Ερευνητές από το Osaka Metropolitan University μελέτησαν τον μηχανισμό με
τον οποίο ορισμένα θαλάσσια φύκια αντέχουν την έντονη ηλιακή ακτινοβολία
χωρίς να διαταράσσεται η φωτοσύνθεσή τους. Η ομάδα εντόπισε ότι μια
χρωστική ουσία, το siphonein, λειτουργεί ως προστατευτικός παράγοντας μέσα
στα φωτοσυνθετικά τους συστήματα.
Κατά τη φωτοσύνθεση η χλωροφύλλη απορροφά το φως και το μετατρέπει σε
ενέργεια αλλά όταν η ακτινοβολία είναι πολύ δυνατή δημιουργεί επιβλαβή μόρια
οξυγόνου που προκαλούν βλάβη στα κύτταρα, ενώ το siphonein απορροφά την
επιπλέον ενέργεια και τη διοχετεύει με ασφάλεια για να τα
προστατεύσει.
...
Με αυτόν τον τρόπο, το siphonein λειτουργεί ως ρυθμιστής της φωτοσύνθεσης
και εξασφαλίζει ότι το φως του ήλιου αξιοποιείται αποδοτικά χωρίς να
προκαλεί ζημιά στη φωτοσυνθετική διαδικασία, ενώ τα φύκια που περιέχουν αυτή
τη χρωστική διατηρούν σταθερή παραγωγή ενέργειας ακόμη και σε συνθήκες
έντονου φωτός, όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές.
Η ανακάλυψη αυτή προσφέρει νέα δεδομένα για τον τρόπο με τον οποίο τα θαλάσσια φύκια προσαρμόζονται σε ακραίες περιβαλλοντικές συνθήκες και διατηρούν σταθερή φωτοσυνθετική απόδοση, ενώ παράλληλα αναδεικνύει τη δυνατότητα αξιοποίησης φυσικών μηχανισμών στην ανάπτυξη τεχνολογιών καθαρής ενέργειας.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Cell Reports Physical Science και παρουσιάζει λεπτομερή ανάλυση του ρόλου του siphonein μέσα στα φωτοσυνθετικά συστήματα των φυκιών.
Μπορείτε να την βρείτε εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου