Σε πολλές περιοχές της Τσαρικής Αυτοκρατορίας διάφοροι πληθυσμοί Κοζάκων
είχαν καταφέρει να αποκτήσουν μια μορφή αυτοδιοίκησης.
Το 1707 όμως τα κοζάκικα προνόμια άρχισαν να καταπατώνται. Τότε οι
Κοζάκοι επαναστάτησαν και πολλοί εξ αυτών, είτε για να αποφύγουν τις
διώξεις του Τσάρου, είτε για εκδίκηση προς το πρόσωπό του, εγκατέλειψαν τη
γη τους. Προτίμησαν να προσφέρουν τις μισθοφορικές τους υπηρεσίες προς τον
Σουλτάνο.
Η ένταξη των Κοζάκων στην υπηρεσία του Σουλτάνου
Μια μεγάλη ομάδα Κοζάκων εντάχθηκε στις διαταγές της Υψηλής Πύλης.
Τότε για κάποιο χρονικό διάστημα και προκειμένου να υπάρξει ηρεμία, η
Τσαρική Ρωσία τους αναγνώρισε ξανά καθεστώς αυτονομίας.
Όμως όταν ήρθε στην εξουσία η Μεγάλη Αικατερίνη κατήργησε τα προνόμιά
τους κι έστειλε τον Ποτέμκιν να τους υποτάξει.
Τότε και πάλι οι Κοζάκοι επαναστάτησαν και πέντε χιλιάδες, δήλωσαν
υποταγή στον Σουλτάνο. Αυτοί ήταν ιππείς και αμέσως εντάχθηκαν στο
οθωμανικό ιππικό. Σταδιακά κι άλλοι Κοζάκοι εντάχθηκαν σε αυτό και έτσι
σύντομα η Τουρκία απόκτησε δέκα χιλιάδες από τους καλύτερους ιππείς.
Διότι οι Κοζάκοι πέρα από τη μαχητική τους ικανότητα και την αντοχή τους
είχαν τη φήμη των καλύτερων ιππέων.
Κοζάκοι κατά Ελλήνων στο Μεσολόγγι
Οι Οθωμανοί φυσικά, δεν έχασαν την ευκαιρία να τους χρησιμοποιήσουν κατά
των επαναστατημένων λαών. Ανάμεσά τους οι Έλληνες κατά των οποίων
κινήθηκαν οι Κοζάκοι, όταν ξέσπασε η επανάσταση στο Σκουλένι της
Μολδαβίας.
Έπεσαν με μανία πάνω στους επαναστάτες και τους διέλυσαν ενώ στη συνέχεια
έπεσαν πάνω στο ίδιο το Σκουλένι. Οι κάτοικοι μόλις έμαθαν ότι απέναντί
τους είχαν χριστιανούς και μάλιστα ορθόδοξους, έθεσαν μπροστά τους
Σταυρούς των εκκλησιών, τους ιερείς και τις εικόνες. Οι Κοζάκοι όμως δεν
έδειξαν καμία συμπόνοια.
Αρχηγός των Κοζάκων τότε ήταν ο Όσιπ Γλατκίν. Για τη σκληρότητα που
επέδειξε έναντι ομοθρήσκων χριστιανών ο Σουλτάνος τον ονόμασε Πασά και
φρόντισε να τον στέλνει ειδικά κατά των χριστιανών.
Κι ο Οσίπ εξελίχθηκε σε χειρότερο ελληνομάχο, ξεπερνώντας ακόμα και τους
Τούρκους!
Βρέθηκε στην πολιορκία του Μεσολογγίου και με τους Κοζάκους του ήταν
εκείνος που στην τραγική έξοδο των πολιορκουμένων σφάγιασε τους
περισσότερους.
Κοζάκοι κατά των Τούρκων
Ο Οσίπ Γλατκίν με τους Κοζάκους του το 1828, κατάφερε ύστερα από συμφωνία
με τον Τσάρο Νικόλαο Α’, να επιστρέψει στη Ρωσία.
Ένα μέρος του κοζακικού ιππικού ακολούθησε τον Οσίπ και επέστρεψε δια
στεριάς. Ένα άλλο μέρος ωστόσο ακολούθησε τον Μόραζ που είχε πετύχει
συμφωνία να επιστρέψει δια θαλάσσης με τουρκικό πλοίο.
Πρώτοι επέστρεψαν οι Κοζάκοι του Οσίπ από τη στεριά. Οι Ρώσοι τους
υποδέχθηκαν αποδίδοντάς τους τιμές και δώρα. Φάνηκαν να αδιαφορούν για τις
σφαγές κατά των χριστιανών ορθοδόξων που είχαν πραγματοποιήσει, με
ιδιαίτερο ζήλο την εποχή της σουλτανικής τους υποταγής.
Ίσως για εξιλέωση και απόδειξη αφοσίωσης προς τον Τσάρο, ο Οσίπ Γλατκίν,
προχώρησε σε σφαγές Τούρκων κατά την διάρκεια του Ρωσοτουρκικού
πολέμου.
Επέδειξε την ίδια «σπουδή» να μακελέψει τους νέους του αντιπάλους, όπως
έκανε προγενέστερα με τους χριστιανούς.
Ο Τσάρος, έσπευσε να τιμήσει τον Οσίπ κάνοντάς τον στρατηγό, όπως είχε πράξει λίγο καιρό πριν ο Σουλτάνος, που τον είχε ονομάσει Πασά. Μάλιστα ο Τσάρος του χάρισε και μεγάλες εκτάσεις γης ως ανταμοιβή.
(Πηγή: Wikipedia)
Η «Θεία» τιμωρία
Ενώ όλα φαίνονταν πως είχαν τελειώσει με τον Οσίπ Γλατκίν και τους άνδρες
του να απολαμβάνουν τιμές και δόξα στην ειρήνη, τους χτύπησε η χολέρα
προκαλώντας το θάνατο τους.
Η τύχη των Κοζάκων του Μόραζ
Όσον αφορά τους Κοζάκους που είχαν επιλέξει να επιστρέψουν στην Ρωσία με
τουρκικό πλοίο, ακολουθώντας τον Μόραζ έφτασαν στον αριθμό περίπου τους
εξακόσιους.
Επιβιβάστηκαν σε ένα μεγάλο τουρκικό καράβι, αλλά λίγο μετά το Ταίναρο
εμφανίστηκε ο ναύαρχος Ανδρέας Μιαούλης με το στόλο του. Χτύπησε την
τουρκική μοίρα, ανάμεσα στα πλοία της οποίας, συγκαταλεγόταν και εκείνο
των Κοζάκων.
Οι περισσότεροι Κοζάκοι κάηκαν στο πλοίο, άλλοι πνίγηκαν καθώς δεν
γνώριζαν να κολύμβηση.
Ωστόσο οι Υδραίοι αιχμαλώτισαν πολλούς εξ αυτών. Αφού τους οδήγησαν στην
Ύδρα τους κράτησαν αιχμαλώτους στο Μοναστήρι. Οι Κοζάκοι που χωρίς
ενδοιασμό μακέλεψαν χριστιανούς στο Σκουλένι της Μολδαβίας και στο
Μεσολόγγι, θυμήθηκαν τη χριστιανική τους ιδιότητα!
Έγραψαν επιστολή στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, με την οποία
επικαλούνταν τη χριστιανική τους ιδιότητα και του ζητούσαν να αφεθούν
ελεύθεροι.
Πραγματικά ο Πατριάρχης μεσολάβησε στην προσωρινή ελληνική διοίκηση και
οι Κοζάκοι αφέθηκαν ελεύθεροι.
Μερικοί προτίμησαν να παραμείνουν στο νησί της Ύδρας για πάντα. Φάνηκε
πως οι Υδραίοι τους είχαν δώσει «άφεση αμαρτιών».
Οι Κοζάκοι της Ύδρας, πέθαναν ύστερα από χρόνια στο νησί και έτσι
εξηγείται η ύπαρξη κοζάκικων τάφων που κάποτε υπήρχαν στο κοιμητήριο του
νησιού.
(πρώτη φωτογραφία ανάρτησης: Κοζάκοι γράφουν επιστολή στον Σουλτάνο. Από
Ιλιά Ρέπιν – The Yorck Project (2002), πηγή: wikipedia).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου