αναγκαστική μετάθεση των γιατρών του Κέντρου Υγείας μας, στο Νοσοκομείο Μεσολογγίου.Με δάκρια στα μάτια και πολύ παράπονο ο Δήμαρχος λύγισε κάνοντας αυτές τις δηλώσεις οι οποίες αφορούσαν την αποδυνάμωση του Κέντρου μας. Ακόμη και η δημοσιογράφος έτρεξε απέναντι στο Θρυλικό Γιώργο, να αγοράσει κούτα με χαρτομάντιλα, μιας και τα δικά της είχαν τελειώσει προ πολλού.
Το καλύτερο μέρος της δήλωσή του το αφήνω για το τέλος, άντε κουτσομπόληδες.....
Κάπου λοιπόν ανάμεσα στους σπαραγμούς και στα βογγητά ο Δήμαρχος κατάφερε να ψελλίσει κάποια πράγματα, τα οποία δείχνουν ξεκάθαρα την θέση του. Δεν μπορεί, λέει, να γίνετε απόσπαση από το Κέντρο Υγείας του Αιτωλικού, υπέρ του Νοσοκομείου Μεσολογγίου διότι έτσι απαξιώνετε όλο το σύστημα (αυτό μου θυμίζει λίγο από το, πάμε να κλείσουμε τα Γιοφύρια γιατί είναι ετοιμόρροπα). Συνεχίζοντας λέει, το ξέρουμε ότι αν δε γίνουν, θα χαθούν ζωές ή μπορεί να έχουν χαθεί, αλλά αν μετατεθούν εκεί οι γιατροί και η κλινική θα υπολειτουργεί και το Κέντρο μας θα αφανιστεί. Δηλαδή για να καταλάβω και εγώ ο αδαής, το θέλουμε ή δε το θέλουμε; Και τελικά πως γίνετε να αποσπαστούν οι γιατροί και ταυτόχρονα να υπολειτουργεί το Νοσοκομείο; Θέλει μήπως ο Δήμαρχος να καταγγείλει κάτι για τους γιατρούς; Δε νομίζω, αρκετούς αντιπάλους έχει δημιουργήσει. Τότε τι παίζετε βρε παιδί μου; Πάντως η θέση του ήταν σαφέστατη υπεύθυνη και πολιτική, «εγώ νίπτω τας χείρας μου»! Κάποιες εξηγήσεις μου ήρθαν στο μυαλό, αλλά δεν παίρνω και όρκο ποια είναι η σωστή. Μάλλον τη δεδομένη στιγμή ο Δήμαρχος κοιμόταν και τον ξύπνησαν από κάποιο όραμα, οπότε ταραγμένος πετάγεται πάνω και ζητά το γιαταγάνι του, οι γύρω του τον καθησυχάζουν και του λένε, Νικολάκη μωρό μου του Ντολμά πέρασε μην ανησυχείς το Αιτωλικό το παρέδωσε ο προ-προ… σου. Μάλλον τότε για να μην ντροπιαστεί ισορρόπησε ανάμεσα από τη πραγματικότητα και το όραμα που έβλεπε. Και έτσι του βγήκε κάτι ανάμεσα από θέλουμε αλλά δεν θέλουμε.
Η άλλη εξήγηση είναι ότι ο Δήμαρχος δε κοιμόταν, έχει πιστέψει ότι είναι ο εκλεκτός του Θεού οπότε η εξουσία που ασκεί ως Δήμαρχος είναι απόλυτη. Έτσι μπορεί κάλλιστα ή μάλλον επιβάλλετε να δώσει και τη δική του συγκατάθεση τόσο στη ζωή όσο και στο θάνατο.
Μπορεί όμως, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, απλά ο Δήμαρχος κάτι να έπρεπε να πει και τόπε. Τώρα τι είπε ας τον κρίνουμε εμείς που τον ακούμε και θα υποστούμε τις συνέπειες. Να σου θυμίσω κάτι όμως βρε Δήμαρχε, το Κέντρο Υγείας δεν έχει ούτε γάζες, οι νοσοκόμοι με το ψαλίδι αγωνίζονται. Και αν δεν έχουν γάζες φαντάσου τι γίνετε με το υπόλοιπο υλικό. Τι έκανες Νικολάκη μου για την σωτηρία του Κέντρου Υγείας πριν ξεσπάσει η κρίση; Άστο δε περιμένω απάντηση, κοιτάζω απλώς από το παράθυρο και αναρωτιέμαι, που είναι αυτός ο ψυχίατρος να σε μαζέψει; Γιατί αργεί; Αφού του τηλεφώνησα και του είπα ότι είναι επείγον. Λες να είναι σε κανένα αποκλεισμό γεφυριών ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την υποβάθμιση του Νοσοκομείου;
Η δε εισαγωγή στη βαρυσήμαντη δήλωσή σου ήταν η εξής, δε μπορούμε να ξηλώνουμε το πουλόβερ για να φτιάξουμε παλτό! Και σ αυτό άσχετος βρε συ; Αφού βλέπεις ότι ούτε σε παίρνει, αλλά ούτε κατέχεις το άθλημα, άστο να πάει στα κομμάτια.
Κλείνοντας θα θελα να σου θυμίσω μια παροιμία που λέγανε οι ράφτρες όταν ξηλώνανε και μπαλώνανε. Αν η βλακεία ήταν εργόχειρο θα είχες κάνει την προίκα σου. Και μάλλον αυτή είναι η ποιο λογική εξήγηση των ενεργειών και των άστοχων δηλώσεων που κάνεις. Θέλεις να μας προικίσεις όλες, ατιμούλικο. Βέβαια δε λέει βλακεία η παροιμία, αλλά τι να κάνουμε μας διαβάζουν πολλοί και δεν θέλω να σε πικράνω.
Στη φωτό (paparazzi) ο δήμαρχος πλέκει στον αργαλειό του ένα παλτό, από το μαλλί που περίσσεψε από ένα πουλόβερ που ξήλωσε πριν δύομισι χρόνια. Στο κεφαλάκι του φοράει ένα σκουφάκι, από το μαλλί που του είχε περισσέψει από τα παλτό που είχε ξηλώσει την προηγούμενη τετραετία.
Η Γέκια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου