Σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία και τις μαρτυρίες Ελλήνων ιστορικών και άλλων φαίνεται να οικοδομήθηκε από Αιγυπτίους για τον Φαραώ Χουφού ή Χέοπα της Τετάρτης Δυναστείας, γύρω στα 2560 π.Χ. Ωστόσο υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι είναι παλαιότερος τόσο, που ενδεχομένως να πλησιάζει ή και να ξεπερνάει τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα (ή Νώε) και συνεπώς να αγγίζει ή και να ξεπερνάει τα 14.000 περίπου χρόνια απόσήμερα.
Βέβαια, ο Ηρόδοτος μας λεει ότι χτίστηκαν την εποχή του Χέοπα, μέσα σε τριάντα χρόνια. Αν πράγματι η Μ. Πυραμίδα είναι προκατακλυσμιαία, γίνεται φανερό πως οι πηγές του δεν ήταν πολύ καλά πληροφορημένες, ή υπάρχει κάποια σύγχυση. Σε αυτή την περίπτωση είναι εξαιρετικά δύσκολο έως και αδύνατο, ίσως, να εντοπιστεί ο αρχιτέκτονας που την έστησε, καθώς επίσης και η εθνικότητά του. Πάρα πολλές ενδείξεις, όμως, συνηγορούν για την ελληνική σκέψη και φιλοσοφία του ανθρώπου αυτού.
Ο ιστορικός Murtady ο οποίος έγραψε την ιστορία της Αιγύπτου, αναφέρεται σε κάποιον βασιλιά τον Saurid, υπό την αιγίδα του οποίου συνεδρίασαν οι ιερείς για τον επερχόμενο κατακλυσμό και έλαβαν την απόφαση να κτιστούν οι Πυραμίδες για να ενσωματωθεί σε αυτές ότι ήταν δυνατό από την αρχαία γνώση. Ο ίδιος ιστορικός, μας πληροφορεί ότι τα νερά της πλημμύρας έφτασαν και σκέπασαν τις πυραμίδες. Μαζί του συμφωνεί και ο άλλος ιστορικός Maqrizi. Και με τους δύο συμφωνεί ο Enel ο οποίος ανακάλυψε μικρά θαλασσινά όστρακα στα μισά της Μ. Πυραμίδας.
Το κτίσιμο των πυραμίδων δεν είναι ένα κατ' εξοχήν αρχαίο Αιγυπτιακό οικοδομικό αρχιτεκτόνημα, όπως οι περισσότεροι από εμάς νομίζουμε. Είναι μάλλον ελληνικής τεχνοτροπίας, καθώς σιγά-σιγά αρχίζει να διαφαίνεται ότι αυτό το είδος αρχιτεκτονικής πρωτοκαθιερώθηκε από Έλληνες στην Ελλάδα, αλλά και βέβαια παγκοσμίως. Πυραμίδες υπάρχουν σχεδόν παντού στον κόσμο (Γαλλία, Κίνα κλπ,) και μάλιστα υπάρχουν ενδείξεις ότι όλες ακολουθούν μία «ελληνική οδηγία».
Η Ελληνικότητα, κυρίως, της Μ. Πυραμίδας μπορεί να εννοηθεί καθώς στο οικοδόμημά της εμπεριέχει τον π=3,1415, Φ=1,618, αλλά και άλλους, όπως τον νεπέριο αριθμό. Όλα αυτά αποτελούν βασικές γεωμετρικές και μαθηματικές γνώσεις που πρώτοι οι Έλληνες έφεραν στο φως! Επίσης, το ύψος της πυραμίδας που είναι όσο ένα Ελληνικό στάδιο, κάτι που διευκρινίζει και ο Στράβων στα «Γεωγραφικά» του. Ο Αρχιμήδης είναι ο πρώτος που κατάφερε και το μέτρησε, το οποίο μέχρι και την βιομηχανική επανάσταση του 19ου αιώνα μ.Χ. αποτελούσε το υψηλότερο κτίσμα της ανθρωπότητας.
Πολλές μετρήσεις στην Μ. Πυραμίδα που βασίζονται στον Θ. Μανιά, δηλώνουν γνωστές αποστάσεις ιερών και ναών μεταξύ τους, αλλά και στην κατασκευή ενός και μόνο οικοδομήματος, γεγονός που αποδεικνύει, εμμέσως πλην σαφώς, ότι ο αρχιτέκτονάς της ήταν Έλλην ή ότι βασίστηκε σε καθαρά αμιγώς Ελληνικές γνώσεις. Διαφορετικά οι Αιγύπτιοι δεν είχαν παρά να επιλέξουν ανάλογες μετρήσεις της χώρας τους.
Παρενθετικά να πούμε πως ιδιαίτερης τεχνοτροπίας ήταν η βαθμιδωτή πυραμίδα στα ανατολικά της βιβλιοθήκης της Εφέσου, όπου στην κορυφή της υπήρχε μεγάλη μαρμάρινη σφαίρα.
Σε ότι αφορά Μεγάλη Πυραμίδα στην Γκίζα, το μόνο μυστήριο, ίσως, είναι η κατασκευή της. Παρά τις πολυάριθμες θεωρίες που έχουν προταθεί ή προτείνονται κατά καιρούς, δεν είναι διόλου γνωστός ο τρόπος με τον οποίο χτίστηκε. Γι αυτό κι εμείς δεν θα ασχοληθούμε με αυτές.
Ούτε και θα ασχοληθούμε με εκείνες που λένε πως αν μετρηθούν κάποιες αποστάσεις και διαιρεθούν ή πολλαπλασιαστούν με κάποιες άλλες, δίνουν την χρονολογία 4.004 π.Χ. (την αρχή της δημιουργίας του κόσμου, σύμφωνα με τον Αρχιεπίσκοπο James Ussher του Armagh), ή την χρονολογία του 1914 τότε δηλαδή που ξέσπασε ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος.
Πολλές από αυτές τις θεωρίες είναι επιεικώς αυθαίρετες. Άλλοι υπολογισμοί μας δίνουν το βάρος της Γης, την περιφέρειά της, την απόστασή της από τον Ήλιο και την Σελήνη κλπ. Ούτε και με αυτά θα καταπιαστούμε αφενός διότι ο κατάλογος είναι αμέτρητος και αφετέρου διότι δεν άπτεται του θέματός μας.
Στα χρόνια μας και γενικά στους τελευταίους αιώνες, λείπουν δέκα μέτρα από την κορυφή της, η οποία λέγεται ότι ήταν από χρυσό ή και από διαμάντι ή κάποιο άλλο κρυσταλλοειδές λίθο. Από μακριά, αυτή η απώλεια δεν φαίνεται. Η κάθε πλευρά της είναι περίπου 229 τ.μ. και όλη η πυραμίδα καλύπτει μία περιοχή 55 περίπου στρεμμάτων ενώ οι ογκόλιθοι που χρησιμοποιήθηκαν μπορεί και να ξεπερνούν τους 2.300.000 με βάρος πάνω από 2 έως 15 τόνους ο καθένας.
Οι τέσσερις πλευρές της Μ. Πυραμίδας είναι προσανατολισμένες με μεγάλη ακρίβεια στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Επίσης, η γωνία κλίσης των πλευρών της είναι 54ο και 54΄. Η γωνία αυτή είναι ιδανική για την υδροστατική πίεση, ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει έναν κατακλυσμό ή μία πλημμύρα. Μία σοβαρή ένδειξη που συνάδει στην προκατακλυσμιαία της ύπαρξη.
Ο ανθρώπινος παράγοντας δεν μπόρεσε να της αφαιρέσει τίποτα από την αίγλη, το δέος και την κατασκευή της. Οι απώλειές της είναι αμελητέες. Λέγεται ότι ήταν καλυμμένη με ειδική επίστρωση και η κάθε πλευρά της λειτουργούσε σαν κάτοπτρο. Όπως και στα χρόνια ου Ηρόδοτου, παρόμοια και σήμερα εξακολουθεί να είναι ένα μυστήριο, είτε αυτό αφορά τον τρόπο κατασκευής της, είτε τα «μυστικά» που ενδεχομένως να υπάρχουν στο εσωτερικό της.
Η Μεγάλη Πυραμίδα, το μοναδικό από τα επτά θαύματα που ακόμα και σήμερα στέκει αγέρωχη και σχεδόν ανέπαφη, είτε υπάρχει στην ζωή εδώ και 5000 χρόνια είτε 14000!
(ellinonpaligenesia)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου