Μετά τα διόδια, κρούσματα και σε δάνεια, συγκοινωνίες, ΔΕΚΟ και νοσοκομεία
Των Ιωαννας Φωτιάδη - Ιφιγένειας Διαμαντη
Οταν το 1974 ο Ιταλός θεατρικός συγγραφέας Ντάριο Φο έγραψε το θεατρικό έργο «Δεν πληρώνω! Δεν πληρώνω!» δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι θα γινόταν ο εμπνευστής ενός κινήματος στην Ελλάδα του επόμενου αιώνα. Και όμως κίνηση πολιτών ενάντια στην πληρωμή διοδίων, εισιτηρίων των ΜΜΜ, λογαριασμών, δόσεων δανείων και καρτών, αλλά ακόμα και....
επαγγελματιών, όπως οι δικηγόροι, γιγαντώνεται το τελευταίο διάστημα μετατρεπόμενη σε ένα γενικευμένο και ηχηρό «όχι» σε όλες τις οικονομικές υποχρεώσεις. Οι πολλοί σταθμοί διοδίων, το υψηλό αντίτιμό τους σε συνδυασμό με την κατά το μάλλον ή ήττον κακή ποιότητα του οδικού δικτύου, έγιναν το «κόκκινο πανί» για πολλούς οδηγούς-κατοίκους επαρχιακών πόλεων, ώστε να «κηρύξουν» πριν από δύο χρόνια μια άτυπη επανάσταση ενάντια στα διόδια. Αρχικά, το κίνημα είχε τοπικό χαρακτήρα, αλλά συν τω χρόνω και βοηθούσης της οικονομικής κρίσης επεκτάθηκε.Παρά την εντύπωση ωστόσο ότι το φαινόμενο έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις, τα επίσημα στοιχεία από το υπουργείο Υποδομών δείχνουν ότι ο καπνός δεν είναι αντίστοιχος της φωτιάς. Το μεγαλύτερο ποσοστό «αποχής» σημειώνεται στην Εθνική Οδό Αθηνών-Θεσσαλονίκης, από Μαλιακό έως Κλειδί, που φθάνει το 15% και από Μεταμόρφωση έως Σκάρφεια, που κυμαίνεται στο 6%-7%. Στην Πελοπόννησο η άρνηση είναι ακόμα χαμηλότερη - υπολογίζεται στο 0,5%-1% (στους άξονες Ελευσίνας-Πατρών και Κορίνθου-Μεγαλόπολης). Ωστόσο, οι ιθύνοντες του υπουργείου και των Κοινοπραξιών συζητούν το ενδεχόμενο ανακωχής με τους οδηγούς, αναζητώντας τρόπους εκτόνωσης της «βεντέτας».
Ενα μικρό «δωράκι» περιμένει πολλούς επιβάτες αστικών συγκοινωνιών κατά την είσοδό τους σε λεωφορεία και συρμούς μετρό. Η ανταλλαγή εισιτηρίων μετατρέπεται σταδιακά σε κίνημα, του οποίου οπαδοί πληθαίνουν παράλληλα με την αυξανόμενη δυσαρέσκεια για την ανεπάρκεια των συγκοινωνιών. Πρόκειται, βέβαια, για μια παλιά πρακτική που επιβαρύνει τον «μεγάλο ασθενή», ΟΑΣΑ, ο οποίος καλείται να αντιμετωπίσει και το διογκούμενο πρόβλημα της λαθρεπιβίβασης. Η εισιτηριοδιαφυγή αγγίζει ακόμη και το 40%, όπως στην περίπτωση της ΕΘΕΛ, και σε αυτή προσμετρείται και η «ανταλλαγή» ακυρωμένων εισιτηρίων. Πριν από λίγες εβδομάδες, οι εργαζόμενοι στα ΜΜΜ προχώρησαν σε μια ιδιότυπη προσπάθεια προσέλκυσης του επιβατικού κοινού, καθώς εν μέσω απεργιακού «πυρετού» παρότρυναν όσους επιβιβάζονταν να μη «χτυπούν» εισιτήρια. Πριν λίγες ημέρες, μάλιστα, στους σταθμούς των ΗΣΑΠ σε Πετράλωνα και Καλλιθέα άγνωστοι τοποθέτησαν σιλικόνη στα ακυρωτικά μηχανήματα. Ετσι, η επιβίβαση στους συρμούς από τους εν λόγω σταθμούς έγινε και επισήμως «λαθραία».
Αλλά και οι γιατροί ώθησαν τους ασθενείς να μην πληρώσουν το αντίτιμο της εξέτασης στα εξωτερικά ιατρεία τον περασμένο Νοέμβριο. Οι συνδικαλιστές νοσοκομειακοί γιατροί αντέδρασαν στην προγραμματισμένη αύξηση της οικονομικής συμμετοχής των πολιτών από 3 στα 5 ευρώ και ανακοίνωσαν την «Εβδομάδα δωρεάν πρόσβασης στις υπηρεσίες Υγείας», καταλαμβάνοντας μάλιστα συμβολικά τα ταμεία των νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας. Επεται, μάλιστα, σύμφωνα με ανακοίνωση της ΟΕΝΓΕ (Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας) συνέχεια στην κατάληψη των ταμείων περί τα τέλη Ιανουαρίου στο πλαίσιο των απεργιακών κινητοποιήσεών τους.
Από το πνεύμα της άρνησης πληρωμής δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι κατά πολύ «φουσκωμένοι» λογαριασμοί των ΔΕΚΟ - ειδικά δε της ΔΕΗ. Παρά την απουσία επίσημων στοιχείων, υπολογίζεται ότι η μη πληρωμή λογαριασμών έχει αυξηθεί αισθητά όχι μόνον ως αντίδραση, αλλά και λόγω στενότητας. Είναι χαρακτηριστικό ότι το τελευταίο διάστημα «κόπηκε» το ρεύμα σε 5.000 μικρές επιχειρήσεις, εκ των οποίων μόνο 60 ζήτησαν διακανονισμό πληρωμής του χρέους από τη ΔΕΗ. Εκτιμάται, ωστόσο, ότι πρόκειται για καταστήματα που έβαλαν «λουκέτο».
«Κακοπληρωτές» ωστόσο δεν εντοπίζονται μόνο έναντι των απρόσωπων δημόσιων οργανισμών, αλλά ακόμα και στο διαπροσωπικό επίπεδο παροχής υπηρεσιών.
Δικηγόροι
Ενδεικτικό παράδειγμα είναι οι δικηγόροι, οι οποίοι δοκίμασαν από νωρίς το «πικρό ποτήρι». «Πολλοί πελάτες μας έμποροι δεν έχουν εξοφλήσει τις υποχρεώσεις τους εδώ και ενάμιση χρόνο», σύμφωνα με τη δικηγόρο Αθηνών, κ. Κατερίνα Παπαντωνίου. Τα χρονικά διαστήματα διαφέρουν ανάλογα με το βαλάντιο: από 3 έως 6 μήνες, ακόμα και ενάμιση χρόνο, οι πελάτες αδυνατούν να φανούν τυπικοί στις υποχρεώσεις τους. «Νέο φαινόμενο, ωστόσο, είναι μεγάλες εταιρείες που «εξαφανίστηκαν» εν μια νυκτί, δίχως να μας εξοφλήσουν».
Απλήρωτες δόσεις καρτών και δανείων
Δυσκολίες στην αποπληρωμή δόσεων δανείων και καρτών αντιμετωπίζει η πλειοψηφία των καταναλωτών ακόμη και για μικρά ποσά. Ομως, το ποσοστό εκείνων που εξαντλούν το περιθώριο του τριμήνου -μετά το πέρας του οποίου υποχρεούνται να αποπληρώσουν όλο το οφειλόμενο ποσό, διαφορετικά αυτό διεκδικείται διά της δικαστικής οδού- έχει σημειώσει πλέον αλματώδη αύξηση το τελευταίο διάστημα. «Τα τελευταία δύο χρόνια, οι περιπτώσεις αυτές αναλογούσαν περίπου στο 6% των οφειλετών. Τώρα κυμαίνονται στο 14%», εξηγεί ο κ. Δημήτρης Ψαράκης, πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου Ενημέρωσης και Διαπραγμάτευσης Απαιτήσεων (ΕΣΕΔΑ, credit collectors). Αντίστοιχα, «σε 20% ανέρχεται πλέον το ποσοστό εκείνων που δεν καταβάλλουν μέρος δόσης από την πρώτη μέρα λήξης των προθεσμιών. Είναι μια αλυσίδα, που διογκώνεται, καθώς αυξάνεται το ποσοστό ανεργίας». Σε συνθήκες όπως οι τωρινές, «είναι προς το συμφέρον του καταναλωτή να είναι ειλικρινής απέναντι στους απαιτητές, ώστε κι εκείνοι από την πλευρά τους να έχουν το περιθώριο να αξιοποιήσουν τα εργαλεία που τους προσφέρονται, όπως επιμήκυνση της αποπληρωμής, μικρότερες δόσεις, παράταση της εξόφλησης κ. ο. κ. Να λέει την αλήθεια για να βρεθεί μια λύση». Ωστόσο, «το μεγάλο στοίχημα είναι να μην εξαντλήσει ο οφειλέτης το περιθώριο των 90 ημερών», καταλήγει. Παρ' όλα αυτά, με την οικονομική στενότητα που αφαιμάσσει από ρευστό τα πορτοφόλια, ακόμη και μικρά ποσά της τάξεως των 60 και 70 ευρώ δύσκολα βρίσκουν τον δρόμο για την αποπληρωμή έστω και μέρους δόσης.
http://ksipnistere.blogspot.com/2011/01/blog-post_7193.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου