Ως μια δύσκολη, αλλά σωστή απόφαση χαρακτηρίζει την αποχώρηση από την αντιδημαρχία Έργων και Ανάπτυξης ο Σπύρος Διαμαντόπουλος. Στην επιστολή του εστιάζει στην… «Λουδοβίκεια συμπεριφορά του δημάρχου», την έλλειψη ενημέρωσης και τον υποβιβασμό των αιρετών σε ρόλο κομπάρσου, όπως λέει χαρακτηριστικά.
Αναλυτικά:
Κύριε Δήμαρχε,
Εδώ και αρκετές ημέρες σας ενημέρωσα δια ζώσης για την απόφασή μου να μην συνεχίσω να ασκώ τα καθήκοντα του Αντιδημάρχου τα οποία εσείς μου αναθέσατε στην αρχή της θητείας μας και στο σημερινό πόστο μόλις πριν έξι μήνες.
Η απόφασή μου αυτή είναι δύσκολη, αλλά πιστεύω ότι είναι σωστή. Πρέπει στη ζωή να παίρνουμε και τις δύσκολες αποφάσεις. Από αυτές κρινόμαστε.
Είναι δύσκολη, γιατί καλούμαι να αποχωριστώ δουλειά 2,5 ετών, απότοκος της οποίας υπήρξε η πανηγυρική έγκριση από το Περιφερειακό Συμβούλιο της Ολοκληρωμένης Χωρικής Επένδυσης Μεσολογγίου – Αιτωλικού, με σπουδαία έργα και υπεραξίες για το δημότη και την πόλη μας. Είναι δύσκολη, γιατί καλούμαι να αποχωριστώ το Τεχνικό Πρόγραμμα του 2017 (και το πρόγραμμα Δράσης που το συνοδεύει) που συντάξαμε μαζί με εσάς, με τους συνεργάτες και τους ...συναδέλφους μου, δίνοντας έμφαση στην καθημερινότητα και τη βελτίωση των συνθηκών των δημοτών μας. Αφουγκραστήκαμε τα δυσεπίλυτα προβλήματα της κοινωνίας και ήμασταν έτοιμοι να χαράξουμε διετή προγραμματισμό δίνοντας το έναυσμα για αλλαγή πορείας. Πορεία που θα δέσμευε και θα υποχρέωνε την οποιαδήποτε δημοτική αρχή να ακολουθήσει για πρώτη φορά κανόνες και να χαράξει πολιτική διοίκηση με προτεραιότητες αλλά και συνέπεια-συνέχεια, όπως πρέπει να έχει κάθε διοίκηση που σέβεται τον εαυτό της.
Κυρίως όμως είναι δύσκολη, γιατί καλούμαι να αποχωριστώ σειρά συνεργατών άμεσων και έμμεσων, απλούς δημότες, που ήμασταν σε συνεχή επαφή και αγαστή συνεργασία για το καλό του τόπου μας. Και που σειρά των μελλοντικών παρεμβάσεων είναι δικές τους επιθυμίες. Άλλωστε τι αξία έχει να διοικείς και να ενεργείς για λογαριασμό των πολιτών μη λαμβάνοντας υπόψη τη βούληση εκείνων που σε τοποθέτησε «προσωρινά» στην «καρέκλα»;
Από την αρχή είχα επισημάνει επανειλημμένως (και άλλοι συνάδελφοι) την εμφάνιση της εσωστρέφειας, την αλαζονεία (που συνοδεύει συνήθως την «καρέκλα») το λανθασμένο μοντέλο Διοίκησης (Τοπικές Αντιδημαρχίες δίχως προσωπικό και εξοπλισμό), τις μονόπλευρες αποφάσεις αμφιβόλου χρησιμότητας που «δέσμευαν» την πλειοψηφία αλλά και την ελλιπή, άοσμη και άχρωμη επικοινωνιακή στρατηγική. Κυρίως όμως τη λανθασμένη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού, αιρετών και προσωπικού του Δήμου. Ελλείψεις σε προσωπικό νευραλγικών θέσεων με άρνηση όμως της αναδιάρθρωσής του. Προσωπικό δύο ταχυτήτων. Αλήθεια ποια η σχέση μας σήμερα με το προσωπικό του Δήμου;
Καρπός των παραπάνω υπήρξε η αμφισβήτηση, η άγνοια, η Λουδοβίκεια συμπεριφορά σας, η παρανόηση των θεσμικών αρμοδιοτήτων οι οποίες είναι καθορισμένες από τον κανονισμό λειτουργίας, ακριβώς για να προστατεύεται η Δημοκρατία και ο πλουραλισμός απόψεων από Μοναρχικές αντιλήψεις. Οι Αντιδήμαρχοι πολλές φορές μάθαιναν και μαθαίνουν τα τεκταινόμενα από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης ή από μισθωτούς εξωτερικούς συνεργάτες σας. Σε σοβαρά θέματα απουσίαζαν αισθητά, αφού τα χειριστήκατε αποκλειστικά εσείς και ο Γενικός Γραμματέας του Δήμου. Ούτε λόγος βέβαια για τους απλούς συμβούλους. Το απόλυτο σκοτάδι.
Και αν αυτό αποτέλεσε συμβιβασμό για καθαρά πολιτικούς λόγους, τότε σίγουρα, η υποκατάσταση των θεσμικών αρμοδιοτήτων συνιστά σοβαρή πολιτική ασθένεια που υπονομεύει τη λειτουργία της διοικητικής δομής, αλλά κυρίως υποβόσκει κρυψίνους διαθέσεις.
Το τελευταίο είναι και καταλύτης στην απόφασή μου. Σε μία δημοτική αρχή υπάρχουν διακριτοί ρόλοι και είναι αυτονόητο ότι άπαντες τους σέβονται και τους αποδέχονται. Εξάλλου πώς θα κριθεί ο εκάστοτε Αντιδήμαρχος, Πρόεδρος κοκ αν δεν αυτοδιαχειριστεί τον τομέα ευθύνης του;
Το έργο όμως αποδείχθηκε μονόπρακτο με έναν πρωταγωνιστή και πολλούς ηθοποιούς, κομπάρσους. Και ο Λαός δεν θέλει κομπάρσους. Ψήφισε νέους ανθρώπους, «καθαρούς», με γνώση και εξειδίκευση, ψήφισε πολλούς πρωταγωνιστές και ένα μαέστρο. Ο μαέστρος ενορχηστρωτής και οι πρωταγωνιστές η ορχήστρα, όλοι μαζί να παράγουν έργο και να δίνουν λύσεις.
Προσωπικά τον ρόλο του κομπάρσου δεν τον έπαιξα ποτέ ούτε είμαι διατεθειμένος να τον μάθω, «πολλώ δε μάλλον» να τον παίξω. Τιμώ την ψήφο του Λαού και δεν συμβιβάζομαι με οπορτουνιστικούς συσχετισμούς.
Είναι πολλά παραδείγματα που μπορώ να επικαλεστώ, τα οποία αποδεικνύουν την μονόπλευρη διαχείριση και την έλλειψη συντονισμού. Το πιο πρόσφατο είναι το θέμα του Αιτωλικού. Ο έμμεσα αρμόδιος Αντιδήμαρχος και η υπηρεσία του (με τμήμα ειδικευμένο σε θέματα ύδρευσης και υποδομών) «αδικαιολογήτως» απόντες! Ενώ από τον τοπικό Τύπο διαβάσαμε ότι καταθέσατε ώριμη μελέτη για την αντικατάσταση του δικτύου Ύδρευσης στη Δ.Ε. Μεσολογγίου. Φαντάζομαι ότι από τον Τύπο θα μάθουμε τι γίνεται με τη Μαρίνα, το λιμάνι, τα ιαματικά λουτρά κοκ. Όλα τα παραπάνω δεν συνάδουν με την πορεία μου και τον χαρακτήρα μου και επιλέγω να έχω τη δική μου άποψη. Δεν συμφωνώ με το μοντέλο Διοίκησης και τις επιπόλαιες αποφάσεις δίχως πλάνο και στρατηγική. Δεν ανέχομαι θεσμικά «χτυπήματα» κάτω από τη μέση.
Είναι ολοφάνερο ότι έχει χαθεί η εμπιστοσύνη και η συνεργασία μεταξύ μας, με δική σας ευθύνη. Δεν είναι κακό πράγμα η διαφωνία. Αντιθέτως, δηλώνει υγεία. Δημοκρατία. Πιστεύουμε στη Δημοκρατία και στη σύνθεση απόψεων. Είναι ξεκάθαρο ότι διαφωνούμε ριζικά. Και είναι παράλογο να συμβαίνει αυτό γιατί στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις μας συνήθως συμφωνούσαμε. Άλλα όμως συνέβαιναν στη Πράξη. Ή επιτρέπατε να συμβαίνουν.
Δεν χρειάζονται εντάσεις και πάθη που προκαλούν αποπροσανατολισμό και γεννούν ασύμμετρες αντιδράσεις, ετεροβαρείς σχέσεις και αμετροεπείς συμπεριφορές. Ιδιαίτερα όταν αυτές οι συμπεριφορές ταυτίζονται με «προσωπικά δεδομένα». Αυτά τραυματίζουν τα στελέχη ενός συνδυασμού και τα απομακρύνουν. Και κάποιοι από εμάς παραιτήθηκαν από τη δουλειά τους, έκλεισαν γραφεία όντας ελεύθεροι επαγγελματίες και πίστεψαν στο Συνδυασμό και στην ιδέα «Δήμος για τα Παιδιά μας». Έπεισαν και τον κόσμο να ακολουθήσει, εγγυήθηκαν, γιατί πολλοί δεν ήξεραν καν τον επικεφαλής.
Εύχομαι να αποδειχθεί ότι είχα άδικο, αφού πάνω απ΄ όλους μας βρίσκεται η πόλη και τα συμφέροντα (ανάγκες) των δημοτών. Υπάρχουν σοβαρά θέματα που πρέπει να τρέξουν και κωλυσιεργούν (master plan λιμανιού, Μαρίνα, Έργα ΟΧΕ, ΧΥΤΑ, ΔΕΥΑΜ, υποδομές ύδρευσης και αποχέτευσης, ιαματικά λουτρά κτλ) όπως και άλλα δευτερεύουσας σημασίας. Έργα απαραίτητα για ένα Δήμο που θέλουμε να λέμε ότι είναι Δήμος για τα παιδιά μας και που άπτονται της δύσκολης καθημερινότητας. Μείζονος σημασίας έργα αποτελούν εξίσου η αντιπλημμυρική θωράκιση της πόλης, η αναβάθμιση των αντλιοστασίων και των μονάδων Βιολογικού Καθαρισμού, ώστε να μην ξαναζήσει το Μεσολόγγι εικόνες ντροπής που δεν αρμόζουν σε μία Πρωτεύουσα Νομού.
Δηλώνω ενεργός και μάχιμος αφού διατηρώ τη θέση του συμβούλου που μου την δάνεισε ο εντολοδόχος Λαός. Σε εκείνον λογοδοτώ, από εκείνον ζητώ στήριξη και μόνο για εκείνον πράττω και ενεργώ. Αγαπώ και υπερασπίζομαι την πόλη μου, είμαι ελεύθερος. Δεν είμαι καρεκλοκένταυρος και ούτε δένομαι με καρέκλες. Εξάλλου ουδείς αναντικατάστατος. Το τελευταίο ισχύει για όλους.Ακέραιος και υπερήφανος παρέλαβα την «καρέκλα» που μου δώσατε, ακέραιος και υπερήφανος με μετρήσιμο έργο σας την παραδίδω.
Για όλους τους παραπάνω λόγους,
Παρακαλώ την 1 Μαρτίου 2017 και με δεδομένο ότι εκ του νόμου εκλέγονται τα νέα μέλη των επιτροπών της λειτουργίας του Δήμου, Συνδέσμων κτλ να με απαλλάξετε από εκείνες στις οποίες συμμετέχω. Να ορίσετε νέο συντονιστή της Ο.Χ.Ε αν και υπάρχει αναπληρωτής μου.
ΥΓ.1. Σχετικά με το ρητό που κοσμεί το προσωπικό μου e-mail από το 2014 («Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός από τον ευεργετηθέντα αχάριστο») να πω με παρρησία ότι, ευεργετημένο είναι το μπουκάλι που περικλείει το λάδι και όχι το λάδι που φιλοξενείται στο μπουκάλι, καθώς η αξία του λαδιού (ιδιαίτερα του δικού μας ντόπιου ελαιολάδου) δίνει υπεραξία στο οποιοδήποτε μπουκάλι το φιλοξενήσει.
ΥΓ.2. Κάποιοι τολμούν να λασπολογούν επιρρίπτοντας ευθύνες για καθυστερήσεις στη δημοπράτηση έργων, διαγωνισμών κοκ. Μάλλον ξεχνούν ότι για να συμβούν τα παραπάνω χρειάζεται εγκεκριμένος Προϋπολογισμός που για ακόμη μία χρονιά – δύο μήνες τώρα – διορθώνουμε τα αδιόρθωτα. Εσείς δεν είχατε δώσει εντολή (αυτονόητη) για εγκεκριμένο Προϋπολογισμό τέλη Δεκεμβρίου-αρχές του χρόνου;
Σπύρος Διαμαντόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου