Δένδρα ξεριζώθηκαν, γλάστρες εξαφανίστηκαν, πλην αυτές του πρώην δημαρχείου της πλατείας, αυτές παραμένουν στη θέση τους και περιμένουν το χιλιαρικάκι ή το πεντακοσαράκι το μήνα.
Οι καφετέριες γέμισαν και οι νοικοκυράδες βγήκαν στις γειτονιές για να καταγράψουν απώλειες και συμβάντα.
Δηλαδή με άλλα λόγια η εμπορική και η κοινωνική ζωή του τόπου μας μπήκε σε κίνηση, έστω μέχρι να σταματήσει ο δυνατός αέρας.
Αυτή είναι πραγματικότητα του Αιτωλικού και γίνετε χειρότερη μέρα με τη μέρα γιατί δεν υπάρχει ούτε θέληση, ούτε σχέδιο για να βγει από το τέλμα.
Η μεγαλύτερη αγωνία όλων μας βέβαια ήταν αν θα βγει το υδρόθειο για ακόμη μια φορά στην επιφάνεια του καναλιού και προκαλέσει ως συνήθως, καταστροφή στην παραγωγή των ψαριών, αλλά και στο αναπνευστικό μας σύστημα.
Το παράδοξο όμως εδώ είναι ότι η καταστροφή που ενδεχομένως να έρχονταν, δεν θα ήταν απαραίτητα κακιά για όλους.
Κάποιοι θα έβγαιναν με καμάκια, με πιρούνια ή ακόμη και με κάλτσες στα χέρια ώστε να πιάσουν όλων των λογιών τα ψάρια που θα έπιαναν την ακτή ώστε να αφήσουν τη τελευταία σταγόνα από τα βράγχια τους.
Αυτό είναι και μια ένδειξη ότι το αίσθημα επιβίωσης, αλλά και το εμπορικό δαιμόνιο, στο Αιτωλικό βασιλεύουν μέσα στην παρακμή μιας κοινωνίας που έχασε την ταυτότητά της.
Και για να ξεφύγουμε από την σκληρή πραγματικότητα, θα πρέπει να θυμηθούμε ότι κάπου χάσαμε το δήμαρχο Μεσολογγίου μετά το ντινέλι που έκανε πάνω από τη γέφυρα με την ευκαιρία της επετείου των ιεροπολίτικων βουτανίων. ΕΔΩ
Από τότε ομάδα πιστών του οπαδών δεν έχει εγκαταλείψει το σημείο και τον ψάχνει. Στον αγώνα προτοστατούν όλα τα καραπανόσκυλα του Αιτωλικού, μούκουλας, σταράμος, ψιλογιάννης, κότσαλος κλπ.
Το τι κλάμα έχει πέσει όλες αυτές τις κρίσιμες ώρες, κανείς δεν μπορεί να φανταστεί, δεν μπορούν και δεν θα επιτρέψουν σε κάποιον να τους πάρει το μηνιάτικο, την καρέκλα ή τη επιφάνεια που τους παρέχει η θέση από την οποία βρίσκονται, όπου επιτέλους τους έμαθε και ο γείτονάς τους.
Το χαμόγελο επανήλθε στα χλωμά τους πρόσωπα, στο άκουσμα και μόνο μιας διαπεραστικής φωνής από τη παραλία, ΤΟΝ ΒΡΗΚΑΜΕ, ΤΟΝ ΠΙΑΣΑΜΕ .
Εμείς βέβαια αν και παρόντες δηλώσαμε Θωμάδες και μάλιστα αμετανόητοι, διότι άντε και καλά τον βρήκατε, πως τον πιάσατε βρε αδέλφια χωρίς ανυψωτικό μηχάνημα ή έστω με το γνωστό ντραγκλάιν που ξεμπαζώνει ρέματα αλλά αυτά επιμένουν να είναι μπαζωμένα;
Κι όμως αυτοί είχαν δίκιο, το είπαν και το έκαναν και εμείς επειδή πιστεύουμε ότι ούτε εσείς το πιστεύετε, σας αφιερώνουμε την παρακάτω φωτογραφία.
ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ...
Η ΓΕΚΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου