές, την "ιδρυτική του διακήρυξη"

την
"Ιδρυτική Διακήρυξη Βασικών Αρχών και Στόχων της 3 Σεπτέμβρη 1974", παρέδωσε στο λαό ο ίδιος ο αντρέας, σαν ένα είδος σύγχρονου "κοινωνικού συμβολαίου" με τον ίδιο στο ρόλο του μεταμψυχωμένου Ζαν Ζακ Ρουσώ
ο λαός παραληρούσε - δεν ήξερε, δεν γνώριζε τίποτα για το 2010

Ιδρυτική Διακήρυξη Βασικών Αρχών και Στόχων
3 Σεπτέμβρη 1974
(επιτρέψτε μου να κάνω μερικά σχόλια ή επισημάνσεις στην παρακάτω διακήρυξη)

Η τραγωδία της Κύπρου καθώς και οι κίνδυνοι που έχουν προκύψει για το έθνος, τόσο από την αδίστακτη επεκτατική πολιτική του Πενταγώνου στα πλαίσια του ΝΑΤΟ όσο και από την προσπάθεια της αμερικανοκίνητης χούντας να μετατραπούν οι ένοπλες δυνάμεις μας αποκλειστικά σε όργανο αστυνόμευσης του Ελληνικού χώρου, κυριαρχούν στη σκέψη κάθε Έλληνα. Όμως η ενότητα του Λαού στην απόφασή του να αντιμετωπίσει ανυποχώρητα τον εξωτερικό κίνδυνο και κάθε επιβουλή ενάντια στην ακεραιότητα της εθνικής μας παρουσίας, δε δικαιώνει την απραξία της κυβέρνησης σε τρεις κρίσιμους τομείς: την τιμωρία των ενόχων της επταετίας, της σφαγής του Πολυτεχνείου και της Κυπριακής τραγωδίας, την κάθαρση του κρατικού μηχανισμού (αυτός ο κρατικός μηχανισμός, αφού "καθαρίστηκε", κατακτήθηκε σιγά -σιγά, από τα δικά τους παιδιά και των δυο κομμάτων εξουσίας και νικητής τελικά βγήκε το πασοκ) και την πλέρια (τότε μάθαμε -εγώ τουλάχιστον, την λέξη "πλέρια" αργότερα χρησιμοποιήθηκε και κακοποιήθηκε η λέξη και από το πασοκ ΑΛΛΑ και από την αριστερά) αποκατάσταση των θυμάτων της κατοχής. Είναι βαθιά η ανησυχία του Ελληνικού λαού, γιατί οι επαγγελίες της κυβέρνησης για την αποκατάσταση ομαλής πολιτικής ζωής θα αποτελέσουν λόγια κενά περιεχομένου αν δε συνοδευτούν το γρηγορότερο δυνατό από την τιμωρία, την κάθαρση και την αποκατάσταση. Λέγεται ότι δεν ήρθε η ώρα. Ότι τώρα προέχει το εθνικό θέμα. Μα το επιχείρημα δεν ευσταθεί. Πως είναι δυνατό να παραμένουν σε θέσεις κρίσιμες για το έθνος εκείνοι που ευθύνονται για την εθνική συμφορά; Ακριβώς γιατί η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα σε αποφασιστική καμπή, ακριβώς για αυτό το λόγο, πρέπει να προχωρήσουμε με θάρρος στην τιμωρία, την κάθαρση και την αποκατάσταση. Για να προστατέψουμε το έθνος, για να ανοίξουμε το δρόμο που οδηγεί στην αδέσμευτη λαϊκή κυριαρχία και τη δημοκρατία.

Σ' αυτά τα πλαίσια πρέπει να ερμηνευτεί και η δικιά μας απόφαση να προχωρήσουμε σήμερα σε μια πολιτική πράξη, στη διακήρυξη των βασικών αρχών και στόχων ενός νέου πολιτικού Κινήματος, του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Μόνο με την ενεργό πολιτική παρουσία των πολιτών, απ άκρου εις άκρο της Ελλάδας, θα εξασφαλιστούν τόσο η εθνική μας ανεξαρτησία όσο και η λαϊκή κυριαρχία. (η ενεργός πολιτική παρουσία των πολιτών, έφτασε σε αποχή 60% των πολιτών από την πολιτική τους παρουσία, όσο για την λαϊκή κυριαρχία, θα ήταν προτιμότερο να μην μιλήσουμε καθόλου) Ήρθε η ώρα να περάσουμε από την παθητική αναμονή στην ενεργό λαϊκή παρουσία για τη διαμόρφωση του μέλλοντος της χώρας μας. (τώρα το μέλλον της χώρας, το διαμορφώνει το μνημόνιο και οι "αγορές")

Η ρίζα της συμφοράς βρίσκεται στην εξάρτηση της Πατρίδας μας. (δεν νομίζω ότι χρειάζεται εδώ κάποιο σχόλιο) Τα επτά μεσαιωνικά χρόνια που πέρασαν με τη στυγνή στρατιωτική δικτατορία και η τραγωδία της Κύπρου δεν αποτελούν παρά μια ιδιαίτερα σκληρή έκφραση της εξάρτησης της Ελλάδας από το ιμπεριαλιστικό κατεστημένο των Η.Π.Α. και του ΝΑΤΟ. Μεταβλήθηκε η Ελλάδα σε προχωρημένο πυρηνικό φυλάκιο του Πενταγώνου, για να εξυπηρετηθούν πιο αποτελεσματικά τα στρατιωτικά και οικονομικά συμφέροντα των μεγάλων μονοπωλίων. Διαβρώθηκε ο κρατικός μηχανισμός, οι ένοπλες δυνάμεις, τα κόμματα, ο συνδικαλισμός, η πολιτική ηγεσία του τόπου έτσι, ώστε να καταστεί δυνατή η επιβολή ξενοκίνητης στρατιωτικής (οικονομικής δικτατορίας στις ημέρες μας) δικτατορίας, όταν αυτό κρίθηκε πως συνέφερε την Ουάσιγκτον. Επιβλήθηκε η στρατιωτική δικτατορία για να ανακοπεί η πορεία του Λαού μας προς τη λαϊκή κυριαρχία και την εθνική ανεξαρτησία. Προκλήθηκε το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και ακολούθησε η βάναυση τουρκική εισβολή στην Κύπρο, για να διχοτομηθεί η μεγαλόνησος και να αποτελέσει τελικά ένα νέο στρατιωτικό ορμητήριο των Η.Π.Α. και του ΝΑΤΟ στην ανατολική Μεσόγειο.

Μεταβλήθηκε η πατρίδα μας σε ξέφραγο αμπέλι, για να διαβρωθεί η οικονομία μας από τις πολυεθνικές επιχειρήσεις των Η.Π.Α. και της Δύσης, με τη συνεργασία πάντα του ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου. Για να μαραθεί η ελληνική ύπαιθρος, για να μην αποδίδει ο ιδρώτας του αγρότη, για να συνεχιστεί η μετανάστευση, η προσφορά φτηνής εργασίας στην πρωτεύουσα, μα και στην ξενιτιά, την Ευρώπη, την Αυστραλία, τον Καναδά.

Η πορεία προς την υποτέλεια, την υπονόμευση των εθνικών μας συμφερόντων, τη διάβρωση της λαϊκής κυριαρχίας, τον οικονομικό μαρασμό και την εκμετάλλευση του Έλληνα εργαζόμενου πρέπει να ανακοπεί. (όχι μόνο δεν ανεκόπη, αναθερμάνθηκε)
Αντίθετα πρέπει να προχωρήσουμε με θάρρος και αποφασιστικότητα στη θεμελίωση μιας νέας Ελλάδας.
(δεν προχωρήσαμε όμως)
Ανακοινώνουμε σήμερα την εκκίνηση ενός νέου πολιτικού Κινήματος που πιστεύουμε ότι εκφράζει τους πόθους και τις ανάγκες του απλού Έλληνα, ενός Κινήματος που να ανήκει στον αγρότη, τον εργάτη, το βιοτέχνη, το μισθωτό, τον υπάλληλο, στη θαρραλέα και φωτισμένη νεολαία μας. Τους καλούμε να πυκνώσουν τις τάξεις του. Να στελεχώσουν και να συμμετάσχουν στην κατεύθυνση ενός Κινήματος που θα προωθήσει ταυτόχρονα την εθνική μας ανεξαρτησία, τη λαϊκή κυριαρχία, την κοινωνική απελευθέρωση και τη δημοκρατία σ' όλες τις φάσεις της δημόσιας ζωής.

Βασικός κυριαρχικός στόχος του Κινήματος είναι η δημιουργία πολιτείας απαλλαγμένης από ξένο έλεγχο ή επεμβάσεις, πολιτείας απαλλαγμένης από έλεγχο ή επιρροή της οικονομικής ολιγαρχίας, πολιτείας ταγμένης στην προστασία του Έθνους και στην υπηρεσία του Λαού. (και τελικά, φτάσαμε σήμερα, στην ΕΝΤΕΛΩΣ απέναντι άκρη) Η εθνική ανεξαρτησία είναι αναπόσπαστα δεμένη με τη λαϊκή κυριαρχία, με τη δημοκρατία σε κάθε φάση της ζωής του τόπου, με την ενεργό συμμετοχή του πολίτη σ' όλες τις αποφάσεις που τον αφορούν. Μα είναι ταυτόχρονα συνυφασμένη με την απαλλαγή της οικονομίας μας από τον έλεγχο του ξένου μονοπωλιακού και ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου που διαμορφώνει την οικονομική, την κοινωνική, την πολιτική και την πολιτιστική μας πορεία, σύμφωνα με τα συμφέροντα όχι του Λαού αλλά της οικονομικής ολιγαρχίας. Και βέβαια πρέπει η Ελλάδα να αποχωρήσει και από το στρατιωτικό και από το πολιτικό ΝΑΤΟ. Και βέβαια πρέπει να ακυρωθούν όλες οι διμερείς συμφωνίες που έχουν επιτρέψει στο Πεντάγωνο να μετατρέψει την Ελλάδα σε ορμητήριο για την προώθηση της επεκτατικής του πολιτικής. Μα πίσω από το ΝΑΤΟ, πίσω από τις αμερικάνικες βάσεις είναι οι μονοπωλιακές πολυεθνικές επιχειρήσεις και τα ντόπια υποκατάστατά τους. Για αυτό η κοινωνική απελευθέρωση, ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός, αποτελεί το θεμέλιο λίθο του Κινήματός μας. (τελικά απετέλεσε τον θεμέλιο λίθο, για την έλευση του μνημονίου) Για να απολαμβάνει ο αγρότης το προϊόν του ιδρώτα του και της γης του, για να απολαμβάνει ο εργάτης, ο βιοτέχνης, ο μισθωτός, ο υπάλληλος, ο απλός Έλληνας, το προϊόν του μόχθου του. Για να καταπολεμηθεί αποτελεσματικά η εντυπωσιακή εισοδηματική ανισότητα ανάμεσα σε γεωγραφικές περιφέρειες και κοινωνικά στρώματα που χαρακτηρίζει τη σύγχρονη Ελλάδα. Για να πάψει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Για να συμμετέχει ενεργά ο Λαός στον προγραμματισμό της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής πορείας της Χώρας. (η κυβέρνηση του 15% ταλαιπωρεί τη χώρα, λόγω της ενεργής συμμετοχής του λαου) Για να εξασφαλιστεί η εργασία και η κατοικία σε όλους τους Έλληνες. Για να καταργηθούν τα προνόμια των λίγων στην ιατρική, νοσοκομειακή και φαρμακευτική περίθαλψη. Για να προστατευτούν η μητέρα, το παιδί, τα γερατειά. Για να κατοχυρωθεί η κοινωνική και η οικονομική ισότητα των δύο φύλων. Για να ελευθερωθεί η σκέψη και να γίνει η παιδεία κτήμα όλων των Ελλήνων.

Η σημερινή διακήρυξη των αρχών του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος αποτελεί εκκίνηση για την ίδρυση, στελέχωση και θεμελίωση ενός Κινήματος που θέλουμε να αποτελέσει το φορέα όλων των γνήσια προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων της χώρας. Κάνουμε έκκληση αυτές οι δυνάμεις ενωμένες να προχωρήσουν στον αγώνα. Θεμελιακή αρχή του Κινήματος είναι η απόλυτα κατοχυρωμένη δημοκρατική διαδικασία από τη βάση μέχρι την ηγεσία με απόλυτη ισοτιμία όλων των μελών που θα το στελεχώσουν. Και το πρόγραμμα και το οργανωτικό σχήμα θα συναποφασιστούν στην πορεία με την ισότιμη συμμετοχή όλων των μελών του πρώτου συνεδρίου που γρήγορα θα συγκληθεί. Και αυτό στα πλαίσια μιας κατοχυρωμένης δημοκρατικής διαδικασίας.

Έχει ο Λαός μας πικρή πείρα από τους κομματικούς σχηματισμούς (και ΔΥΣΤΥΧΩΣ αυτή η πικρή πείρα παρέμεινε σαν εφιάλτης) του παρελθόντος που στηρίζονταν στη φεουδαρχική σχέση ανάμεσα σε ηγέτες και βουλευτές, ανάμεσα σε βουλευτές και κομματάρχες, ανάμεσα σε κομματάρχες και ψηφοφόρους. (ποιός μιλάει) Από κομματικούς μηχανισμούς που είχαν αντικαταστήσει τις αρχές, το πρόγραμμα και τις δημοκρατικές διαδικασίες με το ρουσφέτι και το παρασκήνιο. Καθολικό είναι το αίτημα για πολιτικούς οργανισμούς αρχών, που να τους διακρίνει η ελεύθερη δημοκρατική έκφραση της βάσης, για να δεσμεύεται η ηγεσία στις πολιτικές αποφάσεις και για να υπάρχει συνέπεια και συνέχεια.

Η σημερινή διακήρυξή μας είναι μια διακήρυξη που είμαστε βέβαιοι ότι αντικατοπτρίζει το πιστεύω, τους πόθους, τις απαιτήσεις, το όραμα του Ελληνικού λαού. Έχει σκοπό να παρακινήσει συζήτηση και προβληματισμό σε εθνικό επίπεδο. Η σημερινή μας διακήρυξη αποτελεί την πυξίδα που θα καθοδηγεί την πορεία μας προς μια νέα, αναγεννημένη, ανθρώπινη, σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα, μια Ελλάδα που να ανήκει στους Έλληνες.

Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα είναι πολιτικό Κίνημα που αγωνίζεται για τους ακόλουθους στόχους:
ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ (αγνοείται ήδη, χάθηκε κάπου ανάμεσα στις "αγορές")
ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ (η μόνη λαϊκη που απέμεινε, είναι η λαϊκή αγορά της Παρασκευής)
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ (η ελευθερία, απειλείται σοβαρότατα)
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ (κυβέρνηση νικιτής με 15% των ψήφων)
Ο αγώνας του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος για την εθνική μας αναγέννηση, για μια σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα, στηρίζεται στην αρχή πως η εθνική μας ανεξαρτησία αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της λαϊκής κυριαρχίας, πως η λαϊκή κυριαρχία αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της κοινωνικής απελευθέρωσης, πως η κοινωνική απελευθέρωση αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της πολιτικής δημοκρατίας.

Για το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα το στρατιωτικό καθεστώς της χούντας, που επιβλήθηκε με το πραξικόπημα της 21 Απρίλη 1967, δεν ήταν παρά μια ιδιαίτερη στυγνή μορφή αποικιοποίησης της Ελλάδας από το Πεντάγωνο και το ΝΑΤΟ, με τη συνεργασία του εξαρτημένου δυτικοευρωπαϊκού και ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου. Ως στόχο είχε την εξυπηρέτηση των στρατηγικών και οικονομικών επιδιώξεων του αμερικάνικου κεφαλαίου στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου. Για αυτό ο αγώνας του Λαού μας αποβλέπει πρώτιστα στην οριστική εξάλειψη των αιτίων που οδήγησαν στη στυγνή δικτατορία της επταετίας. Κι αυτός ο αγώνας δεν μπορεί να δικαιωθεί αν δεν υπάρξει:

α) Τιμωρία των ενόχων και των βασανιστών της χουντικής επταετίας και των υπεύθυνων της προδοσίας της Κύπρου.

β) Πλήρης αποκατάσταση των θυμάτων της δικτατορίας.

γ) Άμεση ακύρωση όλων των ανελεύθερων και καταπιεστικών έκτακτων μέτρων της χουντικής επταετίας, καθώς και των παρόμοιων νομοθετημάτων των προδικτατορικών κυβερνήσεων.

δ) Εξασφάλιση της ελεύθερης επιστροφής των πολιτικών προσφύγων στην πατρίδα.

ε) Εξυγίανση όλου του κρατικού μηχανισμού. (δεν εξυγιάνθηκε ΠΟΤΕ - αντιθέτως ξαναμπολιάστηκε, αλλά αυτή τη φορά, με τα ¨δικά" τους κάθε φορά παιδιά)

στ) Εξάλειψη του παρακράτους και του κομματικού κράτους. (το παρακράτος ΔΕΝ υπήρξε ποτέ ισχυρότερο - ούτε στην εποχή της επταετίας)

ζ) Άμεση ένταξη των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας στην υπηρεσία του Έθνους και του Λαού και υποβολή τους σε αποτελεσματικό, πλήρη και συνεχή έλεγχο από τη νόμιμα εκλεγμένη πολιτική ηγεσία.

Για την εξάλειψη του συστήματος που οδήγησε στην ιμπεριαλιστική κατοχή της πατρίδας μας και των συνθηκών που το δημιούργησαν, το διατηρούν και το προστατεύουν, για τη θεμελίωση μιας γνήσιας, αβασίλευτης, αναγεννημένης και σοσιαλιστικής Ελληνικής Δημοκρατίας, το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα θέτει ως προϋπόθεση την επίτευξη των ακόλουθων συγκεκριμένων στόχων:

1. Κάθε εξουσία πηγάζει από το Λαό, εκφράζει το Λαό και υπηρετεί το Λαό. (αυτό το σύνθημα, έκανε έναν ολόκληρο λαό να παραληρεί στο όνομα του λαοπλάνου σντρέα) Η κοινωνική, οικονομική και πολιτική δομή της δύναμης στη χώρα μας διαρθρώνεται με τρόπο που να αποκλείει την παραβίαση της λαϊκής θέλησης με οποιοδήποτε τρόπο.

2. Κατοχυρώνεται συνταγματικά το δικαίωμα άμυνας κάθε πολίτη σε κάθε προσπάθεια κατάλυσης της νόμιμης εξουσίας, κατάργησης του Συντάγματος και υποδούλωσης του Λαού μας.

3. Για τα βασικά δικαιώματα του πολίτη ισχύει ο χάρτης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Η ελευθερία γνώμης και έκφρασης, η ελευθερία οργάνωσης για την επίτευξη συλλογικών σκοπών στα πλαίσια του Συντάγματος, το απαραβίαστο των δικαιωμάτων του ατόμου, όχι μόνο κατοχυρώνονται συνταγματικά αλλά και προστατεύονται αποτελεσματικά από τη Δικαιοσύνη που είναι ανεξάρτητη. Η Ελληνική ιθαγένεια δεν αφαιρείται.

4. Εξασφαλίζεται η συνταγματικά κατοχυρωμένη κοινωνική και οικονομική ισότητα των δύο φύλων.

5. Εξασφαλίζεται με γνήσιες δημοκρατικές διαδικασίες η άμεση και ενεργός συμμετοχή όλων των πολιτών στην πολιτική ζωή του τόπου. (και όταν οι πολίτες γίνονται επικίνδυνοι, πρώτα τους εξαφανίζουμε, από τον πολιτικό χάρτη και μετά ανακαλύπτουμε την "αποχή" ως μορφή διαμαρτυρίας, και σπρώχνουμε εκεί τους "αγανακτισμένους" και "απογοητευμένους" πολίτες και η ιστορία συνεχίζει το δρόμο της)

6. Κατοχυρώνεται συνταγματικά το δικαίωμα εργασίας για όλους τους πολίτες, άντρες και γυναίκες.

7. Ο συνδικαλισμός αποδεσμεύεται από την εξάρτηση της οικονομικής ολιγαρχίας και από την κηδεμονία του κράτους, κατοχυρώνεται ως ελεύθερο και αυτόνομο κίνημα και τίθεται στην υπηρεσία των συμφερόντων του εργαζομένου Λαού.

8. Διαχωρίζεται οριστικά η εκκλησία από το κράτος και κοινωνικοποιείται η μοναστηριακή περιουσία. (την ίδια εξαγγελία, έκανε και ο γιός του "ιδρυτή" αντρέα ένα χρόνο, όταν ετοιμαζόταν να γίνει πρωθυπουργός)

9. Η Ελλάδα αποσυνδέεται από τους στρατιωτικούς, πολιτικούς και οικονομικούς συνασπισμούς, που υπονομεύουν την εθνική μας ανεξαρτησία και το κυριαρχικό δικαίωμα του Ελληνικού λαού να προγραμματίζει αυτός την κοινωνική, οικονομική, πολιτική και πολιτιστική πορεία της χώρας.

10. Η Ελλάδα ακολουθεί δυναμική ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική με στόχους: την εγγύηση της εδαφικής ακεραιότητας, (από την εγγύηση της εδαφικής ακεραιότητας της ιδρυτικής διακήρυξης, φτάσαμε εδώ) την κατοχύρωση της αδέσμευτης λαϊκής κυριαρχίας και την καλύτερη δυνατή πραγμάτωση των επιδιώξεων του Ελληνικού Λαού. Ως χώρα που είναι ταυτόχρονα στην Ευρώπη, τα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο κάνει την παρουσία της αισθητή και στους τρεις αυτούς χώρους. Η αποπυρηνικοποίηση του μεσογειακού και βαλκανικού χώρου, η ουδετεροποίηση της Μεσογείου από τους στρατιωτικούς συνασπισμούς, η σύσφιγξη των οικονομικών και πολιτιστικών σχέσεων με τους λαούς όλης της Ευρώπης και της Μεσογείου, ως προσφορά και στη διεθνή ειρήνη, η συναδέλφωση των λαών και η δομή όλων των χωρών σε μια πανανθρώπινη και πανελεύθερη Κοινότητα με ίση μεταχείριση και ίσα δικαιώματα όλων των ανθρώπων, αποτελούν μόνιμες επιδιώξεις της.

11. Ακυρώνονται οι διεθνείς συμβάσεις και συμφωνίες που έχουν οδηγήσει την Ελλάδα σε οικονομική, πολιτική και στρατιωτική εξάρτηση από τα μονοπωλιακά συγκροτήματα της Δύσης και ιδιαίτερα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. (να συμπλρώσω και της παγκόσμιας διακυβερνησης, που πρεσβεύει επιτυχώς πλέον ο γίωργος παπανδρέου)

12. Επιδιώκεται η κοινωνική απελευθέρωση του εργαζόμενου Ελληνικού Λαού, που μακροπρόθεσμα ταυτίζεται με το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Αυτή η πορεία προϋποθέτει για το σήμερα ορατό μέλλον:

α. Την κοινωνικοποίηση του χρηματοδοτικού συστήματος στο σύνολό του, (οι τράπεζες μεγαλούργησαν στην περίοδο της ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ) των βασικών μονάδων παραγωγής, καθώς και του μεγάλου εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου. Ταυτόχρονα προωθείται συστηματικά η ένταξη των αγροτικών επιχειρήσεων σε συνεταιρισμούς νέας μορφής, με δραστηριότητα που θα επεκτείνεται στην προμήθεια πρώτων υλών και στην επεξεργασία, συσκευασία και διάθεση των προϊόντων τους. Οι οργανισμοί αυτοί θα καταργήσουν το μεσάζοντα που εκμεταλλεύεται το προϊόν του ιδρώτα και της γης του αγρότη. (ομοίως ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΗΣΑΝ και οι κάθε είδους μεσάζοντες) Στη βιοτεχνία προωθείται επίσης η συνεταιριστική εκμετάλλευση.

β. Τον περιφερειακά αποκεντρωμένο κοινωνικό προγραμματισμό της οικονομίας που συνδυάζεται με τον έλεγχο των παραγωγικών μονάδων από τους εργαζόμενους (δηλαδή με την αυτοδιαχείριση) και από τους αρμόδιους κοινωνικούς φορείς. Αρμόδιος κοινωνικός φορέας είναι το κράτος, η περιφέρεια, ο δήμος ή η κοινότητα, ανάλογα με το μέγεθος, τον τύπο και τη σημασία της παραγωγικής μονάδας.

γ. Τη διοικητική αποκέντρωση με ενίσχυση της τοπικής αυτοδιοίκησης. (το μεγάλο κόλπο του Καλλικράτη)

δ. Το συστηματικό και προοδευτικό κλείσιμο του ανοίγματος ανάμεσα στα κατώτερα και τα ανώτερα εισοδήματα κατά περιφέρεια και επάγγελμα.

ε. Μια οικιστική και πολεοδομική πολιτική που να εξασφαλίζει πολιτισμένη κατοικία σε κάθε Ελληνική οικογένεια.

στ. Μια καινούργια παιδεία για να καταργηθούν οι φραγμοί που εμποδίζουν το πλάτεμα της γνώσης και να δημιουργηθούν ελεύθερα σκεπτόμενοι και κοινωνικά υπεύθυνοι πολίτες. Η παιδεία είναι ευθύνη του κοινωνικού συνόλου. Η ιδιωτική εκπαίδευση καταργείται. Η δωρεάν και υποχρεωτική παιδεία εξασφαλίζεται ανεξαίρετα για όλους τους Έλληνες, θεσπίζεται εκπαιδευτική πολιτική που να εξασφαλίζει την πλατιά συμμετοχή όλων των λαϊκών στρωμάτων, καθώς και τη συμμετοχή των σπουδαστών στον προγραμματισμό της παιδείας και στη διοίκηση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.

ζ. Την κοινωνικοποίηση της υγείας, που συνεπάγεται τη δωρεάν ιατρική, φαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, την προληπτική υγιεινή για όλους τους Έλληνες, την κατάργηση των ιδιωτικών κλινικών και όλων των προνομίων στην παροχή ιατρικών και νοσοκομειακών υπηρεσιών.

η. Ένα σύστημα κοινωνικής ασφάλισης για υγεία, ατυχήματα, γερατειά και ανεργία, που να επεκταθεί σε όλους τους Έλληνες.

θ. Την προστασία της μητέρας και του παιδιού.

ι. Την προστασία του περιβάλλοντος, (η εταιρεία, που κατασκευάζει την Ιόνια οδό, "σηκώνει" τόνους άμμου από τις όχθες του Εύηνου, συμβάλλοντας έτσι στην προστασία του περιβάλλοντος. Τις σχετικές μελέτες περιβαλλοντολογικών όρων, έχει υπογράψει ο δικός μας υφυπουργός περιβάλλοντος θάνος) τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής σε συνδυασμό με την αξιοποίηση των εθνικών λαϊκών παραδόσεων και τη συμμετοχή ολόκληρου του Λαού στην πολιτιστική εξέλιξη.

Οι οικονομικές, πολιτικές, κοινωνικές και πολιτιστικές επιδιώξεις του εργαζόμενου Ελληνικού λαού εργατών, αγροτών, μισθωτών, υπαλλήλων, νεολαίας, μικροεπαγγελματιών και βιοτεχνών η θεμελίωση μιας κοινωνίας χωρίς αλλοτρίωση και γραφειοκρατία, θα πραγματοποιηθούν με τη συνεχή λαϊκή επαγρύπνηση, έλεγχο και κινητοποίηση.

Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα καλεί τον Ελληνικό Λαό να οργανωθεί στις τάξεις του, σε οργανώσεις βάσης, να συμμετάσχει άμεσα στην παραπέρα διαμόρφωση του προγράμματός του, στη λήψη όλων των αποφάσεων και στην ανάδειξη των στελεχών του σε όλα τα επίπεδα. Έτσι θα συνεχίσουμε με νέα ένταση και αποφασιστικότητα τον αγώνα για μια ανεξάρτητη, σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα
(εδώ είναι η διακήρυξη, χωρίς τις δικές μου ενοχλητικές επισημάνσεις)

να σας θυμίσω εδώ, ότι η τελευταία κυβέρνηση που δικάστηκε στην Ελλάδα, και βρέθηκε ένοχη και καταδικάστηκε σχεδόν σύσσωμη, -πλην ελαχίστων μεμονομένων ατομικών περιπτώσεων πολιτικών-ήταν η κυβέρνηση των συνταγματαρχών, μετά από αυτούς, ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΦΤΑΙΞΕ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

μετά και από αυτό η διάσημη (πλέον) ομιλούσα του ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου, Μαρία Δαμανάκη, έγινε πολιτικός της αριστεράς, πράγμα που την βοήθησε να προαχθεί σε βουλευτή με το πασοκ, και να υπουργοποιηθεί όταν με το καλό ήρθε η ώρα της

έτσι αλλοιώθηκαν μεθοδικά οι πολιτικές και τα κόμματα στην Ελλάδα.
Οι εκάστοτε κρατούντες, εξαγόραζαν τα πιο προβεβλημένα στελέχη των μικρότερων κομμάτων (κάτι σαν τις ποδοσφαιρικές μεταγραφές) και συρρίκνωναν συνεχώς τα μικρότερα κόμματα, που όμως δεν αντιδρούσαν, προσδοκώντας και αυτά τα κέρδη τους από τον "κατά πασοκ" τρόπο ζωής.
κυλώντας ομαλά και χωρίς περαιτέρω επιπλοκές η ιστορία της χώρας έγραψε λαμπρές σελίδες
έγραψε την κατασπατάληση των αγροτικών επιδοτήσεων της Ευρωπαϊκής ένωσης, που κατέληξαν σε διπλοκάμπινα τριπλοκάμπινα και μονοκάμπινα με λουτροκαμπινέ αγροτικά τζιπ.
έγραψε την "χορήγηση στεγαστικών δανείων" (με τα υψηλότερα πάντα όμως επιτόκια από όλες τις οικονομίες) ώστε να αποκτήσουν στέγη ΟΛΟΙ οι έλληνες και να μην μιλάνε
έγραψε τον διπλασιασμό των μισθών και συντάξεων από την πρώτη κυβέρνηση παπανδρέου.
έγραψε το τσοβόλα "δώστα όλα" , "το πενηντάρικο του μάνου" (στη βενζίνη, θα θυμάστε οι μεγαλύτεροι), έγραψε μίζες, έγραψε εξαγορές ανθρώπων και συνειδήσεων, έγραψε δικά τους και των αλλωνών παιδιά, έγραψε την καταβαράθρωση του συνδικαλισμού, έγραψε τη εξαγορά των ΜΜΕ με ταυτόχρονη φίμωσή τους, έγραψε για κατουρημένες ποδιές, έγραψε για πολιτικούς εκβιασμούς και συναλλαγές, έγραψε για εξαγορά ψήφων και ψηφοφόρων, έγραψε για αλλοιώσεις εκλογικών αποτελεσμάτων, έγραψε το νέο ήθος εξουσίας που πρέσβευε κατά πασοκ τρόπος ζωής, ένας τρόπος ζωής που τον σεβάστηκε και τον υπηρέτησε τόσο η νέα δημοκρατία αλλά και τα μικρότερα κόμματα το καθένα όσο καλύτερα μπορούσε.

Και η λαμπρή αυτή ιστορία, έφερε στον δρόμο της Ελλάδας τον νεώτερο καραμανλή, που θα άλλαζε έλεγε το κράτος και ΔΕΝ θα ανεχόταν έλεγε τη διαφθορά και τα λαμόγια, γιατί η εποχή που ακολουθούσαμε τον κατά πασοκ τρόπο ζωής είχε έρθει η ώρα να αλλάξει



αυτός όμως ο συμπαθής ευτραφής κύριος, όταν με το καλό ήρθε και αυτουνού η ώρα, πρόδωσε με τη σειρά του λαό και χώρα (όπως ο θείος του λίγα χρόνια πριν και αποσύρθηκε στη Ραφήνα για περισυλλογή και προσωπική γαλήνη, αφήνοντας μια χώρα μέσα στη φουρτούνα.
έτσι έδωσε την ευκαιρία να ανοίξει νέα λαμπρή σελίδα ιστορίας
του παπανδρέου του τρίτου που εκεί που υπήρχαν λεφτά.........



μετά σήκωσε τα μανίκια και τα πόδια....... στις αγορές

αυτά λοιπόν ήταν τα αποτελέσματα εκείνης της εξέγερσης πριν 37 χρόνια

τώρα, τώρα μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
μπήκαν άραγε ή εμείς τους αφήσαμε;;;
βεβαώς για τον πρωθυπουργό γιωργάκη, ΔΕΝ ήταν οχτροί, γιατί όταν οι συνομήλικοί του εξεγέρθηκαν, αυτός ζώντας προστατευμένος στην πατρική του "αυτοεξορία" γνωρίστηκε με τα παιδιά αυτά και έγιναν φίλοι.








ας ετοιμαστούμε λοιπόν αύριο για να εορτάσουμε λαμπρά, να καταθέσουμε στεφάνια και να εκφωνήσουμε πανηγυρικούς.
το δικαιούμεθα,
ποτέ πριν στην παγκόσμια ιστορία, μια εξέγερση δεν είχε τόσο καταστροφικά αποτελέσματα, ποτέ πριν μια εξέγερση στην παγκόσμια ιστορία δεν χρησιμοποιήθηκε τόσο στυγνά για να εκμαυλίσει τους εξεγερθέντες και να τους εντάξει στο ίδιο το σύστημα απέναντι στο οποίο εξεγέρθηκαν.
πότε πριν μια εξέγερση δεν χρησιμοποιήθηκε τόσο αποτελεσματικά, ώστε να φέρει μερικές γενιές μετά, τα παιδιά των τότε εξεγερμένων, να συμμετέχουν στην μεγαλύτερη γιορτή της δημοκρατίας, τις εκλογές, από τους καναπέδες τους σπιτιού τους
πρέπει να αισθανόμαστε υπερήφανοι;;
Η Δημοκρατία δοκιμάζεται στην χώρα που τη γέννησε.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια στους ΜΕΠ για την κατατοπιστικότατη επετειακή ανάρτηση.Η μνήμη θέλει τρόχισμα και σεις αποδεικνύετε ότι μπορείτε.Μην πτοείστε στον εκχυδαϊσμό της σημερινής πολιτικής ιδεολογίας. Ο γραπτός καθημερινός λόγος αναδεικνύει τους σκεπτόμενους πολίτες και αποτρέπει τον Γκεμπελισμό των σύγχρονων εξουσιαστών της ελευθερίας μας. (Μ.Α)

Ανώνυμος είπε...

ρε "αλητήριοι" μεπ, με κάνατε να κλάψω

Ανώνυμος είπε...

Σα να μην πέρασε μια μέρα. Αντίθετα σα να γύρισαν πίσω οι καιροί και το ψωμί αρχίζει πάλι να λείπει από το τραπέζι γιατι το αρπάζουν οι ανεχόρταγοι του κόσμου τούτου και το σχολειό μακρινό και ξένο , γίνεται φυτώριο των δούλων του μέλλοντός μας που άλλοι ετοιμάζουν για μας , και η ελευθερία κάπου μοιράστηκε σε μικρές, ατομικές, εγωιστικές ελευθερίες και αγνώριστη κατάντησε, και έτσι κουτσουρεμένη και αβοήθητη έπεσε στα χέρια τους να τη μαγαρίσουν. Και άλλοι δυνάστες φρέσκοι και αλαζόνες κάθησαν στο σβέρκο του λαού με ονόματα πρωτάκουστα και φοβερά, δυσκολοπρόφερτα και γυαλιστερά “Διεθνές Νομισματικό Ταμείο” και “Ευρωπα’ι’κή Κεντρική Τράπεζα” και άλλοι το ίδιο βρώμικοι και σάπιοι και αιμορουφήχτρες και έγιναν πολλοί οι βραχνάδες. Πολλοί οι ζυγοί και λίγοι οι άνθρωποι. ΟΜΩΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.